Facundi episcopi hermianensis provinciae africanae pro defensione trium capitulorum Concilij Calchedonensis libri 12. Ad Iustinianum imperatorem. Iac. Sirmondi Soc. Iesu Presbyteri cura & studio nunc primum in lucem editi, notisque illustrati

211쪽

suscipientes,non euocati sinit, ut sederent cum Asaneta synodo. Sed posteaquam de Eutyche &Dioscoro factum est iudicium,&disposita simi a ficta synodo recta patrum constituta, per quae adiudicauerunt, & anathemati subiecerunt 'Nestorium & Eutychem,& maligna eorum decreta sequentes; tunc praedicti The doretus deIbas adierunt sanctam synodum. Quis ignarus eorum, quae in illa synodo gesta sunt, crederet, quod isti de causa publica, & in conspectu om- .nium sita,confingere talia potuissent 3 Quid ergo p non sedit cum sancti synodo Theodoretus BEpiscopus, nisi in actione octaua, postquam factum est de Eutyche & Dioscoro iudicium, &disposita simi a sancta synodo recta patrum c6t stituta 3 Et quomodo refertur in eiusdem synodi gestis,qubd in ipsa prima actione Theodo-

retus inter alios Episcopos sedit, Consulatu Ma tiani Augusti, viii. Idus Octobris 3 An non ibira continentur haec verba Ζ Gloriosissimi iudices is &lissimus senatus dixerunt: Ingrediatur re- αν uerentissimus Episcopus Theodoretus , ut sitra particeps synodi, quia &restituit ei Episcopa- Cis tum sanctissimus Archiepiscopus Leo, & sacra-

is tissimus ac piissimus Imperator finxit eum ad- ,, esse sanctae synodo. Theodoretus reuerentissiis mus Episcisus transiens in medium dixit, Pre,, ces obtuli sacratissimis& Christianissimis orbis dominis, &narraui quae in me acta sunt vulnexa,& precor has perlegi. Et post hanc eiusdem reuerentissimi Theodoreti prosecutionem, interloquentibus iterum gloriosissimis iudicibus

ac senatu, quod & a sanctissimo Episcopo inclyta

212쪽

L I B E R. V. I93 I, clytae urbis Romae proprium locum recepisset idem Theodoretus , & testimonium haberet Maximi Antiocheni Episcopi quod catholicae fidei esset,sicut ibi scriptum est, sedit in medio,

ipsoque praesente,& inter alios E piscopos cons- dente, recitata sinit quae sib Dioscoro Ephesi fuerant gesta. Cumque damnandus idem Di scorus cum Iuvenali Hieroselymitano de quibusdam aliis videretur, ad Imperatorem prius referendum este duxerunt. Illud planὸ fatendum est, quod Ibas Episcopus in synodo , non nisi B postvam eius causa in septima dc octaua sessi ne discusta est atque finita, sederit: nam antea Nonnus,qui pro eo fuerat ordinatus, in omnibus actionibus sedisse relegitur. In sexto quippe consessu fidei definitione perfecta,& ab omnibus in piscopis rite sitbscripta, interlocutus est

Imperator, ut aliquot diebus expectarent omnes Episcopi, dc priuatae quorumcumque causae ibidem finirentur. Postquam igitur in octauasessione purgatus est idem I bas,his quae iam iu rat stiperioribus actionibus definita siubscripsit. C quod ex sententia sancti Anatolij Constantinopolitani Episcopi, quam inter alios super ipsius

Ibae causa in octaua sessione protulit, euidenter Act.1o. ostenditur, clim ait: Iudicantium reuerentissi- α morum sententiae innoxium demonstrant Ibam Greuerentissimum ab his quae in eum accusatores ει intulerant. unde omnem in praesenti de eo si1sticionem abiicio,quoniam & consentit Sc sub-

scribit ei quae nunc de fide data est sententiae 1 resancto Concilio ,& epistolae sanctissimi Archi ciepiscopi Romae Leonis, dc dignum iudico Epi-

213쪽

scopatu, & habere curam in qua pridem existebat Ecclesia. D e Nonno autem reuerentissimo Episcopo, qui factus est pro eo , formam dabit Maximus reuerentissimus Antiochenus Episcopus. Hinc ergo probatur, ut dictum est, quod post octauam, in qua purgatus est,sessi

nem prioribus Concilij subscripserit iudicatis: quia de illo sanctus Anatolius in sua sententia,

Iicut memorauimus, consentit & subscribit dixit,non consensit atque subscripsit. Non itaque moueat, quod cum in superioribus actionibus memoratus Ibas nusquam legatur sedisse , inue- Bnitur tamen in eis cum N oiano pro se ordinato

iudicatis Concitu subscripsisse. Nam post octauasessionem, qua purgatus Ibas Episcopatum Ecclesiae sitae recepit, praedictum Nonnum in aliis actionibus,quidus isdem Episcopus Ibas intersuit nec sediise, nec subscripsisse reperimus. In secunda quoq; actione,quq in codicibus quidem

post tertiam scribitur, tuit autem eodem Consulatu,vj. Idus Octobris,in qua de statutis fidei

tractatus incipit,cetesimus & virdecimis Theodoretus sedit. Cumq; post recitatione Symboli Ctrecentoriam x. & viij. patrum qui afud Nicaea,& cxi qui apud Constantinopolim fuerunt, &duarum epistolarum beati Cyrilli,id est ad Nestorium &ad Ioannem Antiochenum,etia Pap Leonis ad Flauianum relegeretur epistola, dubitantes quidam de aliquibus verbis ipsius epist lae, quod & secundo libro iam diximus, eodem

Theodoreto rationem reddente firmati sunt.Sic enim eiusdem actionis continent gesta:Clim le- in geretur ex eadem epistola pars quae ita continet,

214쪽

uamuis in domino Iesu Christo Dei & homi- onis una persona sit,aliud t)men est,unde in utro- que communis est contumelia,aliud unde com-

munis est gloria. de nostro enim illi est minor patre humanitas: de patre illi est aequalis cum oratre diuinitas. dubitantibus Illyricianis & ciaestinis reuerentissimis,Tlieodoretus reueretq- Msimus Episcopus Cyrri dixit, Est simul emistu ιι

beati Cyrilli ita habens,& factum hominem,& ια non amittentem qu0d proprium est. Permatisit enim idem quod erat: intelligitur vero omnino ci& aliud in alio quod habitat,id est diuina natu- cera in humanitate. Gloriosissimi iudices,&am- μplissimus senatus dixerunt, Post haec omnia adhuc quis dubitat 3 Reuerentisiimi Episcopi cla- mauerunt,Nemo dubitat. Haec omnia ex ipsius synodi gessis in hunc librum transtuli. Quomodo ergo dicitur de reuerentissimo Theodoreto Episcopo,quod nisi in octaua non sederit actioneZIn actione verb tertia, in qua Dioscorus est damnatus, quae fuit eodem Consulatu, iij. Idus Octobris,quae etiam absque iudicibus ac senatu celebrata est, &primae coniuncta in codicibus inuenitur. propterea sicut existimo, quia in a- .ctione prima iudicatus erat idem Dioscorus Epistopatus honore priuandus t eius condem- . natio proxima sequeretur. ceterum non sola' dierum praenotatio, verum etiam tenor ipsa nim actionum, id est, secundae ac tertiae cum legitur, docet quod in codicibus tertia suerit secundae praepolita. In qua tertia actione, quinquagesimo & quinto loco, Nonno, qui proiba ordinatus fuerat Abstabente atque dicen-

215쪽

te,NonnusEpiscopus ciuitatis Edessenae subscri- Αpsi. etiam ipse ibas centesimo septuagesimo 1eptimo locosicut inuenimus, damnationi eius ita subscribit, Ibas Episcopus Edessenae ciuitatis si1bscripsi. deinde quarto conseissu, eodem consulatusexto decimo Calendas Novembris, celtesimum duodecimum Theodoretum Episcopusedisse.& super memorata epistola sincti Leo trigesimo & octauo loco interlocutum suissev reperimus, ubi scriptum est , Theodoretus re uerentissinius 'piscopus Cyrri dixit c Concinit,3 epistola sanctissimi Episcopi domini Leonis Bis fidei a sanctis & beatiuimis patribus in Nicaea 33 expositae,&symbolo fidei in Constantilaopoliti dictato a centum & quinquaginta, & epistolis beati Cyrilli. De quinta vero actione,quae fuit

eodem consulatu,undecimo Calendas N ouembris,in qua prius expositio fidei recitata est, atque ad Imperatorem relata, ut postea subscriptionibus omnium firmaretur , nihil probare possumus: quia dc siibscriptio dilata est, quemadmodum dixi, & in ipsa relatione,qua narratur quibus considentibus eadem expositio fidei re- Clecta est, denominatis ibi legatis Romanis , &aliis quinquaginta duobus Episcopis , dicitur, considentibus illis,& reliqua secta dc uniuersali

synodo,tacetur autem Maaominibus ceterorum. In actione vero sexta eodena consillatu,viij. Calendas Novembris in qua prMens fuit & Imperator, & omnes definitioni fidei sabscripserunt, anathematizantes Nestorium &Eutychem, &omnes contraria sentientes, inuenitur Nonnus

sedisse vigesimus octauus, subici ipsisse autem

216쪽

L et B E R V. 197 A trigesimus primus hoς modo, Nonnus Episcopus Edessenae metropylis definiens subseripsi.

Ibas etia quamuis, ut imimus, sedi e no releg tur, inuenitur tamen rubscripsisse nonagesimus in his verbis,Ibas E iscopus Edessenus definiens subscripsi. Sed de Tneodoretus centesimus vigosmus septimus sedille, subscripsisse aute centesimus & trigesimus tertius in eisde verbis Theo doletus Cyrri definiens sitbscripsi. Quomodo igitur aduersus tantam rerum euidentia fautores haereticorum mentiri non puduit, ut dicerent B Theodoretu Episcopum, nisi post definitionem fidei, non interfuisse Cocilioὶ Et tame adhuc exia gunt in tot falsitatibus deprehensi, ut eoru tςstia monio nunc condemnetur epistola, quam ante centum serme annos uniuersalis synodus approbauit Quis dabit iudicium iustu,& non ipsi potius damnabuntur, qui talia confinxerunt 3 Aut quomodo admittentur,vel attestari,vel accusare quemqua contra paternos canones,quos in tam iis conuincimus esse mendacesZEt si quis notu rit talibus assentiri mendaciis haereticus appel- C latur,tanqua haereticorum sit nosse mentiri. Hisporeb fallitatibus subscribentes,& in talibus cmstituentes defensionem *nodi quid pro illa poterimus Eutychianis respondere,cum manifesta nos veritate conuicerintὶ Aut quanta necessitat videbimur ad talia confugisse mendacis,in qui bus latendi nullus emocus,tanqua nihil remam serit quod pro eade sancta synodo veraciter respondere possimus)Non ergo nobis persiladebui qui Eutychianorum calumnias simulatorie remendo corroborant,ut dicamus,MM no ante

217쪽

FACvNDI EpIsco P Itynodum ingressus est Theodoretus, quam de AEutyche & Dioscoro factum est iudicium, &expositio fidei terminata. Haec enim si cum illis

dicamus,proculdubio couincimur,nec euitam' haereticorum calumnias, sed magis magisq; M-mamus. sciant ergo nos intelligere, qui nobis talia persuadere nituntur,qubd nimis himiliariter inimicitias cumEutychianis exerceant. Veruest,non internerit Theodoretus,sicut nec Ibas,

Calchedonensis definitioni concilij : haeccine

dicenda erant,ut ostenderemus epistolam venerabilis Ibae,non ad decreta ipsius Concilij pertinere,quia post fidei definitionem de illa iudic tam eth 3 Sic igitur etiam canones Ecclesiasticae discintiliae,qui utiliter ibi sunt post definitionem

constitisti, non ad eamdem synodum pertinere dicentur.Et utinam docerent, cui synodo illos debeamus adscribere,si ea quae a Calchedonensi concilio gesta sivit, Calchedonensis concilij non sint. Deinde quomodo contraria,& sC- metipsa destruente albertion illa synodus excusetur 3 Nam qui nos in eius purgationem v luerunt dicere, qubd nemo respicere debeat ea Cquae ante persectum iudicium a quibusdam so sitan dicta sunt, sed quae in ultimo ordine d finita i ipsi contra nunc stadent, ut per hoc synodum defendamus, quia post definitionem de illa sit episti,ta iudicatum , ut nos postea,

non tantum rei ostensione , verium etiam ipsius nostrae assertionis contrarietate conuincant. At non ita nos ratio deficit ad defendendam synodum super Ibae epistola, ut inde illam contra Eutychianorum calumnias in

218쪽

A niter excuseri velimus, unde contra Nestorianos excus, i non valeat. Nam si ob hoc definitio fidei, quae in illa synodo facta est, contra Eutychianorum calumnias defendatur, quia propter quod accusati fuerant Theodoretus &ibas , ut Nestorij dogma suscipientes , non euocati sunt, ut ante rederent cum sancta θ nodo : ob hoc contra Nestorianorum Calumnias defendi non poterit,qubd Anatolius Coim stantinopolitanus, qui ante Antiochenum priorem illic sibi locum usurpaverat, & ipse Ma-B ximius Antiochenus, &Iuuenalis Hierosolynautanus ibi sederunt, qui vel dosmate,vel communione Eutychianorum polluth antὸ fuerant. Nam & venerabilis Anatolius, eiecto pro Ve xa fide ab Eutychianis beato Flauiano, & sat eius Maximus similiter pro Domno Episcopo ab eis fuerat ordinatus,&Iuuenalis in ipsum dogma Eutychianum lapsus, ab Ecclesia erat exclusias: quod & literae beati Leonis, & aliorum scriptorum monumenta declarant. Non ergo scvelimus fidei, quae in illa synodo firmata est, C constituta des,ndere, ut ea dicamus, quae nos quidem nihil contra Eutychianos, sed Nest xianos contra Ecclesiam plurimam iuuant. Numquid verb tantum valere possunt, ad inclinandum in stam sententiamCocilium The doretus & Ibas, quantum Constantinopolit nus, & Antiochenus, ataue Hierosolymitanus

Episcoei, qui primi poth legatos apostolicae sedis ibi lederunt3 ut de aliis cmamplurimis taceri qui per impotentiam Diolcori in adfirmatio-

Rem dogmatis Eutychiani subacti prilis iueta

219쪽

aut tantus labor est nobis Calchedonense concilium aduersus Eutychianos super Ibae epistola defendere,quantus nobis est cotra Nestorianos, non selli in pro personis multorum omnino Episcoporum, qui fueruiit in illo Concilio, verum etiam pro interlocutione sancti Anatolij Constantinopolitani Antistitis,qitem Dioscorus coinfirmatorem Eutychiani dogmatis, & catholicae,

fidei oppresserem in illo Concilio dixit , non proside futile damnatum 3 Vnde nobis Nestoriani dicunt, Quomodo illa synodu recepistis, in qua non solum multi, sed etiam potiore loco sede- Rrunt Episcopi, qui de ab Eutychianis ordinati sunt,&Eutychis atque Dioscori dogma secuti probanturi Aut quomodo asseritis eam pro dananda Eutychis atqueDioscori perfidia congre-oatam, cum ibi Constantinopolitanus Anat Dus perfidiam Dioscori,quae communis illi cum

Eutyche fuerat approbauit, pronuntians eu non pro fide damnatu3Si autem nos ista Nestoriano-rrum non c5 mouent,multo minus illa Eutychi norurn poterunt commouere. Facile est enim,

ut ipsis quoque N estorianis ostendamus quonia Ctale est ut dicant nullius esse auctoritatis, quod resipisteres praesumptione Dioscori patres,qui

cum aliis Calchedona conuenerant,definierunt:

quale si dicatur, etiam Petri Apostoli doctrina, quam de Christo cum aliis Apostolis praedicauit,nullius esse auctoritatis,qubd Christum aliquando negauerit, aut quod reprehensus fuerit a Paulo, clim non recte ambulans ad verit . tem Euangeli, gentes iudaizare compelleret.

Quale est etim,si Sabelliani dicere velint,ideo

220쪽

A se non suscipere Ecclesiae de Trinitate doctrinam, quoniam multo plures Episcopi, quam qui in secunda non dicenda synodo Ephesina

conuenerant, apud Ariminum in Arrianum

dogma fuerant subacti,opprimente Constantio. Sicut ergo Sabellianis dicimus, quod non propterea fugienda sit Ecclesiae de Trinitate conseLsio, quia in Ariminense concilio multi Arriano dogmati cohibentes, tres diuersas eiusdem semctae Trinitatis mentiti sint esse naturas : ita Nestorianis quoque dicimus, quod non propterea B fugienda sit Calchedonentis synodi de una Claristi,id est. Dei hominisque sibsistentia sancta consessio , quia prius opprimente Dioscoro, multi cedentes Eutychiano dogmati, unam eiusdem sebsistentiae mentiti sunt esse naturam. Aut quia Graecos, quamuis non omnes, immbComparatione omnium pauciores, in Dioscori sententia lapses fuisse caustatur, sequantur tantorum sententiam Latinorum,qui cum non possint ab eis, de consensu Eutychis aut Dioscori, vel cuiuslibet alterius accusari , ipsam tamen C habent de incarnatione Christi sententiam, quam Calchedonense concilium statuit. De interlocutione quoque sancti Anatolij, quam stiper Dioscori petibna protulit, respondimus, quia non ad haeresis erimen pertinere dicendumpst, aliqua parte cum Dioscoro bene sensisse. Non enim ipsam perfidiam Dioscori sanctus Anatolius approbauit, sed eum potias ab ipsa perfidia fieri voluit excusatum. Aliud est enim, ideo luereticiam excusare, qudd catholicus putetur, & aliud ipsi, harrisem approbare atquα