장음표시 사용
391쪽
formet aliquid assimile. Apponam velo vobis etiam haec exem-lpta. Et sumens bene ac pulchre Zodiacum, consonanter anic na-irum motibus, disposuit ornatum ad signa quae humana sunt figura sequentia disponens veluti animalia, vastas largitus est vires,in spiritum ,rtificiosum generativueorum quae in perpetuum crant futura uniuersaliter omnium. Et
discessit pollicitus, visibilibus eorum operibus, visibilem spiritum coniugare essentiamque smilis geniturae, ut ipso sibi alia istire irent similia. Ipsa vero necessirtatem non amplius habent, aliud quid facere, quam quae prius eriecissent. Quid ergo, o Mater,iecerunt animas Et dixit Iss. Id o fili Hore, quod e materia erat
392쪽
tempe Iatum sumentes, cogitabat primo,&Patris temperam emum adorabant. Et unde consentum esset,quaeritabant. Id autem illis non erat facile dignoscere. Unde sane,in quod quaesistent timuerunt, ne in patris inciderent iram Et ad ea quae iniuncta fueran agenda sunt conueris Unde ex su. periorum materia ue summe leuem habente compaginem, auium genus formarunt. Cumq3 iam semis sompactum esset temperamentia,&solidam concretionem accipe ret,genus quadrupedii finxerunt.
Quod vero minus bene mallerius humiditatis sane indignum ad perfectionem, genus piscium. Reliquum vero cum frigidum es
se t&deorsum ferretur, serpςtium pauiram animae nouiter, este ce
393쪽
liquid secimen iam superflua audacia sunt armatae. Et praeter iuula faciebant,&iam e suis sectioni. bus,&cellis exibant, Quia in ioco nolebant amplius manere,&lem per mouebantur, & in uno
solo manere vltra mortem putabant. Hoc quidem o fili, dicit
Hermes, etiam mihi dicens, vias' uersorum dominum, Deum nonia tuisse, quid facerent, Poena in autem eis quaerebat vinculum, quod misere susterrent. Et sane vitium est omniti duci, domino, hominum fabrica arte enicere, in quo animarum genus perpetuo puniretur. Et tunc me aduocans ait Hermes, dixit O animae caeanima, Menesicra mentis cae
394쪽
Vi .equo angusta natura inferorum,cernitur Vsque quinca quae iam iacta sunt, inertia manent, di illaudata. Sed duc ad me, coelestes Deos omnes,Fili,dixit Deus, ut Hermes ait. Illi vero venerunt ad mandatum. ς spicite inquit in terram, α in omnia qua humi sunt. Illi vero coleriter,&jςspe.
Xerunt,&mente compraehende runt, quae volebat imperator. Et dicenti de hominum generatio
ne,si quid quisque pot/s esset prae bere,ijs qui gignendi eranx Duςebat Sol, plus lucebo Pollicebatur una, cursum qui post solem est
illuminare. Dicebat etiam iam ante senuisse pavorem,& silentium,& somnum, quae multis eis erat
clauit, iam se patrem factum, h
395쪽
nae,& necessitatis. Aiebat Iuppi te ut ne cinanino inter se pugna ret,genus,quod erat fututum Forti inam,&spem,&pacem genui. Mars dicebat, se agoni irae,&contentionis esse patrem Venus non tardavit, ac dixit Ego vero,
Cupidinem ipsiis,o domines vo l
luptatem coniugabo, risum, ne ldurissima in cognatae animae danai nationem sufferentes amplius,uimantur. Laetabatur magis, o Fili, renere haec dicente. Ego vero inquit Hermes, faciam hominum naturam,&sapientiam illis, temperantiam,&suadam,ri verita' tem imponam, non cessabo Inuentioni assistere. Sed&eos ho
mines qui sub meis signis Zodiaci
nascentur perpetuo,inmortali vi
ta adiuvabo. Signa enim mihi in
396쪽
Zodiaco dicauit pater,&opiis Nprudentia,& intellectualia,&tunc magis, quando impositus eis astrorum motus, consonantem ha
buerit cuiusque naturalem actionem Laetatus est Deus, mundi dominus. Haec audiens, iussit fieri tribum hominum. Ego vero, inquit Hermes, quaesiui materia, qua oporteret uti,& orabam Monarcham. Ille vero iussit animabus , reliquias misturae tradere.
Quas accipiens , reperi prorsus si cas. Unde multo pluri, quam opus orat in mistura usus sum aqua ita, ut materiae molem quasi nouam emcerem, ut solubile omnino,in debile, & impotens, quo a fingebam emceretur. Et praeterquam quod prudens esseti etiam robore e flet plenum. Com
397쪽
liaetabaran tuens meum opus. Et ab imo vocavi Monarcham utinaspiceret. Ille veroin vidit, est gauiliis. Et iussit, animas corpo ira subire. Illa vero tunc primum ingemuerunt damnatas se esse cognoscentes Miratus sum anima rum etiam sermones Mentem adhib otili Hore. Reconditam enim audis contemplationem diuit ab Herme te omnium fa- torum commentatores, ab o
398쪽
id tantum querebantur, α me σbant. Et quemadmodum beluarum liberae quae sunt seruitutem, malorum expectatione, a consueta amica solitudine abstracta pugnant. dissident, concor des nolunt este, cum ij qui eas e perunt , sed si sors tulerit etiam morti tradunt, aduersus eos insum gentes. Aliae vero magis sibilabant, instar aspidum Acute alia suspirans,& ad sermonem satis a chrymans,in saepe sursum deorsumque ut tulit fors se habens o-lculos circumtulit. Atque ait Olcoelum nostra principium genetrationis,& tu aether,& aer,& Onarchae Dei manus,&sacer spiritus, 2 rutili Deorum oculi astra,&lux Solis&Luna infatigabilis, qui nostri principii estis conuiuae.
399쪽
A quibus omnib' retra 'hae quam misera patimur. Atque etiam magis,quod a magnis, splendidis, sacri circumfusione, diuite polo,&a beata cum ij spolitia, vi in honora, tam depresta vinctae sumus habitacula. Qiridio bis misellis tam indecens factum est quid his poenis dignum, qua nos pauidas peccatrices adhuc manenti Quae nam mala spe,age mus vlaqueo, cito soluendo corpori praebebimus alimenta Oculi non amplius Dei animas admittent Paucae vero prorsus pat rum ex his humoribus circulis, suum progenitorem coelum aspicientes,gernimus semper; Est alis quando etiam ut non cernamus,
ubi sunt tenebrae claro ipso pe spicimus, oculis vero nihil vide
400쪽
miis. Miserae namque damnatae' sumus. Et cernere nobis oppositita non est concessu na. usniam abs iue laces; id re nobis non est dactari l. Loci, ig tuo, sed non o lculi sunt amplius. Itaque&cognatis in aere spirantibus ventis,audire miserae perimus, quia cum ipsis non flamus. Dominus nobis pro subli ista niundo hoc , breuis nos
manet cordis mole, Solutas vero nos a quibus in qualia deicens di nus perimat dolor, o domine, Avater,&faetor Tam cito opera tua neglexisti ordina nobis teria in os aliquos, ire ut dignare sermone, quousque totum habemus splendidum cernere mundum. Consequuta sunt o filiulanimae cum haec dixissent. Adlerat enim monarcha. Et sul per