Reuerendi P. Petri Thyraei ... De daemoniacis liber vnus in quo daemonum obsidentium conditio; obsessorum hominum status; rationes item & modi, quibus ab obsessis daemones exiguntur, discutiuntur & explicantur. Cum indice capitum, et rerum ac sentent

발행: 1594년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ioi 'ARs Io. DIs PUTAT. ys. signum vero Crucis duplex potest distingui. alterum per

manens est,al teru m transiens. Permanens aut ex ligno, aliaue solida materia sit;aut colore in plano estigiatur. Transens, mox ubi sormatu m est,csse desinit. Illud in eodem genere ponitur, cum I magi nibus, hoc inter rationes, quibus daemonia profligantur, superius constituimus.s26. Huius Transeuntis duplex usus est. quoddam homines sibi imprimunt, ut cum pietatis studio cruce vel frontem, vel pectu vel os muniuit quoddam aliis a se, ut si in Sacramentorum, maxime vero Baptismi, Confirmationis.& Extremae unctionis administratione,& quando fideli populo in Ecclesia,ab Episcopis & Sacem

dotibus benedicitur. D7. Vterque modus antiquissimus est.& non eum paruo fid lium fructu frequentatus.quod. vi in alijs multis, ita in daemonum eiectione &profligatione licet deprehendere: cum nouum non sit ex humanis corporibus, virtute Crucis,ipsos eiici,quemadmodum grauissimus testis est, quem superius produximus Lactantius Pi

mianus.s 8. Nec hic desunt exempla. Ex multis pauca asserimus. Gregorius Lingonicus Episcopus ex energumenis ad se adductis, tantum signo Crucis iubebat daemonia discedere, ut loquitur Gregorius Turonensis in vita Patrum. Eode ligno eadem 1 muliere quadam exegit Albinus Andeganensis Episcopus; quemadmodum testatur Lib. M- p Vincentius Scribit Epiphanius Iosepnum quin dam nondumChri- I stianum Christi Crucedaemonia eiecisse; & deinde Christianum effectum eodem signo Iudaeorum incantationes destruxisse. s99 Mirum vero non est Crucis signo daemonia ex hominu comporibus pelli. etia extra homines constituti,huius vim serre nequi, uerunt,si quando ipsaChristiani olim hoc aggrediebantur&oppuris iis vita gnabant Expertus est vim Crucis Gregorius Neocaesariensis. quem saepe contra daemones his a rm is depugnasse testatui Gregorius Nycsenus. Expertus eli Miles Georgius. qui iisdem simulachrum Apol linis confrigit;cum in templum Apollini immolatums, iussu Dio Dei vita. cletiani esset adductus.testae Metaphraste.Experta S. Margareia,quae Crucie daemonem, informa Draconi sibi appropinquantem, pr istini. si gauit. ut idem Metaphrastes scribit. Expertus Sactissimus Antho- Iu ita nius. qui hoc armorum genere, omnibus Nequam Spiritibus fuit terribilis: quemadmodum B. Hieronimus docet. Renrt quo deti Gregorius Nysenus Diaconum Gregorii Neocaesarici sis, CrRcis sano munitum exiui Ila noctu incolumem ex balneis, inter innu-

102쪽

merabilia spectra: ex quibus nemo eorum, qui noctu intrasset, Vn- uam viuus exierat. Refert Lactantius, praesente Christiano, quirontem Cruce signauerat, Diabolum non ausum fuisse Imperatori responsum dare. icoo. Adde, quod quamuis etiam pietatis Ridio hic Crucis arma contra daemones non sit merentur; daemones tamen afflixerint, &Erauiter torserint. Notum est exemplum Iuliani, qui dupro Christianorum cosiuetudine, ipse abiuratus Christianus, se Crucesignat, daemones quos euocauerat, sugat.Sic Lucianus, Epicureus licet, &cu tu suis Religionis illusor, traditTucratem dignum si de Virum, cum annulum accepisset ex serro, ut ait, ex quapiam Cruce sidio. Anno Gryli aduersus prauos daemones redditum esse securum . Itaque, in- ος quit Caesar Baronius,quemadmodum Iudaei Exorcistae, licet in I sum Christum non crederent; tamen quod scirent a Paulo, &alijsi christianis in nomine Icsu pelli daemones;&ipsi eodem nomine ad dimouendos eos; ab obsessis hominibus utebantur: ita Magi, quod EChristianis faeliciter factitari videbant, nimirum Crucis virtute eos daemonibus imperare; & ipsi ad coercendos, cum opus esset,impetus daemonum signo Crucis uti volucrunt. Lib. I strisor. Habent hic iuum locum egregiae Patrum sententiae. D. Ba. filius Crucem vocat saluberrimum remedium ad pellendos dsmo. Permis pes. Ephrem asserit insuperabilem Christianorum armatura. Idem libro de armatura spirituali, sic ait Sicuti vice Crucis signo te muni: ivalidissima eum armatura est. Origines ni eandem sententiam lo-ὸquitur. Timor & tremor, inquit cadunt super daemones,cu signum in vobis viderit Crucis fideliter fixum. Idem homilia8. ad diu cr-sos sic habet: Immortale laborum s Crucem portemus in front, bus nostris.Cu daemones. hoc viderint, coiremisceat, qui aurata ca- a. pilol ia no timet B. Augustinus ad Catechumenos docet idcirco eos nev h - , Cruce signari ut Daemonibus sint terrori. B. Antonius,teste Athanaso contra omnes terrores, solo crucis signo iubebat securos esse Monachos. Paulinus pro cruce sic cecinit:

Nos crucis inuictasignum, fessia munit.

103쪽

233 6 ra 'ARs III. D PUTAT.- , Quocirci non otiosa est haec Cyrilli exhortatior Non pudeat inquit, vos Christum crucifixum confiteri; sed in fronte confidenter signum crisiis digitis imprimatur,& in aliis omnibus Crux fiat in panibus comededis,& in poculis bibe dis:& in egressu & in ingresIurante somnia recumbendo,&surgendo: undo&quiescend Magna haec est custodiat quae propter pauperes gratis datur: sine labore propter infirmos; cum a Deo sit haec gratia & timor Daemonum triumphauit enim de illo hoc signo. Ostenta illi audacter. quando

enim viderint crucem, recordantur crucifixi e metuunt enim eum,

qui contriuit capita Draconis. ita: rillus Hierosol umitanus. sor. Et profecto haud dubitauerim hanc praecipuam, aut certe inter praecipuas causam esse cur tantus usus crucis apud Christianos omni tempore suerit; ut quemadmodum loquitur Tertullianus d. emonilit. triuerit frontem crucis signo,ad omnem progressum atque prom tum; ad omnem aditum &exitum: ad vellitum, ad calceatum, ad lauacra, ad mensas, ad lumina, ad cubicula, ad sedilia; breu iter quacunque nos conuersatio exercet: ut mirum non sit, quod Theod retus reseri, militem quendam inde agnitum esse Christianum, quod ad omnem potum signaret poculum. cos. Quod si veterum historias repetamus, & quas res Deus per crucis signum voluerit perficere, atque adeo perficerit; diligentius expendere: neque mirabimur, quod Daemones crucis signum serre

nequiuerint neque quod religiosissime illo usi sint Maiores nostri. Incredibilia propemodum sunt.& infinita pro hac re argumenta. Refert Palladius in historia Lausian senem quendam, cum in pu leo aspidem vidi siet, signo crucis puteum muniuisse. ac deinde sine timore aquam hausisse, & haustam sine ullo detrimento bibisse. Alium item fuisse, qui signo crucis munitus in mediis flammis longo tempore perdurarit legisse etiam selibrum Hippoliti de virgiane, quae cum corporis sui copiam Iudici negassci, in prostribulum

sit detrusa, sed signo crucis liberata. Testatur Theodoretus, per I t. vii. ilianum & Martianum Martyres, ingentes Dracones signo crucis o i cisos esse:Sanctos item Aphraatem & Macedonium Petrum,& alios, eodem signo varios morbos curasse. Caeco cruce lumen oculorum restituit Eugenius Episcopus, ut habet Victor Vticensis de perfeci xione V Vandalica r& Laurentius Martyr, ut notauit Ado Treui rensis. Iussus erat ab imperatoritoris Diocletiani Prysectis Tiburtius, aut si mulach ris i m molare. aut super ardentes carbones ambulare: Posterius Martyreligit, sed signo crucis se muniens, aduersi

104쪽

DE DAEMONIACI s. Ios Gregorius Episcopo Sabino venenum propinauerat; hic cruce facta venenum sumit, & molestiam sensit nullam. Post mortem luliani Imp. mare terminos egressum, quasi nouum diluuium minabatur: rei novitate perculsi indigenae in Epidauro Dalmatiae ciuita. t S. Hilarionem adducunt, atque in littore constitutum roganti ut precibus suis mare, iramque Dei auerteret. quid Hilarion ' Tribus in arena crucibus saetis, manus contra fluctus eleuat: &ecce, subito in modum muri eriguntu r & quasi vim sibi fieri sentientes. paula-latim recedunt. Hoc Hieronymus. Quo tempore Mauritius rerum Hilari potiebatur , veniunt Turcae Constantinopolim a Rege Cosdroamissi. Interrogati ab Imperator cur signum crucis in frontibus gererent omnium enim frons crucesignata erat cum cruci nullum

honorem putarent deserendum; responderunt signum hoc ingetis beneficii esse symbolum; hoe se olim a seu tete peste liberatos fuisse, cum aChristianis edocti tali signo fronte signassent. ita Nicephorus. - . . . S.Martini haec ad Iul ianum oratio fuit.Ego,inquit,signo crucis, non .r' 'clypeo protectus,aut gaIea,hostium cuneos penetrabo securus. Prvidentius,pro hac re, in hymno ante somnum sic cecinit. Fac cum vocante smno Crux pellit omne crimen: Castum petis cubile, Fugiunt Crucem reuebrae, Frontem locum cordis, Tali dicatasigi, o

Crucis figura Agnet. Mens eluare nescit. His addimus unum ex Augustino.&quidem Augustini verbis. In ii. d. ι Carthagine, inquit, Innocentia religiosissima Lemina, deprimariis cap. r. ipsius ciuitatis, in mamilla cancrum habebat; rem sicut medici dicunt, nullis medicamentis sanabilem. Hoc illa a perito medico, domae domui familiarissimo acceperat,&ad solum Deum orando se conuerterat. Admonetur insomnis appropinquante Pascha , vim parte feminarum obseruanti ad baptisterium, quaecunque illi primitus baptizata occurri siet, signaret ei locum signo crucis Christi, fecit & confestim sanitas secuta est. Haec Augustinus. go . Quae cum ita sint mirum est nostris temporibus inueniri hornipes, qui nullam crucis vim contra Daemones esse velint: tribuant etiam eorundem astutiae, si quando ad hoc signum discedunt, quasi nequam, hominum superstitionem hac suga,quam simulare dicun.

tur, uere de promouere intendant.

cos. Si in Daemonum fugavim crucis nullam agnoscunt:quid dicent, ad tot tanta,tam certa prodigia, quae solo crucis signaculo sunt persccta 3 ad profligatos morbos ad restitutam sanitatem' ad hauitum siue detrimento, di salutis iactura venenum Z ad sublatos in- O gen-

105쪽

DE DAIMONIACI s.

opere operato Daemonia profligari velit, admodum est verisimiles ει quidem si non aliunde,certe ex illo, quod saepe homines Iudaei & .Lchnici sine vera fide. aut deuotione stano crucis adiuti sint. hoc de

. .) Nec mirum .inquit,quoa naec ligna Valent, cum a non lS Laari.

Bianis adhibentur: quando etiam cum usurpantur, ab extraneis qui omnino suum nomen, ad istam militiam non dederunt. propter honorem tamen excellentissimi Imperatoris valent. Cum autem

non cedunt signis his huiusmodi potestates; Deus ipse prohibet occultis modis, cum id iustum atque utili iudicat. Nam nullo modo ulli Spiritus audent haec signa contemnere. contremiscunt baec, Vbicunque illa prospexerint. ita B. Augustinus.cia. Hominum pietas, ut ad alia omnia, Apostolo teste,ita etiam hic utilis est,& valet.Quando enim signum hoc pietatis studio assu munt, Christi merita, crucis signi t quas expressa, postulant. de inuocant. Quocirca Daemonibus lignum crucis opponere, est Christi assionem opponere,& Deum perChristi merita inuocare. An non haecplurimum valent' ει 3. Sed odium Daemonu maximὸ hic valet. Incredibile est,quanta tu m sit illud erga Christi Crucem. Itaque ut nos res inu isas & odiosas, ita illi crucem detestantur & fugiunt. ci . Odij huius,nisallor,causae duae sunt. praecipua est, quia signo hoc,Vires eorum fractae,®num dissolutum. Christus enim in. c. a.' quit Apostolus chirographum decreti quod erat cotrarium nobis. tui it de medio assigens illud cruci,ex pol ians Principatus & Potcsta. tes,traduxit palam confidenter,triumphans illos in semetipso. o. circa vi canis baculu,quo percussus est detestatur, ita Diaboli crure. 6is. Altera causa odij ex fructu, quem ex signo fideles capere possunt,oritur.Neque enim hic paruus est. Atque, ut non dicam hoc signo resticari passion is Christi memoriam, quae maximam emoluismentum importat explicat idem primo totam persectionem Chribsianam. Profundum crucis insinuat fidem, sublim itas spem. latitudo charitatem logitudo perseuerantiam, quae si in Christiano inusniunturi persectum constituunt. Explicat deinde effectum Christi passionis, qui est coeli patefactio, quod cacumen crucis insinua inferni vastitas&solitudo, quod productio eiusdem ad pectus useque, & totius orbis redemptio & latus, quod productio manus pistro ad dextrum latu Hactenus de tertio modo.

106쪽

CAPUT XLV.

Varia ratio daemones eijciendi est, ut diximus, per usum

rerum consecratarum. Haec a praecedentibus tribus hoc videtur differre, quod quamcunque in daemonia potestatem habet,illam accipiat, per orationem & verbum Dei; cum priores illae, non ab Ecclesiae oratione, sed aliunde vim suam habeant. 6i7. Ratio haec simplex non est, quemadmodum nec unum e rum genus quae consecrantur& benedicuntur. Benedicitur aqua, Benedicitur sal, benedicuntur herbae, benedicuntur Imagines c reae. quas ab estigie cerae impressa, Agnus Dei dicimus. & quide benedicuntur hae res,non ob eum finem, ut a daemonum infestation

bus sint liberae, quomodo aliae quaedam benedicuntur, sed ut iis

contra daemonum infestationes,&molestias utamur. 6i8. Quod dicimus,ex sormulis, quibus Ecclesia in haru verum benedictione utitur, licet colligere. In salis benedictione sic orat. Immensam clementiam tuam,omnipotens sterne Deus, humiliter imploramus, ut hanc creaturam Salis, quam in usum generis humaiani tribuisti, benedicere,&sanctificare digneris; visit omnibus sumentibus sanitas animae & corporis; & quidquid ex eo tactum, vel aspersum fuerit, careat omni immunditia, omnique impugnatione spiritualis nequitiae. per Domin. In consecratione aquae hac sorma utitur: Deus, qui ad salutem humani generis maxima quaeq; sacramenta, in aquarum substantia condidisti: adesto propitius inuoc tionibus nostris, & elemeto huic multimodis purificationibus pra parato virtutem tuae benedictionis infunde; ut creatura tua my sto rijs tuis seruiens, ad abigendos daemones morbosque pellendos diauinae gratiae sumat effectum&c. Sic dum herbas. & ramos benediacit. rogat, ut quicunque ex iis acciperint;accipiant sibi ad protectionem mentis&corporis &c. DumCereas imagines inter alia sic orat: Qu sumus,Domine,hos Agnos, quos de Cera virginea in tuum honorem formavimus, sacra& perenni unda balsamoque sacri Chrismatis perfusos,benedicere, anctificare&consecrare digneris quatenus S te benedicti,virtutem accipiant contra omnia diabolica tentamenta:& omnes portantes tuti esse possint, inter aduersa& pr spera; ut tua consolatione accepta, nullum periculum timeant, nul-- lamque Armident umbram: nulla sevitia diabolica, aut versutia

107쪽

humana iis noceat, sed sortitudine tuae virtutis roborati,tua consolatione glorientur; tui vere paractetus diceris, Sc. 619. Hae Ecclesiae sunt precationes.Quem harum effectum esse iudicamus'Si, quod Dominus dixit. quidquid petierimus Patrem in I n. i eius nomine consecuturi sumus, an hic nostro desiderio seu strabimur & cum oramus,ut creaturas suas ad dς mones profligandos volere velit,vota nostra reij ciet'

cao. Forte non in eius Christi nomine haec a Patre petuntur: Sed peti sinis singularum, quo per Dominum nostrum, &c. tribui

postulamus. probat. Forte, quod verbis constemur,rebus negamus,

dum quod superstitiosum est,&diuinis legibus contrariu m, postii-lamus.Et quia illud' quod Creaturas benedici volumusξ quod iam benedictas volumus valere ad res prodigiosas persciendas 3 quod ad daemones profligandos vim tribui rogamusZSed lisc super stitiosa non sunt. Non aduersatur diuinis legibus creaturarum benedictio. Non opinio, quod benedictae ad res prodigiosas valearit;Nec opinio quod valeant ad dimonum ex humanis corporibus eiectio.

Rem. Docemus haec tria.

CEI. Primum omnium, Creaturas benedicere superstitiosum noest;diuinis contrarium legibus. Quod superstitiosum est, omnibus sit perstitiosum est: quod diuinis legibus repugnat'; nec ipse Deus vult sibi esse permissum quid inde8quid ξ superstitione vacare creaturarum benedictionem; non repugnare diuinis legibus. quamobrem vel quia Deum creaturas benedixisse tam est certum, quam Grees quod i cietissimum. 622. Forto, quia a Deo Creaturae benedictae sunt, ne secundo b nedicantur,cauendum est. cur quaeso an quod semel bene factum est, secundo fieri nequit, ubi nulla lex est, tus, ne factum repetatur, prohibeti Sed nec eo, quo Deus, sine nunc creaturas benedicimus. Nos benedictione petimus ad morbos pel lendos, daemonesque ei j-ciendos valere: hoc in prima rerum conditione,quando ipsis Deus benedixit. propositum non fuit. 613. Adde quod nec Saluator culpa careret. Neque enim semel hac benedictione ille usus est. usus est antequam ex hac vita disce- ris. 6.deret;& postquam gloriosus a morte resurrexit. usus est in deserto, Luc. at & in Ematis. An forte qua initio conditi orbis rebus omnibus Deus benedictionem contulit, illa ad panes,quibus Dominus benedixit, non pertinet'ca . Quas res possumus maledicere; easdem benedicere posi mus. Hoc nullus negauerit. At creaturas maledicere possumus: p

O 3 terimus

108쪽

PARI III. DIs PUTAT terimus igitur & benedicere. Assiimptio certa cis quoniam J in noua lege maledixit Dominus ficum;& in veteri, si quando o cultum crimen adulter ij prodi dcbuit, id aquis a sacerdote maledictis, De

fieri voluit. sas. Nova res in Christi Ecclesia non est Creaturarum benediactio. Magnam habet authoritatem a veneranda antiquitate. Oleum, quo Apostoli infirmos curabant,benedictione mystica hanc virtutem habebat. Benedictum oleum fuit . quod per Proculum Christianum administrari solitum scribit Tertullianus. D. Balilius lib. de Spiritu sancto docet Apostolicam c si e Traditione. quod aquam benedicimus. Sed antiquitatem probat maxime Oratio, quae inter Constitutiones Clemente conscriptas reperitur: ubi sic dicitur: Domine Sabaotth, Deus virtutum, creator aquarum, & dator olei, misericors&benigne, qui dedisti aquam. ad potum & munditiem; oleum ad exhilarandam faciem in exultatione letitiae: ipse quoquς nunc sancti sca aquam, & hoc oleum,in nomine eorum, qui attulerunt, & da virtute sanitatis effectricem,aegritudinum expultricem. daemonii su gair icem, om n ibus insidiis aduersariam, Per Chr istum. qui est spes nostra, quo cum tibi gloria, di honor,& cultus, cum is ritu sancto. Amen. 626. Caeterum, quemadmodum noua non est . ita nec rara fuit, i Christi Ecclesia, Creaturarum benedictio. Hoc primum, in aqua, multorum testimonio clarum est. Dionysius de Ecclesiastica Hi rarchia dicit aquam sacris inuocationibus consecrari. CyrjMsd cet simplicem aquam fieri sanctam, inuocatione Dei. Cy anus. Oportet, inquit,aquas prius m udari,&sanctificarya Sacerdote. Ambrosius docet aquam, nisi signo Crucis prius sacretur, nullum habere usum in Ecclesia. Denique benedictaea quae meminerunt Epiphanius haeres. 3 o. Theodoretus lib. s. cap. ai. Augustinus homil. 7. ex Q. homil. libro. &sermone i9. de Sanctis, lib. 6. in Iuli

num cap. 8.6ι7. Similia pro aliarum rerum consecratione& benedictione sunt testimonia. Benedictionis olei meminerunt Clamens, Dionysius & Tertullianus locis sitatis, & Augustinus tractatu Π8. in Ioannem Benedictionis panis extra Eucharistiam B. Augustinus libro. a. de peccatorum meritis cap. 26 &Paulinus in epistoli ad AlipiuRomanianum quae sunt 33.&-inter epistolas D. Augustini. Be nedictionis Ceret paschalis Strabo cap. ao. & Patres in Concilio Toletano IIII. can. 8. Benedictionis P lmarum , & Cinerum B. Maximus, cuius extant homiliae inscriptae in die Cinerum in

Domjnica Palmarum, sic Haec pro primo Capite.

109쪽

rant, adhibeantur. Pro hoc autem argumento egregie militant sa

crarum Scripturarum documenta. non ex Veteris solum, Verum et

iam ex noui testam et i libris deprompta. Laborans in curabili morbo Naamam Syrus: venit ad prophetam Eliseum, ab eo sanitatem petiturus:&ccce, postquam, ut iussus, septies in Iordane se lauit, mox aquarum beneficio pristinae sanitati restitutus est. Quam prodigiosum est, quod Num .s . legitur; ut ad sumptam aquam, in quamna aledicta congcssisset Sacerdos, adulterae coputrescat semum, & tumens uterque disi utar. paturi Haec vereris testamenti. Novi est illud,

quod Euangelista refert oleo usos esse Apostolos in infirmitatum, 1. quarumcunque expulsione; & quod de aqua probaticae dicitur ab i. . Angelo mota, quae primum ipsa intranti praesentissimam sanitatem

asserebat. cry. Pi sterea nec in iis rebus de quibus est disputatio,hic desunt exempla. Docemus id primum in aqua benedicta. Magnam lacusi rum vim anima consumentem hac aqua profligasse B. Aphratem narrant Theodoretus. Eadem aqua in quatuor partcs fusa eosdem ex horto quodam abegit, Theodorus Sicaeorum Archimandrita; ut habet Metaphrastes, quemadmodum eodem telle alios Ancy raeno- με viis. rum iumenta a seviente peste liberauit. Confregit hac tumescentes& inualescentes maris fluctus. quos daemon, viri sancti in Angliam

aduentum impedire volens, excitauerat, Sanctus Germanus, ut habet Beda in Histo. Angi. Quintianus Auernae Episcopus donum Hortensis cuiusdam, in qua febris omnes corripuerat, hac aspersu& mox sanitas secuta est. ita Gregorius Turonensis . Hac morti 1. Aia viis. proximum filium Euellae, mulieris Antiochenae liberat, & sanitati i aestituit B. Chrysostomus, teste Metaphraste, quemadmodum iam extremis corporis partibus mortuum famulum Comitis cuiusdam Anglicani Guilbertus Hyberniae Episcopus; ut in eius.Vita

Surius

habet venerablis Beda. Sanavit hac paralyticum S. Brigida

in eius vita leprosum & caecum S.I ncodorus cuius superius meminimus: febiti,& dissicultate partus laborates D. Bernardus, ut in eius vita scribit Bernardus Bona uallensis. Praeterea Gothus quidam in itinere ex equo cadens,coxam confregerat, ut B. Grcgorius scribit. rogat mox Fortunatum EpiscopuTudertinum pro salute. ille aqua Lib. i. tia. benedicta coxam aspergit;&ecce, omnis si actura ita solidata est, e. io. vi lecto surgerct &ascenso equo iter inceptum perficeret. n. Mar

110쪽

lix A Rs III. DISPUT A T. meni famosam delubrum comburreretur obnitentis, aquae. crucis signo, benedictae. usu penitus superauit. R m hanc sustus describit Theodoretus. Henricus Raceburgensis Comes captos tenebat Parisios multis tormentis in eos sculens. Interccssit pro ipsis Euernoldus Raceburgensis Episcopus, sed nihil proficit. Dies erat s blennis paschae, cum captiui in catenis sub custodia starent in Ecclesia. Ci cuic ns Pontifex cum fidcles aqua benedicta aspergeret,capituorum quoque asperges catenam. dixit: Dominus soluit compeditos. quid deinde' Mox catena dissilit, illis liberε discedetntibus. Insacti testumonium catena seruatur. haec Krantius lib.s. Vandaliae. 63o. Nim ij suimus in exemplis pro A ius benedictae virtute confirmanda. Non dubium, taedium nostra oratio afferret. si similem fulvam in reliquis produceremus. Modus igitur orationi imp nendus est sulli ciet unum aut alteruin aliis producere. Igitur oleo benedicto plurimos curauit Hilarion teste B. Hieronymo. eodem ad sanitate, impertiendas usos esse Monachos Aegipti scribit Sozomenus&ante ipsum Rustinus. 6si. Salis benedicti meminitGregorius Turonensis in vitas. et negundis qui anno Domini sco. Vixit.Rogabatur illa, ut quia moris tua infirmis, quod viva secerat mederi non posset, oleum lateri ubi benediceret, quae aegrotantibus benedictionem sagitantibus ministrarentur. Paret votis, de quidem cum plurimorum emolumento. quoniam,vt idem Gregorius loquitur, de memorata benedictione multi post eius transitum aegroti incolomitatis beneficia sunt e perti. 632. De cerea Imagine,quae Agnus Dei dicitur ita scribit Molanus, Anno Is68. cum Princeps Auriacus numeroso exercitu in Brabantiam irrupere tentaret in agro Iuliacens, prope T raiectum ad Mosam quendam Hispanu captiuum habuit, quem capitis damnatum, milites arbori alligatum siclopetes vel bombardis occidere con bantur : verum frustra sua in illum emiserunt tormenta aenea. Tanis ni enim abfuit, ut illum sic arbori alligatum bombardis transuemberare, ut nec.crebei rimis emissionibus ledere potuerit. Quo viso obstupefacti,ceperunt eum suis spoliare vestibus,arbitrantes hominem occultis quibusdam armaturis communitum, quas vis tormε- torum penetrare non potuerit: verum nihil praesidii ab ipsis inuentum fuit praeter dependens ex collo amuletum Agni r quo eidem sublato, primo ictu bombardae extinctus occubuit. Haec Molanus teste Petro Matthaeo in VII. decretalium. Plura huius generis fi ura aetas obseruauit, de eorum superstitum adhuc testimodio, qui

SEARCH

MENU NAVIGATION