장음표시 사용
461쪽
ranis carmina ad brum decantasset, eiusdenis Nerois. metu,sodalibus celem dare pretium suaderet, qui eo dem ranendi studio tenerentur. Ais haec quidem punt, qVae volumine quarto Philostrati continenturico NpvTATIO LIBRI V. . OV IN T O durem libro,ubi quedam de oranei praesiumptionibus attulit in admirationem hominis uersius tuferme concludit: Praesens isse autem haec Apollonium diuina quadam virtute, puries fusti eos qui metum fuisse illum opinantur, oris arbitror costat per e quae dicta superius a nobis sunt. Sed haee tamen ampliu/ afrantur.Μagi si,quos equidem miserrimos esse hominum puto, t idolorum toro mentis aut barbaris fucris, Ut cantando, aut corpus ungendo operari dici tur. At uero noster hic pars carum ordinem sequens, praedicebat quae necessurio Mentura erant, nihil magice operatus, sed ex ijs dilinans quae dii perfuncte sibi fignificabant. O s apud Indos uidisset tripodas istos, ac pincernas 1 onte si
moventes,ne interrogauit illos quidem quo id pacto effcerent,nedum edoceri uoluerit. Laudauit quidem, sed hestatu tamen ictu digna non censuit, haec stas cum Philostratus dira plane deprehenditur, celebres illos Ino ram philosophos inter magos, veneficosq; repone' re. Num quo loco de magis,eodem er de Indis menotion facit,perosium APOLLONIVM narrans, quina superius miracula recensumus, quasi illiberale quod Om genus praestigiorum. ergo quos paulo ante de
462쪽
te laus est,eos tamen idem APOLLONIVS alibi desprehenditur deorum nomine, ac praeceptorum digna m nihil aliud plane Aupereri,quam ut eisdem is quoque, quibus cir praeceptores fui criminibus fit obnoxius. In ducitur ergo apud Gmnosophistas Aegγptiorum philosophos uerba haec loqui. Nihil indecorum mihi actio tror contigisse philosophiae studia admirato liberalis ac permodestae, quam scilicet Indi ad utilitatem ipsem contrahentes ira diuina, ac sublimi materia complectun eur ibos igitur iure in admiratus, eosq; sapientes e sese, ac beatos existumo, sed ad rem fuerit ea nume inostexisse quae paulo mox dicitibi enim dei sint inquit,er Dibiae testmonio exornantur. Domitianum quos imperatorem huiu modi uerbis inducitur allocutus. Quae num tibi contentio est eum Indis, Iarcha er P aore,quos ego solos bominum dignos puto, qui diju centur er habeantur fAlijs item locis eosdem Brachmanas APOLLONII praeceptores ac deos cum discat, Cr cum fuciat Planetarios inde anulos steptem tu
risse,niunc porro sup iorum oblitus, non sentit stolis dus,cum discipulo praeceptores quoque ipsios igneal niniam a se protrahi.Procedente uero historia Tibici yiem quendam traducit, tum ex Apollonium sic bit de
facultatis eius modis ac nomis omnibus, ut de maxima
ac graui a re, oratione longa disseruisse.Vs ianuq os Caesare narrat Apollonio perinde de deo cuida supplic spe,quinis precario petiyR,uti se imperatorem faceret. Apollonium uero restondisse.ium feci. Et quis non iusto odio prostqvitur riselantia plenam proxi
463쪽
mams infiniae uocem si hic iam quasi deus, imperato. rumis creator sibi placet ucstemit, olim nauis Aer pilegii mutores hoc enim fefuisse paulo silertium sermone cum Indis halito Apollonius ipse asseruit. cunis si eo quaereret imperator, quos nam philo γphos in gerendarum rerum consiliarm adhibendos pistaret. Boni inquit consultores ad haec erunt hi uiri, Dionem, Euphratems significans, nondum enim eum Euphrate in disceptationem uenerat: paulos mox lia caesari inquit: Notissimi tibi homines imperator res rami tuarum solisti, Dion er Euphrates ad fores praestolantur admitti. Iube er Uos quaeso huic nostra
interesse fermoni:uiri enim sapientes sunt.Ad haec Veis stolanus sapientibus inquit uiris nostrae semper fores patuerunt: o miram semidei praesensionem: sapiens iusi eri, re vir bongs Euphrates, quia nulla dum inter eos orta contentio. Sin vero aliqua oriatur, sum iam uero
id et uide quaeso, quibus istum apud Domitianum uerabis accustet:quaecos inquit philosophi potentium uis
rorum adulatores consequi Aolepheu nunc statum for tunams indicant Euphratis. Piarimus illi de num&- lriora trapezis e fi femo:caupo est,cupedinarius Publi leanus ac faenerator homo ad mercatu genditionems upromisime factu semper foribus potetioru afras, diutius ibide si commoras ianitores: quin illis saepe custodiendis, quasi lucernarius quidum canis aianitoriobus ipsis relictusmes vero drachmam saltem philo opho umquam cuiquam erogavit. Et nunc quod Aeras
rtium hum pistos sivi pascit contra, me folicis tu lina
464쪽
HIEROCLEM. tui linguae uires acuere,opes suas huiust uadi amicis eire uassat ac munit. Ac de Euphrate quidem Antegrum tibi ego,qua re dignus sit udicare.Nisi enim tibi ad tutores fiunt cordhmulto peiorem illum testimonio nos pro iuuenies. Qui ergo apud Vestasianu patrem laustauit Euphratem,ut philosophum ut virum bonum reo statu . nunc apud Domitianum silium eundem sim' su plane arguiti Leiusdem uiri er laudator esse er reprehensior. Ille ne limr,qui praestensione tanta rerum praeditus in gnoraebui, qualis tune esset, quesisse in posterum Euphrates futurus s Neque uero nunc priomm: Quin er apud ipsum quos Vestasianum cur pere Euphratem ut scelestum hominem uoluit. Quae uero leuitas dis inconstantia rerum haec eri, cum idem commendatione sua apud Vespasianum imperatorem egerit augustas fores Euphrati philo lata restraris Sed enim ut caecis iura perspicuum sit, quod ad diuinastionem lectat, probro magis a Philostrato Dareum quam bonore usto assectum esse, in caeteris ratem MDejs laude div M iuuenitur. Antiquum enim isti παν amicos libe r ste praebere, Giscilicet nullum sui periculum facer . E phratem quos intra Augustale admitti curauit. Mox tamen contra eundem disceptustionis grati quae superius dicta sunt oblocutus. Sed Me obiter dicta sint.Nesenι id mea nunc agit oratio, ut Apollonia ex hac poti vim re accuse quod philo Dphum tempestatis suae celeberrimum Euphratem erquem hodie quos laudant,qui philosophiae studio dest mur rmn isti Tmes insana haec esse occas
465쪽
tes omnium iudicio philosophus excellens habetur, non leuis occasio datur probitatis eius laudandae qui Amblanis malefacta damnarit. Nos vicissim leuior Apollo nis detestandi, ropterea quod illius mores tuli ac turis
coNFUTATIO LIBRI VI. DEM PHILOSTRAΤVS Sexto molumine fabulas ex porteta adducit: inquit enim
Apollonium camelis inuectis una cum comi
ictu ad GFmnosophistas Regntios peruolse. Quo in loco ubente inquis uno ex sapientitas ni dis ulmus Apollonium uoce articulata er muliebri afutae tibisse nugis philalethes aequum putat haberi a nos bis idem. Ultra uero Gamnosophistas Primaeos esse ait, Anthropophagosq, er Vmbripedes, Satyrum phfidem in locis iussu Apollonij ebrium esse redditum, Inde autem Apollonias hi Graeciam redis, ubi praediactiones quaedamsermontis cum tacitore Tito bis fili referuntur, i quo pacto adolesii is quidam a rosidi citis morsiu curatus sit, cui quidem cani , Amasis Regniij quondam regis inesset anima, naturalems .deo sibi humanitatem, regiumq; beneficentiam in ca nius quos effigie retineret, quandoquidem iuuenem ast demorsum eniter lambendo euratum est. Haec ab
Apostonio gesta sunt prius quam dies illi aeb accuseto vitas diceretur. Rcri ucro diligentia singulis historiae,
466쪽
Philostratus narrat trucida concedamuri idomen ration quam daemonis auxilio, uta opera facta
esse constabit.Quod enim pestem Ephesi appetente primus Apollonius deprehendit, ne hoc quidem fortasse maleficae iverstitionis erit immise: si quemadmodum
irae est,ex pura,ac tenui qua utebatur, diaeta praestu tire bane potuit. Fortasse autem, hoc ipsi daemonidi praedixit. Nam caetera sine omnia quaecunq; ab istodiuinat ac praeuisa sunt, o si refelli, ac redargui ex Philostriti uerbis abunde posilat, ut ea quos euenise
concedam,dixerim tame non credi quidem omnia oportere, sita eorum nonnusta que magis admittenda ui
deantur assistente illum daemone predixiste: hoc autem plane hinc constat, propterea quod Apollonius non ubis perpetua diuinatione usius deprehenditur. Nam plurimis de rebus ipsie quos, dubius pendet, alioss in terrogat. Quod neutiquam faciat homo futurorum maxirae conficia satis uero ostensim puto, quo in actu
fabulla repono sit compressa di illo pestis Ephe forum, cum aiud a daemonis praestigio fuerit.
Sed enim cur illis umbra relictis beatorum in fulis ad proprium tumulum diuerseri maluerit non in telligo. Nisi uere er haec impuri demonis umbra ceno flendasit:item sientio, qui ab incontinente, ac lusicivo adolestente depulsius G,daemonem proculdubiosuisse. Nes minus cy lamiam illum siue empusum dici malis, quae Menippu infimo amore torquebat, demonem affirmam mulari auri,de paetiori daemoni iacessse orte eum
467쪽
te etiam hoc pacto,er adolescetem de rabidi cois moesu, mmte alienatum curauit. Onenis nihilo fecius,inum daemone malo inibutum Patet itus quod sepe λnobis eri dictum,cincta illius miracula daemonis lusini steria esse Nam quod ad puellam stemi ab inferis reo uocatam, siue ad femiunmcni potius, quod er Philostratus sientit, quo consopitum Mitalis aurae siniti um, dum Uerretur,infe haberet,irrorante mox pluuia excudo tam . Totum fune en de illius miraculis amouendumznon remsicut er ante dixi, tam grande facimus si ni do verum fuisset, ita pressim silentio euanuisset, cum praestrum Romae,ubi tunc imperator agebat, factum dicatur.Infinita uero generis eiusdem colligi de Phlolostrato queant, faciles omnia ut fabulosa parumq, mi constantia refutari. Veruin quia haud ita magno stus dio opus est profligare hominem hanc uolenti, cum non modo inter deos admirandoss viros locis non habeat, Aed ne i inter phi ophos quidem ab aliquo uia Mentim reponatur. Idcirco ijs contenti quae dicta sunt, ct examen libri septimi acced M.
giae his utitur. Debortanti uero Deometrio philosiopho Romam proficifici, non auscultans ille, insolenter ac superobe ita de sie locutus narratur. Ego mortalium cnnctos. scio plum batque supio.Scio enim omnia, po .
468쪽
oram alia studiosis accepta refero, sapientibus alis, mihi alia, dijss ipsis immortalibus alia. Sed enim qui magnifice ita se iactat, historia procedente ignoruore permulta convincitur. Subinde autem Damis ipsie epud Philostratum mortis metum disimulat, quasi RPOLLONIVM leto surripere, atque occulere suo dens. Sed audi quibus Hierocles verbis partes Damis dis tueatur.Probabilis inquit ratio fui cur DAMIS a Dibagoreorum ritu deflexerit: neq- enim malitiam isti ines ait,aut de Damide sententiam mutassed pruo dentis viri potius artem collaudat, quae Abellesia illi fuit, ut siste ad utillitatem temporis accommodaret. Ad haec Philostratus quatuor crimina testatur APOLOLONIO fuisse obiecta, quae facile per apologiam solui posse existima totidem ab alijs quoq- collecta e
enumerata afrmans: horum primum erat. Qua tanodem disciplina non communi ueste caeteris mortalibus uteretur. Alterum porro, unde hoc esse sit pasim dem ab hom bux putaretum. Tertium, qua nam ratione
pestem Epheso imminentem pridixerit, pineres cuius ergo, mig- noctu profectus Arcadem ibi puerum in stusta a erit. Contra hut modi quaestio
nes ait Philostruus APOLLONIVM sise egresgie defendisse.Primum vero tradit in uincula com amni,ne ibi quidem sine miraculis seges R. Nam ct Damis graviter angeretum, ut praeceptore in distramen adducto, Apollonium narrat leuandi doloris gratia,
Donte sim uinclis exemptum erus Damidi ostendisse, cuius lenito dolore,rarsi s idem c uinclis iusseruisse. Post
469쪽
Pon haec a Domitiano imperatore accersitum se a iudicum APOLLONI VM scribit. Obiectissdemum criminibus absolutum, cum adhuc tamen in ius dicio est. Nescio fune quo pacto, sed importune nismium in huiusmodi uoces proclamasse. Da ψ mihi si libet imperator abei di lacum. Sin hoc minus consredis,mmitte qui corpus vinciant meum, quandoquio dem colligari animum en imp ibile. Imo uero ne eorspus quidem meum comprehendes. Nec tibi faue lati exortem me perdere Caesar. Quibus dictis repente eosdem ait e conspectu hominum euamus, magn-queffula suae partem circa haec portenta confinit. Vbi uero de miraculo agitur exempti pedica cruris, cui nismirum per praesentiam daemonis gesto, DAMIS ipse interfuit,ait Philostratus. Tm denique primam D A MIS persensit diuina Daneum natura supra homianis facultatem praeditum espe. Neque enim turic ille uenefice operatum. Quomodo id enim in uinculis post spei sed ne immurmurantem quidem .liquid, aut loquentem, pedicus tamen contemptui tabuisse rur' fusi crure illis insieris,colligatorum si latum μque re Use:mea uero flententia nu uam sane tars ditatis accusandus Damis, plurimum uitae cum TFa neo uersatus, quia non nisi per maleficia superstitiosenus miracula e dem perpetras cognoverat, idcis eo nihil eum a mortali putabat forte derrae. Sed nunσquoque pori tantam portentorum vim, quid de filo stet liendum si nescit. Iure ergo optimo angitur DA MILM timet praeceptori suo, ut miscilicet homi nam per
470쪽
1 ultorum,ne quid illi aduersi praeter uolastidie cothi'rat. Quod si tamen nunc primum Damis post tantum consietudinis diuinum esse Apollonium flensit, dipe homine potiorem, iusticiendum fune en, qua num rastione id perstentire potuerit. Neque enim reticet hanc Philostratus. Vidit inquit Daneum crus pedicis exo visse non sacrificin peractis,non precibus, non arcuisma sterils vilis prolutis. Ergo quae praeterea multa prisus escit, maleficia μperstitione Di facta, propte i is p dum inferet, nes expauit, neq, admiratus esti DAMIS,nunc autem iure primam exhorruit, si uil hostes lateresset rei praeter e Dium isti ritum, mo remq; ef . Sed enim eum hoc Danei praestigio, quod ad pedicas totum stemi, cums euanida illa de illectu hominum fuga, siermones eiusdem cum Do mitiano habitos libens fune contulerim. Nam cum istum imperator colligari iusisset, serargute quidem atqκ
ad rem ita ratiocinatus n.rratur. Si me arbitraris mamgum:qua Gm ratione deuincies s Sila Orcire me quis
bis, quomo D ese magum putabis s At tamen ex iis quae posita retundi uici n queat. Si tu magus non es,quom. Hi tibi crvi est solutum 'At si 'latum hoc ect, quomodo non es magus es Praeterea si vi muperpessus magus non est,at eadem egressia est magus. Ad Me dici er istud potest.Si non est metus, quia i dicium με t,at quia er iudiciu er imperatore er Uroeufusos i i Dculatores effugi e magus. His ratioibus mea quide sententi unius accipietur, quod ad prodi