장음표시 사용
301쪽
Olido & calente quod repleverat smo; Et in loquentis ora sumtum emovens: Τ ibi, O verendum gentis asininae decus, Τibi, bestiarum lumen & honor omnium, Isto sacer esto, qui te dignus est, vapor. Dixit; simulque porcelli instituunt chorum. Praeeunte matre; tripudiantque & grunniunt. Ubi vero odores assatim hausit selidos, Amplam Asinus approbationem sternuit. Interea sorte Dominus huc advenerat; Atque ut probe ille bestiarum intelligit Omnes agendi, vel loquendi formulas, Attentus omnia inspicit, considerat; Ebibit acutis auribus scientiam Veteris Alumni, nec mirari non potest; Et universae concionis laudibus, Honoribusque ceteris dignissimum Ultro hunc fatetur: Immo, ait, merito potes Jam gloriari, quod meam, quantum licet, Asiue erudite, veram imaginem resers. Doctrina, quam nunc multitudo suspicit, Quam sit paratu sacilis, exemplum hoc probat.
PRAEc EP Ton olim diligens, sibi traditos In disciplinam, Simiolos instruxerat Moribus honestis: tamque mites, & probos,
302쪽
Et temperantes esse tactos credidit, Ut non dubitarit illos Domino sistere,
Fructum, & laboris, se recepturum fore. Sed intromissi cum fuere belluli. Minervae Alumni, sorte sepositum vident Plenum Pyris canistrum, & a secta simul omni modestia, uno pariter impetu Illuc , cupiditas quo trahit victrix, ruunt, Praedamque, foedis etiam rixantes modis, Diripiunt. Hic Magistrum penitus assicit Dolor pudore mixtus: ingemuit miser; Εt: Arte, dixit, 'expellatur qualibet ιΤamen ' recurret usque vitiosa indoles.
ALIT Inus Auceps insidias tetenderate Incauta Perdix in laqueos ut se induit, Sensit periculum, & resormidans necem, His Aucupem tentasse verbis dicitur:
8 cicero, in Verr. L. 3. c. N. Arronio lucelli aliquia ius, fum
re . . . . Si Apronianum lucellum. m. Horatius , L. I. Epist, 18. V. Im. Quid purδ tranquillet, honos, an dulce lucellum. η Horatius, Lib. l. Epist. X. V. et . quanquam sensu diversor Naturam expelles surcii: tam ri HSqu' recurret, Et mala perrumpet furtim lassidia victrix. I Richer, Lib. I. Fab. XI. AEsopus, Fab. CLXVII. Iarus Biblioth. Rhetor. T. I. pag. 739. cujus verba multa retinuimns. P. Targa. Fab. I38.
303쪽
Agro in propinquo sociae pascuntur meae Multae; sine modo, huc illas adducam tibi, Mensa ut paretur praeda dignior tua: 'Postquam rediero, nec mihi parces, si voles; Vel, s placuerit ossicium, vitam dabis. Perspexit Auceps callidus inanem dolum; Avemque capiens garrniam: Ut credam tibi, Respondit 8 Ullam tu mihi ut servos fidem, Socias quae prodis ipsas 8 Incertam nimis Rem postmodum considerabo attentius: Interea capsam ingredere: si largo minus, At delicato recreabis me cibo. Inimico vanis se promissis persidiis Obligat, amicos prodere ipsos qui potest.
QUIDAM Parasitus, & lacie, & facetiis 4 Ridiculus, audax scurra, deliciae popli β , Ad publicani sumptuosam divitis
Mensam sedebat imus. Is neptunios Sibi esse positos tantum Pisciculos dolens, Cum grandia monstra ponerentur ceteris,
a Phaedrus, L. 3. Fab. I. U. 14. . Et otiosum largci satiari cibo.s ninine. Lib. V Ill. Fab. VIII. Abstemius. Fab. XVIII. Iarus. Biblioth. Rhetor. Tom. I. Pag. 735. 4 Cicero ad Attic. Lib. I. Epist. 33. circa m d. 5 Plautus Mosteli. A'. I. Sc. I. V. M' Sic autem loqui, extrR iocum. licere non puto.
304쪽
α3T Suos minutos anxia tollit manu, Orique primum, & auribus dehinc suis Alios post alios mimico gestu admovet. Hic omnium ingens curiositas fuit. Audire facti causam stagitantibus st: Me cura, dixit, magna sollicitum tenet De sorte amici, qui longinqua jam diu Per maria currit: orgo ab his ponti incolis Exquiro, numquid de illo sors resciverint: At juniores se esse respondent mihi;
Interrogemque grandiores, me monent.
Inexpectatum callidi scurrae iocum Convivae risu excipiunt, & grandes simul Dilargiuntur Pisces , quos interroget. Acuere avarus venter ingenium I solet.
Apis Iovi olim mellis obtulit favum. Admovit ori dulce munus Iupiter:
6 corippus Africanus, de in ud. Iustini min. L. 4. V. I . atris in adventum nido consurgit ab omni. ... . Turba loqua , flagitantque cibos. Virgilius, Aen, lo. 2. V. 33. - . . Quae sint ea numina Divsim . Flagitat. Et Horatius, L. 2. Sat. 4. V. 6I. Flagitat in mirtus refici. et Persius, Sat. prol. V. Io. Artis magister, ingentque largitor
1 AEsopiis, F. b. CCXLIV. Camerarius. Fab. γXUII. Iarus. Biblioth. mnetor. I Om. I. Pag. 7ψ7. cuius verba aliquoties adhibuimus.
305쪽
Cumque approbasset aviculae solertiam: Age, inquit; opta quid tibi rependi velis. Has, retulit illa, nostras involat 9 in dapes, Et eas profanat y cupida gens mortalium: Punire da mihi posse praedones malOS, Plagamque sacere pungendo insanabilem. Votum improbavit Deus, & tantam tantulae Crudelitatem volucris indigne ferens: Tibi certa mors est, dixit si quem laeseris; Animamque in ipso irata linques vulnere RVindicta poenam iniqua dum repetit graVem, Graviore saepe assecit auctorem suum.
LEONIs uxor e vivis decesserat: Solemnis ergo dicitur exsequiis dies; Misssique circum Feciales admonent Regni incolas: Adesse pompae Iunebri Qui volet, acceleret. Nullus non, vel adsuit, Vel excusavit per alios absentiam.
ς cicero, de orat. L. 3. C. 3I. In quam possessionem min/3.
quasi eaaucam algae vacuam, abianaante, Gio . uobis Occu ratis, involaverunt.
x Ovidius , L. 3. Eleg. 0. V. Is . Scilicet omne sacrum mors importuna profanat. a Virgil. Georg. Lib. IV. V. 238. 3 La Fontaine, Lib. VIII. Fab. XIV. Abstemius. Fab. CXLVIII. aliis Biblioth. Rhetor. TOm. I. pag. 747. cujus etiam verba PlurimR
306쪽
Τurbam ut frequentem vidit, ingentes Leo causas dolendi significare protinus Longo Hulatu coepit: adstere Aulici Α, Parique luctu luctum Regis prosequi.
Unus tot inter fletus fletibus abstinet Cervus: sibi namque meminit uxorem seris Nuper Leaenae dilaniatam dentibus. Advertit, & aestuantis Rex irae impotens: Sic ergo nostros concelebras s luctus ait lDolor ubi publicus, esse laetus su si es At non leonis vindicabitur impetu Tam turpe crimen: ruite in impium, lupi; Reginaeque piis manibus inserias r date. Nihil moveri visus ad tristes mina , Sie placidh causam Cervus oravit suam: Rex magne, satis est luctui datum hactenus; Recepta Caelo flere nos ultra vetat Augusta conjuX: namque dum ereptam mihi Uxorem queror, & mortis inclementiam Accuso, inane luctus ad solatium: Vidi leaenam curru sublimem rapi,
4 Corn. Nepos. L. Ia. c. s Cum magnam benevolentiam R/eis Datam s e insecutus Pset,' non minorem inni iam Aulicorum excerit. 5 T. Livius, L. 8. c. 7. Quan um militaribus fluuiis funus villum concelebrari Votes. 6 Ovidius, Fast. L. 4. V. 8 9. Dat tamen exsequias: n e jam suspendere fletum Sustinet: it pietas dissimulata Datet. Heroid. Epist. I. V. 32. Sustinet Oenonen deserui 'e Paris. Q. Cur ius, L. 6. C. q. n. 38. Sustinuit refcrisera mihi. L. 9. e. D. n. is. Ne res icere qui iem It os sustinebant, et Ovidius . Fast. 'L. S. V. 422. inserias tacitis manibus illa dabunt.
307쪽
E -- , Interque collocari caelestes seras. Quapropter alacris laetitia jam nos decet. Η1c fraude lepida Leo placatur credulus: Recreatque dono, destinabat quem neci. Amant potentes, quae canit adulatio, Licetque salsa judicent, raro improbant.
STUDI os A mater, & sagax, dederat ovis Fidelem, si quis unquam alius, Canem suo Custodem Agniculo. Non erat ille bellulus; Neque aliquis unus ex iis , qui leniter Adblandiuntur; at generosus, & valens, Acerque, & omnes qui, serox hostis, lupos
Usque allatraret v, arceretque longius. Custodis hujus imprudentem taeduit Alumnum; cumque ab ipsius vigilantia Se vindicandi occasionem quaereret, Lupus ecce Occurrit, artibus instruetus malis Veterator, tectus pelle ovilla; qui suam Dissimulans vocem sic eum alloquitur prior: Mihi Fors bona lavet, qui te solum inuonerim,
308쪽
a 35 Amicule; operam jam antea tibi meam
Impendere utilem, animo destinaveram.
Dic autem, amabo: quid tibi cum ista bellua Tristi & severit, cujus in custcdiam Te traditum esse, sic amabilem,audio 'Moderator ille est, chara quem dedit Parens, Respondit Agnus. Huic Lupus retulit: Suum Egregie Alumnum, & mulite scilicet Instituere ille norit, aliud qui nihil, Praeter latrare, didiciti si credis mihi, Doctorem sanus invenustum deseres. Me sequere: disces quidpiam, quod sit magis Ε re tua, magis etiam placeat tibi. Lupi consiliis paret Agnus persidis: At vix uterque proximum intrarunt * nemus, comitem misellum strangulat impius latro. Bonus ille Custos, qui severus & probus Propulsat, non qui blandus importat malum.
ΙNos I A quidam perditus A saluit mori: Laqueum paravit aere, quod superfuit,
x Horatius, L. a. Sat. 5. V. 68. . . lnvenietque Nil sibi legatum , praeter plotare, suisque. Ovidius, Heroid. Epist. 7. v. IN. Od crimen dicis, praeter amasse, meum a Phaedrus, L. I. Fab. Io. V. 7. Vterque causam cum perorassent suam. 3 La Fontaine, Lib. t X. Rab. XVI. Abstemius, Fab. CLXIX. 4 Phaedrus, L. I. Fab. I4. V. I. .
309쪽
Collo alligavit; clavum semirutae domus Parieti fixit, unde pendens literam SLongam ex se faceret. At in ruinam cum foret Paries propensus, sustinendo ponderi Impar, secutus ultro est; & magnam simul Effudit auri copiam. Ille, qui, nigras Praeter erebi umbras, cogitaret jam nihil, Ubi sic dejectum, & illselum etiam se videt, Stringento nodo se eximit, laqueum abjicit, Fortunae munus oblatum recolligit, Repetitque dulci gravis onere suos lares. Interea, hunc ipsum ibidem qui locaverat Thesaurum, avarus advenit, & exterritus, Victusque, damno cognito: An meos mihi Amores, heul fuisse sublatos seram,
Vivamque y misero vivere quid prodest, ait ΤVisoque laqueo, se suspendit, & perit. Ubi quis desperat, confiditve maxime,
Ratum 6 crede nihil: nam repente, si velit Fortuna, res utrinque mutabunt vicem.
ΜΗlus cum sutor inopia deperditus Medicinam ignoto facere coepisset loco: Cicero, UrRt. Pro Sext. c. I. Per homines scelere b egestate perditos.s Plautus. Aulul. Act. I. Sc. I. V. 37. Neque quidquam melius est mihi. Ut opinor, quum ex me ut unam laciam literam Lonpam , meum laqueo collum quando obstrinxero. . cicero, Acridem. L. 4. c. 46. Illua certum, ratum, tr num , fixum
310쪽
IUNIPERos inter, & alios hujusmodi
Frutices, tenebat principatum Arbuscula. Inde procul Arborem eximiam dum respicit, Et ejus omnem perspicere praestantiam Ne possit, ipsa dum vetat longinquitas, Ac tenuis etiam nebula visum decipit; Existimare coepit, illi scilicet, Si contra staret, praeferendam se fore. Quapropter , omnibus ut facultas suppetat Utramque comparandi, maxima proce orat Colonum, tollere hinc ipsam velit, Et collocare in Arboris vicinia. Recusat ille primum : at importunitas Hunc denique cogit sacere, quod valde improbat, Natalis ergo stirpitus e terrae sinu Avellit, & reponit optatum in locum. Sed illam totam sic pusillam cum videt Latere in umbra magna vicinae Arboris,
Irridet: Et: Te quanto, ait, satius fuit Juniperis, &Genistis, S Periclymenis IDominari, tantae quam invidere tantulam, Et anteponi velle magnitudini 8 let Plinius, Hist. l.. 27. c. Iet, Periclνmenus fruticae .... nascitur ima DIs ac se totus , conνοινens I. aaminiculis quiυuacumque. Dieunt Physici hanc elle plumum, quae appellatur hodie Cis rifolium, galliee Cheor mille. 1 Phaedrus, L. I. Fab. 24. v. a.