M. Tullii Ciceronis Fragmentorum tomi 4. cum Andreae Patricii Striceconis adnotationibus

발행: 1565년

분량: 496페이지

출처: archive.org

분류: 로마

141쪽

quid esse etiam ipse existima rem,plane inflammabat. Nec uoluntatem J Hoc desumptum ex Lactantio de opificio. Sermo autem est de fabrica hominis, in qua hoc libro explicanda nullam a se diligentie studiique partem esse pretermissam testatur Cicero. Patiamm . J IJoc olim fragmentum erat a superiore separatum. coniunxi, ipso h ugustino,& ratione sententiae. Ibidem

quoque restitui, IAM SUAE C IV ITA TI, cum ante tantum legeretur, IAM CIVITATI. Nostrae contra xii. rab. J Haud scio an id sit, quod Donatus in Terent. de tragoedia & comoedia significat his uerbis: Sed cum poetae abuti licetius stylo 3c passim laedere ex libidine c cepissent plures bonos, ne quisquam in alterum carmen infame proponeret, lege lata,siluere. Et quod Horat. in epistola ad Augustum lib. ri .epist. Fescenina per hunc inuenta licentia morem Versibus alteriusopprobria rustica sudite

Libertasque recurrentes accepta per annos

Lusit amniliter: donec iam squiis apertam In rabiem uerti coepit locus,& per honestas Ire domos impune minax. doluere cruento Dente lacessiti: fuit intactis quoque cura Conditione super communi,quinetiam lex

Poenasciue lata,malo quς nollet c ine quenquam Describi. uertere modum sormidine fustis Ad bene dicendum,delectandumque redacti. anqtiam hac quidem utraqtie tam Donati, quam Horatii, nomagis ad: poenam duodecim tabularum,quam ad poenam legis Cornelis pertinere uidentur. De qua sic scribit Vlpianus L. V. D. iniuriis.Si quis inquit,librum ad infamiam alicuius pertinentem scripserit,composuerit,condiderit,dolove malo lac rit,quo quid eorum heret,etiam si alterius nomine ediderit,uel sine nos uiae,uti de ea re agere liceret, etsi condcmnatus est,qui

ij secit in stabili, ex lege Cornelia esse iubetur. Si quis cicimanisset J Sic lego sicut est in libris veteribus. Antea erat. A C TII A V IS SE T. Quid autem verbi sic occent

uisset,exponit Fesitis.

At si hines Atheniensis J hoc de Gretcorum, di maxime Atho

142쪽

Probris, . mu i s Iloc s. sequelis, de Ro, noriim,q'asi per Eoiitentionesti ad urceorum consiletudinem,& lege . Quod autem ibi dicitur, CAPITE ETIAM PUNIRI SANCIENT in alibi abest, PUNIRI. Quod sane additum ab aliquo existimo, vim verbi SANCIENIES,ignoratς. Ruamquam eg0 quid mi

hoc totu ti ix puto e ste Ciceroius sed Atigystini potuis, ad fragine tuum sI id superuis respicientis, quod proxime de x ii . tabulis praecesiit. iCum uenibit tam incorruptum) Translatum ex Marchillino lib.

xxx. Horum obstri atione boquitur de tabulis serensibus o libertatem temeritas, constatu iam audacia prςceps, eloquentiam inanis quaedam imitatur fluentia loq'endi: quarum artium saeuitate,ut Tullius, d seuerat, hςfas est religiqnem decipi indicatis, ait enim. Cumque niti I tam incorruptum, c. Primum autem in Marcell i no pro SA EVITAT E, Iego S U A V ITA TE. De inde auicin etsi is certum fragmenti locum.non designet, tamemihi quidem videtur huc pertinore,& ab eodem Scipione contra oratores dici, qui superius poetas ex sua repub. exterminandos existimabat,& qui infra,turpes etiam philosophos expellare de ciuitate non dubitat. Censoris iudiciumJ Perpurgatus hic Iocus erat a Victorio lib. XV.cap. xxl. va lect. sed quoniam ipse etiani dubitare videbatur, satis locum purgatum per se esse,adduxit fortassis Sigonio, ut is quoque locum,ut videtur emendandum susciperet, de pro

OFFERT AFFERT, Iegeret. Me etiam prosecto eade hsc ista hominis ingenui.& aperti dubitatio conanaouit, ut pro , IT A- VE UT OMNIS, sicut OIim legebatur, legendum pla-' ne.& reponendum hunc existimarem, ITAQUE QUOD OM. N I s. sic enim sere ilIud ex vi .libro infra,Eaqu issensio ciuium,quod seorsum eunt alij ad alios, seditio nominatur. Et de ijs leni censoribus illud Varronis de vita populi Romani lib. ii. Itaque, inquit, quod hos arbitros instituerunt populi,censo- scires appellarent. idem enim valet censere, sic enim Iego ibi & arbitrari. Citat Nonius dictione censeo. Quanquam Ia uolenus i. c. ita a censendQ censores deducat, ut tunc,censere,non,

arbitrari, sicut Varro, sed, sicut ipse existimat, constituere,&praecipere significet L. censere D. verb. n. Festus lib. iii. sic seribit: Censio aestimatio. de Censores. Tanti enim, idem inquit paulis superius,rem suam quisque aestimare litus est,quatum illi censuerint.

143쪽

diagnam habet vim disciplina uerecundiae, cauent timeto etvηes m .lieres; VIM, pro VIA M, verissime legitur etiam in libris Nonisquibusdam .Ego etiam pro. CARENT, CAVENT,

legere non dubitaui. Hoc enim magis & clisciplinae est, At verecundiae,de qua est sermo. Certe Augustinus in libro Quasti num noui & veteris testamenti, quaestione CXV,de ea re ita loquitur , ut eam quoque disciplinae tribuat. Mulieribus Rom. inquit, multis temporibus vini usus incognitus fuit. Disciplina enim facta costaetii dine confirmauit sensitura suum, ut retineret quod prodesse didicerat.Nimirunt non fatum haec, sed disciplina inuenerat. At ubi recessum est a consuetudine, periit disciplina. Haec Augustinus. De eadcm re ita scribit Varro lib. i. de vita populi Ro.Quantopere,inquit, abstemias mulieres esse voluerint,vel ex uno exemplo poteli videri. Et tantum quidem ex Varrone adfert Nonius, dict. Abstemius. Exemplum autem si

quaerimus, cuius eo loco Varro meminerat, vel de uxore Fgnatis Mecenni j este dicemus,quam cum, ob haustum vinum,malitus occidisi et a Romulo fuit a solutus iret sortassis de matrona illa, quae, propter resignatos loculos,in quibus erat claues cellae vinariae,fame,miserrimo mortis genere,a suis est interepta. Vtrunque exemplum extat apud Plinium lib. xim. cap. xlii. na

tur. historiae.

Si qua erat famosi Famosam intelligo, ut exponit abi Nonius, in famem,sed propter vinum proprie. Nam illud, quod est apud eundem Cicer. lib. u. de orat. Nam me ad famosas vetuit mater accc dere: alio pertinere arbitror. Hic autem famosam, uinosam,& ut appellat Terentius, temulentam intelligo. nam te metum olim, vinum appellabant, ut scribit Plinius lib.xiiii. cap xiii. De Osculo, quod statim dicitur, de hoc,praeter Plinii loci mallegatum, uide Valer. de instit. antiquis,& Festum in dict. Osculana pugna,quanquam uerbis mutilati'& manca sententia. Vide etiam Plut . in problematis. Arnobium lib. ii. dia sput. contra gen. Tertul. in Apolog. Gellius lib. H. cap. xlii. ex Cecilio comico haec adducit. ae mihi,tibi domum adueni ac sedi, extemplo suauium dat ieiuna anima.Verba aute sunt mariti de uxore. QMae extant etiam apud Nonium dictione Ani ma. Certe Athenaeus scribit lib. i. apud Rom. inquit, . G οωτηι

κοντα ἐτων. quanquam Aelianus usque ad quinque & triginta annos extendit,uti adnotauit Sigonius. Apud Graecos opprobrio fuit adolescentibus a De ea re praeter c teros, uide Cicerone in.v. Tuscul.ubi de Dionissio Siraculano,

144쪽

&,de natura deorum, ubi de Alcaeo. Et .Xenophontem in libidola a ciuitatis Lacedsmoniorum sub initium. Admiror, nec rerum solum J De hoc, de sequenti fragmento sie Nonius. Iurgium, & lis hanc habent distantiam. M. Tullius de repub. lib. ii O. Admiror nec rerum solum, sed etiam verbi rum elegantiam. si iurgant, inrit beneuolomni concertati di non lis inimicorum iurgium dicitur. Et in sequenti,iurgare igi-tur putat inter se vicinos,non litigare.Primum igitur Ordincio fiagmentorum,que in Nonio reperio,retineo: praesertim quod eum ad secundum transit Nonius, aperte fatetur esse in sequenti: ut periculum etiam sit, ne sit exsequenti libro. Deinde distin suo,& scribo sic. Admiror,nec rerum solum, sed etiam vers

boni elegantia, S l IV R G A N T, inquit, Benevolorum coi certatio, non lis inimicorum, iurgium dicitur. Videtur autemde. xii. tabulis sermo esse,de quibus esh etiam illud libale orat.

I. Fremant omnes licet,et quq sequuntur. QIasi igitur recitata una aliqua ex ijs tabulis integra lege,sic instri. In quo earum tabularum admiror nec, rerum solum, sed etiam verborum et gantiam. Et mox repetens fortastis caput legis recitatae. SII; RG A N T, inquit. Deinde incipit verbum iurgandi deci

rare. Beneuolotum,inquit,concertatio;non lis inimicorum, iurgium dicitur . Sequens aute fragmentum est veluti eius disputationis c usio. uirgare igitur lex putat inrer se vicinos, non litigare. Et quidem P v T A T lego,non V ET A T: exponoq; P V T A T, pro censet,& iudicat.Sic Modest. D. statu liberis leg.

xxv. Statu liberos venundari posse leges xi r. tab. putauerunt.

V E T A T, autem aperte pugnat cum Nonii sententia. beruata autem est quoque a pleri ove aisjs. scriptoribus eorum verborum,di surganda, MI .itigandi, de certandi proprietas. Certan- est, it Syrus apudlTerentiu hi Adelphi, actus. ι i. Qena .r i. eum lenissime vester pugnaria appellare: Audio te nescio quid, inquit,concertasse cum hero. Et ipse Cicero lib. ii I. ad Attici mi, epistola Tu quidem. Nunquam accidit, ut cum co verbo uno concertarem. Lirigandi vero, ut Terentius Eunucho act. iii sc.υ. I ites sint inter eos factae maximae quasi videlicet inter ii imicos. Et Phomitti ne act. ir i. sc. iii. Herus liberalis est,& lanitans litium. At iurgandi idem Eunucho Q. i. Miles tendere ad iurgium. Adelphis act. r. sc. i. Credo iam, ut Blet, iureabit. act. Di. Adortus iurgio fratrem apud δε-

145쪽

rum. Hecyra act. I r I. sc. v. Porto hoc iurgium ad uxorem. Et

Paullus quoq; iurisconsultus in L. inod si non D. iure dotium. Uod n non diuortium, inquit, sed iurgium fuit, dos eiusdem matrimonij manebit. Varro lib. vi. de ling. Latin. quanquam loco corrupto, tamen significat profecto ab iure dictu esse tu g indi verbum. Id quod Festus quoque lib. I x. abnuit, cum inquit, iurgationem iuris esse actionem. Cicero hic idem superius

in Protagora, concertationis verbo,etiam mollius videtur inuenisse. Controuersemini, inquit,intervos,non concertetis. Nana in ea,que pro lege manilia habita est,etiam inimicos concertare dixit Si pius cum hoste,inquit,conflixit,quam quisquam cum inimico concertauit. Haec de eorum verborum ratione, inter

quae fragmentum ipsum discrimen conitituit. Sed monet me sane locus ipse,ut persimilem alium apud eundem Cic.i i .de legibus,quantum possiim,corrigam,& explanem. Recitat enim etiacaput legis,sed verbis,ut ego puto,& illis, & sequentibus labem passis. locus sic legitur. Α paruis enim o uincte dicimus, SI IN lv S VOCAT, atque ea eiusmodi leges solas nominare. Sed

vero &c. Hoc sensu. Non abs re, o Quincte, aestu consuetudinis ab rberi metuis,veritus,ne communi loquedi more deceptus, ea tantum,quq xI Iaabulis c6tinentur,leges appelles, appellaritae intelligas,a teneris enim profecto didicimus. SI IN IVS N O C. A T. id autem est legem,quae sic in xi i. tab. incipit,atque alia eiusmodi. xi I. tabulis comprehensa, solas leges nominare. Sed vero magnus hic est error, inquit, & fugiendus, intelligi enim oportet &c. Et incipit vim aeternae illius, & coelestis legis explicare. Sed horum quoq; uberior explicatio ex Miscel laneis nostris peti poterit. Notam esse leuitaris I Sic reposui,cum uiderem alibi legi, NIMIAM ESSE, alibi EAM ESSE, alibi MEAM ES-5 E. quanquam si quis etiam mavult, NI M IA M, recte lac tit,si ita distinxerit, AMBI T IONEM NIMIAM, EMSE L EVI T AT IS. Ego,ut dixi. NO T Α M reposui. Em

rorem autem natum fuisse ex eodem illo fonte arbitror, ex quo

item in lib. epistolarum ad Brutum peccatum fuit in eadem dictione, NOTA M. Locus estin epissi xix. Quod ego cum dabam Bruto,inouit,notam esse in fastis gratissimae uictoris sempiternam uolenam. Olim enim l ebatur,sempiternam memoriam voleban .videlicet non satis animaduersia significationeti uerbi,

146쪽

verbi, NOTAM, quod pro cognitam, accipiebant quidam:

sed locum restiuit meus Manutius. Nola enim eundem eopulum imperatorem , O portitorem J Nam portitorum qiissius modia hominum incurrunt,ut idem est te sit, lib. de officiis. t. Non enim facile J Hoc εὶ sequens fragmentit,ex prisciano desumpta siunt,alterum ex lib. Y v. alterum ex lib. de carminibus. Sequentis enim fragmenti locum ita lego apud Prisc. Ab arma

derivata sunt armarium, arma inentum, armamentarium,armil

lae,qus brachialia uocantur Ciceroni m I. de Reputa pro, Cia cero in lirr. de repub. quae lectio effecerat, ut quidam fragmentum conformarent ad hunc modum. Armilis quae brachialia uocantur. Quod autem dicit ualenti resistere,eodem modo dixit lib.vi r. a Att. Epistola ad vi r. Id. Dec. Mallem,inquit, tantas ei uires non dedisset,quam nunc tam valenti resisteret. Sed ibi de Cssare loquitur hic de populo. Armentum habeo i Ex Prisciano super xii. versus Aeneidos. quanquam eum locum alii aliter legunt.

In librum quinctum de Repub.

modi requirere videtur,& particula IV S T E, quae pro alia,ut puto,irrepsit, nec facit ad propositum,nec recte, ut opinor, cum particula LΛTE, coniungi potest. Nostra uero aetas J Hanc partem fragmeti citat etiam Nonius dictione Vanum: ubi legitur. SED IAM EVANESCENTEM. uti reposuimus. Reapse uero iampridem a simus 3 Sententiam eandem propemodum sic extulit idem D. ossiciorum. Parietes urbis, inquit, modo stant & manent,ijque ipsi iam extrema scelera metuentes,rem uero publicam penitus amisimus. In Augustino,ex quo fragmentum descriptum fuit. RE IPSA LEGITUR. Ego autem ex Seneca lib. xix. epistolarum, REAPSE reposivi. Seneca sic habet.Eosdem,inquit,de repub. libros cum Grammas a ticus

147쪽

ticus explicuit,primum uerbum Reapse dici a Cicerone, id estre ipsa,in commentarium refert,nec minus se se,id est se ipse,&quae sequuntur. Putaui igitur TO RE APSE, huc pertinerer qua particula pro, R E IP S A, ut hic ait Seneca,etiam alibi Cicero usus est, ut in lib. de finib. & de divin. &, praeter Ciceronem,etiam Pacuuius, inclytens, si non est, ingratus reapse quod feci. Vide Festum dict. Re pse,& Requeapse. De se se,quod ait Seneca, nescio an legi debeat, SEPS F. Errore librarij no militum ab illo disserente, de quo in Oeconomico notauimus: ubi pro IPSE, A S E , fuit repositum . nam, S E S L, adnotari a grammatico,ex his Ciceronis de repub. libris, nimis esset putidum; cum ad passim non modo ex his de repub sed ex aliis etiaeiusdem libris, &iomnino ex aliis aliorum, possit, si quid opus esset adnotari. V ereor autem quoque,ne hoc, SEPS F, vel S E SE, sit in somnio Scipionis,ubi de natura animi disputatur. Virtute honesta J Nihil muto, sed coniecturam expono. Quid λsi, VIRTUTE ONUSTA. nam HONESTA VlRTVT E, miro quodam modo dicituri& et,quod superius dixit,

firma,locuples,ampla,pulchrius respondet onusta, quana honesta. Hanc coniectura meam adiuuat etiam ratio scribendi, &pronunciandi veterum equi nonnullis vocibus firmandis rob randisque, A. litteram de industria sine necessitate inserebant. Quo ex vocum numero etiam verbii, Honusta, extitisse Gellius 'pronunciat, idem iste,qui hanc tradit veterum scribendi,& pro nunciandi ratione lib. ii. cap. iri. Nisi si sorte honestam prodisite posuerit: quod veteres factitasse, notat etiam Asconius in i Ir Verrinam. Alioqui mallem et,id O N E S TATA, quam Honest a. Solent enim librarij scribere schoneta A, Sc legunt, honestata: Exempla reperies in Pand. Florentinis. Sic scribit Festus lib. D r. antiquos Canta,dixisse pro cantata lib. I x Ii cita, pro incitata. ExcelluntJ Hoc ex Diomede, ubi ait de duplici terminatione verbi excello,ut in scholijs in epiliolas ad M. filium demonstrauimus. Diomedes citat librum de repub. sine numero. Σ- go hic repossit,ubi agitur de pri 3 pri&moderatore reipub. Menelao Laconi 1 Ex Gqllio tibi gr. cap. ii. cpnstat esse ex

libris de rem i, Lx quoto aurum libro sit, id vero ex Gellio non

. constat. Proximum a item fragmentum. l . . 1 .

Breviloquentiam J esse quidum ex libris de rep. constare po-

148쪽

test. Vide de eo Senecam lib. xxii. ad Lucilium. Qirod autem Cicero ait de Menelao,sumptum est ex Homero Iliad. v.ubi Helena de eo narrat,illum pauca quidem loqui, sed suauiter.Vndei pie quoq: Cicero in Bruto Menelaum ipsum Laced sinon iuna, i inquit,dulcem illum quidem tradit Homerus,sed pauca dicentem. Cum etaim genera ipse dicendi tria in tribus ab Homero tradita ac expressa essent,magnificum,de. ber in Vlyise, mode- ratum,& mixtum iii Nestore, in Menelao certe subtile, dc coli1

bitum ostensum est. Vide Gellium lib. a I. cap. XI III.

intellimndum aute vel de p. Mucio Scaevola iros. fui T. Graccho trib. plebis. a iter tum in se inuitum inconcione rellitit: vel potius de P ornelio Nasica, qui priuatus ei; sdem Gracchi ferocitatem manu compressit,euniq; occidit. Nam de Gracchi morte in his de repub.libris fuisse mentione,testatur Dinu-gustinus lib. I. cap.XXI. ciuit . dei. Orbi terrarum comprebens J In Nonio non vidi. vidi in Cariso. ORBI autem pro O R B E, ut est apud ipsum,grammaticum :&illud Phaenomenis apud hunc nostrum. Quattuor hic obediens secum deducere signa Signifero solet ex orbi.

Quod movias,oee. l kst in aperte, & mea, & aliorona,' ipis mina in priinis Nonij librorum lectio. Quisque, quam velit, i

In librum sextu inde repub.

N HOC. pricipue libro informauisse se virum bonum, & principem ciuitatis, ita testatur ad Att. lib. vr i. Quod si ita, inquit, nobis cogitatio de trium o iniecta non esset, quam tu quoque approb/s, nae tu haud multum require res illum virum qui in vi. libro informatus est, quid enim tibi faciam,qui illos libros deuorasti De hac eadem

re, videbimus etiam in fragmento, Alendus hic est gloria. Disputauisse

149쪽

ANDR. PATRICII

sputauisse autem in hoc libro de impari numero ScipIotieni, statur Hieronymus in Apolo'pro libris aduersius Ioviniamum. Quod idem in commentario in Amos Prophetam repetit, sed ibi diserte loquitur disputationem hanc haberi in ipso semniis Scipionis. De quo quidem cum cogito, nihil aliud reperto,qua pauxillu illud ,quod est in concentibus orbiu coelestium,& hoc etiam minus, illud quod est de anfractibus solis, octies septies, Quod si aliud nihil est,miror Hieronymum in commentario in Amos his verbis uti, cum faciat eius rei mentionem. De imparis,inquit, numeri sacramentis in Scipionis somnio plenuis narrat Tullius.

Expleri atque saciari nucto modo J In quibusdam libris. E XPLERI NEC SACIARI ULLO. Ormio extat Laista olim legebatur sic. ORATIO EXTAT LAELI. QUAM OMNES HABEMUS IN MANIBUS. QUOD IMPERIA PONTIFICUM DIIS IMMORTALIBUS GRATA SINE SAMIO, QUAE, UT HIC SCRIBIT CAPEDINES.

Quem ego olim in locum,in hunc fere modum adnotaram.Sic inquiebam,habent libri quidam. Alii, duo prima verba omittunt. Vt,ut est, fragmentum tamen ipsum nondum etiam hoc

pacto setis est elimatum. Pro, RV OD IMPERIA, Salon liber, & alii libri legunt, in Α M SI IMPERIA. Fortassis legendum. QVΑ'M SINT IMPERIA: ut quidam putant: quanquam etiam de verbo IMPERIA, dubito. illud etiam, S I N E S A MIO, no valde placet. mallem enim. SNV E S A MIo, vel aliquid tandem eiusmodi, quod Samium a sacrificiis non reiiceret. Cetera etia sunt imperfecta. Haec no ut dicimus, sic priore adhuc editione nostra adscripseramus. Sigonius in sita posterilire, totum hoc ita corriit. QV AM

SCRIBIT, CAPEDINES. In quo sane audo hominis eruditi coniecturam. Sic enim plane in suo quoque Nonio manu scripto legi affirmat Hadrianus Iunius lib. 11. animaduerλ- rum cap. x. Nisi,quod pro I AT LI, L AE LII habet, generandi cassi,& pro SIMPUVIA SYMPIVΑ. quod tamenide significare ait. Et sane L Al LII, potius generandi,quam, L AE L I, vocandi casu legendum esse, illud indicare videtur eiusdem

150쪽

IN p R AG. DE RE P. VI. 28

Eiusdem Ciceronis irr. de natura deorum. Docebo, inqia it, me hora me de diis immortalibus colendis didicisse iure Pontificio, & maiorum more capedunculis iis, quas nobis Numa reliquit, de quibus in illa aureola oratiuncula dicit Iulius,quina rationibus Stoicorum. Qua de oratiuncula ita idem paullo superius lib. eodem. HabeQnquit,C. Laelium augur ,eundenaque sapientem, quem potius audiam de religione dicentem in illa oratione nobili,quam quenquam principem Stoicorum. Extitisse autem teporibus Ciceronis orationes Laelii,ex Bruto eius. dem Ciceronis liquet,quanquam & Laeli patrio casu, pro, Laelii, antiqui scripsisse videntur. Sigonius non Laelii, sed Catonis orationem fuisse existimare videtur. De fictilib. vero simpuvijs sic etiam scribit Plinius lib. xxxv i. cap. x ii. in sacris etiam inter has opes,non murrhinis, crystallinisve, sed fictilibus prolibatur simpuviis. Finniter emim J Citat etiam,prster Nonium,Priscianus lib.xv. de adverbiis. Equidem nuptias Modellinus noller lib. i. D. ritu

nuptiarum,vocat coniunctionem maris & femin .ae, consortium

communis viis, humani diuiniq; iuris communicationem. Et Imperator Institui.nuptias vel matrimonium,viri & uxoris coniunctionem appellat, indiuiduam vitae consuetudinem cotinentem. Certe dotis causam perpetuam esse,dixit Paullus item noster,& ciun voto eius,qui dat,ita contrahi,ut semper apud maritum sit,videlicet sine ulla diuortii mentione. quod diuortium, quo primum tempore ab urbe condita in ciuitate receptum sit, vide Gell, lib. i iii. cap. III. & lib. xv M. cap. vltimo. & Valeta lib. a a.de institutis antiquis.

Q ciuitatis statina muretunt. J Nonius legit , PERMO

Quod disset es maius. I Praeter Gellium, refert etiam fragmentum Non. verbo deprecari.

Boni plus quam multi J Inde notat Noniu , veterum memorabilem scientiam paucos pro bonis posuisse, multos contra pro

malis. Sic sepra ide lib. iiii .Nec in hac dissensione suscepi populi causi sed bonorum. Mactant bonoribus J Imitatus est hanc Iocutione Lactan. lib. V. cap. I x. Si qui autem, inqui doloris vel mortis metu,vel suapte perfidia coeleste sacramentum deseruerint,& ad funesta sacrificia consenserint,eos laudant,& honoribus mactant. Alen-

SEARCH

MENU NAVIGATION