Philostrati Lemnij senioris Historiæ de uita Apollonij libri 8. Alemano Rhinuccino Florentino interprete. Eusebij Cæsariensis Aduersus Hieroclem, qui ex Philostrati historia Apollonium Christo æquiparate contendebat, confutatio, siue apologia. Zenobi

발행: 1532년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

uobieris, quid bonum principem facere deceat es cebit.Tum Titus qualis iniquit in cius uiri, quem dicis ΦNon tam sapientia. ΦAudacia pollet inquit Apollonius iterat loquεἴ qua D Ghq iam milius rei timor impedit, habet enim uim

Iibere auda- qua da oricum.O Tirus audito canis nomine turacter,ec quide batus esset. Telemachus inquit Apollonius apud Homechi in citur canes petens duos, qui tanquam famuli Στιχαλία κμ, ipsi: m comitarentur ad Itachen m concione proficis a, ivvi . scentem, quamuis hi comites rationis essent experies. Tibi uero canis aderi qui pro te aduerues alios et tontra teipsi , si quando peccaueris sapienter tumen, sine ratione utralit. Ducum igitur Titus inquit peditsequim canem. Concedam eniani no latrare Lantu, sed etiam mordere quotiens iniuste aliquid me faciens rem animaduerterit. Scribetur inquit Apollonius epistola,nunc enim Rome philosiopbatur. Scribas inquit Tistus,vellam autem mei causa aliquis etiam ad te Hibraret, ut meam lina Roma venires.Veniam inquit Apollonius,quando utrus nostri commodius erit ex utistius. Semotis deinde arbitri Titus quando inquit folisimus Apostoni,permitte quaeso de his quae mihi muria me curae fusint aequiid laterrogare.Interroga inquit Aupollonius ds tuto audacius,quato de rebus maior Minterrogaturus es. uita mea Titus inquit, a quisbus maxime cauendum mihi esset laterrogare, nisiforate nimis timidus uideri dubitare ia nuc talia formidanmo uero cautu er prudente viris impie Apollonius

talia pr icere decet.Inde ad Iole resecies per ira iuraui se iam κntea statuisse etia no interrogatum alia

312쪽

APOLLONII LIBER 'es Θquid sibi hae de re dicere quoniam dij praecepissent sitis tiar ut uiuente patre ab iu qui sibi essent is ei icuum e mortuo autem ab iu quisbi essent propinqui'

simi. Quo autem mortis genere moriturus sium Titus. inquit,eodem inquit δpolitonius, quo Vbsem mortu nisi esse perhibent. Aiunt enim in mortem ex mari confidis. Hoc autem dictum ita Damis interprα4bήt 1 feeistut tridenus csidem sibi cauendam dionemn per τι- νου, sum Vllem asserunt.Titum autem cum post mori Quod notri rem patris atmos duos regnase a maritimo lepore inήπ2terfectum dicuntas autem piscis humores qgosdam ω significat. et cultos halet mortiferos Apra omnia venena, quae mo latinis pastiori terrise nascuntur. Et Neronem hunc ipsium piscem :ζ:

epulis miscusse quandos tradunt, aduersus homines te piscis ra- sibi inmissimos. Domitianus quoque hoc eodem cono dio Vlysemira Titum fratrem Uuffuisse puta rariq*od graue m -suo Atae lecturas sibi uideretur simul cum fratre humano benio ces filio in gnoque uiro imperare. Cum gi talia flecreto later Iet Rctuna fuissent locut postea eorum omnibus mgruo se complest die sessivexi fluest: abeuntem uero Titum his verbis allocutus'lib.a. Apolloniis. Vince δ rex hostes quidem armis, patrem uero virtutibus. Ad Demetrium autem epistolam stris Ut his uerbis. APOLLONIVS PHILOs OPHVs Demetrio gaudiam dicit. Eo te regi Tito regalium morum praeceptorem dedi, tu fac ut in de te vera dixerim, . cum eo

deposita iracundia conuersare. Vale.

sensita praeteritis temporibus Apollonio infensi. T serant

313쪽

rso PHILOs TRITI DE VITA

fuerant,propter graues obiurgationes quibus ius os Uusfuerat, em delitios molires ne uerba quidem monentium perferre possentituc autem usis adeo ita matbant,ut benefactorem ciuitatis, er unisu urbis praesi dium istum esse putarent. Nam cum rex aliquando pus Hice furificaret, e gregata in unum ciuitas de rebus maximis pertiummus Aupplicatum ad regem uenito ro petitionibus eorum auditis, in memoria habituru erde ipsis cum patre communicaturum restondit. Qui

etiam legati uicem apud patrem pro ipsis subire possi

citus est. Accedens autem Apollonius si ego inquit ho rum aliquos manifeste eoarguerim tibi, patris hostes acerrimos fuisse, legatosq; ad res nouas moliendus Hieroselmam ebe profectos, er socios belli occulsos ijs, qui tibi mainfesti hostes fiunt er duxilia eius pasternisq; bostibin praebuisse, quid tu erga tales homines

faceres s Quid aliud Titus inquit,nisi ut morte plecte rentures Non igitur turpe iudicus inquit Apollonius,ὸ delinquetibus poenes statim repostere, in dandis aut beneficijs cinctatione quaeine, er eas quide ex te ipso inferre, is ijs alterius sententia asisere socius His uerbis latatus rex, mitto iugi cocedos postulata: nesem mihi pater succebebit quod sis te er o urestate fue sumatus. Talia apud uarias geres Apollonius parim docens, parim etia di es philosephatus est. Posteriores preegrinationes eius multae quide sinu no tome ta longae,mur apud ta exteras nationes, g, quidem

314쪽

raptiumre versatus pia Phoenices quos et Cibera I ess er Achaeos, rursuss apud Italos malit, nihil mi omittens quo minus stemper sibi similis uideres euricu enim perdificile putetur stipsim no ere, ego illis didicilius arbitror sapiente bifimile permaneo

ναμs αι eos qui natura pravi sunt eomutabit ira meliusnisi anteast ita comparauerit, ut 'ste immutabilis maneat.Veru de his alio loco Auffcienter a nobis dicti est: ubi etia edociamus,eos qui non delitis molliteri interst degu eus qui revera vir in , nulla eotiuges res permutabit, aut instruitute rediget. Sed ne prolis xiores fermessaria Kexacte narrado,quae a d fas gulos philosophatus sit, neue rursus uideamur fledo interrupere flermone, que no sine labore costrissimus ijs quibus uir tatus ignotus era usum est mihi studiosiora

eius uiri facta narrare,er quae magis digna memoratu apparuerat.Putamus aut haec Aficlepiadam peregrinatisrubvi similia uota se Adolesces quida oim bonuru vi diu ignarusodiost uarias aves erudiebat, mi , --

quoad poterat participes eas reddens: docebais et bo no psitta a x nvoces iraitari, Ergulturetan tibi s modulari.

Urie oecurrens Apollonius quidia artis exerceret M' Iohhis, μterrogauit,eus ille philomelus o ΦUrtuos,o HYM appes es quae lingua habent expeditiorem docerest restontinς mei in init De aut eli is loquendo rudis: incultus uideris meti Apollianius Hi modi aves corrupere, Primo istius mari suidem quod eas sua ut ita dica)locutione uti non sinis suae adros is est atq; iucund ut ea nulla musicae in irmenta possint mista de cli tu Graecorum omρ Mρ πεωλό

315쪽

292 PΗH. os TRATI DE VITA riuoi pe eloquaris uae ruditatis discipulas is assa

et Frustra insuper facultates DG consimi cum eiam. i. tuos comites, Ex teipsum quo pacto sis cultus intueor, di es mihi delitiosiusq- es uideris. huiusmodi autem ui ros calumniatores premunt, linguis contra eos pro stio , mulis utentes,nes aduersus eos tibi Picquam prodeo. rit auium curatio. non enim si philomelarum omnium icantus in tinum congeras abigere illas poteris tibi inoia cumbentes, in te comitia iugiter iactantes.Sed opus in facultates tuas illis impartiri, Cr pecuniam illis tan quam canibus'mellitas iussit ere,quibus rursus lotrantibus iterum dis iterum dandum erit, quoad irae pauper eradas. Opus igitur tibi in curatione insigni, uitae mutatione praeclara, ut agnostas te stultra in viribus consumpsisse diuitias,cum tamen ita viveres, ut plorare potius quam cantare ob tua meritu aues deobuerint. Est autem mutationis huius remedium non magnum neque difficileren enim in singulis ciuitatibus hominum quoddam genus tibi adhuc ignotum id autem magistrorum genus ab hominibus uocaturi his pauca ex tuis facultatibus praebens tuto reliquus possidebis:

forensem namque restoricum te docebunt. En autem .

ars ea cognitu facilis, quod si te in pueritia constitus tum adhuc uiderem,considuissem ut ad sopbistarum philosophorumque limina accedens, omni sapientiad mum tu sepires,sed quoniam iuilla discendi tempus . praeteri', disice saltem ut pro teipso dicere pinis, aio, que illud tecim meditare:quod si perfectiora didicis sessimilis elyes armato homini caetreis terribilis. F,

316쪽

ApoLLONII LIBER VI. laee ratem si didiceris expeditorum militum, aut fu seditorum armaturam habebis, qua poteris calumniato res perinde ac crines ferire. ΗLec uerba diligenter conssiderans adolescens, auium studio curaque relictu, ad praeceptores profect si qui mentem eius ac linguam di in frexere.Om opinionum duae Sardibus uigerent, quaα ' τι una dicebat Pactolim quondam aureastusta Croeso deferre folita aetera quod arbores antiquiores Gosent quam terra eorum.unam uerisimiliter aiebat Apollonius credi pose, Φ num er in arenosis tumulis auri parra frusta inueniuntur, que postmodum si imbrisbus una cum arenis in Pactolum deferri non in absium μύδε. id est. O tempore autem quod talia relinquereφ gaudet ilo aureas quania defluere desinunt. Alterum autem opinionem ualde deridebat,inquiens, uos arbores dicitis terra priores nas.

existere,ego autem fatis longo tempore philosophatus, εφλud est nunquam agnoui astra, coelo fuissee priora. atque illud ' rerum edocuit, quod nihil fit unquam nisi antea id extis terit,in quo tale id feri debet. Cum uriae praefectussiustitiones ciuibus inferens Antiochiam dd seditionem, contulisse ciuitas omnis in duas partes diuisa feces rati ingenti autem terraemotu coorto uniuersi perterriti fiunt, quod in ei modi portentis feri missumit, permixtis ciues Dijs immortalisbus pro si te uota si

elabunt. cedens itaque ad eos Apollonius, Deus inoquit manifeste uobis concordiae sequester, ac mediator extiti uos autem si sapitis non iterum posthae di de bitis talia metuentes. monuit, ut cogitarent quidnam ob Ieditiones essent passer utch diorum exemplis m

317쪽

riusibi'sis cauerent er em uetarent. Illud praetere memoratu dignum duximus, quod pari post enarrabis mM. Quidam pro thesauro metuendo Telluri sacri' eda Cr eadem de eos supplicare Apollonio no duo in ' bitauit,qui cogitans euius rei amore teneretur, llucra' γ' torem te esse uideo peressitam. Ille aut facietates hipit, se mihi sunt praeter admodum paucM, qu seducandae familiae non sufficimi. Videris igitur inquit ollania fumilium magnam π otiosum educare dos mcnes enim imprudentibus eonnumerandus appares Ue uero parumper luchomam lis inquit habeo quatuor, quapropter σ Diffus quatuor indigeo: habeo autem drachmas tantum bis mille,quas ubifribus pro dotibus dedero, illae quidem parum adcep se uidebun tur,ego autem funditus periero, cum Hul penitim mi hi relinqvitur. Illum igitur mistrum Apollonim, eg inquit O terra de te eurum habebimus, na illi te sacrificares ueter dicis. Post haec uerba APOLLONI in Ataburbanos agros profectu tanqua unus ex his qui fructus emendo quaerunt: videns autem age iam oliuis consitum,gaudens illum amrictat, nam arbores uiris di e erant, ac procera , .m agello hortulum esse animaduertit ubi apum erant examina, er fores per multi,hortiumq; ingressus,quo maius aliquid sale conssideraturus Pandoraescrificauit, deinde is urbem reo uersia agelli dominum comenit: qui diuitias qui mis quibusi s rationibus comparans, Phoenicum fore u eongregabat. Hunc itaque Urivras Apollonius.

318쪽

IPOLLONII LIBER VI. 29st eum in eo colendo sumptis millis ille autem anno proximo drachmis mille quingentis agrum se emisse re stondit,f ptia autem in colendo fecisse nullos. Hora' tatur igitur APOLLONIVS uirum, ut duobus drachomarum millibus agrum fili uenda, cum drachmarum quingentarum lucro. ptor autem quid acciperet muneris nondum intelligebat: uenditor uero pecuniarum amator pluris multo bis mila drachmas, quam agrum

ipsium faciebat, quod pecunias in manibus habens sibi

penitus subiectas fore ipsus an aduertebat, rura limo imbrib s, ex grandinibus, o eaeteris multis qua

fructus pleri is corrumpunt expositum esse ficiebat. Sed postquam amphoram tribus millibus Daricis gena humi defossem,inuenit ira ea boni parte, ubi apum aesuraria fuit' diximM, copiosis etiam olearum fructiosus potitus est, cum alibi non multas oleas terra protu petitum vero maximas uiri laudes ubique decantu bu ipse uero a multis procis colebatur. Aliud praete rea memorabile ab APOLLONIO gestum huiuscemodi comperi. Quidam simulachrum Veneris, quodnu dum in Gnido positum est, vehementre amasa, mogramquefacultatum suarum partem donaria in temopo suilendes consumpserat: plura etiam se donatus

rura pollicebaturis eius nupti s potiretur: Haec APOLLONIO scelesta uidebantur, cum praesierim id GNI DII non prohiberent, sed DEAM fumosiorem usum iri putaretur amaretur. APOLLONIO autem constentaneum rationi ustim ἀὶ tali dementia templum pπSare , er interrogantibus fle Gnidijs an

319쪽

296 PHILOITRATI DE VITA aliquid emenda re uellet ex ijs quae apud ipsos in tem

plo,aut sacrificando,aut orando struabantur,oculos inquit emendato,templi autem ritus per inde,ut nuc mihisto Ande uirum isse uocans qui amore torquebatur interrogaui an putaret deos esse:cumsige se putare dixisset, atque adeo ut eorum et re teneatur,

nuptiarums memoriam intulisse quas acrifici' ase qui se posse arbitrusatur,te inquit, ὀ demes poetae extulerunt,qui Anchisas et Peleos deabus commistis esse fabulantur. Ego autem de amore hoc agnosico, quod dei dea er uiri mulieres,er betae bellus, ut brellis ter omnia eo lectar milia similes amant, quoniam similes er eiusdem generis partus edant: alterius vera generis animal si dissimili coniungatur, neq; coiugum,nes morem struare potest. Quodsi ea quae de Ixione feruntur cogitares,nunquam tibi venisset tin mentem, ti' bi di se aliquid amare:us ille quidem rotae lixus per coelum voluitur,tu autem nisi e templo discesseris,' 'in omni terra funditus perderis, nec iure conqueri poφ' teris iniuste tot a dijs talia prouenire.His uerbis illius furor extinctus M, er qui se amare antea iactabat,tuc' pro impetranda menta fucrificaturus abi'. m ciuitas res in milestonii sinistra parte posistra crebri terraemo tus cocuterent, Aeraptis Chaldeis sacrificuli apud eas

'pecunia colligendae causa conuenerunt, decem posienotes talenta pro sacris Neptunno Tellurisfacieiuis. coferebant autem ciuitates pecunias cum ex publico, tum

etiam ex priuatis facultatibus, nihil pensi ob timorem facietes ta enim nisi pecunia apta argetarios deposita

320쪽

ApoLLONII LIBER VI. 29 ese facta pro eis facere negasant:quod postqvim diamduertit Apollonius, turpe sibi putauit in sotisas

riuitates negligere. Ad eas igitur accedes fuerificulos obiurgaui quod ex alienis malis thesigros quaererent, et causis eoru quae tunc acciderant enarrans,sacriss, ut cuique commodum est, feri iussis, exiguo mi is calamitatem dimoui cir terra constiti Per ea tempo'ra Domitianus Romanorum imperator legem tulerat, Domitiani ne quis homines facere Eunuchos, neue ulterius plantare uites auderet,Er que suo tempore platitatae ille t di, & spado iubebat amputari: niens itaque ad Iones Apollonius, nibus. haec inquit praecepta ad me dulcient: βlus enim fori sis hominum omniam, neque pudendis egeo, nec uino utor oblitus tamen e fi admirabilis taperatoriquod hominibus parces,terram ipsim erit eunuctam. Quam obrem ausi uvit Iones ad imperatorem legatos pro Motibus mittere, cir uacationem legis as ipso petere, qui terram populari amputandis uitibus iust, er ulterius non plantare. Hoc insuper quod Tarsigesit Apollo nia tanquam memoria dignum decantatur. Rabiosius eois adolescentem obuiam factum momordis,quo morsu in caninos mores deflexit adolescens. Latralat enim fidebatj uelut canis, cir ceu quadrupes gradiebatur, manibus tanquam pedibus utes,iams dies triginta hoc . morbo laborabat. Veniens igitur Tarsim Apollonius, euam adobseris infortunissim agnouisset, ciuibus praecepi ut canem qui illium momorderat inquirerent,iti ue

SEARCH

MENU NAVIGATION