장음표시 사용
561쪽
Cuitu ratio a signatur, quia per mortale peccatum homo gratiam
amittit, charitatem, O verecundiam,m omnia alia retrahentia a
peccator quibus amisssis, homo in ola defacili peccata ruit.Insuper, mortale peccatum videtur esse dicendum causa sequentis peccati, ut di ponens. Nam cum ex actibus habitus, o di 'stiones e fientur ad a Iussmiles inclinantes: it equi videtur,quod oactupeccat acilius homo peccatum committat. Tertio unum pec catum alterius causa nuncupandum, ut materiam pruerens, unum enim peccatum alteri materiam ministrat, ut gula, quae luxuriae materia nuncupatur. Quarto unum peccatum causa sequentis peccati est vGnem re*iciens,unum enim peccatum aduocat alterum
ad finem suum. U.g.diim quis committit Imoniam sp ambitionis finem, vel fornicationem ,suefurtum. At hic notandum, qlpe catum , vel est causa ors peccati, vel alterius Hismilis, secundum Jeciem, vel alterius peccatisibi contrari, secundu θeciem. Primo peccatum ratione e Gersonis a Deo, ois peccati causia est: ex eo enim, quod homo auertitur a Deo per peccatum sequitur, quod in ODpeccata labatur. Secundo peccatu unum per se, alterius peccati causa bi similis secundum θeciem dicitur,ut V .g. luxuria causa luxuriae. Tertio modo unum peccatum per accidens dicitur esse alterius causa peccati sibi contrari' secundum Jeciem, T. g s quis
actum prodigalitatis exerceat , ut auaritia finem consiquatur. Ethςc de primo puncti. In aetero declaratur peccatu Unum,ex altero quatuor modis oriri primo per modum auersionis, fecundum qiunum mortale peccatum priuat gratia, qua homo priuata labitur in peccatum. Secundoper modum conuersimis ecundum quod ex L. 4 a tu
562쪽
actu peccati, habitus derelinquitur,m ex habitu iterum actus I redit. Tertio per modum administrationis, Tigula, quae luxuriae materiam ministrat, m vice versia. Quarto per modum oriunmtionis: quatenus unum peccatum infine alterius ordinatur, I .g. vi quis ad habendam pecuniam cum furatur. In Auenti ulterius tendentes, multo plura notatu dignam medium producemus. Hπintantum vobis seu ficiant.
A Dbuo δεο ηοη leui consideratione digna mihi declarata
occurrunt: quorum primum est: quo modo peccatum causa pςna, oe peccati pςna dicendum. Insuper documenta no utilia ualde de peccato accedunt. Quatum ad primum, si nulla culpa prςcesset in homine: nec in natura, nec in persona, nulla Jcul dubiosuisset pςna, at quia prςcessis culpa, vel in natura, vel in personae proptere emta spςna, m ita peccatum,vel natura,vel personae, dicitur causepςna. Insiuper ratione inordinationis peccatum pςna vocatur si nam inqui Aug. in lib. confessionum
IV sti domine, o sic est, ut ipsi ipςnasit vili inordinatus ani
mus,vel affectus: ergo, me. Ratio aut huius inordinationis est ut qui contra ordinem alique peccat ab ordine puniatur. Triplex aut ordo est eprimus in homine rationis ad diuina uoluntate secundus piissionis ad racionem: tertius hominis inferioris ad speriorem. At
563쪽
e uiapeccatum ordinem talem pr ertit, ideo triplicempςnam in , currit. Supremam sicilicet iumae irae odium: nam Altissimus odio habet peccatores. Secundo pςna incurrit intrinsecam ase ipse: ut Iluta consilentiastimulum, siue remorsium. Unde Aug. ii. Solitoq; conscientia aut rei in pςna semper est. Nunquam securus est reus, mens enim mali conscientiae stimulisproprijs agitatur. Tertiope cator ex peccato pes nam incurrit intrinsecam scilicet, vel a proximo, vel a mundo, nam peccatum pacis solamen aufert, quia no ea
pax impi . Pr perea peccatum afflictionis pςna dicitur , ut patet de ira, inuicta, γ alijs similibus. Ulterius estpma, ratione deframitatis ob carentiam rectitudinis rationis, qua homo per peccatum priuatur: ideo ress ectu talis d formitatis sibi pςna dicitur: uti Hi, qui deformi habitu indueretur, hoc sibipςnaforet. Deinceps peccatum dicitur ppia ratione permissionis.Nam aliqui a Deo puniuntur, Lim eos in aliqua incurrere peccata permittite ad bonum ipsorum, ves aliorum. Ad bonum ipsorum, ut post peccatum per I nitentiam resurgentes, humiliores, cautiores, fruentiores flami. Secundo Deus aliquos ruere in peccatum ad aliorum bonum permittit, ut videntes de peccato in peccat T aliquos ruere ipsi peccareformident. Deinde peccatum ratione commissionis pςna diciatur ; nam pi meritum prςcedentis peccati Deus peccatore desierit, quae dereliElio iusta e Z, m p ae talis ratione habet. Ulterius ratione priuationis peccatum causapςna est; nam cum dicat auersi
nem a Deo, propterea I ma his accedit, qd quis p peccatsi gratia priuatur: ideo causa istonispeccatvmpςna vocatur. Alijs quoque modis peccat si pςna dicendum, primo, 1 afacienti multipliciter
564쪽
nocet; nam ex mortali peccato mens primo denigratur: secundo stirituali citapriuatur: tertio a bonitate diuis eparatur: quarto ςterna pςna cruciatur; Et bςc depunctoprimo.Subsequitur alterum de peccato, nouem Utilia documenta continens. Primum est.
quod peccatum estpςnasequentis. Secundum est, φ .aspe na, tam corporati, quam stiritualis a Deo est: alia tamen, alia ratione, nam corporalespςna siensibiles a Deo, ut ab agente ese dicuntur :stirituales uero siunt a Deo sicut a no aetente, at ut aflubtrahente. Tertium est, φ . Dpgna est peccatis medicina, vel aliorum, ut de
facili ex dicitis es manifectum. Quartum est, quod duplex daturpςna ex peccato proueniens incilicet pςna alita, m pgna in Icta.
pςna a la dicitur nocumentum quoddam essecliue ex peccato proueniens, ut est gratiae priuatio,' apςna peccatum nunquam caret. Insidia vero illa pςna est, qκae infertur, vel a Iudice meretur, quapςna peccatum caret ad lepus. V. ζ dum quis patre occidit, flatima iurepςna exheredationis incurrit, deindepςna expediat mortis. Quintum est, φ Deus unum peccatum punit, permittendo peccatorum in aliud incurrere, vel in pςnam peccatoris re*etitu prςc dentium vel in melius, siper pςnitentiam emendetur. Sextum est, quod primum peccatum gratiam tollit, non secundum quia non inuenit. Septimam est, quod in adlupeccati est aliquid de intentione peccantis, m aliquidprper eius intentione. Re 'ectu primi, ecce deleritat io , qua vult peccator: re ste tu secundi, ecce naturae cor
ruptio i deformitas a tionis,m ideo in hoc quod libenter facit, punitur. O lauum est, quodpςna, qua alicui ref=ectu bonorum
stiritualium,ac temporalium ex Epriopeccato causetur. Nonum,
565쪽
m ultimum est,quod pςna,vel in nam peccatoribus a Deo prosperitas datur, cis totum est in malum eorum. Similiter si quibus iusti in prsenti vita flagellantur eis proprie loquendo non
sentpςna, quia ex eo, quod lagellantur,m iustipuniuntur, totum in eorum bonum cessit, quoniam per hoc ad virtutem proficiunt:
Et bςe de propositis pauca sint dicita satis. DE PECCATO IN SPIRITUM SANCTUM Distinctio XLIII. tactio CLXXXXVI. EX Do de peccatis in genere multa diximus in ante basiatis sermonibus nostris: consequenter nunc in prVenti de quodam in Jecie disserendu peccato, sitheet in Spiritum fandium. Sed antequam id sat, instine lis prius diui ienda erit inferita orito. In conclusionem primo. In rationes duas sicando. In nouam conclusionem tertio. In quesitum quarto. In triplicem petacati in Spiritum sanctam descriptionem quinto. In dubia exto. In conclusionesieptimo. Pro probationem notandum octauo.Q tum ad primam. Sit hςe conclusio. Peccatum in Spiritu andium οἴumpeccatorum grauissimum est, eo quia neq; hic, neq; infuturo seculo remittitur. Ad quam probandam duabus rationibus ititur secundo loco Magister: quaruprima desiumitur ex dictis Christi in Evangelio dicentis: Qui peccat in Spiritum sanctu non reminietur ei, neq; hic, neq; in futuro. Altera colligitur ex di iis R. tui. dicentis. Quipeccat inpatrem, vel in tam remissionem pma r elici,
566쪽
assum: ideo ratione errante, ipsa conformiter eliciente, non recte elicit, nisi error eset inuincibilis, crisa ex ignorantia peccat, tale peccatum appropriate dicitur in filium, rati appropriatur cipientia. Hςc Gabrpeccatu aut in Spiritusnctum ut idem scribit)est, quando uoluntas peccat ex libertate propria, non delectando appetitui sinsinuo, nec ex errore raelonis, m tunc dicitur peccare ex malitia, quia non ex passione: quare illud peccatum dicitur in
Spiritum sanctum, cui attribuitur bonitas. Sed hic notandum, ptati peccatum non debet dici in Spiritum sanctum,quia ostensivum fit Spiritus sancti, eis no Patris aut filij. Nam barumpersonarumnium ,sicut una est essentia: ita una uoluntas, una bonitas, unus honor, π dignitas. Vnde quicquid est contra unam personam in diuinis, est et contra oes, m ideo quisiquis ossendit Jiue inhonorat Spiritum sanctum, non secus dicitur inhonorare Patre, Pium. Dicitur ergo peccatum in Spiritum sanctum non quia aetus illius peccati terminetur obiective ad Spiritu sanctum, oeno adsilium, . vel patrem,sed bene in Spiritu anctum, quia ex malitia,'co- temptust. At ex dictis una cu Magistrosexto loco quςretis.Num OB des eratio, obstinatio debeat dici peccatum in Spiritum am- lam. Circa hanc d Pultatem, quidam partem sequuti sunt af mativam dicentes, g, sic. Verum quia videbant multos obstinatos, m de steratos conuerti: propterea dicebantur communiter tale peccatum simpliciter irremiscibile no esse,sed ideo, quia dist ulter remittitur. Quidam alij sunt opinati, non Oem obstinationem, velis perationem peccatum esse in Spiritum sandium, as illa tantum,
Dam cocomitaIursinalis imp nitentia sub quo sensi irremissibile
567쪽
316 IO. PAVLI PALANTERII tale peccatuisti simpliciter esse dicebant. Et hςe desexpunctis. Ia
septimo habetur talis conclusio, quod tale peccatum in Spiritum sensium commissum: non quat sine aliarum personarum diuinaram ossensione dici debet, sed quia cotra attributum teri personae in diuinis, scilicet contra bonitatem Spiritu ancti committitur. Quod per notandum octauo declaratur loco: sacra enim riptura Patri potentiam ascribit Iliosapientiam ,-Spiritu ancto bonitatem, siue clementiam: ideo peccatum ex infirmitate patratum feri dicitur contra patrem, oe commissum ex ignorant ia eontra filium : tandem ex certa, ac deliberata malitia contra Spiritum
fundiam, ut perbelle in corpore es hoc dcterminarum.Et hςcsatis pro pi senii distinctione.
Lectio CLXXXXVII. IN proxima prVerita lectione nostra ex voto Magistri sint.
varias peccati in Spiritu anctu d scriptiones adduximus smerito nunc, quia ocium nobis siuppetit iudicium, atq;sententiam de quidditate huius peccati in Spiritu anctum primo feremus. Insuper varietatem eiusdem doc Lmus. Tertio irrems biliatatem.Quyntum attinet ad primum. Peccatum in Spiritumsans las inordinatus actus uoluntatis tendentis in mala ex certa malitia per cotemptum alicuius impedientis peccatum. Huius di finitionis eas a formalis et inordinatus acitur inus: peccati enim essentiam - dicit.
568쪽
dicit. Voluntas vero cosam materialem respicit, in qua peccatum sitibiective ponitur. Tendcntis in malum, idest in commuta te bonam cu auersione a bono incommutabili, dicit causam finalem. Nawoluntatis obiectu finis est ex certa malitia, ides ex habitu vitiosiodenotat caucam efficientem per se, quoniam habitus eliciens actam ea aperse dicitur, ut paret ι. Et hic. Insiper, dum apponitur percontemptum alicuius impedientis peccatum, inciens causa per a ridens vocarur, quia oe remouens impedimentum, causea e Mesens
per accidens appellanu. Et hςc de quidditate , e natura peccati in Spiriti ancium. Cuius varietas secundo consideranda es loco. Nasecundum Aug. in lib.desde ad Petrum,m in Enchiridon, cr de baptismo paruulorum,se variatur modis, iuxta flecte Apeccati in Spiritum sanctum. Quarum prima desieratio secunda presumptio: tertia finalis imp itentia: quarta obstinatio: quinta impugnatio agnita veritatis: sexta est mordentia gratia starern lis. Prima nanq; steticis de*eratio: cum enim peccator in petacatorum baratrum ereidit, consideranssuae culpaegrauitate, unde
eoncipere deberet flem veniae propter diuinam bonitatemfdipem suades nμηquam cosiqui pose remissionem, σgratiam a Deo; σita cotemnens Dei misericordiam desieratur ,sicut de Ga m legitur . Alterablectes est proumptio: cupeccator iacens in preciatis, ac celeribus , nec resurgere curans, quia sine pς nitentia,''emeratIs veniam, m gloriamprsumit, qua secunda peccati Jecie in Spiritum enctum peccare dicitur.Tertia est alis impςnitem ita, prout negat actum, σpropositum confitendi. Cum itaq;pe cator sem masemproposio non dolendi,no confitendi, neq;
569쪽
satisfatiendi: tunc in Spiritum sanctum peccare dicitur. Quarta θecies est obstinario, qua multi in malis habituati, volentes vivere secundum carnem firmo, ac pertinaciproposto,ut ipsis inhereanta uapcrditionem relin quere huiusimodi peccata minime auentes. nec volentes in Spiritu sanctum hac quarta θecie peccant. Quinta 'retes dicitur impugnatio agnitae veritatis;fecundum quam illi qui sua volunt concupiscentiam sequi, ut liberius peccare valeant. animae immortalitatem: purgatorium, or huismodi pertinentia adstitem negant, c ideo peccant. Sexta θecies peccati in Spiritum sanctum est inuidentia staternalis gratia, quapeccator m
ledictusatri inuidet suo ρ ρ Dei gratiam illi,m mundo communicatam : nollet enim, quod Dei gratia communicaretur, quia oes
uellet culpae Miscios fore peccat iccirco, hac ultima θecie.Demuconsiderare debemus peccati in Spiritum sanctum irremissibilit
tem.Num irremissile dicitur tribus modis: scilicet negatiue,priuatiue, o contrariatiue, ut verbis Alberti utar. Si primo modo sumatur irremissibile negatiue, ita ut nullo modo remittipossit isodςmonum peccatum, oe damnatorum irremissibile est: non flumborum, veru et illorum, qui sunt in peccato finalis impotentia perseruerantes usq; ad mortem in peccato mortali, m de Missmodi intelligitur textus Euangelij. Qui dixerit verbum contra Spiritu sanditam, non remittetur ei, neq; in hocseculo, neq; in futuro. S
eundo irremissibile priuatiue illud dicitur, qδ de se nullam habet
congruentiam, qua remitti debeat, licet ex congruo Dei, possit oepeccatum remitti, m hoc modo loquendo, oe mortale peccatum,des irremissibile est. Tertio modo cotrarie secundu qt aliqua culpa habet
570쪽
halet contrariam di 'suionem ad hoc, ut remittatur: sicundum enim naturam fames irremisibile, inquantum ea excludιι , per quae remissi t peccatorum; dum ergo peccatum in Spiritu anesum dicitur irremissibile, hoc balet intelligi quantum ad hoc, qatea excludit, per qua sit remisso peccatorum, velflc. Est irremissibile dest, vel de dissi ili, non tamen de impossibili, nisi cumpersi ueratia malιIpositi. Rursus dicit pot: tale peccatum irremissibile
ex partestatus, quo modo oepeccatum usq; ad terminum vitae durans es irremi bile: ex parte vero diuina potentia absoluta oepeccatum remis bile dicitur pol enim Deus peccatum non vindicare, nec adpςnam imputare,cum oppostum non includat contridictionem. De potentia vero ordinaria euenit aliter, quia Deus secundum legem statutam non remittit peccatum, nisi homo comuertatur per pςnitentiam veram. Nullus ergo in hoc mortali coriapore costitutin deficiat, nec a Je cadat, quia ex parte Dei orpotentis oe peccatum remi bile, γ' remediabile est militer exparte potentiae libera voluntatis. Na quicunq; peccator ad bonumoueri pol per liberum arbitrium diuinagratia adiutrice. Accedant itaq; peccatores ad Dei misericordiam,vt a suis infirmitatibussane. ur.
Lectio CLXXXXVIII. AD uberiorem doctrinam eorum,quae dicta siunt a MMI stro sent quota duo proponemus in proni i: quorum primum. Utrum detur peccatum in Spiritum sinetum.