장음표시 사용
191쪽
καασ κέατερον Coniungenda et ud αυTotc Sint reserenda. Tum enim hunc nobis videmur lucrari verborum Sensum: Interect τεγο hcti octriin eoa , in Macedonum cohortes tilrοque in cornu clivosilias impeium fraciunt. Illi λοχοι καiα κ ηασ D άτερον sunt sagittarii, Agrianes et iaculatores Thraces, quοS Paulo ante memoravit Arrianus ab Alexandro in utroque latere Macedonici exercitus collocatos fuisse II. κατὰ κρmori Ed. Las. κατὰ στράτos Mox scripSimus P codice F. ό στρατηiroc risu Edd. veit. Ot duo codd. voces Tων Zoi Orisu omnino nοglexerunt. In duobb. codd. vidit Gronovius Ttor, omiSSis reliquis. FNunquam i a abrupte ArrianuS, ut unum aliquem honorans non addat, cuius militum partis dux suerti. IV.
192쪽
d. cor ei isto εοαJ Sic recte Gronovius scripsit ex auctoritate codicis F. et duorum all. codicum. HI EDJdosii tarte Teli. Codd. Cum edd. tias. Vulc. et ElariC. Comparativum. Cum tam firmis nitaturioni montis, Ia. l. non esse sollicitandum facile perspicitur. Sed si SI portativium mordicus tenerent omnes Codices, non QSSet quod
deat a προωφ εο εσθαι; id quod serri nequit, quia hoc verbum, recte monente id Gronovio, non nisi dativum admittit. Cf. I, et, I 2 a Uti
absolute poSita, nisi adiecto participio verbi Substantativi, id du-
193쪽
bium iam dudum a viris doctis profligatum est. Vide Lornem. ad Xenoph. SI Inpos. P. I d. Lob. ad Phryn. P. 2 8. Exempla participii absolute positi apud Arriata iam passim obvia iam adscripsit
Iro noxius haec IT, Id. I, 23, s. I, 2d, S. IV, 2, 6. IV, Is, 5. VII, 8, 8; quibus adde V, 26, I2. VI, I, 6. Cf. Laelii . ad Plui.
Philopoem. C. s. meriisdorf. ad Himer. P. 2. Lennes . ad Phatur. P. Zo. Valcli. ad Herod. v, dy, p. 8si. Schaes. ad vos. Ell. P. o. Equidem, Si dicendum est quod sentiam, a Groiloxii partibus Sto, quia Si imo su femininum esset, Arrianum scripturum fuiSSE POT-
194쪽
corrumpi poterat, unde siebat, ut nominativus in accuSativum com
195쪽
Lib. II. C. I. επὶ ΛέσβουJ Ita codd. Gronovit omnes et edd.venet. ac Lasit. Unde Schmiederus re it. Ag ou reli. edd. vid. anii. ad I, II, d et III, 25, 6.
2. καὶ προσχωνJ Non aliter scribendam arbitrati sumus hanc vocem, praeeuntibus viriS clarissimis, inter quos nominasse sufficit Lobecu. ad Phryn. P. 6 I. PorS. ad Eurip. IleCub. Praef. Supplem. p. XLVII, ed. teri. LipS. Goeli. ad Thucyd. I, Is, p. 8. Ouam Scripturam omnes quoque codd. et edd. vett. Arriani firmant
ut hic, ita I, d, I. I, IS, T. II, 2, s. II, 2θ, s. VI, Is, s. Aliter iudicat Schaef. xd Iuliani orat. p. XXII.
196쪽
haec verborum ComPOSitio Per ei Sa ESt, quamquam omnes inter
Placet επε rei'εν, unde penderet ille accuSativus. Sed interpositis verbis ιρα - όλκασιν Senientia paululum immutata constructionem etiam mutavit, ita ut ἐν φυλακὴ i h χεν cum PraegreSSis Coniungi upte non POSSit, Sed potius arcte cohaereat Cum vel bis α ποκλείσασ
Παχα κατακλείσαντεσ εἷλον ἐν φυλακὴ i. Atque id ex sparte iam vidit Gro- novius. Hic est enim loci s sensus e Piaricin Berο nctipium rac Promontorium Sigrium, tibi rictυibus - Sliatio est, misit iisque Ocnαυ Olionem interesi/clens OhSeri Ohcti. Locum si ita interpretaris, bene etiam habent veri,aἐΠὶ etiην ἀκραν, quae alias minus apte dicia videantur. Quamvis enim bene dici possit 'Onti, etiνει ἐπὶ τηρ βκ Παν, iure dubii Ps an recte dicatur Os τινὰ ἰηὶ χην ἀκοαν. Aec iam Pn quisquam inter
197쪽
d. καὶ τoυτο εβΠαρ εJ Sic cod. F. In editionibus veteribus et quattuor codd. Gro novit poSt Tot is i 'Serinna Iegebatur hu ris TOTE, ii Credo, Placuit quibusdam repetere voces integras libri III, II, 2καὶ ε περ τι αλλο κέα τουτο ἐκάκωσε TOD Περσα/σ ἐν Tis Toτε Toc πράγματα. Sed ibi recte et plane in tempore Sic Scripsit. Nec Vulcanius, nec Facius has voces in verSione ex presserunt. Sane non magis necesSe est, ut hic temporis circumstantia annotetur, quam I, 2 , I rict rsei es; ha et ) ε ε εο τινὶ άλλ ω ευδοκίμησε - λε ανδρο c. et Gi Orisi . Non tam ineptum videtur illud Sive libra riorum, sive Arriani ipsius additamentum, ut defendi non possit. Sed cum neceSSarium non Sit neque a codice F. ognoscatur, nobis reiectum est. Fon indigna Sunt quae Cum Arrianeis conserantur
Latini Scriptores, ut Caes. beli. Gall. III, 22 AdcctnluctrinuS cum
198쪽
. προζ βασιλDe OAαρειo J , Nihil certius est, qliam pacem istant cum Artaxerxe factam esse svid. Xen. Hist. Gr. V, I, XI. E), non cum Dario Ocho vel adeo Codomanno. Unde si hoc tantum loco nomen Darii adiectum esset, pro glossemate id haberem. At cum etiam II, 2, d repetitum sit Inrὲ Dντι κίδου Λαρείω συνεθεντο, error potius Arriani esses videtur. Nomen tamen Darii utroque loco uncis includendum curavi e Sehmie . Nobis non dubitandum videtur quin nomen propritim ab inscito quodam glossatore intruse Sum Sit. Idem nomen male illatum vide III, II, s. Cf. quae de glossarum vestigiis apud Arrianum diximus in praestatione. hirὶ rope m/ίσεσίJ Quod Vulcanins in his verbis sibi visus est
199쪽
Toυσ ἔχονταri ita absoluie vocantur divites, quasi or Moντεσ Tαλ ματα, quomodo locutus est Paus. III. 8, 2, ubi vide Siebelisium. Exempla illius locutionis adscribere post egresgias curas valclienarii ad Phoenn. v. do8, ad Herod. VII, 22, Sohaemii ad Bos. Ell. p. 538 et Astii ad Plat. Legg. V, p. I 2, vanus QSSet labor. Mox pro imβίαλοντεc ed. Basil. επιβαλλοντεc (Sic).C. II. 2. 'αΠα *αρναβια ου - ερουντ J FIta sine perfecto Sensu haec haerebant in Iacuna, quam explevi ex illis, quae vulgaveram in Supplementis. e Gronon. Haec Gronovit verba referenda Sunt ad ea quae scripsit in libro admodum raro, quem evidit Lugduni Latavorum ann. I 6 5, ita inscriptum: Supplementα ἰαCΗηα--rmn in laeneo Triclico, Dione Cassio et Arricino de e editione Aleaeαndri, P. I65 sqq. di mirum in edd. Bas. Vulcan. et Blane.
αονέιβ αξυ L Similem lacunarum originem vide II, II, 8. III, 6, I. 3. δέκα-ν β αγονταJ De hac perversa verborum coniunctiοne vide quae diximus ad I, Id, s. d. ην ἐπὶ νταλκίδου OAcceεApJ συνέθεντοJ Nomen Darii uncis
200쪽
inclusimus, ut a glοSSatoris manu prosectum. Ne quis dativum in hac formula necesSarium Putet, videat IV, I, 2 κατὰ πηεσβείαν φιλίαν ξυνώ1 σομένoυσ. Xen. de reP. Atia. II, IT βττα δ' αν o dij, coc
5. Tα p EM Zῆσ EUMOιασ - ἐπo ι fcαλλονJ Ut in pluribus aliis, ita in his imitatus videtur Arrianus Thucydidem, qui dixit II, 8 1i ἀε
uc - ποοσδοκἀν εσεσθαι βρJ Dubius haerere possis, num particula ah ad praesentis infinitivum, an suturi sit reserenda, praesertim cum haud raro apud Arrianum illa particula suam sibi propriam sedem non obtineat, ut VI, 6, d of σε Πυποτ βρ opnio hi Tε διὰ τῆe ἀνυ osυ ελθεῖν. VII, d, 5 υτι καὶ τὰ /ιεγάλα ἀν ε υκουν - εξεDγάσασθαι, Mihi quidem hσεσθαι ἀν cohaerere videntur. Cf. Schaef. ad Greg. Cor. p. 66; appar. Crit. ad DemOSth. t. I, P. 6qd. At vix puto multos apud Atticos scriptores inventum iri locos, tibi Au indicativo suturi adpositum sit. V. Schaei . ad Dem. t. IV, P. 2 3. Scriptoribus senescentis Graecitatis hoc ipsum non displicuit. Cf. Xen. Ephes. p. 66, II ου ' Au hic mi uic ελευσουαι. Himer. Oriit. VII, p. 538 ουτω γὰρ ἀν α Moniσιν ὴ πολ/c λ ophicra. Adde Iacolis. ad Ach. Tat. P. 28θ. 6. Atἀλλον η hosΠοψασJ Ed. Lag. et Vulo. 8ora ori c. Utrumque habet quo defendatur. Vid. ann. ad VI, 8, 3. - Mox ed. Da S. D muc pro LUβo,σ.