장음표시 사용
301쪽
263 multiplici, eliciens distinc cionem triplicem l actum Van Summury gelicum et civilem. Secundo ponendo differen clam inter prestare ac repetere evangelicum ac civile declarat, cum quibus circumstanciis licet clericis hona sua repetere et obiciendo quod dominus papa potest dispensare contra apostolum infirmat illud tollendo eviden cias, tercium par actuum est enditacio et empcio, quorum equivocacionem detegens declarat qualiter et quomodo civilis mercacio clericis inhibetur, et solvendo obiectusio declarat quomodo homo potest peccata remittere, quinto docet quod clerici debent mercando sequi Christum dando restanc ius pro vilior et quomodo ex mercacione vi taxatur merces in die iudicii. Sed sexto exponit mercacionem monachi secundum sentenciam beati Berni, hardi exponendo sermonem Domini in monte de octo beatitudinibus. Capitulum decimum sextum tractat primo de locare ilia p. vlatque conducere secundo de accomodare et mutuare,
exponens illud Luc. XI Amice, accomoda michi tres 2o panes, tercio tractando de promissione facit sex viden cias ad suadendum quod illicitum est clericis in foro civili sua repetere. Ex quibus concludit triplex correlarium quod fundatores debent de gelo domus Dei, qui debet comedere, divicias abusas clericorum repetere,2 quarto ostendit quomodo deiussio nature racionali conveniat et discuciens de fideiussione triplici declarat quomodo Deus Iideiussit homini et quod fideiussi sua fuit stipulacio et quomodo fuit mediator Dei et hominum scribens cyrographum decreti, de quo Colocens. II et quo-263' modo oportet nos crucifigere carnem nostram j secundum crucem simplicem demum redeundo ad actum depo- sicionis detegendo eius equivocacionem triplicem explanat quomodo deposicio celestis tam Deo quam creature conveniat et congrue quomodo lignus tam 35 divinum quam humanum datur in contractu inter Deum
Capitulum decimum septimum nititur colorare repu Chap. Vsi. gnancias inter Nicholaum III et Johannem XXII; quarum prima stat quod Nicolaus reservat racione ecclesie in o honestum et declarat ex lege repugnanctum ac regula
Augustini primo De Libero Arbitrio quod questione S
302쪽
CAP. XX Ulli Summury ille non repugnant, concludens ex hoc triplex corre-larium. Primum quod licet papa habet potestatem condendi leges contrarias, non tamen oppositas vel moraliter contrarias: Secundum, licet quis dispenset contra lege alterius, non tamen ex hoc dispensat contra
ipsum; ex quo infert simpliciter quod dominus papa non dispensat contra apostolum tercio infert ex plenitudine potestatis pape, quod potest dispensare ut layci auferentes ab eis ministrent bona ecclesie secundo concordat sentencia Nichola dicentis Christum nichil ohabuisse in proprio vel in communi et Johannis dicentis hoc esse hereticum et allegando consessionem domini Ard machani de Christo exponit ipsos probans tripliciter quod est distinc cio inter dominium et usum; et obiciendo tripliciter contra glossam dicto Johannis ibinpositam, fingit triplicem eius sensum tercio dat triplicem radicem ex qua possunt pape concordari
recitando tres errores Johanni repositos et quomodo stat papam cum consilio suo errare etc.
Chap. xviii. Capitulum decimum octavum respondet ad undeviginti 264
argumenta magistralia quorum primum tangit quomodo Christus condescendit infirmis in lacione loculorum, tercium de habitacione Christi, quartum de dignitate mercedis predicancium supra de furto Jude, decimum tercium sentencia Gohanni. XXII dicentis quod difChristus non aliam legem dedit apostoli quam quibus cumque aliis fidelibus: decimum quintum et sextum tangunt ex decretalibus quam plurimis quomodo apostoli erant proprietarii, decimum Septimum tangit quatuor
conclusiones humanas ex tractatu itoniam vir reprobus; oet decimum ictavum tangit quomodo is relati sunt
superiores dominis secularibus et in temporalibus cum aliis inciden ciis non dignis etc.
Chap. ix Capitulum iecimum nonum tangio alia duodecim
argumenta primum quomodo tres magi offerentes 3, Christo munera erant civiles domini et tamen episcopi, Secundum quomodo papa est superior in temporalibus imperatore, tercium quomodo clerici debent renunciare seculari honore, quartum quomodo dispensacto temporalium et non earum dominacio pertinet clericis, quintum oquomodo laboricia sunt clericis debita. sextum tangit
io Cod sentencias deest et , 2b. Inde Secundi et quarti usque aduodecimum argumentum excidit.
303쪽
de carnali copula clericorum, et quare eorum avaricia Summary. non punitur ut sua luxuria, octavum, nonum et decimum
tangunt de potestate ad dispensandum et excommunicandum, Sentencia vero de obedienci pape multa alia notabilia inferuntur. Capitulum vicesimum introducit secundam vulpecula in Chap. XX. dicentem, quod licet clericis civiliter dominari in communi, contra quod facit duodecim argumenta, quorum duodecimum tangit materiam de mendicacione et eleio mos in eliciens se notabiles veritates.
26. Capitulum vi simum primum i recitat ficciones di Chap. XXI.
cencium ex fundamento grammatice, quod nemo vivit vel dominatur nisi civiliter secundo arguit quadrupliciter contra ipsum ad verba, deducendo ad multiplex incon- , veniens, tercio tangit realius de distinc cione iuris secundum iuristas et philosophos, ut sic eliciatur, quid sit civiliter dominari. Quarto colligit de philosophia Aristotelis et legibus quod sacerdos Christi non debet civiliter iudicare et narrando de triplici gradu sacer-2o docti secundum tria tempora inculcat quomodo Christus excellebat alios secundum sex primogenitur insignia; quinto movet duplex dubium primo quomodo senes non sunt pars civitatis secundum Aristotelem et dissolvit, secundo quomodo Paulus fuit civis Romanus et peret, consequens vixit civiliter et dissolvit sexto ex triplici eviden cia petit quid est civiliter dominari, probans quod ex hoc quod omnia bona ecclesie debent esse communia, quod illicitum est cuicunque pure clerico civiliter dominari propter defectum paupertatis evangelice 3oque diminuit caritatem, ut probatur ex sentencia beati Thome et sancti Bernhardi quod illicitum est pape civiliter dominari. Et ultimo probat illud tripliciter ex irregularitate quam civilis in casu contraheret. Et recitando duas responsiones sophisticas excusat irregularitatem 3 clericorum possessionatorum per hoc quod dominacio civilis et auctorisacio actus sui residet aput dominos seculares quod ex hoc sunt irregulares et non religiosi consen cientes vel permittentes execucionem iusticie. Capitulum vicesimum secundum probat ex lege civili, Chap. XXII. 264 lege canonica et lege gracie cum exemplis quod ad reges et dominos temporales pertinet abusa subtrahere
304쪽
DE CIVILI DOMlNIO. CAP. XXVII Summary. et inculcat duplicem Septenarium operum misericordie, narrando duplicem causam quare ipsa opera in die iudicii renitant secundo obiciendo de subtraccione elemosine progenitorum retorquet instanc iam ad oppositum, declarando primo quod avari sunt maxime in bdispositi ad orandum, secundo quod talis nocet sibi et universali ecclesie et dampnatis, tercio quod expedicius vel minus malum foret non habere huiusmodi oratores. Ex istis infert conclusio naturaliter quod ubicumque fuerint progenitores dominorum superstitum expediens toforet omniquaque elemosinarum rectificacio tercio docet quod talis rectificacio extirparet errores ecclesie narrando in quos communiter incidunt fundatores de collacione
elemosine, quorum quintus est quod plus prodest fundatori quam alii, et octavus quod specialis oraclo i5 plus prodest ut sic quam oracio generalis; et quarto
confirmat sentenciam de ablacione ex sentencia venerabilis Bede etc. Chap. XXIII. Capitulum vicesimum tercium probat tripliciter quod
necessitati sumus in via peccare continue et ostendendo 2o quod omne peccatum est contra mandatum Dei, ostendit
qui obliquant et qui declinant ab eius mandatis. Et Secundo declarando quod tota religio christiana stat in dile ccione Dei, ostendit in quibus tribus stat Dei dileccio et concludendo tres veritates quarum tercia est quod ab omnis pretensus clericus abutens bonis ecclesie, ut sic si qdecidit a suo nomine; quo probato triplici auctoritate
narrat multa de castri margia clericorum. Tercio infert quod status pauperum sequericium Christum est perfectissimus et recipiendo obiectus possessionatorum tuo mendi cancium narrat multa signa religionis et sensus
eorum duplices cum regula Christi ad cognoscendum tales falso prophetas. Quarto inferendo pericula dotandi ecclesias discutit, quomodo contingit constituere abbacias et qui status sit reliquo perfeccior et quomodo obediencia 35 confert ad meritum, et suadet tripliciter quod per-laccius est non vovere privato preposito, declarando quid est votum et forma voti Quinto dubitando de
modo percipiendi bona ecclesie, distinguendoque de usu ponit pro conclusione, quod sicut omnia bona oecclesies debent lasses toti ecclesies quoad spiritualem
305쪽
usum communia. sic debent esses quoad corporalem Summary.
usum communia cuilibet digno lassistenti et solvitrinaliter obiectus, quomodo in casu maginabili debent liberales bona ecclesie dispertiri. Capitulum vicesimum quartum recitando Septem Cha XXIV. opinionec inter peccatum mortales et veniale obicit contra illas primo dicit quod pro omni mortali per se
est peccator dampnabilis, non autem pro veniali secunda via dicit quod omne peccatum repugnans graci gratumio facienti est mortale et omne aliud veniale tercia via dicit quod solum illud est peccatum mortale, cum quo
diligitur aliquid plus quam Deus; quarta dicit quod
omne seccatum infirmitatis est mortales et omne
26,' peccatum ignoranci veniale quinta ista dicit, quod
omne peccatum preter peccatum in Spiritum Sanctum est veniale, sexta via dicit, quod omne peccatum mortale
est in intellectu et omne veniale in sensu, alia via dicit quod solum illud peccatum quod peccator vellet esse iustum et perpetu inpunitum est mortale. In Solvendo a declaratur quomodo tripliciter dicitur peccatum mortale vel veniale et ostenditur quod idem est mortale et veniale et quod omne eciam peccatum prius veniale mortale concomitans est mortale omino quod omne
peccatum est quodammodo mortale, cum Status inno-
ab cencie excludit quodlibet veniale, consequenter narrat triplex signum per quod possumu cognoscere sicium US expertes mortalis et exponens illud math. usque ad septuagies septies et Luc. XIV. Qui non odit hec septem,
non poteSt meus SSe discipulus, et narrat ordinem dandi 3o elemosinam quo modo debemus continue conteri et
narrat triplicem conclusionem remissione unius peccati cum ali, posterium contra primum signum mundi cie mortali te hoc quod oportet singulos servare tam consilia quam precepta evangelica, quod 35 concedendo declarat excusa ciones nostras in peccatis erisii et narrando factum Romane curi infert viginti sex conclusionec moralec exponendo illud math. VI Si oculus tuus fuerit simplex, et declarans multiplicem ignoranciam probat in conclusione vicesima quadrupli- o citer quod predestinatus inunquam est dignus penaa65 perpetua nec rescitus vita terna. In penultima con-
306쪽
DE CIVILI DOMI ΝIO. CAP. XXVII. Summary clusione determinatur tripliciter, quod gravitas peccati attenditur pene inputacionem pene quam Deus sibi limitat; et in ultima conclusione obicitur tripliciter, quod omne crimen sit dignum puniri perpetuo et dissolvit declarans quomodo Deus misericorditer et iustissime punit peccata etc.
Chap. XXV. Capitulum vicesimum quintum iremittit quomodo peccatum accipitur tripliciter et in uix est peccatum
formaliter intellectum, quomodo eius sensus distinguitur et omnia sunt facinus atque flagicium secundo deScen- Iodendo ad quidditatem peccati originalis arguit tripliciter
contra hoc; peccatum originale est carencia iustici eo riginalis debite, et describendo peccatum originale quod sit originalis defectus moralis iustici que debet inesse creatur racionali. Ex istis docet primo quod primus 15 parens non peccavit originaliter secundo quod necesse est Deum infundere graciam homini pro primo instanti sui esse nisi ipse vel principium suum impediat, tercio quod oportet omnes ilios inde secundum raciones seminales productos peccare originaliter et quarto quod a Christuc non fuit lumbis Abrahes decimatus, ut
ponendo tria exempla quibus manuducimur in noticiam peccati originalis removet errores consequenter Solvit primum obiectum, utrum caro vel anima prius inficitur
originali peccato: secundo solvitur difficultas, utrum 25 Adam vel Eva peccavit gravius exponendo quomodo Adam non est seductus; tercio solvitur difficultas de ordine tempta cionis et permittente errorum i atque de , 554fectus cum logica de accus acione et volicione peccati, quarto solvitur difficultas quis fuit primus actus peccatio oponendo sex conclusiones quinto obicitur tripliciter ad partes, utrum peccatum originale suscipiat magis et minus et solvendo tractat de iusticia; sexto obicitur quomodo grano spiritualis filii foret legit tima de peccato in Spiritum Sanctum et de dignitate ad mercedem, quod 35 tractatum est in fine precedentis capituli, et obiciendo tripliciter de mereri inculcat dubia multa et sophistica, et specialiter quomodo pena perpetua non mutatur in
Chap. xxv1 Capitulum vicesimum sextum declarat primo quod o omnis viator citra Christum peccat continue et obiciendo
307쪽
CAP. XXVII. LIBER TERTIUS. dissolvit, primo quomodo meritum Christi tolleret omne Summary. peccatum, in quo ostendit tripliciter quod solius poten cie infinite est peccata potestative remittere, dissolvit quod minima pars passionis Christi Super errogata merita, Sanctorum, tolleret omnia peccata mundi et declarat quadruplex genus hominum in iudicio, exponens quomodo Deus vult omnes homines salvos fieri, tercio vero obicitur sextupliciter glosando sanctum eronimum Non mediocriter peccat qui refert minus bonum, concludendo io quod possessionati peccant, que posterius obicit contra
tripliciter primo quod homo iuxta hanc viam peccasset in statu innocencie et negando hoc distinguit de triplici perlaccione secundo arguitur per hoc quod nos lapsi
demeremur continue et negando consequenciam declarati maximum secundum triplicem possibilitatem nostri
265 meriti, 'ercto arguitur in uox baptismus non delet
omnem culpam declarat quomodo infans lapsus peccat conclusio et quomodo peccatum originalecitante fomite . . . Ulterius dubitatur, si supposita prevaricacione humanieto generis beata virgo potuit sine originali a parentibus infectis naturaliter propagari et obiciendo ad partem tripliciter, tenet partem affirmativam et respondendo ad tres obiectus declarat primo quod in statu innocencie homo fuisset baptisatus, et dicto quod angelisa dimissa sunt peccata, declarat quomodo dicitur tripliciter natura peccabilis et inpeccabilis postremo relinquit dubium de inesse, docens quomodo oportet intendere sciencie scripture et quomodo Christus est via, veritas et vita, et ex causa septuplici, quomodo ipse fuit per-3o tinencius incarnatus et sic narrat septem signa in mortuis et septem opposita in domino Jesu Christo. Capitulum vicesimum septimum istendit quomodo Chap. XXVII. testamentum sumitur tripliciter in scriptura et quomodo Christus multipliciter condidit testamentum secundo
3 ponit tres conclusiones, prima: infinitum utilius est,
unum predestinatum facere elemosinam quam testari; secunda inutile est ut plurimum condere testamentum;
tercia: licet talis testaci, prosit ecclesie, tamen ut plurimum conturbat ipsam et dampnificat testatorem et o inculcat noticiam moriendi tercio tractando de suffragiis
premittitur triplex suppos icto, quarum tercia est quod
8. Od. glossantis 23. Cod. quo ad fuisset Sequitur e baptisatum sit. 24, 2b Cod. angelus dimissa sua. 33 Cod. sumit.
308쪽
DE CIVILI DOMINIO. CAP. XXVII. Summary anime defunctorum habent post exitum a corpore tres
mansiones et exponitur dictum Apostoli Cor. III de purgandis quarto tractat de igne purgatorii, de loco et accione docens quod valor purgacionis stat in , 66 purgandi capacitate et in mentis humilitate pro utroque adducitur multiplex testimonium et lex multiplex de sacerdote fornicario et episcopo hoc fovente quinto arguit per decem raciones, quod non requiritur ad meritum mortui intencio cuiuslibet promerentis finaliter vero declarat quomodo oraclo specialis restat generali nisi de quanto mens orantis magis attenditur etc.
309쪽
XXVIII, 3 . . . . I. 24XXVIII, 2 . . . . III, TXXVIII, 22 . . . . I, 3IT XXVIII, 20 . . . . I, 56XXIX. o, 3 . . . , 24
XXXI, 46-48 . . . I, 2b6 Gen. XXXII, 24-32 . H. 76 XXXVII, L . . . . I. 73 XXXIX, - λ . . . I, TI XL I III, 1, 3 XL, - III, 29 XLVII, 10 III, 278 XLVII. 22 . . III, 208, 37 XLVII, 36 III, 37 XLIX, Io III 77 XLIX, 4 I, b T XLIX, 7 III, 2I8
XXIV, 7 III 382III, 2I 276 III, T II, 32