Via scientiarum duobus opusculis absoluta. Alterum de vniversis regulis, et principijs rectè argumentandi, in qualibet materia rationes efformandi. Alterum de principiis, et regulis ab argumentis se rectè defendendi. ... Authore P.F. Francisco a Sanc

발행: 1686년

분량: 285페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

i4 Via Scientiarnis

citur oblectum, aut ter- & specificatIvum i ut maia

minus. , non intrinlecti

sed extrinsecum specificativit. Vide attente opusc. a. anum. II. Vsque ad 8o.

rq Tertium princi pium est,huiusmodi respectiva esse in duplici disserentia. Alia dicuntur res. pecti a transcendentalia; alia respectiva praedicamentalia. Elastini limpluciter absoluta, i non solum in accidentibus; sed etiam in genere substantiqin niuntur; sed cum hac

disterent ia,quod quae stant

de praedicamelis accidentium non habent suum c plemeturrv in proprio praedicamento; sed ab alio desumunt,seu in ordine ad illud, sci licet, ad substantiam. Et ideo dicuntur Otii, id est fulgantia, entia: ut infra dicemus. Tamen substantia intra suum. praedicamentum habet totum suum complemen tum essentiale quapropter omnia res necti va trans

cmudentesia substantiali aintra suum genus substati

teria prima a forma substatialia: estentia ab existentia substantiali,&c. Rattinest, quia subsantia dieitur, quae perse stat. Uel ost euidebetuν esse perse. Uel euius actus est esse simplicit r. Ut

q. I. Vnde sequitur, substantiam esse fundametum totius esse naturalis. Et licet naturas statialis diffiniatur per ordinem ad motum , ut deffinit Arist. μὴ lib. a. Physic. proprie t men loquendo non deffinitur per motum; sed peresse radicem illius, quod . quidem est: proprium substantiae, ut per se patet, dc explicant nostri Complut. Complura in Resumpta disp. 7. Physqua l. I . Sicut quamvis di , citur,. quod esse est propter operari; non ideo substare tia, cui simpliciter convenit habere esse, debet ad

operationem, tanquam ad

finem ordinari: hoc enim solum intelligit ud de sub-. stantia, Vt reduplicative

42쪽

ratione illarum, ut eXpli-I misti. cant communiter Tho -sLe. Esset enim de ordinatio maxima, ut infra dice

dem substantia est perfectior operatione, qua est accidens: ergo nequit lub stantia esse propter Illam;

alias quod est persectius

ordinareturnaturaliter ad

id, quod imperfectius est quod implicat, ut ibidem

dicetur. Opus autem est notare,quod quamvis potentia, ct habitus specifio centur aluis actibus, eo, quod propter illos. sunt; tamen actus denique' ordinantur per se primo ad obiecta, ideo absolute dicendum est,potentias, audhabitus ab obiectis sume re speciem: Ita quidem, Ut tus aut operationes 1F cificent per modum me- id ij, quo potentiae & habitus tendunt ad obiecta, ἱquibus vltimate, seu ut sicia dicamus , irre lubili tec *ecificationem forci utur. Disserunt relpectiva transcenden alia a praedi metalibus in multis. Primo, via. t uceridentalia vo

supponunt necellario ali quid absolutiim eo, quod

ipsa sunt quid absolutum , .

secus vero prcedicamentalia, propter oppositam rationem. Secundo , quia, transcendentalsa. siunt per se intenta: a natura, nisi fuerit quidam modus, auctimperfecta parsisecus prς dicamentalia, & ideo v ra, de realis relatio ptaedi- came talis non potest pro- oduci per se; sed ad productionem alterius resultat, si adsint conditiones ne cessariae statim eλplican dat, quapropter dixit Aristrat. s. physic. ad relatio nem non dari pr se motum. Tettio,rclationern pr di- caincirialem CXigere terminii realiter existentem, quemVnon exigit trans cendentalis, ct ideo scier via, V. g. potest tendere inpobiectum possibilo,aut fu turiam,aut prς teri rum; aut etiam in entia rationis secus vero praedicamenta

lis si fueric realis. Quarto ct praecipue, quia transiacendentaliano respiciunuterminum, Ut pure termi

43쪽

do alia munera ; sed' respiciunt illum, vel ut subie-

.ctum, aut obiectum, aut finem,aut efficientem, augeflectum, aut partem inc secus Vero praedicamentarba, quae solum respici lint terminum, Ut praecisse, de pure terminum, ut explicat munus se opponendi relative fundamento, Ut Com. Doct. cum communi Doctorum Caietan. sententia docet Caietanus cap.7. de etate, re essentia,

quaest. I s. Respectiva vero praedicamentalia sunt sola illa entia, quae in prae

dicamento relationis colia Put locantur. Et licet aliquae relationes rationis, Uto nereitas, Uniuersalitar, dc similes dicantur praedicamentales, non est, quia ad tale praedicamentum per

tineant, siquidem in illo

sola entia realia collocantur ν dicuntur tamen sic, quiati in multis: relationes reales praesicamentales imitantur. Haec respestiva alia pmedicamen talia, alia s uini abstracta ut

relationes; alia concreta ut relativa, aut correlativa. Abstracta Ilocantur directem ratione sui in praedicamento. quia suntentia per se, Vt a te irati Ismili do cte. Sed ad hoequatuor eNigunt condi. tiones,ut communiter docent Doctores apud Coma plui. In logic.disp. I . q. videlicet, prima est subiectum reale. Secunda, rationem fundandi realem.

Tertia, terminum realem,& realiter existentem. Quarta,Vt iundamentum,& te inns realiter distin guatur. Diffiniturque hu iusmodi relatio, quod sit

aliud,id ei faciens ut lanadamentum respiciat ter minum, ut relati Ve oppΟ-

situm. Ratio est, quia relatio est essentialiter oppositio relativar oppositio autem inter duo extrema nece stariolaversari debet

& illa a fortiori constituit formaliter relativa, id est opposita relative, quς des finiuntur ab Aristotelesie: Akisuri

Relativa sunt, quorum ro- Da lectio

tam suam esse est as aliud sbabere , quam diffiniti nem admittit Dialectico rum turba: quia tam sortis

44쪽

τι sic dicamus, respieienm midum, in. qito selum ostr tia vinim respicit Miud, io e Strins ceae minat ex a nihil aliud ex praestet ἱ dcl l secisum vi numiue rhaec dicuntur eo retam quenti ex I ..ThQm. dice s τι Ideoque omnis solatio, si , mus, ct :idem dicendumis mutuae; sive Pon mura est de paternitate proptera tua essentiali lex xes Dari eguadem irationem imiritur ad resperuq , Υt, eae lVer relatio filiati is deci

. iasi Unde neces lari uim audim m. Et quia ratio rest, ut relati uas tribuad termini Ast sermaliter dici. denominaetione L Alterami versa a ratione fundamoti intrinsecam iundamenton ideo est diversas maliter in quo intrinlaccet recipb-l ratio terminandLu ratio a tua. α illud constitust is r m respiciendita qua propolati sum. J Alterami termi-, ter licet Petrus iau.g. dic noiquem relati m respi- tur rextrinseci sitia va pro citi in hare est extrinsecac. terni Late existenteintrin-riaci teaminum ic stituita sece in patre, aut a matς rorem imam. . AEquandoἴ nitate existente. in matre; emiuridi denominationes' i Eicatui intrinsece silitiae sinit: eiusdem rationis , HI a filiatione existente i et quas uti iii Niati6 υκ trinsece in ipQ Petro.nu similirudinia, squae ccitatio tum est inconveniens,cum Luit deae trema Dp scias Q ia secuduaesiversam vata lative similiae: AEquandor de rationem : S ldenomia.

di Vesta rationisi. Ait rela ' natione. etiam simi diver et v xv. mammiratis con Q sp,vna 1 cilicet extrinseca, :stii id; de nominat in i de alia intrinseca. Ex quo itinein sublesium; in quo imo sequitur, relationem eo, γtrinsece iecipiturp&: te a quod sit essentialiter opta

45쪽

et 8 Via Selemiarum

positio relatava, tribuere extrinsecum. Quaproptes essentialiter praedictas de- omnes Theologi, ik Plilia Theob L nominationes relativis, losophi Christiani a me P- V

quae costituit, scilicet sun- mant, e Xtensionem in Or-damento intrinsecam, & dine ad locum non esse determino extrinsecam qua essentia quantitatis, quia propici fundamentum, aliqua quantitas in aliquo quod dicitur relatisam, casu , nempe quantitRIeilentialiter respicit ter- Christi Domini in Euchaminum , Ut respectivum ristia, non habuit exten- extrinsece: nam huiusmo- sionem localem. Similiter di denominatio nunquam affirmant, actualem in Me potest deficere a termi- rentiam accidentium non no; secus autem denomi- esse de illorum essentia.

natio intrinseca , quam quia aliqua accidentia in alias fundat, quando rela- liquo casu illam non ha-tiones sunt mutuae; siqui- buerunt de potentia abso-dem hanc non fundat, nec tuta; sed fuerunt sine lub- dicit, quatenus terminus lecto, ut in Eucharistia ac- relationis, quae ad illum cidentia panis,absque sub- ordinatur ; sed quatenus stantia panis: ergo si om-

fundamentum illius, quae nis relatio non mutua, &in ipso mei termino sunda- aliquae relationes mutuartur. Cum ergo haec deno- postiant dari, quin detur minatio extrinseca mini. relatio intrinseca ex parte me posset defficere a ter- termini, ut numero laqueis mino, quia de estcntia re- ti constabit, non erit delationis est illam tribuere, essentia relationis etiam Vt diximus; relatio vero mutuae adrospectivum in- intrinseca ex parte termi- trinsecu terminari. Ideoni defficere potest, sequi- que relatio est illatum

tur, quod omnis relatio, formarum, quarum quaelisve mutua ; sive non mu- bet, quamvis unica sit, tua sit, terminatur essen- duas tribuit denominatio-tialiter ad re ectivum nes in diversis subiectis'

46쪽

Opust. I.

nam in quo recipitur i alteram ad quod ordinatur.

vel iuxta quod Versatur. Sicut etiam actio denominat causam, aqua essective procedit, agentem; dc subiectum, in quo recipitur, ectum actiona ob penuriam nominum, ut docent

in uno sola recipiatur: in

agente, si actio est immanens; in termino autem si fuerit transiens. Unio etia

tremum quamvis unica sit, & in utroqueIntrinsece non recipiatur: siquidem non solum naturali-literi verum nec de potentia absoluta potest unica individualiter entitas, aut, modus in duplici sit biecto recipi intrinseco et quia eum a subiecto sumatur individuatio, ideo si duaplex esset subiectum, duplex etiam esset, quod in

illis reciperet urti: c se quenterque esset unum,&non esset.vnum. Quod autem sit Vnica numero unio inter materiam pri

tialem, in qua exemplum procedit, docent nostri Complutens in Resumptis Compluricum alijs, in Phisica disp.

tialiter est nexus duorum: ergo ad illas uniendam plures ponere superfluum est. Cum igitur talis unica unio substantialis nequeat in toto composito phisico

constante ex materia prima, & sorma substanti alii recipi; siquidem si compositum secundum aliquam rationem prae intelligeretur, Vc potens recipere Unionem, prae intelligere dur absque Unione: ergo antequam reciperet, aut daretur unio iam daretur compositum: ergo Vt detur compositum phiscum e X materia; & forma substantiali non requirereth Vnio: quod est contra dominam Complut ensium, quam veram supponimus sequi tuo a sentiori, quod in selo uno ex illis eκtreiamis, scilicet, in materia prima, aut Hrma substantiali recipiatur. Ex duobus autem huiusmodi cxtremis aptior est materia pri

47쪽

3o Tia scientiarum

prima ad dictam unionem potentia ad contatuena recipiedam, quam forma: dum,&componendum in- ergo in illa sola recipitur. trinsece compositum sub-Probatur antecedes, quia stantiale. Quam doctriamateria prima se habet in nam veram esse cognoVe- coposito per modum sub- runt,& probarunt nostri lecti: sed quod se habet Salmant. tract. 2I. de In Salman e per modum subiecti ap- carnatione disp.q. dub. I. tius est ad recipiendum: n. 3 r. & 3 a. ubi postquam ergo. Tum etiam, quia in probaverant, inter huma- sententia praedictorii Au- nitatem,& Verbum Divictorum unio est materia- num esse unicam creatam lis non solum in composi- unionem. Nec Verbum setis ex omni parte mate- habere ex parte sua, Vtrialibus, in quibus non est Vnionem, qua humanitati difficultas; sed etiam in uniretur , sed Vtrumque homine: & consequenter extremu illa Vnione crea- educitur ex potentia ma- ta intrinsece uniri, Ut interiae primae: ergo in sola eodem dubio postea oste-

illa debet recipi ; maxime dunt cotra Illustrissimum quia unio non est quid Godoy. Inquiunt loc.& God miransiens. Et licet extre- num.citat. Motiua autemma dicatur intrinsece Oni- praedicti Auctoris id est, . ta, non est quia intrinsece Illustrissimi Godoy non

recipiant unionem, nam urgent: quoniam,vi humarii

ad huiusmodi denomina- nitas, ct Verbum Untantum tionem sufficit,quod unio Onione intrinseca, ct reali, intrinsece recipiatur in opus non est, quod uniore sola materi ila media illa pietat, ct aspiciat eodem mo-vniat materia sibi for- do utramque extrema mised mam, ut intrinsecu actum suffit, quod recipiatur in illius. Et etiam quia me- humanitate , illamque condia tali unione, in sola ma- iungat Verbo, leui terminoteria existente intrinsece, intrinseὸ humanitatu supin

48쪽

modi Unio respectus quidam transcendentalis, ot disimus num. 27. Respector atiis tem eam in ono subiectiuὸ sit, alerea etiam respirit, denom nat. Hucusque Salmaticenses statimque ponunt eXemplum, tum in unione inter humanitatem,&subsistentiam creatam , quae solum in humanitate intrinsece recipitur. Tum in unione inter

subiectum, & accidens, quae intrinsece in sola substantia, seu subiecto recipitur. Et nihilominus omnia extrema dicuntur, &sunt intrinsσὸ Unita; quavis non intνἰnsaeo Uncta unione. Sicut filius dicitur genὶ tui;& tamen in nostra sententia generatio substantialis non recipitur intrinsece in filio; sed in materia prima; & tamen ista non dicitur intrinsece genita; sed a ecta generatione, ob nominu penuriam. Iuxta quam doctrinam Compiat. explicandi sunt Complut.

in Resumpta, si quid ore

tenus Videntur opponi; maxime cum idem sit Auta

ctor Resumptae, & huius r . cap. s. 3 r

tomi cit. de Incarnatione.

Nec potest dici , quod

unio recipitur intrinsece in duobus extremis, sicut

in subiectis inadaequatis: nam idem posset dici, de

receptione unius formae

substatialis in duplici materia: & unius accidentis

in duplici subiecto; quod

a 6 Quod autem talix

denominatio extrinsece se habens in termino relationis, Ut explicuimus numer . praecedenti, sempersit in termino; secus Vero

relatio intrinseca, quς in ipso fundetur, est manifestum in doctrina D. Tho- S.Nom. mae. Nam in primis, quod

terminus relationis non mutuae, n constituatur relativus per relationem intrinsece existentem intermino,evidens est; Nam ideo dicitur non mutas,

quia illi ex parte termini

non correspondet alia relatio. Mutuq vero licet ut in plurimum semper exigant

49쪽

ies Tia Scientiarum

, gant aliam eX parte termini relationem; nihil minus plures sunt, quae t lem relationem non habenti Vt manifeste constat in omnibus relationibus, quas creaturae,ut effectus, dicunt ad Deum, Ut ad suam causam , quibus ex parte Dei non correspondet relatio vera, & realis; sed secundum rationem salias Deus in tempore realiter mutaretur. Nam relatio resultat possito sun-damcto,& termino: creaturae autem in tempore sunt: ergo relationes reales inter Deum,& creaturas erunt in tempore. Nec

valet dicere , Deum ab- aeterno habuisse realem relationem, qua posse ζ referri ad creaturas quando existerent; nam nec DiV. S. qm. Thomas unquam hoc do-Thcq si cust- nec Theologii nec potest aliqua ratione substineri, nam iam daretur abaeterno relatio realis ad

creaturas non existentibus creaturis, contra tertiam conditionem relationis traditam num. 2 q.

Idem dicendum cst de rer

lationibus d si militudinis

quas etiam creaturae dicunt in tempore respectu Dei, eo,quod differant ensentialiter : militar enim eadem ratio. Item licet Inaternitas ex natura 1uasit mutua; tamen in Beata

Virgin e Maria talis est, Vt ex parte Filii, nempe Christi, non correspodeat relatio realis filiationis,Vte Spresse docet D. Thom. -Part. quaest. 3 s. art. s. in corpore; sed selum dicitur

Filius a maternitate eXistente intrinsece in B. U. Maria, quae extrinsece denominat Christum Dominum Filium. Et rationem assignat D.Thomas, quia S.Thori.

istae denominationes Filii

non cadunt supra naturam; sed supra suppositum,& consequenter si relatio realis filiationis se raberet e X parte Christi Domini.

mutaretur in tepore Persona Uerbi Divini, quod repugnat manifeste. Mihi

autem certum Videtur,

omnes supra dictas rela Itones , et se ex genero suo mutuas: Crgo quandoque deificit a relationibus mutui a

50쪽

urs, quod correspondeat test,ut dictum est. Videan- illis ex parte termini ali- tur infra dicenda num. 79. qua relatio realis,qua te ubi ratio a priori ostendi-

minus reseratur ad funda- tur. Et manet etiam ostementum: ergo talem rela- sa num. antecedenti.

tionem habere, non est de a Ista sufficiebant essentia relationis mutuae: dicta pro respectivis. Sed liquidem quod est de eL quia plura inveniuntur in sentia nequit alicui deffi- Aristo t.& D. Thom. quae idis 'cere adhuc de potetia ab- mihi quandoque convice 'soluta: daretur enim spe- runt,ut omnia accidentia, cificatum realiter in re- tam secundum rationem rum natura , absque suo communem, quam parti- specificativo: vel daretur cularem affirmarem a sub-

aliquid a parte rei, absque stantia sumere speciem; eo, quod essentialiter exi- seu in ordine ad substangit,Vt a parte rei sit: quod tiam specificari; retento ex terminis implicat, ut tamen simul modo loque- per se est manifestum : era di Thomistarum ; ideo go omnes a respectivo ex- proponam Aristotelis, & -isti e trinseco specificatur,quod D. Thom. fundamenta, si- S.I ρ nunquam defficit, nec po- mul dc rationes, Ut quisitest defficere, habeat, aut que videat, vel quibus resino habeati terminus rela- pondendum est; vel quid tionem intrinsecam; alias probabiliter ibrsitan sede medio tolleretur, rela- quendum; ille tamen tri etionem essentialiter ter- buatur assensus, quem raminari ad respectivum, tiones ipse suaserint. Ego quod ex dictis esse non vero quoad praesens nihil potest. Unde praedictae re- resolvo ; sed prae oculis lationes mutuae sotu con- propono . Ubi breviser ge- naturaliter exigunt rela- neralia Valde, & optima, . Iionem ex parte termini videbit Thomistaru prin- intrinsecam, quae aliquam cipia, tam Philosophica, ob causam defiice e po- suam Theologica,quinus G con-

SEARCH

MENU NAVIGATION