Leonis Allatii Animaduersiones in antiquitatum Etruscarum fragmenta ab Inghiramio edita

발행: 1640년

분량: 227페이지

출처: archive.org

분류: 로마

181쪽

saciem , quod ciues norunt. XCIII. Praeterea in inuolucris eiusmodi corticis tenuitatem considero, quae facilius laeditur,ac viiij patet. Poterat sane Lusior crassiores, mo- teque grandiores efformare, ut, cranitie ipsa firmiores redditae,diutius perdurarent id & melius euentisci cum pauciora, grandiora plures chartas continuissent, di commodius conseruassent. Cui enim commodo tot Scarithorum multitudo

esse potuit sic etenim vel paruitate vilescerent. vel exilitate abolerentur, vel diligentiam inquirentium cstugissent neglectaque ideo nouo sepulchro fuissent damnata. Sed dicat,nec inuideat Luses in extremo obsidionis, cum mors instaret, de manus trement , atque funesta iam pag. 3. nonaginta quatuor Scarith sepelierat, haereretq; an illi facultas postmodum erit tanta, Augur perspicacissimus, uti alia reponat ad Inghioniij

manus centum,&nouem peruenere, ex quibus

plura superesse apparet mihi relatum est a

nonnullis, multo plura reperta fuisse, quanam ratione in tantillo tempore tot componere Otuit vir publicis etiam negotij intentus, modo ciuibus prouidens, modo armis hostem e muris repellens, modo Romanorum insidias cludens Homo parativimus , nullis externis negotijs

oblutus, securus, longe a metu, opericulo vi-

182쪽

ὰ LEONI ALLATII uens, vix tot simul conflare potuisset, alio tem

pore, quam in obsidionis acie similia peragenda

erant. In loco tandem, in quo tanta erat chartae penuria , ut Fesulanus lamentatur, quomodo

tanta esset cretae, despilorum in bituminis abundantia potuita Dicet multos habuisse , qui ipsi in illis extruendis operam praestarent. Dicit

tamen ut alibi adnotabamus non fidere seruis, qui seducti postmodum reuelarent Romanis, Inanijs sunt aedes oppletae, atque araneis. XCIV. Possem etiam ex rebus, quae hic narrantur, futile scriptoris ingenium, mendaciumque satis manifestum comprobare, sed uno aut altero examinato, satis superque instituto meo fecisse existimo. Etrusci namque imperiitempora,&gesta, quae tam distincte, accurateque Lusior exponit, neque vera sunt, neque ita est potu runt, si sacrae literae, quae nobis tamquam veritatis norma ab Ecclesia proponuntur, 'uarum

syllabis etiam adeo tenaciter inhaerendum est, ut spiritum potius, quam ipsas veri Christiani indiscrimen adducant, non mentiuntur. Ego sane oculato etiam mihi credo, si quod oculi usurpant, non conuenit nequeauribus fido, si concorditer cum illis non tinniunt; dc disciplinarum semper esse ieiunus peroptaui,quae mihi animum ab illis abducant, vel assentientes illis sententias

183쪽

non suppeditent. Aiunt itaque pag. 7.Primb Noe, Vandimonem,& Ianum a Latinis vocatum post aquas diluui cum Iapeto filio in Italiam venisse, dc Cethim aedificasse. De hoc Noe itinere nullum inscripturis verbum est, quod illa: omnino non tacuissent, cum inter Noe facinora non vltimum illud sibi locum occupasset, cum gentis illius initia positurus aduenisset, quae postea totum sibi terrarum orbem, Iudaeam ipsam Deo tantummodo dilectam subiicere dc apud quam verae religionis culmen , idei rectae infallibilis regula diu manere debebat Adde non esse credibile, Virum, iam aetate grauem, de tot laboribus fractum , ad longillimas terra partes pedem mouisse quae eum necessitas compulisequae ratio suasit 3 prius viciniores partes implendae

erant, demum quae longe aberant. Quare sterrestri itinere rem aggrestus fuisset, prius Asiam maiorem, minorem, inde Europae Scythicas partes, postmodum Italiam versus progrediendo, ante quam illam attigisset per Germaniae potissimam partem, ac tandem per Insubros pervcnisset in montem illum: si velificio contenderet, non potuit Italiae viscera penetrare, nisi prius in mediterranei maris insulas, eas potissimum, quae ante ipsam Italiam locum occuparunt, reliquas Italiae oras, tum demum in Latium, oc

184쪽

ic LEONI ALLATII agrum Romanum diuertisset Veruntamen, c sacrae lite dispersionem illam gentium nonnisi post aedificatam turrim,& confusionem linguarum factam dicant nante enim non potuerant,

licet a Deo moniti, a patrio illo nido auelli as dixerunt enise faciamus nobis ciuitatem, Iurrim cuius culmen pertingar ad Caelum, scelebremm nomen nostrum, antequam diuidamur in uniuersas terra/, F Atque m diuisit eos Dominus ex illo loco in niuersa terras scessauerunt ad care Ciuitatem. Sinde diser-st eos Dominu super faciem cunctarum regionum: Hinc sequitur, ut post aedis atam Turrim, confusionem linguarum diuisito illa, cum

prius omnes una conuiuerent, facit a sit. Immo in

ijsdem sacris Litetis apertissime dicitur cap. Io. a generationibus filiorum Noe diuisas fuisse insulas gentium in regionibus suis unumquemque secundum linguam suam, familias suas in nationibus suis, concludit familia Noe iuxtapopulos, di nationes suas ab hia diui sunt genterinterra post diluuium. Causserique potissima diuisionis gentium nulla alia quam lingua rum ista confusio fuit quod adeo certum est, de Catholicae veritati consonum, ut opinio illa Phiblastri,Brixiensis Episcopi inCatalogo Haereseon cap. IOο, qua multis seculis ante Turris labelicae constructionen

185쪽

constructionem, sermonum, ac linguarum arietas, Dei munere illis hominibus concessa asset itur in vel bolum , Era autem terra laby vnim, doc interpretatio,plura scilicet linguarum genera labium num dici, quia omnes se inui-ccm intelligcbant a nonnullis haeretica iudice tus, tamquam ea, quae scripturae sacrae omnino

repugnet. XCV. Sed ut rem accuratius examinemus, Venerit in Italiam Vandimon quonam vero post diluuium, vel quo aetatis anno vcnerit, apud Fesulanum non st, vico silentio res obscurissima, di perplexa, quasi sopita, occasionem post ca ipsi praebeIet, Vt EtruscOIumasam, uti vellet,litingeret, dc principium, quod sibi videretur, tanto amperio appingeret. At quanas ulte Era ipsa statuatur, apertillim liquet; eque enim in diebus, ac mensibus, vel paucis annis decertatio erit, sed in centenariis cidebis E ae illius collocatione caecutivit artifex. Pag. 22 Romana Ciani Atlantis filiam, a Patre Aboriginum Reginam constitutam, Romae Cast clium condidi ite, tradit, repetitque pag. S. dc pag. 42. ante eam anni calo3 regionem, quae Italia dicitur, a Noe dc filiis inhabitatam fuisses, Romam vero conditam sub Ciano Atlante circa annum Etruscum rueo a

Noe, filiorum habitatione ad Romam aedilib

186쪽

catam sub Crano Atlantesinon plus quam prae dicti anni numerantur, quomodo ulterra ante Romam alos annis inhabitata fuit a Noe 3 octingentorum quadraginta nouem annorum discrimen inter utrumque calculum internoscitur.

Quod si ulterrae conditae praefixum terminum inuestiges, ill e multis ante Nocti cum diluuium statuendus est, ut iam ulterra alium a Noe sui conditorem, de antiquiorem agnoscit. De quo Fesulani iudicium expe sto. Nam,ii fuit, quid ergo nobis Noe ulterrae conditorem obtrudita sit non fuit Ed reuera illius conditor fuit Noe, quomodo Vultesia ante Romam conditam a IO S. annis a Noe, flijs eius habitatura At non de Roma a Roma Atlantis filia condita, sed de Roma a Romulo instaurata sermonem ibi esse , fortali edicet aliquis. Quantu etiam ista cum vera Chro- nologia cohaereat, inspiciamus. Roma anteChristum natum annis 3 a Romulo extruitur cum annus Oibis verteretur auer vel circiter qui erit Vulterranus a Ia 3. quos si cum iam anteactis computes, annus primus ulterranus incidet in annum mundi 1129. At tunc quidem Noe non erat

nisi annorum 73, cum anno mundi 1O36. natus asseseratur. Ergo non post aquas diluuii in taliam venit ad fundandam ulterram, ut ipse in verbis suis garrit, sed multo ante, annis scilicet Fra quo

187쪽

quid immanius dici, quid inter catholicas aures ablurdius audiri potuit Pag. I9. tradit Vandi- monem Ochri anno et in Coelum translatum, anno duntaxat ducetcsimo quadragesimo quinto post ulterram conditanaci allignantur enim ipti adminiit rationis anni viginti duo Iapeto vi ginti octo Gomero sexaginta tres; Ochro Veioquinquaginta Iano sexaginta Ochro alteri tribginta tres quos i ab annis vitae Noe nongentis lumquaginta subtrahas, remanent ipsi Noe sexcenti, quinque, venit ergo anno post diluuium quinto, mundi excente limo exagesimo primo

supra millesimum cum nondum ut ita dicam, aquae Cataclusis illius exsiccata fuistent. Sed

qua nam tam praeceps eum caula egit, ut in Italiam nauigaret quae necellitas cistam cara, amicaque regione, in qua primum suum pedem fix Iat, expulit copia hominum a nulla erat annona caritas 3 sed regio illa multo plures alere poterat. Praeceptum Domini ξ Non ipsi,sed postens datum fuit alio forsan tempore dc Olt multos annos emensos potuisset in Italiam properare at, quo ingitur temporc , non potuit ibi esse. XCVI Scio annos mundi alia, atque alia ratione a multis numerari alij enim plures,alij pauciores constituunt , quod etiam si concederemus discrimen quod tantorum Virorum ingenia e se

188쪽

cuit, exercetque quotidie Fesulano, non inde tamen erit, ut chronologica illius ratio approbari ullo modo possis semper enim ulterrae aedificatio multo ante diluui tempora auerenda esset, dc andimonis in Italiam accessus quod planunouum erit, domere fictilium. Quare ipse etiam, quod ali in eandem sententiam laudarunt ex Fabio uitiliano, ingenue repetam Asentiuntur tuto, quia illi , qui nondum fuerunt , inueniri non possunt. De rebus etiam ipsis tuti me men-ciuntur quia nulli teste produc possunt, qui

non sunt pueris contra veterrimos conferun

tur.

XCVII. frae Vulterranae nugae magis pateanta Fesulanus iste anno post Catilinam trucidatum scribebat quem scribit fuisse ulterranum a796, ante Christum natum sexagesimo secudo. Christum natum ab Orbe condito, quamuis alij alia

dicant,anno coet,aliquorum sententia est,quam libentius hic assumo, ut nugatori propter Mtiores terminos gratificer, a quibus si sexaginta duos demas, superarunt 39 o. Numeremus ergo Vulterrant Imperi 2796. retroacta tempora metiendo, ad initia ipsa mundi Quare a 39 O mutasedi, subtrahe Vulterranos 2796, qui remanent erunt mundi 1 ,quandoVulterra asseritur con

dita fuisse a Vandimones ergo Noe aetatis suae

189쪽

anno 38 Italiam petiit, cum ille anno Oibis conditi io 6 natus sit, ante ipsum diluuium annis ferme α. Ruunt ergo tot impostoris nugamenta, quibus accessus Noe in Italiam post diluuium praedicatur Ruunt sacrosancta illa Vandimonis Verba, pro quibus vertendis in transcribendis tot ulterranorum Collegia desudarunt ό cum post diluuium pronunciata pag. 7 , asserantur. Illud hic addiderim, tempora omnia, quae ante diluuium tibi aliae, atque aliae nationes suae origini adscripsere, a sanis, catisque hominibus veluti conficta derisui habita futilla. Et ad haec tempora

Christiani ac Catholici homines, quae Egyptij

de sua antiquitate ante triginta annorum millia apud Diodorum , Herodotum , aliosque fabulantur, quaeque Sinenses apud Ioannem Gonga iam Mendoram lib. . initio, de sui impeti successione, cum regnandi initia ante diluuium annos circiter 32 figant, tamquam tabulosa nugacillima explodunt reprehenduntque Mercatorem in sua Chronologia, qui dat AEgyptijs, locum, dynastias plurimas ante diluuium Noe. His non dissimilia ex Egyptiorum schola

protulit examinauitque acutillim Augustinus Mascardus homo ingeniosus eruditus, doctus, dc indicendo, ac diiudicando exercitatissimus in

laudatistimo de Arte Historica opere Trach. i.

190쪽

Π LEONI ALLAT Ircap. I. De nationum Orientalium varia,sed enormi, ac fabulosa antiquitate, rara nobis, nec Omnibus obuia ex earundem monumentis inter disse serendum narrare solebat harum rerum scitissimus Donatus Lilitellus,quae esset operaepretium aliquando in commentaria referre, ut quantum circa suae gentis primordia nationes illae insanierint,veluti in tabula comprehenderetur. Sed quis

aliosque Aborigenes, non irrideta ego concederem haec , similia Fesulano, ut magis insaniret, sed ratio , rei veritas , fidesque ipsa non sinunt. Fidem rei aliquam fecisset fortasse, si verosimilia

finxisset.

XCVIIL Neque annorum diuersitas , neque Chronologia varia ratio inter Hebraeos, 4eptuaginta, esulani Chronologiam approbabunt. Quidquid sit, neque enim refert, de annis ante diluuium, de annis post diluuium pauca dicamus. Aecorum Ecclesiasticus computiis ab orbe condito ad Christum natum neque enim operaepretium est aliorum sententias hic recen

bus si detrahas annos sexaginta duos, quado scribebat Fesulanus, erunt et oi Progredere ergo, annos illius mensurando si anni Etrusci sunt 2796 cum Fesulanus scribebat,ac secundum

SEARCH

MENU NAVIGATION