Ioannis Vahleni In M. Terentii Varronis Saturarum Menippearum reliquias coniectanea

71쪽

CONIECTANE A. Restant postremo duo fragmenta, aperta illa quidem gen- tontia, Et qua olim artissimo conexa suisso manifestum ost: sed in qua parte colloquii posita fuerint, dicere non audeo. Venationis enim obtrectator carpit etiam insolentem, quo in venando uti soleant, cultum v stituR: nisi liaec non ad venationem potissimum, sed ad vitam communem spectare arbitrere. IX ) Non modo stiris apertis sed paene nutibuS apertis

ambulariS.

X b) Cum etiam Thais Menandri tunicam demissam habeat

od talos.

Continuavit haec duo onuntiata Gulielmius in vori similibus I 15 Grutori Lamp. III p. 269): idem quod ambulas reponit, non agnosco necessitatem. Nonius utrobique ot p. 286, 18 et 536 , 29 tunicam dimissam et p. 550, 7 cupillo dimisso in Varronis loco praebet: Horatius quidem in saturis I 2b 99 ad talos stolam demissam et ibidem v. 25 Maluiiuum tunicis demissis ambulare dixit. Varronis verba ad Menandri reliquiuη adscrip sit Meinekius p. 7 . Do tunicarum usu cf. Quintiliant XI 3,IM: Cui tali elavi ius non erit, ita cingatur, ut tunicae prior bus Oris infra genua paullum, posterioribus ad medios poplitestisque perveniant. nam infra mulierum eSt, supra centurionum.

Demissam tunicam sero matronatum esse Horatius iudicat in saturis I 2, B: matronae praeter faciem nil cernere poSSis, cetera . . demissa veste tegentis. Inde mirabundus nescio quis

apud Afranium Non. p. 5 1, l0, p. 155 Ribbeckii) interrogat:

Meretris eum veste longar - Peregrino in loco Solent tutandi causa Sere Sumere. Itaque nunc in fine huius saturno adscribo illud unde exorsi sumus fragmentum:

XI si1) Funus eae quiuii Iaute ad septes rum antiquo more silicernium confecimus, id est περίδειπνον, quo pransi discedentes dicimus alius alii: 'vale. sequiati seripsi cum antiquis editionibus: exsequiatis librip. 48, 8: quod Oehlero placuit. laute Lipsit ost: in libris Iaude. De silicernio es. Festus p. 29 M. O. Ionii comm . in Persium p. 219. Dissiligod by Cooste

72쪽

Complurios in superioribus ad genus metricum deverti, sed ita, ut cum multos versus aut ab aliis aut a mo nunc primum recuporatos distinguerem, bonam parto in reliquiarum pedestri sermone Oxnratam rPlinqueroni. A quo longo diversum est iudicium Roeperi, qui pertemptando omnia fragmonta sibi persuasit , immorito adhuc Varronem erodi partim πεζον ἰένοι partim ἐπὶ των μέτρων ι . Expoetaro docebit, dum illo tacto,

quod vorbo pro ses8u8 ΘΝt, praestiterit: intori in subvΘreor, ne illa noti placida et humana consultatio reliquiarum fuerit, sed

tortura o similis inquisitio, qua invit no otium qui1se non veru PS- soni rpsi ODdorent. Ita, ne iniquius iudicasκου videar, SEsu div- Lixis 1 r. 7: ulterum rium deformiasse Carneadem Dirtutis e cupis acris ci ρti iussit imporiosius hos pΘdos numerosque recipere: Alteram Curneudem deformiasse virtutis viam Aoris e cupis aceti. Noe isenior mento subogit sibi linoe vPrba saturae Exω cE D. 3: tem dextra tribrant, russatis emicunt, utque iusionibus Martis torques aureue Scutu caelata Hibero argento oriani erebra fulgent. Ubi membra qnno ei visa sunt malΘ luxata, ita eo aptat crudeliter: tem dextra russuti vibrant, i an que, insiyne Murtis, torques aureae, decus, sua crebra armento Hibero fulgent cvetula stravi.

Ex quibus userbis paullo clementius versus plicuit is, qui ceterum consimilem violontiam in lia A rseliquias anto Rooperum exercuit, Kochius, qui exempli gratia hoc paucorum verborum frustulum

PAR ΜΕΝΟΝ is 1 r. 2: ferens ferream humero bipennem securem hac specis motrica comm 'udiit:

73쪽

CONIECTANE A. ferens securem humero bipennem ferr am,

et quod statim si abiungit eiusdsm saturno fr. 9: curo fonte ut

bitat, quin eiecto ut ita transponendum sit: aratu fon e cum inrissurit anfractu aurium Non ia go, si licst ita in truncatas reliquias graAsari, tacite Omnia, quae e saturis asseruntur, set multo otiam plura posse motris ne versibus describi: illorum quae supra posui partem esse re Vera Versus, et quo modo distribui doboant, alibi ostondam. Sod eam licentiam dubito num ulla possit ratio tueri. Nam quod Nonium, cui potissimam partem horum fragmentorum debemus, Omni genero corruptelao inquinatum iactant, hoc ut omnes novimus, ita non tantum valoro debet, ut etiam quae no speciem quidem dopravationis prae se serant, ex arbitrio contreetemus. Cum enim absit disertum do Menippearum sorma testimonium seorto locus, modo incorruptus sit,

unintiliani X I, 95 dissuadeat magis quam common dot opinion om Ropperi), nostrum est e reliquiis discero, quid Varroni in tiocgenore litterarum probatum fuerit. Nolo liaec nunc persoqui longius: immo per Saturam ponam a Ito opero tractata exempla, ut vol nulla esse ibi motra, ubi illo putavit , vel non ea, quae ei visa sint, ostendam: sumam autem ea, quorum nulla in postprioribus mentio erit: alia licebit data occasione Porstringere. Itaque statim seius saturue, quae prima est apud Ooliterum, Asonisi Νυκ sr. Duque brevi tempore mugna pars in desiderium pupurum et sigillorum venireret sic enim Nonius p. 156, I9)Roeperus, quo versus prodirent, in hunc modum dosormavit: itaque brevi magna tempore Pars in desiderium puparum et fissiliorum venit. vel : brevi itaque mayna tempore. Neutra collocatio vpi ametro venusta: insuavis enim ille tribrachicao vocis ste- centus isaqu/: cuius risus quibus finibus in arto Plautina circumscriptus morit, Ritscholius docot in prologomenis ad Trinummum p. CCXXV: nitora formatio vitiosam iambicae vocis

elisionem inseri, de qua dixi p. 25. Sed ego ne adstipulante Dissiligod by Cooste

74쪽

CONIECTANEA.

quidem Pa, quase nunc ubΘηt, v onustate motri istam facito ser- rem transpositionem, qua nativa haec ot simplox verborum collocatio itaque brevi tempore magna pars sucati motri gratia iur-batur. Hoc ineauto, illud ad o tomoro institutum dico, quod veniebat imporsectum in pruosentis formam mutatur: quis eηtenim, qui praestot hodio, non necossariam olim in suo conexu ipsam praotoriti sormam suisse 2 Peccarunt in hoc gonero librarii Nonii Aaspius: nudio, quam quum ne hoc quidem iis quibus Rooperus utitur Oxomplis con Atat. Nam quod irino xv Nocsr. 2 Apollonium ideo eae uriant, quia nihil habebat Sonarin meu sura dos eribit: Apollonium ideo excuriunt quia νιὰ habet. videtur praesenti habet favore altorum excuriant prii 'RPus: I Petamen vel hic dosideratur ratio, qua liuic historico quod vocant praosenti accommodetur praoteritum. Metro nutom cum non uno modo satisfieri possit , nescio an Ropperi sΘnurio non dolerior sit hic septenarius vol octonarius: Apollonium ideo ea curiunt, quin nihil hub but . . nisi, quo nihil ad versus integritatem do8ideretur, trimetrum hypercatalectum statuere velis, quod genus versuum attingam in a. De mensura nominis Apollonii es. Rit scholius in prologo

yoterat Dinuere, soliar derigebui quod Ropportis ita doscribit: μhrygio qui pulpinur yoterret Minyere, Sestur lueriset, immemor fuit prasecepti Laelimatiniani ad Lucretii ΙΙ 7 I9 voeabula dactylica trochaei loco in vorsu poni non debere, cui idem alibi, quamquam non sino dubitation P do voritato eius practe opti, obsecundavit: es. Philologi IX p. 269 et p. 570. Video etiam Ritscholium in novo muso a Rhonano VIII p. lb9 ei pra0cPpto , quod non do nihilo pssse agnoscit, non tamen simpliciter subscribere. Nec in omnibus quidem Lachmanno Obtem

poravit Ulockpi sonus in Torontio: es. Ad. 97l V 9, i ). IIec. 380 III 3, 20ὶ M. Atque in his Varronianis cum saturae

75쪽

CONIECTANE A. Annos multos quod parere ea non poterat, mulierem foras Buetere iussit.

AttamΡn ut hoe largiar Ropporo, no sic quid om concodo de illo vorsu. Quidni senim Aservata imperseeti forma sic dimetiar: Vrygio qui pulvinar poterat pinvere Soliar depinyebat, vel si inmΡn sorri ii quit vox dactylica .... stygio qui putrinar poterat pingere Soliar depingebat. Scribo aut otii depingebat, cum in libris p. 3, 24) sit derigebat. nisi quod uas. Fabri deps but. Scaligor meriyubtile Turnebus tingehute deniquo denegabiat Oμhlerus.

In soli eius otiam, si quid Asentio, Ri oppriis P Epori ToAiΔAcxAriovi . lo tractavit: Myos maritus turitulus tua im uxoris solpebat

cinyulum, quod ita distinguit:

noro' murreus tu ritus tua im ua Dris Solret cingulum.

Illud, quod lopidam si altero Varronis sexemplo firmatam locutionem, quuΘ μου t tacitulus tua im, mutavit, infra Θxpendam: nunc dμ imp 'r cio agimu9: de quo KOclitus, quom lioeperus non novit, in θxercitutionibus p. 24 cauto ait: audaculum sit soloebut mutare in sotrit, quum vi M ita prodituruq sit tetr. trocli .: Nopus muritus tescitulus tua im uxoris si, it cinyulum. At voro quod illis ex Θmpliη cautio suadobat intactum rolinqui, eius tu hoe domouΝtrari necΡ98itas o consxu Νaturase poteκt. Varro onim, id quod in promptu erat intΘllsegero, in hac satura eum do alitu robuκ tum de Romanae coniugis vita pristini temporis virtuti ac sanctimonia Θ depravatos vovite nΘtatis mores

opponit. CL supra p. 6 sq. et Momnisonus in historia Romana IIIp. 589. Ex illius descripti in Θ, quod res ipsa docset, sumptum Est hoc de quo dicimus fragmentum, cui iis do ost quid om quod ex altera parte respondeat. NPmpo ita soro Varro:

olim novus maritus uxoris, quum rite duxerus, cingulum in lecto geniali tacitus solirebat: nune viros Romunia temere rapta a nescio quo mulione raptoris rumices rumpit. Sic onim coniungi debebant f r. l0 et 8. Ut appareat, quam uon debuerit solvebat Dissiligod by Cooste

76쪽

attingi. Ac licet, opinor, intaminata momoria metri desiderium Oxploro. Vido mihi hunc Septenarium iambicum: Novos maritus tacitulus luxim uxoris solvebat Cingillum.

In quo quod civilium posui pro cinyulum, ne id quidem nu-

mororum ne cossitati debetur, sed ipsa Nonii auctoritato suadetur, qui ita scribit p. 47, 27: Cinyillum' a cingendo. quod iugulum' plerumque dicitur. Varro . . Solvebat cingulum. Deingulum, quod non nego potuisΝo dici, hoc uno tosti monio Nonii saltorum enim mihi incomportum ost) non multum fidei nandiscitur: immo cum frequens Sit cingulum, paullo autem rarius cingillum. Probabilo est, Nonium ita scripsisse: instillum' . . quod instulum' plerumque dicitur, eandemque sormam misso in Varronis quo utitur exemplo. Sic cingillo procingulo vid tur Paulo breviatori Fosti p. 63 M. honorum codicum scriptura cingitio restituendum. In ingulum apud Nonium unde ortum sit die oro non possum, nisi sorte olim Varro in Gerontodi lusculo sextabat, unde praopositio salsam sedem occupavit. Ea oris vox mol 388ica quod duplici necentu insigniturpa quidem sed , non maiori offensioni est, quam quod id om Varro in senario dicit Pnon κοκi D. 5Lepis mens numquam Somnurnas immines

adflitur,

ubi iniuria nonnulli de somnurnus vocabulo dubitarunt: noc levis recte videntur Recepi Sse, quod cavondum est no quis cum mens coniungat: ad mugines enim rotatum fluxas somniorum

species designat. Nec latinitatis peritus haerobit in dupli ei

epitheto, quando in unam notion In eo 'unt lino e somnurnas

imagines, Prorsus ut nos dicimuΗ Dichte Truun reside. I o qua duplicis opithoti rRtione quaedam Subtiliter, ut solet, Nahius ad Valerium Catonem p. 283 disputavit. Ex eo genore e8t Flori exemplum p. XLii 16 Inimi), praeclara Schol eui emendatione restitutum: primum Siciliam nobilem vidi domesticam Cereris sedem. deinde Creten, cum in codice scribatur Cereris. secundum deinde: quam iniuria opinor D. Inlinius sprevit, non recte noque e ηsnηu auctoris C. Unimius accepit: voluit enim

haud dubio nobilem domessicam sedem coniungi. Sed quod Diuitiam by Coos e

77쪽

CONIECTANEA.κochius comparis molossi Exemplum in heptonario trochai eo agnovisso sibi visus e8t, in eo nescio an eum pinio sospliorit. Saturno enim Evi κ' Η Λon1c To IIu,ΜA D. 3 Cuius ubi annis multis masculi vestigium inrentum est transponendo septenarios numeros restituit in Oxercitntionibus p. 23: ius ubi annis multis masculi inrentumst resti uni. DE cuius forma metri ea cum non addubitom, haereo nonnihil in sententia, qua milii miro dici videtur, multis anni ου i. e. continuis, ut Nonius explicat p. 526, 15, inventum Rc non potiuη non inventum es8o masculi vestigium. Ut non transponendo

sed omittendo librarios pocenvisse putaverim. Repono senim: Cuius ubi annis misellis in ullumJ masculi vestigium

Quid in vocabulorum molossicorum voteros ου caenici prObnue rint, vido in Ritsehelii prologomenis ad Trinummum P. CCXIV. Cf. idem ad Mil. glor. v. 502. Nequo acquantus molossi mon- Suram voces choriambicas eadem sede versus Varro vitavit. qui ita scribit in senario Ac ruosis D. 6: Neque a tiro aut genere aut multiplici scientia. Sed haec in transcur,u. Imperfecti perperam illati exempla quae certa 8int villo p. 43. Pergo ad alium qui Booperi arbitrio debetur ex eisdem Anonis ixinus vorsum. Fr. 3 Pnim: sed neque vetulus canterius quam novellus melior, nec canitudini comes virtus, quo motricum exhiboret, triplicem Drmam Proposuit: Sed neque velum' canterius 9uum novellus melior festJ, nec canitudini comes

Virtus vel : sed vetulu' neque canterius vel potiuΗ: sed neque vetu' cant ros.

Pertemptavit plura: probabilo nihil. Nam si illi sunt veri versus, quod sane alter Oorum credibile reddit, vix dubium esso potest, quin prioris olim lino e sorma fuerit:

sed nec vetulus canterius.

78쪽

CONIECTANE A.

Anapaesticum enim vocabulum, quod praemissa monosyllaba voee in choriambici κpeciem coalescit, eodo in iure seremus, quo Supra molossicum et chorinnabi cum vindicavimus. Cf. Rit scholii prologomena ad Trinummum p. CCXIII. In Boeperi autem versu non est, quod aut insuavem retium' accontum aut improbabilem Verborum collocationem refulu neque, quibus ipso diffisus ost, exagitemus. Tertio Rutem, quod maxime commendat , Oxemplo Videamus quo iuro dominutivi formam a librariis perperam invectam detriverit. Non illud premo, quod

ipsa hae e retulus - novellus copulatio dominutivum utrobique tueri videntur. Μanca enim concinnitato idem Varro rorum rusticarum libro II 3, 1 novella enim quam vetus melior rutilior' cum ibidem M 5, 5 tertia boum novellorum, quarta vetulorum. Sod Varro omnino amantissiinus est earum sormarum, ut, nisi cogare ratione, nolis et Suas dolicias demoro: ac sile-

pius video a librariis oblitteratas eas sorinRου quam perperam illatas. Vide quao do saturae PApi APAPAE r. I - IV diximus p. 43 ot 46. Sic Laeli mannus ad Lucretii III 628 ascita puellulae forma pro puellae librorum nitidοS Sotadeos restituit. Cf. eun doni in indice loci. Berol. hib. MDCCCXLIx-L p. 5. Ac Roop rus ipse bis in Sκsuvii Lixis versibus, quos putabat, deminutivas ascivit, iniuria ibi quidem, ut ad eam saturam dicam. Nec in versibus tantum, sed etiam in pedestri sermono Varro De quontiori deminutivorum usui indulsit. Sic illo apud Nonium p. 550 , 5 in libris do vita populi Romani: propinquae adulescentulue etiam anthracinis, proxumae amiculo nistello, capillo dimisso sequerentur luctum. CL NOnius p. 548, 30. Nihilo tamen minus Hoeperu9, cum biη apud Varronem haec locutio tacitulus tuaeim obviam sint, utrobique reponit tacitus tuaim, ut ostapud Pomponium in Buccone adoptato p. I78, 20 Nonii, p. 193

Ribb. Vindicavimus supra alterum oXemplum, in quo non Vereor, ne qui ου propter taciturus scripturam eo dicum nonnullorum do veritato loctionis taciturus addubito t. Aliorum exemplum hoc est e Monto apud Nonium p. 550, 17 hanc eandem voluptatem tacitulus taxim consequi lapatio eι tisana possum. Cuius partem cum Moinckius in septenarii sormam redegissethoe modo:

79쪽

in quo quo i taciturus Secunda accentum liabet, no Pgot quidem excu8atione, licol altera ratio longe frequentissima sit, R oporus Me in kii immemor totum fragmentum sonariis do Scripsit :

Eundisii voluptatem tu itus faxim consequi Lapathio el ptisana PDSSum. Quodsi quis hanc consorinationem praeferat, non potest alio niti, quam quod hoc exemplHm totum decurrat versibuου, in altero pedestrem orationem vorsus Oxcipiat. Id quod ego tantum valere ηentio, ut, etiam prioribus verbis metro inclusis, aliquantulum probabilitati, accedoro Mei uolitanae restitutionidi eam. Nam ne hoc quidem suis Oxempli ου creret, Varronemo Odem sententiae ambitu prosario sermoni Versu, continua,Sevsi invicem. Velut, ut e contrario genere e Xemplum ponam, Κοκκη iovu D. 29 idem Mei nekius ita veri ηsimo adornavit: Et ecce de improviso ad nos accedit cana Veritus, Attices philosophiae' alumna. Vido qua o de inserti η a Varrone in Suam orRiionem poθfarum aliorum versibuου monui p. 12 Sq. Atqui u,t sane duriusculus hic septenarii Oxitus:

hunc eant m voluptatem.

Ut oa aut psedeουtria habPamus, aut vol ita refingamus: hanc e41ulem fenim l voluptatem. Sed hoc utut est, Ropporum apparet incaute locutionem tacitulus taxim d plovisse: qui alibi quoque, cum S 'ptenarioη non attenderet, Varronis reliquias malo tinctavit. Sic Vincti x EDivi ΝAR D. 9 Non. p. 550, 12) oleum in lucubrationem serpanimus, quum in Spurassis totum legitum evertamuS, cum recte vidisset versus continere, violentius hos sonarios effinxit: oleum

In lucubrationem feon lserv4bimus

Puam in sparagos evertamus totam lecythum.

80쪽

CONIECTANEA.

Recta monsura docot, nihil hic vel transponendo vel omittendo peccatum esse a librariis. Sic enim dimotior: oleum in lucubrationem Servabimus quam in sphragos totam lecythum evertes mus. Ito opero totum debetur. lecythum pulchra emoudatio Rothii est. serrabimus Oehlorus eorrexit, qui non debebat dubitare pandem correctionem TANAucit is fragmento unico adhibore: Non modo absen3 quicquam de te sequius o mi urit, sed etiam ruminabitur humanitatem. CuiuΗ fragmenti partem priorem Koclitus in Oxercitationibus p. 3l in soptonarii trochaici formam redegit: Non modo absens quicquam de te cogitabit sequius. Quae rostitutio cum nune reprobetur pis, quae Flocheisonus in novo musco Rhenano VIII p. 223 de voeis sequius quantitato docuit, tum possum absque transpositi no totam sententiam suis num oris reddere: . non modo ubwns qui quum de te sequius coqunbit. Sed etiam ruminabitur humunitatem. Ut hoc nunc tertium ox inplum iis accedat, quibus Flochois nus sequius prima brevi esse ostendit. Alter versus non dirimo utrum truncatus sit septenarius, an trimetor iambicus

hyperent illectus, quem vocant: quod genus ibidem Flechei

Spnus tetigit: in neutra monsura syllRba n neops, qua QSt in ruminabitur, quicquam offensionis habot. Haboo denique unum otiam deminutivi exemplum a Roeporo detritum. I xvicionuΜ enim D. 3 libet me epigrammatia facere, et guoniam nomina non memini, quod in solum mihi veneruponam, cum V ris Νime sensis, i numeros offerro, hos inde Nonario ου of finxit: Libet me epiyrammata Dc re, et quoniam nomina Non memini, quodquod in solum mihi venerit

Ponum.

Pro simplici quod reposuit quodquod et scripsit epigrammata. Utitur in linc ro, ut saepe alibi, aliquot antiquarum Nonii editionum Ru toritatΘ, quRm Pgo, ut nunc res e St omnis Noniana,

aut nihil aut perpaucum valere arbitror. Sod voluit haud du-hio Rosporus onm, quae epigram multa sorma insortur, positionem neglectam devitaro: quae ουi vera erat offensio, praestabat