장음표시 사용
101쪽
Andr. 633 IV I, 9 spurius videtur contra ac visus ost Lachmanno ad Lucretii II II 8 p. 81. Qiinro nisi quis pro creticis
bacchiacos osso volit systematis porpotuitato cohaerentes cum fonte uti cum inr04ris capula aurium anfracta in silvam vocans,
cuius generis exemplum Varronianum G. Hormannus protulit in olomoniis d. m. p. 303, praestabit, quo intcgritas cretici constot, leni correctione cum Aurium scribi pro cavata. Quae Ρrnoterea in Eo vorSu ob numeros mutavi, sunt illa longo lo-viora o is, quibus Kochius tot orabilem octonarium iambicumotaeit, quem pedestris oratio excipiat. Vido otiis molimina otin hoc et in f r. 2 supra p. 66. In initio vorsus e redieci Varro Purmenone: fel curo , iam a Popina nihildum do vorsibus recogitanto praefixum: ot uti scripsi pro ut. Est autem hoc, quod dicit Vnrro, ut cum prorsus guminum consuetae Homori creo in comparntionibus locutioni ανς υτε. Similo in I novRTrigo I in ERATOsr. 2 ut si, quod ab Ophloro sublatum Moinokius vindicavit. Comparationis ratio in oO fragmento haec esso videtur, ut in silvam illo nescio quis vocans nuros acri voce quasi frigida nqua inrrigaro dicatur. Cuius motaphora o vis ox irristandi usu Oxplicatur, quo in Scaligor illustrat in catalociis p. 89 irrioui ignes per Poros ne montus manantes.' Fr. 5 Iotos ruoreoro debetur, libri Non. p. 486, I 2) lutos isoquenti u es o vocalium pormnlntione. Vido coniunctam ut hic cum platanis toti montion om in Culleo v. 123: aeriue platani, inter quas impia lotos. Alii malobant lucus, quod qui prao rot, dehobit ordinem Dag- montorum nonnihil invertore. I tu nddidi, ne vorsus ceterum cortissimis indiciis proditus labet: quom admodum, Plinius XIX arborem surdis ictibus caedi dixit. Est autem ictu caeditur pro uno ictu, ut Lue anus VII 622: quis corruat ictur Alia hoc vorsu non magis licebit in tilia quam se. 6 alia in alia mutnro. II te senim iam apto ex alto frons docidoro dicatur, illic sis in no ictibus caeduntur arboribus alia trabs opponitur,qnao cadondo obvia frangit. In coloris hallucinainr Ooli lorus, qui ulla frons decidis Palladis platanus ramis in unius sontontia ambitum coniungi suados, in quo plumnus sit genetivus. Q uno sormi , quam non nogo ut similos multas es. C. L. Schnoidori.
102쪽
gramm. lat. II p. 4723 sextaro potuisso, nec satis firmum in Culicis versu, quem attuli, praesidium nanciscitur, et a noStro loco metrica ratione respuitur. Praetoroa no quid do valdo contorta quae Ochlero placuit structura di eam, Olivam, non platanum, Palladis arborem osso didiei. Quid multa γ Duo sunt, quae ille in unum conglutinavit, commatia, alterum integrum, truncatum ultorum: Alia frons decidit Pulludis: ot platanus ramis, quibus addi vel lapatur possit. Oliva o autem frons quod frons Palladis dicitur, nec insolens hoc genus translationis ost ot geminum illi hoc Vorgilii Oxomplum Aon. VII i54: ramis velatos Palladis omnis. Deniquo e genere oritu graphico admoneo D. 3 arbori tradi apud Nonium P. M, I 6, quam breviorem scripturam pro arboris Lachmannus ad Lucretii I IM ad notavit no ab oratione prosa quidem alienam esse. Corte vorsus mensura h. l. eo scribendi genero non adiuvatur. Fr. 5 quas ost 'os scriptura, ea in lemmato Nonii p. 486, 12 fros pro fronde ot in Vorgilii ac Varronis exemplis roponi dobuit. Fr. 6 ro- cepi traps formam, quae apud Nouium p. 178, 32 et in lommato et in vorsu Varronis legitur: nec repudiavi cam, quae ibi domtraditur, accedens scripturam, quam in Ennii quoquo fragos diis v. 114 et 281 nuetoro Flochoisono rostitui. Cf. Ribbochii trag. rol. p. IX. Apud Nonium p. 494 , 33 in eodem ling-mento et trabs et accidens scribitur ut vulgo. Sod huie omni caedendae silvae descriptioni, en ius simi-Ios Nithius attulit l. c. cf. quaest. Enn. P. LII), n minoin sugit quam congrua sit ipsa creticorum numerorum quasi turbulenta gravitas. Cui comparem vim liabet in Amphitruono Plauti a Sosia servo Oxhibita creticis vorsibus puguno descriptio Ι I, 219-247. Huic autem nostrao narrationi praemi Asiam
eunt citi, strepunt, eineunt, bount: in quo cum numeros Rgnoscas, Rogr ortius definias, nisi quod crotici non videntur misso. Noe Enim scriptura ipsa indu hitnta
est Νοn. p. 79, T), eum displiconi bis positum exeunte quod olim
ut mora iteratio no ortum delo runt. Sed on arborum truncatio st
103쪽
CONIECΤΑΝΕΑ. ins ruit, ita in hac satura videatur alicui ob instituonda cortamina gymnica fieri. IIaec enim eertamina video D. 8 do signari, quod ita numeris distinctum exhibeo: cedit velocibus Iuvenis membris levis, νὶitidus oleo Secreta autom ab illis suit, ut puto, mentio venationis, quam fr. l continet: Lepusculi timentis hoc quadrangulum Dedit Diana rete nexile, αρκυας, Viscum fucatum lineamque compedam. Cuius fragmenti scripturas nolo nune persequi curiosius: id tantum moneo, hoc quadrangulum . quod Scaligor Oxplicuit in coniectaneis p. 67 sq. , coniungi debere cum proximis: Dedit Diana. Do initio Iepusculi limentes sive varius est timentis) nihil certius Statuo, nec quam probabilis sit Κocliti opinatio in Oxercitationibus p. 28 timeatis dicere possum. Sed intor haec fragmenta omnia eum quasi diluculo nexus quidam dispiciatur, aliae eiusdem saturas reliquiao in prorsus divorsam nos sentontiarum comprohensionom dodueunt. Dorhythmi onim ae melodiae natura, do poesi variisque generibus poematum plenius olim disputatum misso, fragmenta aliquot indicant, quae paullo alio atquo apud Oolitorum ordine sie dispono: I 2 Puci in huius nascuntur pueri rhythmus et melos. 15 Poema est ἔνρυθμος r ut est verbia plura modice in quandam coniecta formam: itaque etiam δίστιχον ἐπιγραμιιπιων vocant poema. poesis est perpetuum argumentum eae rhythmis ut Ilius Homeri et annulis Ennii. poetice est ars earum 'rerum. l. In quibus I artibus in argumentis Caecilius poscis palmam, in ηθεσιν Terentius, in sermonibus Plautus.
Apparet enim illum noscio quem, qui de his rebus disputavit, a rhythmo et μέλει ad poema ot poesin perroxisse, donique inter alia poesia gonera scaenicae artis virtutes illustravisse. Atque haec quidem quae Dr. IS et I 4 tanguntur, cum in uni- Duiligod by GOoste
104쪽
vorsum noe pnim nunc adba rescam singulis) plana ne por- spicua sint, ut non ogeant explicatione, nisi quod in se. 14 hanc structuram in quibus partibus in argumentis noe Mercerus nec Basilienses Non. p. 37 ,7 ceperunt, duodecimi D. sontentiam insignis labes librorum obscuravit. Quam quibus opinationibus sup rioros tolli voluerunt, earum nulla ost, quae sua probabilitate commondetur, nonnullae adeo talos, ut parum alae toros tenebras voluisse tonohris polloro videantur. Sic pro en, quam Supra ΘXpreSsi, eodicum scriptura Non. p. 2l3, IM paci in huius Popina, quod non displicuit Oolitoro, Pari huius, Laurent, ergius in Antiquario s. v. mems p. 27l Bacchiis, Iunius Pulimbacchiis commenti sunt, doniquo Oohlorus pastinae huius suo poriculo inteXtu Expressit. Ergo vidoant doctiores, num quid milii probabilius oruoro contigerit. Cum enim Varro grata translation rhythmum et molos tam lurem par puerorum inducat, in o RPPrstari metaphora ad omon dandum initium fragmonti oportebit. Atque in promptu sunt χρονος et φωνη. o quorum qua Si coniugio proles illa puerorum prodiro dieatur: ut si littorno rissontirent, possis coniugii huius nascuntur pueri r. et m. non inopi Hsuspienri. Nunc circumspiciendum est aliud, quod ot reserat illam sentontiam, nec n momoria Nonii ni,horrpat, denique Ptiam num series convoniat, quos agnosco in his: Huius nascunfur pueri rhythmus et mel . Quibus satisfieri dosideriis visum ost mihi linc coniectura: compaginis Huius nascuntur pueri rhythmus et melos.
minis otiim v icabulo de illa quasi coniugali χρονου et φωνῆς iunctura Varro non minus apto opinor uti potuit, quam Vel Lucanus V ll9 animae ot corporis coniunctionem dixit compugem humanum. Pt de Veneris compagibus Lucretius loquitur IV l 106. Noc adeo a traditis littoris puri in abhorret illud quod reposui Compaginis h. e. opustini. Sod erit qui do compaginis sorma dubitet propter Servii adnotationem, quam ad Aeneidos I 293Rdscripsit: 'comptiora compusis' antiqui tantum dicebant. pOSleritas admisit ut etiam 'compavo' dicatur: sed non quis varius esse potesι nominativus, debet elium declinatio muta V. - . ersti
105쪽
CONIECTANEA. compages con vis quoniam letuumquam 3J compago' usurpatum est. asinis' enim nemo penitus dicis. Ovidius Inmen in primo me amorphoseon l7IIJ ait: inque uti disparibus calamis compastine cerne e a ste elim minis . Sed eadem forma usi sunt etiam Manilius, Plinius, alii, ut cum semel parum accurato Servius locutus videatur, fortasse no do Varrono quid om dubitari doboat. Quodsi tamon non licci ro contioris nota r-mam in Varronem insono, possis secundum propugminis En. niani analogiam de compugminis genetivo cogitaro. Illius quid om vocis utraque fornan et proImses et propasto cum suis genetivis tam antiquis quam recentioribus in usu fuit. Rodoo illuc, quod divorsarum saturao partium nullum dispicintur vinculum: nam tonus est nec summam rei multum adiuvat hoc quod in se. 11 agnosco vostigium:
Pudet me tui et Musarum . . uyn cerce piget currere et una Sequi.
Lacunam significavi, quam Suadero enuntiati structura vi lotur. Supplori, quo significorur sententia, linoe possunt: pudet me luisti Musurum i ldoles enim meam remustumi re oscere: pisset o. q. s. Nompo linoe ab sto dicta osso opinabar, qui noc illi do poesinc musica disputationi interesso, nec cum involantibus istis ad certamina in silvam vol vonationi Oporam navantibus uua currore cupiat. Λ quo, cum tam turbulentiorum voluptatum qnam Musarum sastidiosus sit, non aliouus videatur lentus micandi h. o. digitis sortiondi lusus, quom se. 10 resert: Micandum erit cum Graeco, utrum mo illius numerum an ille
In quo non nAssequor quid sit sequatur: pro quo assequatur et gontontia et latinitas requirit. Intercidit prao fixa vorbo prao positio, ut AnoPius. Velut Ps ouia Ανoi Lixis D. 2: quod in eius dei templa culceati introeun/: nam in oppido quiae ras aedes Apo linis et quae ibi ad Herculis, ut introeat, nemo re excalceatur non puto intcgritatem constaro, nisi excalceati scribatur pro calcenti. Ins quens Onim Znuntiatum causato supprius contrnrium dici
106쪽
toti gorim, postremum sibi in linc satura locum exposcunt, quam in eopisso putavorim ab illa Llo musica ne po si disputatione. Do qua dixerint forsitan nonnulli: Quid nobis nogotii osteum istis nugatoribus: nos iuvat in Silva vagari venantes aut cortaminibuου membra satigare. Quae deincops oxcepta morint ab istis do votiation o doquo silvas docisione Re coriamino gym-nRAtico ro liquino se. l. 7. 3.2. 4. 5. 6. 9. 8 . Adiicio donique, no ullum huius snturno fragmonium intactum rolinquatur, Pulchrum Aristophanium, quom post Moi nolitum roctius constituit Laelim annus ad Lucrotii ΙΙΙ 90μ:l3 Demitis acris pectore curus euntu castaque poesi Sive pro curas mavis luctus, quod ost apud Nouium p. 257, 13. Cui sontentiao licset aliquo modo Horatii versus sat . I 2, 1l0
Hiscine versiculis speras tibi posse dolores Atque actius curasque stravis e periore tolli Sod do s do ne noxii olus Damonti nihil probabilo ox putavi: ut hac omni do Phu ΜΕΝ ΟΝΕ disputation o ningi A socrovi divorsas sontontiarum comprobon sicino , quam suis compngibuq luxata mombra rurSns coapinro contigit. Cui conamini eum ipsa roti-quiarum condicio tum maximo prorsus obscura mihi inseripti nominis ratio o' suit: nam Oolitori commonto, qui l armononis nomon Grn eo provorbio &υ MD, Hλ' ουδὲν προς την Παι μένοντος υν illustriiro studet, nihil nil hanc rem profici inr.
107쪽
Itaque per PARMENONEM pollutomptim a re metrica nil onarranda saturarum argumenta rursus doluti sumus. Atquo nunc
nobis ad partes vocntur. Cuius saturne eum RoPp rus dedita . oporta omnes r liquias versibus describorol, nrgumentum et ordinoni fragmentorum foro non totigit , nisi quod ne sibi quidem sam distributionsem, quam Ophlorus socutus est, probRri signi fient. In Oxaminanda autoni singulorum fragmentorum scriptura mihi, cum copias Itoeperi nolim ropetero, breviori esse licebit. Ex ordimur ab inseriptiono, quam Plinius practatione ad natural in historinna inter iocosos Varronis titulos rorari. Hoe nomen Rutem, quod saturae praefixum est, Sesqui ulixis Varronem subindicat suam saturam nd eius quam etiam in BiMAnco ruminatus dicitur Odyssoao Homoriens similitudinem adorna 'so: quomadmodum Cratinus olim olusdem Odyssone fabulam in comoediam sunm Odυσσεῖς convortorat. Indici satura o aceodunt fragmonia, quorum nonnulla Ulixem designant aperto, voluthaoc tria, quae ab Oeli loro disposta et sententia et comparenuntiatorum forma in uuum locum convocnt: ll Nuribus duodecim domum profectum decem annos Solidos
20 Diogenem postea pallium solum habuisse, et habere Ulixem meram tunicam: pilleum ides non habere. 0 . . quod Minerva propter stet id significare eum Propter doctrinam.
Do scriptura postremi non ost quod adiiciam illis, quar p. 28sq. disputavi. Quo cum Ri,oporo vidoatur 'Varro ludoro intor-Diuitiaco by Gooste
108쪽
protati otio allegorica, cum Minerva Ulixi adstanto, forsitan in aliqua tabula pieta, significari aiat hominis doctrinam , lihetabula picta, quae aliena est ali co quod eum illo colino sitis. II, mihi probatur, nec Varronem en tam de Sensu suo quam excepta ab alio rettulisso orediderim. Cum decimo autem
coniungo D. 20, quod cum ita ut supra posui et in libris Non. p. 34 , M oxhiboatur et ab editoribus Vulgetur, primus eiecta quae post ideo legitur negatione integritati restituit L. Sebo ponus in Niobularii mus. Rhon. I p. Ib8: nam Ulyssos, ut Varroni videtur, ideo pileum habet, quia mora indutus est
tunica, non pallio, quo ipsum caput Diogenem obtexisso constat. Ignoraru ut cana emendationem certam, si quid iudico, cum Oelii crus tum nuper Roeperus, qui maiora molitus verba invita, ut puto, in versus coegit: Diogeum postea Pallium solum habuisse, habere Uliacm tuniculam meram Pallium ideo non habere. vel: Diogenem postea pallium i timi solum habuisse, habere Ulixem tuniculam meram
In quibus cum motri indicia tantum non omnia Roepori correctioni, non librorum memoriae deboantur, tum no sentcntinin quidem istam, nisi ideo expunxeriS, Probe procedoro arbitror. Do pallio
Diogenis es. is, quem Roeperias laudat, Laertius Diogenos VI 6, l3. 22 cum Ιs. Casnuboni Menagii quo commontariis. Piloum Ulixis Non. l. c. pilleum ut p. 220, 1 3 praeter eos quos Scliopenus ot Rooperus attulerunt, toti git O. Ialinius Berichled. fricta. Ges. d. mira. 1856 p. 287). Denique oodum nexu ha-hohatur D. II, quo Ulixem errantem saevo per duo lustra mari' significari manifostum est: in quo quod domum Aeribo, Itooporo de botur, libri onim p. 40b , 20 levi orroro dum exhibent, in oditionibus vulgatur domo. Sed idem quos indo transpositionibus assecutus est senarios, ii vereor ut multis pinesturi sint:
navibus duodecim domum Prose tum solidos erravisse annos decem.
nempe ut sit bisyllabum naribus, duodecim trisyllabum. Quodsi Diuitiaco by GOoste
109쪽
CONIECTANI A. sumol metri studio a momoria Nouit recesseris, uou uua sed plures viae versus restituendi aperiti utur: interi in viduor milii nulla mutation o sod mera distributione inludistilus septenarios iambicos nancis ei:
. . . navibuS im uomum profectum Decem annos solidos erranesivo mavis erravisse: in neutra seriptura de huius vorsus cne sura haerendum: et superiori vidutur ex composito excusatio parata.
Alino reliqui ne ipsam Odyssono narrationem repraesen inuti ut se. I : Omnis inritans ventos omnesque procellas: quom heXametrum accurato ex Odysseae V 292 πάσας ὁ Οροθυνεν Ηλλας Παντοίων ανεμων expressum licebit ad eundom, de quo vorsus Homori noni, Neptunum rosorro. In hac autem hi tini vorsus cum graeco Similitudine, quac non fugit RoPporum, miror ouudem pro in togro hoxametro mutilum maluisso Aristophanium. Non obscurius Homeri imit retiovem prodit sis. i5: Ipsum avidum vino invitavi poclis large atque benigne.
uuao do Polyphonio diei vol ad Polyphemi stabulam Homericam fingi olim intolloxerunt. Λristophanium Moinckius ngnovit, qui
poclis pro poculis roscribi Suasit. Sed in coloris quoquo Iovi tori occarunt librarii: sic enim libri plerique p. 32l, 29: audi vino: Gonov. non Wolfonb.ὶ ot Born. audivi non, quod eodem redit. Lipsius in opist. quaostionibus IV 23 avide vino, Morcerus axi-uum coniecit: neutrum inepte, sed hoc praestare arbitror. Inpitari quod ost iu libris forsitan iniuria Spuruatur, quamquam valdo placet Lipsit invisuri. Himilis sod non compar ratio eSt se. 2 :
Adnersi venti ceciderunt: album est mare. quod Si perstunt diutius mare volvere, vereor ne me quoque, cum uomum ab Ilio conia revertero, practer cunem cognoSciat nemo. Quae non tamquam poracta a narratore, Sed tu medio cur fiumaritimo dici videntur. Nec agit is, qui haec vorba edit, Ulixom, sed Suos orroros cum Ulixis calami intibus consori. Docano Ulixis omnia nota sunt. Verba scripsi supra, ut Oelit erus Diuitiam by Corale
110쪽
edidit. Λ quo dissori nonnihil duplex memoria Nonii, qui
p. 276 , 8 partum fragmonti rosuri: unoscere' a crc. V. Sesq. reor no me quoque, cum domum ab Ilio cossim ror r- tres, praeter canem cognoscat nemor integrum p. 2 7, 23: 'Album si scalione munifesta est, ut Vim. - Allum, mite vel placidum. V. Sesq. adversi renti ceciderunt: quod si pergunt diutius murevolvere, vereor ne me quoque, quo domum ab dalio costini venero, praeter canem coynoscat nemo. In hoc po Steriora testimonio
pridem perspectum ost desidorari albi notionem ea vi ut sit inito vol placidum. Alium enim leviter depravatum putarunt ex album. Qui de socius non potuit infelicius reparari quam reposito post Turnebum in adversariis XXIX 20 a Popina
praeter album canem, quo reddi Homori κυνα α ογὴν opinabantur. Nunc in liae parto non iam haerendum, cum Innus Laurenbergius in antiquario s. v. album p. 19 si vo luculenta divinatione sive egregio libro adiutus ita locum tradat: Adpersi venti conciderunt: album est mare: quod si e. q. s. Cui locutioni,
quam ego ex Homerico λευκὴ γαλῆν η Od. X 9 oxpressam
arbitror, cum Ogrogio eonveniat explientio Nonii: mile vel pluctuum. tum non inopto quis inde profectus Nonii lumina hoc modo refingat: Album' signimatione manifesta est, ut Vim. - Album muro J ullum mite pel placidum. Varro e. q. s. Sod restaut nonnullii in rotiquis Oxpodionda, in quibus ego nolim ad vuter SNonii editi inos constigore, quas Rooperus hic ut alibi inutili studio DXcerpsit: noe oorum quao Io. Bapt. Pius in Grutexi Lampado I p. 07) ox admodum pri,co fidolique codico ' rut- tulit quanta fides sit dicero possum. Quaro perstabo in Basilion sium copiis: undo eo ni uneta dupli ei Nouii momoria linoctotius loci specios prodit: Adbersi venti ceciderunt: album os mare. quodsi perllunt diutius mure volvere, vereor ne me quυque, quom domum ab Ilio cossim rene reverscro), praeter canem CDγυScatu mo. guom Rooperus restituit, ducibus libris, qui altero loco quo, altero perhibeui cum. cossim nolim fidentius damnare cum Roupero, qui quod Lauron bergius scribit cessim pracsori. Apud Nonium quidem est p. 0, 3 cossim' dictum quasi coaeιm. Sodvido C. L. Schnoidorum in grainm. lat. I p. 3bb, ΙΙandium in Tur- sellino II p. 79 sqq. Noe in coloris facile in Rooperi par Diuiliam by Co le