장음표시 사용
181쪽
Has ipsas varias lectiones, nova, ut arbitror, instituta codicis collatione, quatuor abhinc annis in suis bibliis recudit Beniaminus iamnicottius, assignato Barberino codici numeroso . Nemo tamen illorum auelarum pG cimen aliquod integri codicis, aut porti ne aliquam, qua eius ratioin oeconomia innotesceret, vulgavit 'ausque haec , diu post Petrescii fata delato in Italiam codice reservata est doctissimo Italo, Iosepho Blanchinio, qui omnium primus Barberim codicis typum in suo Evangeliario edidit i , intcgram codicis paginam trit iam exhibens,
qua luculenta Samaritani textus , Samarit
nae versionis , versionis item ArabicinSam ritanae specimina sistuntur a versiculo 3 c pitis, Numerorum usque ad dimidium vers. capitis vi ob summam autem codicis celobritateni doctorumque hominum studium merito mirabatur Blanchinius neminem ante se hoc praestitisse . quamυis, inquit is, - οUe fcerint aliquo eruditi homines , ut indicarent nolis hunc Pentateuchum Barberinum, alterum maioris etiam antiquitatis , qui exsatin bibliotheca Vaticana , num tamen alter rius
182쪽
triai nos characterum ad harue diem exbi hiat, ut mirum At eas tamdiu latuisse , eumram apertι , ac tam celebribus in bibliothecis codices ilii ex remtii 4 Corrigendus ergo est Iacobus Ionas tornstahlius, eruditus ve-cus, qui in epistola in nostis codicis illustrationem scripta ad doctissimum Fabricyia magna fide conscripsit versionem Arabicani nosti codicis nonnisi e quibusdam, quae ex Usseriano ms Castellius produxerat , vincabulis antea doctis innotuisse , non modo Blanchinianum specimen ignorans , sed, ex quae ex suo fragmento in thesauro philologico, Minimegmate orientali ante a stellum produxerat Iohannes Henricus Hottingerusi3 . Corrigendus autem potissimum laudatus H iidius , qui Biorn statilium fidenter secutus in nuperrimo suo specimine sic scribit, Versi Arabiei, quae eou--- --diam occupat in stra codice , O scripta es litteris Minaritaruis, penitus fere hucusque gn
ta fuit eruditisci numquam erum neque inte
183쪽
, neque pars eis ex hoc manuscripto prodiit in lucem . Et infra i in ipsi iudicare qum dammodo valeant eruditi de huius re is misis , descripsimus partem eius integram, quam tibi, lem erudite. hic uviis subiicimus. Cumarem ante nos fecerit, id gratum fore iis speramus, qui operam dant criticae sacraeit .
s. II De Barberini eodicis postes re doctoreum
ACcurata sunt, quae de hoc codice Pei- rescius, Morinus conscripserant. Sed post Petrescii obitum Le-Longius ac moufius alterum ex Petrescianis codicibus cum tritas confuderunt. Tres diversos Sam ritanos Pentateuchos possidebat Petrescius, quos Morino commodaverat, quosque in epistola ad eumdem Morinum ahdiligentissime enumerat. Ex tribus hisce codicibus binos, seu primum secundum , quem Petrescius nominat, Res Christianissimo dono dedit Pei
184쪽
Petrescius ipse reapse in bibliotheca re
si reperiuntur sub numero 3 in 3 ID; adhuc eum Petrescii noniine, eiusque gentilitiis insigni is, ut testatur recens auctor Abbas DuContant i , qui utrumque hunc, olim
Petrescianum , nunc regium Samaritanum Pentateuchum longo tempore prae maniabus habuit, Maccuratissime cum Oratori no contulit. Tertium, seu tritaplum Barb rino Cardinali testamento legavit . Porro eun in recentiori ex prioribus duobus codicibus, qui ipse in folio est, in fronte suppletum sit, teste Petrescio ipso solium antiquioris Pentateuchi polyglotti, seu bilinguis, qui Hebraicum textum, Arabiacam versionem referebat, hinc forte enata
est Le-Longii, aliorumque alucinatio, dicem hunc cum tritas confundentium. Quidquid sit, tritaplum codicem a Morino descriptum bibliothecae regiae mendose asscribit Le-Longius 4 qtiod Gassendus de tri- taplo scripserat, de simplici anni DCCCCLXVII male accipiens, hunc ipsum per errorem a Petrescio Card Barberino testamento leg
tum i).ma fures Eeritur,fiim pag. 78. in notis
185쪽
tum fuisse testatur 1 . Le-Longii errorem secutus est Olfius a , secutus est enni- cottius, qui affirmat, Barberinum codicem non solum admodum mancum csse, sed ne
que , si Le-Longio fides habenda , antiquum 3 , quod reapse de postremo codice Samaritano simplici anni DCCCCLxvii dixerat Le-Longius, non de tritaplo quem paullo superius definito anno MCXXVII ex ratum esse tradiderat.
De errore catalogi ML Oricum Eurisiensium ΗAn eamdem alucinationem attribuit Biornmalius auctoribus catalogi mss. codicum regiae Parisiensis bibliothecae , qui codicem ipsum ob oculos habebant , es e grande me ise, inquit pisit a Dim, que our is te des lettres de la bibli graphie, Iis en ut mistis' tres ces, ritu , Me aut dans is cataloque des f. de M
186쪽
patia Paris, que r. et dia chercher re fa-uxms i . Haec de regiae bibliothecae praefectis doctus Suecus, qui nescio, num merito eos accuset, quod inconsulto ac temere Le-Longi errorem sequantur. Scripserat enim Maongius bibi sacri pag. 7 Pentates
chus Hebrae Samaritano Arabicus, charactere
Samaritano exsat in biblioth regia cod. 3io. Et pag. 8 . ex Morinori secundus ciae est
trianguis, ac charactere Samaritano exaratus .
Inoneri est Ararica emo, a lateribus Hebri textus , o Samariticus ... Bibsioth regia cod.3io Emptui fuit hic codex Damasci amno CBH- si ΜDCraxi. Contra vero catalogi auctores sic loquuntur codex membranaceus iussu V colat i cit. im:. pag. 31
187쪽
otii dirasci emptus Damasci anno orsi
MDCOHII . Ibi intinetur Pentateuchus Samaritanus . Non dicunt ii codicem tritaplum, non trilinguem , seu Hebrae Samaritan Arabicum, ut dixerat Lm Longius , sed si pliciter amaritanum, non emptum Dam sci anno MCXXXI, ut emptus est tritaplus,
Qui mendose Le-Longius pronunciat, sedan Μ XXVIII ut emptus est codex simplex Samaritanus primus Petrescii. Ergo non detritaplo, sed de simplici Petreseiano primo, ut mihi quidem videtur, loquuntur eruditi illi auctores , dum commemoratum codicem, eiusque titulum , ac contenta deseribunt. Hinc Houbigantius paullo post editum regium,si codicum catalogum, non ab huius auctoribus , sed a Le-Longio odioenia illum regiae bibliothecae adscribi testatus est, ut infra videbimus , nec catalogi, sed Leaongi auctoritate se motum, ut trita-plum codicem a custodibus ipsis regiae bibliothecae exquireret. At vero si in codicis descriptione , titulo, anno non errant illi auctores, ut a L Longi sectum fuerat, in
eo errant , quod in nota immediate sequem
ii, quae Morinus de trit lo scripserat , i
188쪽
considerate simplici attribuant. Ita factum est, ut qui in codicis titulo, anno designando Le-Longium emendaverant, in inscribendis orini verbis errantem sint s cuti . Porro a falsa Le Longi descriptione recedentes , recte mihi videntur clarissimi vir , quod manibus terebant, legere scivisse , mirandumque est Biornsthalium haec obiicere, qui paullo ante summam seipsum testatur in legendo Samaritano eodice ditacultatem fuisse prima fronte expertum. es Dut reris en ut tres Samaritames . Au au premis alpes se trauυe-t-o beaucou depris',
O MIHI- en devient embarassante S. IV. In Gallia diu emulgatum regiam bibliothecam
πιή possidere Piarescii trita oΜAgis autem miror tanto hiatu haec
Biornsthalium reprehendere, tanta
que emphasi subiicere, Romae tandem. non Parisiis exquirendum esse tritaplum cindicem , ut primus esse videatur quasi e caeso delapsus, qui sos id doceat, primus , qui detexerit, Galli vero, de Itali nec sciant,
189쪽
nec intelligant, quod possideant. At vero in Gallia longe ante Biomstahlium , iam que ab anno DCCXLVI notum, pervulgatumque erat falsum esse Le-Longium c dicem tritaplum non exstare in bibliotheca regia, atque eum, quem tritaplum crediderati Longius esse Samaritanum simpl. cem, hocque prae ceteris sciebant , fassique fuerant custodes ipsi bibliothecae , quos Biornstahlius accusat. En quae eo anno in suis protegomenis conscripsit Houbigantius iAlium rediam Samaritanum memorat Morinus trilinguem Samaritano charactere exaratum iacimus meri es oes Arabica , a lateribus textus Hebraeus , ct Samariticus, mul
tis fritis lacerum , sed in iis, qua supersunt
magna eum diligentia , o elegantia exaratum , quem codicem Iacobus L Long adscribit regiae Minotherae num 3io notatum . Sed eum ego
cum poposcissem bibliothecae regiae UMes, illi mihi responderunt , me ab ipsi petere id quod
non haberent, neque alium coricem Hebrae M.
maritanum in regia bsiliotheca esse , praeter eos μοι Hiresiam , quas misi tam Marant i .
Haec si Prolet in aer script pag. 8s edition Paris. in .
190쪽
Haec proculdubio non animadvertit cl. ΗWim dius, qui Biomstahlli verba eiusque notitiali, ut novissimam summa fide probavit observo etiam Montlauconium utrumquet codicem regium Samaritanum simpliciter,
minare , nulla facti trit si vel trilinsula codicis mentione. s. V. . In Dasia dis notis in M,-ι
IN Italia autem longe item ante Bior
salilium notissimus erat codex Bainertinus , iamque ab anno MDCCXL. Blanchinius insigne, ut vidimus, huiusce cimeli specimen ediderat . In Italia Le-Longi erroremiampridem detexerat,in animadverterat doctissimus Apameae Arestiepiscopus Stephanus Evodius Assemanius, monueratque Vati nos codices illustrans, egregie falliam imgium , nec recentem in simplicem, sed trilina uem esse Samaritanum Pentateuchum
Petrescianum , qui in bibliotheca Barberina servabatur r). At vero si merito in hoc