Tractatus duo physici; prior de impostoria vulnerum per unguentum armarium sanatione Paracelsicis usitata commendataque. Posterior de cruentatione cadaverum in justa caede factorum praesente, qui occidisse creditur ... His accessit Epistola ac examin

발행: 1594년

분량: 418페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

on optimum esse in tali natura pronuniet, nempe recte valere ad exequenda munia Dy proximo debita' emi adminiculis huius vitae ita instructum esse, utin ipse mediocriter vitias, ueliquis inseruias agnoscas ctiam mirabilem Dei, quam creariiris tribuit, vir- 1 tutem At si haec effecta bona ctiam ma Omne totiu lae causa quomodo runt Z In sacris lite PV ctum a ris valetudinem commodam a Deo solo' ρ a disiexcmpla testantur. In illis ipsis, una ui cum experientia cognoscimus hostem Dei non nisi foeditates , Orbos, crucesque homini parare Et si parumper levat morbos, grauiore tamen malo

pleter inque a stligit, nisi pei missum illi quid diuinitus est ad finem bonum. Sed cur quaeso Diabolus possit homini hanc vim

concedere , ut tam cssicacem medicinam praeparet Eus autem non possit λQuot autem sunt numero, quos Diabolus aut sanauit aut ditauit Θ Sed de hac peruersitate plura dicturi sumus, cum ad metallica nos conreremus. Allo inuenio is, superstitionibus adeo deditos etiam sape 4onne ea , quae fere manibus palpare possint, ad occultae oculis videre, prae ignorantia aut dubi 'tatione stolida, asserante occultis nescio

quibus causis prodire. Itaque in omnibiis

152쪽

r AND LIBAV1 CONT Mati sere agnoscunt nescio quas occultas pro prietates, virtutcs magneticas, quasi naturali quadam conspiratione glestium

cum elenientaribus, S rerum cognatione

inter se fieri possit, ut per aliquot millia

stadiorum unicum verbialum, aut herbula quaedain, quae tamen nisi naribus admota vix odo: se prodit, immensas possit exerere vires, atq; adeo a coelo deuocare lunam. Simplex illae it olida credulitas proculdubio ex magorum diabolicorum exorta est superstitione; qui vires eas e bis tribuerunt, ceremoniis vocatis, quas inesse&incredibile est, &nulla experientia citra magica incantamenta comprobauit. Plurima etiam ex impietate Ona

stica, quae persuadere pietatis cuiusdam praetextu lucri studio omnia hominibus

tentauit, aut etiam impost uris nebulon uni, sunt xorta. Inista autem si diligentius inquiras, inuenias aut effectu vana nullaque, aut causas alias veluti in Hoplia- 'p'- tria ostendimus Q 'clanque autem O -- do qui, de nostro ii, stituto iudicare, lix,&effectum seu Deo seu genio alicui, aut

nesciocui Occultae causae iscribere, nobis alienum esse non putamus, in Vestigare num quae causa naturalis alum istectum cruentationis in cadauere per vina

iniustam a latrone, vel alio hoste nocenseterinis

153쪽

D cstv ENT CADAU. Iaser interfecti ad praesentiam sui percus - bris procreet. Nam muneris nostri studiique id est,& saepe ad hoc similia in uestiganda a plurimis prouocati sumus. Nec reter si Theologus quis contendat iudicio quodam diuino indicationem, facinorosi ad poenam fieri modo nobis lex natura loquentibus de eodem cffecto aliquid relinquat loci. Nec tam tenurari T- Ag

sumus, ut tanquam demonstratum asse-

ramus in omni lingulari sacco, non aliam 'Onrii Tho praeterquam quae nobis videtur esse , ait ologici ph - lsam. Quis enim neget diuinitus, aut vir-μ ii, ut ulli ut genii alicuius autetia causis acciden l 'μνη

tariis,&fortuitis posse produci effectum similem naturali ira quae in dccliue la- δε- - bentis ope, utuntur ad uersandas molas causa. at idem tiam seu ventorum impulsu, seu animalium tractu fieri potest, ne dea occultoribus virtutibus dicam. Satis est:

physico ostendisse effectum talem sib

causarum naturalium , aut semper aut pla runque. Et si non semper respondς Cu non rarui euentus non ideo naturae motus negan perpositis diis est, siquidem ad unum pe effectum cis raro onine causae concurrunt; quod cete illis aestimare, quae pro miraculis 1' portentis habentur, ob varietatem,

cum causas in natura habeant: at raro

ad dilectum talem dispositas , aut om nes

154쪽

1 6 AND LIBAVI CONTtur . De nes paratas. Sed ad ipsa themata. Inlis - ' ' uni e libutollatia monemus, nos pros babiliter de re velle disserere, ut quis credere possit,si tuis sit effectus, tale naturale causam esse, nec semper recurrendia es- lse ad nescio quae occulta. Deducimus letautem rem ita, ut bis positis , illud sit vel possit esse idque niuersali contem- . l. platione nihil curantes , si quod singula- . . resactum non respondeat, Sic enim onianes physici consueuerunt veluti si quis

disputando cossiceret, naturae modo mundum non potuisse oriri interim nihil curans an alio quodam diuti artificiali, aut

diuino ante inuentam naturam sit confectus.

Thema. . Deducimus is ema ex diuision qua-Homo it ex dam generaliter cognitorum. Quaecun- r . Uν ω que humanus intellectus cognoscit, eo

rum scientiam sibi acquirit ex praecognitis primis N in cnim absolute est res ipsa ita ut om nia, sicut Deus, sibi habeat exposita secundum quod sunt, essentiis singulorum in hoc uno conuenientibus,m ab eodem dependentibus veluti puncto quod complexum sit omnium essendi ra- ' iones. E quo fundamento intelligitur

secun iniremur, 3 sumus. Et quod diei solat Deus est solam, simplex lxie eas, ae prsirici nec

155쪽

quod sunt reliqua, id lac τω peia referunt acceptum; qui si non essct nec alia est iit: Hoc autem dicimus εριτύναι simpliciter, non quali essi quanquam etiam bc ne esse sit ab eo ipso. Hominis talis conditio non est. Sive enim ante ingrcssum in corpus platonica migrationes confecerit anima, ut postea no discat sed visa ante&cognita recordetur siue ante corpus non fuerit,aiecesse est ut cognitionem sibi acquirat forinsecus ex praesupposito scii praeco nito aliquo. Hoc vero quale sit attedendum cst. Thema I. ex .anal post. i. transcri phisiptum est ubi ita inquit philosophus. Θά I' - i: Ἀσηπλia. υἰποῦσα μάλ dii. ἡνιήω

id vero qt: od de dubiis per tyllogismum

ciamus, quod nulli sit conatu nisi secundu Πρυ MO 'μmmam omne ex sentibu hul, tu V . per inductionem a si irgularibus colle ou. Singularia auten obisssent sensilia, nologica 't ostendimus in disputatione aduersus Zabarella. Ita ergo applicamus ad baec nostra istud αξ-α crine cesse sciu-

156쪽

1 8 AND LIBAVI CONTEM F. dicium omne sumi ex aliquo praecognito tsiue id sit sensile, siue intelligibile. Nam x te assensibus accipiuntur phantasmata, quae ωρ - ρ fiunt obieci amentis; ex quibus conside

et ' Otiui intellectis oritur iudicium veri .

is sa Et utriusque seu necessari seu

itan probabilis unde postea nos deducimus, cum verum velimus assequi neque tamen necessarium possimus obtinere pro babile nobis relictum esse. Duplicatur autem Thema I. 't argumentum quod est in a. Nam praecognoscimus aut certo, necessarioqu veluti cum oculis intuem hanc albam cerno seu cum mente reconditum habeo scioque omne a nimal esse sensitiuum saut praecognoscimus incertoi dubio modo isthinc exurgit iudicium certum hinc fallibile; prout verita, opinio, necessitas,o probabilitas inter se habent. Similiter aut praecognosco, aut non . ex illo iudicium aliquod est ex hoe nullum. Quid enim iudicem, cum nihil de quo iudicandum sit, extet Quid intelligat mens deficiente phantasmate, aut intelligibili Sed cur in hac materia iudicium it probabile,

causa redditur, quia praecognitum sit du-lbium Causam iudicaturis, effectum necesse est notum esse. Nam effectus ar- Euit causam.Iam aute effectus non sat ex-

157쪽

quidem simplicii

oratus

uam hoc videtur, oculis notatum bearum exactis circumstantiis, quae nos delucere ad cognitionem causae unius &perpetus possunt. Nam euenit non raro,ut idem effectum a pluribus causis pro Mem esse deat; veluti calorem excitat Minotus. ctu pora i stamina, Manti peristasis. Ignem perimit

: xincti, b aqua,vel suffocatio, vel mar

cor deficiente nutrimento. Itaque vivi constat factum quid esse, si tamen igno- etur quomodo, dicimus nondum sat cognitum esse effectum ad causae propriae investigationcm. Id nolebat Aristoteles cum scientiae quatuor quaestiones praemit

tes propositiones satis iudicant praecogniti cis Aduae incertitudinem os ipsi ex multis iudicio facto οι bus Maliis qui adhiberi ad tale cognitione probabile. solent, quaesiuimus num vn qua tale quid euenisset in cadauere per vim latronum vita exuto. Negarunt. Rursus autem et iam quosdam fide dignos scribentes,&verbis coram assirmantes factum, cognouimus. Stillasse sanguinem cadaueram ulti meminerunt, nec id ignotum est vespillonibus. Et euenire solet oppressis ruina, vulneratis, plethoricis, quos apo-plexia sanguinea interimit; aut peste sub

latis. Sed ibi nemo fgna quaerit, nisi vul-ς 3 garia

158쪽

iue AND LIBAVI CONTEM P. garia, ruptam scilicet venam sse; sanguine commotum ex vultiere prorumpere. Itaq; non immerito dubitatur designatura interfecti. Et quid mirum, si vulneratus cruent et Adde quod cogant quidam praefecti, cu qui reus .st ire ditur, digitos in vulnus interere, conceptis verbis iurare; quo facto ita ire laceratur vulnuS, ut si vel gutta sanguinis insit, eam exire sit nece se. Q iae ergo fides rei Insuper non pauci falso signatum de praehenderunt. Et rcchata sunt nobis exemplari ita ut qui- G. M. λ dam primarius Theologus, amicus summus noster saepe mihi dixerit, se fere ad duci eiusmodi exemplis ut credat i iabolum illudere iudicibus, hoc operam dare, ut innocentes obiiciant supplicio, quod eo facilius obtine possit, si iliciat ilut semel atque iterum vera sit signatura,

quam postea in plurimis fallat Sed si-

uehit hoc, siue non: ad praesens non cur P iρ ramus. Proponimus eis illum nempe cruentasse sue unum sue aliquot ad prae sentiam interscctoris cadauera Et eam. cruentationem fuisse gnum hostis de ex consequente iniuriae ab hoc illatae. Id

que duplici argumento; ex quibus pri

mum est testimonium probatorum hominum alterum ναμ is naturalis; quan

physici est ste ad ce in subiecto esse:

159쪽

DE CRVENT CADAU. III tis non in omni singulari ad effectu in perueniat,aut non in omni sit.Nam causae ant, visit; Sunt etiam ut non sit sicut te, stabuntur se lucialia. Ad factum conte

standum faciunt illi, qui ipsi interfue

runt, aut ex fide dignis acceptum in monumenta sua retuleiunt. Inter iurς QR r. in is, sultos commemorantur D. Paris de pti

teo Hyppolytus in consiliis, Angelus de homicidio. Ne uisanus Boethius, alij

tum veterestum recentes, qui ctiam iuris

solennem quaestioncm de hoc ipso solent instituere, i facto conicctura aliquam

violentiae capere. Meminit eiusdem etiam Γοaenin M. BQ dinus in Daemonomania. Sunt qui Pla-- mono tone interiem ex dialogo Plii done, alcH- cant;ubi dicit quodaninas defunctoria cir pia u. caterra errent undecueniant spectra licetide in sine eius velit,homicidarum animas in tartarum demergi, unde nunquam e mergant, moratas autem ibi annum percocytum, pyriphlegethontem emitti ad Acherusiam ubi de praecentur culpam

ab interemptis Levinus Lemnius in a.de Guin Occult. nat mir. cap. 7. idem factum re-ςipit, pro stupendo agnoscit ubi dicit intc praecipua, quae nobis stuporcinini erunt, illud est, quod ninguis ex vulnere interemti profluat prasente illo qui id inflixit,eiusque facinoris est conscius 'd obser-

160쪽

totius belgici Agnoscat idem Langius a. lib. Epist. o. Et Cornutius ςmma lib. i. Cosmocriticae cap. Philippus etiam Melanthon in i Phys argumento tertio de prouidentia 4bi dicit Adimiranda signa corporibus addita sunt, quae

monstrant autores cadis. Nam corpor in ortuastillant cruorem, cum ad ea accedit autor caedis Ex Lucretio recitantur versus Namque honiines tiruitque cadunt in rutinus, ct illam.

Emicat in partem anguis inde cimum ictu. Et si commini est , slem rubor occupat

humor.

Ad hoc etiam Vergili versus in Ae-

nω s. nuido 1 eferuntur Sequar atris igni vi absens, L cumfrigida mors anima duxerit artus. Omnibus umbra locis adero. Plocautores etiam adduxit Miraldus cent. . memorab. . Sed quid opus est omnium, qui huius rei meminerunt, pro certo amrmarunt, adducere testimonia Vivit adhuc Iena magnis cus 4euerenda canicie, doctrinaquei experientia

D rq praeclarus vir D. Iohannes Stromerus Iu

SEARCH

MENU NAVIGATION