장음표시 사용
161쪽
Ia, ID. I, 2θ, 2. III, Is, 6. V, Id, I) haec vide notatu paulo
162쪽
φθάσανῖεc VI, I, 2. v θασα των VI, 5, d. Ex quibus omnibus locis sacile intelligitur, Arriano inliti itivum et participium solius noristi primi, indicativi vero singularem numerum Solius aoristi secundi placuisse, indicativi denique pluralem tum ex aeri Sto Primo,
163쪽
Metilli. ad Anacr. Od. XXI, X. Ex iis, quae hic adscripsimus, haud difficile videtur discrimen statuere inter usum praepositionis rares et ὰπο. Prior praepositio, quae verbis Passivis Saepissime adiungitur, id ipsum semper Significat, eae quo quid oritur, perscitur, et retinet, ut ita dicam, paSSivam significationem. Praepotitio ὰπo vero, cum indicet unde quid procisccttur, in formulis, quales
Supra memoravimus, notionem Continet cctuScte, consequenlicte. Ut igitur ad locum, qui totius disputationis anSam nobis Praebuit, revertamur, υπο πολυχεte verterim, mαA RO eorum ritimero (S. Permctgnum Numerum), qui veriam Suctin Conmerrent. Contra ὰπο πολυχειρίασ est Propter mαgnum eorum numerum: in Isiae Uer Dielen
Hiande. Et tetigit hunc usum Wytten b. ad Plui. Morali. P. y5, E, t. I, p. 522, ed. Lips. Inde etiam intelligitur, cur Semper seredicatur isφελεια η ἀπο τινοσ S. εκ Tiro , TariSSime Vero υπό τινο . Vid. ann. ad II, 22, 6. Ceterum quae hoc loco breviter tantum et ita sunt di Sputata, ut si versa codicum Scriptura illuStretur, Speramus sore ut de iis paulo uberius disserendi facultas nobis contingat. Cf. interim Herm. ad Soph. Electr. v. 65. s. ἐπῆγεJ Ed. Eas. επῆχε. o. Tisu 'λiησίον - γε sistri Sic recte Cod. F. Edd. veit. et reli. eodd. ignorant articulum, qui quomodo abesse possit, alius videat. ιεφυλαξαν Ed. Las. δ' ε φυλαξαν, vitio aperto. Cf. I, II, T. 12. Toυ ἐρ)ηριμ ιιερου τειχουσJ Schini ederiis e cod. F. dedit rotiisset 'ei OU, quae sorma in hac verborum compositione ab ArrianiuSu loquendi aliena videtur. Vid. ad II, 22, Io. Unde restituimus veterem omniussa fere eodd. et edd. veit. Scri Pturam.
164쪽
C. XXII. τό βρriotu sis siri Ed. Basil βor ρισμενον. PauIo ante nescio an rectius Scribatur καὶ αυτου ἐσ εστηκότoc, id quod iam vulcanius videtur SeriSisse, verba sic interpretatuS: Olque ipsemet operi insictret. FormaS αυτου et αυτ ρ confuSS, vide III, II, d. d. στενωτερασ TεJ Sic scripSi Pro στενοτέραc, quod omnes editiones amplectuntur. Nam non cenSeo Grammaticos esSe audiendos, qui praecipiunt, comparativum adiectivorum στενoc et κενοσ in orερo; formari. Cf. praeter grammaticos quos excitavit Figcherus ad Weller. p. 8a sqq. Beotc. Anecdd. t. III, p. I 286 χωρὶσ
κεινη δε τρυφάλεια ἀφι εσπετo παχειst (Il. III, 3 6 vide Luttin. Gr. ampl. p. 26d sqq. Math. Gr. lib. t. I, P. 25s, not. Nec potest negari, in codicibus et editionibus veteribus, si non ubique, ut contendit Luti manus, tamen Saepe reperiri utramque comparativi formam. Vide Heind. et Stalibi ad Plat. Phaed. p. III, D. Schmeigh. ad App. t. III, p. 38 . Popp. ad xen. Cyrop. II, d, 3. Baehr. ad Plui. Philop. p. 8; ad Ctes. fragm. P. I68. Fri Esch. in Iahrb. d. Phil. et Phaed. I, 2, p. 26d. Erueg. ad Xenoph. Anab. III, a, Is. Apud Arrianum semper alias reperitur
forma in inαroc, ut I, 1s, d. V, d, 5. V, 2b, 15. VI, a, et, visi
165쪽
quod in ed. Bas. passim brevior forma sit expressa. Sed in talibus scripturae huius editionis magni momenti esse non posSunt, cum plurimis in locis ambiguus haereas , num lectionis varietas codicibus, an typothetis sit adscribenda. Sic I, 2o, 8 ed. Las. exhibet eptasινότερον. I, 2, 3 πιθανοτερον. CL ann. ad I, 5, I 6.
III, 15, 3. IV, 2, s. VI, et, Io. Sic denique in historia Indica,
quamvis Arrianus dicat στεινοσ, ut XVI, S, tamon Semper Comparativum formatum vides in osτεροζ. Vide v. c. III, 8. IV, 2 et passim alibi. - Mox ed. BaS. καῖερηριμένων. s. os ccc tori Edd. rursus omnes cibα οἷ In ed. Basil. postάγων colon minus recte positum est, quod iam delevit vulcanius. καὶ ουτοι Πυδὲ αυτοί Similem verborum Coniunctionem vide I, 2I, καὶ δ τρίτoc πυργοc κατασεσει α Moc ου Jὲ αυτοσ χαλεπωc ἀν
canius ipse postea emendavit sive ex Ms. sive quod videbat vitium operarum esse. Gronου. Cf. ann. ad III, 3θ, 18. ξυντριψαιJ Ita scribendum erat pro vulgato ξυντρίψαι. Vide Passov. Lex. s. v., ei SpitZn. prosod. p. 53. '
166쪽
Nominibus propriis vero articulum Saepe non CSSe appositum quis
Est tamen formula quaedam dicendi, ubi articulum semper omissum vides, apud Arrianum certe. Cf. I, IO, I αλισκεTαι αUTotc ανδρα- σιν. III, 8, 3 TO Uc σε καὶ ξ οντα; αυτola ta rotc ελαβον. Adde II,
2, Io. II, 3, s. IV, 5, IB. v, is, d. De usu scriptorum Atticorum vid. Lob. ad Phryn. P. ys sqq. Cf. Xen. Anab. I, 2, IT
167쪽
pro ea cuius sanior e xstitit Schmiederiis, απεθανoν ,αὶν των μέν των - , nulla alia de cauSa, quam quod Cod. F. eam Commendaret. In qua, Si duplex saeta tolerare velis, tamen particula adversativa valde desideratur. Huc accedit, quod verborum ordo, qualem Cod. F. exhibet, contra Arriani morem loquendi quam vehementissime pugnat. Cf. I, 6, 6 οἷ δ ε παλαι μεν εθαυ/υια ν - , TOTE g. IV,s, d of πολλοὶ δε ξυγγραφεισ Toυτο ου λσουσιν απελθοντα δέ, ubi vulgata oὶ πολλοὶ /ιεν - quominus retineretur, impediit omnis codd. Florr. manus. IV, II, 2 των δὲ Σκυθῶν απέθανον μὲν -- οὶ δέ. VI, 2, 2 αυ σ δέ βασιλέα ειεν ἐπτα μὲν εorcsν - πυλεων σε - τὴν στρατιαν δ Cf. ann. ad VI, 2 , d. Prorsus alienum ab hac loquendi ratione est quod Gronovius parum Consulte ad defendend*m codicis sui scripturam protulit VII, 28, I aissorisν των νεέν, των ό Sequitur enim δέ, quod ad 1i orti r Acer reserendum esse QSSe quis erit qui dubiteti Nec sane morabitur quemquam duplex μεν, modo
cetera recte habeant. Cf. d, IT, I, 2. V, d, 5. I, 6, 5. Siebei. ad Paus. I, 28, 8. καὶ 'Ad retae OoJ Partire iri , Inserui articulum, qui in editis
omnibus deest, nec abesse polefit, quum modo scriptum sit L σωυατο φυλαξ, ό τοξαρχη*. Schmi d. Non multum abest quin Schmie-dero assentiar. At vide III, 2I, 2 N αο ἀνric τε χιλιάρχηc conser ann. ad II, Is, 3. His perlectis excusabis me quod arii-culum uncis inclusi. C. XXIII. τὴ πολιορκὴ J Ed. Eas. τε πολιορκUre. Paulo ante pro ἐπιπολυ scripsimus ἐπὶ πολυ.2- ταυτα ἰν νω λαβοντεcJ h. e. his perpensis. Sic dixit Himer. Ecl. XIII, p. 2do ἐν νήν λαμβάνοντεσ, τίνι; obtαι τοτε γενmoa Tm. Plane
168쪽
*c τὴν 'ADκoνν,ησονJ Edd. et Codd. Grono vii hc Trii' ακ Παν τὴν ἔν τῆ νησω. , Si quid video turbas has oggessit earundem vocularum subita repetitio, nimirum ceκραν et Triν. Itaque si eii cantur illae tres invicem se sequentes Triν εν rii, et credamus in primis exemplis, quae ex chirographo Arriani descripta sunt, ab hominibus non asSequentibus manum auctoris, sed tamen religiosis insequendo literarum ductu , fuisSe lectum ec et M ακοαν νησω, quod illi, qui sequeliti aetate descripserunt haec apographa prima, defectum esse animadvertentes , Supplendum ita censuerunt Tiην ἐν τῆ νrietes: Si, inquam, Sic Statuamus et revertamur ad veri Similem priο-rum exemplarium lectionem, enimvero ecce tibi pulcherrimam restitutionem, nempe Oc γην 'ADκονν)ησον α γαρ)ρησαν. Nequiritur enim adiacens arx, ut et illam et alteram urbis Halicarnassi cum luce oriente videre potuerit. Testatur autem claris verbis Strab' (XIV, 2 p. 2oo, ed. Ster.) 'γχει ακοσπολιν )i Dλικαρνασσο ' προκε/Tαι δεαυτηc ii Dρκorriso . Gi Onoi . Ingeniosam sine dubio coniecturam Gronovit recepi. Schini ederum secutus. Sed nescio nia vulgata aeque recte habe f. M κονν)ησον enim parvam insulam fuisse e regione Halicarnassi sitam ex Strabonis l. l. et Steph. B Z. S. v. eonstat. In Pa autem castellum suisse Oxstrucium veri simillimum osti Quidni igitur Arriano Iicuerit scribere paulo accuratius Oc Taiuακραν Tiην ἐν τῆ νήσω - , praesertim cum haec arx diserte ab Salmacide arce ei distinguaiuri Atque haec altera arx ΣαλAtακ cvocata nonne pro acropoli habenda est ' Diodorus certe XVII, 25 ait, or δὲ Περὶ τον M μνονα στρατηγοὶ καὶ σατραπαι συνελθοντε εγνωσαν - ν noλιν ἐκ λεηεῖν, εἰσ τὴν α κ ρ πολιν τoυ:
169쪽
5. ὴ σ υπεφ αινεJ Praeter hunc iocum semper obtinet apud Arrianum forma Attica Ecbo. Exempla multa vide collecta ad II, i Io,