장음표시 사용
81쪽
CONIECTANEA. superVReanoam me voculam eiicere, quam deminutivi formam demere. At nec illam missam facio squam nunc non licol Plauti Mesrcatoriου versu I 2, I9, v. l28 Rit schelii firmare), nec pigrammatia muto. Nam ne uit scholium quidem puto nunc pari acrimonia eam Omnem neglectae poΝitioni η quam vocant licentiam exagitaro, qua in prologomenis p. CXVIII sqq. lio genus, in quo indulgentior fuerat Hentloiuου, persecutus est. At quo ut Flecheisenus Terentio vindicavit haec: Et id stratum. Studet par referre. amat clabitur, alia, ita Varroni ot illud rolinquo: libet me epigram multu, et quod p. 37 attuli: et id dicunt. Quibus addi sortasso tortium potpsi do Annon uu li inicio D. l: quod metricum eηso vel haec distitutis primoribus indicant: Ut in litore etineri uisuulis primoribus
Nisi praesint ea, quam Flecheis onus mihi significκvit, mensura trochaica: ut in litore Cancri digitulis primoribus Stare
Digitulis V rissima est Oolitori emendatio, digitibus libri: undo olim digitis Iogebatur. Locutionem dioilulis primoribus illustrat illo Plauti Poenuli ΙΙΙ 1, 63: addo eiusdom Bacobi dum v.
675 IV 4, 2 ) et Turpilii v. 3l Ribb. Do similitor neglectavi positionis in medio crotico dicam in n. Desungar duobus praeterea Roepori anno criticae Oxempli, ralia data opportunitate nitingam. FLAxr,si inni v se. 5 ita Scribitur in libris Non. p. 82, I 3): nec dolore adlusuron esse, quυd philosophia conmum rem en putrem neque irato mihi avenas dediumquam, neque cupiditas non inposuit frenos. In quibus cum olim alii alia correxissoni, H operus en et vorsuη esse et ita emendauda putavit: Nee ldubito i dolere adlaphoron esse: νuod philosophia Gnmata rari ianimum et arte neque dedi irato mihi quam habenas nec mi frenos impostris cupiditus. vel: U. h. neque cupiduus imposuit freni s mihi. Nihil dicam do mutandi moliminibus, quorum insolpias licontinnominem fugit: nec excutiam versus, in quibus est quod re- Duiligod by GOoste
82쪽
prehendatur. Ne sontontia quidem ipsa ot verba, ut ille constituit, mihi satisfaciunt: velut quod philosophiae suo periculo
artem subiecit, et elevat sensum scriptori S , nec conveniens
arti comma laxandi verbum, quo rigor philosophiae maxime . Stoicae, quam αδιαφορον illud subindicat, commode designatur. Non magis sententiae congruum, quod scribit nec mi frenos imposuit cupiditas, cum Denorum loco calcaria potius expectes. Hoe enim dieit ille, quisquis est, quem philosophia commalax Avit, nec irae sΗ indulsisso et cupiditatem ro enasso. Sed hRnc postrem Rui partem sententiae pridem probabiliter Popina
restituit: neque irato mihi habenas dedi umquam, neque cupiditati non imposui frenos. In initio enuntiati dolore non posse verum esse, Oli in Perspectum est: licet ni dubites, utrum cum Iunio dolorem an eum Mercero corrigaη dolere. Haec vero nec dolorem redi uron esse non dubito quin ad amissam superioris sententiao partem pertineant. Nam quod Ooblerus in unius comprehensionis ambitum coaptat hacte: nec dolore cedur γρον esse, quod philosophiu se. Statuit), commalaxarem in eam PGrtem, quodque Kochius incauto illius omendatione nisu 9 Qxcogitavit, nec dolere αδιπινυρον cras, quit philomphis commalaxare me in eum puriem, improbabile utrum quo . Immo ab his quod philosophia novum incipit enuntiatum, quod ego propiuη n librorum memoria ita corrigondum arbitror: quod philosophia conmes aram me apathem, neque irato mihi e. q. s. Illud quod scribo conmuluxurum meum est: reliqua vic aputhem Ρrnoctare Popina restituit. Itaque emorgit nunc haec totius fragmenti specios: - nec dolorem uilissuron esse. quod philosophiti con- maluinaram me aptithem. neque Dulo mihi habenas dedi umquam neque cupiditati non inposui frenos. In quibus nescio nn neri ο res Rurθη num ororum quid persentiscant: me satoor nihil ibi nisi probam orationem pedestrum agnoscoro. Ut iam nullum sit o sex eius saturno fragmentis quod metri speciem an sorat. Quod tamen cavondum est ne quis cupidius in pam sentontiam interpretetur, omnino ab hae saturn olim vorsus misso exclusos: quamquam ne hoc quid in umquam factum esse quis Prno lancto negot3 Nescio an illud otiam ad monore
debeam, conmalaxaram me repathem consueta Prolepsi, quam
83쪽
CONIECTANE A. grammatici vocant, dici: cuius non planiuη Rc lopidius simul Exemplum novi illo apud Iuvenalem VI l60: et vetus indulgeι senibus clementia porcis: quodo vide Heinrichii commentarium. I o αδιαφορια et απιχθειρ Stoicorum vido I. Lipsit mantiductionis III diss. VII. Opp. IV p. 77 l. adia Dron reliqui, quo con- Stet haec graecarum vocum scriptura, cuius nuper exempla nonnulla totigi in novo museo Rhon. XI p. 590. CL Ritscholius ibid. XII p. l09. Ε Varronianis sex eodem gonere in promptu Est autumedo iii urusii se. I , quod Κοchius specioSemnos piam Vero emendavit. Alius gonoris est rutundus An- ΜΟΝ MκτμEic D. 4: de quo Laelimannus ad Luerotii librum II 402. Alterum, quod dixi, a Itoopero tractatum exemplum lo-gitur in satura Tov II1rnoc To IIxi Aiore si . 4 ac quare, Si diu gens est ad amunim, per me licet adsumus teneo διάκον. Sic libri Nonii p. 9, 15, nisi quod ue omisit Loidensis et I ambergensis, quam particulam puto ex tituli exitu ortam esse: IIAi AoryoDACouare. Sic enim saepius pecearunt librarii, ut p. 7l, 30 περιευτερία ac tu quidem e suit Onim περὶ Exκrupi c Tuq: idem. Sed lioelo vita Sculum: graviora roΗtant in ipso fragmento: quod Ochlorus coniectura certissima' sibi visus est rostituisse in hunc modum: Uuare si Diogenes est ad amussim, per me licet adsumus γε νε nue κον. Vellom iου suum inventum verbo explicui Sset: nam quae subiecit: Diogonoου fortasse ost ille Babylonius, Stoicus celeberrimus, cuiuου librum do divinatione saepius laudat Cicero in suo cognomini , noe emondRtioni 1id om nee luconi sententiao afferunt. Sed hanc quidem, ut omittam alio8, Verissims Rooperus percepit: quore si nil dinos tibi Gens ex amussim pertineιJ. per me licet
Lepido onim ei, qui nobile et adeo divinum gonus suum iacta-Verat, neScio qui S ita re Spondet, ut por se quidem lius re di- eat illi vel a Iovὰ ipso suam repotere gentem. Atque haec quidem Sententia, quae neScio quRm Pgrogie Varronis mentem reserat, vel o gravi corruptela verborum dispicitur. Quare vid obor mihi omne punctum tuli8se, si lenius Hoepero.
84쪽
qui iis hie quidpin violenta in dola abstinuit, ill Rin rofingore sent putiam contigorii. Ergo vido mihi primum haec: quare sidium genus est ud amussim filue mavis dirum stens: neutra cor-roetio, quarum illa I 'alinorii ost, ita a libris discedit diu oen , ut vel excusations indigeat. Ac licet, Si tanti est, utramque locution om Catulli Oxompli η firmaro: LXIV 23 Heroes stilvete,
deum sterius, o bona mater, et apud interprsetem Vergilii Veron. ad Aen. V M sulpete, deum gens, o bona matrum progenies. Nanciscimur autom illi A bonum hoxamoirum clipito truncatum: . . quare Si ilium stenus est ad uniussim. Eiusdemquo metri ΝΡΘciem pri P 8o serunt haec quae sequuntur: . per me Iiret adsumus Proxima teneo διακον paullo graviorθm labona trax Prunt: quamquam in teneo latoro stemma nomini R oportis porsundo bit. Re pono confidoutor γένεος ista αυro M. Nonii iniuria suetum, quod nomen undo pΘndout gonotivus γενεoe desideriitur: non rara hape in Nonio si Atinatio, quam possum multis Θxomplis illus trare. Ad supplondam solito ut iam non commodius vocabuluminusnio hoc: cisi roe. Si e Isocrates in Philippo, or. 5, 32: Θηβαῖοι δε τόν cisii ιγὸν του γένους υιμων τιμωσι. Ita lup proditulis r heroieuκ, cui initio una syllaba doest, quam praemissa pol particula rosum:
. . uuare Si dium venus est ad amussim .
Pol particula licset maximo comicorum usu sesequentetur, tamen hinc non alionii, qua setiam Horatiuu utitur in epistulis Ι 7, 92. II 2, i m. teneo quod mutnui in rκx Roc, proeli vi erroro nitor, cuius alia exomptu in promptu sunt, velut ται λὶσιονουν pro γαμλλεις νουν p. 128 Oelit. τενεοLακχὶς pro γενεθλιακῆς Non. p. 50 , 10. Alia pros ram, cum de indico saturas A. Mox Meri vicII epi quΛAμrvP c dicam. Noc Λία αὐτον ὁιαυτονὶ quod e διακον librorum elicui, probabilitat oui Oxcedit. Hiatum quipsi in quinta sedo vorsus offorunt Homeri Oxompla κλέα ανδρων): es. Spit gnerum de versu heroico p. lsi: nec quod
85쪽
Graseis permissum suit dubito quin Varroni lieuorit in grae-
eum latini vorsus exitum admItistro. Sed huius saturno eum quattuor fragmpnta serantur, primum olim perspectum est motricum esse, secundum Pt quartum ego nune suis numeris restitui, nec dubito deniqu0 quin tertii quoque metra proditura sint, modo primum interpola monta qua dam romoveantur. Sic enim Nonius p. l8l, I 2: Tetrica' est severa. Varro tu patros pedιον, πιοι παιδο- ποιως: an etiamsi altilisset reddere potuisset millier tetri uehorrentis Iu ut ad Aypium moribus bonis. Viro. Aen. lib. v Id qui tetrice horrentis ruyu montemque generum. In Varronisvorbis duo olim Iunius probo instituit: mulieri correxit ot oiecit horrentis, qu ut o Vergilii ver8u perperam in locum Varronis invoctum est. Contradicit Ooliturus, sed ita ut no audiri quidem dobent. Idem cum haec dueat ad Appium moribus bonis manea esse Putnret, e proximo Virg. Aen. elicuit virginem, non sine specie veritatis, sed tamen improbubiliter: ogo no dosidorari quidem quicquam concedo: quod si tamen substantivum requiratur, cur id potius librariorum culpa quam Nonii delicto omissum putemus 3 Itaque sic illa logi ne distingui potorunt:
tin etiam si audirisset reddere Poluisset mulieri tetri uer Du ut uio ad Appium Moribus bonis. Insortii uior potest fortasso lilia vox ad stabiliendos numeros insorri. Peugum promiscu ' quaedam nondum suscitatorum versuum eXempla ni ponore Ox eis praesertim saturis PDtita, quas non pleno ac dedita opera pertractabo. Ac Titosis D. 3 ud Sunium p. 4m, itii legitur: Et pueri in aedibus sa pius pedibus omensant, dum recentes musteos in carnario fluitare Sumiciunt. In quo quod Oolitoriis eum Laurent, emio restituit fluitantes, dubito do necessitato correctionis. Musteos
quod Turnobus in sidvorsariis XXVIII 12 do easoolis mollibus ot tenoris intellegit, potuit apis quidom de caseo dicimusteum: ut Plinius XI 97: laus caseo Romae . . . S d brevis. ac musten tantum commendatio. Nunc carnarium potius de pe
86쪽
Musteus est: properti, caros nec diluere amicos.
Num mihi cum retulo sit petustine nihil. At vero illud incommodo ost, quod vocem ipsam, quam duo designent opithota, desideramus: nec tamen eam repeti e superioribus, quae Nonius praetormiserit, ipsa cons armatio sontentiae sinit. Nam aut stillor aut Laoc in Oxomplum dieta sunt eorum, qui quod ante podes o si non vident, cnoli scrutantur plagas: ut malim pro et roponi ut. Augotiar illud incommodum, quod non ita discropai vis vocum recentes ot mustei, ut apte iuxta ponantur. Nam quidquid Ooblerus contra disputat, musteum Vol mustum vocatur 'omno quod novellum vel recens est es. Nonius p. t 36, 6 et Martialis i. c. Scaligor in coniectaneis p. 20 ), quod cum do malo vel fructibus dicatur, etiam Suei, quae recentium est, abundantiam designat. Quare Forcellinus recentes non inepto pro intorpolamento habuit: modo illud etiam advertisset, non solum subdititiam vocem in Varronis V orba invectam, sed ondona eam, quam desideramus, eiectam esse. Tetigi hoc genus interpolationis in superioribus P. 7 Fq.: nec novi pius Iona eortius ac luculontius exemplum . eo, quo Lachmannus in Catulli galliambo 75 pro ineptissimost minas deorum ad auris scribondum oeminas m uiris ad auris dixit ad Lucretii librum I 82 . Varronis autem fragmentum nune ita distingui Oportet: ut pueri in aedibus epius pedibus offensunt, ili a petasones musteos In carnurio fluiture suspiciunt. Pedibus producta ultima hodio nomini scrupulum addet: es. Ritscholius in novo museo Rhon. VIII p. 90.
Bis iam in superioribus ΓΕPosro,i, cxAAox ad partes VO-CaVi, quo sui Varroni vorsus redderentur. Addo nunc illis ex Padem satura quattuor nondum, quod Rcinna, a quisquam SuS citatos. Sic sis. 7: Utrum oeuli mihi caecultiunt, an esto vidi ser-νOS in armis contra dominos Ir septenariorum particulas refert: utrum oculi mihi caeculiunt
An ego servos ridi in armis nfra . . minos . . .
87쪽
CONIECTANEA. Transposui vidi servos quod ost in libris Nonii p. 86, II. Eosdem num ros praebet D. 4: No tu cultro coquinari se traiecit: nondum enim illi in enti erunt cultelli importuti e Bithyniti. Sic senim verba, quue satis depravate leguntur apud Nonium p. l95, 16, praeeunte partim Lipsio probabiliter oelii erus rostituit. Undo iam hae e eorum mensura prodit:. noctu cultro coquinari se traiecite nondum enim Illi innenti erunt cultelli importuti e Bishynici. In priorO fortasse non initio ΝΘd in medio verΑu unius syllabae desectus sest, vPlut: Noctu cultro coquinari fistet se traiecit. Cui tollos o Bithynia imporinios, quos ΗΘ ignornrct o obterus fatetur, Moinnisenus ino admonet Q Νηρο cultros, quibus ΑΘ Θunuehar Galli sol aut: quos Varro . provinciae ΗOmanae memor, o Bithynia potiuκ quam e Phrygia allatos dicat. Porro si . 8 Raytu a stin libri) nescio quo mulione rapsoris stupturis libri Non. li. l66, ibin rumicis rumpit Scazontis nu-
ω merOS Osrori: . . rvtu a nUScio quo mulione rupforis Rumices rumpit. De eo generes versuum dicam infra accurate. Denique adiicio probum octonurium iambicum, quem praebuit D. 5:9uotiens priscus homo ac rusticus Romunus inter nundinum Burbam rudebat. Priusquam lianc κniuram mitto, hoc monsto in transcursu D.
13 nou rocte vulgo inutu scribi, dobere initio, id quod sic exaratum invenio in Antonii Rieeoboni do historia libro: qui cum cotorum κua do Varrono merita nollet ultrn describonili ot eoi ligstidi oporum progredi, hic videtur semel quid ipse omendasAs: confluit mulierum lotu Romur quue noctu steri initio solita elium nunc pinea fuaes indiciat. In quibus Veliteriis por-poram mulierum tolti Roma intorpretatur: quotquot sunt Romae multores': omisit puto Nonius Vocem, velut turba, undΘ genetivus pendebat. Noe abstergeri debuit scriptura suo, quam Diuitiam by Corale
88쪽
libri Non. p. II 2, 22) et in loco Varronis et in lemmato exhibent: suo pro face: ut idem scribendi genus reddi doboatiis, quos ibi praeterpa Nonius locos Varronis ei lavit. Spineam facem pro pinea inserenti Scaligero in coniectanei ου p. 28 notiost quod obtemperemus. ΚοeΜoτopYΝnc D. 5 sic scribitur in libris Non. p. 538, 17):ιoga tracta est et aboliti data est ad turbam, ubi sera militia in munera velli ut praesturem. In quo belli correxit Iunius, si modo ea correctio est dicenda. In reliquis nillil' probi Oxcogitatum est a criticis: volui Palmerii: t. detructu est et a. d. est ad tubam mihi vel mist, fera militiai munera, vel Deliteri inventum: ad turbam ivi, Sera militia munerar nisi quod in auto munera recto illi abstulerunt. Mihi verum, opinor, inveniendi viam illud apseruit, quod anapaestici systematis particulas
agnoscerom. Vide enim hunc versum: . togia tractust et abolia
clutust sive mavis eum Palmorio: Toga detractast et abolla du-tust ot in togrum parOomineum: Muneria belli ut praesturem. Quae si non sallacia sunt indicia, otium quae media sunt ita corrigi di boni, ut eisdem numoris conVeniniit: quos Pgo adstipulante sontentia sic recuporo: ad turbam ibi fert me militis. Ut istin continuum hoc systema legatur:
TumJ toga tractust et abolla datast: Ad turbum ibi fert me militia,
Munera belli tit praestarem. Traditur ex ondem satura niterum systema at apaesticum fr.
8), quod Guli μlinus agnovit in verisimilibus I 3 Gruteri Lamp. III p. 25M, ubi simul f r. 4 in duos dimetros anapaesticos distribuit. In illis, quos ego nunc addidi, ni RΡnestis unus otium scrupulus restat, quem tribrachiis finalis militia affert. Cui si nulla ost in medio systemato excusatio parata, licebit hac transpositione mederi incommodo: militia ut Munera belli praesturem. Ea enim particula propter systematis continuitato in nihil omn-sionis in exitu versiculi habet. Quae praeterea mutavi levia sunt: ubi corroxi in ibi et e fera restitui fert. me autem, quod ante militia omissum est, non gravius quam auio munera illa-
89쪽
CONIECTANE A. inni in f . Cuius erroris compar Oxemplum afforo, quo simul alterum Varronis fragmentum omendatius scribam. In ViΝALionuu onim fragmento unico ipsa concinnitas oxigit ita scribi: enim sic vide: utrum i ι mel mercedem accipit is, qui meus venit segetis ut sarriat, an ego ab illor Segetis forma, quam
libri praebent inon. p. 8, D, addi potest iis, quas Laeli mannus ad Lucretii I 805 p. 57 ex Hodem Nonio assert, s steti Vorgilii, testetis Varronis, velitis Sallustii ot Varronis. Sod illini fragmonium commodo admonet alterius, cuius in togritati eonsimilo librariorum dolietum offecit. Saturno enim, cui inseribitur 4 pio,iτ sic invAioc, D. 3 e Nonii libris p. 4lo, 4 ita prodiit: Tristis' doctus. Varro Trifodite . . : illud vero quondam meae, ut esto non metuam fulmen, non aruspicem tristem, simul ac diei non quaero. Fragmentum corruptissimum' dicit Ooli lorus, cui commodam medicinam non habent. Nihilo tamen minus ox sua ot Popnino cotiiocturn rosietum ita Oxpressit: illud vero
quondam mi, Ni ego . . . tristem: simulans dici non quaero. Quibus voreor no nihil omendetur, corrumpantur autem otiam
quao sana ot integra sint. Longo illis consideratius Stowochius scribit : iliud vero quondam animo meo sedet, ut. Tot igitillo sontontiam, quam paullo rectius et propius a tradita scriptura ita rofingo: illud vero quod ani Dipi meae, ut. Loidonsisonim et Gon everisis quodam, non quondam, ut reliqui. Dosi doratur autoni vel si e verbum, undo pendoant hace animuemeae. Pro Stemochii sedet instio insidet, cum verba in trochai
illud vero quod animae meael Insidet J, ut eoo non metuam sistimen, non aruspicem Tristem simul ac dici non quaero. Simul ue disse malim, ut haec cum tristem voce coniuncta ru-gnin fronto, cum oracula sua cantat, Rruspicem dosignent: modo possim proxima non quaero nut emondaro probabiliter Rut explienro: nunc cum abrupta sit Reutontia, praestabit ea
intacta relinquoro. Illud autem quod insidet producta finali intuli, non est quod hodio Qxeusotur, Ox quo do hoc genore omni a Ritscholio odocti sumus. Νoc dubito cum gemina Pro Diuitia o by Cooste
90쪽
ductions hunc versum, quem Ox OcT Essis D. 2 suseitaVi, common dare :me erat in clmmodi quod nesciebamus semel Unum singulum esse.
Pergo ad eam saturam, cui LEX MARΝi A inscribitur. Eius D. 7Nonii libri p. 106, 6 ita perhibent: si qui μufrium, maiorem parentem, xtinguit, in eo est cuma: guod facit pro sua parseis, qui se eunuchat aut aliqua suliqui Wolsonb. aliquid Bamb.)liberos producit. Sontentia in universum plana est, quam Ooli- lorus Ciceronis, non Varronis loco snpud Nonium p. 426, 9)illustrat: sic quoniam plura beneflcia continet putria et est antiquior pareny quam is qui creavit, maior ei profecto quam purenti debetur oratia. Addo o Cleoronis opistulis ad Atti eum IX 9, 2: huic bello, in quo tanta vis sceleris futura est, ut, cum parentes non alere Nefarium Sis, nostri principes untiquissimum et sanctissimam parentem, patriam, fame ne an myutent. Dubitatio Oxoritur do postremis aut aliqui suliquU Iiberos producit ' De quibus quno alii excogitarunt, porum nihil milii quidem probatur: sic Popma haud aliqua lib. pro I., Ooli- lorus aut alibi lib. prod se. quam in patria.' vel aut αλις qui Paullo cortius do oorum ompndaticino iudieare lic obit, ubi illa non pede8tria, quae nil huc putabantur, sed In tro concoptri essse
Muiorem parentem extinstuit, in eost culpa: quod DeuPro Sua parte is qui se eunuehat aut talis qui liberos Producis.
Numeri manisosti, opinor: quamquam do illis si qui putriam nihil dofinio. Quod scripsi aut tulis qui, common datur id quido in Ionitato mutationis noe abhorrot a metro: Aod manca evadit ηΘntentia, quam posHis ita monto supplere: talis qui liboros producit, qualos vitalos osso vol succurrore patria o uoqueunt. Nec tam n eam suspition om pro certa vendito: nisi quod non foram sinondando num oros peΗsumdari. Ergo linie saturno eum addam unum fragmentum motricum, 6.