M. Tullii Ciceronis Opera ex recensione Christ. Godofr. Schützii additis commentariis. Tomus primus decimussextus

발행: 1827년

분량: 586페이지

출처: archive.org

분류: 로마

151쪽

EPISTOLARUM

me navigatio non morabitur, quae incurrebat in ipsos Etesias, propediem te, ut Spero, Videbo.

In ipsos Etesias Etesiae venti a tis. Flare incipiunt VI id. iiii. diebus septeni trione ad occidentem , inde in octo state Caniculae ortum, ut ait orientem flanti s, cursum impediebant Columella, nec desinunt nisi post Ciceronis in Italiam ex Asia navigan- dies XL, auctore Plinio. UAN.

XII.

Scr. in castris ad Cybistra Cappadociae mense Sept. A. V. C. 7Oa. Gratulatur Paullo de consulatu, et ne sibi Provincia Prorogetur, ut Ueram det, rogat. M. T. CICERO IMΡ. L. PAVLLO COS. D IGN. S. P. D.

Etsi mihi nunquam suit dubium, quin te populus

romanus, pro tuis Summis in rempublicam meritis, et pro amplissima familiae dignitate, summo studio, CUnctis suffragiis consulem facturus esset; tamen incredibili laetitia sum assectus, quum id mihi nuntiatum est; eumque honorem tibi deos fortunare volo, a teque ex tua, maiorumque tuorum dignitate administrari. Atque utinam praesens illum diem mihi optatissimum videre potuissem; proque tuis amplissimis erga me studiis atque beneficiis libi operam meam studiumque navaret Quam mihi facultu tem quum hic nec Opinatus et improvisus provinciae casus eripuit; tamen, ut te Consulem, rempublicam pro tua dignitate gerentem, videre possim , magnopere a te peto, ut operam des, ciliciasque, ne quid mihi stat iniuriae, neve quid temporis ad meum annuum munus accedat. Quod si seceris, magnus ad tua pristina erga

me studia cumulus accedet.

Familiae) Aemilia gens. pntricia. Na ref) In petitione consulatus. Illuni diem Comitiorum. Consi. ID.

152쪽

XIII.

Ser. in Cilicia mense Ian. Λ. V. C. 7O3. A consule yelit, ut suρρlicationes sibi decernat,

et suam existimationem in ceteris commendat. M. T. CICERU IMP. L. PAVLLO COS. S. P. D.

laximo mihi fuit optatum, Romae esse tecum, mul tas ob causas , sed praecipue, rit et in petendo, et ingerendo consulatu meum tibi debitum studium pem Spicere posses. Ac petitionis quidem tuae ratio mihi

semper fuit explorata: sed tamen navare operam Olebam. In consulatu vero cupio equidem te minus habere negotii: sed moleste sero, me consulem studium tuum adolescentis perspexisse; te meum, quum id Metatis sim , perspicere non posse. Sed ita, lato nescio quo, contigisse arbitror, ut tibi ad me ornandum sem-Per detur facultas ; inihi ad remunerandum nihil sup-Petat, praeter voluntatem. Ornasti Consulatum, ornasti reditum meum. Incidit meum tempus rerum gerendarum in ipsum consulatum tuum. Itaque quum et tua summa amplitudo, et dignitas, et meus magnus honos, magnaque existimatio postulare videatur, ut a te plurimis verbis contendam ac petam, ut quam honorificentissimum senatusconsultum de meis rebus gestis iaciendum cures; non audeo vehementer a te Contendere, ne aut ipse tuae perpetuae Consuetudinis erga me oblitus esse videar, aut te Oblitum putem. Quare, ut te velle a Phitror, ita faciam; atque ab eo,' que in omnes gentes sciunt de me optime meritum.

breviter petam. Si alii consules essent, ad te potissi-

Redittim meum Ah exsilio. MAN. eod. Dresd. a. 4, Lips. Torgav. Gerendarum ) Iu provincia. ID. recepit honoriscentissime ut supra Honor mentissimum Benedictus e eP. 1 .

153쪽

I DEPISTOLARUMmum, Paulle, mitterem, ut eos mihi quam amicissimos redderes. Nunc, quum tua Summa PotestaS, Summaque auctoritas, notaque Omnibus nostra necessitu do sit, vehementer te rogo, ut et quam honorificentissime cures decernendDm de meis rebus gestis, et quam Celerrime. Dignas res esse honore et gratulatione , cognosces ex iis literis, quas ad te et collegum, et senatum, publice misi; Oinniumque mearum reliquarum reruin, maximeque existimationis meae procurationem Susceptam velim haheas. In pri in isque tibi curae sit, quod abs te superioribus quoque literis petivi, ne mihi tempus prorogetur. Cupio te consulem videre, Oinniaque spero, ' quum absenS, tum etiam Praesens, te Consule aSSequi. Vale.

i Codd. Dresil. 2, S , Torg. Lilis. omniaque quae veDO; hunc lectioncm Praetulerunt Benedici. et Schutet. T.

Ser. in Cilicia mense Ianuario A. V. C. 7O3. Facturum se Fabii causa, quae rogaMerat Cassius, Pollicetur ι; quem dolet non Midisse ad urbem e prooincia redeunte v x: denique rogat ut Operam det, ne sibi temρoris aliquid accedat ad annum provinciae 3.

. . . a

M. Fabi um quod mihi amicum tua commendatione das, nullum in eo sucio quaestum. Multi enim anni Sunt, quum ille in aere meo est, et a me diligitur Propter Summam humanitatem et observantiam. Sed

l) Ou ustor eum M. Crasso Procos. interfecto, usque ad Bibuli procos. aditi Syrium iverat, Domitio et Appio ventum in Proviucia permanserat. Cobs a. V. C. 699, eoque a Paithis

Ciuitiasti i

154쪽

apud me habuit animus ipsius erga te, mihi perspe

ctus et cognitus.

a. Sed de Fabio faciemus studiose, quae rogas. Tum ullis de causis vellem me convenire potuisses: primum, ut te, quem iamdiu plurimi facio, tanto intervallo viderem; deinde, ut tibi, quod feci per literas, Possem praesens gratulari; tum, ut, quibus de rebus

vellemus, tu tuis, ego meis, inter nos Communicaremus; Postremo. Ut, amicitia nostra, quae summis ossiciis ob utroque culta est, sed longis intervallis temporum inier ruptam consuetudinem habuit, confirmaretur vehementius. id quum non accidit, utemur bono literarum, et eadem sere abSenies, quae, Si Coram ESSem US, Consequemur. Vnus scilicet ille β fructus, qui in te videndo est, percipi litoris non potest. Alter gratulationis, est is quidem exilior, quam si tibi te ipsum intuens gratularer; sed tamen et feci ante, et sacto nunc, tibique tum pro rerum magnitudine, quas gessisti, lom pro Opportuni tute temporis gratulor, quod te de provincia decedentem Summa laus et Summa gratia provinciae prosequuta est. Τertium est, ut id, quod

de nostris rebus coram Comin unicassemuS inter nos,

conficiamus idem literis.

i G taev. e tribus Mas. recepit, quod ab eo egregie Hligeris. Gn enι- ρotuisses In Cilicia, qtatim ad urhem redires. CELL. Tanto interseallo Nempe post trieunium. Cassius enim in Syriam iverat, Domitio et Α ppio coss. A. V. 699. icero autem in Ciliciam. Sulpicio et Marcello, au. 7O2. LEM. Rectius sorte, quando. l. V. L.

Ειuestio auctore , quod habet Gueis. I et ed. Mediol. Pro πρortunitate tem oris Hoe videtur dicere . quia parabatur in

euai nccusatio, fortasse de repetundis. Nain avaritiae nomine male audiit Cassius. Quod et Plutarchus in Bruti vita narrat: et Caclii quoque

155쪽

ΕΡιSTOLARUM 3. Ego ceterarum rerum causa tibi Romam properandum magnopere Cen Seo. Nam et ea, quae reliqui, tranquilla de te erant; et hac tua recenti victoria tanta, clarum adventum tuum fore intelligo. Sed si qua sunt Onera tuorum , Si tanta sunt, ut ea Sustinere posSis,

propera: nihil tibi erit lautius, nihil gloriosius. Sin

maiora ; considera , ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus. Huius rei totum Consilium tuum est.

Tu enim scis, quid sustinere possis. Si potes, laudabile atque populare est. Sin plane non potes, abSeu S

hominum sermones facilius sustinebis. 4. De me autem idem tecum his ago literis, quod superioribus egi, ut omnes tuos nervos in eo contendas, ne quid mihi ad hanc provinciam, quam et SE- natus et populus annuam esse voluit, temporis prΟ- rogetur. Hoc a te ita contendo, ut in eo fortunas meas positus putem. Habes Paullum nostrum nostri cupidissimum; est Curio; est Furnius. Sic velim enitare, quasi in eo sint mihi omnia. Extremum illud est de iis, quae proposueram , confirmatio nOStrae amici

tiae : de qua pluribus verbis nihil opus est. Τu puer

me appetisti: ego autem semper Ornamento te mihi

fore duxi. Fuisti etiam praesidio tristissimis meis tem Poribus. Accessit post tuum discessum sumiliaritus

testimonio cognoscitur . e'. Io, lib. qui si damnatus esset, manifestum VII l. MAN . praeiudicium suisset in Cassium. ID. Victoria Parthos enim Cassius fudit. fugavitque post adventum Ciceronis in provinciam. Id ostendit est. Io, lib. II. l D. Onera tuorum ) Quae sunt haec onera' opinor vel propinquus aliquis

Cassii, vel amicus. qui cum eo stiis et in provincia . pecuniae contra leges captae, aut ere Ptae accusabatur :Si tanta sunt Tiantia . minuit l, te Potius. quam auget magnitudinem: ut ep. 8 , lib. V IlI: Si aut non erit

istic bellum. aut tantum eνιιι ut Mos. aut successores, Par is adultis copiis , sustinere possint. ID. - Pr Pera. Sic codd. uouutilli. Ulim yrree nιιιι.

156쪽

mihi cum Bruto tuo maxima. Itaque in vestro ingenio et industria mihi plurimum et suavitatis et dignitatis

constitutum puto. Id tu ut tuo studio confirmes, te vehementer rogo ; literasque ad me, et continuo mi tas , et quum Romam veneris, quam saepiSSime.

Cum Brtito M. Bruto euius soror Eru. refert nd doctrinam, philoso- uxor erat Cassii. Piliae scientiam ; in stria ad res in gemo et in atria a Ingenium foro et rep. gerendas. LEN.

Scr. Brundisii mense, ut videtur, Sextili Λ. V. C. 7o6.

Consilium suum a bello discedendi eiusque causas commemorat, et Cassii sententiam, quid agendum ρutet, exquirit. M. T. CICERO C. CASSIO S. P. D.

Etsi uterque nostrum spe pacis, et Odio civilis sanguinis, abesse a belli pertinacia voluit; tamen, quando eius consilii princeps ego suisse videor, plus sortasse tibi praestare ipse debeo, quam a te e XSPEC in re.

Etsi , ut saepe soleo mecum recordari, sermo familiuris meus tecum, et item mecum tuus, adduxit utrumque nostrum ad id consilium, ut uno proelio putarem US , Si non totam causam, at certe nostrum iudicium desiniri convenire. Neque quisquam hanc nostram Sententiam vere unquam reprehendit, praeter eos,

Uterque nostrum uterque enim victo in Pharsalia Pompeio ab armis discessit, verum Prior Cicero: Propterea subiungit: Eius eonsilii priniscvs ego Disse Mideor. MAN.

Plus fortasse Efficere ipse debeo,

ne te poeniteat consilii tui, non a te exApectare. ut ea fieribas ad me , qui- hiis tu sententia cousirier. HOC Prae-Pouit, quia dicturus erat, quod in extremo posuit: Velim seribas ad me, quid Mideas . quid exsyectiandum , quid regendum nolis existimes. Hanc enim ob causam scripsisse videtur has liis teras. ID. Iudicium Vt arma deponeremus. Iudicare enim ex uua Pugua Potuimus, Persequi non belli civilis extrema uou debere. ID.

157쪽

qui arbitrantur melius esse, delevi omnino rempublicam, quam imminutam et debilitatam manere. Ego autem ex in levi tu eius nullam spem scilicet mihi proponebam; ex reliquiis magna m. Sed ea sunt consequuta, ut magis mirum sit, accidere illa potuisse, quam nos non vidisse ea sutura, nec, homines quum CSSemus, divinare potuisse. Equidem sateor, meam Conin

iecturam hanc fuisse, ut, illo quasi satali proelio

sacto, et victores communi saluti consuli vellent, et victi Suae: utrumque autem positum esse arbitrabar in celeritate victoris. Quae si fuisset, eandem Clementiam experta esset Africa, quam cognovit Asia, quam otium Achaia, te, ut opinor, ipso legato ac deprecalore. Amissis autem temporibus, quae Plurimum Valent, praesertim in bellis civilibus, interpositus annus ullos induxit, ut victoriam sperarent, alios, ut ipsum vinci contemnerent. Atque horum malorum Omnium

nitas et clemontia, tiltro ivisset, ni-que ut pace tacta recolacii inrentur , de recutias esset. l D. - Cuesarcui lite legatum fingit Mnmitius. quod nisi lotiiodo procedit. Forte, Te, ut minor ,h so allegato ac d recatore. Te apnil Caesarem pro iis interveniente. GnoN. - Schiil E. recepit allegato. Intermsicus annus Intor pugnam Pharsalicam , et id tempus , quo Cae-Sar, et usumptis ut ait Appianus in Alexandriuo hello novem meuSibus, Phuruaceui devicit. MAN.

Alios Pompeianorum , bullum in

Λ silea renovantium, duo genera Po nit: quorum alii, anno post Pharsa liae cladem interposito , in spem Vi ctoriae venerant: alii. licet victoriam Non Sperarent, Pugnare lameu Statuerant, ita animati, ut etiam si contigisset, ut v lucerentur, uou labora-

Doleri Nempe si Pompeiani nimia pertinacia hellum Producereut,

x orcudum erat ne Caesar regem Ao D ceri t. Duce antem tactu , resp. quam' vis imminuta et debilitatu, consurvatulam cra Dis Set. LEM.

i) Vulgo addebatur quodam . Id

bic incommodum esse , qti in Praecu- lit illo, setisit Ernestii S.

Dica Pompeiani. qui se post

Pharsalicum Droclium in Africum con tulerunt. Mi totivmia : nam ab EO.

quod continet. significatur id, quod continetur. MAN. Quam cognoseit Asiti ) Quam cognoveru ut ii, qui post Pharsalicam Pugnam se in Asiam, et in Achaiam

receperunt. ID. Legaso ac dePrecatore Non exspectasset Caesar, ut Pompeiani legatosud eum, ui deserecure utur, mitterent: sed ipse ad eos, quae est eiuS humum

158쪽

l ἰν culpam fortuna sustinet. Quis enim aut Alexandrini belli tantam moram huic bello adiunctum iri, aut nescio quem istum Pharnacem Asiae terrorem illaturum putaret 8 Nos tamen, in consilio pari, casu dissimiliusi sumus. Tu enim eam partem peti Sti, ut et consiliis interesses, et, quod ma Xime curam levat, sutura animo prospicere posses. Ego qui sestinavi, ut Caesarem in Italia viderem sic enim arbitrabamur ,

eumque, multis honestissimis viris conservatis redeuntem, ad Pacem currentem, ut allant, incitarem : ubillo longissimo et absum et a sui. Versor autem in ge-.

mitu Italiae, et in urbis miserrimis querelis: quibus aliquid opis fortasse ego pro mea, tu pro tua, Pro Sua quisque parte serre potuisset, si auctor asIuisset. Quare velim pro tua perpetua erga me benivolent tu, scribas ad me, quid videas, quid sentias, qri id exspe clandum, quid agendum nobis existimes. Magni erunt mihi tuae literae: atque utinum primis illis, quas Lu-

Ceria mi Seras, paruissem l sine ulla enim molestia dignitatem meam retinuissem. Vale.

Nescio quem istum Pharnacem uena nemo iuvii roboris putavit, ut Asiae terrorem inseriet. Mithridatis si litis fuit: quo Caesar mox unica Pugna superato, scripsit mi amicos: Veni , Midι, Mici. ID. Consilιο ρuri Discedendi ali ar

mi 1.

Costi dissimili Hoc expiatia trir Sequentibus verbis: ii totum seu leutia, collocta breviter, haec est: Tu te ad Caesarem ipsum coutulisti, ut cum EO EAses et ego me Brundisium , ut eum eXsPeetarem. ID. Consiliis interesses Caesari A. Cfssius enim cum classe tu Hellespotiio Caesari oecurrens, uou solum ei se trudidit , verum etiam apud eum

mansit. Dio lih. XLII. ID. Festinasei Cuius enm eonsilii graviter Doenituit; ad Att. eo. 6 ε t lib. XI. ID. Miserrimis queretis Propter sec-lern et seditiones M. Antonii. mngἰ-st ii equitum . et L. Trabellii, atque P. Dolithtillae tribuni plebis. Conn. Atietor in CaeSar. . Peranis ιllis Qui hus suadebas. ut

om uitio ab armis vbstinerem. MAX.

Lueeria) Oppidum Apuliae infra

Teatium ad fluvium CetbAltini. lbisuersi Cassius u ud Pompeium , uri te quam Italia excederet. Cussit uuiem consilium videtur suibbo , ut Ciceria tu Italia in ueret. LEM.

159쪽

Scr. Ι omae mense Ianuario Λ. V. C. 7o8. istolas Cassii requirens iocatiar in opiniones Dicureos, de imaginum incursione et in ipsum Cassium , Dicur c Phil sophiae studiosum.

M. T. CICERO C. CASSIO S. P. D.

1 uto te suppudere, quia in haec te tertia iam epistola ante oppresserit, quam tu syllabum aut literam. Sed non urgeo. Longiores enim exspectabo vel potius exigam. Ego, si semper haberem, cui darem , Vel ternas in hora darem. Fit enim nescio qui, ut quasi Corum adesSe videare, quum scribo aliquid ad te: neque id κατ' - ραντασίας, 4 ut dicunt tui amici novi: qui putant etiam διανοητικάς ροτασιας 4 spectris Catianis excitari. Narn , ne te fugiat, Catius Insuber, EPicureus, qui nuper est mortuus, quae ille Ga P-gettius, et iam ante Democritus, εὐ λα, hic spectra

Te tertio 7 Vulgo abest te. i Sic Manut. ex antiquo libro it.

eod. Pal. 6. Vulg. veressit. Olim eris sit. I. F. Gronovius malebat: quem haec tertia mistola iam ante omnessit. α) ita Lambinus scriptum reperit in cod. Memni. εet Clorie. idque Ern. quoque assert o Gueis. I, ed. Med.; et sauc nptius est Kequenti literam, quam scicium, quod Victorius, aut seidulam quod Ernestius , utit sche-elam quod Benedictus recepit. 3)Quod Graece ραυτασχας . Lnti ne se sum dici posse, nit Cicero Acad. I. Hic igitur intcrpretamur, Per Ue ctrorum visa. Ρutabant igitur Epicurei , si quis aliquam rem cogitaret, eius rei spectrum et inanginum iid cogitautis nitimum advolute. De qua opinione dubitat Cicero, et in eo lo

catur. MAX.

Amiui nori Epicn rei, quorum dogmala Cassius ante hiennium Pro

hare coeperat. ID.

i Mentis, vel intelligentiae visa.

Spectris Catianis Cogitationibus

illis, quae spectrn Calius vocabnt, Epicurus et Donocritus rasina. ID.

Catius Hic scripsit quatuor lihros

de rerum natura, ct de stimmo bono.

de quo Quintilianus X, et, ita scribit :In Dicureis Ieὐιs quidem, sed nora

Gargettius ) Epicurus, a patria. mium Lege etiam, admonente Thoi Vophensio, Leet. Tulliam lib. U. - Suhdurius mihi visus est etiam ; itaque distula xi. Τ.

160쪽

nominat. His autem spectris etiamsi oculi possint seviri, quod iis vel ipsa accurriani; animus qui

possit, ego non video. Doceas tu me oportebit, quum salvus veneris, in meane potestate Sit Spectrum tuum

ut, simul ac mihi collibitum sit de te cogitavo. illud accurrat: neque solum de te, qui milii haeres in medullis; sed, si insulum Britanniam coepero cogitare, eius εἴδωλον mihi advolet ad pectus. Sed haec

posterius : tento enim te, quo animo accipias. Si enim stomachabere, et moleste seres, plura dicemus; postulabimusque, ex qua haeresi, ut, hominilias armatis , deiectus sis. in eam restituare. In hoc inici dicto non solet addi, in hoc anno. Quare si iam biennium aut triennium est, quum virtuti nuntium remi

sisti, delinitus illecebris voluptatis; in integro ves

Usa occurrunt. GrOnovius quo Melis, Usa currant. Manutius : quod quum Melis φsa incurrunt. Lombinus: quod. quum Melis ipsa Occurrunt. - Quod Mel iis ipsa occurrunt Amri ratio nem, quare dissicilius cred .it nos de

aliquo cogitare occurgu filmulacrorum, quRm eoru udem incursu videre

quippiam svidere nitiem uos διὰ Tnc xcv εἰ Idimu ita tωσεως censebant Democritus et Epicurus; quod in epistola ad Atticum etiam ostendit Cicero, in qua disputat de se vestrarum

angustiis . Quod si . inquit, his

spectris oculos feriri Posse Cou esse ritu vix autem hoc concedit, ut sy-ctra quum sint tam ευπαθῆ, oculos seri ossint , sed si eo iacesserim, tu 14 idebor aliqua ratione sacere, quoi,satem oculis spectra occurru ut, ut possint τῆ εμ ζώθει, et occursu visiouem conficere et excitare. Quomodo autem animus et διαvotat serii iPossilit, non videra. V IcT. Haeresi ) Hoc est, sectit Phillas phorum. Isti res s enim npud Grue- eos et Latinos in honam Partem neci-Ρtehatur olim, ut et secta, elium apud primos Christianos. Fortasse autem Stoica fuit, aut Academica fiecta, quam deseruit. GRAEν. m. hominibus armatis Est sormula solemnis in interdicto praetorio v DE VI, quo utiquis in possessionem suam, de quR vi, et armatis homi vi-biis erat deturbatus, restit nebat ir.

De qua vide lib. VII, ep. 23. ID. et Vtitue per iocum formula illa

ficat Cassium ab amicis Epicureis quasi vi quadam a Stoicorum secla

In hoc anno Quod addi solebat

in omnibus interdictis. MAN.

SEARCH

MENU NAVIGATION