장음표시 사용
181쪽
Scr. videtur in Cumano A. V. C. 699.
Tironem ad se Menire cuit, sed viam timet, ne Malitudini noceat. Μ. T. CICERO TIRONI S. P. D.
Ego vero cupio te ad me venire: sed viam timeo. Gravissime aegrotasti: inedia, et purgationibus , et vi ipsius morbi consumptus es. Graves solent ossensiones esse ex gravibus morbis, Si qua culpa commissa est. Iam ad id biduum , quod fueris in via , dum in Cumanum venis, accedent continuo ad reditum dies quinque. Ego in Formiano a. d. m kalend. esse volo. Ibi te ut sirmum offendam, mi Tiro, estice. Literulae meae, Sive nostrae, tui desiderio Oblanguerunt. Hac tamen epistola, quam Acastus attulit, OCu-Ios paullum sustulerunt. Pompeius erat apud me, quum haec scribebam, hilare et libenter. Ei cupienti audire nostra, dixi, sine te omnia mea muta ESSE.Τu Musis nostris para ut operas reddas. Nostra ad diem dictam sient. Docui enim te, fides ετη ιον quod haberet. Fac plane ut valeas. Nos adsumus. Vale. xiv kal.
Pompeius Bagazonius , quia hanc
epistolam ad a. 7o8 refereudum Dutabat, quo anno Pompeius iam mortuus erat, legendum censebat POmρο-nius. Verum de Attico nihil opus erat dicere eum libenter apud se fuisse. Praeterea quum manumissionis mox futurae mentionem iniiciat, sequitur hanc epistolam a. V. G. 69s scriptam
eras Quas praebere consuesti. Nostra Quae ad me pertinent, quae me esse facturum tibi promisi. Manumissio significatur. EP. I A. MAN.
i in Docui te fidem inde dictam, quia fiat id quod promittitur. ID.
182쪽
Scr. ad Urbem prid. id. Iun. A. V. C. 7oέ. Rogat ut Araeter Malitudinem nihil curet i; addit de suo ad umbem a eruta et de statu re tibi. cioilibus discordiis yerturbato de triumpho suo 3; de praefectura Campana ..M. TVLLIVS ET CICERO TERENTIA ET TULLIA Q. FRATER ET Q. F. TIRONI S. P. I .
Etsi opportunitatem operae tuae omnibus locis de
sidero; tamen non tam mea, quam tua causa doleo, te non valere. Sed quum in quartanam Conversa vis
est morbi sic enim scribit Curius , spero, te , diligentia adhibita, etiam firmiorem fore. Modo fac, id quod humanitatis tuae est, ne quid aliud cures hoc
tempore, nisi ut quam commodissime ConvaIescas. Non ignoro, quantum ex desiderio labores, sed erunt omnia iacilia, si valebis. Festinare te nolo, ne nauseae molestiam suscipias aeger, et periculose hieme naviges.
2. Ego ad urbem accessi pridie nonas ianuar. Obviam mihi sic est proditum, ut nihil potuerit seri ornatius. Sed incidi in ipsam flammam civilis discordiae, vel potius belli: cui quum cuperem mederi, et, ut arbitror, Possem, cupiditates certorum hominum nam ET utraque parte Sunt, qui pugnare cupiant impedimento mihi suerunt omnino. Et ipse Caesar ami-Cus noster, In inaces ad senatum et acerbas literas mi.
Firmiorem Dre Hoe aegre admittit PMMost. et dubitat an vere quartana talem exitiam habeat. Certe Galentis, de arte eurandi ad Glaucon. I. dicit quartana exsiccari pituitam et atram bilem. Sed I. V. L. adducit D. GOulin , qui sie interpretatur , ut Cicero siguisicet istius febris naturam adhue non fuisse cognitam; nuue, quum certum sit esse quartanam, fore ut eito, iusta cura adhibita, Tito
Ex desiderio Nei. Amisias noster Ironice dictum.
183쪽
EPISTOLARUM serat. Et erat adhuc impudens, qui exercitum et provinciam invito senatu teneret; et Curio meus illum incitabat. Antonius quidem noster, et Q. Cassius, nulla vi expulsi, ad Caesarem cum Curione profecti erant. PosteaqUam senatus consulibus , Praetoribus , tribunis plebis, et nobis, qui proconSules Sumus, ΠΟ-gotium dederat, ut curaremus, ne quid respublica detrimenti caperet: nunquam maiore in periculo civitas fuit; nunquam improbi cives habuerunt paratiorem ducem. Omnino ex hac quoque parte diligentissime comparatur. Id fit auctoritate et studio Pompeii nostri, qui Caesarem sero Coepit timere. S. Nobis inter has turbas senatus tamen frequens flagitavit triumphum: sed Lentulus Consul, quo maius suum beneficium faceret, simul atque expedisset, quae essent necessaria de republica, dixit se relaturum. Nos agimus nihil cupide, eoque est nostra pluris auctoritaS.
4. Italiae regiones descriptae sunt, quam quisque Partem lueretur. NOS Capuam sumpsimus. Haec te scire volui. Tu etiam atque etiam Cura, ut valeas, Iiterasqtie ad me mittas, quotiescumque habebis, cui des. Etiam atque etiam vale. D. pridie idus ian.
Erant. Posteaquam etc. Ex interpretatione, quam sequimur, Sch. ait sensum enaSci ineptissimum, quasi Cicero diceret, postquam illud S. C. factum esset, nunquam maiore in Periculo rem p. fuisse. Sed Rosteaquamn Un Causae, sed temporis rationem reddit. Nihil igitur mutandum. LEN. Comparatur Veteres absolutem arare . intellecto ex proximis quid comparetur, amant uti. Liv.
XXXVIII, tu. Vid. ihi Noti Gron. i Gronovius malebat ad hoo. id
est, eousque impudens, ut parere senatui recusaret iubenti exercitum et provinciam deponere. Fortasse tammen potius legendum et erat ultro Pudens; ut significetur . eum et Per se impudentem esse, et insupera Curione excitari.
Nulla Mi expulsi Sed vim inter
pretabantur S. C. quo removehantura reP. Caesar B. Civ. S. I. F. GEON.
184쪽
Scr. Capuae IV kal. Febr. A. V. C. 7oέ. Deplorat statum re ublieaer initia belli ciuilis e onit: TDonem,
ut ualitudinis rationem rediturus habeat, admonet. Μ. T. CICERO TIRONI SVO S. P. D.
Quo in discrimine versetur salus mea et honorum omnium atque Universae reipublicae, ex eo scire potes, quod domos nostras, et patriam ipsam vel diripiendam vel inflammandam reliquimus. In eum Iocum res deducta est, ut, nisi qui deus , vel casus aliquis subvenerit, salvi esse nequeamus. Equidem ut veni ad Urbem, non destiti omnia et sentire, et dicere, et facere, quae ad Concordiam pertinerent: sed mirus invaserat furor non solum improbis, sed etiam his, qui boni habentur, ut pugnare cuperent, me Clamante,
nihil esse bello civili miserius. Itaque quum Caesaramentia quadam raperetur, et oblitus nominis atque honorum suorum, Ariminum, Pisaurum, Anconam, Arretium Occupavisset, urbem reliquimus: quam Sa
Pienter, aut quam sortiter, nihil attinet disputare. Quo quidem in casu simus, vides. Feruntur omnino
Nisi qui Codd. complures Uss. nisi
Improbis Admonuimna olim Medi eum codicem, et alium item h num imρrobis habere, tertio multitudinis casu I et paulo post eadem ratione his. Animadvertimus postea
optimos auctores ita loquutos esse. Quare veterem omnino lectionem recipiendam censemus. Citatur testi
monium Acii Meleagro, a Nonio Mareello in Vastities, Quae Maatitudo haec. aiae unde in sit mihi ρ Item Terentii Varronis e Iv libro de vita populi romani Iέi3 : Tanta Porro in sit ---ditas bonorum plerisque. ut Mel crae. lam ruere, dummoda magistrarus adistiscantur . exνtent. Aliis etiam in locis apud eundem , nisi memoria me decipit, veterea scriptores ita loquuti esse reperiuntur, et ut arbitror exempla Passim occurrerent, nisi omnia quae eontra certas quas dam ipsorum regulas sacerent, . re
gentioribus Grammaticis temere deleta essenti VlcT.
185쪽
EPi STOLA RVM conditiones ab illo, ut Pompeius eat in Hispaniam; delectus, qui sunt habiti, et praesidia nostra dimittantur; se ulteriorem Galliam Domitio, citeriorem
Considio Noniano his enim obtigerunt traditurum ;
ad consulatus petitionem se Venturum; neque se iam velle, absente se, rationem haberi sui, Se praesentem trinum nundinum petiturum. Accepimus conditiones: sed ita, ut removeat praesidia ex his locis, quae occupa, it, ut sine metu de iis ipsis conditionibus Romae senatus haberi possit. Id ille si secerit, spes est pacis non honestae; leges enim imponuntur. Sed quidvis est melius, quam sic esSe, ut sumus. Sin autem ille suis conditionibus stare noluerit, bellum paratum est: eius rnodi tamen, quod sustinere ille non Possit, praesertim quum a suis conditionibus ipse su- gerit: tantummodo ut eum intercludamus , ne ad urbem possit accedere; quod sperabamus fieri posse. De lectus enim magnos habebamus; putabamus quo illum metuere si ad urbem ire coepisset, ne Gallias amitteret; quas ambas habet inimicissimas, praeter Transpadanos ; ex Hispaniaque Sex legioneS, et magna nuxilia, Asranio et Petreio ducibus, habet a tergo. Videtur, si insaniet, posse opprimi, modo ut urbe Salva. Maximam autem Plagam uccepit, quod is, qui sum-His urniam ) Pompeii provinciam. Quod Cicero, vitandi helli eivilis
Causa, censuit. e . 6, lib. VI. MAN. i) Suam Benedictus recepit ex omnibus eodd. a se collatis. Sie et
Manutii libri et Pal. 6. inundinum Lex, ad populum
serenda, promulgabatur prius, ut Pertrium nundinarum spatium Populo Pateret; quo posset, lege satis eou siderata . quid sentiret, si Tragiis ostendere. Eadem, opinor, tu mngistratibns creandis ratio ivit, promulgatis Per tres nundinas eorum nominibus , qui petebant: ut populus, de
quilina suffragium laturus esset, tanto ante nosset. Atque hie Trinundinum,
pro Trinundini spatio dictum puto.
Caesar et aedilis et consul dare civitatem cogitarat . quod postea dictatoe effecit. Coloniam quoque Novum
Comum deduxerat. Vide ad Attic. V, α; VII. 7. LEM.
186쪽
LIB. XVI, EPIST. I 2 i 83mam auctoritatem in illius exercitu habebat, T. Labienus, socius sceleris esse noluit: reliquit illum, et nobiscum est; multique idem facturi esse dicuntur. Ego adhuc orae maritimae praesum a Formiis. Nullum maius negotium Suscipere Volui, quo plus apud illum meae literae cohortationesque ad pacem valerent. Sin autem erit bellum, video me castris et certis legionibus praefuturum. Habeo etiam illam molestiam, quod Dolabella noster apud Caesarem est. Haec tibi nota esse volui: quae cave ne te perturbent, et impediant valitudinem tuam. Ego A. Varroni, quem quum amantissimum mei cognovi, tum etiam valde tui studiosum , diligentissime te commendavi, ut et valitudinis tuae rationem haberet et navigationis, et totum
te susciperet ac tueretur: quem Omnia iacturum confido. Recepit enim, et mecum loquutus est suavissime. Tu, quando eo tempore mecum esse non potui-Sti , quo ego maxime operam et fidelitatem desideravi
tuam, cave sestines, aut Committas, ut aut aeger aut
hieme naviges. Nunquam sero te venisse putabo, si salvus veneris. Adhuc neminem videram, qui te postea vidisset, quam M. Volusius, a quo tuas literas accepi: quod non mirabar. Neque enim meas puto ad te literas tanta hieme perferri. Sed da operam, ut Valeas: et, si valebis, quum recte navigari poterit, tum naviges. Cicero meus in Formiano erat: Τerentia et Tullia Romae. Cura, ut valeas. Iv kalendas sebr. Capua.
187쪽
Ser. IV idem Apr. ut videtur A. V. C. 699 in Cumano.
hortatur Tironem ad Da Hinem curandam. M. T. CICERO TIRONI S. P. D.
Omnia a te data mihi putabo, si te valentem videro. Summa cura exspectabam adventum Menandri, quem ad te miseram. Cura, si me diligis, ut valeas: et, quum te bene confirmaris, ad nos venias. Vale. IV idus april. XIV.
Ser. IV id. Apr. A. V. C. 699 in Cumano. Sollicitudinem suam ob morbum Tironis significat,
et Malitudinem ut curet, hortatur.
Menandrus postridie ad me venit, quam eXSPectaram. Itaque habui noctem plenam timoris ac miseriae. Tuis literis nihilo sum factus certior, quomodo te haberes : sed tamen sum recreatus. Ego Omni delectatione, literiς que omnibus careo; quas ante, quam te videro, attingere non possum. Medico mercedis, quantum poscet, promitti iubeto. Id scripsi ad Ummium. Audio te animo angi, et medicum dicere, ex eo te laborare. Si me diligis, excita ex somno tuas literas humanitatemque, propter quam mihi es carissimus. NunC opus est te animo Valere, ut corpore possis. Id
Menandrus Ita recte seriptum iutino Manutii codice. In aliis nomen
coniecit M. Curium, cui Tironem Patris aegrotantem Cicero comm Pndaverat.
Humanitatemque Non dubito, quinhiamanitatem hic Cicero, non p ro facilitate quadam et henevolentia erga homines. sed pro eruditiove posuerit. Vide Gellium lib. XIII, c. 26. ΜΑΝ.
188쪽
quum tua, tum mea causa facias, a te peto. Acastum retine, quo commodius tibi ministretur. Conserva te mihi; dies promissorum adest; quem etiam TEPraesentabo, si adveneris. Etiam atque etiam vale. Iv idus.
3 Nannmissionis promissae. antevertam. Nisi leg. quae. Statim RePresentabo Non exspectabo, sed Praestabo, nec opperiar diem. GRON.
XV. Scr. prid. id. April. A. V. C. 699 in Cumano.
Suam de Tironis Oalitudine sollicitudinem signisicat. M. T. CICERO TIRONI S. P. D.
Aegypta ad me venit pridie idus apriles. Is etsi mihi
nuntiavit, te plane sebri carere, et belle habere: tamen, quod negaFit te potuisse ad me scribere, curam - mihi attulit, et eo magis, quod Hermia, quem eodem die venire oportuerat, non venerat. Incredibili sum sollicitudine de tua valitudine: qua si me liberaris, ego te omni cura liberabo. Plura scriberem , si iam putarem , libenter te legere posse. Ingenium tuum , quod ego maximi facio, conser ad te mihi tibique conservandum. Cura te etiam atque etiam diligenter. Vale. Scripta iam epistola, Hermia venit. Accepi tDam epistolam , vacillantibus literulis: nec mirum, tam gravi morbo. Ego ad te Aegyptam misi, quod nec inhumanus est, et te visus est mihi diligere, ut is tecum esset ; et Cum eo coquum, quo uterere. Vale.
Aegypta Nomen servi, ad Att.e'. t b, lib. IX. Misit ad Tironem Cicero quinque servos suos, ut et henevo- leuliam in eum ostenderet, et de eius valetudine eertior fieri posset: Μarionem primum. ep. t , deinde Meuaudrum est. 13, Postremo Hermium, et eoquum, ep. IS. Acastum antem non misit, sed enin eo reliquit, ep. S.
Vterera Sie cum Benedicto reseripsi Pro vulg. utere, auctoritate codd. Dresd. 2, 5, Lips. it. Vietorii librorums
189쪽
Ser. videtur in Britannia A. V. C. 699.
Quintus fratri de Ti1 ine manumisso et gratias agilet gratulatur. Q. CICERO M. CICERONI FRATRI S. Ρ. D.
De Tirone , mi Marce, ita te, meumque Ciceronem, et meum Tulliolam, tuumque filium videam, ut mihi gratissimum secisti, quum eum, indignum illa fortuna , nobis amicum, quam Servum esse maluisti. Mihi crede, tuis et illius literis perlectis, exsilui gaudio, et tibi ago gratias et gratulor. Si enim mihi Statii si- delitas est tantae voluptati: quanti esse in isto haec eadem bona debent, additis literis , sermonibus, humanitate , quae sunt his ipsis commodis potiora' Amote omnibus equidem maximis de causis, verum etiam propter hanc, vel quod mihi sic. ut debuisti, nuntiasti. Te totum in literis vidi. Sabini pueris et Pro - . misi omnia, et faciam.
De T. Ex hae epist. colligitne Statium Q. servum Prius manumis-fium eSse, quam Marcus Tironi suo libertatem dederit. Statius verri manumissus est ann. V. C. 69S. Deinde ex verbis ita te ... Mideam . persPicitur eo tempore Quintum longius ab
suisse. Convenix igitur eam scriptam esse R. 693, quo tempore Quintus legatus Caesaris erat in Gallia et Britannia. Et in hunc ipsum annum in eidit manumissio Tironis. Scn. Statii A Q. Cicerone manumissi. Vid. epist. 38, et is , Ithri II ad Atticum , et ep. a. lib. I ad Quintum Fr.
190쪽
Scripta videtur A. V. C. 7o7. Reprehendit vocabulum fideliter a Tirone in epistola alieno
loco positum, eique ualitudinis curam commendat. M. T. CICUIO TIRONI S. P. D.
Video, quid agas. Tuas quoque epistolas vis reserri
in volumina. Sed heus tu, qui κανων esse meorum scriptorum soles, unde illud tam ακυρον, VALI TvDINI FIDELITER INfERvIENDO 2 Vnde in istum locum FIDE LITER venit 3 cui verbo domicilium est proprium in officio , migrationes in alienum multae. Nam et doctrina , et domus, et ars, et ager etiam, fidelis dici potest: ut sit, quomodo Theophrasto placet, Verecunda tralatio. Sed haec coram. Demetrius venit ad me ; quo quidem comitatu αρ uλησα : satis scis. Tu eum videlicet non potuisti videre. Cras aderit. Videbis igitur. Nam ego hinc perendie mane cogito. Valitudo tua me valde sollicitat: sed in servi, et sacomnia. Tum te mecum esse, tum mihi cumulatissime satisfacere putato. Cuspio quod operam dedisti, mihi gratum est. Valde enim eius causa volo. Vale.
Tuas quoque epistolas Ita ut meae reseruntur. Fuit enim haec ipsius Tirouis o Pera: quod et Nepos in Attici vita ostendit: et Cicero ipse ep. 4. lib. XVI ad Alt. negat quidem eas a
Κοωωv Regula. Vtrum hoe ad iudicium Tironis, qui seripta Ciceronis examinnre. atque interdain etiam eorrigere solitus esset, an ad diligentiam pertinet, qui summam in iis custodiendis ordinandisque curam POueret y ad iudicium polius, ut opinoet
quod indicant ea, quae hequuntur. Miratur enim Cicero, parum B Perletranslato verbo Tironem usum efffie, quem ipse iudicem suis in seriptis lia- here consuevisset. ID.
Aκυρον improprium , alieno loco
positum. i) Si verum est ἀρωαι ησα, vide tur transponendum Post satis scis. Atque sic αρωμιἈσα vertendum e set e me ab eius colloqui s arari. Gronovius lamen lcgendum putabat ανομιλησας, quo quidem comitatu instructus. Manutius coniecerat ἐρο--λησας eadem signiscatioue.