Reuerendi P. Petri Thyraei ... De daemoniacis liber vnus in quo daemonum obsidentium conditio; obsessorum hominum status; rationes item & modi, quibus ab obsessis daemones exiguntur, discutiuntur & explicantur. Cum indice capitum, et rerum ac sentent

발행: 1594년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

DT DAEMONIACI s. mvirtutem huius Imaginis experti sunt, possunt confirmari; ut n6 e rasse iudicemus,qui de hac re sic cecinit

Pellitur hocsigno tentatio Daemonis atri, Et piet in animo Arrit, abiis timor c aconit git, si birai pericula mortis, e ct ab insidiys vindice tutus eris. Fulmina ne seriant, ne a tonitrua ledant. Ne mala tempestis obruat, istud habe. Vndiarum discrimen idempropulset, ct igni Idas ne noceat vis inimica, o valet oc Jeilem partum tribuente puerpera Dium Incolumem mundo proseret, ali Dest. 633. e,quae diximus, rebus consecratis fieri potueru nt, non poterunt iisdem, quod tertium Caput est)exigi ex hominum Corporibus daemones Si caulas scrutemur; cur, quae iam mirabilia recensuimus,rerum consecratarum beneficio patrata sunt,aliam vix inusniemus, quam quod Ecclesia oratione atq; consecratione hanc vita tutem sint consecutae: Verum quem admodum rogatus Deus est, ut has Creaturas valere velit ad profligandos morbos, ad tempestates auertendas,&c.ita rogatus est,ut valere velis ad dimonia profliganda. An sorte hic manum suam retraxisse, & auxilium denegasse putandus est; qui in alijs rebus tam fuit liberalis, & munificust 634. Fortὸ rebus sensibilibus de corporeis non abiguntur daem nes,nec hae ad ipsos pellendos vim ullam habent: Etiam his abigun. tur, etiam hae vim habent. Nec hic exempla desiderantur. Nonne, quando cytharam pulsabat Dau id, Dimoniu m rei inquebatRegem Saul iEt fel, quod iussu Angeli ex pisce detraxit Tobias. nonne vim rob. 6.

habuit sugandi di mones'quid quod Salomon herbis in daemonum i sit tot

eiectione uti voluerit863s. Sensibiles res sunt,quae in aere formantur. Voces,dum Christi nomen imploramus: Sensibiles quas digitis sermamus Cruces; Sensibiles, Sanctorum Reliquiae; sed tamen narum beneficio insensibilium atque incorporeorum Spirituum vis fracta est. ad harum praesentiam subsistere nequiuerunt nequam spiritus. Fieri igitur potest, ut his rebus daemones fugentur. Sed non quid seri possit, tantum doceamus: ostendamus quoque id factum esse. Ostendimus. Primum se hic nobis offert Sanctus vir Macha, eq. a. rius: hunc aqua benedicta puerum daemoniacum sanasse docet Palladius, in libro, qui inscribitur Paradisus Heraclidis . offert sese.

P cundo

112쪽

ia. PAR s III. DIs P v TAY.cundd Eligius Novionensis sanctus Epit copus. Nitebatur hic impias quasdam superstitiones, in quodam vico haud procul a Noui mensi oppido,tollere; verum, ubi pluribus concionibus nihil pr

i. cirim s ficeret, iniuria etiam, atque contumelia ab auditoribus assiceretur.

exemplum Apostoli secutus,tradit ipsos Satant in interitu carnis.ut spiritus saluus fieret. Currunt hinc ad Sanctum virum obsessorum amici,auxilium magnis desideriis postulantes: sed hoc non nisi post Unius anni poenitentiam . promittit Eligius: tu ad se adductos erant autem plures quinquaginta aquae benedictae aspersione a Spiritibus liberat. Haec Audoenus Rhotomagensis Episcopus in vita eius. '' tertio puer quidam, parentibus Sancto Euchario oblatus, ut ad praescriptum Regulae cum alijs in monasterio institueretur: hic cum semel a daemone in forma hominis oblatam aquam, antequam

Cruce signasset, bibister, ab eodem possidetur: Mox ad s. Eucnarii

altare adducitur, fiunt pro ipso orationes, sacratur aqua os sertur bibenda, hausta, subito abactus daemon. ita Surius in historia Inuenistionis S. Celsi. cap. i I. Dictis addimus quartum. Albertus Episcopus Suvcssonensis pacem inter quosdam compositurus erat. Hic

- dum quidam ipsi resistit,&, ne oratione viri sancti ad pacem cogatur, fugit, a daemone in fuga corripitur. quid deinde Z Pro obsessi s nitate rogant alii& illam fide pacis ad mittendae data obtinent, sed beneficio aquae benedictae, qua daemoniacum, Sanctus vir aspersit. De MM. Hoc Lisardus Episcopus Suvessionensis. Ad S. Bernardum thoc quintum sit) puer triennio grauissime ab obsidente daemone tortus adducitur spe libertatis consequendae. lubet post alio vir Sanctus in os obsessi aquam consecratam insundi. Hic primum contranitidaemon tum labia comprimere, post frendere dentibus sed postquam

in os, vi apertum aqua infusa est, mox vis magi ina eruptim vomitu sordidissimo, cum ingenti contumelia. daemon egressus. Rei nardus zo a e 3 ra. Bonaeuall. in vita Bernardi. Denique aquae benedictae aspersio ae S. νηῆ- ρ- Plilarion, teste B. Hieronymo, gentilis aurigae magias penitus disssi pauit. cr7. His similia sunt aut potius haec confirmant sequentia. D mus cuiusdam, inquit Metaphrastes, multum a daemonibus vexabatur cum domestici pranderent aut caenarent, lapides super mensas iacebantur, rumpebantur telet mul terum tanta quoque multitudo murium & serpentum domum occupab; ut praesormidine nemo tam ingredi auderet. Ingressus tamen ait alioru precesTheodorus Sicaeoru Arch i mandri ta.& post orationem, aqua cui bcnedix

rat, tota aspergit di a Spiritibus immundis liberat. ita Metaphrasto.

113쪽

Dx DAEMONIACI s. ras it quoque daemonium quod iam triennium in pago Camonte, non procul a Bingio. suis praestigiis Moguntinam Civitatem, & vicinos incola, os stigebat: sed illud tande Sacerdotes Litaniis & aqua

benedicta abegerunt, teste Sigeberto & Auentino. Eodem modo 'Μoguntiae domum quandam liberatam esse scribit Bernardinus Crucius in vita Ludovici II. Imperatoris. Itaque verissime dici p. tamus. Huius aquae tactus depellit davnonis actus.

CAPUT. XLVI.

Examinatur quinim mouisu, quo fler Exorcismos Damonia ex homi xum Corpori elyciuntur.

Xorcismi nomine, hoc loco, illam rationem intelligimus, qua per Deum Spiritus Nequam adiurantur,&, ut ab humanis corporibus discedant, Deoque creaturam suam, quam possident, restituant, & Vexare desinant coguntur. Ne sues.

Hanc antiquissimam esse Cypriani Martyris, & Prudentii

Christiani poetae testimonio clarum est. Addimus utrique Tertul. Detra . v I ianum.ut in ore trium omne stet verbum.ille quodam loco in m Iierculas quasdam, quae exorcizare prisumebant his verbis inuehitur. Ipsae mulieres haereticae, quam proca οξ quae audeant docere, exorcistas agere, &c.c o. Non paruas esse huius vires probant clamores, gemitus eiulatus; quos in obsessis hominibus sapissime daemones dederunt. de quibus ita Cyprianus, de idolorum vanitate loquens: Adiurati inquit, per Deum verum ἱ nobis, statj m cadunt & fatentur, & de cb.

sessis corporibus exire coguntur. Videas illos nostra voce & op ratione Maiestatis occultae flagris caedi,& igne torreri, incremento poenae propugnantis extendi, eiulari, gemere, deprecari, unde v

nlunt, & quando discedunt consteri. ita Cyprianus. 6 i. Eiusdem virtutem quoque probant Hilarion &Bernardus Abbates. Hilarion vim eius in Marsita ostendit; Bernardus in muliere Mediolanensi. Marsitas sortissimus iuuenis de territorio Hi rosolymet tantum valebat viribus, ut quindecim frumenti modios diu longeque portaret: & hanc haberet palinam sortitudinis suae, si

asinos vinceret. Hic afflictus pessimo daemone. non catenas, non compedes, non claustra ostiorum integra patiebatur: Multorum nasum de aures morsibus amputauerat: norum pedes, illorum, gulam Degerat: tantumque sui terrorem Omnibus incia Uerat ; ut on

ratus catenis di lanibus in diuersa niten tium,quasi serocissimus tau- P a rus

114쪽

n3 PAR s III. Drs PUTAT rus ad monasteriu Hilarionis Herimite pertraheretur .Quem poli

quam fratres videre perterriti cerat enim mirae magnitudinis in nicauerunt Patri. Ille sicut sedebat, iussit eum ad se pertrahi&dimitti: solutoque: Inclina. ait. caput,& veni. Tremere ille, & ceruicem flectere, nec aspicere contra austis; omnique ferocitate deposita, pedes cepit sedentis lambere. Adiuratus itaque daemon & tortus, qui iuuenem possederat, septima die egressus est. Haec Hieron is latinae. mus. Bernardus Vero Mediolani, mulierisuidam, quam Spiritus nequam diuexabat,hostiam patenae impositam eius capiti si perimposuit, his verbis' Adeit, inquit Spiritus,tudex tuus, adest summa potestas. Iam resiste, si potes. Adcst ille. qui pro salute nostra passurus,inquit: Nunc princeps huius mundi ei jcietur foras. In eius igia tur potestate praecipio tibi,ut ab hac eius ancilla egrediaris.hic Ben

c a. Porro non una semper eademque huius Rationis daemonia eiiciendi, fuit forma. Olim sere paucioribus rebus videtur construtisse: nunc quandoque plura adhibentur: quod non tam facile modo, quam olim, a daemoniis corpora videantur liberari. 6 3. Hinc etiam esse dixero, ut Haeretici, qui uniuersia propomodumCatholicorum pietatis exercitia ad examen reuocant, nunc quoque plura habeant,quae carpant ac damnent in nostro, quam in illo prioribus temporibus rece Wo Exorcismo. 6 4. Veruntamen iniqua ipsorum est censura. Iudicium tem rarium & falsum. Quod dicimus,lum demuerit maniscitum, pos quam . quaecunque in Exorcismo concurrunt. iustissima esse,& om

ni superilitione vacare demonstrauerimus. Age igitur hoc prest

6 1. Varia autem sunt, quae in Exorcismo reperiuntur. Verunt men ad duo praecipue genera reuocari posIunt, res & verba. Verba partim ia Deum diriguntur: partim ad Sanctos Dei amicos; pat timad obsidentes daemones . Ad Deum diriguntur per orationeni, de

sacrificium Missae; Ad Sanctos per Litaniam: Ad daemones, per adiurationem. In oratione attendi potest, vel quid petatur, vel quomodo sue per quid petatur. in Litan ijs praecipuὶ Sanctorum inuocatio. In adiuratione modus dicendi,ipsa adiuratio,& quid potissimum daemonibus imponatur.

6 s. Petitur a Deo peccatorum venia: petitur. Vt ministris suis, in tam arduo & dissicili negotio velit adesse: velit etiam miser riobsessi hominis, S eundem, daemonum potestate eripere. Petur tur haec per Christi, & Sanctorum merita Inuocantur Sancti,ut pro nobis

115쪽

nobis,& Energumeno velint orare. Daemoncs durioribus verbis increpantur: imperatur iisdem quandoque, ut nomen dicant, pr dant socios, explicent causas, cur homines ingrcssi, ex hominibus

discedant, infernum petant, discessum suum aliquo signo declaret. 47. Res similiter in Exorcismo variae sunt, atque multiplices. Quaedam sacrae sunt, quaedam signa sacrarum. Sacrae sunt sanctissimum Christi corpus, quod sub visibilibus speciebus offertur : Samctorum Reliquiae, quae aliquando adhibentur:Aqua benedicta qua

obsessi asperguntur. Signa rerum sacrarum sunt Crux maxime, quae nunc fronti, nunc pectori, nunc aliis obsessorum membris imprimitur. His addo locum, ubi Exorcismus peragitur, qui plerumque templum est. Vestes item sacras, quibus exorcista induitur. Stolam, quae aliquando obsessis imponitur; Impositionem manuum Sacerdotum; Cereos ardentes, S quae interdum adhibentur flagella. 6 8. Haec fere fiunt, quae in Exorcismo reperiuntur. Sed tamen quemadmodum nec omnia haec necessaria fiunt; ita nec semper adhibentur nunc plura,nunc pauciora. Verum enim uero siue adhibeantur, siue omittantur, superstitione vacant omnia,quod, ut sua Lxorcismo authoritas constet, sequentibus, sed breuissime, docemus. 6 9. Oratio quae adhibetur damnari non debet.In hac maximum aduersius immundos Spiritus immundos praesidium esse putauerut quicunque aliquando ipsos eiecerunt. Hac Fortunatum Tudertini Ecclesiae Episcopum daemoniis homines liberasse scribit B. Gregorius.Sic D. Bernardum per totius noctis orarionem Daemonum Ri. αδ e. m.

Cremonae expuli se . quod se ab ipsi Papiae eiectum, este nequiter simulauerat, autor est Bernardus Bonaeuallensi; in eiusdem vita. oratione ducentos propemodum tam viros. quam mulieres liberasse B Hilarionem in Cypro insula, ubi se latiturum sperabat,do' icet B Hieronymus. Quid quod ipsis Dominus dicat quoddam DS- moniorum e se genus,quod non nisi oratione elici possit' 6 o. Si vero tantum valet oratio; quidni hic plurimum possit sacrificium Missae Possent multa pro hoc in medium proferri. sed solum, quod ad rein praesentem facit proserimus. Resert Prosper Aquitanicus suo tempore sacrificium Missae fructuose pro salute DT- .... moniacae oblatum; &rursus, illa a Daemon tu liberata, oblatum pro gratiarum actione. Meminit Sanctissimus Augustinus sacris ij Missae oblati pro domus purgatione, quae , Daemonibus plurimum infestabatur,&sacri scio peracto docet liberatam esse. 611. Adde, quod in Missa atque oratione, quae ad Daemonu na eie.ctionem adhibentur, nihil petatur, quod vel nos petere sit indigni

P s vel

116쪽

nobis, & Energumeno velint orare. Daemoncs durioribus verbis increpantur: imperatur iisdem quandoque, ut nomen dicant, pr dant socios, explicent causas, cur homines ingrcssi, ex hominibus discedant, infernum petant, discessum suum aliquo signo declaret. 47. Res similiter in Exorcismo variae sunt, atque multiplices. Quaedam sacrae sunt, quaedam siqna sacrarum. Sacrae sunt sanistissimum Christi corpus, quod sub visibilibus speciebus offertur : Samctorum Reliquiae, quae aliquando adhibentur:Aqua benedicta qua obsessi asperguntur. Signa rerum sacrarum sunt Crux maxime, quae nunc fronti, nunc pectori, nunc aliis obsessorum membris imprimitur. His addo locum, ubi Exorcij mus peragitur, qui plerumque templum est. Vestes item sacras,quibus exorcista induitur:Stolam, quae aliquando obsessis imponitur ;Impositionem manuum Sacerdotum; Cereos ardentes quae interdum adhibentur flagella. 6 8. Haec fere sunt, quae in Exorcismo reperiuntur. Sed tamen quemadmodum nec omnia haec necessaria sunt; ita nec semper adhibentur nunc plura, nunc pauciora. Verum enim uero siue adhibeantur, siue omittantur, siti perstitione vacant omnia,quod, ut sua Exorcismo authoritas constet, sequentibus, sed breuissime, docemus. 649. Oratio quae adhibetur damnari non debetIn hac maximum aduersus immundos Spiritus immundos praesidium esse putauerut quicunque aliquando ipsos eiecerunt. Hac Fortunatum TuderitiaqEcclesiae Episcopum daemoniis homines liberasse scribit B. Gregorius.Sici O. Bernardum per totius noctis orarionem Daemonum ιM. GI e. Cremonae expulisse. quod se ab ipso Papiae eiectum, esse nequiter

simulauerat, autor est Bernardus Bonaeuallensis in eiusdem vita. oratione ducentos propemodum tam viros, quam mulieres liberasse B Hilarionem in Cypro insula, ubi se latiturum sperabat,do' scet B Hieronymus. Quid quod ipsis Dominus dicat quoddam Dae-I

moniorum e se genus, quod non nisi oratione elici possit' 6 o. Si vero tantam Valet oratio; quidni hic plurimum possit sacrificium Missae Possent multa pro hoc in medium proferri. sed tum, quod ad rem praesentem facit proserimus. R esert Prosper Λ-quitanicus suo tempore sacrificium Missae fructuose pro salute Dae.... . ..

moniacae oblatum; dirursus, illa a Daemonio liberata, oblatum pro gratiarum actione. Meminit Sanctissimus Augustinus sacrificii Missae oblati pro domus purgatione, quae , Daemonibus plurimum infestabatur,&sacrisicio peracto docet liberatam esse. 61 i. Adde, quod in Missa atque oratione, quae ad Daemonum eie.ctionem adhibentur, nihil petatur, quod vel nos peterest indigni

117쪽

xit PAR s III. DII PUTAT.vel Deum dare non conueniat. Id petimus, quod ut petamus, a Do mino sumus instituti; scilicet.ut nostra nobis remittantur delicta,ut a malo tu corporis, tum animi liberemur. quid hic superstitiosum 6sa. Nec damnari potest modus quo illa a Deo petimus e videlicet quod per Christi,atque Sanctorum merita petamus. Quid non

possunt Christi merita ξ quid postst Pater negare per filii vulnera atque sanguinem deprecantibus' filius hie pro nobis est: Si quid, inquit petieritis Patrem in nomine meo,dabit vobis. Forte damnam tur Sanctorum merita, sed malE. quot& quanta beneficia Iudaeorum populo propter Abraham,lsaac,&Iacob merita Deus contuliti Placent Deo Patriarcharum merita; non placebunt Apostolorum Petri & Pauli, atque aliorum Sanctorum, qui, ut Apostolus loquitur,l udibria & verbera experti,insuper & vincula & earceres o lapudati sunt, secti sunt,tentati sunt, in occisone gladii mortui sunt ci cuierniat in melotis,in pellibus caprinis,egentes, angustiati,amicti, quibus dignus non erat mundus. css. Non est, quod quisquam hae ratione Christi merita obscurari cauilletur.Illustrant Sanctorum merita, merita Christi: Christitioriam illa amplificant : quadahinc intelligimus tantum potuisse, ut passionis fructus seruorum quoque meritis magnam virtutem

contulerit.

6s . Litaniae frustra in Exorcismo non adhibentur. Multa illae emolu menta saepe Chri stian itati attulerunt,ut alias dictum est. Sed de Litaniis faelicissimi Daemonum ex humanis corporibus Exorcismi persecti sunt, ut docent Isengringius,GeruasiusTornacensis atq; Iacobus Rabus. Accedit quod Gregorij Magni hortatu formidabile quoddam daemonis. quas cornuti, spectrum, quod certo cuidam

loco ita infestum erat, ut in eo commorari nullus posset. Lataniis abactum tandem,& expulsum sit. quemadmodum & aliud, ut superius docuimus, in agro atque ciuitate Moguntinensi. Praeterea, si Sanctorum Cineres ferre nequeunt Spiritus; serent nomina, quae in Litaniis recitantur ' Ad solum S. Antonii nomen fugisse Daemones, testis locu pletissi m us est,in eius vita. D. Athanasius.

6ss. Ipsa adiuratio pergimus ad orationem, quae ad Spiritus h betur mala non est. Patrum sanctissimorum,& qui primi quasi ui

ces Christiani gregis fuerunt.exempla illam confirmant. Adiurati, inquit Iustinus. Daemones nobis parent. & Cyprianus. Adiuratis nobis Daemones torquentur &eiiciuntur. Discutiamus adiurati nis modis.

Modus hic postulati, ut durus sit sermo,vehemens & non amb

118쪽

DA DAEMONIACI s. rastris Christi in hoc atque Apostolorum exemplum sequimur, quidsmonia increpasi e leguntur. Deinde cum hostibus,&coniuratissimis hostibus qui potest esse amicus sermopsorte etiam ut fiagalla corpori. ita durus sermo Spiritibus molestus est. 6sq. An superstitionem, sapiunt, quae daemonibus in adiuratione imponuntur Non sapiunt. Licet daemunibus, ut nomen suum prodant, praecipere. Christi pro nobis stat exemplum. Licet urgere. ut in sonos indicent; ut, cum quibus hostibus bellum sit, Exorcisti norinti Licet interrogare causa ingressus in homines;vthac, si tolli'p test, remota, minor sit spirituu in homines potestas, faciliusq; exigi possint. Licet signum discessus postulare, ut de parta nobis ab hostibus victoria constat. Licet in insernum amandare, quod ipsis hies meus Christo teste paratus sit. 6s8. In verbis igitur nulla superstitio est. In rebus minus est psricli. quid itat quoniam iam superius pleraeque illarum, ab omni superstitione vindicatae sunt; videlicet Sanctorum Reliquiae, aqua

benedicta,&signum linetae crucis: reliquarum vis non rationibus solum, verum etiam grauissimis e mplis, quae omnes propem indum aetates suppeditant consrmatur.

619. An displicet, quod sanctissimum Christi in Lucharistiae si- cramento corpus adhibetur ρ Sed pro nobis hic est sanctissimus vir Bernardus, qui idem mulieri Meuiolanensi adhibuit, daemonium. βο--que profligauit hac, quam adiungi mus oratione: Adest inique Spiritus, inquit, summa potestas. In eius tibi virtute praecipio,ut ab hac eius ancilla egrediaris. Idem vero obleso ciborium, in quo sanctis sima Eucharistia continebatur. imponit, atque ita daemonium fuga- 'uit teste V Uilhelmo Abbate S.Nicodorici Remensis in eiusdem vita. Resert etiam Prosper Aquitanicus virginem quandam, in quam ob impudicum aspectum simulachri veneris, Daemon erat i ngres sus, communicatione Cortoris Christi liberatam esse. Eadem ra- ..ci . tione anno Domini 1s6 6. liberata est Nicolaa quaedam, in oppido tib .c.se μPicardiae Ueuino. Bredenbach. lib Coll. cap.ra ceta 6so. Quod in templo plerunque Exorcismi fiant, damnari non debet.Docemus hac ratione, cuius virtutem hic imploremus, cuius potestate nitamur; Dei scilicet, cuius Templum domus est. Habentur praeterea hic ad manus praesentissima arma, quae daemones haud parum debilitant. Atque hic fidelis populus, cuius orationes vehe menter Exorcistas iuuant. Deniq; locus ipse ob multas causas haud parum daemonibus inuisus est:cuius vel hoc argumentum est,quod ut refert Sigebertus praecedente noctetantequam Ecclesia S. Petri o Colm

119쪽

Coloniae, consecraretur,auditae sint malignorum Spirituum voces. quae,quod sedibus suis pellerentur, multum conquerebantur. Vide etiam Greg. lib. s. Dialog. cap. 3o. cci. Induuntur quandoque s cris vestibus Exorcistae. quod hic peccatum ' Non sumus tam inepti, ut has ad daemonum eiectione parum facere ignoremus: sed tamen dicimus non temerὶ usurpari. De menstrant hoc vestitu Exorcistae, non se tua virtute, aut meritis niti l ed potestate diuinitus sibi communicata praestare ite ossicium ordinis quod Christi authoritat non hnmanis nititur meritis. sorte indignum, ut quis artis suae atque ossicii insignia ferat' a. Stola etiam Energumenis&daemoniacis imponitur,sed e emplo Maiorum. Hac daemonum exegit ex muliere Sacerdos qui-rib. dam, cuius o. G regorius alicubi meminit primo Dialogorum, te ste Ioanne Bodnio de daemonomagia. Et Pontius quida Abbas Monasteri j Belleuat lis daemonum expulit illa, qua aliquando Vsus est, Iuvituli, . stola S. Bernardus. Taceo stolam inter signa reserri, quae daemones V 7 non siustinent quoniam vi notat Aluinus, is qui ea induitur admonetur, ut memor si se subChristi esse iugo:&,ut habemonauentura,

in expositione Missae, cancel lata in pectore admodum Crucis, primum significat Christi passione mente & corpore circunferendam, deinde etiam popli tum Iudaeorum a dextra transire in sinistra; con- tra gentes a sinistra in dextram.Adde quod & Christi significet obsLib. i. e. D. dientiam,vi vult Rupertus Tulliensis, de diuinis ossiciis, quam, licet Dominus omnium, pro nostra exhibuit salute, dum sermam serui assumpsisset. 6ς 3. Imponunt & manum obsessis Exorcistae. Nihil nouum. Imposuit olim Sanctus Martinus famulo Tetrad ij, Treuiris atque ut Martinus non frustra Nam de daemonem pepulit, & Tetradium ad Christi fidem impulit) ita nec frustra Sacerdotes. Quid quod Ap stolorum hic sequuntur exemplum; qui super aegros manus imp 1 . nebant,& bene habebani366 - Lumen Cereorum non adhibetur,ut Spiritus videri possint; sed ves eandem habet cum rebus sacris rationem, & emcaciam, vel adhibetur, ut ab homine discedens Satan hoc extincto discessum

suum testetur.

6cs. Flagella rarius assumuntur, assumuntur tamen ;& duas, Ut suspicor ob causas. Altera est, quod daemones egregiὸ confundant.. dum haec tanquam contemptus sui argumenta assumi intelligunt: Alter quod ad ipsorum etiam eiectionem valere videantur; dum

quas ipsi in corporibus linmanis conditiones postulant, his dissol-

120쪽

hinni ut ob id minus apta ha It domicilia. Refert Gerardus N ad morethnagellis ab homine quodam Diabolu pulsum, qui post mul-M,xtiamfacra adhibita media discedere detractauit. Cum satellis 'alapas coniungi mus,quibus & D. Benedictus &S. Hubertusdam niacos liberarunt; quemadmodum de hoc Surius; de illo testaturn Gregorius Me tertio quodam Krantius libro quinto historiae 1. Noa M.

ες . Lx dictis clarum est nihil in Exorcismo criminis esse: nihil esse superstitionis. Sed forte non displichnt singula, displicet quod

Gmnia haec coniungantur. & quod qui vi rtute Dei verbi elici possunt,ad hos profligandos tot machinas adhibeamus. Verum, nec hoc disciplicere debet, aut damnari. Christus nobis huius auctor videtur. Potuit ille verbo, ne dicam nutu daemonia eiicere; sedi mensigna. quae Exorcismi quandam speciem referrent, adhibuit. Cum enim dimon hiaum quendam sanaturus esset, primum ipsum Min. r. apprehendit de turba seorsum tum misit digitos in auriculam eius, post expuens tetigit eiusdem linguam, deniq; suspiciens in caeluin-semuit,&postquam Epheta dixisset sanitatem contulit.

CAPUT XLVII.

Vanquam Exorcismi vires magni sint, quemadmodum & aliarum Rationum, quibus daemonia diximus eiici; no semper tamen effectus speratos consequuntur. Neque id quidquam Exorcismi virtuti aut illarum essicacitati de trahit; quoniam nec quae Apostolorum temporibus daemones ei, ciendi rationes recepIae& probatae erant, semper , detmonibus limminum corpora liberare potuerunt.

εόν. incax fuit illa ratio, tua filii stetit sacerdotis uti volebant & multi salutarem effectum ex illa consecuti sunt sed in Scevae filiis

tantum abest,quod vires habuerit, ut etiam daemones in se conuem

terint;& sum imam inde ignominiam retulerint, unde nominis gloriam.& egregiam laudem venebantur. c o. A potiolis quoque super serpentes, scorpiones,&daemones potcstas fuit collata. potestas tamen haec non ubique suas habuit vibres. adduxerat quidam ad ipsos filium suum, quem mirum in m dum Spiritus torquebat, ab iis auxilium exspectans: sed spe sua fir stratus cst. a daemonio non potuit per Apostolos liberari filius.

i. iam suis Warporibus accidisse testatur Origines: dc ob id i cta malignos

SEARCH

MENU NAVIGATION