Responsium ad obiectiones aduersus concordiam liberi arbitrii cum diuina praescientia, prouidentia, ac praedestinatione, ... Liber quintus, & Sextus. Auctore F. Didaco Aluarez Metinensi, ..

발행: 1624년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

581쪽

mens S. Thoma et ea eandem p adesinationem aper tur.

CD athuc ol,l icumtur contra prς missa tria testimonia S. Augustisn inmitibus videtur docere, praedestinationen absolutam ad gloriam ex praevisis meritis gratiae Primum testimoni habetur lib. ἀ--83. quast 68 ubi explican illud Testimo Rom. v secundum electionem nium Auia propositum Dei maneret, ait et guttae, Nisissetis io non essu eIecs , nec recte diceretur zaeis aren abit aduersias elect3 Dei Non tamen eIectis praecedit iud fati neve feceIectisxtim rusti eatis N in enim elieitiar nisi iam distas ab illo, qui reij eitur. Unde good dictum eIL, uia elegit nos Deus ante mundi eo itutionem, non ideo quomodo sis dictum , ni pya Birntia. Quibus verbis ad praescientiam meritorum gratiae reuocat electionem absolutam prae destinatorum ad gloriam . Ergo secundum Augustinum ante huiusmodi praescientiam praedestinatio ad gloriam solum est conditionata. Secundum testimonium habetiir lib. I. quaest ad Simplicianum quaesti a. ubi explicans illud Malachiae t. Ia umes dilexi, Esau autem odio babus. Cui uis miseretum . M φοDe i, ct quem uis sndurat Sed , e,inquit, uias De '' 'aninna esse non potVenit enim de Meuni simis meritis; quia Ἀμρeeratores, cum propter generale peccatum unam massam feceruntvamen nonnuua inter eos Πώρ- uersuas. Praeedit et aliquid in pereatoribus,quo quamnis nondum ni iustis eata, digni ei tantur iustificatione. Et item ρ seedit in Mij percatoribus,quo gni ιιιι obtu one. Ecce hic videtur fugustimis dicere, quod de ipsa Dei voluntas,qua alios eligit, at os reprobat, ex meritis proueniatile occultissimis, id et , promeritis alios La a voluerit

582쪽

voluerit eligere , alios reprobares, & quod pro meritis alijs apponitur gratia iustificationis, alijs non , und

obtunduntur.

L Tertium Testimonium desumitur ex libro de Prxde.' Rinatione Sanctorum cap. 7. ubi ait aeuo enim ρ desinauit, ipse ρο orauit inafriticet oeatione,seeundum propytum: non ergo alios Ied quo Pr desinarast. ipseos Moseauirinae alios, sed quos ita vocavit, imos iustifcauit: nee arios, sed quos radesinaait Oeauru miti cauit, ipso ergiory cauit. Quibus verbis Augustἱ-nus eam vocationem este dicit propriam electorum 8e praedestinatoruma quia est secundum propositum , ubi per vocationem c cundum propositum illam intelligit, qua Deus praedestinatos eo modo vocat , quo praescit. eos non reluctaturos,sed consensuros vocanti Ergo secundum Augustinum ante proscientiam cooperationis liberi arbitri cum gratia nullus est absoluta Dei voluntate praedestinatus at gloriam. Quarto haec omnia confirmantur a posteriori argiis mento,quo utitur vasque 3 p. disput. s. cap. I. u. 3o. Nam Massilienses nihil contra . Augultinum docuerunt circa electionem absolutam ad gloriam ex mer tis gratiae, ut constat ex toto illo libro de Praedestinatione Sanctorum, de Bono Perseuerantiar, ubi nunquam Augustinus eorum redarguit sententiam , quod ex meritis gratiae dicerent,praeparatam esse vitam aeternam,sed quod ex nobis aliquod mitium faterentur, cui gratἰa esset subiungenda. Ad primum Testimonium respondetur primo, quod S. Augustinus illam sententiam retractauit in simili. Ita moesint respondet Magister Sentent, an primo distin.4 I. s.Ηis tamen, ubi ait Suid Augusinus in orbis inductis in unigere o veru, gnoratur,msforte hoe dicatu inseLιeκis siquod supra aικimurieum retractasse, nam ibi.em

solutionem conismat S. hom quaeli. 6 de Veritato t. a. ad io ει Magi iter Bannes prima parte , quaest.23 art. . dum l. adis Ragumentum 1aueli.

583쪽

Ad quadam Tenimonia Sancti Auxu in s

se cudore spodetur,quod in verbis inductis non loquit Aug. de pridestinatione ad gloriam, sed de iustificatione: per merita occulta, nyintelligit merit. stricte suptu. prout fiWn ficat meritum de condigno ex iustisti quale est illud,quo iusti ne bona opera vitam aeternam promerentur nam hoc modo certissimum est, nibi eo Cones . rum,oue iusti ationem ρη cedunt, se de , e vera, Iidon ipsam Miscationis gratiam promereri , ut docet S

crum o ac Trident. Sess. 6 de iustific cap. 8. sed per occultum meritum inteligit contritionem,cui debetur de congruo gratia iustificans, no quidem tanquam merces merito: sed tanquam forma sue ultimae dispositioni. Iam enim Lb. . cap. 3. ostentum et L contritionem e sese vitimam dispositionem non solum moralem, sed etis p ysicam ad tui filicationis gratiam consequendam Fa uel huic solutioni S. Thom. In prae alligata solution

ad io ubi ait, quod si auctor irris illari August. debeae sustineri , referendum est ad essectum praedestinationis, qui habet aliquam causam meritoriam, e di postiuam.

Iuxta Inertem autem , August. communem sententiam Theologoru actus ille cis tritionis, seu poenitentiae non procedit,nec procedere potest ex solis viribus naturae led ex auxilio speciali praeuenientis gratiae,quod omnino gratis peccatori cofertur,ut lib. I. c. g. ostensum C st. Hanc esse mentem Augiali locis induetis, constat manifeste ex ipso contextu,tum in verbis illis inductis,pra I Reedit ergo Iiquid in peceatoribus , tum etiam in consequenti huc subdit enim 'auia etiam Iovioribus qui que peccatis,aut cert. quamuis grauioribus, munιι, tamen magno gemitu , ei dolore poenitendi misericordia Dei dignus fuerit,non ipsus es,qui si retinqueretur, interiretina miserentis Dei,qui eius precibus,dotirιbusque subvenit. Parum es enim eue, ni Deus misereatur es Deus non mi retur , qui ad pacem vocat, ns Ountas pracesserit;quia in terra pax hominibus bona oluntatis: Et quoniam nee eue quisquam poteLi,nis admonιtus, ct .οcatus intrinsecus ubi nuuus hominum ordi flue extrinsecu per sermonem sonantem, aut erisIι

qua Agna, bdia, si itur,m etiam ipsum elis Deus

584쪽

s sonsonum Lib. I. Caput XIII.

V. destinationi absoluia ad gloria ex previsis meritis gariiqAd secundum testimonium respondetur, Quod ibi l M- quitur August. de electione, vel praedestinatione, qua ' tum ad realem exequutionem,quae fit in tempore, itaXta illud Matth. 3. Elegerunt honos in Casa sua, malos am emforas miserunt. I lectio autem est de bono , imo Et de meliori bono et nussus enim eligit malum, unde eleis ctio supponit bonitatem eius,quod eligitur, propterea inquit August. quod ius scatio pracedit euessionem.

Haec autem bonitas, quae ad electionem praesupponitur, pendet taphilam ex prima radice, causa , ex terna

dilectione Dei, qua voluntate ab luta, gratuita voluit praedes Mnatas bonum vitae aeternae ante omnia prae- uisa eorum merita, quod tamen bonum non voluit reprobis,ut I p. q. 23.art. 3.ad primum dicit S.Tho.Etenim ut libis. c. i q. n. is. ostensum est amor Dei non praesu P. ..Thum ponit bonitatem in creaturis, sed illud causat. Electus ergo, seu praedestinatus ad gloria efficitur distans a repro-ho, tu ex aeterna, absoluta praedestinatione ad gloria, tanqua ex prima radice, causa, tum etiam ex meritis grat: ς, perseuerant: ae in illis usque in finem. Sed hate secunda differentia, seu distantia oritur ex prima tan quam effectus ex cadia causa autem prius intelligitur,

di est,saltem in signo rationis, quam eius effectus. Vnde ex illis verbis . August. potius confirmatur nostra senistentia , quam impugnetur . Nec obstatad , quod a tr. uia eIegit nos Deus ante mundi eonfinutionemnon viai quomodo si dictuminis praestentia. Etenim nomine praescieatiae non intelligit lcientiam mediam co

perationis liberi arbitri j futura ex hypothesi, quod in

talibus circumstantiis excitetur , hanc enim praescie tiam nunquam agnouit,Vt lib. I. cap. I. num a Postensum est. Nec etiam intelligit praescientiana meritorum gratiae,quasi ab illis praeuisis dependeat absoluta praedestinatio electorum ad gloriam, sed intelligit pras lenis Augustio, iam en elorum Dei, quibu certissim'oberantur,quicumque Bberanιur, ut ipsemet Auguli ait lib. de Bono Perseuerantiae cap. 6. Inter haec autem Dei beneficia primum εἴ potissimum, quo caetera omnia dependent, quae in tempore donantur et Iezlia , est aeterna ui lectio,

585쪽

Ad quadam re Iimonia Sancti Augae in. 4

electio, absoluta radest natio ad gloriam, ante Om-m a praeuisa merita gratiae,ut ex supradictis constat. Ad tertium Testimonium respondetur , quod S. Au 'gustini a per vocationem secundum propositum non illam inteligit, quae praesupponit praescientiam cooperationis creati arbitrij haec enim vocatio non est secundum propositum volun ratis diuinae,sed potius est vocatio secundu propositum hominis a Deo praecognitu,seu quod idem est est vocatio secundum praescientiam liberae determinationis, cooperationis voluntatis humanae et Nec potest S. Augustinus de hac vocatione in- tetrigi, vel explicari,nisi violenter trahendo eius verba in alienum ab eo sensum. Ipse enim N Doctor declarat per orationem secundum propostum se illam intelligere, quae est secundum propositum non hominis vocati, sed Dei vocantis. Et in hoc sensu cap. 6 praecedenti explicat illud Romanorum ν. Non ex operibus, sed eae moeante dictum es ei. totum daret Deo dixit ergo edewυθrante non quaeumque vocatione,sed qua ocationes eredens. Haec enim est vocatio secundum propositum Dei, qua non solum praesciuit praedestinatos sequuturos sed etiam ut sequerentur praedestinauit, absolutario Iuntate ab aeterno praeordinauit , c in tempore vocatione sua , ut sequerentur , estecit. Imbideo praesciuit sequuturos, quonaam id praedeterminauit, ut alijs pluri-hus in locis cap. lo nu. 6. allegatis idem Augustinus ait.

Et quidem quod per oeationem secundum propositum illam intelligat, quae est secundum propositum Dei vocantis,non autem hominis vocati,constat ex lib. 2.contra duas Epistolas Pelagianorum cap. s. ubi ait Ide. - . dictum es,quiseeundum propositum voeatifunt,ut Dei, 'non haminis propostum inlevigant, quo eos, uo prasiani , is praedesinauit conformes magini illi; Mi elegis

ante mundi constitia tonem . Non enim omnes oratis eundum propos tum sunt Ocair; nonram multi orati, Mitti D.

586쪽

malo seruiet minori. Ηο propostum Dei ct uti eam. mrmoratur Deo,o ad Timotb.um feribens aιt Colia o-x Ti . i. a m 'guis seeundum virtutem Dei Isos uos Deum tis,in oranti Ooratione sua sancta, non secundum spera nos afra seeundum suum ropositum, gratiant , a data es nobis in C risio Ieo . Et libro de Correptione, Gratia cap. 7. explicans illud Rom. cap. g. Scimus quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur an bonum his, qui seeundum propintum Goeatroni, in is

ris, quiti Ex ini nul a perit, quia omne enctifiant. EI Dibat auis uiaseundum propositum vocati funuRom. s. propositum autem non suum, sed Dei. De quo Misi diei

in secundum auctionem propositum Dei maneret, Maeonm operibus , sed ex meante dictum L et , qua maror seruiri minori. Et alibι Νon seundum opera nUra, ι

quit se ecundum suum propostum, gratiam. Qui

bus verbis ad propositum, decretum Dei quod viseque absolutum esse debet Augustinus reuocat, quod electi, iraedestinati cooperentur cum gratia, serseuerent usque m finem.Vnde rectius Auctor veraciusq; loqueretur , si ubi dixit, gratiam congruam, ouam eff-Cacem vocanr,illam esse,cum qua Deus nouit hominem consensurum, diceret potius, cum qua Deus absoluta voluntate voluit, decreuit, ut hominis consentiret arbitrium unius enim verbi correctio sentetiam suam sobrietate aliqua temperasset, ut in alia non dissimili causa contra Collatorem cap. 33 ait Prosper Sic enim v ν dieendo determinationis, influxus liberi arbitrij,in cooperationis illius cum praeueniente gratia Deum profiteretur Auctorem, primam caulam vere efficie tem, a qua dependet quod voluntas creata libere se determinet ad cooperandum, cooperetur cum Deo mouente per gratiam praeuenientem iuxta ea . quae lib. 4. cap. s. o. dicta sunt. . Ad Confirmationem respondetur, Augustino questio nem suisse cum Pelagianis, Semipelagianis, tum ci ca praedestinationem ad gratiam absque praeuisis meriatis naturae, tum etiam circa gratuitam praedestinati

nem absolutam ad gloriam absque praevisis meritis gratiasin hac secunda quaeitio fuit cum Massiliensbus, sed

587쪽

Ad quadam Tenimonia sancti Augustin. μ'

praesertim cum Fausto Regiensi, qui ut disput. a. de Auxilijs ostensum est,contendebat contrari August. Deuesse iniustum, si ante omnia praeuisa merita, vel de me rita num praedestinasset ad gloriam , alterum reprobasset,ut constat ex lib. x de Gratia, humanae mentis arbitrἰo eap. 3 ubi ait Ni prascientia explora Faustus. serit praἀeHinatio nihildere it quod etiam constat, ex apertissimis testimoniis S. Prosperi, Hilari cap. 8.huius libri num. F. is adductis Unde S. August. lib. de Praedestinatione Sanctorum,& de Bono Perseuerantiae respondens Prospero, Hilario, hanc Massiliensum

sententiam vehementer impugnat , ut patet ex locis cap. g. huius l. bri num. 3. capite a num . . s. adductis.

Quod vero attinet ad Sanctum Thomam , certissi viis. mum est , non fauere predestinationi ex praeui sis meri S. Minatis gratiae, sed potius eam expresse impugnasse, dia sententia tuisse cum b. Augustino praedestinationem absolutam II'ρμ' electolim ad gloriam ante omnia praeuisa merita gra am/ηinito

tiae, ut Patet ex s. q. 3. art. 3. in corp. Mart. s. incorp. ad 3.&a contra Gentes cap. vltimo, cuius verba luperius adduxi,& disp. II . de Auxit. nu. LI. Neque

saltim leuiter fauet sententiae oppositae in quaestion illa sexta de Veritate articulo tertio , sed potius ean- alam , quam in ali s locis docuit, confirmat ait enim:

Non ore dici, quod praedes Milo supra eremarinem

prouidentisnibiIaliud addit Hseertitudinem praeferemtiae, Ut si dicatur,quod Deus ordinat praedeninatum ad fatalem sicut uemlibet arium 3, sed eum horide praeis desinato Icili quod non defleret a Dote. Sic enim diem do, non dιceretur, prεde uinatus disserre is non rides nato ex parte ordinis et sed tantum ex parte praefeientia

contra auctoratarem Scrsturae, indicta Sanctorum . Idem docet exprensius ar. a. ei uidem quaestionis,ub omnia fere argumenta, quae contra praedestinationem ab istutam ante praeuila merita superius sunt Oblecta, disia soluit. Nec obitant verba illa in corpore eiu idem artiis

588쪽

Πώιrum arbitrium descere potes a saIute, tam . i. eo, quem Deus praedes*inat, tot alia adminicώia reparati αδ d, e non adat . e si adiri, resur σε fleti εκhsetationes, ct suffragia orationum, donnm eratia, alia huiusmodi, quibus Deus adminicuIata homini ad

fatalem. Non enim his verbis intendit S. Thom negare praede Isti nationem Dei absolutam ante praeuis merita, nec intendit docere, non esse a Deo ab solata voluntate predissinita omnia opera bona , ea praesertim , per quae pra dehinati peruenient ad vitam aeternam cum Oppo

situm doceat alijs pluribus in locis disput. 37. IIo.de Auxilijs allegatis imois in calce eiusdem corporis, cum ait, quo respectu cause prima, quae es madessit

tiοfatas hominis habet certitudinem, ex electione videlicet praedestinantis, quae antecedit rescientiam meritorum,ut superius dixerat.Solum ergo vult ostendere flexibilitatem arbitri j, quod non obli ante abistula Dei praedestinatione ad gloriam, quantum est ex parte sua, dum homo est in via, semper potest deficere a salute rsed ex emcacia praedestinationis diuinae habet, quod nocadat in peccatum mortale, vel si meo permittente)ceciderit,resurgat, perseueret usq; in fine. Illa ergo adminicula praedestinatis praeparata, ut salutem tu fallibiliter consequantur, non excludunt, sed potius prae supponunt absolutam eleetionem ad gloriam ante preuisa merita gratiae, nam Iuxta doctrinam S. Thomae , quae

verissima e Ito talis praedestinatio est prima causa inciens, qua procedunt eiusmodi bona merita, di adminicula saluandis praeparata.

I Ad illud vero, quod ultimo loco opponitur ex S.Thoma de prae uisione peccat originalis ante praedestinationem Christi. omnium electorum , iam iterum superius obiectum suit, responsum. Vnde voluntarac, Vande a. absque ullo prorsus fundamento Pater Uasque I p.

q. 23. art. disput. s. cap. a. num iri pertrahere conatur . Thomam in suam lententiam , contra eius

mentem interpretando verba illa S. Doctoris eadem quae si art. . ubi ait , quod praede sinatio aliquorum in salutem Drnam praesupponi secundum ratiomm quod Lias Iurum coisa se non enim intelligit nomine salacia

589쪽

Ad quaedem Teriimonia sancti Augusin.

salii eis aeternae solam iustificationem, & perseuerantiam, ut contendit atque , sed intelligit aeternam beatit dinem, ut ex verbis inductis constat loquitur enim de salute aeterna. Salus autem aeterna est ipsa gloria , seu beatitudo, suae in clara Dei visione consistit, per quam hominis in nrmitas non solum mentis, sed etiam carnia aufertur. Etenim fatus, quae per gratiam tu ificantem

consertur in via non est sempiterna ex natura lua,nec perfecta;cuius ratio est, nam, Ut I. , quaest. I s. art. . in corp. dicit S. Thomas, iacet homo pergratiam sane- ur quantum ad mentem remanet amen in eo eo rutis,

gat , o dicitis ad Rom. . Similiter etiam gratia in- Choata,quae habetur in via,propter vertibilitatem arbitrii amitti potest,sicutis charitas, ut a. v.quaest. .art. 1 I. probat S. Thom. Unde non habet ex sua intrinseca Rom. 1. ratione , quod in aeternum duret. Caeterum salus, qua Per gratiam consumatam beati perfruuntur in patria, est salus perie et , non solum mentis , sed etiam comporis infirmitatem remouens, dempiterna salus, de

qua sale a scriptum est et Salus autem mea in se Murnum erit, quam Deus nobis per suam gratiam conis cedere dignetur, qui per eandem gratiam absque ullis nostris praecedentibus meritis nos rede . miti Iesus Christu Dominus noster, qui cum Patre QSpirita sancto vivit,R regnavin saecula se

piterna.

HAEC O M NI A UT Q.V AECVM QVAE ALIA SCRIBENDO, VEL DICTA DO, AVT ETIAM TYpIS COMMITTENDO, Λ ME DICTA SUNT, CORRECTA ONIS. ROM. ECCL a V AE COLUMNA, ET FIRMAMENTUM EST VERITATIS, HYMILITER SUBIICIO.

590쪽

s AC SCRIPTURAE;

QUAE IN HOC OPERE

Luicumque aliquid tibi ope

SEARCH

MENU NAVIGATION