장음표시 사용
61쪽
maximus, aut defunditi uor sibi accipere, aut calceum exuere, Iuxta id quod dicitur,de erit primogenitus quem pepererit elici tur,verba
non feri de alioprimogenito praeter eum, qui ex fratribiti est; ac si di tims fuisset,Aratrum maximis regat nomines tri ii, qui mortuus est. ει id quod dicitur, qtaem pepererit, exponendum de eo quem Mater ejus non de eo quem defuncti uxor pepererit. Tantundem habes in Gemara Babylonia adcit. Jabimoth,seu defratriis, cap. iv, fol. 3ς,&ψo. Unde etiam Iarchius , ad verbum illud primogenitus in dicta lege, NN TI N I 'IN astatrum maximus est is, qui hoc jure eam in uxorem ducit. Atq; ita interpretatur vetustus autor Sepher S secfol. yr. col. ao8,Pem a ZOthertha, fol. ia, col. 2, alii passinia. At sane commodius in hunc sensum verba illa verti possunt. Et eritpriamogenitis seu natu maximus fratrum) quod pepereri fratri adsurget , &c. Nam hoc satis serunt Ebraea, atque ita fere autor Se- loco jam indicato. Quod sprimus, qui fratriam hac lege ducebat, sine liberis ex ea susceptis moreretur, proximus notu in uxorem successit, ut dicto Sepher Siphri loco, & citatis supra ex Matthaeo& Marco liquet. Posteritas autem qualiscunque ex hujusmodi nuptiis suscepta, post mortem fratris ita fratria ducentis in defuncti sine liberis Bona succedebat. Et firmat hane Successionem versio Hellen istarum,qui pro σ erit primogenitus, ta c. substituunt , iis αιυδ ον οἱάν υχθῆ, τι - λ GD κοτ , Et eritproles,quam pepererit tabis ut constituatur nomian2 defunm. scilicet nomen defuncti, est successio heic in ejus e e locum & possessiones, perinde ac si filium ex uxore, quam sibi liberis suscipiendis selegerat, reliquisset. Pes tha thertha ad Numer. l. 6o. col. i. , NP IzNa n, U- MN n' ' Σ'
i , lan iNz 'N n, n P. Scribitur ad illud filiarum gelophcha-di Numer. xxvir. ; uare nomen atris nostri auferetur, se. Ita autem verba senanti Rabbi Iehuri ait, Nomen idem es quod possum ha- reditaria. Mininis vocabulum heis usirpatur, atque etiam Deut.xxv, 60Drget nomine aut super nomen ) fratris οὐ defuncti. Arque ut ibisignifiearpossessionem haereditariam, ita es heleposse onem haereditariamsignificat. Ita Gemara etiam 5abylonia ad titi labi moth cap - , fol. o. a. Moses Cotaensis prae c. ali su alii passim. Et expressi indaci susceptη
62쪽
rit, stater mariti eam ducito, Abum ex ea natum donum nomine vocatum, sertis haeredem nutrito. Sive, tu Rustinus vertit, Natam filium mortui nomine vocans, hereditatisμae defuncti scilicet fratris nestriae successorem. Quod vero heic de nato mortui nomine vocando lia betur, alios etiam habuit autores. Nam & vetus Latina Deuter.
men ejic defuncti fratris θ fuerit 'se, vocabit nomen Uus filii suscita ti P 'se,si 'annes, vocabit nomen e im Joannem. Sensu est, ut fratris
μ nomine qualitercunque appelletur. Etivi de sis D. Augustinum Quaestion. 6, super Deuteron omium, dc contra Faustum Manichaeum Ilib. XXxii , cap. x, de nomitae defuncti imponendo , uti & Bedam ad Deuter. xxv. Et Iulius Africanus, apud Eusebium Histor. Eccles. I. cap. vi II,&Nicephorum Callisluin tib i, cap xi, familiarum, inquit, nomina inter Israelitas enumerari solent η ἡ νοιιε. γνηmas cis ιρuαὶ Mμδοχῆ, νο,ω δε- παδοπιιουί, ου εἰς eνοαα et λουοὶκόανῆ, αοκνω, aut Natura aut Lege ; Natu- ω, cum proles ex germano parentum semine μccedit; Lege autem,cum aiater filium procreat in nomen fratris sita, quι absque tiberti e vita exciae rat. Russinus ibi vertit; Naturae quidem successiocles habentur, quae ex semini vel sanguinis veritate descendunt. Legis autem, cum quissum abogenerante subintuitur μb nomine fratris defunIti sine liberis. Sed cons ensu Magi iii ortim, posteria fratre fratriam ducente suscepti omnes, pro vario jure in aliis speciebus successionis, defuncti fratris haereditatem capiebant. Nominis impositio hele nec locum habere ullum videtur , nec rationem. De fratribus autem uterinis lex haec non intelligenda, sed tantum de germanis. Nam ut adinvicem minime
succedunt quod ex jam ostensis liquet 9 uterini, ita nec hae lege tenentur. Maimonides Halach. Dbom m ita,cap. i, CNn ic 'IN
63쪽
1o DE Suc C. IN BON. DE A C. XIV.
Triures ex matre tantum seu uterinio non censentvrprofratribus, antin materie hereditatis, aut in materie defuncti fratris oris cucendae a sexuendi calcei. Qiun sunt veluti pes non sunt omnino fratres non esistaternitas, quae a patre non est. Idem in Gemara Babylon. ad cap. ii, tit. abi noti, , sol. tr. b. Atque hac de re consentiunt Taltuu- diei passim , ut Gemara itidem Babylonia ad tit. Baba Bathra cap. 8, fol. ito. b. Iolcothgedaloth, numer. 3i. Moses Cotaensis praecepi. a Dfrm. 3:. alii. Consulas interea,quod in contrarium scripsere patres
aliquot Christiani, dum Iacobum & Heli, in Christi genealogia uterinos facientes fratres , hujus sine liberis defundia uxorem illum ex hac lege cepisse atque inde Iosephum B. Virginis maritum utriusque filium dictum esse volunt. Autor hujus rei est Julius Africanus in Epistola ad Aristidem, apud Eusebium in Historiae Ecclesia ilicae libro i, cap. vii Atque tam in veteribus quam in recentioribus sequaces habet viros insignes. Sed & vide Ruth i, ii, ubi Naonii ad nurus suas Orpha dc Ruth viduas, nec prole beatas, an inquit, intra me in utero meo suntfui, qui Sant mariti messia' perinde ac si non solum ad fratrem uterinum, sed etiam ad eum, qui mortis fraternae tempore nondum in Lucem fuerat editus quod itidem uno ore negant Magistri jus hoc spectasset. Atqui non ex hujusce juris obtentu, sed ex ingenti erga nurus amore a Naomi hoc dictum volunt, ac si tantum innuisset, tanto erga eas se amore flagrare,ut, si fieri posset, futuris, si qui sibi essent, filiis, eas in uxores traderet. Unde Aben. erra ibi. N,a Hoc ex amore pro cessu, non ex jurefratru defuncti Qxoris ducendae. At Jarchius ibi aliter;& licuisse quidem futuris Naonii filiis hasce ducere, non hac tamen lege ; neque in eam, quae fratriam alias in uxorem negat Levitic.
ffeta non erant legitimae Machu-ita Gilionis maritis prioribus cum eis nuptiae, eo quod extraneae erant necρroselytaefactae. de Deuteron. vii, 3.& Ezram lx, dc X. Quam plurima iurit alia a Magistris tradita , de aetate, corporis Vitio , propinquitate sanguinis, aliis non paucis, quae in causa saepius fuere, ut lex haec non obtineret. Neque obtinui, si vidua ex defuncto gravida sextum in lucem vivum, nec abortivum, ediderat, tametsi statun moreretur. 4 empus item XC dierum seu trimestre praestri utum est,
64쪽
intra quod levit eam minime accipiebat, ut scilicet de prole defuncti, si qua fuerit in utero, melius eonstaret. Et innumera sunt,quae ad legem hanc spectant, nec locum heic habent. Praecipua aliquot
adjicimus. Si defunctus frater adoptione illa seu filii assertione de qua supra capite iv) usus fuisset, frater superstes hac lege non
tenebatur. At illa verba piam liumsuum esse,ei creditur, adnotat, ex veterum scitis, R. Obadias Barte norius, ita PN NUA, , tum M haeredem ita satis designatum habeat, tum ut uxorem Leviri nuptiis liberet. Atque idem in Gemara Babylonia ad eunsem locum habetur. Quemadmodum autem supra in successione liberorum, de quibus incertum erat, haeredes essent legitimi necne, partitio aequalis fiebat, ita hete, si defuncti uxor intra tempus trimestre denuo nupta Leviro pepererat prolem, ita ut incertum esset, primo an secundo marito ea esset tribuenda, & demum proles ipsa litem cum Leviro instituerat de haereditate paterna, atque ex primis nuptiis se natum asseverarat resque in dubio ita manserat; divisa haereditate partem alteram capiebat proles haec, alteram Levir ipse. inod ipsum dicendum de Leviri liberis manifestis, si cum eis proli huic dubiae controversia ejusmodi oriretur. Leviri liberos intellige ex fratria su Geeptos. Nam ad eos solummodo haereditas, de qua quaestio fit, attinuisset, nisi dubia illa proles. At si bini a Leviro relicti sint filii ejusmodi manifesti, a quibus dubia illa proles verbi gratia, filius
dimidiam bonorum paternorum partem petierit, ratione jam dicta; illi vero tertiam ei debitam tantummodo agnoverint, quia pro fra tre, id est, secundarum nuptiarum filio sumunt; dimidia pars a dubio agnita binis illis tribuenda, uti & pars tertia dubio a binis illis
ei agnita. Reliqua vero pars sexta aeque inter eos dividenda. Moritur proles haec dubia sine liberis. Levir dcavus aequaliter succedunt. Nam si ex primis nuptiis nata fuisset, avus ex jure, quo ascendentes succedunt, fuisset haeres. Si ex secundis, eodem jure, Levir. Quoniam res in dubio restat, uterque pariter succedunt. Atque ita Maimonides Halach. Nechaloth, cap. v. Vide nunc, de fratri defuncto
semine suscitando, Patres, qui de consensu Evangeliorum D. N. Iesu Christi scribunt. dc inprimis etiam consulas Abulensem ad Deuter. v, quaest 3,&ad D. Matthaeum cap. xxii, quaest. c I dc sequentes G i usque
65쪽
usque ad ee. Adde sis Albericum Gentilem de Nuptiis lib.v, cap. ix.& quos ipse citat alios dc Theologos dc Iuris Ctos. Iudaeis recentioribus mos inolevit, ut, cum filiam quis spoponderit viro, cui plures fratres, ab ipsis cunctis plerunque exigatur obligatio, se juri huic, si sponsus uxore superstite obierit, solenni more renunciaturos, id quod ex lege sacra fas est ne scilicet libera secundo nubendi facultas fratriae deesse . Et interdum maritus moribundus divortii libello matrimonium solvit, ne frater inhians fratriae Doti, ex hoc iure familiae damno siet. Discimus haec ex Leonis Mutinensis Iudaei, qui Venetiis hodieque, ut audio, Archisynagogus est, Compendio italice conscripto de Ritibus, Vita dc Moribus Ebraeorum Exemplar mecum, pro summa sua humanitate, communicavit, V. Cl. Eruditissimusque Guillelmus Bosv vellus, EquesAuratus, atque apud Ordines Belgiae Foederatos Serenissimi Regis Magnae Britanniae orato qui a Leone autographum accepit.
De Nuptiis Boaeti cae Ruthae. Eas ad Legem, de U
fratria ducenda, non flectare. PRaetereunda heleno est historiola sacra de Boaeto & Rutha, quae a
nonnullis accipitur,ac si ex jure fratriae ducendae penderet. od non sine magno errore dicitur. Neque enim Machioni, defuncto Ruthae marito, erat Boaetiis frater. Neque de propinquo aut fratre, qui fratriam duceret, verba sunt ibi, sed diserte de seuo Nu, id est,propinquo, cur in auto tum erat redire Apatriamomum rei sum squale ferme Gallorum moribus vocatur Droici de rei in lignarier ex lege lata Levitic. xxv, de qua consulas Mai mo-monidem halach. Semitta de anno Remissionis, cam ιμ& xii. Nec sane exutus heic Ruth. iv. r. calceus ritus est, qui ad fratriae nuptias attinere potest. Nam is, ubi ad eas spectabat, renuntiationis duntaxat signum erat, quod scimus ex Deuteron. xxv, . Atqui heic nihil aliud innuit praeter solennem, quae inoleverat, traditionis seu acquirendi dominii formulam, de qua optime a te-Zrasb Rutb. sol. et, col. r. Neque nuptiarum renuntiatio, sed con-
tra ipsae nuptiae sunt. Igitur expresse R. Salomon Iarchius, ad illud Ruth.
66쪽
Ruth. iii. q. propinquira es, seu, quod idem est, TriN ra
redimen in haereditatem mariti meisecundum id,quod dicisur Lev i ii c. xxv. as. J & veniat redemptor ejus, qui propinquior et , & redimat, &c. Namscrui meae mihique necesse ess, ut haereditatem D seu pose sessionem nostram venda M. Tua refert ut acquiras, cs cum ea me simulac uires ut ita in memoria baιebatur nore en defunΠipropter haereditatem suam; ut scilicet, cum ego in fundum i tam veniam, Picant homiues, haec or uxor Machionis. Tautundem ad cap. iv, io; ubiasus rare nomen destincti aliud ost ab eo quod in lege de fratria ducenda occurrit. Boaetum autem Elimelechi fratrem fuisse, adeoque Machionis patruum, Magistrorum alii , alii ex fratre nepotem fuisse volunt. de qua re consulas Iarchium dc Abenezram ad Ruth. ii l. i 3. &, Midras Euth. fol. 48. col. i. Admittendum interim est, de Elimelechum patrem dc Machionem filium squorum utrique propini quus ocredemptor Boaetus superstites , patrimonium hoc jam redemptum dono uxoribus dedisse, aut potius hune sigillatim suas possessiones, illum item suas uxori suae, quod quomodo fieret, di-ices ex Maimonide PIalach. de Donationibus, cap. vi. neque dona tiones illam vim legis de redemptione minuisse. Undenam aliter agri dominium earum alterutri Z Et monstrum sane est, quod ad Ruth iv, habet de haere Lyranus. Scitndum es, inquit,hoc, quod licet mulieres nonfucce rent in hare itatem, tamen quia uxorpos maritum defunctum sine liberis remanebat, Vsa tenebat partem haereditatis ad vitam, o in in poterat vendere, in quantum erat sui juris, re sic dii tur heic, quod Noemi eo em modo Pendere volebat partem agri. Ab Ebraeorum motibus haec sunt alienissima, ut ex supra dictis satis liquet, atque ex eis quae post habemus capite xviii. de successione Maritali, ubi uxores ab omni in mariti bona successione arcentur, eX-ν cepto,quod alimenta eis inde essent praestanda; de qua re capite ix. monuimus. Quin mirum est, quos habet de illa redemptionis historiola Joseph via: b. v. cap. xi. ubi Boaetum inducit propinquo illi alte-
67쪽
Τειν, γαμειν δῶ si τους νόaους. tum ergo non ex parte tantum legari
meminisse oportet se omnia juxta praescriptum eorum facere. Ecce ades mulier, quam, si v ptissionem Vrorum retinere , lex te ducere jubet. Inde & sortem dc Reminam ille Boaeto sessit, ritu, ut ipse Iosephus persequitur,adhibito,ut mulier ei solveret calceum, dc in faciem ejus exspueret. Sed confusio est planissime binarum legum, quarum altera de haereditate alienata seu emptores invitante redimenda, altera de fratria ducenda est. Utraque satis invicem diversa. Neque altera quid cum altera aut in sacris literis, aut apud Magistros habet commune. Sed mendum est in Iosephi exemplaribus, quae loco citato τυπιτειν εἰς ἀπροσωπην seu incutere in faciem, ut versio et ianitarecentior est, habent, pro iam μνει παυσωπιτ in faciem seuere ,
ut Russinus vetus ejus interpres recte legebat. Id satis liquet ex ejusce lib. iv. cap. viir, ubi de calceo Leviri fratriae nuptiis renuntiantis exuto agit. Atque de ea re olim monuit item I. Drusius in Miscella. neis. Sed vero & advertendum est, Fl. Iosephum in eis, quae ad leges gentis suae civiles atque res serenses attinent, a receptissimis Talnau- dicorum sententiis aliquot in locis aliis nimium discrepare, utcunque ipse se venditet, sub fine libri vigesimi, ut π διίαν patrias H ciplinas egregie calgentem; dc invita sua seribat, a Pontificibus dc urbis primoribus se consuli solitum, etiam
dum quartum decimum aetatis annum ageret, Vetore F α ρ ἐαυας .τ νομιμων--πι γοῦνα , ut ab eo penitiorem legum sensum ei lycerent. De nuptiis autem Boaeti oc Ruthae, vide nunc, praeter Patres veteres, Abulensem ad Deuterono m. xxv. quaest. 3. dc seqq. de ad Divum Matthaeum cap. xxii., quaest. cxLi. dc quae sequuntur.
De fratris incerti,sive de quo ambigebatur inter certos, an pat i si lius successionis ars haereditatis invicem trans- . missionis ratione. Et Galix haeredibus ascendentilis atrue a titere minus. Sed
68쪽
SE d de successione fratrum aliorumque haeredum incertorum, monendum Ostensum est supra cap. iv. patris assertione, velut Adoptione, filium ita fieri,ut nec liberis ceteris reluctari fas esset . Si vero deesset omnino patris assertio, nec inter fratres de natalibus alicujus eorum satis conveniret, pro asserentium, dubitantium denegantium differentia successum est. Veluti; fratres sint certi duo, Simeon & Ruben, incertus Levis adeo ut, verbi gratia, eum ab exteris terris reducem agnoscat Reuben fratrem sibi esse, seu patris demoraui filium, sed ignorare se a jat Simeon, neque aliae parti alteruistri suppetant probationes. Nam inpyn vi petri 'I In
universi haeredes pro=M, quai habebant probationiblu, squa agnosebantur. Ita succedit in haereditatis distributione Levi, ut Simeonis, qui eum non agnoscat, pars sit assis dimidia, id est, eadem quae fuisset,si praeter ipsum dc Rubenum alius haeres non fuisset; ita vero fiunt partiarii haeredes Levi de Reuben, ut ea de ratione partem Levi superet pars Reubent, qua Rubeni partem pars Simeonis. Nempe pars altera dimidia in partem totius tertia dc sextam tribuitur. Hane Levi, illam Ruben capit. Quod si Levi de parte hac dc bonis alii, ditatus sine liberis moriatur, pars illa sexta redit ad Ruben uintota, Simeone excluso; sed bona cetera ad utrunque. Quia fatetur Ruben, utrique fratrem eum esse, neque negat Simeon. At, si plane negat si meon , tam sextam partem illam quam bona cetera qualiacunque Levi demortui soluς adit Ruben. Atqui ad hunc modum ius obtinuit in aliis haeredibus ejusmodi incertis , atque a CO haeredum aliis agnitis, ab alι is ignoratis. negatis ab aliis. De hiscet t. Eaba Rathracap. viii. dc Gemaram Bab ibid fol. 33 , dc iis praeter Maimonidem Halach Nechaloth p. iv. Quin tametsi filius dubius ut in specie, ubi nescitur septimetiris an novi mestris, adeoque primi an secundi mariti fuerit, quam habes supra cap i. v patrum dubiorum neutri succedit; et nihilominus mortuosne liberas pariter succedit pater uterque. Quoniam ubi pzd uterque dubius es haeres , succedit pariter uterque. Ita capite Via
De Successione Martiati, sue unde Vir.
Quemadmodum matri,quae suae potestatis erat,sive viduae secee-debant liberi, ita uxori defundita Maritus erat haeres primus,
69쪽
qui tam sua quam illius bona in unum patrimonii corpus confusa, ad haeredes quidem postmodum transiuittebat. Ita tamen ut uxo- ris sive unius sive plurium filii in Materna bona, secundum ea, quae rasupra capite secundo ostensa sunt, succederent. Iarchius ad Gema- ram Babylon. sol. ii 6, b, tituL Baba Batbra N vnn i z-- x2 pN Mari . su
cedit ut haeres uxori. Et si M. triti verses nonficiis, a. it haeredita em imuxoria. De hae successionis specie, Misina, tit. Raba Rathra c. viii, i '' I PN, P nu net: NI NU N CNI NUMMI Vir matrissae, maritus etiam uxori Accedi vi ut heredes, sed ab eu haeredia mi icem non defertur. Et ibidem, IN 'az P N 'IN
ad maritumsi um hareditatem transmittit, sedeat rem neuter vicis i ipit. De matre, ratio manifesta est ex eis, quae de successione paterna iaperuimus. Et inter conjuges successio minime uti apud Romanos, reciproca, aut tantum ubi nulli relinquerentur liberi, parentes, aut cognati, excluso fisco. Sed ut non liberis Mater, ita nec Marito succedebat omnino uxor. Et in haereditate uxoria praeferebatur' .etiam ipsis liberis maritus. De hac re etiam Misna, tit. AIacco b seu de plagis, cap. i,&Talmudici passim. Magistri a Stem, quibus so lenite est, literarum meta thesi, & verbis seorsim, acaliter ac tota i syntaxis pati videatur, intellectis, ea elicere, quae receptos mores seu Majorum Traditiones firment, dupliciter hanc successionem Maritalem etiam ex legis sacrae syllabis adstruunt. Primo, ex illis verbis, Numer. xxvii, ii, ra, Ia, quod heressitatem eis consanguia ne suo in verborum contextu supra capite Ix allato recte vertitur. Etenim cum NU non modo cons guineum sed dc propinquum J. utriusque sexus, adeoque uxorem, denotare possit, literarum posi- . turis paulo immutatis, dum de maritali successione I sputant, fingunt heici ac si seorsim scriptum fuisset an NU na haereditas. ejus, 'η ei propiv est,sve uxoris ad eum pertinat, quod plane sacrorum verborum anagramma est. Secundo, ultima legis ejusdem verba, TITIN illesuccedet in eam. id est, hereditatem sue ut Hellenistae, κληρονιμ σπι - α ἰ ut heria tari ures stantiam ompossideat, ita sigillatim capere volunt ubi de hae successionis specie loquuntur ac si ibi significarent, s ipse vis excipiat se uxoremst i
70쪽
uxorem ut haeres. Nec sane verba seorsim lecta refragantur. Sed hi potius lusus sunt,qualibus uti amant, cum ea firmare ex sacro texta se torquentes laborant , quae e majorum Traditionibus atque superinductis, pro re nata, ubi nihil certi a Numine praescriptum est, legibus ad posteritatem sunt transmissa. De hac re consulas Baal Haturim Rechai, alios ad Numer. xxvii, Gemaram Babylon. ad tit. Eaba Bathra, . iit. praeter adjectos commentarios. Et apud veteres , est etiam solenne Ira Vz pN Tna N tros sertur vocabulo proprie sumpto haereditas nisasilia, cPippe cui*ccedit ut haereses limis Maritus. Ita R. Iehuda apud autorem 'si ita Zotertha fol. do, col. I, ad illud Σ zum e trans ereti &c. Num. xxvii, 8. ita alii. Nempe , sive ad filium devenerit haereditas ab ea transmissa, sive ad maritum , a cognatione sua plane transfertur , nec in illam redire jure
sanguinis potest. Quod ex supra dictis liquet. Vide sis Mai monidem Halacha Idoth, sleu de re uxoria,cap. xxii, dc Halach. Nechaloth
PUN nN Uxor Maritosuo non omnino βccedit. At Mariti ccedit in omnia uxoris Bona ex Scribarum sancito. de sancitis ejusmodi, vide supra cap. ii.) Atque u omnibus aliis praefertur in uxoris haereditate, tametsibaut legitimas erit uxor, veluti υidua ducatur a Pontifice Mo
x mo, aut repudi Ata, aut ea cui, exuto calceo, renuntiatum est a Sacerdote
vulgara , aut tametsi minor fuerit uxor. Quin licet mariti sit suri ;uxoris haeres est. Adde sis Gemaram Babylon. ad tit. ttim, seu delibellis repudii, fol. ss. In utroque vero Maimonidis loco jam citato, duo observantur inprimis monita, Alterum, hanc successionis sormulam non obtinuisse, nisi ubi ipsa uxor n VI in ρ' testate viri, i scilicet ut plane uxor esset. Et plurima accedunt, quae hoc explicant. Sed ad sponsaliorum & Nuptiarum Tracta tum, cui heic locus non est,attinent. Alterum est, non in alia uxoris bona succedere maritum praeterea, pr na quae in uxorispotestate Npossessionem det enerint. Ut excludantur, quae post ejus cem tem, sive profectitia sive adventitia tantum expectabantur. II Nonne