Ioannis Vahleni In M. Terentii Varronis Saturarum Menippearum reliquias coniectanea

발행: 1858년

분량: 240페이지

출처: archive.org

분류: 시학

141쪽

CONIECTANE A. mihique divi, dum stilo nostro papiri inlevi scapulo novom partum poeticon,

Diuographiae genus, quo nitor, illustrandi exemplis alibi oc- easio Obvoniet. In Nonii lemmate quod seribitur Scapum, opinationem, modo ceterum firma sit, infringere ii quit. Scapum papiri autem quod Varro dicit pro charta vel pagina, hoc nove dicit, papyri enim scapus qui vocetur, in vulguri notum est. Denique partum poeticon quod dicit do carmino, illustratur Petronii loco, quo quid ad officiendum po utam requireretur indicavit, Sut. II 8 p. 706 Burin.: ceterum neque generosior viritus vanitatem amat, neque concipere aut edere partum mens potest, nisi ingenti flumine litterarum inundata.

His duobus fragmontis quod III adiungo, id qua ratione

faciam, palosiet cum emendatius verba scripsero. Sic pnim. Nonii codices p. 543, 1 : Vulcanum nec cum nove lagoene ollarum Dura ter precuntur. novae recto editiones, pra ter principem, in qua est novem. Praptersa pro Dura ter est in Bam-hergensi Durator, in Palatino Durantur ter. Ε Nuperioribus nemo quod sciam probrebile quid excogitavit, et O teri commentum: Vulcanum eccum novae l. o. Dura ter p. aut non intellego aut absonum est. Repono: Danumne, cum novae lugenae ollarum Dura singunturJ ter precantur Pro Vulcanum nec cum librorum seripsi Vulcanumne eum et feci sententiam interrogativam: norae Myenae quo suum nancis erentur praedicarem, singuntur inserui, quod et rei congruons sest et inter Dura ter facile intercidere potuit. Novas lugenas ollarum Dura non sine sale dicit, lagenas iam in ollarum simplitudinem cessisse indicans. Non alienum quod de lingua latina IX 21 quo ritur: nonne inusitatis formis vasorum recentibuS ex Graecia allatis oblitteratae antiquae consuetudinis sinorum et capularum Species ' Vulcanum in fingendis vasis κdorari Ro-m renis solitum fuisse, mihi aliundo nou eompprium est. Utitur autem hoc exemplo Varro, quo quod ipso in posematio aliquo deum deam vo advocarit, a cavillatione vindicet. Nonno Vul

142쪽

eeat in edolundo libello Musam apprecari γ' Verbo dicam posso haec aliquo modo roserri ad on', quao do Reho in Sκsdvis Oxκ conieci. Tantum do illis fragmentis, quae prooemium et in prooemiis fiori solitam deorum invocationem tangunt.. His quae deinceps adscripsi ad alium sententiarum tenorem, qui fuit de usu troporum, deducimur. IV el) Ideo fustu hostium graece vocatur τροπιi: hinc spolia capsu flaea in stipitibus appellantur τροπιια. V 23ὶ Καταχρησις est enim veru, cum in candelabro pendet strigile. VI si i) Ut norum cribrum novo paxillo pendeat. Suam de tropis disputationem, cuius occasionem indicavi, Varro ut grammaticum decebat ab explicatione vocis inchoabat, cuius vim ot originem similibus a τρεπειν deductis vocabulis illustrat. It perporam quidam tropaeis, quae ibi dicuntur, ad significandum nrgumentum Saturno risi sint. Fr. 5 strigile scribo ΝΟ

nii, non eius librariorum auctoritate: his enim, qui in. testimonio Varronis strigilis exhibent, contra dicit Nonius, a quo haec Varronianis praemittantur p. 223, o: strigilim' manifestum est esse generis feminini. neutri Varro Viniarco: καταχρησις p. q. s. strigilim autem quam Strigilem frequentius diei Nonio auctore salso tradit Ruddi manuus inst. gramin. I 78 adn. 57. Si pro cum quod in Oolitori editione legitur, error est odi oris. Καταχρνησις qua vi accipienda esset, unio indicavi. Lepido autem veram καταχρ=ὶσεως indolem pendente in candolabro strigili illustrat, cuius usum in balnei A esse nemo nescit. Sed haec quoque repellendae criminationi inservire ipsa senteni in subindicat, oui adhaesisso aliquo modo fr. VI suspicor: in quo quae doeribro et paxillo novo dicuntur, ea quoque videntur exempli vicem obtinere. Nempe, ut planius dierem, quom fere eorum

onexum suisse eoniiciam, negat Varro reprobonsam n nescio quo in suo aliquo opusculo καταχρησιν vero nomino dici, quando non relienum rei locum vel sensum voci tribuerit , ut qui strigilom in eandelabro suspendat, immo As novase rei novam sormam quae Nivisse, quo madmodum curare noVum cribrum

ut novo paxillo pendent assolent. Neque enim locutio quae Diuitiam by Corale

143쪽

COΝIECΤΛΝΕΛ. ost paxillo penderδ cum Oehlero 'do robus praetor necessitatem suseeptis' intellegi debot. Similitor Varro in En ΜΕΝininus D. 23do philosophia Zononis dixit, eum novRm linereηim novo Pn-xilici suspendisse: quod e suo loco dicam. Fr. VI nnmorosi quid habet, quamquam versum non conStituo. . Adseribo, ut per paries suas pedetemptim reparetur argu mentum, aliud paucorum Versuum cor Sortium. VII 13) Nautae remivosam movent celocem.

VIII siq) to levis tippula lymphon frigidos transit lacus. IX i ) Ebrius es, Marcer Odyssian enim Homeri ruminari

incipis. cum περὶ τοOπων Scripturum te Scio receperis. X 22 Γροπων τροπουο qui non modo ignorasSe me clamat, sed omnino omnis heroas negat nescisse.

Fr. IX indicio ost aliqua de Odysson Homeri pra ocessisse: equibus esse poterant en quae VII et VIII adscripsi: quao

Dolitorus imperito inverso ordine posuit: motne enim a nautis est Ocis cursus cum tippula levi consertur. Eorum exempla si in Odysson ostendi nequeunt, poterant tamen eSso in longiore narrationo ad Odysseae imitation om s armata. Fr. VII hendo- easyllabum officore, non sugit Moinphium. F . VIII in vo iustioribus oditionibus male habitum primus rostituit ac numeros agnovit Scaliger in coniectaneis p. I 39: Ieris i Timulalyniscon L. t. lacus. Sonarios descripsit: doerat senim ut, quod abest otiam a Loidensi: quo addito in togor septenarius prodit, quem posteaquam Mullorus ad Festum l. infra c. designavit, Dolitoriis maluit suam imperitiam des mare quam sano Virum iudicio sequi. Sic idem bonam partem integrorum septon n-riorum mensura SP naria dimensus ost, Velut qui postremi sunt

kius vindicavit. Aliud ex lino ipsa satura Oxomplum infra Ritingam. Tippula quid sit praeter Nonium p. im, to ΤΦ-pula' animal levissimum, quod re quas non nando sed stradiendo transeat tradit Paulus breviator Fosti p. 366 M. Tippula' hestiolae genus sex pedes habentis, sed tantae lavitutis, ut super aquam currens non decidat. Plautus Persae V. 244; II 2, 62J Duiligod by GOoste

144쪽

s Neque tippului levius pondust quam fides lenonsae Ex eodemquo Plauto Nonius i. c. levior es quam simula affert fortasse ipsum illum Persao locum significans. Imson lucus quod Varro dicit, ei consimilo est piusdsm IIEpi ΚΞArtumio D. fervidos fontium lucus sanguinis. Do D. IX scriptura ne distributione metrica dixi p. 28. Huic intorpellandi modo geminus est ille doso1sΕssi D. 16: Erras scomperca6, inquit, Marce, accuSare nos: ruminaris antiquitates: in quibus vix dubium est, quin Varro suos, e quibus ibi quaedam exprompserat, Antiquitatum libros dosignet. Illa autem D. IX ita dici vi dontur, ut quasdam eum iam anto do tropis disputavisse appareat, o quibus sorte per et xempla translationum sensim in retractandam Odysseam delapsus est. Cum IX autem artius cohaeroi X: nompo id poso Odyssonin ruminari ait, quod calumniator illo non solum

se τροπουc ignorasse sed omnivo heroas ne8civis8o arguprat, generatim dicens, quae ad unum sortasse Ulixem portinebant. Paronomasia, quae est in τροπων τροπους h. e. translationum modos, non debobat dolori: quae firmatur eo, quod ne numeris quidem ea verba destituta sint:

οπιον τροπουe qui non modo ignorasse me Clamat, sed omnino omnis heroas negat Nescisse.

Unorare quod Acripsit Oolit erus, imprudens fodit. Do duplicinogatione negat nescisse consone iuvat ipsum Nonium, qui, quo aut ipsius sestinatio illustretur aut indicetur condicio librorum, posteaquam p. 530 , 21 propter ipsas duas negativas illud o xemplum apposuit, p. 532, 12 haec scribit: Myatinus

duas pro negativa una accipiendas Varro monstravit de vita P. R. lib. II: qua abstinentia viri mulieresque Romanae fuerint quod a rege munera eorum noluerit nemo accipere ' Vido doeo usu Scaligorum in coniectaneis p. 213 et Ritschelium innoVO museo Rhen. IV p. 582. E vetoribus maxime appositum est Ennii exemplum trag. 17 : Lapideo sunt corde multi quos

non miseret neminis.

Verum enim vero, nisi me sallit suspitio, Varro praeter illa etiam rhythmorum in his saturis varietatem, quae nct ipSRDisitir Corale

145쪽

CONIECTANE A. quid om videtur reprohensionem defugisse, vindicavit. Eo me ducunt haec fragmenta: XI i5ὶ Ne me pedatus versuum tardor nur νι ι tarte cum prismon certum

XII i0ὶ 9uod utrum sit nitionum an parvum, facile an diocul. Quorum prius graViter corruptum ita traditur apud Nonium p. 229, 23, ut supra scripsi: in quibus unum probabilitor Popina

correxit: refrenet arte: reliqua adhuc manum emendatricomexpectant, quando nec illius nec Oeliteri conatus verum asso qui videntur: qui tamen ρυθαῶν recte eruit, quocum ego iungo certum h. e. certorum, ut iam haec commode procedant: refrenet arte rhythmon certum. Geuctivi formam certum non ostquod multis approbem apud Varronem: sic idom in Euxxsinisus se. o Gallum pro Gallorum, et cudum, ut Lucilius, apud Nouium p. 5M, 15. Cf. Scaliger in coniectaneis p. 230. Rhythmi certi autem qui vocentur, vel Horatii versibus illustrare licet sui. I 4, 47 nisi quod pede certo Dimeri sermoni, Sermo meruS: et ibid. 58 tempora certa modosque. CL IIeindorfit adii. Itaquo Tibullus II 1, 5l: cantarit certo rusticu verba pede. Iam quod

ita scribitur cum pri*mon, in eo latere suspicor compari rhythmon, unde haoc nunc totius loci consorinatio prodeat: ne me

pedatus versuum tardor refrenet arte compari rhythmon certum: hoc est, ne pedata versuum tarditate relinear aequabilitatem rertorum numerorum Secutus: quam sententiam licol vol ita supploro: varie eι verribus et xermone miscere orationem placet. Qua oquidem sententia mihi magis convenire Varroni videtur quam quod omendando Oolitoriis of cit. Sic enim ille suam scripturam: nec me p. v. tardor refrenet: turde enim perit ρυθμῶν sertum, illustrat: 'dicit sese, quominus carmina pangat, minime pati prohiberi ingenio suo, paullo tardiore in versibus numeris

suis adstringendi A: Vorsuum enim serta non neque mRturo perire quam florum. IIancine versutam cudendoriam difficultatem Varronem, quoniam de se ipse loquitur, aut vero dixisse aut simulasse 3 In meo vero conatu primum duplex hypallage adiectivorum non offendet, cum et versus potius quam tardor

146쪽

CONIECTANE A.

sint pedati dicendi et quod arte compari rhythmon dicit voluerit

artem comparum numerorum intellegi. Deinde collocatio vorborum arte compara rhythmon certum non debet in Varrone displicere, quam quivis politior posita vel ita variaverit: arte certum compari rhythmon, Vsel certum arte rhythmon compari, vel aliter. Denique res Oo conficitur, quod ita scripta verba in numeros coeunt. Vide enim hos duos choliambos, quorum

integer alter, alter uno pede mancus est: Ne me pedutus versuum . . tardor Refrenet arte compari rhythmon certum.

Suadet enim ipsa ratio metrica in medio potius quam in initio bi syllabam voeem volui nimis' do siderari. Tardorem pro tarditate, tarditudine, tarditio quis di xorit prReter Varronem neminem novi: ut eidem proprium videtur curvor pro curvitate, curvamine, curVatura. Vido de lingua latina V l M. VII 25 M. Huic autem quod D. XII adiungo, sentio quam tenui fide id faciam. Nompe putabam tale quid Varroni obiectum Psso, isto modo miscere ae variare versus, nil magnum vel difficito esse. Qui ita Varro responderit: id utrum magnum sit an parvum, tacito an difficile, nihil ad rem: ac proclivius esse ro-prehendere quam imitari. Eorum verborum numeri non sugerunt. Κochium in exercitationibus p. is, qui tamen nescio cur inserta quidem particula mutilum mnluerit trochnicum: Puod i quidem l utrum sit mugnum an parvum, facile an diffletit -- quam integrum quem verba praΘbent senarium: 9uod utrum sit magnum an parvum, facile an diracul. Deniquo hane omnem fastidiosno insimulationis repulsam vi sus sest mihi Varro grRviter his duobus tetrametris nilapnosti eis finivisse: XIII μ) Ipsis istis dicite 'lubilue et viros contemnite vivi e Anticipate atque reddite calcar, Stultos contemnite cti.

Hoc enim aut Varro sibi ipso dicit, aut sibi ab alio diei si-Diuitiam by Corale

147쪽

CONIECTANE A.

millat: vos, qui docti estis, misHos tacito stultos istos et nugatorios calumniatores. In libris p. 70. In est ipse iistis, undo Seκliger in catalectis p. 208 depsistis conioeit, atque omno fragmentum, quod e Margopoli περι αρχVς citat, hoc modo do- Scripsit :mpsistis, dicite lubiliae'

Victos contemnise vivir an ticipate atque addite calcar. Stultos contemnite docti. Veros num seros G. Hemannus restituit in plPmentis d. m. p.

4li , ubi persensistis scribit initio, quemadmodum ex Aldina vulgabatur sensistis. Mihi placet Oohlori omendatio: ipsis istis vel ipse is isti . Labdae sic enim rocto omon dari puto id quod in libris ost Iubdeu 9 qui sint Scaligor significat l. c. At

hic non propria ac primitiva vi, quae est obscena, lubdae dicuntur, sod in contomptum vortitur vox turpiου eo usu, quo irrumator ot similia apud Catullum: quod o vido Scaligorum in Catullum p. li. 21 al. Labdae vocativus ost, u dicite suspΡnsus ut in Ovidii stinorum I 7, l9: 9uis mihi non demens', quis non mihi 'barbare' dixit' a quo usu tamen alienissimum esSe Η - ratii versum cum . ΙΙ 20, 6 non ego quem vocas Dilecte me enas etiam post novissimi oditoris adnotati nom iudico. Vietos

quod Sentiger et qui illum, ut persaepe, soquitur Lauren-borgius in Antiquario s. V. labdao p. 245 scribunt pro vivos,vidoo qui accipi possit, nec tamen discedo de vulgata, qua mihi apto dici videtur: dum vivitis spornito istos qui vivunt:

ubi semel utrisquo oundum est illuc, undo nogntit redire quem quam , actum θηt. Deniquo linco anticipate atque addite calcar hoc sensu offeruntur: citato cursu praecurrite istos ac relinquite tardos. Tantum est Da pntorum, quas cum aliqua probabilitate ad priorem quam animo informavi saturno partem reserenda duxi. Quod voro Varro in saturis otiam ad suarum saturarum, quam poculiari libello persecutus erat, compositionem defloctit, convenit praesertim huic littorarum g oneri noc minus quam iisdem ot musicam et numororum dicendique artem, denique

148쪽

CONIECTANEA.

oam, quam vulgo potissimum in his opusculis tractatam opinantur, philosophiam disceptari. Accedo ad partem alteram, qua cum alia tum epularum libidinos saturae more carpuntur. Itaque tamquam 8pecimen eius luxuriae Nomentanum uliquem depinxerat.

XIV ) Cohortis cocorum atque hamiotarum aucupumque. XV 5) Cum novissume putaret . quantum sumpti fecfrit. XVI 24) Ipsum propere viae liberti semiuirati exsequiantur. Fr. XIV et XV apposito Horatii versibus illustrantur sat. II

Nunc age luxuriam et Nomentanum arripe mecum r. Hic simul accepit patrimoni mille tutentu, Micit, piscator uti, pomarisy, auceps, Unguenturius ac tusci turba impia vici, Cum scurris fartor, cum Velabro omne mucellum Mane domum veniant.

Nec absimilis, quamquam alio consilio tactus, cuppedinariorum recensus , quem Terentii parasitus Gnatho edit in Eunucho v.

Concurrunt laeti mi obviam cuppedinarii omnes: Cetarii Iunii, coqui, fartores, piscatore3. Fr. XV cum in libris p. 485, 2 sit mutaret, Oeli lorus reposito computaret sententiao bene consuluit, metrum possumdodit: Moi- uehius, regnoscens sopi narium, rostituit id quod tam seu sui scriptoris quam numeris conveniret: putaret Oadona vi qua ille

computaret. Sic Plautus in Trinummo 416 II 4, 1 ) sq.

Sero atque stulte, prius quod cautum oportuit, Postquam comedit rem, post rationem putat

CL Varro do l. l. VI 63 M. Scaliger in coniectaneis p. 86. G. XVI, ut silvicor, ganeonis istius, cuius vitam ante descripsit Varro, otiam exitus significatur. Ipsum dominiam dicit, quom liberti offerant, sive praecedebat nomen, sive cum emphasi dictum est simplieiter ipsum di ut apud Plautum in Casina IV 2, 10: Ouid tu hic agis y Ego eo, quo me ipsa misit. Cf. Hein Diuitiam by Corale

149쪽

CONIECTANE A. richius in comm . ad Iuvonalein p. 56. Ac possis tibi hunc Omnem se Renam talem sere animo insormaro, qualem Iuvenalis

deseripsit I 1, 135 sqq.

Optima Silparum interea HIagique vorabit Reae horum, vacuisque toris tantum ipse iacebit. Poena tamen praesens, cum tu deponis amictus Turgidus et crustum puponem in balnea portas. Hinc subitae mortes atque intestata Senectus.

Liberti, quos exsequiari dominum Varro dicit, intollogondi sunt, qui vixdum ipsa morte illius libortatem nacti sunt cf. O. Iabnius ad Pors. l. infra c. : itaque oos triae libertos sic enim coniungo) vocat. Tumebum qui dona, quem Oeliteriis Sequitur, eum in adversariis XXVIII 12 protervi coniiciat pro propter

vix librorum, corrumpero Varronem arbitror. Sod viae dum explicati otio tueor, propter labem traxisΝe concedo, unde quod propere elicui, eo apto festinatio, qua humandum domitium liberti curant, depingi videtur. Quam vocem possis, si Nonio p. 42l, 6 fides sit viae esse Statim in ΕιωκΝininus D. 43, cum liae particula coniungere, ut non ruro festinandi vocabula crimulatitur: cf. Plautus in Casina III 6, l7: propere, cito introite. Sod mihi placet illa struetura viae liberti li. e. vixdum saetilii, serti. Cui favont, ut omnem sontentiam illustrant, VerSus

Turyidus hic epulis atque albo ventre Iadiatur Gutture sulphureas lente exhalante mephites. Sed tremor inter trina subit, calidumque trientem cutit e manibus, dentes crepuere retecti . Hinc tuba, candelae: tundemque beatulus ulto Compositus lecto crassisque lututus timomis In portum rigidas calces extendit: at iliti m Hesterni cupite induto subiere Puirites. De tetrametro anapaestico, quo illud fragmentum descripsi,

dixi p. 6 I.

Luxuriosae vita Varro more suo pristini temporis simplicitatem opponit:

150쪽

XUII 6ὶ Api et utari nostri, cum alium ac cepe eorum verba olerent, tamen optume animati erant. Bellus vorborum lusus, quem Oehi erus in locutions animatum esse persentiscit, mihi frigidiusculus videtur. Est autem sermoped stris. ROeporus quidem versus aucupaturus operam lusit:

- - - - uvi et atavi nostri, cum alium ac cepe olerent verba eorum, tumen Optume animati erant.

Vitiosa elisio avi et, do qua dixi p. 25, poterat non Vitioso hiatu ovitari: ani-et. Cf. Laelamannus ad Lucretii III 941. Alium scripsi, ut tradunt Nonii codices p. 20l, 6. CL Ribbochii adn. ad Pomponit v. 6 eom. lat. rol. P. 19 l). Postremo eidem dμ luxuria disputationi adscriborom: XVIII 9 Nos ergo nihil eoimus, quod legem Lucaniam

luci claro Ialam scutulans modo et emendatio corruptelao suppotoxot milii et de lege Luzania quicquam constaret: nam omitt0re cum Rotitio et aliis

nomen logis, quod libri tradunt p. 2i0, 10 nisi quod in Lei

densi est lesem Lucani clurs, hoe est desperare. Cogitaveris de una e sumptuariis vel cibariis logibus, quas Gollius II 2

recenSent: quarum tamen nulla est, quam cum aliqua fide in locum Varronis inferas. Lucanicam to na, quam Octhlerus Sua Sit, ex eo ipso, quo utitur auctoro, Aeliano V. II. IV l up puret hinc prorsus alienam esse. Pro scutulans quod POPmn scutulavimus su8picatur, ineredibilem explicationem Sequitur. Quae cum non displiceret Oelitero, certius' inmoti videbatur ei sustulimus reponoro: id quod ego non solum valdeI lueertum, sed adeo pervorsum et sensui Varronis, qui etiam per tenebras apparet, contrarium iudico, cum nou tam tollendi quam probandi, firmandi, sanciendi notionem expectemus. Ita eum Varro luxurias libidinos depinxerit, eas sordes ait ne ab Hercule quidem purgari posses, qui stabula Augiae egesserit. Hanc senim vim ac uedem esso suspicor huius valde depravati fragmenti:

SEARCH

MENU NAVIGATION