장음표시 사용
31쪽
See da solutio est. Quod licet daremus tuisie Aus εμ 4 I gustini mentem,quod Pelagius admiserit, gratiam quaesis, . c. λ ς posse , negauerit illam , qua Deus tribuiti
alleg. num velle, operari, nillil obstare opinionibus variis Catholicorum de auxilio emaci , quia inter Catholicos recte sentientes non est controuersum an efficax auxit rum detur volentibus,& credentibus, sed quale it Iud auxilium sit . Et licet controuersia Augustini cum Pelagianis suisiet de auxilio effcacimon tamen fuit de modo intelligendi, explicandi tale auxilium.
,- Ηης elaam istucio iacile impugnatur . Nam ut si iis Οι-d, pr dictum est, potissima questio Sancti Augustini cum soluta Pel gio sitit circa illam gratiam , quam ex eo negauit
Pelagi Ruia existimauit cum libertate creari arbitrii coherere non posse,ut fatetur auctor sententiae contrariae. Haec autem erat gratia,qua Deus norariolum ali- Ciendo, Invitando, suaciendo, aut quolibet alio modo, et a in verius sol moraliter attrahedo donat bonaeve te hanc enim no negauit Pelagius de etiam vere essi ciente iaciendo, quod liberum arbitrium consentiat, cooperetur cum Deo.Ergo haec est illa gratia, quam semper negauit Pelagius. Nam per gratiam,quae solae tribuit Ois suspicari non poterat Pelagius,destruia hertatem arbitri; cum haec sola gratia non determinet voluntatem ad bene operandum: sed omnino illanx relinquat in sua libellatrivi si vult operetur cum illa gratia, si non vult non operetur, eo quod Deus per talem gratiam non facit ex nolentibus volentes me o .... 4ςpugnantibus consentientes. Et similis controuer-Mihi. in si Versatur inter modernos Thelogos. Nam ex iliis MisMTh. quidam negant, Deum suo ablatuto decreto per gra-ιuor, circa iam praeuenientem incacem determinare voluntate graιιam ad creatam ad bene operandum a nec emcere ad modum. i-ηκα caulae Physicae, quod voluntas consentiat; ita nim rum,
in quo con ut concursus tiberi arbitris , ut ab eo dimanat sit effectus Dei, & gratiae ipsius in genere cauis vere efficie nintis, nam per talem gratiam tolleretur libertas . Hoc enim argumem tum semper inculcant, di propter illud conuincuntur ad negandum gratiam praeuenientem, Pr Eedicto modo emcacem ratis et O , quibus libenter a silen-
32쪽
De Potiorem, De noeessisaram G a M. Iaalentio Oocent, per gratiam actualem predicto mois do efficacem non solum non ledi liberum hominis a hi trium, sed mirum in modum perfici, roborari.ve aduersius Pelagiano sep docent Sancti Augustinus . I si
Hosper; quorum verba retuli disput. m. de Auxiiij τ n.
Nec satis est dicere quod auxillum essica detur .leon.duas volentibus, & credentibus , ut in solutione insinuatur, ρ. ela sed necessario adiungendum est, ouod Deus per ilIud P a to. auxilium efficit ver effetenter Due admodum causae S Pr per Physicae, quod homines velint,& credaut,in opera pie F μή f rati libere exerceant, ut Itb. nostrarum responsio e Primnum cap. . o. probaui De hoc enim auxilio ruit potissima controuersia Sancti Λugustini cum Pelagio, o infive ex praemissis constat. Tertia Solutio est Quod nemo negat admisistes lagium reuelationem diuinam fidei tam externam et erua squam internam, quatenus se tenet ex parte obiecti, M. di pertinet ad illius applicationem , seu sussicientem propositionem. Parum enim refert ad gratiae avxlliantis necessitatem, quod reuelatio fidei tantum interius,vel per sensus interiores fiat . Semper enim praeis ter reuelationem obiecti necessaria est noua gratia, iuuans intellectum ad doctrinam reuelatam conuenienti modo concipiendam,& cum inclinatione, & affectione voluntatis acceptandam, suscipiendam in hanc vocavit Augustinus gratiam, per quam sanctificamur, iustificamur. qua Deus in nobis facit bonas vo Iuntates,eamque essicienter distinxit in excitantem,&adiuuantem.
Sed contra hanc solutionem urget argumeutu Nam criti Pelagius non solum admisit gratiam dantem posse qua 1--
tenus se tenet ex parte intellectus, qui per sensus exte tia. riores aliorum ministerio; aut etiam per internam,in diuinam reuelationem illuminatur intellectus a Deo, sed etiam admisit excitatione stupentis voluntatis,qua suadet omne,quod bonum est, ut patet ex verbis Pel gis superius adductis, quae refert Augustinus libro de gratia Christi contra Pelagium,in Caelellium cap.
qua quidcin maiore vim habent pro nostra sententia.
33쪽
si corrigantur iuxta exemplaria manu scripta, quae tria Bibliotheca Vaticana strua ruri quibus, ut ego propriis oculis leg ,habetur xuoa tamen Mui negare non metunsuadet omne quod honum si hi verba illai rentesi, quod tamen arib negare non metuit, non sunt vertia Pelagi ad Augustinum directa,sicut videntur es.se in omn1bus libris Augustini praelo mandaris , in quihus sic legitur,xuod tu aisbi gare non metuis i&c. Sediunt interposita ab eouem Augurino,ut significaret Pelagium alibi,seu liis in locis, vel locutionibus prius negasse interiorem gratiam suadentem omne , quod bo num estis sed pol modum argumentis eiusdem Augustini conui sum illam tandem concessisse.
xiv Quarta solutio est . Quod si Pelagius veram te
Quartast, nam gratiam prevenientem fastus est, in eo non Hielu hereticus ,nec errauit neque enim necesse est,ut om- Idem eode nia,qua arietici dicunt, falsia sint,vel erronea .suffcit op 3 enim unus error contra fidem cum pertinacia ad constituendum haereticum. Erit ergo Pelagius haereticus, quia negauit necessitatem illius gratia , vel quia co perantem non admisit,non quia veram excitantem fassus est, si illam saltem, ut utilem cognouit. 'ddit, ex verbis citatis,& relatis ex Augustino non colligi Pel gium cognouisse gratiam internam, quae legem dc do ctrinam excederet Sed in hoc nulla est controuersia,vel distensio, fateis mur enim Pelagium,non errat se in hoc , quod admis rit gratiam internam adi iste: led quoniam asseruit
secuncum meritat Oitra dari, Sion et Se necelsariam
simpliciter sed solum utilem ad facilius L quia omnem aliam gratiam praeuenientem negauit, ut dictum est Fatemur etiam gratiam tuam internam ad potata facilius, quam Pelagius admisit, non excedere legem,
atque doctrinam . led tamen contendimus, prevenientem gratiam internam, qua Deus solum aluminando intellectum, excitando voluntatem facit, ut conse
tiamus, pιE operemur,quod pertinet ad solam causalitatem moralem praeuenientis gratiae,qua praeueniensetano excedere legem,atque doctrinam , nam etiam
haec motio tenetic ex parte obiecti,di sinus Manite et ucst
34쪽
est autem secundum sententiam Sancti Thomae, quod . - .
nussa motio ex parte solius Ohiecti ,4 finis uuantum e uis vehemes, potest in via este efficax,ne inducere In 'sallibiliter actum, ad quem mouet unde etiam eon m m tendimus,ultra illam gratiam praeuenientem , que i L.
quantum est praeueniens, mouet moraliter voluntatem ad pie operandum,esse necessario admittendam aliam distinctam gratiam praeuenientem,qua Deus vere emisciante siue ad modum cauis phyncae facit, ut voluntas creata in fallibiliter , libere operetur, pie, id quod latius prosequutus sum lib. a. responsionum cap. r. num. 37. lib. q. cap. . o. v v rQuae omnia confirmantur ex eodem Augustino cap Austultiri ei uidem libri,ini distingue nidoctrinam internam, hquam ipse requirebat, ab illa quam concedebat Pel
eo Deus eos,qu secundum propositum Docati fiant simia donam,ct quid monis re, quod sciunt agere. Ergo
supponit Augurimus Pelagium concedere gratiam, quae ad legem pertinet, doctrinam, qua Deus interius i fundit qua ostendit tantummodo veritatem illuminando intellectum, stupentem voluntatem excitando, &eam doctrinam negaste, qua Deus interius impartitur
charitatem simul donans,in quid agant stire, inuod sciunt agere. Quod etiam idem Augustinus confirmat August. his verbis cap. 47. eiusdem libri de gratia Christi: Si ergo estnsenserit nobιs,non foram posιθιritatem an homi ne,etiamsine velit,nec agat bene, sed 'fam quoque o
mus qua nonsunt in bomine, nis quando b/ne vult, o D bene
35쪽
m Re Monum Lib. U. Caput III bene agis. Sive dixi eonsenserit, etiam ipsam ob mtatem actionem disinitus adiuraari, et ne tuo a tutorio , nihil bene intimus in agamus , eamque esse gratiam Dei per Iesum Chrinum Dominum norirum in qua nos sua, non nostra iusiti iussos facit, ut eatis vera nonra iustitia, qua nobis ab tu es,nihilde adi
torto gratia Dei, quantam arbιtror, inter nos eonir
uersiae relinquetur. Quibus verbis aperte docet, Pela agium sensisse solam possibilitatem , que est in homine quando non vult,nec agit bene, diuinitus adiuuarii non autem praestari per gratiam Domini nostra lem Christi , ut bene velimus is agamus. Hec enim gratia Iesu Christi est quam semper Sanctus Augustinus requirebat Pelagio si volebat, non solum voce , sed etiam re esse Christianus.
X v II. Sed dicunt: Moderni Pheologi , qui totam gratiam, praeuenientem, qua praeueniens est in sola illuminatione intellectus, cpia excitatione voluntatis constituunt fatentur etiam per eandem gratiam non solum dare posse, bonum velle operari sed etiam ipsum velle, operationem,quotiescumque Deus confert homini eandem gratiam in illis circumstantis A in quibus praeicit esse consensurum, cooperaturum , cxhipothesi u ei daretur, quod tamen non concessit Pelagius ' Sed melius dixissent , gratiam praeuentantem donare non solum posses sed etiam velle, di bene opexari , quando consertur homini in illis circumstantiis in quibus Deus voluit is prauoluit per candem gratiam e ficeres, ut voluntas honum velit. opereturῶ sic enim tolleretur omnis quaestio , hoc niti verbo mutato Pelagius enim parum curasset concedero
quod gratia tribueret bonum velle, si semel eidemi retur,gratiam illam esse pedisse quam in ordine naturae polieriorem determinatione creatae voluntatis, ut ex argumento, quo fuit conuictus apparet.Nam si co ' cursus gratia sequitur determinationem create voluntatis , non poterat suspicari per gratiam,quam ab eo requ irebat Augustinus. tolli arbitri libertatem, ut ex praemissis constat
36쪽
De Pelagii reinerire. meessitatem Gratiae. ' Primum argumentum respondetur, solum con VXIII.
XL uIncere Pelagium incompossibilia dixisse, ibi rem
metipsi esse contrarium, quod Sanctus Augustinus libro de gratia Christi contra Pelagium in Celestium cap. 37. his verbis notauit: Mibi pen/ριυuaserat sci hlicet Pelagius da, tuum gratiam,vi qua quanto ess Uteri, quamuis in multis eius opusuri Delobi ipsi
contradieere videtur . Nec mirum , nam haec semper Haeretis, struit astutia haereticorum, ut pro diuersis occasionibus nicii litdiuersas,& inter se colluctantes,4 contrarias propo-sitiones vel negent, vel aflirment . Id quod etiam Sa convctus Hieronymus Epistola ad Pamachium , di occe, funii de erroribus rig nis adnotauit quorudam haeretia. μ' cor errore impugnans: Sis inquit Hiruici verba repe 'rant, si ordinem Dertunt, ct ambigua quique concιmnant,otin nos iram,ct aduersariorum conin ioncm4emeanti, a iteri elisus aliter eathoneus audiat . Et pol pauex Credimus inquiunt resurrect/onem futuram corporum. Hoese bene dieanu pura confestio ι fia quia corpora sunt eaeonia, ct terrefria,ct arris te, O aura tenurauuxta naturam suam eo pora nominam
diens carnem putet eb reticus utritum recognobcat. Nec solum in Pelagianis, sed in ali)s etiam pluribus liere tros hoc inuenitur, quod non solun Catholicis et sed etiam sibimet ipsis sunt contraria. Nam Luth his In Lutheris assertionibus are. 36 ait Mara opera in impiu'pera ensibi contDe I, ut Prouerb. I 6 dicitur: Omna a propter semeti troris .fum operatus es Dominus,etiam impium au diem malia: sed ad cap. s. Exodi negat: rusum est inquiens qu quid Deus agit: non uit quidquam ni usis, e mali
Item etiam in explicatiose orationis Dominicae ait zHominem esse Iiberi arhitru sed inuibro de seruo arbi trio contra Herasmum negat, ait enim et Hoc fulmine scilicet praelatentiae, voluntatis diuia ,sernitur, o conteritur penitus liberum arbatrium. Rursus In se sitatione Naxonica ait et Bona opera ad salutem esset esCaria: sed in libro de captiuitate Babylonica cap. de . B ptismo id negat . In defensione contra Ecluuin ait,
AI andata Dei per eiusgratiam seruari posse iudais o
37쪽
,8 RUDUisnam Lib. V. Caput II., at in responsione ad dialogum Sylvestri Prieratis. Similes contradictiones in Philippo Melanion, Martino Luthero,& aliis hae reticis obseruauit Thesaurus Catholicus Iodocci Cocei tomo primo lib. 8 de signis Ecclesiae art. 7. cap. sequentibus . miles ergo contradictiones in dictis pelagi, inueniri est satis credibile Ad lacundum argumentum, patet oultio,per ea que in secundo notabili dicta iunt XIX, tertium respondetur, quod potestas operandi absolute loquendo necessaria est simpliciter ad operationem, unde oportet , quod prae existat in causa ante i insana operationem sed potestas operandi facilius non est nece staria simpliciter,sed solum secundum quid ad eandem operationem, scilicet ad melius esse . hanc solam potestate concessit Pelagius auxitio gratie, quos tribuit posseisi ex premissi constat.
X Ad Quartum argumentum respondetur, Semipela-ΜαDilien tianos plurimum discessisse ab errore Pelagii; nam illi, et . crediderunt eum Ecclesia Christi, peccato primi homiti iis, niuino noxium nasti genus humanum, in omne opus
rore riti bonum,uel incipiendum, vel perficiendum vi:emquam μ sibi suincere non posse,ut in eodem capite dici Augustinus essed non penitus ab eo temerrore discesserunt; Quia licet admiserint, ad omne opus bonum et se nee esitariam simpliciter gratiana Dc praeuenientem idixerunditamen ad primum initium fidei, quam ab operibus distinxerunt, necessariam non esse praeuenientem ... pratiam:sed hoc initium ex solis nature viribus proce Ii a. dere,cuius intuitu,ved merito,ut arguit Augustinus,d
baiis illis gratia ad actum fidei perficiendum, & retia
ova auxilia,quae sunt ad alutem necessaria.
Mugust. Unde idem Augustinus cap. a. eiusdem libri sequentibus probat cx professo;etiam ad primum initia fidei, qua Christiani sumus, esse necessarium simpliciter auxilium prevenientis gratiae . Ex hoc tamen non seqiritur, quod pelagius non admiserit internam gratiam dantem posse bene operaria sed tum infertur quod negauit, esse necessariam simpliciter ad opera pietatis, quod tamen emi pelagiam non negauerunt.
unde etiam quantum ad hoc saluatur magna differentia
38쪽
ti inter Pelagiano Ac Seml pelagianos. Ad quintum respondetur, quod ex illis verbis Pelagi ι
solum concluditur, illi, ne guste gratiam excitantenracinae antecederet ramma merita uature quod ex eo Coristat. Nam, ut laepe dicit Augustinus, sensit Maxiami Curidui mera ta nostra dari gamribet, e quam emti-bet eam sentiat.&4bilibet eam eoni fit uati siue in ante Iectu istum; siue etiam in voluntate: quod etiam colligitur ex verbis inductis,quia intelligere non potuit Pelagius quommodo absque acceptione personaru, DeaSE 1 ndem graciam conterret uni,& non altera, si absque ullis precedentibus metatis daretur. Nam tunc nulla posset assignari ratio.vella: sterentia ex parte hominu, Propter quam uni daretur eadem gratida, non alteri: bed in hoc fuit deceptus,quia cum gratia secundum ti- lim Catholicam gratis detur, non oportet assignare differentiam,ex parte hominum, propter quam uni de tur,alteri non detur: sed cuicumquedatur misericorditer datur et cui autem non datur in poenam praecedentis peccati saltem originalis non datur, ut dicit Augustinus libro de correetione,in gratia cap. I. Ete nisi, ut laepe docet Sanctus Thomas, acce Pix Persona orum Iccum non habet in gratuitis.
secunda de Auxiijs, ubi errorem Fausti, cassiani, quibusdam eorum assertionibus explicui Vnde in praesenti breuiter Ohoc puncto agendum est. Omnes hcologi moderni In hoc conueniunt, libros Fausti, casti iis .. - 2 missium in his quae circa gra Aiaci athri necessitate macra Pleruntici s valde Iuspecto S, & in circaarma multis
39쪽
νη valde multis non discedere ab errore Pelasi . Et idem sen- νς inint muIs graues Auctores antiqui disputatione secunda de Auxiliis allegati,quamuis Gennadius absque ullo fundamento asseruerit, Ecelesiam scripta Cassi i ni hac in parte approbasse & Prosperum eadem scripta infamasses led manifeste colligitur oppositum ex his quae diximus eadem disputatione secunda,ubi constat prima capita erroris Massiliensium tutis Cassianum, Faustum . .
Primus,4 potissimus eorum error fuit, primum inia Momi tum fidei Christianae esse a solo libero arbitrio solisi, auis Viribus naturae, perfectionem autem, conssimatiosa: nem eiusdem fidei procedere a gratia, & ex hoc fert ς. August. S. Bug. lib. I. de praedest. Sanctorum cap. 1. Gratiam secundu merita nostra dari,& similiter ,. Prosper libro
contra Collatorem cap. 6 cum ait Luomodo autem non aduertis te in iuua damnatum incidere,quod e is, risIιI, conuineerrs dιeere gratiam secundum merita no-
minιbus propter quod gratiam consequantur vi mari. Quis vero,ῶ qualis tuerit motus ille arbitri creati, in duo povaerunt primum initium gratiae . non eodem mo Semipelagiani explicuerunt. Quidam enim illum constituerunt in ho quod est credere,velle, desiderare gratiam, pulsare,in eam quaerere, ut constat ex Concit u Concilio Arausicano a Canon. 6. ubi diffinitur eius. Amusica modi actus procedere a praeueniente gratia . Alis di- erunt, non solum primum initium fidei sed etiam cuiuslibet pla operationis esse constituendum in natura,quod tamen per lubsequentem gratiam foueatur, perficiatur . Hunc errorem nonnullis Massiliensibus tribuit Xanctus Prosper iii epistola ad Augustinum IlisS.Prospc verbis et a uem bona appetentem gratia Der foveat, mala Iectantem damnatio rustas csrat. Et illum Ex p. esse C silanus, docet Cassianus, Ollat.One II cap. 7. Vbi eλPlicans DrImum initium unde incipit et Gratia anquito Dei Oengnitas cum bone OOIuniatison nobis quantianuamincumque,cintutam emicuis perspexerit,e σι quam σν tanquam a durassic nostr coruu exce=ιν ιι con vel
40쪽
In quo e ro Massicientium eonsi t. 33
Cum in nobis ortum quendam bona suntHis inspexerit,iuuminat eam eonfesim atque confortaι, o incitat ad salutem, in erementum tribuem ei, quam in ipse piantauit, Oe nos Iro conatu ideris emersi e . Et cap. I 3. Cum iderit nos Deus ad bonum eue defectere, ste eurrit Liatim dirigit, D eonfortat, c. Unde S. Prosper libro contra Collatorem cap. D. S. Prosper. eundem errorem tribuit Cassiano, ait enim et De hss.
qua iam donatis sibi Oieibus facit , vult tua munire , ρυς ei naturaliter inus desinit, O quod ei per adi romum Dei perfecisse , hoe sit per arbiιri Iibertatem ea-pisse Verum est quod idem Prosper in no eiusdem scistis is libri contra Collatorem esculat Callianum a peccato, G, . IAE
quamuis eius cntentia damnet quia con ita erat tunc hiansi apee discussa, sicut est nunc, quando pluribus disiunitioni caιο licet ebus Conciliorum, QSummorum Pontificum verita ius doliae et definita . nam damnEodem errore fuit insectus Faustus Regiensis, ut ex mitis,quae disputatione secunda de auxilijs dicta sunt,co
stat. Nam In c.7. lib. r. detra ia,&di arb.ait opera ς Iulia a eo mitis , requirit,ita amnis credulitatis a e Vctu proficietibus augeat,=Iaboratibus adiutor quotidianus adsitat. Et in eodem cap. 7. rationem a Signat,
V per quandam Doluntatis angulam e comprehendi .ct attrahi satiat, qui vocatur. Quod etiam magis explicat his verbii Asinenta, Vocanti Domino ammius manum)Mei qua attrahatur exudit,ct aisit,Credo
Domine, aditiva insemitatem meam .
DVbium tamen non dissimulandu se offert in prae v.
seti:Vtrum Semipelagian etiam errauersnt, qui dixerunt Deum, post quam sua excitante gratia hominem praeuenit,expectare eius voluntatem,ut purgari velit.
Pro explicatione huius difficultatis,& ut titulus quaestionis manifestus fiat,& iride quo est controuersia ii-telligatur,notandum , quod dupplieiter potest intelli
gi,Deum expectare nostram voluntatem . Primo qui 2 22
dem,ut nos tua vocatione , gratia excitant praeue njam. niat;ita nimirum, ut ante eandem grati miraecedant tintatem. Opera naturae,rexe ndo, quaerendo pullando, C. quo G pu m