장음표시 사용
121쪽
fuit,eum qui contra iusticiam disputandi partes, recepisset postulare veniam dictoriim, qui non probaret, di veri inueniendi atque examinandae disputationis gratia, illam sibi impositam personam dicere. Quod eousque Tullius probauit, ut in libris,
quos scripsit de repub. eam sententiam dicendam putauerit. Glauconis autem verba apud Platonem hic sunt: ἐπεὶ γε ω
Eadem autem de Furio scribit aperte Augustinus lib. i I. ciuit. cap. xx r. suscepit, inquit, Philus disputationem eorum, qui sentirent sine iniusticia regi non posse remp. purgans se praecipue ne hoc ipse sentire crederetur. in Oniam si mra 4 Descriptum ex Seneca lib. x I x . epistoIa-irum. Eosdem,inquit,de repub. libros cum grammaticus expliacuit, primum &c.Deinde transit ad ea,quae cosuetudo *culi mu . tauit,tanqua quod ait. Cic. Quonia sumus ab ipsa calce,eius interpellatione reuocati. Hauc qua nunc in circo meta vocamus, calce a laticitii dicebant. Haec Seneca. Puto verba esse Scipionis.
qui, cu pridie permulta dixisset pro iustitia,ut ex Augustino coiligitur,fuit interpellatione Phili prohibitus, ne posset ad extre- .mu peruenire. Poposcit enim tunc Philus quςstione diligentius tractari, ne iniustitia sine patrono etia condemna Π vid retur, propter illud maxime,quod vulgo iam tum serebatur, ut scribitidem August. rempub. regi sine iniuria non posse. Eam igitur ob causam res videtur in sequentem diem dilata suisse. Quod cum ita sit,commode,ut opinor,in hoc libro tertio orationi susprincipium id Scipio dare potuit, ut diceret se Phili interpellatione ab extremo orationis pro iustitia, &, ut ipse ait, ab ipsa
calce depulsum esse, & renotatum. Calcem autem veteres metam in circo appellasse, ex hoc loco collisi posse Seneca existimauit. In cuius verbi interpretatione lapstis est vir nostra aetate, eruditisiimus Erasinus Roterod. in illud de senectute scribens. Nec vero velim, inquit Cicero, quasi decurso spatio a calce ad ' carceres reuocari. Putat enim mire coniunctastae duas meta- .phorass
122쪽
phoras, alteram a corpore humano, alteram a spatio ludorum equestrium: cum sane inunciue, nisi ab codem desumptum esset, valde non modo miram, sed etiam prorsus frigidam redderet oratione totam. Nunc aut Seneca manifeste iudicat,quod ille a corpore humano sumptu putat, id meta in circo veteribus significasse. Porro de metis circensibus alius est dicendi locus. Nullum est ius naturale. r Hoc descriptum est ex Lactantioepit. cap. r. id quod quidem totum Carneadaeum est ci& eodem illo loco,&lib.v. cap. xvi II. scribit: repetitum autem esse in his libris a Furio, memorat lib.v. Equidem vix prae me ferre audeo,atq; etiam ne pri me sero quidem,totidem verbis perscriptam fuisse eam sententiam a Cicerone,quod videam aliis atq; aliis referri a Lactantio. sed tamen sicut fecit Sigonius, in fragmento sequenti perscribendo, ut quae ia in libro quincto, quam in ipsa epitome apud Lactantium referuntur, ea verbis ex epiatome desumtis perscribere maluerit, idem ego mihi hoc in Ioco censui esse faciundam. sunt enim profecto reliquis accom datiora.Videtur autem ijs verbis Cicero Thrasymachum illum Platonis exprimere voluist 'qui ius omne opinabile esse,non naturale,affirmabat,idq: esse definiebat,quod ei qui plus potest, utile sit. Ad quem etiam Strabo alludens lib. primo, dicit nonnullos asseruisse id demum iustum esse, τοτου κρειττονος συμπέρον,
commoditatem videlicet potentioris,de qua re dicemus etiam ad finem eius libri.
Aut occupare, aut mori. I OCCUPARE, tabulam videliacet, aut equum quo alter iam vehatur,vi capere. o verbo posset etiam fortassis intelligi id,quod alioqui dicimus anteue tere: quod proprie gladiatorum est,qui,ut mortem ipsi propositam fugiant aduersarium neci dant occupatum.Vide Gellium lib.v I r. cap. Iir.& copiosius. Non. Marcellum lib. de varisign.
sermonum. Meus liber pro OCCUPARE, legit, o CCΙ-D E R E, in activa videlicet significatione,pro perimere:quan- uam utrunque & reprehendi potest,mea quidem sententia,&efendi. In nne eius fragmenti, pro, QV IA NOCEBIT, mallem clariore sententia legi, RV ΙΑ ALII NOC E B IT. Alioqui enim τὸ NOCEBIT, videbitur esse ad ' SIBI, referendum,quod res ipsa repudiat. Sapiens sed idem malusI Ad hunc lociim respexisse mihi idem
videtur, dum sic scribit ad Atticum lib. vii. epistola Brund d a sium
123쪽
sum venimus. Non intelligunt,inquit, se de callido homine Ioqiii,non de bono viro. Et mox. Sed lisc opinor, inquit, sunt in hs libris,quos tu laudando animos mihi addidisti. Contra autem,qui sit improbissimus, existimet J olim erat, EXΙ-STI M E T V R. sed ego de vera,vt puto,iectione cum per me ipse diuinarem,tum inueni postea ab aliis animaduersam esse.
Ruid vero praeterea, si sic ET CONTRA EVM QVISIT IMPROBISSIMUS EXISTIMET &c. neque enim placet, Rhic, dc paullo post, CONTRA AUTEM,& librarius in P V TE T.ElT CONTRA . facile,&,omati re potuit, praesertim si ita scriptum viderat,vti multa in Pan s. Florent. scripta extant, putET contra: quod tantundem est ac si ego scribam,putet et contra. In fine vero fragmeti pro O M' N i VM AEST1 M ATIONE, lego ex meo Lactantio OMNIUM EXISTIMATIONE . Paullo autem post id fragmentum,induxi etiam unum obelisco, prorisq; luituli.
Quod ita legebatur. ET ENIM D AE R Ο, S I in I SPATER F AMILIAS LIBER is SVIS A SERVO INTERFECTIS, UXORE OCCISA, INCENSA DOMO, SUPPLICiVM DE SERVO VN- QVAM ACERRIMUM SUMPSERiT, VTRVM IV CLEMENS, AC MIS UOCORS, AN INHVMANUS, ET CRUDELISSIMUS EssE VIDEAΤ V R. Extat enim oratione Iri I. in Catil. In quo tamen
quod olim etiam, pro, SERVO UNQUAM, SERVON E QV Α M, reposueram,cu prisertim alibi, N ' NQUAM.
Iegeretur,contraria plane seiatentia: eam emendatione, quam Sigonius etia tum approbauit,nec sententia ipsa nunc respuit, nec ego adhuc sane repudio, prssertim cum vulgatae lectioni,
quae habeb De seruis quam acerbissimum, illud opponi posse
videatur,quod in vocabulo,Seruis numerum non retineat, nec
eum qui praecesiit,nec eum qui sequitur. Supra enim legit, ASERVO INTERFECTIS, Scinfra, DOI ORE NOCE N TIS, utrobique videlicet singulariter: hic autem, DEsERVIS M ACERBISSIM V M numero multitudinis. Tota seriodus sic habet,ut est quide in vulgatis libris .
ET ENIM QUAERO, SI QUIS PATERFAMILIAS, LIBO IS SUIS, A SERVO INTERFECTIS, UXORE OCCISA, INCENSA DOMO,
124쪽
IN FRAG. DE RE P. III. Is IVPPI. ICIUM DE SERVIS QVAM ACERBIM SIMUM SUMPSERIT, VTRVM IS CLEMENS AC MISERICORS, AN INH VM AN ISS IM VS ET CRUDELISSIMUS E s SE UIDEATUR MIHI VERO IMPORTUNVS AC FERREUS, INON DOLOREM SUUM ET CRUCIATUM DOLORE NOCENTIS ET CRUCIATU LENIERIT. Cum mihi quidem legendii videatur, DE SERVO NEQUAM ACERRIMUM. vel ACERBIS
SIMUM &c. Manquam,si dicendum est quod sentio, mal-dem etiam in extremo legi clarius, SI NON DOLOREM
SUUM, pro, RVI NON DOLOREM SUUM.
inam lectione confirmat,cu illud quod praecessit , s I RV IS P AT E.R.F AM ILI A S, tum illa etiam, quae ibi statim isquitur, similitudinis adaptatio. SIC NOS, INQUIT, INIM HOMINIBVS, QUI NOS, QVI CONI GES, MI LIBEROS NOSTROS TRUCIDARE VOLUERUNT, SI VEHEMENTI SSIMI FUERIMUS, MISERICORDES HABEBIMUR SIN REMISSIORES ESSE VOLUERIMUS &c... Q o scelere compulsus 3 Bis citatura Nonio. Legitur autem
alibi COM PULSUS, alibi IMPULSUS.
Non grauarer Laeli J Ex Gellio descriptum lib. r. cap. xrar noct. Atticarum hocque illud est,quod August. ita stribit,post expositam defensitonem iniustitis hoc eodem tertio libro a Phialo habitam. Tum Laelius, inquit, rogantibus omnibus itistitiam defendere aggressus &c. Sunt enim haec,ut puto, verba Scipi nis:cui cum Laelius pro iustitia disserendi prouinciam,quam ipse recusaretvmponere velle videreturaioc ab eo responsum t Isit,se ipsius causa non grauate facturum fuisse,nisi id & ὶς, ceterorum, &ipsius in primis Laelij voluntati aduersari intellusaei. Ostendi autem silpra,locum esse non ex secundo, ut Gelli ni codices per mendii habent,sed ex tertio libro de reputa Miare enim quadrat,& rei ipse,& Augustini testimonio,quod p-xime recitauimus.Nisi forte ego,quo nam potissimum fragm tum pertinere non optimus vates non beneconijcere potui. Huic legi nec obroguri J Sic emendauimus: cum olim vulgo I geretur PRO P AGARI. Quam nostram emendationem sic
olim quoque approbauit Sigon uis. Huic legi nec propagari fas
125쪽
est Patricius corrigit, obrogari. recte. secuitur enina Derog ri,& abrogari,quibus verbis tria genera labefactandae legis e pressa sunt. Sic olim Sigonius. Α qua sententia cum ne in post
riore quide editione recedere videatur,etacit sane, ut cum antea in ea emendatione, diuersam aliorum quorundam lecti nem intuens, magnopere confirmarer, tum nunc profecto hoc
ipsius de illa duplicato iudicio ita commouear,ut eam nunc demum tuti si e posse consistere mihi persuadeam: praesertim cum eos,qui locum ipsum quondam veluti emendantes,P R OROGARI, legere videbantur, ita deinceps in posterioribus suis commentarijs, suae huic sententiae quodammodo obrogare 'ideam,ut nobis quidem facto ipso suo,obrogandi verbum recipiendum est'tacite prsscribere videantur. Α Prorogandi nim emendatione sua,quasi digressi, veterem rursus a oscunt lectionem, PROPAGARI. Nos equidem ad duo labefactandarum legum genera, tertium addendu nobis hoc loco eL se existimauimus: quae sane genera cum expressimis esset idem
Cicero lib. de inuentio. 1 r. obrogationem ipsam elegantistia me est circumlocutus,sic. Deinde,inquit, indignum esse delege aliquid derogari, aut legem abrogari, aut aliqua o parte commutari. Est enim obrogare,auctore Festo,legis prioris infirm dae, non tollendae causa, legem aliam ferret sicut ex gare, e dem teste lib. v. est,ex lege vetere aliquid eximere, per nouam legem. De his autem,& reliquis labefactands,aut etiam constituendi,& corrigendae legis generibus,vide Vlpianum tit. I. i stitutionum. ς'od reliquum est, in eodem hoc nostro fram
to, ubi statim sequitur, SEMPITERNA ET IMMORTALIS, pro eo legerem,ex meo Lactantio,S E M PI TEMNA ET IMMUTABILIS. ese fugiet J Aut hic legendum Q V IRU E SE F V G L.
E L quanquam Sigonio, cum de eo ad illum retulissem, non satis placuerit: aut statim post,pro,HOC IPSO LVEr,recte a nobis repositum est .H O C E IPSO LVE T. Cum haec ita scripsissem, vidi in Franc. Balduini commentario,quem
is in Iustiniani instituta elegantissimum confecit, legi quidem. IPSE SE FUGIET, sed mox addi particulam,A TOVE.
sic ATQUE HOC IPSO LUET. Qui lectio, ab
ea quidem,quq a nobis proposita est,nihil pene differat,erit boni lectoris officium, ita alteram amplecti,ut alteram ne asperne
126쪽
tu prisertim,si Balduiniana,vti nostra quoq; , coniectura sola, non libris vllis veteribus,nititur. Huic tu utro J Hoc desumptu ex Lactantio lib.v. cap. xin Verba autena sunt Lqiij, ut ibidem testatur Lactantius. Et si autem eo loco librum noncitet Ciceronis, tamen a l stio prolata esse dicat, ad libros de repub. putaui pertinere, Quod cum ita sit, delendum sane illud hoc loco esse existimo, quod mea quidem sententia, in verbis Lactantij allusionem tantum habet ad proposita verba Ciceronis. Sic enim est apud Lactant. lib. v. cap. 'xxiii. IVSTUS VERO AC S AP I ENS, IA iILLA OMNIA'HUMANA SUNT, SVA BONA DIVlNA IVDICAT, NEC ALIORUM QUID QVAM CONCUPISCI NEQUEM CONTRAIUS HUMANITATIS LAEDAI OMNINO ECULLAM POTENTIAM, HONOREM UE DESIDERAT, NE CUI FACIAT INIURIAM.
Noster aut popolassociis defendendis 3 Hanc sententiam sic expressit libro de ossicijs. ii. 4andiu, inquit, imperium populi Rom. beneficijs teniuatur,non iniurijs,lulla aut pro socijs, a
de imperio gerebantur, exitus erant bellorum aut mites aut necessaris: regum, populorum, nationum portus erat & refugium senatus. Nostri autem magistratus imperatoreri: ex hac una re
maxima laudem capere studebant,si prouincias, si socios squitate & side defendissent. itaque illud patrocinium orbis terrae
verius quam imperium poterat nominari. .
Plirrhi ridetur Alias PY RRHI RI DET, alias PYRRHI:VIDELICET.YCui etiam fici J De hoc Ioco vide Victorium var.lection. Iib. x. cap. v. Priterea autem idem ille Nonius,ex cuius hoc fragmentum libro de doctorum indagine desumptum est, scribit statim initio libri devocabulis ab A littera incipietibus. Apud, inquit, significat iuxta. Sisenna hist. lib. Irri. Dum pristinum vinum apud ignem persedorem corpore exhauserunt. M. Tullius de KE. Cuius focum mirari solitus Cato,apud quem ille seden Samnitum quondam hosthim, iam clientum suorum, munera repudiauerat. Qui mihi locus propter plurima videbatur esse adnotandus. Hic enim & liber citatur de ossicijs, pro libris de repub. & Mirari, pro V isere,& Repudiauerat , pro Releg
127쪽
bellum suscipitur J Sumptum ex Augustino. lib. XMI. civit. cap vi. Scio, inquit ille,in libro Ciceronis tertio, nisi sallor, de repub. di utari nullum bellum &c. Etsi autem profecto haud valde amrmauerim, totidem verbis perscriptum suisse a Cicerone, tamen ex ijs, quae ibidem statim stibdit Augustinus. non magnopere etiam dubitaui reponere. Sic enim scribit. Au. igustinus statim poli eius fragmenti verba. Quid autcm,inquit, intelligat Cicero pro salute, vel quam intelligi salutem vclit,a- llio loco demonstrauit &c. V erba autem. PRO SALVI F. sunt verba fragmenti huius. Sed &paullo post, eodem illo capite citat verba eius fragmenti plani Lime. Sed hi,inquit, qu modo huic di siputationi possent obedire no video, ubi dicitur nullum suscipiendum esς bellum, nisi aut pro fide, aut pro salute. Ceterum duo,quae in hunc locum videntur fragmenta irr psisse,pellenda este pbssessione existimarem. Alterum illud est. ἡ
ILLA IN IUSTA BE LLA SUNT, QUAE S VNT SINE CAUSA SUSCEPTA. NAM ULTRA ULCISCENDI, AUT PROPULS A N DO RVM HOSTI VM,CAUSAM, BELLUM IUSTUM C ERIN V L L V M P O T E S T. Quod Isidorum magis,quam Ciceronem,uideatur redolere. Alterum illud. NULLUM BELLUM IUSTUM HABERI VIDETVR NISI DENUNTIATVM, NISI INDICTUM, NISI DE
REPETITIS REBUS. quod extat manifeste in lib. I. off. Quor non corpora J De Hercule,&Romulo loquitur, teste Augustino. Nam Romuli quidem corpus in coelum assumptum credidit populus,persiiadente Iulio Proculo. Vade Liuium lib. Ir .Et Herculis corpus ab Aesculapio sanitati restitutu,ad eummmodus in coelo cile collocatum Giulci suerunt sinulatum d .T .cii IMagis est in muro admirandum J Esse hoc Ciceronis. dubiunxi nullum est,uel testante Augustino. Sed an ex terito libro de re Ppub. vel etiam an omnino ex libris de remis. dubitationem ha ibere videtur: & quidem hoc magis, quod in eossim lilla capite Augustinus,quo hoc fragmentum affert. ppuIlo infra,aliud ista-lgmentum allaturus,habet haec verba. Scio,inquit. in libro Cice, ronis. in fallor , tertio de repub. disputari nullum bellum suscipi. De. ut erat in fragmento ab hinc tertio. Dixisi tenui profecto,eodem in libro,& non,libro tertio,sibi , t illa,eodeni l .
bro contineri existimasser. . uti Romuli
128쪽
Romuliaiuem alat minus. I Erant,qui de errore se spica rentur, nec locum admodum intelligerent. nunc suspicio quidem omnis, locutionis genere, sentetis autem obscuritas temporum ratione tollitur demonstrata. Sed ante omnia interpungo sic.
M V S. Deinde expono. Ex hominibus unquam deos factos ecse id quidem hominibus ipsis probari potuisse, in Romulo manis mirari. De ceteris enim, rudioribus adhuc saeculis probare facile fuit. De Romulo autem, cuius a regno toti sexcenti anni non praeteriere,difficile nimiriim fuit persuadere: cum iam videlicet hominum ingenia priscam ruditatem deposuisseu cuiatioraqtie passim extitissent. Nam illud ,M INVS HIS SEXCENTIS ANNIS, tantundem prope vale quantum,qllodalias solet idem dicere, intra hos sexcentos annos. sic illud eius dem accipio,xi iii. ad Atticum. Verum ille gaudens,affirmataque minus diebus xx tumultum Gallicum. Et illud. i. de divin. Remigem quendam ex quinqueremi Rhodiorum vaticinatum. madefactum iri minus xxx diebus Graeciam sanguine. hoc estiestra hos xx & xxx dies: Mut nos loqui solemus,antequa dies xx aut dies xxx elabantur.ut sit sensus fragmenti: Romuli aetate videmus extitisse intra hos sexcetos annos. videamus initur an erum sit quod ait,ex ratione temporum. equidem disputatio haec de reputa habita est Sempronio & Aquillio coss. ut colligitur ex lib. I II. epist. ad Q. fratrem, qui fuit annus V. C. DCXXlli L ad rationem Capitolinorum fastorum. Romulus autem mortuus est anno urbis xxxv m. Inde igitur ad tempus di-q utationis,sunt anni sexcenti, minus tredecim. uod autem aetas illa fuerit iam litterata &ciuilis, clim fragmentum ipsunt in serius exponit,tum vide etiam Cicerone ipsum in Bruto xv ir. xv I I I. x I x. &4I. Discul. II. & pro Archia sub initium, L Gelu lib. xv II. cap. xx I. Hoc autem etiam reserendum esse existim. non tam ad Romanos, qui tum nondum sat exculti erant, quam
Graecos. Nam in lib. i. de divin. Romuli auguratum pastoralem adhuc,non urbanum appellat. & ibidem supra. pastoribus
illum ait prasuisse. Et in prifatione Tusculane.I. poeta quod
129쪽
iuit edoctis genus antiquissinaum, DX anno in urbem venisse demum ait. Et in Bruto Cornelium Cethegum, qui primus ex Romanis orator habitus est, annis demum ante se Consulem C X L scribit cum Tuditano con sulem fuisse.Certe Gellius lib. XV. cap. x r. cum duo S. C. de philosophis & rhetoribus recitas Roma eijciendis,addit. Neq; illis Qtum, iis k temporibus nimis rudibus necduni Graeca doctrina expolitis, philos,phi ex urbe Roma pulsi sunt, verumetiam Domitiano imperante S C eiecti atque urbe & Italia interdicti sunt. Atqui Fannius N Valerius coss. quibus contra philosophos S. C. factu fuit, suerunt in magiitratu anno urbis D. X Cll. ut habent fasti Capitolini.
Crassus autem & Domitius coss. anno,ut habet Plin. lib. xv I r. in praefatione, DC Lll. qui Latinos rhetores edicto coercu runt. Et Augustinus lib. xvr ir. ciuitatis dei cap. xxiii I. de hoc fragmento ita verba facit,ut ostendat primum Romulo regnante,Thaletem Milesiam unum e sapientibus septem in prq-cia extitisse; deinde inferat, Ciceronem magnis Romuli laudibus tribuere,quod non rudibus & indoctis temporibus,sed expolitis iam & eruditis,meruerit hos honores,ut in deos referretur,& ad hominum opinionem consecraretur. Cicero profecto diuinitatem hanc Romuli sivis iam temporibus subindicare
videtur existimatam fuisse fabulas . Sic enim scribit lib. t. de legibus.Tuine versus hanc quercum seuerint, an ita factum de Mario, ut scribis, acceperis. M. Respondebo tibi equidem, sed non ante quam tu ipse mihi responderis Attice,certo ne sic enim legoὰ non longe a tuis aedibus inambulans post excessu, suum Romulus Proculo Iulio dixerit se deum esse,& Qvii inunx vocari,temptunique sibi in eo loco dedicari iusserit &c. Antiquitas enim recepit fabulas I Vnde illud Cic. lib. ix. Atti cum. Vide quam sim antiquorum hominum, inquit. id autens est,simplici,neque aliqua ex parte callido ingeni quales etiam. Graeci ἀρχ loci vocant. Mod eius loci sententia attinet, Liuius in praefatione lib. r. sic linuitur. Datur haec venia antiquitati,ut miscendo bumana diuinis primordia urbium angustio
Haec autem aetas iam exculta prysertim eludens me quia ferino potest resti it J Non prorsus mihi hoc in loco, & quidem maxume in verbo, Eludens, satisfaciebam de mendoque suspicabar. Nunc acquiesco in lectione usitata. C .enim antiquitati O
130쪽
posuisset posteriorem aetatem, addit, eam ipsam aetatem excultam extitist e,ut non modo urgeat ratione ipsa temporum, quae talis est,ut quanto posteriores, tanto homines sint doctiores, sicut ait Aristoteles: sed etiam urgeat doctrina, & eruditione eius statis posterioris. Hoc sensu. Minus est loci hoc tempore ad altrueiadam alicui diuinitatem, quam fuit priscis illis temporiabus.ula enim aetas fabulas etiam recepit: haec autem, praesertim cum ad eum doctrinae cultum peruenisset, in quo esse cernitur, omne non sine risu,& cachinno reijcit atque repudiat. Omnino eam lectionem agnoscit etiam Fr. Petrarcha lib. v I r.episto. familiar. episto. ii. quem vide de toto hoc loco dispu
. Vide scholia Sigonsi, posteriora praesertim.
iis . nim demu illa, a nobis olim hoc loco recitata,Senecae verba adfert,quae nisi haberemus, atarmare sane vix possemus,versus uti propositos in his libris a Cicerone repetitos extitis. se. verba ipsa Senecae sic habent ex lib. xx. epistolarum. Cum commaticus,inquit,libros de repub. Ciceronis explicuit,feliacem se putat,quod inuenerit,unde visum sit Vergilio dicere, quem super ingens Porta tonat Coeli.
Enniuna hoc ait Homero surriprisse,Ennio Vergilium. Esse E vij apud Ciceronem in his ipsis de repub. hoc epigrammai Si fas cedendo coelestia scandere cuiquam est, Mi Qti coeli maxima porta patet. Sunt autem quoque libri Senecae, qui priorem versum legunt
sic. lsi fas est plagas cflestum ascendere cuiquam.
In eodem autem fragmento pro, EST VERO, IN QVIT, AFRICANE, legerem,vel, EST VERO', ITA AFRIC A N E. Notum est enim verbum, inquit, quod in Iactantio hoc loco, non tam Ciceronis quam Lactatij ipsius esse videtur. verba Ciceronis commemorantis, 'penumero pro vcrbis alijsiubstititi. quod nos etiam statim admonebimus.Vel lege, rem
simpliciter, ET VERO AFRICANE. Hoc enim magis c iam, quam Est vers,assentient hoc quidem in loco,con- .uςniret. ut illud. Et vero max. ille Scipio vehemens fuit. Et il- Iud infra lib. v i. Et vero in dissensione ciuili, cum boni plus. quam multi valent, pendendos ab his non numerandos puto. e a Hie