장음표시 사용
161쪽
EPISTOI.An VMDobis erit. Quamquam quicum loquor 8 cram uno sortissimo viro: qui, posteaquam forum nitigisti. nihil secisti, nisi plenissimum amplissimae dignitatis. In ista ipsa αἱρετει, metuo, ne Plus nervorum Sit, quam ego putarim, si modo eam tu probas. Quid tibi in mentem venit8 inquies. Quia nihil hahebam aliud. quod scriberem. De republica enim nihil scribero possum : neque enim , quod sentio, lihel scribere.
Forum attigisti Virilem togam Schula re cripsit, sensu, ut induiqti. Vide superius ad lib. V, ait, postillaule, Qui id tibi. LE. L.
Scr. Romae initio anni V. C. 768. Quoritur de imPortunis tabellariis i ; narrat de P. bllae morte a a de bello Himaniensi 3; de Pansae Profectione inprouinciam 4 ς Cassii consilium Probat Brundi1inae mansio nis ἔ literas mutuas Poscit S. M. T. CICERO C. CASSIO S. P. D.
I raeposteros habes tabellarios; etsi me quidem non offendunt: Sed tamen, quum a me discedunt, flagitant literas; qDum ad me veniunt, nullus asserunt. At liae id ipsum sacerent commodius, si mihi aliquid spatii ad scribendum darent: sed pela sali veniunt; comites ad portam exspectare dicunt. Ergo ignosces: alteras habebis has breves: sed eXSpecta παντα περὶ
Alterna habebis hias breMes NOs hrevitatem; nam id paulo post largo 'putamu4 punctis mille distinctas es- Pr mittit verbis illis, sed ea spectalias dictiones: ut longe diversum παντα περὶ παυ v. Sed ignosci si hi sensum prae se ferant a Vero, nisi vult, quod hae non solum breves sint. fallimur; non eri ini ultra hctbebis. sed illias etiam ante breves acceperit, intelligimus, quod citius lorigiores plu- ut line sint iam secundae literae adnioresque nunc polliceatur, ideoque eum scit Plae breves. Vi T. aequiore animo va lil ferre illum haruiu
162쪽
me inanes veniant, ad te cum epistolis revertantur 3
Nos hic tamen ad te scribam aliquid ) Ρ. Sullam
patrem mortuum habebamus. Alii a latronibus, alii cruditate dicebant. Populus non curabat: combustum enim esse Constabat. IIoc tu, pro sapientia tua, seres aequo animo: quamquam προσαπιον πολεως η amisimus. Caesarem putabant moleste laturum, verentem . Nohasta refrixisse l. 4 Mindius Marcellus et Attius pigmentarius valde gaudebant, se adversarium perdidisSea De Hispania novi nihil ; sed exspectatio valde magna : rumores tristiores, sed αδ-οτοι. Pansa noster paludatus a. d. III kalend. ian. prosectus est, ut quivis intelligere posset id, quod tu nuper dubilare coepisti. τὸ καλου δι αυro citρετου QSSe. Nam quod multos miseriis levavit, et quod se in his malis hominem praebuit . mirabilis eum virorum bOnorum henivolentia prosequuta eSt.
mus literas de omni hi A. rebus. M. I. non curabat Nempe de genere mortis: laetus, quod de rnorte du- hilari iam non poterat. LEΜ. α Specimen civitatis. Ironia. Vel, amisimus hominem, unde scire PDS- fies quam corrupta civitate utamur. I. F. GRO .
3 Nempe quod Stilla ille effecerit tu auctioni hvs quibus bona Pompeianor tran vendebuntur ut pretia uortim aris 'retitor . quo Pertinere videt ne quod Mindius et Attius gavisi sunt, quum in eo se adversurium in auctionibus perdidisse videreui.
liam. - Projectus. ditan quidem ex Vi he. sed ex villis quadam tu quia Commoratus erut vi te trivm in Proviu-ciam iret. Aliter euim haec epistoluuoia cougruerct cum ad Att. XIl, i , et Seqq. LEM. - ΠΩρ- Epicureus factus. Dubiture comisti Quum in Epicuri scholam trausteris. 4 Ηυvestum propter se EXPeten
npud Caesarem auciυriinte. MAN.mmiuem Praebiari ) Humanissime se gessit; assi ictis opem tulit. Sic Terciat. iii Ileaut. Homo stim c humam nihil a me alientim Puto. tu.
163쪽
Tu quod adhuc Brundisii moratus es, valde probo, et gaudeo : et mehercule puto te sapienter facturum, si ακεν σπουδὸς sueris. Nobis quidem, qui te amamus, erit gratum, et amabo te, quum dabis posthac aliquid
domum literaruin, mei memineris. Ego nunquam quemquam ad te, quum sciam, sine meis literis ire patiar.
A κενόσπουδοςὶ Miui me curiosus, tuanium rerum studio vacans: rumusculos cuiusque rei non cui tanS. tu.
Scr. Romae A. V. C. 7o8. Distolae brevitatem excusat; tristitiam i mPorum accusat ἔnihil eae mmania asterri significat. M. T. CICERO C. CASSIO S. P. D
iuongior epistola fuisset, nisi eo ipso tempore peti la
esset a me, quum iam tiretur ad te: longior etiam, si ρλυαρου aliquem habuisset; I nam σπουδα ιν Sine Periculo vix possumus. Ridere igitur, inquies, POSSumus. Non mehercule sacillime. Verumtamen alia in aberrationem a molestiis nullam habemus. Vbi igitur, inquies, philosophia 2 Tua quidem in culina, mea in Palaestra est. . Pudet enim servire. I tuque sucio
molesta est. - Ad gravem quaestionem ne nihil dicat, ridicule respondet. In culina , quia volupini Em -- queias Epicuri: in Palaestra . quia mihi placent, qui virtutem et laborem Praeserunt. I. F. GEON. Pudet enim se Mire ) Aliquid agere publice . quia qui Purtem rei p. tra etat, is se compouere ad uulum uulua necesse habet. ID. I λυαρου Garrulum. Si garrillum hibuisset auctorem : si is essem , qui nugis sabulisque scri heudis delectarer. MAI. i) Selivis. habuissem, id est, si ha- huissem aliquid nugurum, de quibus iocari tecum POSSem. Σπουδαζειυ Serio agere, graves res tractare. MAI. a) Opiline sie P. Manntius teste Lambino emendavit vulgatum mea
164쪽
me alias res agere, ne convicium Platonis audiam. De Hispania nihil adhuc certi, nihil omnino novi. ΤΟ abeSSe, mea Causa moleste sero, tua gaudeo. Sed flagitat tabellarius. Valebis igitur, meque, ut a Puero secisti, amabi S.
Facio me alias res agere Itaque aliud me agere simulo vel spatiando in palaestra, vel d clamationibus me et discipulos exercendo. Platonis audiam Videtur alludere ad id, quod refert ep. 9 . l. I: atque ne quidem ille causam sibi ait non attingendae reψublicae fuisse, quod
quum ossendisset mytilum Athenien-aem ρν e iam desistientem senectialeete. Ne luato me arguat, quod tali tempore attingere velim rempublicam. I. F. G DN.
De Hiamni De bello Gesaris adversus Pompeii filios. CE .
Ser. Brundisii exeunte Ianuario A. V. C. 7o8.
Respondet duasus Ciceronis epistolia huius libri r 7. a 8. M. CASSIVS M. T. CICERONI S. P. D.
S. V. B. E. Non mehercule in hac mea peregrinatione quidquam libentius facio, quam scribo ad te. Videor enim cum praesente loqui et iocari. Nee tamen hoc usu venit propter spectra Catiana; pro quo tibi proxima epistola tot rusticos Stoicos regeram, ut Catium Athenis natum esse dicas. Pansam nostrum secunda voluntate hominum paludatum ex Vrbe exisse, quum ipsius causa gaudeo, tum mehercule etiam omnium nostrum. Spero enim, homines intellecturos, quanto sit omnibus odio crudelitas, et quanto amori probitas
Regeram Contra obiiciam. Τu Glium notasti ut rusticum et indoctum; ego contra . tot rusticos lihi Stoicos nominabo, ut Catius, cum iis collatus . urbanissimus esse videatur. Regerere, est ei, qui aliquid repreheu-
dat, aliquid contra obitrere. Plinius lib. XIII, cap. tb: Confines ei Maurirquibus plurima arbor cedri, et mensartim insania: quas feminae inris contra mamarisas regerunt. MAN.
165쪽
. et Clementia ; atque ea, quae maxime mali petant et concupiscant, ad bonos pervenire. , Dissicile est enim persuadere hominibus, υ καγὰν λ αυτὸ αἱρετου esse: g. xiv Vero, et λαραξιαν virtute, iustilia, τω καλῶ parari, et verum et probabile est. Ipse enim Epicurus, a quo omnes Catii et Amafinii, mali verborum interpretes, proficiscuntur, dicit: ουκ εστιυ ηδεως, ανευ του καλως καὶ &καίωe, ζῆν. . Itaque et Pansa, qui κ.δον Sequitur, virtutem retinet, et ii, qui a vobis ριλήδονοι , VOCuntur, sunt ριλοκαλοι και ριλοδίκ ratot, Omnesque virtutes et colunt et retinent. Itaque Sulla, cuius iudicium probare debemus, quum dissentire philosophos videret, non quaesiit, quid bonum esset; omnia bona coemit: Cuius ego mortem sorti mehe cules animo tuli. Nec tamen Caesar diutius nos eum desiderare patietur. Νam habet damnatos, quOS Pro illo nobis restituat: nec ipse sectorem desiderabit, quum filium viderit. β Nunc, ut ad rempublicam rem Honores. Provinciae. i Volusitatem . et statum mentis perturbatione carentem. In his enim duobus felicitatem locutiat Epicurus: quod Plui. iretii. Laertii, et aliorum estimoniis probatur. ID. et I ouesto, Pulcro. a) Non μοιest tueunde Diot, nisi
A Mohιa Sie melius tu Dres. . 2. et Vietorii et Nautitii libris legitur, quam ut in aliis qui a nobis. 4 Amstorea MODPtatis. S) Amatores honesti, et iusti. 8 llo Cuius mortem Cicero signi insicaverat. Epist. II. Iudicitime quasi Praestantis viri. trotita. MAN. Omnia bona memit ) Ne erraret in delectu , omnia boua sum phil. Luditia ambigua houorum significatione. Nam Philosophi de summo hono disputabaui : bylla vero Pompeiauorum bona omnia , quum in auctione venderentur. Coemit. ID. Nam habet damnatos - restituat Arguta in primis et festiva genteulia. Lege Pompeia damnatos restittierat Caesar. ut legimus apud eum lib. III de heli. eiv. Hoe latenter Cassiua uolat i quum tamen de iis loquatur, quos Caesar ad sectiones faciendas, ne hasta refrigesceret. Syllae mυrtuosusIecturus esset. Iocus est in verbo restituat, an hi sua significatione . ad maiorem Caesuris contumeliam. ID.
trem imitabitur. l. F. Gronovius Antonium intelligi putabat, quem Cne sar secundum heredem in testamento Scripserat. ui scire poterat Cassius, Antonium secundum heredem a Caesare instillatum esse; et, si scisset , eur Propterea eum Caesaris filium
166쪽
deam, quid in Hispaniis geratur, rescribe. Peream, nisi sollicitus sum, ac malo Veterem et Clementem dominum habere, quam novum et crudelem experiri. Scis , Cnaeus quam sit saluus; scis, quomodo Crudelitatem virtutem putet; scis, quam se semper a nobis derisum putet. Vereor, ne nos rustice gladio velit τιμυκαρι-. Quid fiat, si me diligis, rescribe. Hui, quam velim scire, utrum ista sollicito animo an soluto legast Sciam enim eodem tempore, quid me sacere oporteat. Ne longior sim, vale; et me, ut facis, ama. Si Caesar vicit, celeriter me eXSPecta.
M s. Gaetas Cnaeus Pompeius gladio. Nam urbani homines nee iis Nagni filius. et salsis dictis, non gladio, derident. i meissim deridere. sed rustice. MAN.
Ser. mense Maio A. V. C. 7M. Oratoris sui ex Hiam Trebonio matur crebriores uteras stratae.
M.AT. CICERO TREBONIO S. P. D.
Oratorem meum sic enim inscripsi Sabino tuo
commendavi. Natio me hominis impulit, ut ei recte putarem: η nisi forte, candidatorum licentia hic quoque usus, hoc subito cognomen arripuit; etsi modestus eius vultus, Sermoque Constans, habere quiddam a Curibus videbatur. Sed de Sabino satis. Tu,
i Ad M. Brutum superioTe an seriptum. Nistio) Α Sabinis . qui tetrici. -- veri , durique, et Continentes etiam Raeriptoribus appellantur. CONL αὶ Scil. hune librum committi. Candidatorum Qui magistratiam Petentes. Populo se . quaesita interdum fictis eognominibus gratia . Commendant. NAN.A Ctiribus Numae regis patria , Sabinorum olim urbe nobili. IB.
167쪽
mi Treboni, quando ad amorem meum aliquantum discedens addidisti ; quo tolerabilius seramus igniculum desiderii tui, crebris nos literis appellato: atque ita, si idem fiet a nobis. Quamquam duae causae sunt, cur tu frequentior in isto ossicio esse debeas, quam nos; primum, quod olim Solebant, qui Romae erant, ad provinciales amicos de republica scribere: nunc tu nobis scribas oportet; res enim publica istic est. Deinde, quod nos aliis ossiciis tibi absenti satisfacere possumus: tu nobis, nisi literis, non video, qua re alia satisfacere possis. Sed cetera scribes ad nos postea. Nunc haec primo cupio cognoscere: iter tuum Cuius modi sit; ubi Brutum nostrum videris; quamdiu simul fueris: deinde, quum processeris longius, de bellicis rebus, de toto negotio, ut existimare possimus , quo statu simus. Ego tantum me Scire putabo, quantum ex tuis literis habebo cognitum. Cura ut ValeaS , meque ames amore illo tuo singulari.
i Vulgo addebatur olim; quod ineptum esse Manutius vidit, qui, illo deleto ι recepit a Us. suo aliquantu
heratoribus, te. Cassio. Nareo et Decimo Brutis i quibus provincias senatus decreverat. Nam in urbe, dominantibus Antonio et Dolabella consulibus. respublica non esse videbatur. NA .
168쪽
Scr. Romae mense Decembri A. V. C. 7o6. Serihil se Trebonii e istolam , et librum ad se missum libenter legisse , aegre tamen eius discessum ferre I. Deinde suum ae Caloo oratore iudicium defendit a, suamque in Trebonium benioolentiam testificatur 3. M. T. CICERO TREBONIO S. P. D.
Et epistolam tuam legi libenter. et librum libentis
sime : sed tamen in ea voluptate hunc accepi dolorem, quod , quum incendisses cupiditatem meam Consuetudinis nostrae augendae nam ad amorem quidem nihil poterat accedere , tum discedis a nobis, meque tanto desiderio assicis, ut unam mihi consolationem relinquas, lare, ut utriusque nostrum absentis desiderium crebris et longis epistolis leniatur. Quod ego non modo de me tibi spondere possurn, sed de te etiam mihi. Nullam enim apud me reliquisti dubitationem, quantum me amares. Nam, ut illa omittam , quae civitate teste secisti, quum mecum inimicitias Communicasti, quum me concionibus tuis defendisti, quum quaestor in mea atque in publica causa 4 consulum partes suscepisti, 4 quum tribuno plebis quaestor non paruisti, cui tuu S praesertim collega pare-
Quo Trebonius Ciceronis dicta collegerat, de quo pluribus deinde. α Caesaris iussu iturus Pro Praetore in Hispaniam - Discedis a nobis. In provinciam Asiam proficiscens. Ep. 36 . lib. XII. MAN. meisιi Temporibus Clodianis. ID.
33 Quum Clodius a. V. C. 693 contenderet, u a patriciis ad plebem
ha Afranii et Metelli. Metellum certe Clodii traduetioni ad plebem
obstitisse testatur Dio Cass. lib. XXXVlI. Post haec verba ponenda videntur illa et quum me concionibus ruis defendisti.
Trib. plebis C. Herennio Sex. F. Collega Q. Caeeilius Metellus,
169쪽
ΕPISTOLARUM ret; ut haec recentia, quae meminero semper, obliviscar: quae tua sollicitudo de me in armis, quae lae- .litia in reditu fuerit, quae cura, qui dolor, quum ad te curae et dolores mei perferrentur; Brundisium denique te ad me venturum suisse, nisi subito in Hispaniam missus esses; ut haec igitur omittam, quae mihi tanti aestimanda sunt, quanti Vitam aestimo et salutem meam: liber iste, quem mihi misisti, quantam habet declarationem amoris tui 3 Primum, quod tibi facetum videtur, quidquid ego dixi; quod aliis sortasse non item: deinde, quod illa, sive Laceta sunt,
Sive secus, fiunt, narrante te, Venustissima. Quinetiam ante, quam ad me veniatur, risus Omnis Paene
consumitur. Quod si in his scribendis nihil aliud, nisi, quod necesse fuit, de uno me tam diu cogitavis
ses; serreus essem, si te non amarem. Quum vero ea, quae Scriptura persequutuS eS, Sine Summo amore CO-gitare non potueris; non possum existimare, plus quemquam a Se ipso , quam me a te amari. Cui quidem ego amori, utina in ceteris rebus possem l amore certe Pespondebo : quo tamen ipso tibi confido futurum satis. u. Nunc ad epistolam venio, cui copiose et suaviter scriptae nihil est quod multa respondeam. Primum enim ego illas Calvo lite vas misi, non plus, quam has, quas nunc legis, existimans exituras. Aliter enim seribimus, quod eos solos, quibus mittimus; aliter, quod
MMe saeua Bene ale Ernestius eorrexit vulgaturn fisa sic. i Nempe quia Trebonius causa et oecasiones dictorum Ciceronia fa
cete et venuste narruverat, nutequam
ad ipsa dicta perτeniret. Futurum ratis Halim Iacturum satiar ut subandiatur me. Alioqui Quo tamen ipso , unde regatur, nouerit. Nam statvrtim nullo modo eum auferendi casu eo iungi potest. NAN. istolam In qua Dehonius mirnri se professus erat, quid esset quod Cicero in epist. ad C. Licinio m Calvum oratorem ficri Pta, et 1 eloqueutiam nimiis laudihus extulisset.
170쪽
LIB. XV , EPIST. 2Imraltos lecturos putamus. Deinde quod ingenium eius maioribus extuli laudibus, quam tu id vere potuisse seri putas; primum, ita iudicabam. Acute movebatur, genus quoddam sequebatur: in quo lapsus iudicio, δ
Mo valebat, tamen assequebatur, quod probaret. Multae erant et reconditae literae: vis non erat. Ad eam igitur adhortabar. In excitando autem et innCuendo plurimum valet, Si laudes eum, quem CO-hortere. Habes de Calvo iudicium et consilium meum:
Consilium, quod hortandi causa laudavi; iudicium, qMod de ingenio eius valde existimavi bene.
Reliquum est, ut tuam prosectionem amore Prose-qMar, reditum spe exspectem, absentem memoria CO
Iam, omne desiderium literis mittendis accipiendisque leniam. Tu velim tua in me studia et Officia multum leCiam recordere: quae quum libi liceat, mihi nefas sit oblivisci, non modo virum bonum me existimabis, verum etiam te a me amari plurimum iudicabis. Vale.
i aue particulam huc tran P meridum effie ncule sensit Mei,hius. Volgo Deinde ingenium - primum quoia ita iudiciabam. 2 Sie anctore Ernestio reseripsi Pro Vulg. melioribias. Ain te m Mebretur, genus quoddam Ouod est ingenii. Sic Acad. lib. I:
3ὶ Ita eollocanda esse verba vidit Erues,lus. viilgo in quo iudicio lusus. Quo valebat Qua tamen parte TR. lehat . id est iugenio, cousequebatur
id quod optimum Putabat ὲ qu mpnto fuisse exilitateis oriationis. Nam Calvus atticum a. oratorem videri olehat: et nimia quadam religione Orationem attenuatis , dum verebatur, ne qunsi vitiosum sanguinem colligeret. verrain etiam deperdebat. Hoc
enim de illo Cicero scripsit tu Bruto.
in D huc erat secundum, quod refertur ad illud Primum i a iuui