장음표시 사용
561쪽
Admetauam rationem Theolarieam. 1 Idoeent comuniter Philosophi lib. . physico tu Ad secu Adora
da, tertia,& iurasta cε firmatio e paret solutio ex dictis. 6 QR:
RA Tl O OCTAVA. IN illo modo erectionis absolutae non solum personae, v t
ela gradiis gloriae ita in intur praedi finita ante praeui s. statissionem ui urorum meritorum x gratia Med etiam Om eu prisdeώnia opera bona cum omnibus su s circuml antiJs in par altiona timilari exceptis iis,quae intrinsece luppon ut peccatum vernnia, idque absque mutua inter se clepedentia in ratione me imis, aurinis quia, inquiunt, hec de pedentia pertinet ad 'ordinem executioni qui ei posterius ratione volitus a Deo. Sed talis praediffinitio efficax operum non est adiam it teda: Ergo neque illa praedestinatio absoluta. Minor probatur. Nam a 'isti aediffinitio videtur repugnare humanae libertati,cuna tollat indit Terentiam, quae est de intrinseca rat One illius;namin tenus voluntas subest effieae decreto,concipitur, ut determinata ad opus , nec potest repediri absolute, qui ponatur in re, sicut Do- et orcs tradunt de voluntate Christi in acceptanda morte. Et si enim spectata intrinseca dispolitione illius vo li: ntatis, seposita interim visione beata, ipsa non erat determinata ad acceptationem mortis a Patre imperata,eu poterat non acceptare,& consequenter peccare tamen, quatenus suberat custodiae, decreto Diuina provide ullae non poterat non acceptare, sic absolute loquendo, non poterat peccare. Ergo simili modo,dicendum erat, electos ablolute non poke Omittere illa ope Axa bona,que faciunt, quia sub iani essicaci decreto Dei, illos dirigenti, rapini canis quod tri videtur derogare pei sectae libertati, quae postulat,ut omnibus praeui 1 non
solum intrinlccis, sed etiam extrinsec3s politis, absolui possit pira uittar. item etiam id videtur derogare laudi,&glorie Sanctorum, quae in eo sita est, quod ablol te Potuerint traii Sgredi, ta Omittere bona,quae iecerunt, tamen non sunt transgressi,ut Ecclesialt 3I. dicitur et Parua entia videtur laus tacere bona,que tantis decretis, tanta prouidentiae cura sunt praeparatai vallata, ut absolute omitti nequeat. Ali pluribus rationibus hoc argumentum couliri tat, qu tamen liba Reiponsionis cap. I. uιM. I. acquuticibus oducta sunt, α lolutae., Digitias by Ooste
562쪽
v I s. Π Atemur quidem esse certum , non solum person Es, 'ε gradus eloriae esse 1 Deo praedefinita ante m.
nem praeuisionem meritorum gratiae et ted etiam ominfisa opera bona in particulari , quibus praedestinati ad gradum illum gloriae, ad quem sunt electi, pertingent . Trad' i' Nee putamus, posse admitti, vel approbari consequen μ' -' iam illain qua ex eiusmodi praedestinatione,vel prκdii b, 4.is finitione absoluta bonorum operum deducitur, destruitiosis libet rtatem arbitri ,& fatalem necessitatem induci .Haec Prosp. Epi enim argumentatio fuit Massiliensium, ut indicant ver ii.ad Λug. ba illa Prosperi superius inducta Remoueri itaque ominnem indurarram , eos aque Dirtiates .is Dei eouI ι tutis humanas prauentae o iantates es stibiso e praedia in nonis nomina fatatim quandam ιndiae ne ees talem Constitutio enim, predet in alloir ueniens humanas voluntates,idem est, quodi definitio , praerird illati a praedeterminatio Dei absoluta praeueniens in signorationis prae uisionem determinationis voluntatisπreatae,aut boni usus gratiae. Eadem fuit argumentatio Fau-ae,aly. I in Regiensis, ut indἰcant illa eius verba , Et intra gra a degrat. tia ocabulum ab onditum erassatati deeratum. Exiitimo humo . mabat enim,decretum illud Dei praedestinantis ad gi Menu or riam ante W- δε merita , esse fatale hoc est fatalem Mi μ ε necessitatem inducens Q iae illatio quam sit inanis, dis sputat 38. 23. DII 8 II 6. de Auxilijs ostensum est . Ibi enim explicuimus,quaenam indifferentia sit de estentia libertatis, e qualiter tam prae determinatione extrinseca,quae desumitur ex decreto Dei absoluto, quam intrinseca, quae sit per motionem prae operanti gratiae,
nedum non destruatur, aut minuatur et sed mirum tria modum roboretur,d perficiatur eiusdem arbitri libertas. Quam sit autem infirmum hoc argumentum oste ditet Prosper lib. r. de Vocatione gentium ea .cum alte Primitur,ta re de istantati/ humana molibus, ct g aibas ινρusandum es. Inter quam in pratiam Der quorumdam non sana meretί est eκιινι mant iam quodpra .ualism M Iuorum negetur arbur1am et nee aduresentium
563쪽
Ad etauam rationem Theo gieam4 23 tentium eadem regula sibi posse obitet, quod gWatiam ne Prateter
generatur . Vnde ad rationem,quae contra hoc obijcitur,dicendum,quod voluntas, ut subeli efficaci decreto
Dei praedestinantis concipitur, ut determinata in fieri ad opus bonum , non quidem per modum naturae sed per modum libertatis sibi congruentem, qui in vera a& expedita facultare ad utrumlibet consistit. Semper enim potest absolute, si velit non facere opus illud , ad quod praedeterminatur, prae mouetur a Deo, quia etiain instanti, quo mouetur ad consensum, consentit Deo excitanti, mouenti,potest dissentire,si velitivi ex Tridentino conit at . Quamuis non stent simul haec duo , cara quod praeae terminetur ad consensum,& dissentiat. Vn Illde temper manu libera absolute in suis operaticin bus, μέρος ' ε'
quamuis secundum quid tales operationes sint necelsariae r necessitate videlicet ex suppositione,seu necessit te consequentiae, infallibilitatis,quae non obstat libe isti,ut disput. 3. de riuial j ex communi sententi is Sanctorum Patrum,& Scholaiticorurno tendI. Ad exemplum autem voluntatis Christi in accepta V I . da mo- , responsum est disput iis de Auxili, num chrissus li nune respondetur, quo ucet non potuerit pec bere mor care, transgneus endo praeceptum moriendi sibi imposi- μμε tum a Patres, nihilominus amolute potuit mori,c non mori. Nam fecundum fidem catholicam libere momtuus est, ut patet ex illoci sata Oblatu es,qura ipse , iata .
babeo t. rumjuinnas eam. Hoe manuatum accepcd P De bus verbi non obscure significatur, haec tuo simul essu vera quo scilicet fuerit a Patre imp
situm filio piaceptum moriendi , quod filius libere
564쪽
mortuus fuerit, potueritque non mori, si vellet. Quod enim absolute peccare non potuerit , non obstat eius libertati,nec eam minuit; nam posse peecare, non est
perrectio libertatis, sed potius imperfectio consequens s estglib. libertatem creatam et secundum quod est ex nihilo pror 1. de Ciu ducta, ut saepe docent Sancti ugustinus , I homas DGap. 6. Proportionabiliter ergo dicendum est de bonis operibus . Deo praedisfinitis: possunt enim absolute ea omits Thom. tere etiam eiecti,& facere illa, di non facere uamuis δεηι did haec duo simul cohaerere non possitar, quod se ilicet Deus ' absoluta uoluntate praeordinauerit, ut praedestinati fa-δ ες sant illa opera. tamen ipsi ea non faciant,sed omit- . i. - tantiunde libere ea faciunt. Nam ad vera milibertatem, , si οὐ susticit,quoicum decreto abibluto Dei praedeterminan ad . tis,ut fiant illa opera per liberum arbitrium, simul tetin eodem arbitrio vera facultas, qua possit eadem opera non facere,si velit . Et in hoc senili Puelligenda est illa proposit . Liberum arbitrium eutiquod, positis omnibus praerequisitis ad operandum potet operari,& nooperari. Non enἱm et sensus, quod cum omnibus re quisitis ad operandum lasse in actum siet simul quod liberum arbitrium non operetur eundem actum sed sensusi est, quod cum omnibus pra requisitis stet simul in libero arbitrio vera facultas, qua possit non operari illuactum . 6 velit, ut supra lib. 4. cape . disputat. III. Eccl. 3 . de Auxiliis ostensum est,& iuxta minc coctonam interu' ligenda sunt verba ista inducta et lia potuit tramgredi, o non eI tramgr s. Et licet huiusmodi bona opera praedestinatorum sint praedictas decret diuinis, uaninta prouidentiae cura praeparata, . vallata, quod negari
non potet t. nἰli velimus contradicere Apotiolo dicentir
ribus bonis,qua raparam Deus, υ in Πιν ambulemus;
ac huc tamen no a in paruam , sed in magnam laudem electorum cedunt illa opera o quod abiolute poterat, s vellent, ea omittere, ut dictum eii. Λ alia, quae in hac ratione obiicit Auctor contra praedilfinitione, abistulas bonorum Operua ,rciponium ei lib. 1 cap. r. n. 1 sequentibus cum de praede nitionabuma: u Is ager c Luz. ollit . uaa
565쪽
sententia non videtur vera, quae L. explicata populo, diligenter ex . Miso
pensa pareret scandalum,& licen quod par. tiam vitae: Sed praedestinatio ab Ois Ma soluta,& reprobatio ante praeuisa merita, vel demerita est talis.Noergo putanda est veritati conloiana Minor probatur experientia ipsa. Nam quidam ex ea sente tia in grauissimos moerores, 'aratrum desperationis delapsi sunt. Multi etiam doctissimi,& optimi vir; eam Frauiter hoc nomine accusant,quod metuerent sibi es trenem vitae licentiam, si eam in animum demisissent. Nihil autem horum incommodorum habet altera fenotentia,quae electioni absolutae in essicaci praescientiam operum supponit per hanc enim praescientiam Sancti Patres diuinam prouidentiam ab hac calumnia vendiis carunt i sed praesertim Sanctus Thomas 3 parte quaest. I. ari L ad . ubi dicit, praedestinationem suppone priscientiam futurorum. Ergo.
IN hae obiectione duo inconuenientia inferuntur ex nnostra sententia , quae olim Massilienses deduxerunt , ex praedestinatione, & reprobatione tradita a Sancto Augustino siserentes, Deum electis suis pro suo mero beneplacito tale aditatorium perseuerantiae praeparasse, ut per illud infali biliter,perseuerarent usque in finem rreliquis vero eiusmodi adiutorium non praeparasse. Proclamabant enim,hanc doctrinam populo scandalum parere, propter illam homines in quandam desperationem induci, ut constat ex Sancto Prospero epistola ad si,, ἡ Augustinum, ubi postquam retulit sententiam Sancti EpistolidDoctoris circa praedestinatinem, reprobationem, an Λugustin.
566쪽
te pratuita merita,vel demerita,quae eisdem Missiliensis bus displicuerat sic ait Eri postremo peruleaeia tota descendit, vindem no Tram ad eationi audientstimesntrariam esse sentant,ae sis,etiamηυera sit.n ni omendam quia di perniciose non recipienda tradantur,ctnuI 'erieuis,qua'nteusti nequeant, eontieeantur. Et ans Hilar ctus Hilamus epistola ad euidem Rugu tinum: His inquit hverbis sanctitatis tua ita mouentur, in dicant, quandam desperationem hominibus exhiberi . Si enim . aiunt, ita Adam adiutus es,o ct flare post in iuΠιtia,
ixnctum est: praeter uos, qui se concreata sunt bis, etharum oniuιω massa damnationi, Ut exciperentur per Abeustin. - - δεες nai. Huic obiectioni occurrit Sanous upustinus libro de Dono perieuerantia responden,qucrimonijs Massiliensium sibi a Sanctis Prospero, villario insinuatis, ex cuius doctrina facile erit obiectioni satisfacere.
III. Negandu est ergo, ex praedicatione praedestinationis Pridestin absolutae ad gloriam ante praeuisa merita sequi aliquod rest si, scahdatum,nisi forsitan passivum pusillorum, quod abs m ni ρ εμ ullo periculo contemnendum est, nec propter illud est mi is verita aut tacenda , aut relinquenda, secundum suuaon parii de regua: iuri ι sexto . Sca veritato candaIam na ' festur,faetrius scandalum nasci perm/tιitur, quam ver tas resinquatur . Vnde, Liri tus Dominus discipulis Mati. Is dicentibus: Sc ιι, quia bari Laudito Cerbo βοescanda Deationi, respondit et Sinite tuos, cacι unt, ct nces
567쪽
Ad nonam rationem TheoIuleam. a dosinan dicantur, in Dos stur errores. Praedeuunatio
ergo Dei absoluta ante praeuisa merita, aut eius praediis catio , si debito modo cum debitis circumstantijs praedicetur, nullum per se scandalum parit sed potius non modicam consolationem , quoniam iuxta illam compellimur non in nobis, sed in Deo, ut patebit infra , spem nostram constituere, quae eo erit securior,&firmior, quo in solidior lapIde undatur. Dixi, sdebito modo.& cum debitis cireum stantiis praedae turri quia praedestinationis arcanum , difficultates, quae in Scholis doctioribus is solidioribus ingeniis explicantur , non sunt rudi populo exponendae. Similiter etiam in explicatione praedestinationis absolutae ad gloriam ante praeuis merita, utendum est ter minis, quo fieri potest ruauioribus, qui rigorem quem
praese ferre videtur haec praedestinatio a temperent veprudentissime obseruauit Auetustinus lib. de Bono Per . I. ἡ seuerantiae cap a. Nimia igitur eontentionis os in P . quiens' νηςdestinationi contradieere, e de ν desina P m Mntisne dubitareis que tamen non ita popuIis ρν dieanda ' Deri, ut apud imperιtam, eItardioris inteuigenti uia itudinem redargui quodammodo ipsa sua radesinati me videatur: cui redargui ideia ct praescientia Dei,
quam certe negare mon possunt.Et eodem lib.cap. 1 6.air Eed libri Dicatur ergo erum, maxim/ Ubi aliqua quasilo ut di cap. I6.catu , Nevit, ct capiant qui possunt:ne δενιὸ cum ac tur, propter eos, qui capere non ossent, non stam eri P deI ἰιate nudentum, verum etiam fastat evrantur, qui υν-rum ea νe,quo caueaturDI tas,possunt. Facile es enim di ..ὰὰ
toreui sui συι rei ut quid in doctrina sana potes im
568쪽
veniris andrusis quas tamen , paruoris non laeetur, ne grandιhm nee paruuIis Oeetinatur. Legat The logus attente caput . eiusdem libri de Dono Perlaueis rantiae, ubi diuersos trodos lovuendi, quibus etiam ruindi populo praedicari potest, explicari mysterium pra
destinationis absque ullo periculo , etiam pusillorum stradit Augustinus. V: Multo minus ex praedicatione eiusdem praedestin Fredessin tionis absoluta ad gloriam ante praeuis merita datur r prob homirubus occasio despondendi animo,aut desperandi. o ηοης ν potius spes nostra mirum in modum roboratur a ὰλώ. - Ionidatur, dum non in homine, nec in eius arbitrio dein
z. fectibili: sed in Deo, qui non potest demere,collocatur.
Ita respondet pluribus in iocis Sanctus Augustinus obi ctioni Massiliensum , sed praelertim libro de Praedestia natione Nanctorum cap. 7. ubi sic loquitur. Ego autem nolo exaggerare mers verbis, ed illis eo itandum potaus
Hiis 1 . a clamet Maledictu Omnis, qu spem pon non emina. Et paulo superius in eodem capite ex dictis Massilienissum eos redarguit. Ipsi enim concedebant callitatem. charitatem, pietatem, reliquas virtutes esse Dei mna, ae per conseque vis ab illo praedestinata; nihilomianus fatebantur praedicatione praedestinationis horum donorum non tolli utilitatem, aut ne Levitatem exhortationi , qua ipsi hortabantur omnes ad has virtutes, neque indue homines in desperationem tales virtuteatbtinendi. Ergo pari modo ex hoc, quod praedicetur, intrium fidei, perdiuerant tam vique in finem esse do num gratuit uni, ac Deum pro suo mero beneplacito praedestinasse , quibus esset caturus .dem perseuerantiam usque inanem, quibus non esset daturus, non inducuntur homines in desperationem,nec utilitas,aut necessitas tollitur exhortationis, qua homiles hortain: mur ad fidemin ad perseuerantiam vique an finem. Esemo idem erit sentiendum de pia dicatione absolutae
569쪽
Ad nonam rationem Theologaea- sypra destinationis ad ei oriam ante praeuis merita.Verba Augustini sunt. Ne die entes notant hominibus dieare, dona Dei se . Ut Ueniatu ad Mem,in perma ineatur in Gne plus ε'eratio,quam axismatio idea V 'istur Uferri, dum euιtant .sus audιunt, certum esse Aumana ignorantia, eui Iargiatae leas, cui non Iamia
tur hae dona. Cumeroo , Gnobiscum stysdream, dona Dot esse fastiantiam , Meontinentiam 3 xuod flbae, eum Dei dona prsdieantur , non impeditur hortatio, qua
homines ortamu esse sayientes ct eant nentes quae sandam ea uia eι - existimis impediri exhortationem, qua exbortamur ba mines enire ad em eminea per manere sque in em Si dicaturri Ego non sum certus de voluntate Dei , . an me elegerit ad gloriam iam ipse ab aeterno pro suo obiectio
beneplacito praedeterminauit numerum electornm in raprade inde ignauit omnes saluandos si ego ad illum numerum fima uene, non perraneo, frustra erit omnis labor, omnis diligentia, omne studium virtutis, quia fieri non potest, ut e tra illum numeru aliquis ad Regnu coeloriperueniat.
Haec fuit etiam obiectio Massiliensium , cui banctus faustust Augustinus libro de Praedestinat. Sanci cap. i. respon detr Sane, inquiens , eum Aponsus Atrat, Ideo eode, Rom. 4..tfecundum gratiam mas promφιιο, miror bomrnes ins mirati suase mala committera,qua Armitat promi Am Dei.Sed incerta est mihi, inquit, de me ipse Notansas Dei. Mid ergo petua ni tibi ounta de te imo cer
in de Dono Perseuer capite a remedium emcacissi rnum tradens, quo baratrum desperationi effugere,
kant,qui circa praedestinationem etinimodi variasse turbationibus agitantur, quaeda verba collatoria illis
570쪽
de obis quoniams emise/ ram eum ipso abere iubem inriς ni,non in bis Maledictus enim omnis homo, qui spem baia in homine, , honum esJ eon erecin Domino, qua eonsidere in homine; quia beati omnes, qui cons uni in Psilm. i. o. Et banc θem tenentes, seruit Domino in timore, exultate et eum tremore, quoniam de vita aterna, quam iis premisioni promi t non mendax Dem ante temo ora pterna, nemo potes esse securus, nis eum consumata Iob. . fuerι ira vita, qua tentatio en super terra et sed Deuno perseuera e ins osque in eius sitae sinem,eu quot die dicimus: Ne nos inferas in tentationem. Sed de his plura in disputorio de Auxili1s nu. a. dicta sunt. Neque est admittendum, Sanctos Patres per diuinam praedestinationem ex praeui sis meritis prouidentiam Dei ab his calumnijs vindicasse, qualiter enim intelligendi sint,& cum sententia Sancti Augustini circa praedestina-Cap. 3. Qionem gratuitam concordandi, iam lassicienter in superioribus explicatum est. Vbi etiam responsum dedimus ad verba inducta S. Thomae ex I p. q. r. art. 3.ad 6. Ad aliud inconueniens,quod in hac nona obiectione tangit, ni miri per electione illam absoluta ad gloriam Introduci licentiam vitae, iam in solutione ad octauam respodi, ubi ide inc6ueniens ruit iteru obiectu.
Decima rationi eontra eandem radesinatis
Raedestinatio, ' reprobat; ant praeuis merita, vel demerita in multis discrepata sententia Be t Augustini. Primo uia in ea ponuntur etiam Argei sim ii modo electi absoluto decreto ad gloriam ante omnem praeuisionem. At hoc aperte videtur contra
Diuum Aigustinum , qui diuer fialocis pcrstuc ranciam ponit in libero eorum arbitrio,