장음표시 사용
51쪽
poeta nullis sere locis, quos nos quidem habemus, nomina aequaliuili destrictorum praebet ut ne Acci quidem nomen tu Semel invenilui. Quibus praemonitis liae statuere mihi liceat: Lucilius adversariorum, quos multos habebat lium ines litteratos, acerrime tragicos adoriebatur atque in primis Accium petebat, qui ibi Dizi-ledici indignatus ipse quoque illum impugnabat. Ac revera tragoediarum argumenta tantopere diiserebant a novo Saturarum genere, ut poetae sacere non possent, quin inter Se rixarentur, praeSertim cum etiam variis scribendi rationibus uterentur. dirutue Lucilius permultis lim tumorem tragicorum et ampullas irridebat, illi autem et stilum saluim-rum et argumenta nominabant ignobilia atque arte OelIca adiguit. Quodsi liae controversiae acerbissimae invidiae n0n erant Xpertes, neutri adversariorum nimio vilio vertamus, cum iragici gloriam illiuusque partam delenderint, Lucilius autem saturis novissimis ad laudetunisus sit tametsi enim plausum populi ne Iuaquam S deSiderare Simulat, tamen ipse gloriatur sua poemata sola ex multis ferri'. 10ullii comoediarum nilii reprendisse videtur immo liaud scio an tali ai cili IIymnidem satura quadam imitatus sit, et muliOS Brum VerSu In poemata Sua recipietial, luae cum iis Similitudine conexae erant: ei tui iamen carmina sua ab Afranio togatarum poeta quasi expilar Sl ll.
i uod denique lex Tappula Valeri Valentini, utpote quae item Similli iesset Saturae, a saturarum poeta non proliata esse Videtur, JuSlicitate sacellarum oti tu obscenitale eum Olllandisse nescio an recte conlectri'
mus. Porro picis carminibus avebat, cum Ennium nominaret allei unil Iomeriim et Ilustium laudaret et amico cuidam adulescenti Suadelel, ut eiusmodi poema conderet quamquam SeripSum, Ju mi P0eS1 ge neri studeret, idoneum esse negabat etsi autem Ennio iam clarum ni 'Dien attribuebat, versus et tragoediarum et Annalium gravitate mi res
ridere non timebat. Ἀtque ut tragicorum tumorem cavillabatur, is Oratore quoque aequales persaepe ob rationem dicendi i lilicuisam vituperabat oderat enim ineptias, quae liguris minutius excogitatis diligentiore verborum collocatione ex oratione faciebant quasi pus mu rivum attamen iis minime assentiebatur, qui ales liguras adhiberi omnino velabant. Philosophorum reprehendebat Sophistas, quod argu iii absurdis res depravarent, et illudebat stoicos, quod rationem antiaeStimarent, ut usu sibi non opus esse opinarentur. Muod deni iurattinet ad grammaticum Lucilium, iterum Accium aggrediebatur, cum de vocalibus geminandis praecepta improbabat. - De omnibus Iguulsere litterarum generibus iudicia Lucilius edidit quodsi artem ritu aniit exercebat, id praecipue studebat, ut saturis suis auctoritatem pala re et impetu adversariorum ab iis defenderet ergo nativam pol in
iri in eius nomines quam doctam. Sed ex paucis fragmentis illis,iluae iam SerVantur, adumbratio lanium lenuissima effici potest, atque
nos totas si haberemus saturas, mullo accuratius cognituros esse cerium est, quomodo litterarum studia a Romanis illa aetale agitarentur. Itaque non modo rerum, sed etiam litterarum Romanarum scriptoribus valde dolendum est, quod Lucili carmina plane sere perierunt.
Duoniam modo saturas neque argumento neque stilo comoediis dispares suisse contendimus, nunc inquirere aequum est, num quid earum poetae Lucilio aequales fere de aliorum studiis iudicaverint cum enim ex prologis Terentianis manifestissime videamus duas palliatarum poe-larii tamquam factiones inter se altercari, hoc genus tum iam viguisse ali pie floruisse apparet brevi autem post mortem Τerenti auctoritatem amisit, cum poetae qui ei se darent idonei deessent. Cuius rei documentum graVissimum suppetunt Plaut. Cas. v. 5-20: Qui utuntur vino vetere sapienti puto Et qui lubenter veteres spectant sabulas.
Atililluc opera et verba quom vobis placent, Aequomst placere ante alias veteres sabulas:
Nam nunc novae quae prodeunt comoediae Iulio sunt ne pilores quam nummi OVi.
Nos postquam populi rumore intelleximus Studiose expetere vos Plautinas fabulas, Antiquam eius edimus comoediam, Quam vos probastis qui estis in senioribus:
Nam iuniorum qui sunt, non norunt, Scio, Verum ut cognoscant dabimus operam sedulo.
IIaec quom primum actast, vicit omnis saliuias. Ea tempestate nos poetarum fuit, Qui nunc abierunt hinc in communem locum: Sed tamen absentes prosunt pro praesentibus', lu0 nonnullis decenniis, post tuam Plautus in communem locum abiSSet, ne lue multo post obitum erenti interpositos esse sagacissime ex-
i 0m0edias palliatas non eas fuisse, quae populi plausu ornarentur quid γ lyi non pluris quam nummi novi i. e. nihili sere esse a prologo sa- rei dicuntur. Muae cum ita essent, alterius cuiusdam generis poetis
52쪽
occasiones amplissimae dabantur aurae populari captandae, togatarum nimirum fabularum. Muibus primus, quantum Scimus, Titinius studuisse videtur, quem post Caecilium et ante Terentium floruisse Neukirchius
de sub tog nom. Lips 1833, p. 100 coniecit; at ego quidem Courbaudo de coni tog. Paris 1899 p. 30 , qui eum inter Caecilium et Te
rentium natum, sed huc altero mortuo demum Scribere coepiSse suspicatus est, ob id ipsum assentiri malim, quia auctoritatem eum deplum
esse vix putes antequam palliatae comoediae eam amissurae fuerunt:
Τerentio autem vivo iam florebant. Muamquam non certo ita conchidi insilias non eam, neque fieri non potuit, ut Τitinius illo iam superstile
togatas doceret eiusque aemulus exsisteret Quod enim Schanλius p. 192 arbitratus est Asrum hoc novum genus prologis commemoraturum fuisse, simodo novisset, ne nimium huic conclusioni ex silentiuductae attribuamus, cum hoc tantum inde colligi liceat eum a Tili lunon pelitum esse elenim quamvis recte doctissimus ille dixerit Tereuli prologis tam abunde litterarum studia aequalium allingi, lolam sere poetae crisin in contentione cum Luscio habila positam esse et Asrum lacessitum demum respondisse non salis meminisse videtur uae ulu si liabent, floruisse quidem Titinium post moriemaerenti probabile est. Et pariter atiliae Terentius non perstringit togatarum poetam, iii illiini in dragmentis non cavillatur, quorum omnino usiluam ullum de aliis iudicium ii iidem inveni. Atqui non dubium est, quin consubi a ratione Alri alque stilo abhorruerit, qui non urbanis iocis uteretur, sed illepidos sales et convicia et verba parum delicata et quidquid rusticius erat fundere non dubitaret' Courliaud l. s. p. 31 Neukirch l. s. p. 10 ldium autem unquam prologis ortasse exposueril, quibus rebus suae fabulae ab illo discreparent, prorsum in obscuro relinquitur qu0 Si modo indicavit, Afro mollitiam quandam scribendi atque molestiam xiiii
eum vertisse suspiceris. Muod autem nescimus, num unquam de palliatarum poetis iudicaverit, nihilo magis perspicimus, num eos, tui item in novo ramalicae artis genere versabantur, carpserit, I deSer lim cum non constet, utrum . uincitus ita et L. franius illius aetate togatas iam composuerint necne. uorum de illo adeo exigua accepimus, ut plane a nobis praetereundus sit multo vero prosperi0re fortuna utemur nunc de L. Afranio disputaturi, praestantissimo ac te cundissimo omnium facile togatarum Scriptorum poeta. Supra vidimus vel videre nobis visi sumus eum et ab Accio et di Lucilio vituperatum esse quorum ille eum reprendebat, quod i Fu menta immitia tractaret, hic castigabat, quod alios poetas expilasSel. Neque vero Suessanus poeta solus suri eum arguisse videtur, simodi
hoc colligere licet ex Macrobii verbis Sat. VI 1.4): Afranius enim 'o
patarum scriptor in ea togata, quae Compitalia inscribitur, non invere eunde respondens arguentibus, quod plura sumpsisset a Menandro:
sed ut quisque habuit conveniret quod mihi
quod me non posse melius sacere credidi, etiam a Latino.' uos versus prologo Compilatiorum attribuendos esse item ac versus
29 et 30 R iam Neukirchius recte monuit l. s. pp. 184 18b , et mea quidem sententia etiam ragmentum 271 R ex prologo aliquo superest. Quod
autem a Menandro se quaedam mutuatum esse assirmat, prorsus ei credimus, cum in universum illum sibi proposuerit ad imitandum veluti litulos multos eligebat Menandi eos Marcn p. 709 . t nos quidem multo magis iuvet comperire, quinam Latini fuerint, e quilius item sen innulla dempsisse poeta concessit quod accuratius nondum, ni fallor, adhuc explanatum esse cum vidissem, me hunc laborem subire operae pretium esse duxi unde si Afranium imprimis ex hoc vel illo plurima hausisse aleret, tunc vel illum magni ab eo aestimatum esse simul
0ncludere poluimus. Atqui quod statim praemoneam exilissimo tantum fructus ex hoc negotio percepi, cum perpaucis lucis aliorum vestigia ab Afranio expressa esse stirmare audeam cuiusmodi iluaestioni summam cautionem adhibendam esse conSentaneum est, cum similitudines quorundam locorum persaepe et ex re simili et ex vulgari sermone essiciantur, neque vero a poeta ex exemplari aliquo in suas togatas eos translatos esse contendas quorum duo quidem ut asserantur, in Plaut Bacch. v. 693 et in fili . v. 169 Risimillima verba satiricare, finge, quod lubet linge abricare ut libet' non minus quam in Ter Phorm. 4 et in As r. v. 173m argentum condonamus te': id
aurum me i condonat' inveniuntur, neque lamen Afranio, cum uos scriberet versus, illorum in mentem Venisse equidem conicere ausim: alios autem eiusmodi locos, quos sacile inveneram non paucos, me misisse libenter mihi largiaris. Λ quamvis me tam cautum sui8Se perem, minime insilior de iis quoque locis, quo modo allaturu Sum, interdum non defuturos esse, tui dubitent. Haec ulem quae commemorarentur digna esse putavi: Initium si a togatarum scriptoribus ipsis facimus, . uinctius Atla, de quo parum sciamus, iterum millendus est: ilinium studiosae imitationi suisse Afranio vero admodum
dispar est, cum hic ab illo plebeio poeta' Courbaud l. s. p. 31 satisi duplices quos vocamus accusativi ex hoc verbo his tantum locis dependent Thes. l. l. IV 156 .
53쪽
discessisse videatur, vel, ut Courbaudi aptissimis verbis utar, in toga- iis inter Titinium et Alianium idem interfuerit, quod in palliatis inter Plautum Terentiumque'. Porro quaerentibus, quid de palliatarum pueli Terentio, Statio Caecilio, Plauto senserit, testimonium nobis ccum ilVersus 29 ni i Terenti numne similem dicent quempiam γ',
qui quonam conexi olim cum aliis coniunctus fuerit enucleau dum est ac iam supra commemoravimus Compitaliorum prologo euruassignandum esse, qui idem quin versus 26-28' amplexus sit niuidubito nonne igitur probabile est Terentium unum ex illis alitu 'nominatum esse, quem cum praeter ceteros arte florere suo iure se mitari Λfranius asseveraret Quam tuam ne eukirchii l. s. p. 18b iniit dem sententiam milii displicuisse confiteor, qui eum hoc prol0go, ilimitationem suam excusaret, usum esse censeret Terentio auctore, tui
quamvis ipse alios imitatus esset, tamen summus exstitisset uariana coniecturarum utra rectior sit, etsi Vix eruatur, utique ut Suetonius vit. er. p. 8' sic nos Terentio omnes comicos ab Afranio postpo ios esse ex hoc versu intellegimus uam laudem auxerit, si elii iuversu 30 R ut quicquid loquitur, a merum esti ad frum spei larit, sed cum Neuhirchio l. s. p. 18b in dubio relinquere malimus, utrum adaerentium an ad Menandrum haec laus reserenda sit, quarucum Courbaudo l. s. p. 38 sacere illud salis certo affirmante. Hiiud dein attinet ad Statium Caecilium, eum tuoque in illis Tatinis suisse coniectemus, quippe qui aeque atque Afranius ipse Menandrum permagni aestimaret et sectaretur spe autem labetur, si quis quibusdiuulocis eiusmodi similitudines iam recognosci conlidet . Plautus dentilii in universum certe agrestior in tolluendo, eiuldu-lior in ridendo Coui baud l. s. p. 38 erat, luam ut Afranio placeret: attamen ab eo singula mutuatus esse videtur illiu enim in Plaut. iii l. v. 276 itaque onustum pectus orio laetitia . . et in fr. V. post tuam pectus est laetitia onustum ne tu vero alio lotu Forcellinio ulor auctore - oxymoron pectus laetitia onustum' legitur, salis certo colligere mihi videor a Plauto illud inventum, ab Afranii ire plum esse. - ad hos palliatarum luasi triario iluartum damus urpilium, annulem luidem in huius v. 104 et in D. v. of
i quem ex margine in textum irrepsisse Nipperdeius opusc. p. 588 iu uria coniectavit. neque enim quisquam harioletur Ah. V. 316 nunc e obsequentem utque hilaro dixi praebeat effictum esse ad exempluati Caec. v. 108 modo sit obsequens hilarus comis apsum aut AD. V
. . aetas integra est . . . ad exemplum nec. v. 153 quis vostrarum tutius egra ne tatula).
vocem cariet per metonSmiam de Senibus usurpari, quae alio loco non
iuvenilur Thes. l. l. ΙΙΙ 456 nisi in Priapeorum versu quodam Sanenum lio quoque franius ex illo sumpserie, alii diiudicent. - diragicos progreSSi primum quaeramus, num quae ex Accio aequali compilaverit: cuiusmodi nihil' recognoscimus, atque Afranium nihil ei debere voluisse, qui simodo recte id supra explanavimus tolum togatarum genus contemnere palam pronuntiaverat, haud dissiculier sibi persuadeas cuius impetu num repugnaVerit, e luidem neScio. 1lius autem aestualis tragicus numero Latinorum illorum ascribendia est C. itius, cum Cicero ipse testetur Brut 45,167 easdem
argutias in tragoedias salis ille sc Titius quidem acute, sed parum
tragice transtulit quem studebat imitari L. Afranius poeta, homo perar-gulus, in sabulis quidem etiam, ut scitis, disertus'. Nec minus Pacuviii in iis erat Afranius enim ipse sententiam eius sibi probatam versu Pli: IIaut facul, ut ait Pacuvius, semina una invenietur bona'n imine repetivit nominato. Nihil rursum in reliquiis Ennianarum tra
rnediarum invenitur, quod a togatarum scriptore in uas fabula Sumplum esse certum est: ego tamen coniciam eum Rudini poetae ann.
Nec quis luam sophiam i sapientia tuae perhibetur' memorem suiSse, cum scribere v. 299 R: Sophiam vocant me Grai, vos Sapientiam', tametsi ne haec quidem coniectura firmis sulcitur undamentis. andem similiter atque C. it cum tragici tum oratoris stilum suum esse voluit, etiam Calonis orationibus interdum usus esse videtur; nam Mar-xius R I p. 709 quidem annotavit Catonis illud p. 47 J0rd. aliud
est, Philippe, amor, longe aliud est cupido tangi lis versu 221':dmabit sapiens, cupient ceteri' sed dubilem, an talis locus communis ita vulgatus fuerit, ut Afranius eum aliunde cognoscere p0SSel. - Ρerpaucis igitur locis nobis conligit, ut qualenus etiam a Latino' luaedam SumpSiSSet demonstraremus, minime vero evenit, ut recte eum illud conlessum esse doceremus attamen ei fidem detrahendam esse vix tuis luam inde concluserit, sed fortunae iniquitate, qua nulla eiu to-gilla tola aut partes luidem alicuius maiores servatae Sunt, ut 3mienuia ex lia quaestione proficeremus factum esse nemo non intellexerit. llire autem ex Compitaliorum versibus die clarius elucet non solum Me-
ea enim similia, quae in Ais. v. 326 Aec. v. 646 Ah. v. 10 Acc. praef. V. 41; h. v. 319 ce. v. 95; D. v. 322 incc. V. 420 inveniuntur, Sermone utrique communi sumpta esse facile ut conceda non Vereor. Sophiam recto quin Scaliger ex philosophiam restituerit nemo dubitet.
54쪽
nandrum, sed etiam Terentium, quem ceteri Omnibu praeserrei, utimii ab Afranio pulatum esse. Dein quod Cicero tradidit eum Tilium iragicum et oratorem imitatum esse, non fieri non potuit, ut hanc memoriam ex loco poetae ipsius quodam hauriret, qui iam non XStat. Porro c0ni- perimus ne Afranio quidem defuisse, quibuScum contrOVersias inii el: in quibus Lucilium quoque suisse Cichorius mihi quidem peruasit. Atiliis quantum nos videmus, Afranius se defendit lantum Sed cur non sit picemur eum Terenti exemplum Secutum, quippe qui item furti accusaretur, adversario ipsum quoque petivisse Neque scio an Accio i- militer responderit atque Lucilius, qui tragoedia eius ita castigaret. ut umorem praecipue iis vilio daret quam tuam eri quod ad uismodi responsa respicere asseverem, ego quidem nihil habeo. Paululi dentius affirmem eum Lucilio oblocutum esse versu enim i R. Poematorum non bonorum', etsi tria tantum verba amplectitur, quin ali tui carpatur, Vix quiSquam dubitet minus sane apparet, cuiusnam poemata nominentur non b0na'. xc primum Afranius certe aequali poetae obirectavit, utpote cui ipsi inimicorum convicia subeunda essent. Muorum in numero cum liani Lucilius, sui saturas suas nominavit poemata ipsa, utSS Videatur, ni uni conicere licet togatarum scriptorem in illo alicuius sabulae pro luxu eadem poemata', quae Suessanus poeta Sola ex multis serri praedu*verat, bona esse negavisset L Itaque non neglegendum est Afrani uni et ab Accio et a Lucilio, qui ipsi inter se tanta perlinacia IXarentui petitum esse atque saturarum quidem scriptori respondisse nativam nimirum crisin exercentem quae nisi longius recedant a Vero, iterum illud confirmatur, quod iis praecipue temporibus, quibus noVa poesis genera mergunt et gliscunt, artem litterarum criticam pollere ac xlgere Supra diximus.
s. De Porcio Licino et Volcacioraddigito.
Ε0rum, qui artis criticae quasi munere fungebantur, adhuc Accius tantum nobis obviam iit, cum in dubio relinqueremus, essetne eliani Valerius Soranus in eis habendus. Contra certo Acci vestigia secutus in litterarum historiam studia sua contulit Porcius Licinus j is nisi
i ar montis ne hanc quidem coniecturam Corroborare possumus; DPque vero mediocriter gavisus sum, quod cum Uichorii quaestionibus casu neglex: fis haec enucleassem, postea hunc quoque Lucili interpretem doctissimum Νordeuo insuper assenso ad easdem conclusiones pervemSS pp. UI
i. de quo copioso ac diligenter egit Ricardus Buetiner Porcius ri' nu und de littorariseho Mois dos Q. Lutatius Catulus, Leipgag 1 . .
carmen trochaicis tetrametri componebat, quo, quamquam quomodo inscripserit neScimus, eum de poetis egisse manifestum est. Cuius elarissimi sunt illi versus, quibus Graecam poesim Romam advenisse
Poenico bello secundo Musa pinnato gradu Intulit se bellicosam in Romuli gentem seram'. Sane summi momenti est, quomodo eos interpretemur si enim verbis Poenico bello secundo permoli ad Ennium eos referremus, Porcius et acriter de prioribus poetis iudicavisset, cum eos, ut Rudinus poeta Campano vati nomen poetae denegaverat, non agnovisset et Ennium primum Musarum copulo ascendisse concessisset, aut, ut brevius dicamus, eadem ipsa iudicia edidisset quae Rudinus de se et de prioribus lecerat. Sed haec opinio cum mullorum tum Buetineri l. s. pp. 50-b2 ab aliis i iamdudum ita, opinor, resutata est, ut ego hoc labore plano supersedeam. Ievera enim Porcius his versibus Acci errorem accepit et protulit, qui Livium anno 197 demum primam sabulam docuisse suspicatus erat. Unde sequitur, ut nihil artis criticae iis contineatur, et
Buelluerus ex hoc quidem loco perperam conclusit pp. 52 61 et 2
Licinum eorum fuisse assectatorem, qui cum Graecam Oesim adamarent, Romanorum Velerem respuerent neque faustius evenit eidem
viro doctissimo, ut eum . Lutati Catuli, hellenismi quem dicimus aul iris atque propugnatoris, clientem fuisse probaret Uuamvis autem Ennium his versibus laudari negemus, facile fieri nescio an potuerit, ut Porcius alicubi praeco eius exsisteret eum enim de vita praeclarissimi Annalium poetae scripsisse apparet ex Varronis verbis hisce ling. lat. 163 ligionem Porcius designat cum de Ennio scribens dicit eum coluisse utilinae loca' utrum autem separato libro de eo disseruerit an historiam omnium poetarum criticam ediderit, quod non diiudicat, rectissime facit Buelineriis p. 53 . Itaque quomodo de eo en-Seri ignoramus, neque hilo clarius perspicimus, quid de contubernali eius latio Caecilio dixerit. Muod enim ueline rus p. 59 hunc, quod inepta at lue horrida vocaliuta usurpaSset, a Porcio vituperatum SSec iniecit rursum ab eo dissentio namque versum illum a Nonis 20 M traditum Lucilio R demendum et Licino dandum esse probare frustrai 0nasus est pp. 52-58 , neque ullo modo versu Sic resarciri potest: lsaeva arenali Caecili nomina et salsi relus',
i Leo ΡΙ. F. p. 68 Hermes 39, p. 66 ann. 4; endrichSon: Am journ os phil 19, p. 290 Schang Rh. Mus 54, p. 19-23 R. L. G. I p. 23 K. Allent s. s. neque Buetinero mea quidem sententia contigit, ut suam opinionem tueretur Rh. Mus 5b, p. 121-130 λ M. Rothstein Wochenschr. 'lass. Phil. 1893 pp. 1399 1400 939 serena caeli numine et ais tretus
55쪽
cum secunda Caecili syllaba correpta sit. - Αt tandem his coniecturis
relictis ad certa accedamus procul enim dubio est, quin Porcius de alio palliatarum poeta iudicaverit, de Atilio, qui ad priscorum morem reversus etiam tragoedias scribebat legimus enim Cic. de in I 2, : iis igitur est dissicilius satisfacere, qui se Latina scripta dicunt c0utem uere . . . a luibus tantum dissentio, ut cum Sopliocles vel optime scripserit Electram, tamen male conversam Alilii milii legendam puteis. De tuo Licinus: Terreum scriptorem, Verum opinor Scriptorem tanteli.
ut legendus sit'. Sane dissentiunt docti Buelliter p. 53 54 , uti uni
duo tantum verba ferreum Scriptorem an etiam sequentia ex Porcii, sumpla Sse censendum sit sed cum ex his verbis: seri eum Scriptorem, Verum, pinor, Scriptorem lamen
facillime trochaica mei ra recognoscamus, tuae eadem alibi Licinimi adhibuisse constat, multos doctos secutus sacere non poSSum, Omlita
luincimi verba attribuam, quam tuam recentissime et Zillingeriis l. s. p. 168 aim. 2 et Leo L. G. p. 437 ann. 2 in alteram sententiam discedere maluit e lue cum Buel inero p. 55 inde concludere dubii
Licinum sibi proposuisse, ut ex permullis, qui poeticae arti Se dedera iit, eos eligeret, quos qui legerentur dignos esse arbitraretur Minime aii-lem ei p. 63 assentior, tuod etiam illud acre de Electra Atiliana tulicium a Cicerone ex Porci ipso haustum esse coniectavit; nam primum sullius ipse eum sibi legendum esse censet, ut miraremur, Si re Veri non legisset, dein ei lianc tragoediam ignotam fuisse, ut pol quae dei non oblivione olirueretur, ut luaedam eius partes inter Caesaris ludus sunebres cantarentur Suet. Caes. 4 vix quis luam qui credat in niatur, oStremo deni lue iaceronem sua ex ratione at tu artiitrio iudicia edidisse neque vero stupide ac religiose 'luod Buellii erus I p. 62Sqq. opinatus est, priorum criticorum sententias repetivisse Iit lingerus l. s. p. 44-49 recte monuit interdum nimirum fiebat, ut
idem sentiret atque illi veluti cum alio loco ad fili. 14, 20, 3 olilium
poetam durissimum nominaret, certe illa Porci verba recordatus erat, de quibus modo disputavimus Nonne praeterea mirum S eum, bisecundum Buelliterum et Electram male conversam et Atilium ferreum Scriptorem esse apud Licinum legisset, io alterum tantum iudicium
illius esse indicaturum fuisse 2 Ergo haec quoque illius doctissimi coniectura ita debilitatur, tota ut corrual. - Ut autem Porcius de vita Enni egit, sic de erentiana quoque scripsit. Suetonius vit Tel. p. 4' enim hos sere versus ex scripto eius sumptos tradidit: dum lasciviam nobilium et sucosas laudes petit, dum Africani voce divina inhiat avidis auribus, dum ad Philum se cenitare et Laelium pulchrum putat, dum se amari ab his credit ob venam ditem ingenire da crebro in Λlbanum rapitur ad florem aetatis Suae.
Is pos sublatis rebus ad summam inopiam redactus est. Itaque ex conspectu omnium abiit in Graecam terram ultimam
mortuus t Stymphali Arcadiae. Oppido nilii Scipio ei profuit, nihil illi Laelius, nihil Furius, 1 res per id tempus qui agitabant nobiles sacillime i .
eorum ille opera ne domum quidem hal)uit conducticiam saltem ut esset, quo referret obitum domini servolus': luilius iam saepe et tot doctissimi mederi empla Verunt, ut non minus: udax quam Superfluum esset, si ego quoque coniecturas iam allatas augerem, praeSertim cum nobis in nostra quaestione abunde sil, quae universe versibus contineantur intellegere itaque lectiones a StoWasseros elischr. s. d. bstr. Gymn. 51 p. 1069-1074ὲ nuperrime propositas elegi, quam tuam de singulis interdum dubitavi' . Ac ne de sensu quidi ni eorum inter Se congruunt docti, qui imprimis dissentiant, num Porcius revera suspicionem de obscenarierentium inter et nobiles illosi i insuetudine excitarii quod Suetonio expresse assii manli cur fidem denegemus, mea quidem sententia non habemus. Sed etiamsi Porcio vilio hoc dare cum Duellii ero nolimus, tamen versus illi tanta malitiatamquam reserti sunt, quantam vix in malevolorum illorum opprolariis reperiamus, Illibuscum et enlio Vivo pugnandum erat, et aptissimenit,beckius i. s. sic eos descripsit alitu omnino tenendum si maligne litteraiunt illum hominem de poeta inviso referre, consulto ieitur Verbis uti . . . venenatis, quae iactantiam vani hominis castigeni'. Nam cum Voluptate quadam Porcius copiose explicat, luomodo Publius nobiles secietur neque ludibrio se illis esse intellegat, dum in res adversas inciderit ullius eorum auxilii expers. Duodsi ita poetam satuunt ac stolidum fuisse narravit, tui meritissimo infortunio assectus esset, i di illius quodam incensum fuisse patet atque etiamsi his quidem ei Sibus, quid comoediarum et enlianarum sibi displiceret non declara ii, per Se sere sequitur, ut poesim non multo pluris aestima erit quam poetam ipsum quod enim eum Tucosis laudibus deceptum esse a nobilibus illis dicit, ipse indignas, quae laudarentur, 3MeSSeJU- lavit. Interrogantibus quidem, unde odium illud ortum sit, vix quis luam reSponso plane salissaciat, quamquam Marxius auct adier prol.
p. 150 eum nobilitali eius lue asseclis inimicissimum fuisse non inepte
haliorum quoque coniecturas cognoscere si velis, confer quaeso Buetiner
56쪽
coniecit. iiique ex his quoque versibus discimus, quomodo artem ci licam exercuerit. Summam si subducimus cs. Duelliter pp. 61-62.
Porcius egit primum de vilis poetarum atque moribus, quod ex illis de
Ennio et Terentio versibus cognoscimus, deinde de sermone Singultimini, si liae ex iudicio de Atilio facto colligere licet, OStrem ele ii, tuos legi operae pretium esset certi ut ad coniecturas nos uii vertamus permittas, eum, cum haud paucos ante Varronem in origi iuuii sabularum Plautinariam in Iuisivisse Sciamus, hac tuo Iue a parte crisi ii exercitasse probabile est, tametsi nihil de lati eiu studio raditur ii 3 Iue minii verisimile videtur eum, cum Siculi ccius, Volcacius, alii aestheticae aestimationis munere ungeretur, i raeros pIOsdam seculii niesSe, luam vi accuralius Vix luic tuam erui possit Duelliae p. 4 'liu
autem ossicium, iluod acerbitale Lucilianae simili administrabat, lusumsere eius litterarum ludium explevisse videtur, ametsi a i ellio XIX9 9 13 in ii poetis amastis et veneriis nominatur, tu epigram nlata condiderint sed ad hanc poesim luasi ludibundus accessisse Vide tui. Minime tamen recte fecit Buetinem spp. 70-78 , pi admoratium ait. poet. v. 301 eum designasse criticum luasi κατέξοχὴν nomatiunt
opinatus est ne lue eitim fieri potest, ut lonsor ille, Iut a Flacco coni-
Kiessiiug-ΙIeinre ad h. l. Ne lue conligit eidem viro doctissimi, uli Iorali de poetis vetustioribus iudicia, tuae p. II 1, b ins pl. leguntur,
ex Porcio hausta esse doceret uam tuam autem non tantum di imscire nobis videmur ituantum uel inertis, certe maxime dolendum i Si, quod tam exilia fragmenta carminum eius supersunt; multo enim melius alio luin priscas Romanoriam litteras novissemus, praesertim ulli nisi nimis audacter ex illa deo lilio aestimatione colligatur' brevit ei cur alium laudaret, alium reprehenderet indicasse videatur: luod ulcacius Sedigilii universemiuidem non faciebat ad luem nunc pro D diamuri Cuius canon clarissimus vel potius famosissimus ut changius epuledicit p. 22b omnium facile gravissimum testimonium ariis critii; enobis suli pelli, luod ex priscis temporibus servatur, ac summam grati in
habemus Gellio iiiii XV 24 hos versus memoriae prodiderit: Sediel tus in libro, quem scripsit de poetis, tu id de his sential, qui comoe liti
secerunt, et piem ex omnibus praestare ceteris putet ac deinceps, tu Τiplem lue in loco et honore ponat, hi versibus sui demonstrat ' : Mullo incertos certare hanc rem Vidimus, Palmani poetae comico cui deserant.
Eum meo iudicio errorem dissolvam tibi, lit, contra si quis sentiat, nihil sentiat. Caecilio palmam talio do mimico. Plautus secundus facile exuperat ceteros. Dein Naevius, qui servet, prelio in tertiost. Si erit, quod quarto detur, dabitur Licinio. Post in se tui Licinium facio fitilium.
In sexto consequetur hos erentius. Turpilius septimum, Trabea octavum optinet. Nono loco esse facile facio Luscium. Decimum addo causa antiqui talis Ennium.' uam tuam non mero gaudio officimur hoc documento, cum Volcacius is uiliusnam de causis decem pallialarum poetas hoc ipso modo ordinare reticuerit. Juae cum ita essent, docti recentiores eliciebantur, ut
eruere conarentur, num quid hic vel illic in canone invenirent, quod de ordinis rationibus altilia id nos doceret. Ne lue nostra nihil reserti nucleari, unde Sedigiti de singulis poetis iudicia emanaverint ita lue diligentissime nobis explicandum erit, num tuae profeceriti docti eiusmodi luaestionibus. Ac primum heodorus Lade vii ober den anoniles V. S. Progr. Neu stretis 1842, p. 11 ita eum ratiocinatum esse opinatus, ut, tuo quis Oela magis a Graecis exemplaribus recessisset, eo p0liore loco dignus putaretur, non minus quattuor poetarum classes in canone discernere sibi visus est. Duamvis autem sagacissime eum ingula probare temptavisse coiilitearis, caducam eius argumentationem
esse non neges imprimis enim mea Iuidem sententia illud, Iuod supra liactavimus,aerenti testimonium t arum respexit, tu Naevius, Plautus, Ei inius sabulas contaminasse expresse dicuntur. Ennius igitur quartae i. e. summae classi ab doctissimo illo constitutae vel ad minimum er-liae attribuendus est, quibus omnes eos contineri voluit Lade igius, ilii hoc arti licio usi esseni. Nonne autem summa admiratione imbuimur, quod revera ultimo demum loco nudinus poeta ponitur a Volcacio γ uod cum Lade vigium non sesellisset, eum a critico minime ob laudem comoediis liartam, sed ob alia merita nominari explicabat la. 12 . At cum rectissime hoc docuit, Volcacium illi rationi ne suaquam tantum altribuisse, quantum suspicatus est ipse demonssi avit Eliam ma- PS autem eius opinioni haec obsistunt quoniam Caecilio primus locus adsignatur, colligas, si liliilologum illum i se luaris, ol ori et liberrime eum labulas contaminasse alitu liberius Plaulo ipso ioc artificium ad-llibuisse. Sed revera eum uni tuam conlaminatione usum esse neque menturia accepimu ne tu ex Dagmentis intellegimus: iluod ii se con-
' ceterum unii fom indignit in osse sagacitate on, qua alia XCUSSit hari-
0llitionem illam, qua Plautum idcirco Caecilio posthaberi opinatus est, quodn0n item atquo hic etiam togatas scripsisset.
57쪽
cessit Ladevigius p. 19, Etiamsi vero supra ex illo loco Terentiano curii Leone concludere nolui eum Omnino non fabulas contaminasse, dulitari non potest, quin se eum quoque, cuius brevi antea defuncti labulae certe iam bene audirent a populo, sui defendendi causa est eniallaturus fuerit, si profecto saepissime sere omnium comoedias consi- minasset, praesertim cum Naevium et Plautum, quos .ade xigius rapier Caecilium summam classem efficere voluit, auctores appellaret Iul-
ille denique aliquid protulit Reielitus Der imus Berlin 1903 l
n 346 anno), quod Terentium vetustissimos tantum poetas enumerasse dixit, cum Caecilius quasi minor natu fuisset, tuam cum aut 1 ritate bene niteretur. AEtsi enim Insuber poeta vigini sere annis post contubernalem suum natu esse videtur Selian p. 132 eum iuni iuum esse anno post moriem Enni scimus Ilier. 2 p. 12 Schn. ei putum, cum Terenitus Andriae prologum scripsit, Rudinus poeta sumaiore vetustatis auctoritate apud liopulum valere potuit illo minio Caecilius, eum omoediarum virtute et gloria longe eum superatis. multo magis eras idoneus, imo contaminationis tamquam ad uteret iii Terentius. - Post Ladexvigium aliam Volcaci rationem repperisse filii
censuit undamentum ordinis comicorum in concitatione του παθους vel assecluum positum esse, ita luidem, ut illi comici, Iuorum citi lite diae his commovendis insignes viderentur eospi consilio, ut nun0, spectatorum commoverent et tenerent, conditae essent, ceteris, quiliti, alius esset sinis in conscribendi saliuiis, hoc canone praeseri enlul'. Sed huius tuoque opinione accepta occum uni dissicultates, tuae illi modo removeri possunt Volcacium enim, si hoc undamento, quo nonem exstrueret, usus esset, nunquam Trabeam Τerentio postposilit
rum fuisse milii luidem persuasum est, iam tu' ιβ
Trabeae comoediis accepimus, Varro es Charisius . .' p. 241, affirmavit eum παθος ipsum excitavisse, atque mulio magis quam rentium: im nullis aliis servare convenit quam Titinio, TeIeIm0, Attae παρ' vel Trabea, Atilius, Caecilius facile moverunt '
non solum Caesar Cicero alii lianc Reatini d0etissimi leniet ii Ri'
sunt, utpote qui Menandrum a Terentio dimidiatum vel in med umsedatis motibus elatum esse iudicarent, sed nos quoque sentimus, ii u topere assectus ab eo quasi reprimantur. Quoniam autem h0 nem rectissime censuisse credimus, non est, cur ei dissidamus Trali comoediis παθος attribuenti, quamvis ipsis eas perscrutari nobis
non liceat. uae cum ita se habeant seri non hi uiri Di ''
renuo anteponeretur, si Volcacius retio o commovendi facultatem respexisset Sane Ilienis ire. 43-4i rationibus usus, de quibus i
iiii alius disserere longum est, quattuor i iterum classes constituere donatus et Trabeam inferiori assignandum esse Terentio arbitratus non nitrum Sse asseveravit, quod hic illi antehaberetur sed ita et undanient illi, quod tanta vi affecerat, aliquantum firmitatis detraxit et ad argutia vanas atque coniecturas Se convertit; etenim quam temei:uium se praebuerit, cum comoediae palliatae originem et progressus a primis incunabulis usque ad florem perduci et proponi a Sedigito' domonstraturus esset, Vel inde intellegas, quod de ratione, quam Ennius in iis scribendis adhil uisset, ilii a veteribus raditum esse dixit at-ilii dein eum unam lanium salmiam Graecam sumpsisse imitandam sit . 43-44 sabulatus est an plane oblitus erat versus illius eren-li:ini, unde nudinum poetam comoedias contaminasse certo comperimus Itaque Iberi tuoque coniecturae repellendae sunt. Iertio locolisti mannus Reicii nominandus est, qui et Lade igit et Iberi sententiolis recte reprobatis Se ordinis rationes enucleasse confisus est, cum dixit l. s. p. 337-353 Volcacium horrida quadam cum constantia eorum ariem summi fecisse, tui maxime ' mimici suissent ψ sed huius quoque viri doctissimi argumentatio facillime labefactatur. Primum enim sis aecili re Vera erat spectatorum risum mimicum petulantia populari cuneilare, qui unquam fieri potuit, ut repulsam erret Atqui Ambivius in prologo illo Terentiano narrat sua lanium patientia essectum esse, ut ille scaena comica paulatim quasi poliretur. 1 coniecerit ortassei luispiam poetam iusteriores demum sabulas mimica instruxisse: at vix nobis iam eveniat, ut diversa poetandi tempora ex fragmentisi gnoscamus, et nil schelius, qui tamen ea discernere sibi visus est Parerg. p. 14b ann. , contra coniectavit Caecilium, quo maiorem sabulas scribetidi periliam sibi peperisset, magis magisque a Plauto re-Pessum erenti potius rationi accessisse urbanitate Graecorum poli- lite itaque, simodo ilit schelius recte senserit, in iis comoediis ipsis utimica excellere Caecilio licuit, quae a populo exigebantur Dein Reichius nequaquam probavit servorem illuni, quo Naevius praeditus luisse a Volcacio dicitur, ad lim mimicam reserendam esse mihi enim Leonem Pl. F. 77 93 secuto probabilius hac voce παρρησία ΛriSi0plianea tangi videtur, luam Naevius in scaenam Romanam traducerer, natus est. Sed licet Reichius hoc vocabulum rectius nobis intellexe lit, illo eodem Varronis loco erroris coargui potest, quem ipSe inter- prelatur p. 342-343 rastoc, quod comoedia concitandum St, risuis acri et lascivo continetur et mimica sabulae vi ex audientibus elicitur':
revertit igitur quadam a parte ad Lade igit opiniones. ceterum iam lauterus idem fere coniectaverat Dgiaigko-Ηauler Phormio , 1898, p. 23
58쪽
cuiusmodi i θου causa Caecilio a Volcacio palmam datam esse 'iium 4 taceamus de Atilio, qui quinto quidem loco dignus haberi tui num ullo modo fieri potuit, ut Trabea, cuius Varrone teste gravi sim idem πανοe proprium esset, ultimo sere loco positus haud multu
pluris a critico duceretur quam Luscius, quem cum religiose et anxii Ciraecas comoedias vertisset, merito atque iure nonum locum depiuili esse Reichius ipse censuit Ergo apertissimum est Volcacium, iii lCaecilium ob vim limicam ipsam primum esse voluisset, in si abeae uuidem arte existimanda aliam quandam rationem alitu nobis ignotaui ei secutum esse fundamento autem destructo Reichii tota corruit olu illo ut non sit, cur alteri illi in hac nixae quic tuam attribuamus, illii Volcacium cum peripateticolum tum Theophrasti iudicia Secutula coni ,-nem constituisse dixerit. - Etiam facilius denique opinio ea refelli , ,-lest, quam Brugnota Riv. di sit 36 pp. 11 117 nuperime protulit
qui tantum afuisse suspicatus est, ui Volcacius artem singuli iram poetat in respicei et, ut eorum de re publica sententiatum rationem habeti l . cum ut esset ipse popularissimus, eos summi duceret, lul Plinlati acerrimo odio ei se lueientur. uae recte si latiocinatu esset, nim dubium est, quin Naevius, illia illum de audacia eius et lingua liberi tua scimus, palmam accepturus fuerit et mullo longius in canon distati la Terentio, luippe luem in contrariani liartem discessisse Brugilii liiiii e di ai Revela autem Campano poetae et Caecilius et 'lautus pia, sertur hi tu cuni vir doctissimus ipse coniis ealui', quid Sarsinas lare iublica seliserit nos ignotare, nulla re eum Sellu cogimur comitill-tem illum plebis tuas propugnatorem superbiae optimatium obsitiis, i . nam satis multae comoediae I lautinae servantui', ut certe ali tui iani cognosceremus, si inisecio nobiles non modo impugnasset, sed elidi . cum secundum canonis locum obtineret, Naevium ipsum servore illis obirectandi superasset ninium aulem acerrimum optimatiuii eas li- aiorem se praebuisset Statius Caecilius sed primum iterum nescitim'. quibus a partibus in civitate steterii, deinde futurum sui se verisimillimum est, ut Insuber poeta, luem servum Romam veniSSe certum est,
siquidem nobiles odisset, Naevi lilier loco nati infortunio deierreret ili', ne eos in scaena nominalim laederet'. I ostieni autem non est 'viscendum, quod Brugnota parum respexisse videtur, eum imi tuli iubernalem fuisse. Ἀn quis luam sibi persuadebit liuii tam lamiliati illitus consuetudine usu tum luisse, qui vel Fulviis vel Scipionibus ili'
irociare non desiisseis Nonne potius t ro certo ponere licet eum 'i'tim avorem eorum fuisse amissurum, si talem contubernalem filii 'le' x conferas etiam velim, quae Ilergogus, acerrimus Mimi castigator, de toto libello consuorit Beri phil. Woch. 190 p. 1092).oisset sicuti floratius Maecenatis amicitiam vix nanctus esset, nisi in claviani, cui antea adVersalus erat, parte transgressus esset Itaqueliatus quo lue vir doctissimu erroribus implicatus est, cum mirum prolecto in modum rationem canoni explanaSse sibi videretur. - uae cum ita sint, nos fluidem cogni Scere iam non posSumus, cur Volcacius liuii ipsum comicorum ordinem eSSe Voluerit, ac rectissime Bueitnerus 1, 36 explicavit eum, ni omnia sallerent, non sine ira ac studio, sed nitido cum benevolentia modo cum malevolentia iudicasse. Suas tamensiuilentias ceteris omnibu quasi inculcare Satis arroganter conatur. Etiamsi enim uel chius vocem inimicum recte' interpretatus sit, duobus tantum poetis epitheton apposuit, quo Virtutes artis poeticae eorum
designaret, ac ne Scimus il uidem accurate, cur Naevium ervidum' iuiminaverit , rum ceteros enumerare maluerit ordinalibus plerum-ilue adiectis, tui nulli nobi Sunt usui. t lamen suum iudicium, quo ,rrores aliorum se dissoluturum esse pollicetur, reclum atque ab omni dubio tutum esse asseverat, cum nulli nisi stulti de eo dubitare ausuri sitit. Utinam minus superbe singulorum poetarum rationes descripsissi t ut nos tuo lue aliquid de iis disceremus - uod autem doctam litterarum aestimationem cum arte grammatica demum nomam pervenisse in praesulione monui, hunc canonem ipsum habeo testimoniumeravissimum morem enim eiusmodi normas atque regulas constituendii x studiis Graecorum grammaticorum evasisse trilum est. Veluti uintilianus X 1, 46 qil. 54 59 tradit clarissimos lexandrinorum
Aristophanem et ristarchum ipsos canone partim epicorum pari imi picorum et iamliographoruni secisse ne illi minus Pergamen iisdem studiis se dabant luculente enim BrZost. l. s. p. 56-79 canonem iudiorum Atticorum a Pergameno rhetore et critico circa annum 12b compoSitum esse probavit. lilii Volcaci aetate ipsa haud pauci a nune a Graecis scripti esse videntur, cum idem vir doctissimus suo it inor iure opinatus sit luctorum et statuariorum canones alteri se-iuii di saeculio arii assignandos esse l. s. p. 71-72 et historicorum ranunem eodem sere lenit ore ortum esse atque de cadem ratorum l. s. l .i0. Ne lue millendum est et in iis et in aliis largost. p. 47-b1 denarium numerum inveniri, quo tamquam sacro Veteres USOS SSe ad
tales ordines definiendos tesseniis de canone eici diss LeipZi 1876, l .i0 lepide dixit. Vidimus igitur canones ex Graecorum grammati-
ego quidem Brugnotae assentiar, qui dixerit mimicum hoc loco nihil
aliud sibi velle atque comicum', quod vocabulum cum iam brevi antea Sur- piisset, repetere noluisset Volcacius. non recte Buetinerus p. 36 dixit eum iam anno 130 floruisse, cum sub finem fere ulterius a Chr. n. Saeculi chirus habitus esse videntur cf. ordon Goti gel Ang 1894, p. 486 . 7.
59쪽
corum cris ortos, Volcaci ipsius temporibus persaepe compositus, denarium numerum non raro amplexo esse: tunc autem cum eundent
in Sedigiti quoslue canone reperiamus, quis nostrum dubitet, quin ad
Graecarum de cadum exempla a Latino critico consormatus sit Uuanto enim consilio hanc de eadem adlubuerit, inde maxime elucet, quod Im-vem tantum melas ex virtute comoediarum aestimavit, cum Enniiuuantiquitatis causa a se addi expresse diceret elerum aeque lipli luinc ab illis sellarat, Caecilium Plautum Naevium seiungit a Sestuentibus, cum verba interponit: si erit, quod quarto detur ...' aperii autem Ennio antiquitatis, ui simulat, causa adiecto nilii aliud spectavisse videtur, nisi ut denarium immerum in i raecis exemplis usitatuni suppleret. Quod vero si Zost. Sedigitum Pergamena exempla seculiim esse dixit, Iuod ciuili a dicam, non habeo, prae Sertim eum OnStet, tui I ium Pergamenorum doctrina id nomanos erudiendo valuerit cl.
v. Wilamo vitZ Antigonos vota I arystos, Phil. Unlers. IV, Berlin 188l, si 161 - 163 176 sis q. et Accium Didascalica ad eiusdem discit linae exempla et linxisse ipsi sui ra cimiecerimus ranno lem deni lue' l-cacium X vel politisci eos elegisse e palliolarum poetis, qu0 Inde si antissimos duceret,neisue vero in usum scholarum deleolum consecisse.
luod Stellenus l. s. p. 54 suspicatus est de Aristophane et de Aristin
i lio. Sed nunc canone salis, opinor, fuse tractato accedamus ad allii.
tuae de crisi Sedigiti accelaimus. In vitarierenti p. 5' haec nobis ira duntur: sum esur IIecyra sexta in his sabula. siue trimetrum permulli docti' restituere conati nihil protulerunt. quod ab omni dubio iutum esset, sed ego quidem, cum Vel Sui medelliae possem nec Vellem, verba ita sere raebui, ut traduntur, cum ii partim corrupta esse non ignorarem neque vero quomodo corrigerentur
scirem. Bene enim accidit, quod quid sibi velint intellegimus quidem. cum ex iis, quae in vila erentiana versum ipsum tiraecedunt: limit scit Andriam et quinque reliquas ae lualiter liopulo proba, it qui mUSVulcatius ' denumeralione omnium ita scribat . . .' Sedigitum de V pulsa abiecur aliquando lata eo narravisse manifestum sit. Multi rursum difficilius est diiudicatu, cur sextam hanc fabulam esse voluerit Rit schelius oliusc. 3 p. 23 enim hunc numerum ad actionum ordi'nem speclare exposuit ac profecto IIecyra cecidit, cum anno 16 in hi disi de prioribus egit uetinerus I p. 3T-40), cuius ipsius coniecturae re pulsa sunt a Nordeno si oti. gol. Αng 1894, p. 486); neque quisquam RSSV0 tiatur Stomassero, qui Zeitschr. f. d. ostr. Gymn. 51 p. 1074-10. O VPr
borum ordinem per vim mutaverit et novum submorendi verbum a se reps' tum substituendum esse Censuerit.
Aemili Pauli sun et tribus ageretur, neque vero iam anno 165 eandem comoediam Xaciam SSe non conflat ergo Volcacius non milius at te Vel l lius torta SSe Secundam eam nominare potuit quam Sex-i:im. Nam aegre lil Scheli largiamur ne tueri rimam neque tertiam actionem ei ii iam tuis Se cum eum Ambivi prologum non cognovisses, trum credibile sit l,uelliter . 38 ac ne lier se luidem verisimilest Deum, qui suum de litteris iudicium rectum et persectum esse autu-niavit, fabula e temt 0rum ordine eitum erasse Uua prolater Leo Rh.
lus. 38 p. 321 Ilecyram, quam ultimo loco collocaret, deterrima naoninium comoediam eum existimavisse recte coniecisse videtur unde sequatur, ut celera quoque eandem Secutus rationem ordinaverit. Quae
ut i abhorrent a vero, vocabulum ' denumerationis, luod maxime iteium varie ducti corrigebant, idem sibi velit it ori et atque aestimatio': cum autem non intellegam, quemadmodum liaec vox, quam archetyl O ipsi tribuendam esse uel inerus l. s. l .rat autumavit, in illam traditam deformari lioluerit, hic tuo me salis halleo cognovisse, tuid signi- licet fortasse vocabulum, quomodo autem linetur, dubius. uales Vero taliones hac in reiisura observaverit, iterum vix dicere possumus, Sed eum hic quili lue copiosius, cur il iudicaret, explicare' non curasse
ego quidem coniciam, cum eum pariter at tu in canone sabulas eo exi,i'dine, luem prohati dum esSe suo iudicio ceDSeret, enumeravisse, et liue solum rectum eqse a stirmasse suspicer. Duod in fine enumerationisiluasi probare conatus est, cum II ecyram ut sibi sic audientibus displicuisse asseveravit*j iluodsi autem eum de industria ortasse relicuisse lianc fabulam in tertia luidem actione plausum lii tuli tuli Sse propon3m, suam debilis haec coniectura sit, non nescio. Ilailue si non pro certo, lumen liro veri simili duci liceat Sedigilum senariis iterum usum uti micorum, ita singularumaerenti sabularum luasi canonem hac ra-liuite consiliui Ase, ut suo solo ex arbitrio optimae cui lue potissimum luctim assigna rel. - Eliam dissicilius verum enucleari potest de versiluis quibusdam, tuorum de origine ipsa docti incerti sunt legimus i litui in vita Suetoniana δ pp. - 10 Scipionis sabulas edidisse serentium ' Vallegius in actione ait hae tuae vocantur sabulae cuiae Sunt non has illi iura laopuli ' retentibus dabat summo honore asseclus secit sabulas. IIos tuoque versus omnibus sere auxiliis docti resarrire cunabantur Soli an li. 226 , neque vero adhuc ad bonum sinem' quod urbitratus est Buottnerus p. 38 expresse hoc dixisset, si Berg-xius versum illum assentiente estnero recte ita restituisset: sumetur Hecyra sexta ea id ii fabula. lectiones, quae Parisino A cf. apparatum criticum estneri praebentur, Schangium p. 226 secutus descripSi.
60쪽
perveniebant dissicultates autem, quae iam restant, eum dissollere non possem, niis helii opusc. II p. 214 recensionem, quae maxime ninium mihi placeret, hanc elegi: Tuae Terenti, quae vocantur sabullae,
Cuiae sunt non has iura qui populis dabat
Summo ille honore assectus sedit allulas γ' Cum ioitu verborum contextus pessime traditus sit, mullo magis ei spicuum est, quid sibi velint hi versus, utpote quibus aperte quaeratur utrum Teieni comoediae ex ipsius ingenio prosectae sint necne. uis
ti 271 quidem censuerat Vagellium, Senecae amicum litterarum perita, intellegendum esse, secutus Duechelerum, qui tomen allegiunt in oleaeium' mutandum esse postea Rh. Mus 33, p. 492 c0niecis quod mihi quidem veri haud dissimile esse videtur nam 'ut ipsi
admonet Buechelerus - pionominis euine usus veteri poetae ali uiattribuendus est, neque miremui , quod Sedigilus de Terentianarunt sabularum, luarum ex virtutibus singularum ordinem constituerat origine disputaverit, luem in Issaulinas eandem operam contulisse brevi exponemus ita lue illius viri doctissimi sententiam, S non prorsus certa
est, attamen vero propini tuam esse mihi persuasi. ''er se denique intellegitur eum et illum de IIecyrae infortunio memoriam et hoc siti licrimen ex prologis fila ipsius hausisse, ne tu quantum ego i erspici dubitavii, Iulii Luscius iure ac merito adversarium allem auxilii a iu'saret Ne tu vero de scriptis solum egit, sed etiam vitam Te en militer atque Licinus alligisse quidem videtur, cuius de exitu narravit p. 7 J: Sed utra ter populo se dedit comoedias, Iter liinc in Asiam fecit in navem ut semel
Conscendit, visus numquam est: sic ita Vacat.
Indicem denique fabularum Plautinarum teste Gellio su 3, 1 ali ii compositum esse praeteriri n0n licet quo in iudi n minus.
in e non constituendo Graecos grammaticos secutus est rum IuSmo
indices haud multo disserrent a P illis, qu0 et allima mi
Cratetem conscripsisse certum est cs. achsmuth de Cratete alii ' Leipri 1860 p. 33ὶ itaque, si velis, Volcacium pinacographum ni mi
'' inui ki, ut qualibu in scriptis tota haec iudicia secerit disse
ramus. Ac si omnes eius reliquias ad palliatarum poeta a timere mineris, eum proprio libro de lio dramalis genere egisse soletaSse ei ris, sed huic opinioni obstant veri, a Gellio canon praemissa ,
ii. 92j, unde eum generaliter de poetis scripsisse elucet. Cum autemnorro in omnibus fragmentis iamllico senarios recognoscamus, certum ρ Deum consulto ac libenter eos usurpasse et verisimile quidem totum
illum de poetis librum iis compositum fuisse. uem in complura capita, quibus Singula artis poeticae genera tractarentur, divisum suisselion necesse est commemorari, ac sors tulit, ut ex illo de palliatarum poetis capite Solo quaedam nobis relinquerentur, neque huic ipsi, quae- iiiiiiii deIerentio audivimus ex olcacio, assignare dullitaverim Ouilius ex rellitulis nescio an colligi liceat eum canone quasi prooemio praeniisso singulorum poetarum et vitas et scripta tractasse. Indicem sanel 'lautinum vix in hoc opere, simodo lotum senariis conditum erat, locum
liabuisse censeas, cum Vincia eum oratione compositum fuisse aegre
tibi persuadeas. Utrum vero Volcacius omnibus capitibus eiusmodi caiiones praemiserit Buetineri. 38 an nullum alium constituerit Schanχ1, 22b praeter eum, quem iam habemus, non potest diiudicari. Cerium lamen sit eum in aliis quoque libri partibus non nudam poesis historiam praebuisse, sed ibi quoque de singulis poetis iudicia secisse. llic igitur liber, qui fortasse de poetis inscribebatur, doctae aestimalionis quasi plenus erat Sane si ex canonis alione ad totum opus coni ludere liceat, Volcacius perraro indicabat, quibus de arte sententiis ductus singula iudicia ederet, sed superbe aulum alia ultra citraque suum arbitrium neminem sentire recti luicquam. Et se suo iure eleeantiae iudicem ita exsistere haud scio an idcirco maxime confisus sit,iluod ipse Musis non invitis poesi se dedisse videtur, simodo meritolii illi iris in ea a Plinio n. h. XI 244 nominatus est. Totam vero eius
misin aestheticam ex Graecorum grammaticorum exemplis pendere satis asseverasse mihi videor. t omperimus denique ex primis canonis versibus non Volcacium s
lum huiusmodi iluaestionibus operam impertivisse, sed multos certasse incertos, cui palmam deserreni'. Spectarii ne Volcacius his verbis ad Porcium Licinum, dubium est: nam deaerentio quidem utriusque iudicium idem sere suisse videtur cum neuter magni eum aestimaret salis aulem probabile esse putem eum illum Λ si an aequalis versum destrinxisse, quo Aser ceteris omnibus anteponitur: sacile igitur fieri potuit, ut Afranius Iuoque inter eos esset, quorum errores se dissoluturum esse illic pollicetur Volcacius Sedigitus.
10. De historicis, oratoribus, grammaticis.
Ex quo de Catone disseruimus, litteratos prosa oratione usos omninoli ili respeximus quod nostro iure sacere idcirco nobis videbamur, quod