장음표시 사용
91쪽
D es. XXIX. 8 Vulgares LXX interpretum editiones τῶν ἐθνῶν πάντων, σοι ἐπεστοάτ. ἐπὶ τ ορος
M H. e R. in notis: Ms Alexandrinus ἐπὶ γερου- λημ καὶ ἐπὶ το ρος Σιών.
92쪽
66 OMO COMMENT II v. MATTH. Ora. X. ποιημεθα, βουληθέντες παραστησαι, τί σημαίνετο 0η-
τον ἐκ τοῖ' , καὶ ἐθεράπευσεδ τους ἀθύωστους αὐτῶν 25. μετὰ τοὐτό φησιν ὁ λόγος, τι ,οφίας η δὲ γενομένης ποοσηλθον αὐτφ οἱ μαθροαὶ αὐτοῖ, θοντες ερημός ἐστιν ὁ τόπος, καὶ η ἄρα παρηλθεν .
bent, et D post ἀπόλυσον omittunt.
93쪽
κ. . ., ordiuntur omum hunc I. In ed. Huetii nullus est ejusmodi huius, nec signum incipientis Tomi, unde colligebat, praecedentia non esse X., sed omi XI. aliter sane existimaturus, si in duos hosce Codd. nostros inridisset, quibus manifeste uniuscujusque Tomi X., XI et XII. limites ab invicem optime secernuntur m
94쪽
τ ευκαιρον νόμου καὶ προφητῶν χα δε τουτοἔλεγον, ἀναφέροντες τον λόγον, καὶ δια το τον Ιωαμνην ἀποκεκεφαλίσθαι καὶ To νόμον, καὶ Ους προφη- τας, ' ησαν μέχρι Ιωάννου, πεπαῖσθαι Παρηλθεν Ουν, φασὶν, ' λῶρα, καὶ ου πάρεστι τροτη, T IOVχαιρον Uzης μηκότι ἐνεστηκέναι, ν οἱ ἐν τῆ ἐρημωἀκολουθησαντές σοι, νόμω καὶ προφηται δουλεύσωσι. καὶ τι ασὶν οἱ μαωirαί ἀπόλυσον β ουν αὐτους, D καστος, εἰ, δύναται ἀπ των πόλεων, αλλ' ἀπbτων κωμῶν, ων ἀτιμοτερων χωρίων, ἀνήσηται βρώμαTα. αὐτα μεν φασκον οἱ μαθηταὶ ἀπογινώσκον τε τοῖς πλοις εὐρεθησεσθαι, μετὰ το καταλελύσθαι τογράμμα τοὐ νόμου, καὶ πεπαῖσθαι προφητείας, παDαδόξους καὶ καινας eo τίς Dλλ' ὁ ' σους ρα τί πο- κρίνεται τ0ῖς μαθηταῖς, μονονουχὶ βοῶν καὶ σαφῶς λέγων υμεῖς μεν πολαμβάνετε, τι ἐὰν ἀπελθωσιν απ
ρησουσιν ἐν κώμαις μαλλον η παρ ἐμοὶ, καὶ ἐν συ--ημασιν Vθρο πων, o πολιτῶν, ἀλλα κωμητῶν, μαλ- λον η τι παραμένουσί μοι εγῶ δὲ μῖν ἀποναίνομαι, or o μεν πολαμβάνετε Si ιν αυτους, υχρὴ ζουσιν, ου γαρ χρείαν εχουσι ' το ἀπελθεῖν Ου ὁ νομίζετε
H. ad marg. R. in textu recte φασίν R. in no G: ita recte habet Cod. Vaticanus. d. Huet. intextu φησίν. sca Matth. XIV, 15. Sic Codd. Anglican et Vatie. d. H. χρῆσοντες R
95쪽
υμεῖς φαγεῖν ob δε, μη ἀρνούμενοι μεν et δύνασθαι
Aόγον, ὁ γησοῖς λαβών, εὶς σον βούλεται ἐκγείνει, ποιῶν αὐτον διαρκῆ πασιν σου ἐὰν θρέψαι θέλη τα- σω ,ου εχομεν - ῶδε ε μ πέντε ἄρτους καὶ δύουθίας' - τε μεν ἴσως αῖνισσόμενοι αρτους εἶναι τοὐς αἰσθητους των γραφῶν λόγους, και δια τοῖτο σαρίθμους ταῖς πέντε αἰσθησεσι δύο δε υθῖς, ro τον προφορικὸν, καὶ τον ἔκδιάθετον λόγ0' σπερεὶ Oipo ναυγχάνονrας τῶν εν ταῖς γραφαῖς αἰσθητῶ κειμένων, τάχα καὶ τον φθάσαντα ἐπ αυτοῖς περ πατέρος καὶ
Υἱοὐ λόγον. isto καὶ αὐτος φαγεν ἰχθύος πτοὐ )ἀνασrὰς μέρος λαβώμ απὸ τῶν μαθητῶν, καὶ ποδεξάμενος τὶν ἐδύναντο ἐκ μέρους ἀπαγγεῖλαι αὐτῶ περὶ του παγρος θεολογίαν. Iμεῖς μεν ουν ἴτω et περὶ τῶν πέντε αρτων καὶ δύο υθίων ἐπιβαλεῖν δεδυνημεθα λόγφ. Eἰκος δὲ, ὁτι ι μῶλλον μῶν συναγαγεῖν δυ-
96쪽
Matth. XIV, 17. mare. VI, M. Tuc. IX, 13. d. Huet eorrupte: δύο τάχα ου οἱ μαθηταὶ δ
tiυτοῖς ὁ Σωτηρ πρῶτον νωλεψεν εἰς OV οὐρανον, ταῖς ἀκτῖσι - των φθαλμῶν αὐτos ιονε καταβιβάζων
μετα τοὐτ ηὐλόγησε του πέντε αρΤους καὶ τους δύο ἰχθύας, ω λόγω καὶ ἡ εὐλογία αυ ων καὶ πληθύνων αυτοὐς, καὶ τρίτον μερίζων καὶ κλῶν ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς, ν ἐκεῖνοι τοῖς ἴχλοις παραθῶσι, τότε διηρκεσαν ) οἱ seto καὶ οἱ ἰχθύες ώς φαγεῖν πάντας, καὶ κορε- σθηναι. καί et να των εὐλογηθωτω αρτω μη χωρηθ
97쪽
κοφίνων δώδεκα, συγγενεῖς et πέντε ἀριθμω μέχρι Των αἰσγητῶν φθασαν οἱ φαγόντες, ἐπεὶ καὶ obrοι ἀπο τοῖ ἀναβλέψαντος εἰς Ουρανον ἐτράφησαν, καὶ εὐλογήσαντος, καὶ κλάσαντος Drobς, καὶ ου παῖδες, οὐδὲ γυναῖκες, ἀλλα ανδρες. Εἰσὶ γὰρ καὶ ἐν αἰσθροαῖς, οἶμαι, τροφαῖς διαF02αὶ ως τινας μεν αυτῶν εἷναι καταργησάντων ' τὰ τοὐ νηπίου τινὰς δε r των νηπίων καὶ σαρκινων ἐν ριστω. 3. καὶ αὐτα δὲ μῖν λέλεκται διὰ τί ' ,ἐσθίοντες ' ησαν ανδρες πενrακισχίλιοι, χωρὶς παιδίων καὶ
γυναικῶν περ ἀμφίβολόν ἐστιν η γὰρ οἱ φαγόντες
ησαν ανδρες πεντακισχίλιοι, καὶ οὐδεὶς ν ἔν τοῖς ἐσθίουσι παιδίον η γυνή' η τι μόνον ἄνδρες πεντα
κισχίλιοι σαν, Ῥὶ ἀριθμουμένων μήτε παίδων, μήτε Φ Psalm LXXXI, 6. LXXX. Cor. XIII, 11.
98쪽
' Matth. XIV, 19. 20. d. napp. ἐπὶ οὐ χόρ-
10υς et ευλόγqσε, ed. Lachm ut in nostro textu.
99쪽
cεσθε ἐπὶ δώδεκα θρόνους, κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς οὐ 'Lσραήλ. και σπερ θοα αν μυστηορον είναι θρόνος κρίνοντος φυλην' P0υβεὶμ και θρόνος κρίμνοντος φυλην Συμεῶν, και ἄλλος φυλην 'Toύδα, καὶ Ουτω καθεξης' ἴτως εἴη V και κότινος τροφης Ῥουβειμ, και ἄλλος Συμεών, και αλλος 1εὐί. οὐ κατὰ τον παρόντα δε ἐστι λόγον νῖν οσ0Uro εκβqναι του προκειμένου, Ἐς συναγαγεῖν τα περὶ των δώδεκα φυδ Marc. VI, 39. 40. d. Knapp. vers. 39. καὶ ἐπέτ.