De constantia libri duo. By Justus Lipsius

121쪽

D E N a Iosin probi omnes debeant , ab istis eam statim exigit, in aliis differt, sed cum scenore sol- endam. Quae hic iniquitas Nisi tu Dei tatem sortasse blicitus es S metuis ne quid eiereat per hanc benignam moram. Atqui ecurus es mi ho Toci nemo unquam deco-uet super huic creditori in oculis ejus ne sumus quocumque fugimus, imo in ervo Scin uniciis. Sed vellem , inquies, yrannum illum nunc puniri, irae senti cae-3e ejus fatis fieri tot oppressiis Clarior enimia nobis De Justitia. Clarior astitia imo inis mihi stupor. Quis enim tuisse es qui eo non ad poenam solum praeeas , sed ejusam tempora praescribas Utrum judicem in tuum esse censes , an lictorem tantum administrum rabi , duc , verbcra, caput

obnubit , arbori felici suspendito.

nim mihi visum. Heu impudentiam' sedit Deo aliter visum quem scire debes paullo iis carius hic cernere , de alio quodam fine pu- aenire Te calor exagitat , aufert vindictae Ees quaedam cupido a quibus ille remo issimus, exemplum spectatis correctionem aliorum. h Scit autem optime, quibus ea utilis esse posta risit in quando Magna momenta temporum sunt in saluberrima saepe medicina abiit in perniciem data non oportune. Caligulam in primo tyrannidis suae cursu sustulit Neronem grassar paullo diutius scivitri diutissime Taberium nec ambiges, quin eorum ipsi

122쪽

ro LIBER SE CuNDUS.xum, qui tum quoque tuerebantur, bono Egent diuturno saepe flagello mali nostri scine irrendati mores : at nos tolli illud statim Volumus, conjici in ignem. Haec una tarditatis ratio , quae nos tangit alia quae ipsum Deianici cui videtu insitum , ut lenio gradu ad indictam sui procedat, tarditatem

Divinum numen lente edi ordis progreditur.

nec male prisci. qu ab hac mente Deos fingebant laneos habere pedes. Ut quam tum vis fervidus is indictae properus sis non videaris aegre ferre debere hanc moram quae ita. poenae intervallum est, ut siti augmentum. Dic mihi tragoed am si spectes an indignercsi Atreus ille aut Thyestes , in primo altero que actu , sublimes per scaenam elati paulisper incedant regnent, minentur, imperent non opinor ire Vena enim felicitatem eam esse scias is expectes ut scide mox ruant in extremo a tu. In mundi hac autem fabula cur iniquior in Deum , quam in poetam aliquem es t Ille impius foret, ille tyrannus vivit. Ita sed cogita primum hunc altum csie: jam ante animo tecum praecipe gaudium istud manere lacrymas langores Scae na haec mox sanguine diffluet, Golventur in eo purpureae istae aurataeque vestes. Bonus enim ille noster octa est, nec temere migrabit tragoediae suae leges. Nonne etiam

in Musica dissonas aliquamdiu voces fers,

123쪽

Det Co Ns TANTIA IOIia extre Da desitura scis in concentum iam hic fac At enim punitionem ea in ii vident semper laeti Q ni miram Ionisiscula eni saepe fabula it, nec illi per ' re tamdiu potuerit in hoc thea ro. Vi ni tamen alii de concipiunt jure metum,oniam ampliari quosdam in rigido oelicio v dent non absolvi dii findi poenae

in nota tolli. Q la nobrem, ipsi, hoc ne differri aliquando in os , non dimit nec crimen quemquam in pectore gesta', qui non idem Nemesim in tergo equial arri enim illa dea in ut cam Euripide dicam, Silenter lento pedi Progressa rapiet m probos in tempore, A P. XIV.

Mἰnde ostensum plures esse poenas r se quasdam occultas interna que quae scelus ipsium comitentur is quas improbi e fugiunt nura, q βm. t graviore quam alia externae. OU Roanaen ut clarius capias, semel te duces in arcem ipsa n hujus cause hoc sciendum , triplices disinas esse poe

124쪽

um coram. Ut poenae eae sunt quas morte obita , scelestos manere etiam e priscis illis plerique non vane sunt suspicati. At

pertas, exsilium , dolor , moibi , mortes. Et est quidem plerumque, ut eae omnes ullo quodam Dei judicio in impios conveniant: certe quidem priores duae semper Ut de Internis dicam quis ille unquam tam pro jectus ad omne nefas, qui non acria quaedam flagella in animo & velut ictus senserit , sive in faciendo scelere, sive magis post factum Vere enim Subsequa iniuriae poena, ut Plato olim dicebat vel, ut Verius .fortius Hesiodus, Coata ne is δ' Hlis. Ognatum, lino innatum , omni sceleri sceleris suppli eium in nihil in vita securum solutumque, praeter Innocentiam est. Ut cruciarii, o mano ritu , crucem suam serebant , ipsi ab ea mox serendi sic impiis omnibus conscien 'tiae hanc crucem Deus imposuit, in qua por nas luant priusquam luant. An tu solam eam punitionem censes , quae incursit in oculos' quam corpusculum hoc subit' Non est. Externa ista omnia leviter nec in longum

nos tangunt interna sint, quae angunt. Ut

magis in morbo judicantur qui tabe aut marcore laborant . quam qui inflammatione aliqua aut febri . tamen hae magis appa

125쪽

illo passu ducuntur ad aeternam suam naOrn. Caligula olim per saevitiam imperare litus. Ita feri, ut tentia Ie mori id istis enit , quos carnifex ille animus cottidie inutis ictibus caediti pungit. Nec splen illet, bi imponat, circumfusa poten- , aut opes quia non magis illi ideo se- es aut beati , quam fani, quorum febris podagra recumbit in pulpureo strato. cndicum aliquem in sabula vides , qui res personam sustinet , auratum ut 'rum. Vides, sed non invides : quia lat rub auio illo scis scabiem , paedorem, sor es. Idem existima in magnis omnibus issis 1 superbis tyrannis uorum mentes s re- 'udantur , ait Tacitum possint ad pici lania-

-isius . quando ut corpora verberibus asa vitii, libidine , malis ton ultis animus ilaceretur. Rissent illi saepe fateor sed non erum risum. Gaudent sed non germanum

audium Non hercle maris quam ii qui

apitis damnati ita carcere attinentur. talisnterdum aut tesseris fallere se conancta nec allunt. Manet enim impressit ille immi-ientis supplicii torror , nec tollit se umquam ob oculis imago luridae mortis Vide mihi odes, dimoto externorum isto vel , Si in

Audi

126쪽

is LasERs Scu NDus. Audi Romanum illum lamentantem 'rum dea que peIus perreant , quam perire cottia die sentio Audi alterum ingemiscentem Ergo

ego solus nec Amicum habeo , nec in nimicum pylae vera illa animorum toria enta ipsi, hi cruciatus , angi semper, poenitcre metuere: quibus axe compares culcos ullos, fidiculas, uncos. C A P. XV. Poenas etiam Postumas manere improbos eriplerumque imo ipsas Ex rerna quae exemplis otiquot illustribus Urmata. A Di jam tuac Postumas illac aeter iura a poena quas e media Theologia lposuisse mihi satis sit, non exolvisse Adde

etiam Externas quae tamen si desint, cum

priores illa irrogentur hiis coelestem astitiam juste culpet At non desunt. Nec fa elum unquam certe rares quin aperte ce lesti Mai: orum oppressores poenas item lue rint spectabile si apertas. Abi citrias, alii serius: alii in se , alii in suis V desin quereris Dionysum illum in Sicilia , stupra, rapinas, caedes , ni altos annos impune excr centem paullum sustine, videbis eumdem mox infamem , extorrem, inopem a sceptro

quis credat' ad ferulam devolutum. te magnae suis rex , ludum Corinthi ape'riet, ipse Pollunae erus ludus. Parte alia

127쪽

D oras TANTIA 1z pelum in Pharsalia vinci indignaris , ce Icitum aetae e Senatura ludere dc lasci- aliquamdiu in civili sanguine tyran- ignosco. Video enim Catoni ipsi clam laic tantum non recti judicii extor, elicitam ab alio pectore ambiguam

Sed tamen tu ipsi, tu Cato secti tellum huc oculoso unus adspectus intiam reducet vos cum Deo. Caesarem il- videte , superbum , Victorem, opinione 3 aliorum jam Deum in Senatu, maatu interfectum. Nec simplici morte viginti tribus plagis confeci um , instar in sanguine suo Volutantem. quidplius vultis' in Pompej curia , superante Pompeji statua , magnam victimam 'agni manibus parentantem. Ita rutus

campis Philippicis , pro 'tri S c im

tria moriens , mihi quoque miserationi Sed con loridem , cum haut longe vi- victores illos exercitus , velut ad ejustulum , gladiatorio more inter se comissi, ducibus alterum , M. AntO-

um , terra marique Victum, inter tres ulierculas , mulierosa illa manu, aegre ortem invenientem. Ibi tu es orientisti m e paullo ante dominus' lanista Romano-t exercituum i dira peji in reipublicaei a toro En, in fune cruentis manibus pen- . a 'o ea, i us in monimentum tuum repis

128쪽

moriens

N huius mali te fallat auctor , Iupiter. Non enim latuit pio secto, non effugit Non item ille alter dux qui cenam juvenilium scelerum non obscure in se luit,in clarius in omni sua stirpe Sit felixi magnus Caesar, Vere Augustus scd filiam tamen Iuliam

habeat, scd neptem Nepotes alios per fraudem per vim amittat . alio abdicet. Et horum taedio , quatriduana inedia mori e iit, nec possit. Denique cum Livia sua vivat, faede ducta, foede retenta: quam turpi amore ipse periit, ' tirpi morte per eam pereat. In oram mi, inquit Plinius , DeusElle , caelum tu nescio ad pius m agis au meri ius , herede hostis seu filio excedat. Haec cliaque cogitanda, ipsi , cum querela is iniquitatis erumpit mad duo semiper ver tenda mens Tarditatem supplicii, a 1ietatem. Non punitur nunc ille mane p mietur. Non in corpore ξ sed fortasteani o. Non ivus' Sed certe mortuus. Nunquet antecede niem celsum De struit eis poena cloudo. Vigilat enim semper divinus ille oculus cum dormire eum censes , connivet. Titantum aequus m eum sic nec judicem tuun

129쪽

A P. XVI. sponsio ad alteram obli 'tionem , de Immeritis, ostensum omnes meruisse poenam, quia omnes in culpa. Et qui magia aut minus aegre imo nullo modo ab homine posse disceriant Deum solum spe . clita noxas clare videat , ideolii ju ne tua I. Ei enim immeriti cinnoxii aliquot populi pun: untur, in litis. Nam haec se-mda tua querela , sis calumniam potiusicam. Incaute actolescens, sic loqueris t uniunturiae immeri Ubi ergo gentium, entes tibi repertae sine noxa iducia molem eritas sit, in singulo aliquo homi- e id ponere tu nihil ambigis populos sntes statuere impeccantes t Vanissime. eccamus enim .peccavimus omnes , scio: bati in labe viximus in labe coeli amum amentaria, ut cum Sat Irico Ilo ocer sine telo sint . 1 usinina semper missa inmerentes. Non enim ut pisces in salo nati alti, Hem tamen non reserunt sic ei H idum homines in hac mundi faece et oipsos sine faece Atqui si omnes in noXa, ubi populi isti immeriti Culpae ei: i ac O me justissit me cena semper est Sed Equalitas, inquies, illa mihi displicet quod

quidam rem uitur qui minora peccarunt, florent c regnant qui magna Nempe hoc a ei ac

130쪽

erat lcripies tu , credo, trutinam caelestia Justitiae manibus, tuo quodam sensu ponderibusque eam librabis. Quo enim aliter spectat haec delictorum parium imparium e pestimatio , quam ante Deum tibi sumis 3 Sed duo hic, ipsi cogit, Primum, aestimari ab homine noxas alienas non posse non debere. Quomodo enim λ Tu homuule peccata aequitc appendas , qui nec atten. di quidem' tu ea lcgitime discernas , qui nec cerni t Q uod enim facile mihi das, animiis est qui peccat per corpus quidem dc sensuum haec instrumenta, sed ita ut O mentum d pondus omne criminis sit ab ipso. Quod adeo verum est, ut si invitum aliquem statuis peccasse , non peccarit. Id autem si si quomodo obsecro , peccatum

ipsum pervidebis , qui nec cubile ejus aut

sedem mam mentem certe adeo alienam idere non potes , ut nec tuam Magna igitur haec vel vanitas vel temeritas i ua est, censuram aestimationemque vindicantis in re nec visa plene nec idcnda , nec nota nec noscenda. Secundo illud conita, ut maxime ita sit . nec malum tamen aliquid hic sis , nec iniquum. Non malum quia illo rum ipsorum bono sit, qui castigantur statim vel in minimis noxis. Dil edtio illa divina est ire seir per suspecta tarditas cui gravior unitio adhaeret Non item

iniquum riuia soriarum, ut dixi Onaues me