De constantia libri duo. By Justus Lipsius

71쪽

impii capud equos interprete 'aul

e absunt a ves norioque Fato Iliud dem clo ian Stoico in genti O. on aliam tectam majestatem suam S pro dentiam Deo magis ad cra illo n aliam ii ines ad aetherea ita es, aeterna traXiilc is Et in fatalis huius it Plii decuria uid lapsi credo , a laudabili bon que sta' io sui , coecos mortales a circa ea reVO andi Fortunam inqui, cujus non olum .iamen ab iis fortiter explosum ted δ ' uo-

aen.

A P. XIX. Sumum sue verum Fatum explicatum. Da nomine ipso dictum breυ iter. id om

tum tenuior fio , ostensum a Pro τι- dentia differre. Cai de sensu veterum aut diffensa , dixi

Ofatis. Cur enim curiose nimis at ub- tiliter scrutemur Tricesima qua in orco Cucti vero Fato adfarim mihi negoti quod nunc propono Millustra. Id autem hic appello, aeternum Providentiae decretum quod tolli non magis e rebus potest , quam ProVidentia ipsa Nec nomen mihi aliquis caVil tur. aia , fidenter hoc adsevero, non aliud huic

rei proprium in Romana linoua Aoua OVeteres nos utemur ineductam e Stoicorum carcere Vocem , trahemus ad lucem meliorem

72쪽

1 P, ii insitorem Fatum enim certe a fando nec aliud proprie , quam ' dictum ussum dioinum. At hoc ipsum illud est, quod hic quaerimus Fatum enim Nerum definio, sive cum illustri Pico PENDENTE A

ve nostris verbis , obscurius sed subtilius

Theorogis qui hodies venia mihi in libero veri studio sit non prorsus adsentior , qui id

cum Providentia pla rei nomine miscent. Scio arduum imo temerarium, upero: sanillam Juperca em naturam Deum dico Vel bis certis concipere velle aut adstringere,&quidquid ad illum tamen ut humanae mentis captus est , persevero aliud Providentiam esse proprie , aliud nostrum Fatum. Nam Provo dentiam non aliter capio aut considero, quam ut IN DEO VI SIT ET POTESTA OMNIA VI DENDI SCIENDI, GUBER-N Vis dico universi, indivisa stipata,&, cum Lucretio loquar , Uniter juncta. At Fatum ad res ipsas magis descen

dere videtur , in iisque singulis spectari ut

73쪽

DECoris TANTI A s imam sit dioestio M Yplicatio communis m, Pro identiae distinctae per partes ue illa in D o est , mei soli tribuitur:

in rebus mi is adscribitur Tricari tibi or , 5 quod ne ait mitium terebrareξImo

obaee ipsi, e medio sermone vulgi

nihil magis increbuit, quam ut dicamus, io Mnos to id fieri, aut Mo Hocti . , regni ολ . At de pro- entia nemo sic loquetur memin, inquam, as ipsis eam tribuet circa impietatem aut

sum mene ergo dixi in Deo illam este: ca Deo quidem , sed intel gi in rebus. - id amplius, Providentiani etsi reapte a ato in divulsam, tamen praestantius qui m&prius Fa ovideri r uti Solem praeces-

relum mi aeternitatem tempori intelleum rationi, algo adserimus in Sapienim scholis. Sed ne dilatem haec tristia , tuandum trita vides ex istis causeam mihi luam discriminis, itemque nominis cientiontra iovitium Senatum. Nam nlci liis olim conscripti Patres , nitalia ibi invident aut inhibent quin verbo Fatinsana, vera notione fidenter utar. Sed ut id clarandam finitionem meam redeam, lixi Inhaerens decretum ut ostenderem pe- stari Fatum debere in iis ad quae pervenit, non a quo venit Addidi , Rebus mobilibus, illi id adsic nificans. Fatum ipsum etsi immobil motum tamen insitum maturam

74쪽

non tollere reb hac sed lentices sine vigere, ut cuique rei impressea Dcosona stulant' notae Ineaussis quidem cuti l

iibus, naturalitcr voluntarn , voluntan

Qui uigentibus, contingetitor I uri 'id ad originem suam tamen retrahis id est

Fato fiunt. Postremo adjunxi de Ordine, Lo-11ovidentiam rerum omnium junctim es

plicandam vim , qua omnia Venia cer-

75쪽

uor terminis. Ostensum accli ratius, quo nodo vim non inferat voti tati Dem

que Deum nec cooperatorem mali nec auctorem esse. Tra,' hae capis adolescens lanclarior etiam fax tibi accendenda' Ego put concutiens , Clarior angi , clarior, quam aut aeternum relinquis me in haci cite. Quod enim istud discriminum sub-l e stamen in quaestiolriim captiosi la- qu i sunt insidias , mihi credes, metuebam: tam, pensa, suspensa tua verba su D ciebam , ut singulos hostes Langius sub idens At tu conlides, in qu t. Nullus hic anibal est in praesidium , non insidias cxenisti. Dabo lucem illud modo effa e , ubi Minqua parte coecuti. In ea , Lan- ' inquam , quae de vi est necessitate , oncnim capio prorsuis, quomodo batum octuum ab illo Sto corum disjungis. Quod una crbis, anua , quod dicitur, benec isisti postico Videris admittere. angius prompte, Absiit ipsi , inquit, absit. Non enim ego et per somnium Fatum ullum Stoicorum inducoci nec anus illas recoquo diu extinctas mirodestum

piumque clatum prosero , quod ab illo Violento quatuor his sinibus ad ungo li

76쪽

Deum Fato subjici lint, nec Iupiter i apud Onacrum, cum maximexcitet S

pcdoncm Luna eripuit ejus vinclis: at nohatum Deo. ac in liberrimum omnivii rerum auctorem actorcia esse volum transccndcre cum libuit ac rumpcre irplexa illa agmina volumina Fati. Itemilii ab terno uentem seriem caussatum naturalium constitiuant. Nos nec natura

lium caussarum semper, meus enim predi-lgi aut miraculi causi, saepe citra uno i

contra naturam egit: nec ab aeterno quia secundae cauis non aeterna Ori o enim sustu isse videntur rebus nos id rediit mus ' quotic secundae causae tales sunt, Contingens fortuitumque adnantimus inlς V i cn voluntati vim I intulisse is lolci tam 'Abcst hoc a vobib, qui S ratum ponimus in gratiam tamen reducimus cum arbitrii libertate. Ita enii si Fortunae, Casus fallaccia ventum fus'Inras, ut navim hanc ad Necessitatis scot .

dum non allidamus Fatum est Sed prima nempe caussa quae adeo secundas mediasque non tollit, ut non nisi I ordinatim quidem, i plurimum per eas agat. At inter secundas ctiam Voluntas tua est quam fuge credere, ut Dcus ille cogat ut tollat ' Hic error omnis in sta

e lac nubes. Nemo scit aut cogitat se rel-

77쪽

incus cnim ille qui res crea it, rebus utitur, ne corriiptione crum. Sicut tui en umlud coelum in seriores rem sorbes a se-um ducit, ut proprium Crum motum non

rumpat aut sat sic Deus fati impetu humana omnia trahit, sed peculiarem cu-uscitae vim aut in otionem non tollit. Ib

es&fruges voluit crescere crescunt me illa per naturan Homines de . erare, et speres delibcrant ne una vis eli- 'nt, per Voluntatem. Et tamen hoc ipsum uod Helccturi fuerunt, vidit ipse ab aeter-

sed vidit, non coegit scivit, non anxit; raedixit, nc praes Cps Quid titubant hic nos ri Curiones Miselli non alius nihi liceus det ut in clariore luce nisi que die- ulca ista mens identidcm se scalpit X sperar, mala quadam scabie insccta litigandi disserendi. Quomodo enim, 'ulunt, i Deus praevidit peccaturum me, nec falli prae uis o illa potest , non necessario peccem 'a

teor, necessario sed non pro tua mente libera voluntate hic inter creeme. Nempe hoc providit, ut eo modo pecces quo prO- ' di issi providit autem ut libere igitur ne- cessario libere peccas. Satin hoc clarum . Seduroent iterum , At enim Deus in nobis auctoriamnis motus Communiter auctor, Dicor sed non nisi boni lautor Ad virtu

tem accingeris' Ino scient Wju ante c

78쪽

- I aERPREMus. Ad vitium 3 Scientes sinente. Nec elus aliqua culpa Equum insideo mimpello bilem claudum' quod impelli, a me equod cbilem , ab pib. Citharam pulso dis

sonam de nervis male vinctam : quod ana id scordat , instrumenti vitium esse latebi re, non meum. Terra haec ipsa arbores fru ges Omnes alit communi succo sed illae solutarem fructum proserunt, alia Venenum.

Quid dices is terra hoc esse , an potius ab

imita arborum V . quae alimentum bonuindecoquunt in suum virus' Simile hic est Et a Deo quidem quod movere; a te ite . quod ad maliam. Dcnique ut concludas de hac Libertate : Fatum veluti praesultor est funem ducit in mundi ista chorea: sed ita , ut partes aliquae nostrae sint volendi semper aut nolandi Nec ultra Non enim efficiendi in uia arbitrium saltem relictum homini, quo rubactarii obniti Deo libeati non Vis etiam , qua possit. Ut in navi ana bulare mihi fas in per foros discurrere aut transtra , sed nihil minutus hic motus valet ut a pediat ejus cursum sic in fatali haena i , qua ivnes vel iniur, currant licet oluntates nostra in transcurrant, non iacam ejicient aut sistent Temperabit in benas moderabitur scin per suprema illa voluntas quo visum erit cumque currum hunc dirigc leni quodam fraeno.

79쪽

P XXI. Unclusio tracfationis de Fato Montium, te riculi planam ct ancipit m eam, e . Non curios indagandam Deniqtie a hortatio

Ei quid ego ista ' Verto proram re n ouco me ab hac Chalybdi . quae mul'rum ingenia abs Usu C cronis hic nau igium Video , qui Providentiam n aluit ulcre , quam delibare aliquid de humana

'ertate i. si sum homines de os feci , late

ei antur antistes Hi poncns s facit sacrile- Quam multi etiam hodie natant in loci e disputationum hic lictibus abri-iuntur Quorum periculis moniti, crrami alimus legere Lip. nec alte penetremus, in hoc mare Euclides olim interrogan 'li multa de diis percommode respondit: era Midem ne ii , illud scio, quoa o Ere cu- is μι. Idem de Fato cens, quod si ici vult, ion inspicio credi, non cognosci. Biantis pinor illud est, Di diri hoc dic est. Me us aditatum transferam : de quo hoc satis ile moneo , ut se scias , caetera , nihil peccas, ignoras. Illud proprie ad nostram Spartam jam enim ab implicito hoc flexurie deo in eterem opertam viam it Necessitatem ignatam malis Publicis credas in in illa so'

latrum

80쪽

L Iim s. latium aliquod qua ras tu luctus. Quid te curiose de libertate arbitrii quaerere , aut serv: tute λ De coacta voluntate , aut ducta' Miser Syracusae tuae capiuntur in ut v cre pingis Bellum tibi supra caput, rIran nil caeclis , n Ors quae superne certe in re is , nec quidquam ad tuum arbitratu in

Tmacre ea potes , non caVere fugere , c xc Vitare. Arn a adversum haec indue, Garripe hoc itale te luna. Quod dolores istor Cn ne n an pungit , sed jugulato non vi ruit, sed tollit. Ut urticam si contanter at tingas, adfuit si sortiter, hebescit sic tu eius ista asperitas increscit, si lenioribus re, Inediis attrectcs; si duris S sortibus , cdit Necessitate autem nihil fortius est , quae soli impetu mollia haec agmina obruat lavcrtit Quid enim tibi vis dolor' non invenis o cum in eo , quod fieri non solum potest , se debet. v d tu' taercia i quatere hoc coelesti

Desii ne fata Deum feci sperare querendo. Necessitatis non aliud effugium cst , quat

elle quod ipsa cogat Eximie ' eximius ille Sapientum: In υ ictus esse poteris , si in

artallum certamen te dimittes . quod in te non es vincere. At talis agon iste cum Necessita

te est quem quisquis suscipit, succumbit de quod magis mirere, succubuit, yriusquam susceyit.