De constantia libri duo. By Justus Lipsius

91쪽

DE CONs TANTIA I QTorporis. Hac enina fini habent hortos Herbulas aliquo fores cxoticos ambi- iose conquirunt quaesitos ita anxie - entin tuentur . ut nulla mater suum gna tulit. Hi sunt' nora .ri litterae in Thraciam, Graeciam , Indiam discurrunt idque semi

ni exigui aut bulbuli causa. Hi quibus ae- grius sit forem aliquem novum mori quam veterem amicum. Romanum illum riserit aliquis, qui piscem suum atratus luxit isti plantam. Jam si quis exi: Flotae candidatis novius aliquid aut rarius nactus est

ut ostentat i ut alii competitores aemulanis tur, invident e quibus non nemo tristior

domum discedit, quam olim in Praeturaepetitione victus Sulla aut Marcellus. Quid dicam Nisi hilarem hanc quandam infaniam esse : nec absimilem illi puerorum, pallentium, rixantium circa pupas suas sigilla Z At eorumdem industriam in

hortis etiam cognosce. Sedent circum ambulant , oscitant, dormiunt. Nec aliud. Pror sus ut non otii sui secessum hunc habeant. sed desidiae sepulchrum. Profanum genus l quos jure arceam ab orgiis veri arcanique horti. Quem modesto voluptati natum scio non vanitati quieti , non torpori. An ego tam levis, quem es rat aut deprimat herbula aliqua rarior, sive adepta sive amisses a cimo aestimores suis pretiis sepos to lenocinio illo nox iratis, scio herbas esse, scio

92쪽

u s. scio sores id est, br via tua da in Sc fuga cla , de quibus aptissitne poeta princeps: Zephyri pirom aura altari idem gig/iat, alia conco VitItaque non sperno eas sive delicias sive elegantias exemplum vades sed hoc alia ollibus Hortensiis illis muto , quod sine cura haec talia conquiram: sine cura habeam sine cura uittam. Nec idem ille ego tam marcidius imo tam Orcuus ut recondami re ut sepeliam me in his hortor inrumbris. Negoti uin etiam in illo otio reperio Minvenit ibi animus, quod sine actione ulla agat sine labore ullo elaboret unquam minus solus sum, a jebat ille , quam cum solus: nunquam minus oriosus , quam cum otiosus. Vox egregia in quam ausim decere natam in his ipsis hortis Scilicet menti parati illi non corpori ad eam recreandam , non ad hoc laxandum: ad salubrem quendam secessum curis atque turbis. Homines tibi molesti' hic apud te eris. Occupatio ex hau sit hic replebe res ubi animo quietis illud pabulum, de ab aura puriore Velut inspiration orae vitae. Itaque Vides Veteres illos Sapientes' in hortis habitarunt. Eruditas hodie doctasque animas' hortis delectantur:& in iis divina illa pleraque scripta pro

eusa, quae miramur, quae ulia temporum series aut senectus abolebit Viridi illi Lo caro tot dissertioue dc natura debemus,

93쪽

DE CONs TANTIA. sumbriferae Academiae , de moribus ' exhortorum spatiis :ffusi uberes illi Sapientiae rivi quos bibimus,4 qui oecunda dilu-Vic orbem terrae inundarunt Scilicet attollit se magis ergitque ad alta iste animus , cuml: bc id solutu, videt suum coelum quam

cum aedium aut urbium carceribus tenetur inclusiis. Hic mihi vos poetae duraturum

aliquod carmen pangites Hic vos litterati meditam in .scribite. Hic vos Philosophide tranquillitate , de constantia, de ita cmorte disputate. En Lipsit quae Vera horto Ium ul: δ finis otium inquam , secessio meditatio , lectio, scriptio δε ea tamen om nia vel hi per rem stione mi per lusum. Ut pictores, longa intentione hebetatos ocu los , ad specula quaedamin virores colligunt: sic nos hic animum defessum , aut aberrantem Et cur celem te meum institutum Pergulam illam topiario opere vides t Haec Masarum mihi domus est haec Sapientiae mea gymnasium talaestra. Illic aut seria arcanaque lectione pectus impleo' aut se

mente quadam ob sero bonarum cogitatio num. Et ut tela quaedam in armi amentarium, sic ex iis praecepta in animum recondi quae prompta mihi mox contra Vim arietatemq; Fortunae. Intra eam quoties pedem penetra iemanere viles omnes servilesque curas jubeo:

merecto quantum licet capites, studia pro-

sanae plebis despicio et maSnum hoc in re

94쪽

LipER SECUN Dus bus homi tuam inane. Hominem imo ipsum exuere mala videor in altum rapi i neis Sapientiae quadrigis. An illic angi i e censes, quid Celtae , quid Celtiberi molian turi quis sceptrum Belgice teneat, aut amittat 3 Asiae tyrannus classe nobis aut terra minetur aut denique. quid jub arcto Rex gelidae meditetur ora' Nihil horum Munitus .clausis contra eκ-

terna , intra me maneo in curis omnibus securus praeter unam , ut fractum subacitum- hunc animum rectae Rationi ac Deo subliciam animo caetera res humanas.

Ut quandocumque fatalis ille&meus d es enerit, fronte composita nec moestus cum excipiam obeam lue ili ac Vita non ut ejectus, sed ut emissius. Haec muginatio mea

m hortis ipsi hi fructus Quos non per

mutem quamdiu sana mihi mens cum omni gaza Persarum aut Indorum. IV. Ad Sapientiam Ciror abhortatio. Per eam ad Constantiam veniri. Et serio monita juventus , ut serias Philosophia literas timamoenioribus illis is liberalibus con; ungat. X angius. Et postremo it x tam alto constanti sermone, Vere

95쪽

ariter curarum vix humana in inam ne Vitam' qua in ima in parte aliqua

nitari mihi fas in per vestigia ista expe-

, etsi longo intervallo ian4ius Velut a i ans, Imitari Inquit imo superare. Nec qui tibi solum hic ius , sed praeire Para innim , ipsi . parum in hac Constantiae N irtutis via ipsi nos promovimus me for

ibu bonisque pares adhuc sum is , sed pro da mollibus a at ab paullo orcam ur-aiores. At tu cujus vegeta colla indoles, iccingere. Et me duce, Vlam hanc mi aperiecta ad firmitud n mi Constantiam ducit: lia quam dico, Sapiendi est, cujus aequa alem tranquillem orbitam , quaelo mo eoque, ne ultra fagia calcare Litterae I-' hactenus cordii novem istae deae t Placet. Scio enim amoen: ore baci externa doctrina excoli irae parari prius animam debere, non ante idoneum cui di Uiua se mi committantur. Sed illud non placet, his adlimrescis , eaque una tibi studiorum, quod dicitur, prora puppis Rudimenta ensi haec nostra cis debent , non opera:

Via, non meta. In convivio aliquo si alle-

disse , non bellaro solum Sc placentas gustares, credo sed stomacho fulcimentum aliquod dares cibi firmiorisci in hoc publico doctrinarum epulo, cur non idem iit Cur quam ad illa oratorum d poetarum

96쪽

L Illam ac Ni us mella, non ad lungis hanc finniorem philosophiae dapem 3 Non enim deseri illas volo ne tacitus me calumnieres sed hanc ad serici solutas per se cientesque Nymphas

temperari hoc severiore, ut ita loquar, Baccho Proci illi apud Homerum non injuria ridentur, qui relicta Penelope convertere se ad ancillas : cave idem tibi sit , in spreta illa rerum domini, ardeas tantum ejus administris Pulchra haec laudat o irum um sed i a melior, O Hain sapientem ' ista optima, O virum bonum' Has sectemur per tot labores non scire tantum velimus, sed apere Facere.

am Scire nihil est sapere si non adsit' ait retusi verus versus. Quam multi hodie in hoc nostro Musico coetu , qui se

dedecorant, omne nomen litterarum

quidam , quia flagitiis, sceleribus cooperti:

plerique, quia vani, leves Elati, seup8rbi, vani, Mnullius seriae curae Linguas discunt sed linguas tantum Graecos Latinoique scripto res intelligunt sed intellegunt tantum. Et quod Anacharsis scit olim de Atheniensi bus dixit , t mmis eos uti duntaxat ad numerandum e sic isti scientia , ad sciendum. Vitae actorumque adeo nulla cura est ut , me quoque judice, non frustra litterae in Vulgias male audiant . tanquam ad nequitiam magistia Atqui ad virtutem eae sunt,

si legitime utare, Sapientiam modo adjunge,

97쪽

ina tua ne inendata .I. I

ose tibi corrigat quae

ram turbidum sordidumque tranquil

p ta scita' uae empla tibi aperire Bonae

Cupidinem discendi , bonum esse in adolescentia signum.

di nibu sistat qui per

98쪽

s, 'i' pQ , ut halitus ali ui Sapientiae animo adhaere eat , ab iti se ue

ejus

99쪽

DI Cous TANTIA istis officina Langius ridens. Nereor ut in vi omine pondus sit, inquit tamen , si eamus. Non enim dissimulo. Me quo excitat cale tam facit tam in tenuusic ardor. Atque ut qui iege S, cum mane litum quemdam erumpentem e terra Uient, indicium id habent latentium aqua-um sic mihi de oecunda scaturigine vi , tum spes ibi m adolescen .e praeit mel ut cupiditas haec discendi. Et cum iis veris duxit ad pcrgulam ae dc adfixit. Illed mensulam ad scdit. Ego ritas ad pucrosia versus meus Os, inquam, state Obse ate: ostium illud ii primis obserate Atiae auditis sita a vobis exit, si vivus quis

iam huc init. Aon Virum , non canem , ii forminam admitti Dio : non , si Venet, bonam Fortunam ipsam. Et cum dicto disidi. Sed angius largiore risu, Sceptrum tu usquam gessisti Inquit. Ita batilicae rorsus serverae tuae edictiones Nimirum, quam ego , ab hesterno infortunio iure illi cavi. Tu perge , cum Deo.

'ro Constantia tertium a timentum ab tili Clade bonas esse , Originem intuearesve Finem Originem enim a Deo semere, qui aeternum is eminutabiliter bonusci ideoque caussa nullius mali.

Non diu meditatus, sic insit. In scrizone quenade Constantia he-

100쪽

ri coepi, Lipse, a constantia non abibo or: dinem eundem exsequar in limites tenebo quos semel finivi hiatuor, ut scs, Velut agmua mihi facta, que pro ea in Dolerem Abject ionemque pia gnarent e quibus priora duo , quae de Providentia, Necessitate, jam produxi docuique satis , superneri Deo mala Publica immitti itemque cccs saria, esse, nec vitari ulla fuga instruam nunc igitur agmen tertium . quod Utilita. ducit in quo legio, quam cete dixeriΑdjutricem Agmen , si inspicis , validum callidum quod nescio quo modo illabitu Ec insinuat se in animos, blanda quadam

vi vincit non invitos. Irrepit enim potius, quam irrumpit suadet, non cogit in tam facile duci nos ab Utilitate patimur, quam a Necessitate traiii. Hanc , tibi Lipsi , dc mollibus tuis copiis nunc oppono. Utilia enii sunt, haec qii patimur Publica mala: cum interno nostro fructu commodisque conjuncta Mala aut cm cimo Bona verius in remoto hoc opinionum vel , culos ad ortum eorum referes, ad memQuorum ille, a bonori hic , in bonum ori go enim certe harum cladium iere fatiamihi dictum, doctum' a deo id est , O ab ipso Summo Pono solum , sed bonorum

Omnium auctores, capite, fonte A quo non magis est ut malum aliquod emanet, quam

ut malus sit ipse Penefica tantum Taluta