장음표시 사용
191쪽
FAcutior EPIsCOPI ei denunciatum ess , quod excludendus esset, nisi Afaceret, sui potius honoris, quam veritatis, dile chor inuentus est. Quid etiam Petrus Hierosolymitanusὶ nonnepublica notitia refert, quoniar conueniente ad te multitudine monachorum,iu- ratus pronuntiauit, quod sictuis eidem decreto nouitio consentiret, contra Calchedonense concilium faceret3 nςc tamen sic ab eius consensione
suspendit. Hoc autem, velut haereditarium ; de praeuaricatione primae illius mulieris cognosciamus esse contractum, quae pri is interdictam sibi fuisse respondit, ne de ligno quod erat in me- Bdio paradiu comederet, & postea quod ipsa illi
citum pron clauerat usurpauit, ac viro ut comederet persuasit. Et quid dicemus ad harc3 nisi 'quod ipse Dominus dixit: erumtamen veniens plius hominis putas inueniet fidem in terra ' Iani vero de ali uni civit. atum Episcopis quid loquamur, qui δί cam scribere compellerentur, palam reclamauerunt contra in agnam synodum neri: & post subscriptionem, memorato steph no Romano. diacono libellos dederunt , sedi Apostolicae trans nittendos , ςonfitentes in eis Cqubd 1 Constantinopolitano Episcopo coacti subscriberet,qui si a vestra pietate quaeracurio terunt ὁc apud vos nostris assertionibus attestari.
Vnde non sollini ipsi qui haec secerunt, sed & illi
am qui facientibus communicando consentiunt, de ignorantia semetipsos excusare non
pollunt, & Lustra dissimulant, frustra se dicunt nescire quod factum est, siue lucra temporali diligentes, siue gratis suas animas negligent s. Cui enim non sumciat, ad cognoscendum causta
192쪽
A meritum, sola consessio transgressorum, & verbis publice facta, Ec libellis exi obsita Z Manifestos habent errores eorum, qui verisii nilibus argumentis,quis cons mater sua errata dcfendunt; dc iste illis ilicognitus esse potes , auctorum sito- rima consessione damnatus) His omnibus accedit & consessito Domitiani Galatae, Ancyrensis olim Episcopi, quem confestum fliximus, quod eius complices Origeniani ad Ecclesiae conturbationem ista moliti sunt. Nam in libello quem tad Vigilium scripsit,conquerens de his,qui con-
B tradiccbant dogmatibus Origenis,as scientis animas humanas ante corpora in quadam beata vi ta praeextitisse , dc omnes quae fuerint artemo
supplicio dcstinatae, in pristinam beatitudinem, cum diabolo & angelis eius restitui; dicit etiam haec. Prosiluersi t ad anathematigandos sanctissi- α mos dc gloriosissimos doctores, sub occasione cicorum,quae depra existentia & restitutionem ota sunt, dogmatum, sub specie quidem Orige- nis, omnQs autem qui ante eum, & post cum suerunt sua hos anathematisantes. Hi verb qui GC proposuerant huiusmodi dogma defendere, id re
implere nullo modo voluerunt: sed talem re- linquentes conflictum, conuersi sunt ut moue- Grent aduersus Theodorum, qui fuit Mopsucste- μ' nus Episcopus, & moliri coeperunt quatenus Ganathematizaretur & ille , aa abolitionem ut G.
putabant eorum, quae contra Origenem mota constituerant. His autem consideratis, clementissime I mperator, quis non intelligat, quoniamsi Ecclesiarum primates, quorum conscissioncs memorauimus, pro veritate constarent, facilε
193쪽
de vobis possent obtinere ne fieret, quod si Astra se non voluntate fecisse causantur. Qii si verb propter hoc tantum ordinati sumus Episcopi, ut ditemur principum donis, & cum eis inter maximas potestates consedeamus, tanquam diuini sacerdotii priuilegiis sulti: sicubi autem fallaciis malignorum, quae nullis temporibus defuerunt, iliquid eis inter tantas reipublicae suae curas sibreptum fuerit, . quod Ecclesiae Dei praeiu sicet, vel Ecclesiae pacem turbet ; non eis d beamus pro ip rum salute quae sunt vera suggerere , & si Bnecesse fuerit religionis aucioritate resistere, ac patienter offenuonem quoque illorum , si acciderit, sustinere. Et ubi erit illud propheticum : Loquebar in testi niis tuis incon pesta regum, O non confundebar et Nisi sortὸ pastores, quidem ad lac & vellera ad auertendas verbluporum insidias, & tuenda ouilia, desertores.
Quid enim iam passi fuimus, vel quid pati
ab Imperatore Christiano timuimus, pro eiusdem fidei, quam tenet, defensione certantes 3 Enimuerd dici forsitan ab aliquo possiet, quod Cspiritus quidcm promptus , caro autem infirma , diu cruciatus ferre non potuit: ut prona sit indulgentiam siccumbentibus tribuere, uniuscuiusque conscientia sui stagilitas. Solet enim de humanis cordibus , pro deuotionesti fidelis exordij , si non perseueret usque in finem , veniam pusillanimitas impetrare. Sed in hac causa quid tandem potest excusationis obtendi 3 Praesertimicam vestra clementia, sui cognomenti non immemor, in ipsis quo-
194쪽
A que contradicentibus sibi haereticis nihil egerit inclementer. Siquid igitur ob hanc causam ali- quis pertulerit, illorum magis est inuidiosis sug- gestionibus imi utandum, qui dissimulantes ab
aliis, .um sibi solum contradicere querebantur. Q si vero non statim, ut meditatio facti huius innotuit,Christianae plebis offendit auditum, ut unus hoc voluisse facere diceretur,tanquam in gnae & singularis esset iustitiae, non condemnare tot venerabiles, qui contra Calchedonense concilium hoc fieri cognouerint, palamque detesta- .
I ti sint.Qui tamen subscripserunt distinitionibus libri, in quo dictum est, Siquis dicit, hapc nos ad oabolendos aut excludendos tarchos patres, qui Gin Calchedonensi fuere concilio,dixiss),anathe- - ma sit. atque ita semetipsos anathema secerunt,
qui dicentes aduersus sanctos patres, qui in Calbi chedonens fuere concilio, hyc esse conscripta . adsenserunt, ut si quis hoc dicit, fiat anathema. Quod si hoc etiam no fuisset, numquid inter c nones atque statuta, quibus de rebus diuinis do cernitur,liaberi debet, ut siquis de conscriptore, C quicumque sit aut dicatur, illius libri aliter cre- . diderit, quam vult ipse conscriptor,anathema sei velut haereticus, chira si videbatur ita decerni ac dici debuerit,utanathema fieret,siquis ad abolet dos aut excludendos sanctos patres, qui in Caui chedonensi fuere concilio, eis quq in memorato libro dictassent uteretur. Nunc aute,nequis tali bus dictis resisteret, omnibus interdicitur queri: uti vero cis ad excitisone sanctae synodi nulline-gatur Versim quia,sicut praedixeramus,ta epist
. iam Venerabilis Ib &Theodoreti scripta,quam
195쪽
W 6 FAcvNDi Episcopi LIBERIV. Theodori eiusque dogmata in praeiudicium
synodi Calchedonensis probauimus esse tam nata : illud etiam, quod secundo partitionis loco promisimus , noc volumine terminato iam debemus ostendere. Quoniam frustran satur eandem epistolam a synodo sitisse probatam : sed Eutychiani, ut nobis illuderent, hoc mendacium per suos seminavere fautores.
196쪽
Pro defensione trium Capitulorum, L Ι B E R V.
NTENDE nunc, AVUM , quam C Ap. Lmanifesta & multiplici ratione hoc etiam demonstretur , quod sequenter me. demolistraturum esse promisi , quoniata haereticorum fautores aperto mendacio nos decipere voluerunt, ut dicerent epistolam venerabilis Ibae a concilio Calch donensi non fuisse susceptam. Vbi dum recitaretur , ex praecedentibus gestis , apud reuerentissimos Photium, & Eustachium , atque Uranium Episcopos habitis, quae contra memoratum Episcopum Ibam protulerat Theophilus diaconus , qui eius aduersarius exist dat , considentibus Episcopis , talis est data sententia: Cognouimus ex selitentia reueren- otissimorum Episcoporum , Ibam. reuerentissi- mum Episcopum innoxium demonstratum. Le- MM '
197쪽
M cta enim estis epistola, cognouimus eum esse or- AM thodoxum, & ob hoc decernimus, & honorem ei Episcopatus, & Ecclesiam, de qua iniustὸ &absens expulsus est, instaurari. Vides quomodo hobis haeretici per suos satellites voluerunt ili dere, ut hanc. epistolam iactaxent susceptam a Concilio non fitille: cum palam sit, quod ex eiuslcctione conscriptor eius Ibas innoxius & orthodoxus ab ea titerit iudicatus, & ob hoc cum . de honorem Episcopatus , & Ecclesiam recine edecreuerint, de qua iniuste suit expulsiis. Scie- Bxulat igitur Ecclesiae pietatem ferre non posse, si condemnanda diceretur epistola, quam lynodus approbauit , vel potius ipsa synodus, propicrquod eam iudicauit orthodoxam. Non enim ipsam tantummodo Ibae epistolam, sicut iam diximus, uasi N estorianam culpare, & abiicere prς- sui lapseruntue sed approbatores quoque eius, qui eam rectam dicunt, & anathemati non subiiciunt. Et qui magis intelligendi sunt eius approbatores, quam patres qui Calchedona convcnctant,& eam iuclicauerunt orthodoxam 7 Haec igi- tur scientes,& arbitrati qudd ita possint in ipsius Cepistolae damitatione catholicorum consensiis adducere iactauerunt qudd a magno Conciliosiscepta non fuerit,cum in eo rursiis ita promin-- tiatum nouerimus: Ex his quae nuper lecta sunt, o clarum est, quia reuerentillimus Ioas innocensis AF ab omnibus quae ei illata sunt, & ex relecto in rescripto epistolae, quod prolatum est ab eius ad is uersario,orthodoxa apparuit eius dictatio. Numquid ergo aduersus illas euidentissimas stipet epistolam memoratam sententias,ca ira, post eius
198쪽
condemnationem exprobrare nobis coeperint
haeretici,qub lepistolam. nostro iudicio Nest rimam synodus Calchedonensis pronuntiauit orthodoxam, posistemus dicere salium esse, & ἡ contrario demonstrare, quo deam ipsa quoque reprobauerit atq; damnauerit 3 Aduertis igitur, . . imperator, qudd inimici iustiuae illudere voluerint Ecclesiae Chrissi, & auocare nos a veraci as sertione, qua defendi eadem epistola melius &sortias potest , atque diuertere ad falsie denegationis inane suffugium: vinunc interim affirma-al remus eam N estorianam negantes a c ocilio esse susceptam, & postea covicti ab eisdem mania festo & impudenti mendacio, quia suscepta est, nihil iam restaret,quod in ipsius Concili, defensionem respondere possimus. Et ideo non recipimus mendacij consilium, neque nos sui similes haeretici valebunt escere. Nam &susceptam di- , cimus,& qubdomnino fuerit sitscepta monstramus : quia verax seisper est Ecclesiae pro veritate defensio, nec unquam fuit indiga falsitatis. Ante vero nobis discutiedum est, cuiusmodi sint C ea,quae per suos fautores ad nostra deccetionem
iactauersit, ut eam denegaremus essesia1ceptam. Primum itaque videamus, utrum nobis dicendum sit aut credendum, quod persuadere conatis int,quia epistolam non venerabilis Ibae,sed nescio quam scripturam postulationis & deprecationis,quam Photio,&Eustachio,&Vranio Episcopis omnis clerus Edessenae ciuitatis pro ipse i Iba Episcopo miserat, synodus pronuntiauit Orthodoxam. Sed quid respondebimus, cum post-
ea vel ipsi, vel is quibus satient haeretici , nobis
199쪽
catio omnis cleri Edessenae ciuitatis synodalibus gestis appellata sit,sententia vero synodi ex relecta eius epistola orthodoxum eum apparuisse t stata est: de quia illam postulationem & deprecationem , ab omni clero Edessenae ciuitatis ad Photium, & Eustachium, atquc Vranium Episcopos datam,Ibas Episcopus pro se recitari petiuit; sententia verb synodi,sicut eadem quae posuimus verba declarant,de rescripto epistolae ipsius Ibae, quod prolatum est ab eius aduersario, pronunciauit, 'ubd orthodoxa apparuit eius dia Bctatior Facillime itaque probabunt,si tamen ulla
probatione hic opus est, aliud esse quod pro se recitari petivit Ibas Episcopus, dc aliud quod
contra eum protulit qui eius aduersarius exist bat. Sed & hoc adiicient, quia nec attinebat ad rem, ut de postillatione & deprecatione cleri Edessenae ciuitatis pronuntiaretur, qvbd orthodoxa esset eius dictatio,cum potius super epistola liae sententia synodi expetiaretur, utrum eam
haereticam,an orthodoxam iudicarent. Cum e
go & illud obiicerent, quod similiter in eadem C1ynodo dictum est : Dudum quidem ex relectis
innoxius demonstratus cst reuerentissimus Ibas;
in quibus etenim vistis est culpare malὸ loquens beatissimum Cyrillum , in posterioribus recte
consessus respuit illa quibus culpaverat , numquid contra mutire 3 nunquid respirare valcbi-
mus 3 Quid enim Ibas Episcopus in illa postulatione & deprecatione,quam pro illo clerus omnis Edesienae ciuitatis miserat, locutus fuerat de v. Cyrillo, quod diceretur in posterioribus re-
200쪽
L I B E R V. et 8 IAspuisse 3 Si quis autem legat eius epistolam ad
Marim Persam datam, quam in sequenti libro ponemus,ibi haec omnia recognoscit. Vertim ecce, si multiplicibus documentis ostendent,qubdepistolam ibae synodus orthodoxam iudicauit, de qua ipse Ibas fuerat accusatus;numquid ostedimus &nos, ubi omnis clerus Edessenae ciuitatis accusatus est,qubd non orthodoxam postulationem & deprecationem pro ipsis Iba Episcopo miserit, ut necessarium synodo videretur de illa pronunciare, stuba orthodoxa fuerit eius div etatio3aut etiam si hoc posset ostedi, approbatio postulationis & deprecationis illius, Ibam Episcopum, & non ipses deprecatores ab lueret. N am & ipsius sentetiae recitare verba debemus, si sorte,quernadmodum super ibae epistolam factum est, aliquis patru dixit in illa synodo. Scriptura postulationis & deprecationis omnis cleri Edessenet ciuitatis orthodoxa nobis apparuit. Se inihil tale valebimus os edere. & optimὸ scimus, quianecesse non erat illam postulatiopem dc deprecationem orthodoxam pronunciari , de qua C nulla talis quaestio vertebatur. sed ut nos ad illius epistolae codemnationem haereticorum se tores inducerent, ista finxerunt. Nam quare Iba Episcopo accusato,omnis cler Edessenae ciuit iis pronuntiaretur orthodoxus ; aut orthodoxo pronunciato omni clero Edessenae ciuitatis, Ibas
absolueretur Episcopus ' Denique fraude se ista iactasse, etiam ipsi, extorquente veritate, vel imuiri,vel nescis prodiderunt. Nam post multas &i varias suas adinventiones, post labores magnos,