장음표시 사용
41쪽
novum saturarum genus certe aliquid mirum ac monstrificabile es εvidebatur rursum autem haud scio an nemo quiSquam dubitet, quin Lucilius consilio atque irrisione adiectivo monstrificabile illud Paduxi
20 It quctificabile' Marx II p. 226 vel Acci 421 ny tabificabile aiis usi
61 7 horrificabile' i imitatus sit consuetudine autem tragic0rum voce tam turgida vel sesquipedali, quam II0ratius art. p. v. si x0 M, USUS quaSi ipsorum armis eos sugat. Porro etiam . XXX 1031 :
et Musconis manum perscribere posse lagacem' non minus ad Accium reserendum esse mihi quidem plane persua itCichorius pp. 206-207 unde aliquem negasse concludere licet eas materies, quas Lucilius tractaret, arte poetica dignas SSe, cum sceleratum furem describere bonum poetam dedeceret quod eum potissimum vituperasse credibile est, a quo ignobilitatem novi Saturamin generis aliis quoque locis reprehensam esse non iniuria modo coniecimuri et quem Lucilio maxime adversarium fuisse Scimus, nempe cciunt. Nonne enim versu 1031 saturarum poeta ob ignobilitatem casti a-tur Pragmaticis autem ipsis ortasse eum ab inimico carptum esse iam supra exposuimus. - Λtque ut de argumentis poesi tractandis valde dissentiebat a tragicis, sic etiam scribendi rationem iis usitatam perquam improbabat Perspicue enim versu XXIX T II: ei um tristis contorio aliquo ex Pacuviano exordio' Pacuvi prologos vellicat ut contortos, atque lepidissime Marxius JI p. 2 hi coniecit eum, qui exordio tristitia amiceretur, poetam ipsum fuisse, cum in theatro sederet fastidiosus Musae Pacuvianae neque, pinor, P0eldmpronomine indelinito aliquo uti neglegendum est ergo non cerium quoddam tragici illius exordium, quod casu tanto turgeret tumore, Villi' peravit, sed eorum quasi proprium esse dixit laedio amicere speciali res. Praeterea etiam versu XXVI 597 M: squalitate summa ac scabie Summa in aerumna, obrutam' evidenter tragicorum ampullae perstringuntur, quem ad eiusdem ita gici clarissimi Antiopam spectare cum iam Muellerus C. Lucili sal ri l.,
Leipeti 1872, p. 247 annotasset, arxius compluribus locis allatis
ari poet. v. 259 trimetra Acci nobilia nominavit, nescio an iam hic ipse sua fabulas nobiles esse asseveraverit, in quibus non humiles, sed nobiles prodire voluit veluti Telephus eius adeo nobilis erat, ut miserias ipsa n0'bilitaret cf. v. 621 622 R: .... Nam huius demum miseret, cuius nobilitas miserias Nobilitat .i ceterum rectissimo arxium monstrificabile in fine versus posuiSSeetiam his exemplis ex Αocio sumptis probatur cum uterque Versus verba illa exeat.
II p. 223 satis edocuisse mihi videtur. Ut autem adiectivum monstrilicabile ad Pacuvi et Acci orationem ab eo siclum esse arbitrabamur, sic etiam Vocabulis epandinasum et laepandirostrum' versu
lascivire pecus nasi rostrique repandum' per ironiam illud acuvi repandirostrum' 408m eum imitatum esse si non certum, attamen non improbabile est cs. Marx I p. 87). Quod vero acuvi Versum 112 B, de quo mox planius agemus, tolum suis saturis intulit, cum alia tum hoc spectasse mihi quidem videtur, ut sesiluipedale et grande Verbum averruncassint tragoediis et precatio-itilius usitatum cs. I lies. l. l. ΙΙ1316-1317 irrideret nescio deniqueau Marxius II p. 239 vocem contemnisi cum', quae nullo loco nisi apud
Lucilium in lib. XXII 654 legitur cf. Τhes. l. l. IV 634-63b , ex Pacuvi Chrysa eadem mente sumptam esse recte coniectarit. Unde ne Pacuvium quidem, Iu iampridem Roma tum Se removisset, Lucili censuram nugisse assalini appareat parum igitur credibile est illum ab
illic ita laudatum esse ut Ferdinandus Naelie opusc. I p. 10b aliique
oluerunt, qui Versum XIX 567 M. rausuro tragicus qui carmina per-di Oreste ad illius utorestem revocaverunt. Ouo ei S in Oelamnialtim illud Dousa perperam opinatus est Iuvenalis loco aliquo 1 v. 2jc ina parato, sed iamdudum de actore quodam scaenico agi docti cogno erunt, qui vocis raucitate, ne bene est erret Versus impediretur cum autem histrio ille bonum tantum pus perdere posset, Lucilius hoc versu Dulorestem Pacuvianam satis collaudasset. Sed rectius Mai xius Laeli mannum secutus de Graeca potius sabella aliqua cogitandum SSe exposuit etiamsi enim non ossendimus, quod Duli restae nomen ipsumn in legimus, cum haec vox, quae orditur a cretica mensura, in hexametrum inseri non potuerit, lamen hoc maxime Naelii opinioni obstat, ilii id Lucilius omnibus aliis locis quibus commemorat tragicos carpit et in versi 87 se contortorum Pacuvi ipsius exordiorum taedere expresse dicit. laque hunc quoque saturis nonnunquam irriSum SSelenendum est multo acrius autem inocci rursus stilum cavillabatur
deitualis adversarii. Iam ex versibus XXII 649-650y II: quid ni et tu idem inlitteratum me atque idiotam dicere' siquod verbum inusitatum aut elematium ossenderam pulea liquem conquestum esse appareat, quod a Lucilio inlitteratus di lue idiotes appellatus esset, cui poeta his verbis respondit se illum
quos Cichorius spp. 127-128 mea quidem sententia rectius interpretalli est Marxio II p. 237-238), qui pronomen interrogativum quidni nor
satis respexisse videtur. C0mmentationes Ienenses XI 2. 5
42쪽
iure ac merito talilius conviciis corripuiSSe quolien In Verbo eius iu- usitato aut in gelemali olfendisset illum enim item ibi maledicturuuisuisse, modo occasio esset oblata. Cur autem non de Pacuvio, quocuui Luellius hic disputavetii, cogites, iam Supi a Sali expoSuimuS; porru uod poeta se in elematiis' alterius ossendisse aietur, hunc adusti, satium grammatico functum esse munere admodum VeriSim' Si Scimus vero certissime Lucilium etiam de grammatici relius Valde dissensisse ab Accio ciuod enim versibus IV3o2-3o M. a primum longa, a brevis syllaba, nos tamen unum hoc aciemus et uno eodem lue ut dicimus acto sci themii 'pacem placide Ianum, aridum acetum, laris ' ρεemiae ei ut faciunt. aperte negat se eorum opinionem seculiarium esse, qui a productant 'eminata littora discernere velint ab a correpta, Accium ellamS nonu natim non appellat, manifeste impugnat, cum hic ipse genu- nationem inli' ducere conatus sit porto non dubium Si quin Salutat illu
siliquas quoque vocales praeterri nullo luantilatum 1Sciuntn i ipserit L. Muelle l. s. p. 222ὶ veluti in versibus I 3o6-3O M.
servere, ne longum. Ver hoc lectoribu tradam. servit aqua et ervet, servit nunc, servet ad annum' nimis commoditati legeni uim inservire nolitit, qui suis ingvitiis usi sa-cillime intellegere possent, utrum vocalis e longa SSet an relis Lunii heiu itum Vodalem, et ii productas duplicibus litteris ' 'i' caverit cf. Mar Vict G. L. VI p. 8 . , Lucilium in libro X liiiiii lus Ilibus xempla, quae nos iam non habemus Servata, attulisse nu ri liabeam pei , iatidem constat Acciiiii liae geminandi i de- depra etiam in se tipiis suis adliilmisse et g Lucilius* hac qu0 lite o
esse salis nunc explicavimus, grammaticum illum, de Iuliis liis 649-6b0 agilui , euiidem esse intellegelidum verisimillimum est, qui Udenique attinet ad inusii ala umba, qtiae quod usurpentur illis reprehelladitur IIoralius expresse narrat sal. 10, 13 stilum tragoediaium' 'inoiinullis' locis displicuisse Lucilio. aiidem igitur sui lunam e iub
,,, In IV xl,lanavisset, nuperrime enitu VJ Qit Pp V Vr i. . quo non paveos fuisse intellegas ex Porphyrionis ad hunc locum
sit bibat atque PacuVius, quorum utriusque Verba sesquipedalia castiuabantur. Ac ne Enniu quidem, quem epicum p0etam ab eo collauda- iiiiii esse infra X sonen HS mero honores ex Lucilio audivit nam illei suoque huic in tragoedii dediSSe videtur, ubi umorem carperet veluti versus XXIX 872 -873 Mi
latere pendens, Saxa Spargens labo, ante et Sanguine atro
ei, nimirum consilio integer ex Thyeste eius Scen. 363 V. sumptus est, ui verborum pompa illuderetur Mar I p. 296 quo ex versu tumorti tigicus perbene cogn0Scitur, cum non minus tria Synonyma cumulata in eo inveniamus. Λ ne de metricis' quidem rationibus omni aliarte ei assenSUS est necle enim in versu 1190 M verba horret et alget priore parte Enniani illius Scilii p. 2143. : Sparsis hastis longis campus splendet et horret' ita suppleta esse arbitror, ut Lucilianus hic suisse videatur cf. Mai x
sparsis hastis longis campus et horret et alget.'iJua in re saturarum poetam illum Ennianum propterea illusisse consentaneum est, plod cum quattuor Sl Ondeo tum tria Vocabula spondiaca habet algidi enim atque horridi aliquid in eiusmodi hexametroi sse ei videbatur. Neque non facio cum Marxio coniectante l. s. ne hvuc quidem Annalium versum 609 V. :
vitulistrationem Lucili fugisse, sed eum, qui mesim haberet 3Sperrimam, et idem loco irrisum esse titue illum versum algidum Tandem haud illepide Leonem coniecisse puto etiam versibus XXI 870-871 ut uuium irrideri subtiliter enim explicabat Goti gel. Λnχ. 2 p. 56 lis S Versus, quos ex Enni tragoediis sumptos esse arxius ipse ΙΙpli. 295 296 probaverat, Mai xii additamento nimirum neglecto intellegi posse et anapaestos Ennianos et malum hexametrum: a nec ventorum flamina stando suda secundenti, nec ventorum lamina j stando iida sectindent. llus aulem anapaestos, quos quin ipse usiluam adliibuerit procul est ultio, quod mediis in hexametris posuit, Lucilium facete illusisse et liunc metrorum ludum vix quemquam sesellisse apertum est seu inter-l l elatione nonne optime illustratur illud IIorati sat Ι 10 54 :
' de quibus quamquam ad Annales potius pertinens, iam hic agere mihi siestat, cum eas vinculo quamvis tenui cum scribendi ratione cohaerere pu-t 'm ceterum Lucilium revera de iis meditatum esse apparet e versibus
43쪽
non ridet versus Enii gravitate minores γ' ceterum liun quo me Versum, qui diras ac mala imprecationes n- tineat, ea mente allatum esse probatille est, ut tragicorum tumor exagitaretur Commemoretur deni Iue Lucilium ne Euripidi quislem ragico clarissimo pepercisse, quippe quem vituperaret tragm. 116. M quod nilivmenia adhiliuisset vitiosum. - Acerrimum igitur erili uintrastici abobant Lucilium: tuae dissensio in eo maxime posita mal, quod et argumenia et stilus tragoediarum longe abhorrebant a saliari Lucilianis harum enim alio lagicis humilis titue ignobilis, illa iiiiii rursum ratio Lucilio uigida esse videbatur a tuo inprimi Acci liii electum esse ad perstringendum satis explicavimus Sed ut fieri Sillel, adversarii non solum ex re, sed etiani ex ira certabant iam nobis iiiiii perspicere licet, luanta invidia alter alleium insectatus sit. Ut ci ius ropterea Lucilium et delendisse et adorius esse Videtur, luod ne gloria ab eo superaretur limebat: nam versus XXX 1013 M. et sola ex multis nunc nostra poemata ferri, quo hunc illi vitio dedisse probabile est, quod laudi suae invidere. υ-rissimum de gloria poeseos Lucilianae et auctoritate apud elluales estimonium poetae ipsius est; ne tu hunc versum iam in libro XXX exstare neglegendum est. Contra Suessanus poeta eo processisse vidi nis, ut Accium minima indole esse autumaret. AEtiamsi enim erant, tulissum in versu XXVII 794 :
quare pro facie, pro statura Accius' se vocem staturae aliter usui Itali velle ablue liunc exponere ol illa lili
tur Marxius I pp. 278-279 parvam tragici poetae staturam irru msutis ni alio probavit et sententiam liuius et Sus ita ut plexi lixe nium eius exiguum, sicui statura et coipus.' ac rectissime Ciciiiii
T 153 154 Plini quodam loeo n. h. XXXIV 19 nisus Accium ' e
ve si ideo simul castigari addidit, quod nimiam statuam in i a
menarum aede sibi posuisset cui similem irrisionem quandam in ei SilXXX 1028 cui sua conmittunt mortali claustra Camenae In se
Dielsius lepide dixit, cum Lucilium ita aerio, qui ''l'g'
praeses fuisset, metaphora usum illusisse coniecit es Cicb0rius p certe igitur ille iunc odii, quod summus poeta esse sibi videt et , cum mLimo profecto ingenio esset. Quae cum ita sint, proponam illi
di monerint meliora, amentiam averruncassint tuam
scribere pergat dehortetur, cuidam attribuendum esse sed Luc liqui tragico versu cum ironia usus, sicuti adiectivo monstrificabile t abi
eorum consuetudine icto eos illi:Serat, deos precetur, ut Accium amentia liberent moneam enim hunc etiam versu eiusdem libri 649 com-iuillari, qui idem Summum acerbitalis testimonium est, qua Lucilius olim filii inimicissimum persei luebatur uantum autem interest inter idiotae et amentis convicium Λtque etiam versus XXVI 628-630 M: ut ego effugiam, quod te in primi cupere apisci intellego, et quod tibi magno opere cordi est, mihi venienter displicet summis nil ere opibus, at ego contra ut dissimilis siem' ad inlitteratum illum et mentem spectare videntur, quibus Saturarum liuel ea, quae tragicu appetat, ita sibi displicere dicit, ut eius quam di simillimus fieri studeat. Λn iluisquam cum Leone L. G. p. 415 ann. 1 li is versus referre mavuli ad divitem tuendam et potentem a Lucilio increpilum Quod Cichorius p. 131 complures eiusdem libri versiis composuit, quibus poetam exempla iunioris tragici coacervasse
suspicatus est, nillil ini probat ille protulit cum autem tuorum ex tra-
:0ediis sumpli sint nesciamus, non mulium proficimus ex hac coniec-litra. iaim tragicis igitur poetis Lucilius summis in controversiis Versaliatur contra nullo sere luco comicos cavillabatur. Immo si Cicitoriuspp. 171 - 1ii recte coniectaverit versus XXI 879-894 31 reliquos esse e Satura luadam, pia poeta tali Caecili IIymnidem imitatus sit, eum comoediis Salis savisse appareat ipIod minime est mirum, cumronioediarum natura non mullum disserat a saturis, luod iam Iloralius intellexit sal 4, 1-7 . llamen idem doctissimus exposuit interat auium togatarum poetam et Lucilium non mediocres suisse inimicilias in versibus enim XXX 10l4-1017 10 19 1021 1026 1027:1030-1038 M acerrimus inter hunc et alium luendam poetam dialogus recognoscitur. Iic autem adversarius est comicus poeta nam tu versu 1029 comoediarum argumenta significantur Verbis ea piae Speciem vitae esse putamus', quod arxius doctissime probavit III p. 329-330 luemo si auium ipsum intellegendum esse Cichorius p p. 193-202 sua cum sagacitate milii quidem persuaSit, cum OSi in in re publica inter se dissensisse' proliavit. uibus in re ut ira inimicitii nescio an etiam esseclum sit, ut versibus 10 19-1020:l034 M Afranius propterea vituperaretur, quod ipse libidinosam Vitam
' Afranius enim in prologis comoediarum suasor exstitisse videtur Metelli Macedonici do uxoribus ducondis legum; cf. v. 360-362 R; arx RDI p. 709 cui simile fortasse aliquid cognoscatur et ex v. 241-242 R, quibus u 0r sc legitima familia fundamentum nominatur, et v. 326 R, quo Sanctitudo quaedam in matronae nomine esse dicitur); easdem autem lege Lucilius vehementissime impugnabat cf. Cichorius pp. 133 sqq.).
44쪽
a reret cum alii ut uxores ducerent suaderet quae reprehensio elim non ad artem eius ipsam pertineat, nostrae tuaestioni nullius visi momenti est. Ingeniose autem Cicitorius conclusit Lucilium euam 'i, sabulis eius iudicavisse dem0nstralia enim illius versus ol-bo M imillimos ςς liuius versilms 274-275 II, et illum mi imita iiiiiii suisse colligellat: nam si inius Afranium ali ae luatilius uri accusaltim in Compitalium piologo non infitiatum esse se quaedam a Menandii, at me etiam a Latinis poetis sumpsisse. Trgo Lucilium tuoque uili reos, tu irum impetus illic propulsat esse veri simile est cuius sente ii :ii auctoritatem augeam, cum Velam etiam in versu Hl 349 3l imesses facis, et Musas si vendis Lavernae compilaiorem luendam vitupet a re adiciam, etiamsi lio loco de linco agi Videlui, tu in ei,ibus 5b0 bim sese excusat lili illisutilitae pi'aeceptis mu' u sit fortasse quispiam Afranium eiusmodi furti algui ali eodem uillio
quem ipsum ex operilius permulloi'um poetarum ei Sus in Sua cai'lilina transtulisse vel imitatum esse statim cognoscemus, cum indicem Marxianum evolverimus i p. 100 uae cum ita iiii, Danium versiliu aliorum tam crebro usum esse iiii ix luatenus iam intellegatur illia exponemus, ut eo tum poemata quasi exilitasse videretur c illigatiui onortet. Ceterum et inde, iiii id versus e saturis eximebat, laec piles is oenora inter se satis similia suisse appa iel aliive item Lucilius iiii- nullos comoediarum ei sus in saturas recipiebat uamiluam etiani extragoediis non paucos liauriebat, sed ioc luod iam supi' cumnieli40- rarimu saepissime eo consilio faciebat, ut eas cavillaretur ii illis autem e comoediis sumplicialis alio perspici non potest. Est piliti statuendum Lucilium comoediarum ne lue argumenta ne Iue stiluni Mouam carpere, luamvis inrasio niuili animadvertebal: tunc enim minuite increpabat, luod comoedias scribet,at, sed tuo versus undisiue missi
Sim litudine luadam eliam lex Tappula convivalis Valeii Valenti hi cum satura coniuncia erat, quae eadem irrisionis ac ludibrii causa 'illu- posita esset illudebatur enim in leges convivales uiuam ad li gintiuin versus 1307 M Tappulam rident legem' conter ollimi pii lii, nemo dubitare potest, cum Festus 363, 22 M Lucilium li0 versu ipsi
eius meminisse narret Uuod autem L. Opimius' in iis umet aliti', a v. 25-28 R do quibus infra agemus accitratius recto cichoindisp. 342 343 Marxii conioeturam: canterii opimi reppulit quo M ongorus Nouo Jahrb. XII p. 191-192hsuspicatus est propterea Opia' ' omino Tari, quod sius consulatus, qiuppe in quo Vites uvis luimSisimi
dunzrent, optime audivisset a potoribus, ipse satis cunctanter hanc conrecturam protulit.
liuorum animi hac lege delectentur, poetam una cum lio viro opus ipsum corripere Sali certo colligi liceat eum enim a L. Opimio alieno
litisse animo Cichorius p. 208 probavit versum XXX 1089 u recte
interpretatus. Ergo Lucilius eos illudere videtur, qui scriptis vilissimis atque legi Tappulae similibus oblectantur. Porro si versus 1316 M . . . Valeri sententia dia' ad eandem legem pertineat Cichorius p. 348 , hoc quoque loco poeia sale atque lacetiis utitur, cum post elisa verba sententia dia', quae exEnnio sumpta esse videntur Marxes p. 421 , tritum atque humilem illius carminis ridiculi locum quendam ponit. Cui nam vero hanc legem Tappulam tam exigui exiStimaverit, non facile dicamus, cum carmen illiud non noverimus', neque scio an recte rusticitatem iocorum atque scurrilitatem ei displicuisse coniciam, qui ipse urbano sale uti soleret,
et Valerium ad eam progreSSum SSe obScenitatem y , ut ab eo, quamvis obscena minime commemorare timeret, improbaretur.
Restat, ut exponam, quid Lucilius de epicis poetis iudicaverit. Exti agment 1189M:
Homerus alter ut Lucilius de Ennio suspicatur videmus Ennium epicum poetam ali eo summis laudibus elatum esse, cum alter IIomerus nominaretur. Eodem autem sensu percipiendum
est Enni Annale a poeta dignos putari, qui in versilius IX 342-343 u illa poesis opus tolum, tota que Ilias una
est, una ut θεσις annales Enni '. . . cum Iliade Iomeri componantur, veluti poesis verae specimen et eXem-litum iustum quamquam enim Lucilius versus eius gravitate minoreSinterdum irridebat, totam eius poesim culpare noluit Vahlen in praes.
liis versibus Lucilium iis respondisse coniecit, qui eum quod antea alii piando Annales castigavisset reprendissent, ego hanc coniecturam listitue accipiam neque prorsus improbem. - Etiam magis perspicuum liat poetae de epicis iudicium ex hisce manifestum est eum Versibus
producunt me ad te, tibi me haec ostendere cogunt. neminis ingenio tantum considere oportet, gratia habetur utrisque illisque tibique similli' consilium amicorum secutum carmina litterato cuidam proponere, qui iudicium de iis faciat quis autem hic homo sit, minus apparet. Itaque
in quatenus enim illa inscriptio Vercellensis hanc legem tangat, valde inter se dissentiunt docti Schang p. 216-212). ' famosus enim erat earmine quodam spurco Val. Max. VIII 1,M
45쪽
cissime exposuit quod quibus argumentisip. 181 192 corroboraverit enumerare longum est C. Sempronium Tuditanum potissimum intelisi gendum esse cuius familiaritate quadam poeta usos esSe Vel inde sequitur,lluod Hostius bellum eius Histricum carmine celebravit Neque ni inus probabiliter, opinor, idem doctissimus etiam versus 1079-1087 , quibus imperatorem quendam lauditius ornari certum est, ad eundem Sempronium rettulit p. 184 Lucilius autem, cum huius viri ingenii,
poemata sua committeret recenSenda, certe caritate cum eo coniunctus
erat. Muae si ita se habebant, fieri pol erat, ut Sempronius ab Lucili iquoque amico res a se gestas carmine esserri cuperet cf. Cichorius p. 183 , sicut Ennius poeta, quomodo fimbracia anno 189 a Fulvius autore capta esset, celeliraVerat. Ac primum poeta reVera animum induxisse videtur, ut illius voluntati obse lueretur v. 1079 M: arx lp. 345 quam ad rem progressus perficiendam vv. 1082-1083 :Cichorius p. 184 nescio an brevi non eum, tu epicum carmen videret, se esse intellexerit' uareauditano parvulum carmen dii: Vit, cuius rellitulae iam exstant in versibus 1079-1087 Cichorius p. 191 atque idcirco quoque ab opere recedere sibi licere arbitratus est, quod iam alius poeta gloriae Semproni extollendae operam navaret v. 1084 M Cichorius p. 18b , qua clarae tantum chartae dignae esseni v. 1085 M)' autem luaeremus, quis fuerit alius ille poeta, sacere
non poterimus, tuin ΙIostium intellegamus, luem revera carmen labello Histrico scripsisse acceperimus. - uae omnia Si recte a Cis li0rio enucleata sunt, haec concluduntur Lucilius carmen epicum ipse condere noluit, cum animus in eiusmodi genus non inclinaret nosti una autem epicum poetam permagni aestimavit, cum eum claras luti liis scripturum esse conlideret. Muomodo iudicare vix potuit, priuSilualuiam alia eius carmina novit ergo versu 1085 M et virtute tua et claris conducere artis' laudavit omnia poemata usque ad annum 123 sere ab eo comp0Sila, quo liae satura scripta esse videtur Cichorius p. 191-192ὶ neque vero lio carmen iam ipsum versu 108b praedicatur, cum hoc lius nondum ab ostio persectum esse ex praesentis sorma locantur' v. 1084 M. cognoscatur. Recordali vero, quam raro Lucilius ae plati bus poetis laudes attribuerit, hanc laudem eo maiorem esse facile in
i) quod idem postea Horatium, Propertium, alios de se consessos esse bene exposuit Riednerus l. s. p. 24-30ὶ hoc versu ichori coniectura la ximo fulciri mihi videtur, cum Lucilius vix sua ipse carmina laudaVe I, quamquam certi quicquam de ea re non affirmes.sthdemus Eum autem epicam P0eSi ne Imaquam improbavisse appareat eliam ex hisce Versibus XXVI 61 7 et 612 Mi
tuam probatam mi et Spectatam maxume adulescentiam' eterem iiistoriam inductus ludio scribis ad amores tuos'
a Lucilio natu maiore adulescens quidam appellatur . Iarx I p. 229 et 227 , qui hist0riae Veteri Scribendae Studet eo negotio iam tum occu- palus ij. Porro poeta in versu eiusdem libri 625 M: si libi porro istaec res idcirco est cordi, quod rere utilem'
eunt, luem adfatur, a re aliqua dehortari videtur, quam ille utilissimam esse putat. VeriSimile autem Si Suessanum poetam hoc Versu redarguere adulescentem illum, tui se suo iure illud ipsum argumentum elegisse asSeVeraVerat, tu ex temporum praesentium tempestatibus intrant suilla transferretur Cichorius p. 111 112 . Unde poetam vetustissimam Romanorum litStoriam ineptam putaVisse, tuae tractaretur, concludi liceat quomodo cur iudicaverit Cleliorius pp. 112-113 *j bene explicat, atque eum in hoc tuo Iue olfendisse addam, quod prisca leni p0ra sabularum tenebris quasi obscurabantur de portentis autem alitu monstri agere ipSe noluerat. Neque ero deliortatur tantum adulescentem, sed etiam suadet ei in versu 620 M: 'tunc laborem sumas, laudem qui tibi ac fructum serat' ), ut in alio quodam labore ingenium exerceat, unde laudem ac si Ictum capiat 1 praeterea coniectare quidem nobis licet, quale argumentum amis commendaverit versu enim 621 M percrepa pugnam Popili, facta Corneli cane' adnis iletur aliquis, ut canat, quae nuperrime in bello Numantino gesta sint. At non modo argumentum aliud ei proponit, sed etiam aliam scribendi formam Cichorius p. 114 cum enim ex verbo scribis' versus 612 illum adulescentem sermone pedestri usum esse apparere ideatur, imperativo versus 621 cane, vinclum ut adhibeat, Lucilium 0plare perspicuum est. - Certe igitur amicum hortatur, ut epicum earmen componat Ennium nominat alterum Homerum, Ilosi chartas' quod ex verbo versus 612 scribis videmus. η nolebat enim Lucilius
hunc agrum ab annalium scriptoribus persaepe iam peraratum iterum arari.
' quem rectius iterum ichorius p. 113 explanavit arxio II p. 230).' etiamsi enim eius sententia haud refellatur, qui Lucilium appellari exi-εtimet, ego ichori spp. 31-32 114 assentiar. yquamquam certo ita in
universum non concludi ultro confiteor, cum scribendo etiam poetarum negotium designari ipse supra monuerim, hic tamen aliquid attribuas ei, quod 0pp0nitur canendo contrarium, quod quin ad vinctum tantum sermonem pertinoat nemo dubitet.
46쪽
claras esse et ore praedicat unde assatim emicitur, ut epici carminis
generi satis saverit. Simodo eum amico commendavisSe, ut Vinciam orationem prosae praeserret, recte coniecimus, eum opera illa, Iuibus ingloria Romana soluto sermone scribebatur, quam Iuam non contempSit, OSi habitisse carmini epico manifestum sit quod non miremur eum ipsum poetam suisse meditati certius autem quicquam de ea re ex fragmentis non cogn0Scitur. Salis acribus verbis in oratores quosdam, qui tum erant, consil-luisse videtur velut in versu X 385 M in prolius, considens, nequam malus ut videatur'
describit, quomodo illi se gerant. Neque vero hunc oratorem deindincrepat, quod inprobus, considens et c. est, sed quod eiusmodi mori luis esse videri vult auram enim infimorum populi ordinum sibi conciliare studet, eum se eorum similem esse simulat*ὶ Λlque simile alii iiiid
invenimus in versibus XXV 603-604 i
si miserantur se ipsi, vide ne illorum causa superior ' e loco conlocavit', quibus ei oratores vituperantur, qui iudices commiseratione movere
conantur suis argumeniis parum confisi. Muid quod omnino eurii mdicendi rationem vellicaliat. Primum enim duobus locis iocose iis imitari videtur, cum in versu P26 .: ellem cumprimis, fieri si sorte polisset' deum eodem loco communi orationem facit incipientem, quo ordi0res
solebant Marx II p. 14-15 , et in versu VI 282 .:
dixi ad principium Veni . . .'
enuntiatum forense, quo orationis finem indicabant, lepide inserit alii rae. Deinde eum orationem illam, tuam . Metellus Macedonicus ei inimi cissimus habuit de uxoribus ducendis Gell. 16 Cichorius p. 133 ann. l. , summo sale cavillatum esse mea quidem sententia verisimillimum est neque enim minime fieri poterat, ut quod in versibus XXV 6.
'iomines ipsi hanc sibi molestiam ultro atque ei Imnam osserunt ducunt uxores, producunt, Iuibus haec saciant, liberos' i)rauecheler Rhein Mus 39, p. 288 Lucilium in libro decimo ipso tra
tores et poetas insectatum esse, scimus, quamvis tenues sint huius libri reii quiae, ex loco vitae Persi quodam Jah p. 23S et ex annotatione Γ0rpurrionis admor sat Ι10, 53. η hunc versum ad aequalem spectare pro cery' habere liceat quod autem Cichorius p. 298 Memmium intellegendum 'proponit, nimis debilis esse coniectura videtur.
matrimonium nominatur mole Ssia ea Vox ex hac oratione ipsa per irrisionem sumeretur Cichorius p. 134 . t ne Licinium Crassum quidem, suo tum nemo erat clarior orator, laudat ludibrii verbis non additis.
ersus enim X 386-387 M, qui persaepe raciali erant, bene a Ci-e homo p. 300 ita restituti esse milii videntur:
liorum est iudicium Crassis, ut dixi, scribimus, ni e
hoc Si quid sumam, quid non, in quoque locemus':
nam verbo rassis tradito non necesse est confugiamus cum Bue cheleri l. s. p. 288 ad vocem φραοις aut cum Marxio I p. 146 ad vo- allulum κ9ἱσα, substituendum neque lo ab Leone l. s. p. 850 , quilarassis vulgus et turbam crassam significari suspicetur, sed Crassos cum Cichorio eos accipiam, qui ingeniis valeant ad rationem scribendi recensendam. uodsi Lucilius hos omnes nominat Crassos, Crassumis sum iudicum quasi principem esse fatetur quod hunc illi non concessurum fuisse per se constat, nisi ipse in orationibus bona dicendi ratione usus esset hic rassus enim quin nemo alius fuerit nisi Licinius ipse, non est dubium ij. Neque vero sacere potest poeta, quini rassum quoque reprehensione aliqua perstringat cum enim in Versu
Crassum habeo generum, ne rhetoricoterus tu seis' quasi θητορικωτατον eum appellat' , illudere ei videtur, quod nimiam liligentiam collocandis verbis et orationi perpoliendae impertiat. Eodem autem loco Ciceronis traduntur versus Ι 84-85 quam lepide lexis composiae ut tesserulae omnes arte pavimento atque emblemate Vermiculato quibus Scaevola vel Lucilius ipse in Albuci orationem diligenter elucul salam verborumque collocasionem pueriliter numerosam iocatur et 0cabula artificiose composila lepide comparat cum lesserulis artificum musivariorum qui dicuntur Marx I p. 39 . lerum igitur Lucilius impugnat ampullas oratorum atque ineptias; unde per Se equitur, ut etiam rhetoricas, quas vocamus, figuras ineptas esse duceret, quae quidem cumulate aut locis parum idoneis ponerentur. Ut in versibus I
i hos versus ad verba eligenda potius et aptis locis collocanda cum Bu00helero et Cichorio reseram quam cum Marxi ad materia poesi tractandas. ' etsi Scaevola, Crassi socer, haec verba dixisse a Cicerone dicitur de or. III lil), Lucili sontentiam eandem fuisse atque Scaevolae aperte echo BO- dein loco apparet.
47쪽
si me nescire lio nescis quod quaerere dico, quare divinas quicquam an tu qua ere re debes
ipse et si scisin uod a ellum is si scire li0 d are t empla '
deum fingit imitantem tale enthSmema Marx II p. 18 , qualia ambasti.
um plenissima iratores tum usurpabant, nec minus irridet versu
non tango, quod avarus homo est, quodilue improbus, illo' Oratorem quendam, qui antiphrasis sigura ridiculum in modum telial tir cuius versus tumor salis manifestus est ex eo, quod Verba non lati xi,' statim subsequitur synonymum millo'. Porro conicere quidem nobis licet poetam etiam Scipionis sibi amicissimi in dicendo artem perstitu. xisse secundum enim fragmentum 1133m declarasse videtur, is uidclimax esset cum autem ex exemplis ali Isidoro collatis Scipionem p. sum gradationem in deliciis habuisse salis appareat, non nimis leniere cum Marxio I p. 359 opinemur Lucilium hac delinitione ei illitile revoluisse, quod crebrius aequo hac figura uteretur. Ceterum ne de grammaticis quidem rebus cum eo consentiebat. Velut Scipionem velli cal
quo sacelior videare et scire plus quam celeri, perlisum hominum, non pertaesum, dicere humanum genus' quod non perlaesum', sed analogiae leges secutus pertisum dicat, ut se doctiorem celeris praestet meitue alia quaedam amici praecepta grammatica haud scio an non probaverit, cum adhiberet et lamnam vorsum et orniam 'ersum' Marx I p. 291 , quarum hanc a Scipi, ne solam rectam esse ductam alitu introductam esse uintilianus I ,20 narrat, itemque in versu ut 1 'ortice scripsisse videtur ieisue vero, quod Scipio voluit, 'erlice'. Telerum probabile est Cornelium non 'modo his cavillationibus respondisse, luippe cui ironiam , cra ticam innatam fuisse Fannius narraverit Cic. ac prior. IIJ, O, Sed omnino saepius eum, ut erat lingenii et studiorum eminentissimus ae culi sui' Veli Pal. Ι12, 3 , cum amicis lille ratis lue de quibus disse ruit Besan unius i. s. p. 162-163 colluculum de poetis atque Scrip toribus iudicavisse, tametsi nullum eiusmodi iudicium equidem usi ludis inveni. Sed revertamur ad oratorum siguras P Muamvis enim Lui illil omnia putida et quaesita aspernatus Sit, tamen erret, qui eum omnin 'haec artificia sprevisse opinetur ut ipse homototeleuton adlubet et de landit ab amico, qui liguras Isocratias indignas esse autumaverat, tuae politae scribendi rationi admitterentur. Versibus enim V 184-18 ut per i isse velis, quem Visere nolueris, cum debueris. Ioc nolueris et debueris te si minus delectat, quod alech non et Eissocratium hoclerodesque simul totum ac si mira clodes, non operam perdo, si tu hic illi ex epistula amico illi miSSa Sumpti esse identur, usurpat nolueris-dsilvieris id quasi garrulum atque puerile ab eo improbatum iri nonii norans in . Sed obiecerit fortasse quispiam poetam consulto hanc si-guram in litteris poSutSSe, ut amico Stomachum moveret accedit, quodi sillius XVIII 8, 1 his verbis facetissime eum Significasse putavit, quam insubida et inertia et puerilia essent homototeleuta ceteraque huius- nitidi scitamenta ab Isocratiis adbilitia. Hic autem Gellio idem none se habendam Leo l. s. p. 84b-846 edocuisse videtur, quamquam expresse id ipsum non dixit adiectivum ' atechnon enim non tuo deasu in buccam venit'* , sed quod praeter artem essectum est signi-licari atque illum amicum pripateticorum praecepta proba Sse explanabat, is uilius sigurae Gorgianae in illeris adhiberi velitae erant. uoniam vero in verbis epistulae ipsius nihil invenitur, unde Lucilium item delii ni0toteleulis sensisse atque amicum concludatur, Gellium haec poetae verba parum intellexisse opinatum enuntiato iluod technim eici eius qui spie sententiam simul explicari si quis dicat, haud mullo recedat a
veri . uamquam si IIertχii vol. I p. 384 et IIosii p. 246 lectionem
acciperemus, quorum uterque Scripsit VIuod . . . Sr, poetae ipsius sententia cognosceretur; sed rectius Marxius Versum Valde corruptum ita correxisse videtur: quod . . isSocratium hos, erodesque . . . R . Mentiaria denique dignum sit IIavetum cI app. crit. ΙIosii non luod . . . Si . sed quod . . . sit supplevisse aperte alum amici tantum opini inem hoc enuntiato reddi: Iuod idem putavit Marxius II p. 79 . Neque
ero per se veri simile est Lucilium homoeoteleui sigura uti noluisse: auri item enim eam ipsam legi in versu 1 419 M. formosus-samosus, illlae consilio atque arte usurpata est, cum ceteris omnibus locis invenianuis formam, formonsiis Marc p. 119 I p. 157 . Utrum autem statuere malumus uelam parum sibi consillisse, cum homototeleuton m ido adhiberet modo improbaret, an Gellium erravisse Ego quidem li0c alterum eligam. - Atque ut de Graecorum siguris rhetoricis, Siceliam de verbis eorum utendis certi aliquid et iudicabat et pronuntiabat. Verisimile enim est versibus 1 15- 16 M porro clinopodas' lychnos'que ut diximus semnos
ante pedes lecti atque lucernas' negat autem se eius gratia verba mutaturum esse, cum ille sui morbo implicati rationem non habuerit. perperam, opinor, arxius II p. 29)hste verba quod atechnon , quae ex caligeri coniectura τεχνίον recte reStituit, in parenthesi collocanda esse putarat quod Leo quoque probaVit.
48쪽
deum aliquem conqueri, quod illa aetate Graeca vocabula adhibeantur ad ea designanda, quibus triscis Romanorum temporibus numiuia nomina indita sint. Facele autem poeta hunc deum, dum Veterum vi ,-cabulorum 6εμνοτητα singit laudantem, ipsum Graeco Vocabulo ut ii-tem facit parum sibi constanter Marx I p. 10 Quomodo se non lare ab iis, qui purum Sermonem prorsus lutandum SSecenSerent, pel Spi uedemonstrabal re vera enim saepissime in saturis Graeca vocaliuia le
fortasse coniecerimus poetam hac de irrisione adversarium simul iliquem tangere, qui eum piud Latina verba Graecis adeo commiscuisset reprehenderati siquidem autem recte hoc coniectavimus, Lucilius his versibus immerito se vituperatum esse adversario obiecit, cum iis quoque, qui Verbum Graecum sugerent ut scopulum, invitis Graeca ibuccas Venirent, alitu iterum eos quasi ipsorum armis impugnavit sicuti tragicos tumido vocabulo ad eorum exempla ellicto quam tuam igitur ignoramus, quis hic adversarius fuerit, certe Suessanus poeta una 'um eo omnes Graecae linguae putide infestos irrisit Cichorius p. 22 i. Λtqui ita ut crebriorem sigurarum oratoriariam usum improbat, intule, quamvis multa ipse usurpet vocabula Graeca, iis assentatur, qui belle-nismum quem nos dicimus tanti aestimant, ut Graeco quam lomaniisse vocari malint. Illudit enim in versibus I 84-8 M:
quam lepide lexis composiae ut tesserulae omnes arte pavimento atque emblemate vermiculato', quos iam supra commemoravimus, ibucio quasi homini Graeco, tum Graecorum grammaticorum vocabulum λεβις ponit, nec minus Versibus
Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum, municipem Ponti, rilani, centurionum, praeclarorum hominum ac primorum Signiferumflue, maluisti dici Graece ergo praetor Athenis, id quod maluisti, te, cum ad me accedis, Saluto: clinere, inquam, ite'. dictores, turma omnis chorusque cliaere, ile'. 'linc hostis mi Λlbucius, hinc inimicus' iterum per Scaevolam mulla venustate et omni sale eum perstrinuit Praeterea autem si agmentum 1322m commemorandum St, 'li . ' e tam Vellio cuidam illusisse comperimus, quod Τusca Sabina, Pr '
iurecordemur libros XXVI XX editos esse, antequam liber Vc0mpo situs est quo spatio facile fieri poterat, ut Lucilius si vituperaretur ut re vera vituperatus est ab Horatio sat I 10, 2H. η conferas etiam, quae id sanςonius i. s. p. 164-165 exposuerit.
nes lina vocabula in Serm0nem perSaepe inSereret; ac Marxius Hip. 424 42b de Vettio Philocomo, amico Lucili et grammatico, cogitavit, e Cichorius pp. 348-349 rectius suspicari videtur C. Gracchiamidum quendam intellegendum SSe, qui in orationibus aures eorum, qui audiebant, impuro Sermone laeSerit. Cum autem poeta praeter Graeca ne alia quidem Vocabula peregrina spreverit Marc p. 159 , Velli sermonem de ii resertum fuisse, ut ab urbano alienus aliquaniunt rusticitati red0leret, equidem c0niectaVerim quam coniecturam eo confirmari puto, quod Lucilius ita Vettium insectatus esse traditur Ouiniit. I b, 56 , ut Pollio in Livio Palavinitatem reprehendisset. - serunt igitur poetam mediocritatem quandam SerVare sparet, cum V0- fabula peregrina, quamquam ali multa ipSe Surpet, non tam crebro adhibenda esse putet, ut Latina ii quasi obruantur; neque neglegen- duui est et Albucium et Vellium, quibus hoc ipsum vitio vertitur, oratores in publicum prodisse videri. Oratores autem non minus ab eo perstrictos esse haud Scio an exposuerim quam tragicos, quorum UtrOS- lue turgidis et inusitatis verbis rationes scribendi vel dicendi exornari perperam opinari demonstrare conabatur cum Vero saepiSSime ea, quilius simplicem et sincerum stilum corrumpi arbitrabatur, reprehenderet, Plinius n. h. praef. II non immerito iudicavit Tucilium primum stili nasum condidisse'. ibile tandem commemoremus etiam philosophos a Lucilio vellicatus esse. Similiter enim atque oratores perStringit sophistas, quod nugis vera obscurent velut iam caliger versibus 1284 1286 M: iluis hunc currere cum nos atque equitare Videmulliis equilat curritque oculis etluitare Videmus: ergo oculis equitat' e0rum argutias impugnari recte monuit, quibus quomodo ad salsas conclusiones perducamur, perbene a poeta instituimur. Neque minus in Sl0icus illudebat, cum versibus 1225 1226 M:
nondum eliam hic haec omnia habebit, sui monsus dives liber rex solus ut extet' irrideret paradoxon illud, quo sapientem hominem omnes res, etiamSi earunt peritiam usu non sibi peperisset, ex sapientia ipsa melius exercere luam insipientem autumatiant: si piidem vero etiam versus XXVΙΙΙ7wi M. ad hoc paradoxon pertineat, Lucilius stoicum quendam dicaciter dixit sollertissimum sartorem pariter atque Horatius sat Ι 3 12b bonum Suiorem Cichorius p. 150 . - Ergo a phil080phis, quamvis pauca de iis iudicia habeamus, aperte flagitat, ne res argutiis atque ambagibus
49쪽
Luellius ludicavit in libris: a de tragicis XXVIα Aeolus
v. 587: irridetur, quod monstra atque portenta tragoediis de-Seribat v. 608 carpitur, quod verbis tumidis utatur fidem obtreetatur v. AEb3: quasi
amenti nVv. 628 - 630: oui quam dissimillimus fieri vult Lucillusvv. 649 650 Deidem quod sibi maledictum e8Set, conquesto respondeturis Paeuvius v. 597: ob tumorem carpitur
XXVIII XXIXXXXXXVI XXX Hb de eomlesso de epleta
v. 794 roditur, quod Summus Poeta esse sibi videatur, eum minimo re-
Vora ingenio Sit Metellus Macedonicus V v. 678-679: sius do dueendis uxoribus oratio illuditur Vv. 588 489: Eo tragicorum consuetudino plausum PO-puli capere nolleprositetur v. 59s: Se neque ab eruditi ΝS moneque a rudissimo quoque legi vel iis di liv. 622 Se eum, qui epicum carmen eondat, esse negatre Pacuvius v. 875 exordia eius Ontorta nominantur
Uv. 870-87i: anapa At L extragoediis eius sumpti per io- eum hexametrorum Se. mesorum cloeouRurpantur v. 872 tumor eius earpitur Aeeius v. 1028 ltem atquct Versu794 irridetur V. 1031 eius in Lucilium impetus PropuI- Satur Statins Caecilius VV. 879-894:
plum' Hymnis comoedia erat Afranius VV. 10I4-1017;I019-Ii 21 1υ26-1027 10301038 reliqui sunt ex altereatione in eum Versa; surti enim Rrguebatur a Lucilio Hostius v. I085: eum claras ehartas scripturum eSSe confidit Lucilina VV. 1079-I08T: reliqui sunt ex carmine epi eo. quod Lue ilius ipse OmpOSuerat V. 1013 sua poemata ex multis sola
Porph ad Hor. Serm. I 10 53: Iin comis tra-gie mutat Lucilius Aeet 8': faeli autem hae Luciliua cum alias tum vel maximo iutertio libro:
meminit ViIII et X cf. Gellius XVII
21, 49 subinde et Paeuvius et Paeuvio iam sens Aeeius clariorque tuno in Oematis eorum obtrectandis
lium Ver borum usus illuditur Aceius Porph. l. S. v v. 352-357: grammati ea Θius praeeepta impugnantur Porph. l. S. EnniuSVv. 342- 343: Annales digni habentur, qui cum Iliade Homeri Om- sonanturre Crassus v. 86: Venieatur, quod quasi ἔλη-
o. 84-85, 8894 irridetur, quod Graeculum so praebet Uv. 184-188: amicus quidam illuditur, qui Isocratias figuras adhiberi omnino non vult Crassus Uv. 386-387: elegantiae quasi arbiter laudatur v. 385: in erepatur quidam, quod auram PO-pularem captet C0mmenlationes Ienen es XI 2.
50쪽
detorqueant, et ne summam quidem Scientiam ei quicquam prodes eamrmat, quem usus deficiat. De sua denique ad poesim indole perpaucis fragmentorum loci
iudicasse videtur. Neque omnino omnibus lacere se in animo habere
dixit poemata enim legi voletia neque a doctissimis, ut a C. Persiuvet a P. Scipi me, neque a vulgo, sed ab iis, qui litteris satis eruditi neque in liis neque in illis numerandi essent: v. XXVΙb93 M:
Persium in in curo legere, Laelium Decumum volo': nequaquam autem eodem modo comprobationem populi ut sibi parias
atque tragici se optare dicit versibus XXV 588-589 M :
nunc ilidem populo placere nolo his cum scriptoribus: voluimus capere animum illorum.'0uodsi vel inde, quod saturas doctissimorum virorum arbitrium subire nolebat, aliqua modestia cognoscitur, etiam maior ex eo apparet, lutulnon eum, qui carmen epicum conderet, se esse intellecto versu X H
ego si qui sum et quo tolliculo nunc sunt indulus, non queo' se natura impediri verecunde professus est, ne huic poesis generi se dederet Marx II p. 230 Cichorius p. 115j vane igitur Pelei mannus aluis Jahrb. 39 p. 165 opinatus est eum Scipiade quadam vitam Cortuli
privatam descripsisses . itamen iluamvis modestum se esse ita siniti-laret, minime gloriae in cupidus erat versu enim XXX 1013 :
ei sola ex multis nunc nostra poemata ferri' non sine allipia superbia alitu laude praedicavit brevissime se aliis praestitisse glori3. ot de litteris iudicia pioniam traduntur, meditari haud scio an lullinutile sit, luonam modo in singulos saturarum libro distribuendi iiii atque hac labula, ex illi ordinem neminem non cogniturum PSS SP 0, ea componere malui piam singula copiosis verbis circumscribere. Niln- nulla amen huc quo lue addenda sunt: primo enim obtuli perspicias libris XXVΙ-XXX plurima eorum conlineri alitu quam lu3m omnli 0 horum plurimos versus servari, luippe pii bus a Marxio ptingenti ut signentur, non obliviscendum est, mea luidem sententia non rasu Lm
i lectioni enim a Marxi propositae assentiendum osse puto, cuius c0n iectura quamquam tradita verba paulo magis mutantur quam Leon18 l. 8 p 853 optimum tamen sensum habere videtur, cum illam multo miniit a iconexum sententiarum quadraro existimem. quam coniecturam 1am' ''t 'reppulit nobiochius. Das Oin Lehrgodiolit te. Progr. ROBleben ,
p. M. tum accidit, ut ei ipsi litterarum aestimatione praeter ceteros reserit
luisse videantur. Namque per Se consentaneum est Lucilium tum acerrime adversario insectatum esse, cum gloriam iis erepturus, sibi conciliaturus esset, neque Scio an Lichorius prima Saturas, quas a Veteribus saepius aliis lectitatas esse constat, omnium quasi vividissimas at-ilue servidissimas suisse recte dixerit p. 68). Attamen postea quoque
erilici ossicium exsequebatur quod cum ex tabula nostra, tum ex orphyrionis annotatione quadam ad Hor serm. 10 53 cognoscitur:
dicit enim scholiasta: nil comis tragici mutat Lucilius Acci' facit autem haec Lucilius cum alias, tum vel maxime in tertio libro meminit VIIII eia'. Cum vero in non libri fragmentis quibusdam Accius revera pe-
latur, Iuamquam n0n tragoediae eius, Sed grammatica praecepta carpuntur, non mediocri assicimur admiratione, quod neque in reliquiis decimi libri, quo meminisse quidem Acci Suessanus poeta dicatur a Porphyrione, neque in versibus tertii libri servatis satis multis, utpote in suo maxime eum perstrinxisse seratur, tragicus poeta ullo versu tangitur. Ilailue non absurde uenZerus Neu Jahrb. 23 1909 p. 187
ann 1 tertium numerum qui traditur in suspicionem vocavit, cui XXVIII potius substituendum esse censuit, sive quod XXV ante III excidisset, sive luod tertium prioris saturarum corporis librum Porphyrio designavisset ac profecto libro XXVIII ipso Accio maledici vidimus. Sed quamvis lepide hoc coniecerit, eum sequi verear, dum firmiora attulerit argumenta ergo nobis sorte accidisse arbitrandum est, ut nihil tertii libri, qui nunc est, ad Accium referri possit - uod porro ultra librum X nullus sere versus a nobis tractandus erat, minime equitur, ut Lucilius ex illo tempore crisin exercitare desierit, sed hoc quoque casu tribuendum est, praesertim cum quindecim ex his libris ducentilere lanium versus relin Iuantur: nonne etiam horum saturis quidam ex illis versibus contineri potuerunt, quos supra tractat0s, cum incertae sedis essent, labula nostra recipere noluimus γ' Ergo, ut Verbo com-lirehendamus, verisimillimum est Lucilium, Iuamdiu Satura scriberet, litterarum iudicem se praebuiSSe. In sine paragraphi priusquam quae exposuerim breviter complectar, pauca praemillenda sunt. Quod enim toto sere opusculo in coniecturis plerumque nil cogor, firmis argumentis cum caream, hic quemquam, qui Lucili saturis admodum male traditis operam navaverit, hanc ad erSam oriunam sugere posse prorsus negarim. Veluti etiam Marxio et Lichorio, quippe qui de saluris explanandis optime mererentur, 3 litus atque iterum ad coniecturas confugiendum erat neque tamen raro iis ipsis nixi probaverunt atque illustraverunt, Iuomodo Singuli erSus inter se cohaereant. Atque hoc quoque dissicultates augentur, quod 6 Φ