장음표시 사용
91쪽
Tob. ad Misnam tit. Saba Bathra, cap. viii. fol. 4y. b. Adde Ioh. Drsium ad Iosuae v vii, qui ab omnibus dissentit. Sed ab iis etiam,quae filiarum jure haereditatio, atque harum quinque inprimis, tradic mus ex veterum scitis, dissonum nimis est illud Iosephi lib. iv. ea vii. ubi Mosen scribit, successionem in paternam haereditatem pullis hisce ita tantum permisisse ει πιι σωυοι ιειν ἀν φυλετα si euiquam ex tribulibin naberent. ει γαμοῖνο χοἰ Φυλῆς κληρον τη -τρωρ Φυλῆ καταλιπων, Si vero viris ex alia aliqua tribu in uxores Eucerentur , haereditatem in sua triώu relinquerent. .s successio earum haereditaria a nuptiis ita pependisset. Quin incinquit, ν ων εκ ου τ κληρον εν τη et τρώφ φυληuxiωcujini haereditas in paterna tribu maneret, constituit, non,perflea maneret, ut recentior Iosephi interpres; quod etiam receptae Maistrorum, de ea lege Numerorum ultimo tradito, sententiae ad veritur, ut videre est supra cap. xvii. Depravatum est a librariis Zelorchadi nomen in Oraphatim apud Russinum, veterem Iosephi int, pretem. Σαλαααδης is dicitur Iosepho, quod, ut fieri amat, ita cgeneravit. Ex Iosepho tantundem de filiarum nuptiis habet Zorras tomo primo,
De exhaeredatione Liberorum seu fratrum ali haeredibus i
sti tuendis aliteraejus exigebat commune. Et de libera Bonrum Alienatione ejusf temperamentis ac Restitutione
IT- ex lege sacra Liberi Haeredes erant, ut nuda ex haeredatios tormula haereditas eis praecludi nequiret. Si igitur pater proni xi orat, sive verbo, sive scriptis,nlitu meus N. 'IN TU plane irritum erat. Quod itidem ium de ejusmodi pronuntiato de filiabus, fratribus, duplici s ἰφgς niti sorte. Id quod habent ex commate i I. Numeror xx . haereditatibus fertur, ut sit inpar, in decretio ς . De qua re optime Rabbi Bechai ad Numeros fol. i9ῖ. colP ter Maimonid. Halach. Nechaloth, cap. vi. & in More Neboιόδιι, cap. xvii. Misiam tit. Daba Bathra, cap. VIII. Gemaram l
92쪽
bylon. ibid. fol. ii s. & adjectos Cominentarios. scilicet formulam hujusmodi, Legi plane adversam esse scribunt. Quin si quis alius
praeter aliquem ex eis,qui ex lege haeredes sunt, insti tuatur haeres, iris rita est hujusmodi institutio. Atque huc trahunt illud Proverb. ix. I . ' 72N V qui turbat propinquum suum, es crudelis. At si ex haeredationis formula ejusmodi sit, ut simul accedat institutio haeredis, qui ex eis fuerit, qui ex lege haeredes sunt,eam valere volunt, si fiat a moribundo seu aegroto quem vocant. Minime vero si ab eo, qui seu corpore e no. Quin corpore sanus sne scripto dc traditione rem saepius non rite alienabat. Ex ipsa vero vocis duntaxat vi, ceu E testamento sine scriptis, voluntas moribundi rata habebatur. Unde solenne illud habent,m 'arnm verba ejus, qui rotus decumbit
tantundem valent, quantum ea qua scriptis mandantur traduntur.
Et dedistinctione hae roti&Sani vide locos jam citatos & Maimonidem Halach. Zi l lay miti na, seu de dominio & donationibus, cap. xii.Veluti si cui tres sint filii, Simeon, Ruben, Levi, is moribu dus seu aegrotus testamento, quod in id est, ipsum vocabulum Noy D, appellant, Ruben una instituat haeredem hac verborum formula, ' Σ ' U Ruben filiuι meus haeres mihi so ante omnes filios meos, aut et, succedat mihi solus; ceteri hac institutione rite satis ex haeredes fiunt. Nam fas esse, haeredes pro libitu ita instituere ex eis,qui Ox lege cohaeredes forent, eliciunt ex illo Deuteron. xxi. i6. ad ene iis dies,quo di dissur es haereditatem sitis stiis, ac si haeredem, modo ex filiis illis seu liberis sit nati sint, institutio libera patri permitteretur. Quod etiam ad fratres extendunt. Et Syracides cap. xxxii I. 28. In die consummationia diaertim vitae tuae, tu tempore exitus tui, distribue haereditatem suam. Vide sis Maimonidem in Pirush Missaioth, ad tit. Raba Bathra, sol .as . b. Hinc regulam tradunt, 'NU IN pN
um instituere praeter eum, qui ex eis eL ad quos haere itas jure communi inspectat, nec haereditatem ab hae redeonaeitus Iolgere. Nempe ad eum, qui haeres omnino non est, transferre. Id quod intelligendum est Um' seu nomine haereoatis. Vide sis ErechieIem xLvI,
Iradunt jam, haereditatis distributionem seu haeredis, qualem diximus
93쪽
ximus,lnstitutionem legitimam,non noctu sed interdiu tantum vi fieri. Quoniam judicia exerceri aut incipi regularitet, i on bant noctu. Et haereditatis distributionem instat actus habebat, audiearii ex verbis illis sacris de haereditatibus, erit UBU -
cap. 3. Mosem Mikotri praeicept. ais. 76, & Mutian Arue, in iis Uum c. 233. Atqui arta piuba seu nomine . 'marionis licitum habebatur domino, sive sano corpore sive AEgro, inbere patrimonium quodcunque alienare,atque ita per consequm Etiam liberos exhaeredare. Nimirum, o In', UINI nan I Unicuiquefacult- es substantia Mam donatione transferre cutem volueris, quax verba sunt Iarchis lato Gemarae Bab. folio, R. Obadiae Bartenorii ad dictam Misnanis s. ac Magistrorum passim. Atque adde hei cinistitutam Ismaelitari Iitem coram Alexandro Magno, quam habemus supra capite te a Verum si filiorum alicui non insti tutione cui dictu est sed dona 'Arnis instrumento donaverat pater totam substantiam sitam, doni ioea non aliter vaIuerat, quam ut is ceterorum partes possideret v eurator, tutor seu sitam tantum ut Dominus. De quinoonsidas Uimonidem Halaeh. Zichia nantiana, cap. vi. Ceter ante legem de Haereditatibus latam, haeredem instituere fas erat, samqui sanguine eonjunctus non erat, quod elicitur ex Genes. , ubi Abraham , ni mihi non dedisti semen , rece in domis meae
Quod de Eleazare Damasceno, Abrahae oeconomo,
nuhtiatum a Numine quidem interdicitur, non quod ejusmod aitutio alias illicita esset, sed quod ab Abraha eam fieri noluit. hae e intelligenda sint de bonis Religione seu Uoto selutis.
modo vero, ubi voto damnarat quis sua Bona, adeo ut qukqui' in filii seu Fratris commodum cedere posset, id sacrum esse velle quemadmodum in Evangelio, filius quicquid in Patris comm dum ex sitis crederet rebus, esse voluit Corban, ut ita praecepto Honorandi parentes solveretue P exheredatio quaedam am sequeretur, alibi ostendimus. Nam ea res non tam adi isonis
ad voti Naturam & effectum attinat. Quae ero scia sunt de se ra Nimitione, temperantur de mo ricipiunt tum ex lege in
94쪽
mendi s de qua, supra cap xiv tum ex Jubilaeorum, i eu ann I quinis
qua gesimi. lege lata Levitic xxv, o, atque aliis eodem capite. Verba sunt; Db in ille vobis erit,Wredibitu quispuad possessionemsuam, quisque redibιt ad cognationem suam . Atque inde intellis endus Diodorus Siculus tib x L , ubi nefas apud Judaeos fuisse ait τει ibiis κληρους πωλων, seu haereditates seras vendere. Scilicet vendere sundum sive in excisionem , id est, ut a venditore ejusque posteris perpetuo excidatur, seu εἰσ2βέωσiri ut Hellenistae, sive alienatione nunquam rescindenda de quo vocabulo hele vide sis D. Augustinum ad Levitic. quaest. 89 &so fas non erat ex lege dicto Levitici capite, comm. 23. Λdeo ut Iubilaeo quolibet redire deberent alienati fundi ad primos dominos seu haeredes eorum, idque quotcunque intervenirent alienationes mediae. Quod item de Do-trationibus intelligunt & de haereditatibus in solidum ex pacto a fratribus aliisve cohaeredibus possessis. Integrum nempe erat Iubilaeo familiae erciscundae actione denuo uti. Consule item Ezechielem xLvi, i . Ad successionibus autem transmissa, lex ista non spectat. Atque de Alienationibus simpliciter tantum, nullo tempore adjecto factis, haec capienda. Etenim si in sexaginta, verbi gratia, annos c sine dolo malo P quis fundum emisset, Iubilaeo, qui citra temporis adlecti finem interveniret, restitutio venditori aut haeredibus ejus non fiebat. Maimonides Halach. Semita Vbubal , cap. x ,
I quis agrum suum in annos LX vendiderit, non restituitur in Jubtias. Scilicet non redit in Iubi o quidpraeter rem absiluta venditam, aut vendi tam in excisionem. Ibi & capitibus insequentibus cetera quae ad hanerem attinent, fusius habes. De eadem consulas etiam titulum Taliam udicum i 'D V, seu de Rerum aestimatione, cap. Ii ila vi. Adde D. I homam i, hae, quaest. io , art. 1, ad tertium argumentum. De Initiis autem Iubilaeorum & eorum periodo atque observatione vide sis eundem Maimonidem ei tata Halacha. cap. x, dc, praeter obvios Annalium Consarcinatores sub ipsius seu haereditariae assignationis tempore, Josephum Scaligerum de Emend. Temp lib. v,
sol 3 l, iv vii, sol. Is . Jacobum Capellum in hist Sacra & Exotica sub annis mundi Dionys. Petavium de Doctrina Tem-L piarum
95쪽
portam, lib. ix, cap. 27, ikTO statum ad Levitic. xxv, quaest. seqq. dc ad Ruth cap. iv, quaest. 9, dc Petrum Cunatum de Republica Ebraeorum lib i, cap. ii & v i. De Testamenti autem libera apud Ebraeos antiquissimos, seu potius apud eorum majores factione, testimonium est vetustum in Eusebii Chronicis & apud Georgium Cedrenum, ubi Noah, velut orbis terrarum Dominus, eam μῆον ari: συον Iuxta divinum oracultim, tribus filiis distribuit. Semo scilicet, primogenito, plagam Orientalem, seu totam ferme Asiam, quae Septentrionalior non est; Chamo, quicquid Rhinocorura AEgypti & Herculis columnas in Africa interjacet; & demum Iapheto, quicquid a Media quae in Semi portione ) ad Septentrionem & solis occasum pertinet, ἔως , i 8ρετανιμῶν-Λριχ ἰου , ὲ γρου,
Γαμιων, scπυίας τε, 6 , α ΛυmsMὲν, IIDue ad Gadeses insuta Bratannim, Armeniam, Demam, Pontum, Colchos, ρο ulteriores regiones N insuta, mepιe ad Italiam, Galliin , II laniam , Celtiberi , es Lusitanos. Consule, si vis, Gen. cap. x. Cum autem ad hunc modum testamento in scriptis redacto haeredes instituisset, sive Em μεροσας quod idem sonat,i-ναγνε cαυ ις
ra Aδdiu . e εκοιαωλ, illud Illim rectriavit, atque obsignatum se m retinuit inque ad annum ab Adamo MM Dxe i i c ad Graecorum calculum quo vitam nivit. Moribundus autem sto.' α υτ ιι κε τω Σήα τω να-οάκω Testamentumsuum dedis Semo, ut lepramogenito σpietate insigniori. Atque ad veterem Noachi Testamenti memoriam, spectare videtur id, quod de eo habet Achmed Ben Magad Astronomus & Geographus Arabs Ms, ubi ait, genus humanum, exemplum Areae secutum, naves construxis Se
UChamo. Circumfertur etiam Testamentum x ii patriarcharum,
seu filiorum Jacobi. Sed id plerumque Monita, Historiolas aut Gnomas, nulli bi bonorum seu possessionum legata complectitur. In Micro presbytico habetur, & tum in Bibliotheca Patrum Marga is rini Binii, tum in editione Coloniensi. sed de eo obiter animadvertere
96쪽
aliquot, qui Regno Sacerdotium ante stare neque is morbus recens natus est inprimis voluere, dc ab Ebraeorum genio satis esse alienum. Observa illud in Testamento Judae; Et nunc filii, Levi, ut permaneatis m non esseramini seperinum, ut non Hspereatis. A hι δε-dit Dominὐ Regnum, ef illi Sacerdotium , m sufecit Regnum Sacerdotis. Lmi datum est Slacerdotium V Daee Regnum, es sub ecit Deus Regnum
Sacerdotio. Mihi dedit qua in terra, alta, quae in Coelu. ut superemiure Coelum terrae , sta supereminet Dei Sacerdotium regno, quod est in terra. Alia,ad hunc fere sensum, in testamentis Rubenis, Simeonis, Nephthalim, alibi in illo libello occurrunt. At vero non solum Regibus ipsis atque etiam Consessui Magno Lxxi'virorum seu Sanhedris Hogerilab dicto, sed etiam Consessibus Minoribus subjiciunt totum genus Sacerdotale atque etiam ipsum Pontificem Maximum Ebraeorum Magistri. iique vetustissimi, ut videre est in Gemara Hierosol. ad tu. Sanhedris cap. t I, fol. 1y, col dc apud Rabbi Iom Tob ad eundem tit fol. s6, b, alibi. Adde Misnam tu. Middoth, seu de Mensuris Templi, cap. v, ubi quinam Sacerdotali functioni idonei, quinam ob vitia sive corporis sive Natalium idonei non fuerint, judicare, ad Consessum illum Magnum attinuisse liquet. Sed Magnus ille Consessus plerunque tam ex Sacerdotibus ac Levitis, quam ex alsis. optimo jure, Israelitis conflari solebat, ita tamen, ut si nee
Sacerdos nec Levita cooptaretur, numerus Lxxi Israelitarum ejus modi satis idoneus, qui omnimoda judicia in eo exerceret, atque de gravissimis Reipublicae negotiis deliberaret, haberetur. Maimonides, ad veterum placita, Halach. Sanhedris, cap. I ,
'Oportet ut sint in Consisse Magno Sacerdotes es Levitaeduxtin id cruodscriptum est Deuter. xv t, υ, , venies aia Sacerdotes Levi--,6ce Atsex illis nullisint omnino,sed totus Consessus ex Hraelitis co fiterit, Conses uenatu legitimus. Et de Sacerdote dc ludiee.quorum menti O in commate is, ejusdem capitis, vide Sixtinum ab Amama in Anti barbaro lib. i, pag iso, dc lib. li, pag 387. Ut Testamentum autem Patriarcharum ita dictum. in Eeelesiam Oeciden.
talem primo adserretur, in eausa fuere Ioannes Basingstochius, L 1 Arctu-
97쪽
Archidiaeoniis Leice strensis, & Robertus Capito Episcopiis Lincolniensis. Ille sub anno M ccxLii idem Athenis, praeter alia Occidentalioribus tunc incognita , latere indieavit Episeopo Lincolniensi, qui in Angliam ut adveheretur, curavit, dce Graeco in La tinum, non sine opera Nicolai Graeci, qui Abbati sancti Albani a sacris erat, transtulit. Matthaeus paris in Henrico Rege Ul . De Agagister Ioannei de P in imaverat, inquit, Disivo Lincolniensi Roberto, quod quando studust Athenis , viderat re audierat a peritu G corum Do Dribin, quietam Iin inis incognita; inter quae reperit XII Patriarcharum, siliorum videlicet Jacob, Testamenta. Quae constat esse δε sed istia Bibliothecae fias er invidiam Iudaeorum dudum fuisse abscondita, propter manifestas, quae in eudem parent, Christi Pi ophetias Unde identa Episcopiu misit in Graeciam, es cum ea habuisset, transtulit de G aeco in Latinum sermonem, es quaedam alia. Arque alibi; Aec tempore B. Hieronymi velaticut avem interpretis, ad notitiam cI Hianorum. in his ante Ddaeorum antiquorum malitia, potuit νοmodotibet dedienire Et vide sis Micro presbyticon pag 63. At certe Origeni in Homilia xv in Jo- suam, de Procopio Gazaeo ad caput xxxviat Geneseos, mentio fit hujusmodi libelli. Lector judicet, de digressiunculae benevole det
Dὸ Successione Fisci seu hoedibus morte damnarorum-c IIcceato Pisci absque paucis, de Judiciis Capitalibus, praelibatisi satis intelligi nequit. Judicia Capitalia sive eorum, qui quadrii plici ii 'o ultimi supplici genere, Lapidatione, Combustione, t. Ingu otione ac Gladio, damnabantur, exerceri solebant aut,a Conse sibi is xxta . virorum, quorum unicus erat in urbe ac Oppido quo'ibet insigniori, ac Hierosolymis bini; utcunque de numero, nescio quo aut unde Judicium septenario καθ ἐκ οἱ L. πιλιν seu per urbes Praestituto , praeter duos ex Levitis Murist os, verba faciat Josephus libro iv. Archaeologiae capite vIii, de quo item monuiamus sub fine capitis xiv aut in magno illo Lxxi virorum, quem 'an p P Sanheriis Hagedolias vocant, id est in Conses. si seu Consistorio Magno in Lis at Nagaeth, seu conclavi lapideo
haberi forente Ebraeorum Republica solito; aut a Regibus ipsiS .
98쪽
m seorsim ac soli Jurisd etione in cum imperio mercebpnt de quare in libris Regum, non infrequens mentio. Etenim N ipsi Reges interdum , saltem eorum nonnulli, etiam locum habebant,ut Principes in Consessu Magno, cui primuS, ut princepS,quem appellant , praeerat Moses. Foscilicet imperante, Consessus ille Natales habuit, ut videre est Numerorum x',i6. Et decontatum illud, o N ἐ-' a n N, I, , Rex non judicat, nec Iudicant Usim,
sententus Consessuum, cap. H. spectat ad citeriora secula, seu ad tempora Alexandri Jannaeistegis,sive ad Reges qui familiae Davidicae non erant,quos Reges Israelis nuncupare.& i veteribus semiliae Davidicae eo nomine distinguere solent; ut docetur in Gemara Babylonia adiit tr. Hl. 3ρ. a. Et de hisce vide Maimonidem Halacha Mela him seu de Regibus, cap. ii. Fide Conscitu illo, atque Juri dictione Ebraeorum Regia, no ,Deo volente, itisius in libris de Conses u illo inscriptis, i. bi de eiuste distolibus, qualitate eorum, quirite in eum adsciscebantur, Adse torum d gnitate durisd et ione, Imperio,Loco, Continuatione, Considendi tempore, aliis, sine quibus in veteri Judaicarum rerum statu phane coecutimus, agitur. Capitalium autem criminum alia erant, quae praescriptis in Pentateucho legibus, morte plectebantur, veluti homicidia adulteria ,&quae sunt id genus cetera , alia, qua lata Maiestat serant,ut perduellio in Principem , quae ultimo item supplicio plecter da, ex lege Josuae data
cap. I. comm .ult. Qui rebelli verit ori tuo e c. morteplicta ur.Tantum
age fortiter ostrenue. Quando vero Ori seu decreto Principis sive iris Principem rebellis, ex lege illa, mortis reus, quando minime esset, Nam de ea re distinctionem egregiam ex poliremis illis verbis, ad maiorum mentem &mores patrios explic tis,asserunt Mog stri disceptandi locus heic non est Hoc interim advertendum, quamplurima quae in iudiciis receptissique gentis sententiis tum de hac re, tum de aliis habentur, non solum lege scripta, sed etiam moribus sive traditionibus a Mose receptis, quas ' 'cta traditiones Mosaicru e Sinai receptas appellant, & legibus superinductis seu a Constitu Magno sancitis atque ab universitate populi, maj
req; eiu8 parte quae eodem ipsa est, notione civili) in usum pdmissisyaec vero legi scriptae adversis,subniti; quod explicatius etiam inis
99쪽
dictis de Consessu Magno libris aperimus atque heic monemus,ne turbetur nimis interea lector,Rbi quid in receptissimis moribus gentis repererit, cuius in lege scripta ne vesti si quidem fuerit relictuna. Ne specimen heic desit, advertas quod legitur Ezraex, 8, de edicto ad
accersendos in conventum omnes, qui duxerant uxores exteras; D
omnis erus non veniret intra tres 'apym
Uann ,2 Iuxta consilium principum Uatur,aut, feretur omnUιbstantiae . Quod ex superinducto sancito temporali vim habuit. Jam vero,de Fisci successione, seu de morte damnatorum bonis dicimus; ubi quis ob ea, quae sive in Numen ipsum commissa tantum, veluti Blasphemiam, Nam ea morte luebatur, ut videre est apud D. Matthaeum, xxvi, 6s. Se 66 &in Mima est. Gn-rin,cap. ix, sub finem sive in mutua civium oscia,veluti homicidia. ad alteria, aut ejusmodi alia. ultimo plexus est supplicio, bona haeredibus sive ob sanguinem, sive unde vir ut ostensum est succedentibus transmittenda; extra scilicet speciem Bonorum civium Urbis seu Universitatis, quam 'V urbem in cuia pum extraneum impulsam seu pellectam nunclinari. Nam horun
Bona ex lege sacra Deuteron. xHi, Π comburenda erant. Unde Mahnonides 'a n rc 'P2 m
n P Bona eorum comburenda erant, nec ad heredes transmittenda,
sicut ceterorum, qu ex μdicio forensi morte plexi. Vide sis eum More Nabochim pari. m, cap. XLI & halach rv cap iv. QIi autem vetiui privati tantum, non ut pars urbis seu universitatis ita damnatae,
criminis hes modi erant rei, eorum etiam in bona haeredes succedebant. At vero ubi perduellionis in principem reus quis e dem assectus est supplicio, Bona eius, ut haeredi, Fisco cedebant. Ita intelligo illam sententiam Rabbinis receptam, quae traditur in Gemara Babylonia ad tit. Sanhedrin cap. vi, sol, 48. bo 'n ira 'a n In 'PIa r ira Tria tio est Rabbinica; ubi regni causa capite quis plentitur bona eius M seu Fisco ) cedere; ubi vero per Consessum judicum, bona ejus adhaeredes transmitti. Sententia R. Jehudae adjicitur, qui etiam utraque in specie haeredes succedere voluit. Sed ibidem mihi satis confutatur. Vir doctissimus est,qui 'a' I heic vertit Regis iocosisunt. Altera Sue occisi . Neutrum omnino placeti Nam ita
100쪽
DE suco. IN BON. DEF. C. XXV. t
ita innueret iste locus, non solum Regio iudicio damnati ultimo supplicio, sive ob crimen latis majestatis, sive ob aliud quod capitate , bona fisco applicari, sed & iudicio Consessuum morte pleri, ob
perduellionis seu laesae majestatis crimen, bona ad haeredes transemitti, quod nimis ab eo, quod veri est silmillimum, ditanum esse videtur. Certe regnium sonat & occisi seu myrte plexi ob regnum, quod de perduellionis, contumeliarum, aut
maledicentiae in Regem poena, capiendum. Et P capite plexum ex Iudicio Consissim intelligo pro eo, qui ob alia crimina in mutua Civium olfcia morte plecti sole nat; quoniam iure ordinario de eis cognoscebant tribunalia, ut extraordinario seu Regio quod fieri satis amat, jussu cognoscebant de crimine laesae majestatis. Et moribus gentis receptum erat, ut,qui contumeliis Regem assiceret, aut ei malediceret, capite plecteretur. Unde illud in Gemara Hierosolymit. adiit. , sol. ro, col. 2, nT' pur D'E 'P quicunque maledixerit Regi familia Da
vidica, mortis rem est. Etiam in illustri illo Nabothi& Achabi Regis Isractis exemplo, ius hoc obtinuisse & successionem, eam ob rem a
fisci. agnoscunt.Vide i Regum xvi. Crimen est, ΝΣ blasphem. ,contumeliis, maledicentia asseclin Deum s Regem. Lapidatione, ex sententia in eum lata, plexus est. Inde vinea eius Fisco
seu Regi cedebat, ut in sacra historiae Et planissime Nabothus helccausa plexus erat ; sed non quod Regio iussu occisus. Nam adhibitis testibus, utcunque falsis , sormula iudicii Consessias urbis, in qua habitabat, non Regii, damnabatur. Neque sive Jeaebetis sive Achabi mandatum in literis,quas ad Consessum dedere, in iudicii formula aliud effecit, quam ut sceleratissimi iudices ad tantam iniustitiam, praetenso, ut fit, Principum nomine, accenderentur. Ideo vero a In quia crimen laesae erat maiestatis, seu in Regem commissum, tametsi sententia Confestus plexum. Unde etiam observant,blasphemias in Deum adjectas ut crimen augeretur. At vero in Regem, ut vineam fiscuS caperet. De qua re consulas Gem aram Babyloniam, loco jam citato. Hinc Levi Gersimides, I. Regumini, is, 'a' TU In , in zza Ex hoc loco ediscendum , bona eorum, φιi regni cans morte plectuntur, Iisco seu Regi ipsi eedere. Et David