장음표시 사용
291쪽
Cuncta ille sese examinasse credidit: Cur non sua Tauro cornua infra oculos, ait, Sunt collocata, ut melius ictum dirigat gCerte Hominis pectus, persidis plenum dolis . Non occulendum, sed senestrandum fuit. Istique Domui nonne oportuit rotas Submitti, ut possit, quo libet, circumvehi 'Ιndustria quidquid summa, & eximius labor Perficiant, semper aliquis obtrectaverit.
Ρ Ap 1 Oo volucer Α, florum amator Divolus s, Dum levibus alis visere si ad cunctas opes Rodolentis horti properat, & violae modo, Modo calthae inane libat osculum, & fugit, Rosae infidentem mollibus soliis Apem,
Dulcesque succos exprimentem navitera Plin. Hist. L. XI. cap. XXXVII. Paulli longius ab initio: maia eorum oculorum cornea fen stravit νυ illa. Vitruvius. Lib. lil. init. memoratur Socrates uixibe, Oportuisse hominum yectora fere Frata 9 aystria esse.
3 commicius, Tom. I. Edit. 17Iq. pag. 3 . 4 Ovidius, Metam. L. 9. V. q8I. Volucer tenera cum matre cupido. 5 Suetonius. Clnud. c. R. lueonfultus ae Frace a , nonnunatiam frivolus, smaris. Phaedrus, L. 3. Fab. 6. V. 8.Quapropter aufer frivolam insolantiam. 6 Terentius. Hecy. AR. I. M. a. V. II4. It visere ad eam. Ast. 3. Sc. a. V. q. Nunc ad eam visam.
292쪽
Vidit, & accedens substitit aliquantulum, Tam pertinacem illius diligontiam Ut irrideret. At ea nihilo segnius opus exsecuta: Futiles, inquit, jocos Resellere verbis neque lubet, neque expedit ;Illud monebo tantum: Qui dulce utili rMiscuit, is omni dignus est sussi agio.
V κω et unA sallax dum Divinus 9 in foro
Praenuntiabat, verus illi nuntius, Suam patere soribus effractis domum, Neque reliquum intus esse jam quidquam botil, Repente venit. Ergo, quo damnum vocat, Homo meus ire properat. Tunc adstantium Unus : Alienam quis jam, ait, sortem putet Te praevidere, cum tuam haud praevideris I Ad hos labella pertinet, qui res amant Alienas curare, propriasque negligunt.
et Horatius, Ar. paet. V. m. Omne tulit vitrictum, qui miscuit utile dulei. 8 Benserade, Fab. CLXX ll. Asopus, Fab. XL. Faernus Fab. LXXII. P. Targa , Fab. 67. . D cicero, de Fato, c. 8. Ili f erat ChaMaeos, tale ros o Divinos. Horatius, L. I. Sat. 6. V. IIJ. Fallacem Circum , vel pertinumque pererro Saepe sorum : antita Divinis.
293쪽
Accipiae sin olim Noctuae promiserat, Et obliga at jurejurando si dem,
Pullis ab rius ,quamvis urgeret lames, Et rostrum & ungues cohibiturum se soro At ne qua forsan eupiditas, inquit, mala olim in tuorum damna me inscium serat, Edissere, hos porro a quibus agnoscam notis. A ceterarum latibus avium meos
Distinguere tibi est facile, dixit Noctua:
His nulla namque mater edidit pares: Adeo venustam corpore speciem gerunt, Tam singulari forent pulchritudine . Probe meminero cuncta, discedens ait Accipiter; & cavebo, ne nostra indoles Aliquid in tales sormas in audeat mali. Postridie auras dum volando circinat s Jejunus, ultra ferre nec potest famem,
x I.a politκine, Lib. V. Fab. XVIII. a Cicero, orat. pro L. Manil. C. 23. qui ab auro, Razaque regia maian ΦS, OculoS , animum collibore ros t. 3 invocemrim corripi ultimη syllaba potest. IuvenRlis, Sat. T. V. . Vester porro labor incundior , Historiarum Scriptores. Statius, Theh. L. 7. V. 5 q. Duc illum in campum , vestro qui sanguine pinguis Spirat adhuc, pinguisque meo. Τu porro seu ueris 4 Terentius, Eun. Att. 2. SL. 3. U. 5. Cum ipsum me noris, qillim elegans forma um spectator servs Ovidiu , Μetam. Lib. I l. v. et . Sic super Actaeas agilis cyllenius arces luctin t curius, & easdem circinae Ruras.
294쪽
Turris vetustae latibula subito petit: Ibi per Omnes quaeritat praedam cavos; Pullosque demum Noctuae ipsos invenit: Tenebricoso nidulo extrahit: videt Tristes, horridulos: Nostraque his tam turpibus
Amica, dixit, vitam certe non dedit, Quae tam venustos, tamque pulchros educat:. Nec plura; simulque evisceratos devorat.
Haec inficetum fabula indicat librum, Quem si modesto venditari nuntio Critici viderent, sors illaesum omitterent; At, si elegantem stultus Auctor praedicet, Hi rite expensum acuto discerpunt stilo.
Ι N Transpadano nemore nuper extitit Melegiam inter & Laricem contentio. Melegia prior: Sorte, ait, satis mea Me gloriari, & esse contentam licet: , Apud omnes quippe Physicos nostri temporis Peritiores nostrum & nomen & decus Celebratur: dum te venditatam judicant Scriptorum inani veterum testimonio, ' Priscaque laude destitutam vituperant critici sagaces. Contra sic retulit Larix:
Adjicere, stulta, debueras; etiam mihi
295쪽
Has nunc negari dotes, ipsa quas dedit Natura β: miram nempe in altitudinem 7 Me surgere, quam tu sic pusilla vix potes Aspicere; quolibet intemeratam tempore Consistere mihi viriditatem frondium, Ut nuda tu videbis, omni te simul Honore Boreas ingruens spoliaverit; Ac denique nullis ignium me viribus
Verti in savillas posse, quod certis sibi
Notum esse multi Sque e Xperimentis graves Et eruditi docuerunt olim viri.
Quid plura debes vel tuis praeconibus 8Fidem negare vel credere & id, quod volunt, Ne, qualis adsum nunc tibi, me scilicet Nunquam exstitisse; teque flammis tam cito Aboleri sacilem, te caducis frondibus
Instructam, Laricis esse reputandam loco. Meum at tam dispar, tam longe praestans tuo Genus reverere; cujus excellentiam,
o Plin. Ηist. Lib. XVI. cap. X. Lari X. . . . A ec arari, c carhonos facit; nec alio motio 1 inis vi consumitur, quam taxi ex materie, hi aestantior long ρ , incorrit ira vis, emori contuma, Vide & Vitruv. Lib. ll. cap. XI. sub lin. Porro quidam hodie Phulici contendunt Laricem, ab vntiquis Auctoribus celebri tam . nillil aliud esse, quum nostram MeleZiam, quae in provinciis Grelliae quibusdam invenitur arbuscula Pusili R, nec Perpetuo virens nec inni inviolabilis: Re Proinde annumeranda esse tabulis , uuis de illa apud Plinium & Vitruvium narrantur. et Plinius, ibid. Picea minus alta quam Lari κ. 3 cicero , orat. Pro Arch. Cup. Io. O fortu u. te a I cens , qui ιμα virtutis Homertim pra conem inveneris su Ovidius, Metam. L, T. V. 832. Speratque miserrima salii; Indicioque iidem negat. x Lucanus. L. V. 036. Brima cupi sacilis. Tacitus, Hilt. L. 4 c M. Corruinyi tacitis.
296쪽
aas Laudemque fictas aestimare fabulas Critici si pergant, hoc sibi dictum putent: Non semper inficiari licet, ubi non liquet.
PERMITTE, dixit Edera Muro blandiens, Ut fragilis, & me sustinere nescia , Tibi tam stabili,tamque firmo adhaeream. Haud renuit ille; at sentiens hanc postmodum, Stirpibus hac, illuc furtim permeantibus, caementa solvere, & lapidum compaginem Laxare, queritur; herumque communem rogat, Disrumpere velit nexibus consortium 3Male ominatis initum, & ejicere procul Plantam nocivo sibi jugatam scedere. Audit querentis herus preces, & approbat; Stirpesque tentat noxias revellere; At cum per omnes Muri penetrassent cavos, Tenacibusque haererent internodiis,
Non posse jam revelli eas intelligit,
a Phaedrus. L. 3. Fab. 4. U. s. Ridicule magis hoc dictum, quum ver , aettimo. L. 4. Fab. II. V. I . Turpe aestimantes aliquid commimim a suis. Sallustius, catilin. C. 3I. Edit. Lips. 1724. ex Opt. coAd. Ne aestimarent , ibi . . . Veraita Re ublica opus esse. l later fraginenta , Orat. Lepidi quai A nefanua aethimatis. Murtiuiis , L. II. Epigr. I. U. 7. Ecquid te satis aestimns beatum s celsus, L. I. c. gr. Cui stomacho cum vesca quoi am confor-ιitim es.
297쪽
.226 F A B. AESO PIARUM Quin ipse Murus parte labefactus sul
Majore, vel inclinetur, vel etiam ruat: Ideoque, damnum ne eveniat majus, timens, Malum dirimere non audet commercium. Hunc fabula monet, quisquis arcto se sinit Temere alligari societatis vinculo.
Asinus Sophisae cfusdam alumnus.
SopH1sΥὰκ ε inepto, qui suis argutiis sApud popellum & futiles mulierculas Illustre docti nomen acquisiverat, Quidam Asinus operam dederat haud inutilem Pl uros per annos: ad beatas denique Dimittitur opes ruris, ubi molli otio Roficere possit, dulcibusque carduis,
Fractum labore corpus, emeritus seneX.
At ille, Domini qui sui ad loquentiam εIndustriamque singularem tamdiu Animum applicavit & facultates suas
300쪽
-- -- Asininas tomnes, altiusque recondidit Documenta mirabilia, inertiam sugit, Ardetque caeco amore laudis, nec potest Sibi temperare, quin suis gregalibus, Quam didicit artem, tradat hanc & venditet. Magnam ergo bestiarum multitudinem, Nova pollicendo, in concionem convocat.
Primum severo se induit fastu insolens, Reverentiamque praecipit silentio: Mox rudit, & oris horrifici ab imo specu Trudit triumphans, quae ipse non intelligit, Quae proinde turba intelligit multo minus. Et, propter hoc ipsum, admiratur maxime. In primis Anser attonitus nequit satis Laudare talis Bestiae ingenium, capax Scientiae Omnis, acre, subtile, arduum; Alisque plausus concitatis editos , Saepe repetitis adjuvat clangoribus. Stolidior autem Scrosa, docentis ad pedes Abjecta, delicatam, si Superis placet, Assectat animi quamdam teneritudinem Fingit que nimia se voluptate assici, Etiamque collabi alienatam sensibus: Inde tamen ad Mile, sat firmo gradu, Se proripit; suisque mox revertitur Comitata catulis, vasculumque deserens,
7 Varro, de re rus . L. T. c. 36. Terrn teneritudinem habet. Hinc Apuleius, Ne Am. L. 5. pag. 06. Edit. Pricasti: Lae tolerare 'ro Ee tuasi nylicitate , p=oque animi tui teneritudine Nora νοtσι .