장음표시 사용
161쪽
CONIECTANEA. recto Scaliger admonuit in catalectis p. 102 non intendere annonam
sed incendere linguao usu probari. Cf. Tumobus in adversariis XXII 23. Sic annonae incendia Manilius IV 168 et Varro ipse rerum rusticarum III 2, 16 Sed ut ad hunc bolum pervenias,
opus erit tibi aut epulum aut triumphus alicuius . . auι collestiorum cenae, quae nunc innumerabiles excandefaciebant annonam macellil . . . . quotus quisque enim est annus, quo non videas epulum aut triumphum aut colimia epulari, quae nunc innumerabiles incendunt tintendunι vet. cod. G.) annonam. sed propter luxuriam, inquit, quodammodo epulum est intra ianuas Romae. 'Non effugiet lecturom, quam listoc et meam adiuvent emondationem et omnem illam sententiam illustrent. Nec e ro Sunt
illa o Ciceronis vita, quae tangit in Pis. c. I b, 34 et ad Atti eum IV 1, 6 de domo sua 6, I ), confluento propior Ciceronis reditum ex Italia tufiuita hominum multitudino Romae annonam supra modum incensam suisse. Iam vero cum enuntiati forma D. XI cum D. X cohaesisso convincat vel ipsa temporum diversitas: incenda ιι - calumniarentur ei iuncturao favet), illud quoquo apparet, non abesso D. X ab eo quo posui loco. Atque etiam apertius ciborum luxuriam rofert D. M pnrs altera de phagonibus. Quamquam haec: sed propter phagones cet. non puto vel ab Eudem porsona vel uno eodemque eum superioribus tenore elata esse. Certo nisi variatus aliquo modo sermo fuit, sed particula, qua commodo interio in interlocutoris verba introducantur cf. Varro de re rufit. l. s. c. , RPgro expediatur. Similitudinem sententias cum Diphili vorsibus Me inphius animadvertit. Sic enim poeta graecus scom. gr. fragm. IV 389 περδικα δ' ἡ κιχλ-ν γε νη Λί' οὐκετι εστιν δι υμας ουδὲ Τατο- μένην ἰδεῖν. Addo graviter depravatum Lucilii fragmentum apud Nonium p. 274, Io: Et circumvolitant fleetulae, turdi, curatis socis, ubi itidem Aeetulae, non sicedulae libri, ut nostro loco et p. 91, 1 querquetulae in Varionis vorsibus. DeniquΘnon alienum ab hoc loco, quod Plautus in Casina I 2, 60 tur detanos et Aredulenses iocose a turdis et ficedulis emuxit. Turdum, quod Ochlori typotheta mutavit in turdam, recte exemplaria Nonii: et sic Varro saepius in libris de re rustica. rdam laminino Persius dixit VI 2 . At Varro ipso semi-Diuiti od by GOrale
162쪽
nini formam non suisse in usu significat rerum rusticarum III 5, 6 turdi, qui cum Sunι nomine mares, revera feminae quoque sunt, et de lingua latina IX 55 et 56. Eo magis mirum, quod Nouius p. 229, 16 tradit: 'Turdi' masculini sunt generis, ut plerumque lectum est. feminini Varro seu quatribus: tu phediconia scontra9 cssudes audes dicere, cum in eborato lecto ac purpureo peristromule cubare videas aegrotum et eius prius alvum quam typen subducere malis. Et augetur difficultas eo, quod in illo testimonio Varronis ne legitur quidem ii odio aut turdi aut turdae nomen. Quod quibus machinis insorro critici studuerint , oarum nulla stringit animum probabilitato. Nam ιν-pen vocem certo illam quidem depravatam aegro mihi persuadeo o turdum vol turdum9 Ortam esse. Nec quod Ochlorus hae coniectura tu Phedi contra turdas audes ilicere sibi visus ost 'sanavisse' locum, ego illud iudicium facile sequar, cumno Pliedius quidem isto mihi valde commendetur. Immo in illis tuslediconiae satis certa graecae vocis vestigia agnoscere videor. Quodsi tamen Noniani illius testimonii aliqua fidos est, Varronem credibilo est turdam seminine dixisso oo acu mine, quo Persius i. c. dixit nec 'tenuem sollers turdarum norae Salinam. Quod acumen O. Ialinius attingit ad Porsium. Fieri tamen potest, ut Nonius non tam turdae quam vel turdelae vel turdelicis exemplum Varronianum apposuerit.
Vide do illa voeo Isidorum in originibus X ΙΙ 7, 71, do hae Varronem de lingua latina VI 2 cum adn. Multori. Ceterum
admonitus ipso . ab Εd. Lubborto admonebo alios, numeros in eo fragmento videri esse, quos restituat, cui totum enuntiatum probabiliter omendaro contigerit. Luxuria Rutem ciborum more suo Varro pri8tin rem frugR-litatem opposuit. Hoe fr. XII arguitur: in quo quod de pistorennii qui nominis traditur, Vnrro etiam do vita P. R. lib. I EO-dem loco Nonii p. 152, 14 protulit: nec pistoris nomen erat nisi eius qui ruri far pinsebat, nominuti ab eo quod pinsunt. Add. Plinius n. b. XVIII g lG. Cf. Rit scholius Parergon I p. 371.207. Bochori Gallus II 196. Pristino seriptura, quam in nostro fragmento libri offerunt, usus est Ritscholius novi mus et Rhen. VII p. 555. Dissilia oste
163쪽
CONIECTANEA. Tantum de hac parte colloquii: altera, quam significavi, cultum vestitus Ritingebat, queIn Varro Etiam in Monto por- strinxit: vide p. 33. Ex eo gensere in hae satura unum fragmentum supere8t, et illud quidem, ni Ni mo fallit suspitio, Dodo
XIII i H Nihil magis decere mulierem quam de muliebri ricinio pallium Simplea. Nonius p. 5 2, 3 ita scribit: Ricinium', quod nunc mufurtium dicitur, palleolum femineum breve. Varro dise Menippur 'nihilo magis dicere muliebre, quam de muliebri ricinio palleum simpleae Idem de vita P. R. lib..Ι et quo mulieres in adversis rebus ac luctibus, cum omnem vestuum delicatiorem ac Iuxoriogum postea institutum ponunt, ricinia sumunt. In eis palliolum, nihil, decere mulierem, pallium spulliolum olim correcta sunt. Co-terum aequieverunt in tradita scriptura cum alii tum Oeh- lorus, qui ne verbo quidem intellectui aliorum providit. Attamen cum Nonius affirmet, ricinium esse palliolum h. e. operimentum capiueis muliebro cf. Heinrichii comm. in Iuvonalem p. 136), mirabiliter accidit, quod Varronis verba discrimen aliquod palliolum inter et ricinium indicare videntur. Praeterea nescio qui sibi animo informaverint hane speciem Vestitus: de muliebri ricinio palliolum simpleae. Quid multa 3 Haec quam pallium simpleae reddo sit cui debentur, interpolatori, qui Nonii lemma Secutus ricinium explicuit. Quibus eum id e fid est praemissum fuerit, indo incommoda de syllatia orta est: nisi
quis malit eas litteras supra dicere a correetor Seripi RS fuisse. Sed hoc utut est . ad Varronem haec tantummodo Pertinent : nihilo magis dicere muliebre muliebri ricinio. Quibus ubi leves quasdam labeculas absterseris, et sententia emergit,ot quo non mediocriter meam adiuvari coniecturam arbitror, probus versiculus: Nihil magis decere mulierem muliebri riciniosius Nil magis trochaico septenario. Dovenimus ad colloquii locum tertium, cuius maior pars reliquiarum extat: quom de aedificiorum structura esse signi
164쪽
ficavi. Nec demit profecto Varroni, pristinorum tomporum laudatori, materia et occasio immodicam aedificandi magnificentiam ot opulentiam perstringsndi, quae extremis rei publicae Romanae temporibus in consuetudinem venerat. CL Mouim- sonus hist. Rom. III p. 50 . 606. XIV ra) Ut hirundines in culinis obliti luto testultis Ansebant. XV 22) At in segetibus post messem colligebant Stramensu, 'qui domicilia colerent. XVI i ) Περιεχονταριαν mihi facies maeandrata et vermiculata atque etiam adeo pinges orbem terrae.
XVII 16) Αι στρωτα papimenta et parietes incrustulos. Admonet shr. XIV et XV Uurro priscao consuetudinis qua solebant hirundinum nidos ot aedificationes earum imitantes de luto ot virgulis facere loea, quae subirent . Sunt Vitruvii verba, quibus Initia aedificandi deforibit ΙΙ i, 2: e cuius disputation o licet
speciem huius omnis narrationis Varronianae animo informare.
CL quao ibid. g 3 de parietibus dieit: primumque furcis erectis
et rimulis interposuis luto parietes texerunt. alii luteas glebas arefacientes struebant parietes, materia eos integumentantes, vitandoque imbres et aestus tegebant harundinibus et fronde, et g bin Capitolio commonefacere potest et signifleare mores vetustatis Romuli casa et in arce sacrorum stramentis tecta. Fr. XIV hirundines in culinis pras claro rostituit Rothius: in pxemplaribus Nonii p. 309, 15 hirundine xingulinis seribitur, quod quomodo alii attemptarint, non attinet enarrare. Culinus accipio vi vulgari: nec desidero quaositam Oelitori explicationem: 'Suntne hao culinue pauperum illa sepulcra, do quibus Aggenufi Commentar. in Frοutin. de Limit. Agrar. p. 60 od. Goe8: sunt in suburbanis loca publica inopum des inata funeribus, quae loca culinus appellant ' De quibus afrorri poterat glossa e Paulo breviatoro Festi p. 65 M: culina vocatur locus, in quo epulae in funere eomburuntur. CL Scaliger in catalectis p. 228. Fr. XV obtineo qui, pro quibus vel quis, ad stramenta relatum. In libris p. 251, 30 non Variatur, nisi quod quis Ins. Fabri,' quo Bornonsis Oxhibet. Diuiliam by Corale
165쪽
Atque haee duo fragmenta tacito transire licebat: longo impoditius proximum, cuius lianc speciem Nonius perhibuit p. 40, 3 Maeander est picturae genus adsimili immo ab simili
opere labyrinthorum ortum, claviculis inligatum. Varro Tufe --n pu περιεχονταριαν mihi facies maeandrum et vinculata, alque etiam adeo instes orbem terrae A8cribam conatu8 Superiorum, quibus praesertim monstrosam illam graecain formam ad aliquam Veri speciem redigero temptarunt. In qua pleriquo partem inscriptionis delitescere putarunt: id quod Mercurus, cum inlaetam corruptelam repeteret, distinctione verborum indicavit.
Scaliger ad Festum suum s. v. Naeunder p. 136 M.) ita: V. ταφῆ Μενίππου ἰ περιέχοντας ταριχείας : Mihi facies maeandrata
et vermiculata, alque adeo cingens orbem terrae. Nimirum e sordibus Nonii quaesivit, quod aliquo modo cum ταφὴ coniungi posset: ne Videtur, eum ταριχείαν h. e. pollineturam eadaustrum inserret, de Varronis CYcΝo IIEM TAipnc cogitasse, in qua Satura hoc est D. 2: 9uare Heraclides Ponticos plus sapit, qui praecepit ut comburerent, quam Democritus, qui ut in melle servarent. Sed nec ipsam formam quam voluerit indicis perspicio otταριχείας rationes alienas ab hac Satura fuisse arbitror. In reliquis rueto Scaliger pro vinculata librorum vermiculata scribit, ut in editionibus Mercero supprioribus logebatur: id quod aptissime suum locum iuxta maeandrata obtinoro manifestum est. Vido Lucilii versum apud Ciceronem in oratore c. 44, IM9uum lepide compostue, ut tesserulae omneSArte pavimenti atque emilemate vermiculato. CL O. Iabnii adn. ad h. l. eingens Q margine Iunii sumptumost; editiones Mercero antiquioreη fere ingens: quorum neutro codicum labes inges tollitur. etiam ante adeo utrum consulto an imprudens Scaliger omiserit, nescio. Scaligerum sere κε quitur Popma: nisi quod grae ea sic consormata περὶ εχοντος
ταριχι ς fragmento, non inscriptioni attribuit: quas eum ' libris antiquis' adscribit, noscio quo id iuro faciat. Nec tamon ipsΘintemptatum locum dimisit: coniecit enim περὶ et τορ τειχία μυχου: in quibus elegant Oisi poriphrasim tectorii conclavis agnoscit, 'cuius facies est implexa et distincta parvis insititiis Diuiti od by GOrale
166쪽
tessulis, tum pictura orbis terrae exornata: sie enim legendum radio pingens Parum prosporo illi emendandi opera cessit, quamquam Oeliterum non valdo decuit ea commenta insoleutius doridere. Is enim eum haec in textu confidentius e X- pressisset: Περιχονδρια mihi facies maeandrata atque vermiculata, utque etiam adeo pinges orbem terrae, itane illis udnotationem
subiecit: Corrigendum erat περιχονδρια mihi facies. Xoνδρων est polentae vel alicae globulorum instar ESs , et festivo usurpatur de facie variolarum cicatricibuου insigni aut rugis per- sulcata, planequo similiter eiusmodi facies solemus facete dicere : Erbsengesichter vel Graupengesiehter.' Ceterum sives everissima Rothii emendatione ascivit: atque verm. neglegentius scribit pro et verm. Deniquo, quo statim placuret, Et cuius animus nonnihil de sensu verborum sollicitus esset, subiecit: sententia fragmenti plana est.' At haec, quae no Sana quidem et sani . hominis esse intellogebam, nescio quam mihi bardus et insi-pidus visus sim, cum adeo laudari vel ea tantum ratione re- selli viderem, quod nondum inventum esset verbi περιχρονδριῶν exemplum: quod quidem, si unicum obstaret illis, concederem VRrroni, ut cum χονδριῶν haberetur, περιχον ιαν suo periculo effingeret. Usus est eo argumento Morcklinus, qui, cum Vel Sinis ea VOect plana esse verba arbitraretur, propter praefixam περι voculam, quemadmodum olim Scaliger et Mercerus, in- Scriptionem alteram sectatus, reposuit id, quod nec litteris ullo modo convenit nec quicquam praesidii o fragmentis nanciscitur, περὶ σπουδαρχιων. Ergo missis istis denuo proficiscamura libris: in quorum memoria verissimo, uti dixi, Rothius pinyes reposuit pro inses. Undo ilico consectarium fit, facies non Sse nomen, sed verbi sormam quae illi respondeat: quod non puto Scaligerum fugisse, sed fugit cum Popinam tum memorabili alucinatione, cum pinges probasset, Ochlerum et quibus ille imposuit. Quaro maeandrata et vermiculatu Sunt accusativi neutrius: quae cui nomini adhaeserunt, id ipsum delitescere in graecis istis περιεχονταριαν confido: unde primum Sua Sponte emergit περιέχοντα, qua voce circuitus significatur, quo illa nescio quao maeandrata et permiculatu institui dob baut. Ac maeandrata et vormiculata cum plura dici p08sint,
167쪽
CONIECTANEA. velut pavimenta, emblemata, alia, nihil tamen convenientius invenio quam de quibus a perdocto amico ndmoneor, lacunariae oorundemque pridem Scaliger admonuerat, cum l. e. Scribebat: Etiam picturae in lacunaribus μαίανδροι dicuntur: inde maeandratum', ut mirere Scaligerum hae opportunitate destituisse sollertiam emendandi. Itaque si liaee olim, ut puto, RVarrone scripta fuerunt: περιέχοντα flucun Jria mihi facies maeandrata et vermiculata, ne Origo quidem corruptelao περιεχον-ταριαν peritum effugiet. Attamen ne sic quidem prorsus Bosragmento defuncti sumus. In altera enim sententiae parto
eum duplex particula etiam adeo displiceat, quarum alterutra si vo atque etiam sive atque ades sufficiebat, tum gradatio ista a concinnitate abhorret, qua potius περιέχοντα voci quod respondeat, requiritur: idque ipsum ex etiamadeo totidem litteris prodit:. et in medio. Quo recuperato iam deleri atque oportet, quod ex
vicinae vocis vermiculata exitu Ortum esse probabile est. Ita- quo sic demum videntur verba Varronis emendari: περιέχοντίου
flacunaJria mihi facies maeandrala et vermiculatu, et in medio pinges orbem terrae. Atque huic do laquearibus artificiosissententiae fortasse eiusdem comprehensionis ambitu D. XVII adhaesit: λιθοστρωτα pavimenta et parietes 'incruStatos sc. mihi suetes, ut supra. Lθοστραπα Iunius correxit: libri p. 129, 3με στρ0στα. De quo genere pavimentorum vide Beckeri Gallum II p. 206 et p. 208. Incrustatos Laureubergius in Antiquario s. v. ; libri crustatus, undo Iunius crustatos: sed in lem male Nonii est incrustatum et Sic saepius Varro rorum ruSticarum III 1 , 5. 15, 1. De incrustatis parietibus vide eundem Beckerum l. c. p. 211. 271, cf. 213. Haec autem duo fragmonia apparet nune quo iure coniunctim adnexuerim illis, quibus prisca aedificandi simplicitusdspingitur. Pridem, Varro ait, abolita illa modostia, nunc vulgo
architecto talia imperantur: maeandrata lacunaria mihi facies et λιθοστρωα pavimenta sti reliqua dei neops. De eo vero pavimentorum genero etiam coutinuatam fuisse disputationem hao, quas proximas posui, reliquiae arguunt:
168쪽
domi tuae ' si vasa habes pertusa, plumbum non habes ' ad quam rem nobis est constupium ' ad quam rem urnarium XIX l7) In purimento non audes furere luconam, at in humu ealceos facis elisos. XX ies Antiqui nostri in domibus latericiis paululum modo lapidibus sumundatis, 'uι umorem ecfugerent, habitabunt. XXI 2iὶ Non nides in magnis peristylis, qui cryptas domi non habent, sabulum iacere a pariete aut e gistis, ubi ambulare possint pXXII 20) Non vides in publicu nocte tabernas, quia Populus ambulando proinde ut in arato porcus reddit Ordinavi illa dueo Scaligero in coniectaneis p. 54 Sq. ,. quem Oel uerus more suo sprevit. Tria priora antiqui temporis laudatori attribuo, qui novicias artificiosorum pavi montorum dolicias contemnit. Nempe vindicarat ille nescio quis magnificentioris structurae amator marmore stratorum paramentorum usum immoris offugiendi ratione. Cui hic D. XVIII rolieit, nullam esse necessitatem in humum condendi aquam: ei usui con- fluvium inserviro et urnarium. Quae eum maxime culinae ad- monoant, tamen illa ita dici. videntur, ut propter humorem omnino nullam esse lithostrotorum pavimentorum necessitatem affirmetur. Id quod magis etiam se. XIX apparet, in quo cum urbanum ironiam non adverterent enarratores, non assecuti sunt sententiam. Nimirum hoc dicit antiqui moris vindex: quod si tua illa pavi monta humoris offugiendi causa instituis, debes lacunam in pavimonio fac ore, in quam defluat aqua offusa: id vero non ducis usui esse, eum tamen in humu, si absit pavimentum, Vereare no calceos tacias elixos. Quam a vobis,
porgit D. XX, diversi antiqui nostri, qui absquo artificiosis pavimentis in domibus suis latorietis paululum modo, quo umorem ecfugerent, lapidibus suffundatis habitabant. Ita videntur mihi apto illae reliquiae sese excipero. Fr. XVIII quod legitur iubet oi non habes Scaliger corroxit: in libris Nonii p. 5 4, 17 iuret et non habet exhibetur. Plumbum quod ad rosarcienda vasa pertusa adhiberi dicitur, Iuvenalis versibus illustratur XIV 308
169쪽
dolia nudi Non ardent cynicir si fregeris ultera fiet Cras domus, aut eadem plumbo commina manebit. CL IIoinricliti conlin. ad h. l. Confluvium, quod coquinue fusorium dicit Palladius de re rustica I 37, tangit Bochorus i. c. p. 195. Urnarium Varro ipso explicat de lingua latina V i 26M. Praeterea erat tertium genus mensae et quadratae vaSorum, vocatum urnarium, quod urnas cum aqua positas ibi potissimum
habebunt in culina. Sic cum pinna sint verba, di eam de numeris, quos quidem milii in eo fragmento percipere visus sim. Vido onim hos octonarios iambicOS: . . . Sed quae necenitus te ilibet aquam effundere Domi iuuer si vasa habes perlusa, plumbum n In habes' Ad quam rem nobis est constuvium ' ad quum rem quuesoq
quaeso inserui vorsu tertio, quo metrum constaret. In primo qui ost hiatus aquam emundere videtur tolerari posse in voce iambica: cf. Laelini annus ad Luerotii III 941 ef. II 991 p. 130 sq.) Mirum sano in liae disputatione, in qua reliqua omnia pedestri sermone peragi videntur, hoc unicum exemplum metricum: sed tamen non spornendum, ut puto, ac potius elicionda o reliquiis quam imperiosiuS rogenda Varronis consuetudo. Fr. XIX p. 48, 25 Nonii libri laconum, p. 488, 8 Iacunam. Item illo loco humu recto libri: hoc cum humo in Varronis exomplo librarius exararit, resutatur ab ipso Nonio, quioi hoc Iomma humu' pro humo praefixit. Fr. XX quod anto antiqui vulgabatur ut cum Scaligoro et aliis delovi: videtur asino indicis mentisu ortum esse. Coniungo autom in domibus latericiis, non ut Oeliloro placuit, latericiis - lapidibus. Dodomibus latorietis vido Vitruvium II l7 sq. Fre. XXI et XXII forma enuntiatorum contineri aperium est: quorum illud oldom noviciarum aodificandi deliciarum contemptori attribuo: pavimenta nit marmoroa nam hic quoquo do pavimentis sermo est no commoda quidem osso ambulationi: ex omplo osse magna peristylia, in quorum porticibus, quo ambulare possint, sabulum iacere consueverint. Cui re-Diuiliam by Co le
170쪽
sponderi puto altoro fragmento, abesso illud longius ab ologantia
quando sabulo strat no Viae per ambulationum mox fundi recens nrati speciem rosorant. Poristylia sive peristyla in libris, Nonii p. t 69, tu peristilis logitur, non peristyliis, cf. Varro do lingua latina VIII 29) quae vocentur, notum est: pertinebant autoni maximo ad domos magnificas: quod Vitruvius indieat VI 5 Nobilibus
vero, qui honores magistratiuque serendo praestare debent om iticinibus, facienda sunt restibula regalia, alia utris et peristylia amplissima. In ois vero Rodibus cryptarum nullus usus suit, quod ibidem Vitruvius dicit: 9uae autem fructibus rusticis serviunt, in eorum vestibulis stabula, tabernae, in aedibus cmysae, horrea, apothecae ceteraque quae ad fructus servandos magis quam ad elegantiae decorem possunt esse, ita sunt facienda. Ita- quo Varro quod adiicit qui cryptas domi non habent, non rustiearum sod nobilium et lautiorum nodium possessoros do- signat, quorum maxime exemplum olsegantiarum istarum amator soqui dobobat. Atquo hos in suis peristylis ait non pavimentatas porticus habere, sed ambulationis causa sabulum iacero a pariete h. e. ca parto quae modia est inter parietes et columnas. Quae cum non obscura sint, difficultatem addunt proxima aut egistis: sic enim libri, unde ante Morcomm aut cryptis logobatur, Scaligor aut e xystis rostituit. Sodnoe hoe nec illud noe Foreellini ut in cryptis qui explicem haboo. Cryptao ab hoc loco prorsus alienae: e Xystis aut minei s Abulum, inopto dieitur. Intollegi possit hoc ut in xystis, ut iacto sabulo porticus a sequo ac xysti roddantur ambulacra, nisi quod illac tectao sint, hi hypaethrao, quas Vitruvius RP-pollat VI 7, ambulati nos. Fr. XXII plana est sententia, quam significavi, Verba nondum emendato scribuntur. Exemplaria Nonii p. 152, 19 ita hii
boni: n. v. in publica nocte te tabernas: undo quod Scaligor effinxit in publica nostra taberna, noe memoria librorum. nec ipsa commendatur sententia. Gerlacliti coniecturam in publico nocte tabernas Oolilerus expressit, qui subiicit: tabernae, do quibus Varro loquitur, videntur lupanaria esse.' Sed noquorationem video cur a vulgatissima tabornarum significati otio