장음표시 사용
41쪽
De divisione Kalendarii in Periodos.
su circumVolvantur; a neomeniis tamen seu unis
novis et veris, quibus tanquam exemplaribus suis perpetu respondere contendunt, et quibus a principio satis exacto responderint, diei unius o noctis unius spatio in excessum defleXse aberrent. Quare, si alendarium nostrum ad motus lunae sive
Veros et physicos, sive medios, id quod sibi propositum
hab0bat, ab initiis suis usque ad inem sati responsurum erat ut aliqua modola seu cautione ejusmodi
errori obviam iretur necesse erat nulla autem neque
efficacior, nequo promtior eadem ac Simplicior, quam ut de tempore in tempus, id est post elapsos singulos 304aΠΠ08 epocha princeps lunaris nostra, in torminis anni Solaris seu vertentis, Vel Juliani, Xpressa, totis vigintiquatuor horis, id est die uno et nocte una retraheretur. Indo factum est, ut cyclorum nostrorum decurSUS, qui Runo A. H. N. 1511 cum Aprilis uliani 7 procodoro instituorit A. H. N. 122 ab Aprilis 6 A. H. N. 22 ab Aprilis 5 A. 11. N. 61 ab Aprilis 4 A. H. N. 314 ab Aprilis 3 CH. N. 10, usque ad A. D. 94, infra quem in annis expansis apud ipsum non descenditur, ab Aprilis 2 procedere reperiatur. Pro singulis hisco totidoni Poriodorum nostrarum Ochis ipsi calculos inivimus, quibus neomenis tum medio tum verse pro meridiano Hierosolymitano deprehenderentur, o deprehenso cum Deomeniis nostris, quae in alon dari capit ad colorarum decursum ordinandum con Stitutae essent, conferrentur. Summa culeu-lorum in soquentem laterculum conjecta est cujus primu Versu neomenias alendari nostri, ab hora sexta pomeridiana Omnos inchoandas; secundus neomenias medias ex computo tertius vera sive StronomicaS, item ex computo, monStrat.
42쪽
Noommim, pro insulis Kalendari nostri Periodis.
Apparet ex hisce exemplis, quam prope ad novilunia media, utque etiam ad vera, neomenis illae incedant, qua pro epochi Kalendari nostri, singulis hisce annis, constituimus. Jam Ver recte OSit cyclorum decu sus capite decursus ipse initi exinde Sumendo, Secundum legos suas deinceps procedat neceSS QSt; USquam autem longiu a Vero aberret, quam legum istarum necessitas in caussa fuerit; quae ejusmodi est, ut per duodecim cyclos primario neomeniae alendarii ad umdom sero diom cum no moniis veris vo modiis redeant per cyclo quatuor, qui agmen claudunt, eaedem ad easdem relatae ferme in posterum diem retardatae reperiantur. Id quod omnis quisque ad calculorum idoni sine magno ipsius labore anno quoVis Selecto, exigere potest; etsi omnes et singulos annos ad tale examen revocare nimis sano longum et nimis
43쪽
De divisione Kalendari in Periodos.
Operosum futurum. Contigit tamen et nobis, dum in novilunia ora sivo pro mensibus arti se Aprilis, sivo pro coloris inquirimus, ut hujusmodi oriculum in trecentis minimum annis fecerimus neque in majorom volgraviorem quam qualem hic describimus errorem hactonus inciderimus. In cujus rei probationem fuit cum in animum onorit illos ipsos calculos, ad formam Tabulae Superioris adornatos exhibere quod nos quidem haud graVate fecissemus, de nostr ipsorum labore ac molestia parum solliciti, dummodo tam insigno documentum accurationis comput lunaris, per Kalendarium nostrum perpetuis foro annis facti, etiam oculorum testimonio subjicerotur nisi temporis ratio se praesentis instituti
necessitas chartae parcendum admonuiSSet.
Omnos amon libri sivo dolo astronomica, sive de re chronologica scripti ejusmodi calculo Suppeditare possunt, qui cum Kalendario nostro comparari queant. Complures etiam, etsi Sparsim tamen inter legendum diligonior attondentibus notandi occurrent. Amplissima autem ut luo uberrima collationis copia, Tabulis
Pingroii Eclipticis hauriri potest: qui magna ipsius
seu potius maxima opera, pari tamen rei chronologicae veteris atque astronomicae fructu, Eclipses omnes tum solis tum lunae, ab anno A. H. N. 1001 Sque ad A. D. 1900, pro meridiano Lutetiae Parisiorum calculavit: calculos eosdem ab A. D. 900 ad A. D. 2000, OS eum Du auco continuavit Jam Ver superVaeaneum Stferme admonere, elipsim solarem novilunium Verum, lunarem autem plenilunium Vorum indicare. Ope igitur harum Tabularum, nullo non tempore circum-Vectionis suae, facillimum est quam prope ad Verum
Eclipsium utriusqii generis Tabulae pro periodo A. H. . tota apud Comment Academiae eonscriptionibus o Bellis Litteris consociatae, Memoire dol'Academie, c. volumen xlii exStant reliquae ab A. D. I - uSque ad A. D. etooo, apud L'Art de vertiter testates, Om. i.
44쪽
accedat, vel quam longo ab eodem abludat, alondarium nostrum doprehendore. Perpauci enim sunt anni apud Tabulas istas, sine eclipsi notati colori vol duas vol tres utriusque generis fere Semper produnt. Quae quidum clipses, si recte Kalendarium nostrum rocedit, solis quidem cum Oomoniis seu alendis ipsius concurrere debent lunae autem, cum pridie idus volcum idibus ipsis, id os quartisdecimis vol quintis locimis. Nunc autem ad ejusdem oXplanationem roVertamur. Proprium ac primarium opus Kalendari nostri ost,
ΝΕΟΜΕΝΙΑ mensis NISAN, ab anno A. H. N. 1511 usque nil annum P. H. N. 94, pr annorum in modi Sorio quotannis ostendero. Unoomonia isau colorae pondent ita
ut primo die isan, pro anno quovis dato, nihil dimetio
sit primos coterorum omnium diosior annum integrum constituero. enses enim anni sacri, sicut anni limaris omnis foro, diobus 29 0 30 vel 30, 29 altornis
ConStetit, neceSse est; quorum hi cari, illi solidi ou pleni do moro vocandi. Et summa quidem dierum, mensibus binis ot continuis pro hac ratione contenta, una atque eadem erit, sive a cavis ad plenos, sive a plenis ad cavos numerando procodero institueris id est 59. Multum autem interfuerit, prae ceteris, anni lunaris talis a Iudaici sive sacri, cujus singulae neomeniae peculiaribus quibusdam solennibus tum a ceteris mensium diobus, tum ab invicem distinguendae erant, quo ordine Xorsus, quo ordine deinceps perreXeris alioquin confusis inter se mensium primordiis Sacra etiam, quae ad singulos ineuntes destinata sunt, perversa inters ot confusa fiant, neceSS QSt.
Dubitari igitur non potest, quin certa quadam regula ac bono dosnita jam inde a principio haec obsorvatio processerit. Et hodiernum quidem Judaeorum kalendarium
45쪽
De Men3ium ordine, decursu, et magnitudine. 15
menSe Suo semper a plenis orditur; unde do lonis ad caVOS, non autem de cavis ad plenos, statim ab initio procodoro solot Otsi cortis et peculiaribus do caussis ordinem undoni ad finem usque anni integrum atque immutatum non semper obserVet. Vetus autem Hebraeorum kalendarium, cujus Xemplar apud Sel denum nostratoni, o Anno Judaeorum Vetere, XStat, e contrario,
do cavis ad plenos alternis vicibus procedebat. Quod nobis quidem, a tempor saltoni inchoati alon darii
nostri usque ad tempus excisse Hierosolymae, unice verum videtur et non tantum testimonio osophi, quod ad tempora ante et post natum Dominum nostrum, confirmari, sed etiam e Variis votoris ostamonti
locis xpiscandum id quod et nobis intor legendum, respectu ad hanc ipsam quaestionem diligenter habito,
ut subinde animadvorteremus et notaremus contigit. Νon haesitavimus igitur, per totum Kalendarii nostri decursum, ab initi usquo ad nsem ejus, menses anni sacri ita recensendos ac dinumerandos proponere, Ut Nisan primus diobus undetriginta Ja sociandus diebus triginta, Semper constarot pari ac consimili prorsus ratione deinceps colori. Omnes autem ab hora Sexta pomeridiana, pro meridian Hierolosymitano, inchoando Supponimus quo in genere et praeeuntes nobis abomus tiam hodiorni Judaeorum alondarii concinnatores subtilissimos alias atque accuratissimos viros qui idem illud do monsium suorum initiis perpetuo sibi observandum constituerunt. Dies quidem Sacer Judaeorum, qui idem se civilis ac domesticus apud illos erat, a solis occasu ad solis occasum dimotiendus erat solis autem occasus pro climate Judaeae, tametsi bis in anno, sonio circa aequinoctium Vernale, iterum circa aequinoctium auctumnale, hora eXta O-
meridiana contingere potest, tamen pro reliquis anni
46쪽
vertentis tompostatibus aut aliquanto tost illam horam, aut aliquant ante eam, factus sit nocesso est: ita tamen, ut neque ultra certos limites, neque infra certos limitos, quos intor liora sexta aequinoctialis post moridi in modiam foro rationen obtinet, ipse solaris occasus articulus adore possit. Nam longissimus dies, pro climato Judaeae, horarum circa 14 6 brevissimus, horarum circa 9 54 . Longissimus igitur vix ultra quatuordecim horas nostras extenditur, brevissimus vix intra docem restringitur. Ultimus igitur solis occasus, pro climat isto terminus, circa 7 3 . . . OStram citimus ac primus, circa 4 57 nostram. Nunquam igitur aut multo tardius quam hora optima Omeridiana nostra, aut multo citius quam hora quinta pomeridiana nostra, solis occasus ibidem fit. Has inter mediam rationem obtinet hora sexta nostra: quam propterea, etsi hypotheseos gratia, nulla non tempestate tanquam statum ac proprium sol Occasuro tempus, per annum integrum, apud Judaeos fingimus. Jam oro illud praetero diligenter animadvertendum quod cum ex duodecim lunae revolutionibus modiis ad synodum a synodo dinumeratis, praeter dies collectos 354, otiam horae rosidus quaedam non minus Octo Supersint e quibus singulis otiam trienniis diom solidum confici oesesso sit apud omne alendarium lunare, at tu idem civilo, nisi locus semperpaloat ad horas hasce superfluente tempore suo recipiendas, necessario sequetur, ut neomeniae civiles juxta halon darium, et neomeniae Vero juXta medios lunae motus, ultra quadriennii unius patium inter se con-Ventro non possint. Apud alendarium Judaeorum hodiornum remodium huic incommodo paratur, adjiciendo pro ro nata ad nsem mensi ejusdem secundi, seu AlarchesVan, io unos quem propterea de more quidem
47쪽
De Mengrum ordine, decurSu, et magniti dine. 17O sociundum ordinem cavum, pro vice tamen illa, ut quo extra ordinum solidum fieri volunt ita ut monsis illo, Socundus a Tisi , in anno HuSmodi, quem rebundantoni Seu perfectum vocant, cum ceteri omnibus tornporibus diorum 29 sit, uno illo tempore diebus 80 aestimotur undo fit, ut etiam tres monses continui, ab initio primi, risi i marchosvan, et histoli, diebus triconis singuli constendi; annus autem ipse, Si communis Vel ordinarius dierum 355, si intercalaris dierum 385 sit Quod idoni nos lacoro et in mons nostro undelinio, Sobat, instituimiis ea tamen lege, quam perpetuo ObServamus, ut dies illo Qxtraordinarius non nisi in annis bis-s0Xti Juliani, cum nostris de more concurrentibus, menSi nostro Sobat lunari superadjiciatur. Quod magno cum Commodo fit et uoonionias sensis istin ad undem diem apud annum Julianum, Salva interea alondarii ipsius fido rostrictas semper tenet, O Squo Um tem- pu advenerit, eum sedem ipsae die uno sine praejudicio jam retro agi possint. Indo usu venit, ut Si annus illo bisssexti Juliani communis seu ordinarius apud alendarium nostrum sit, motisos postremi duo, Sebat
atque Adar, diebus soXaginta; si embolimaeus seu intercalaris, tres postremi Sobat, Adar, et ea dux, qui idem est Ombolimaeus, diobus tricenis Singuli, nonagintaeonjuncti consioni. Casus linio contrarius est, quando diei unius ξαίρεσις, Sive ademtio, de alendario nostro instituenda.
Etenim o singulis undoviginti annis, pro lege cyclis
Metonicis omnibus communi undovicesimo anno diei Uniu εξαίρεσις nobis quoque de more est facienda; tsingulis 304 annis, sivo 304 ' quoquo singularum Periodorum anno, propter caussas superius eXΡOSitas, idem illud etiam altoro insupor dioiximendo quasi eXtra ordi-
48쪽
1ioni ost opetondum. Apud Judaeorum kalendarium, quando ξαιρεσε ejusmodi opus, nocessitati illi subvonitur,dio do mons ipsorum tortio histoli adimendo quem
Propterea, contraria prorSus ne archesunn ratione,
sod consimilem plano ad inom, o moro solidum, Xtraordinem tunc cavum cotistitui votivit. Ita tuo annus Oorum desectivus, qui anno abundanti e contraria parto re8lUndet, tres mense continuos MurcheSVRN, Chistoli, ac Toboth, Secundum, videlicet, tertium, nuquartum, caVo Singulo habet quemadmodum annus illo alto tros menses continuos, Tifri, MarcheSVan, et
Chislou singulos solidos. Quod et nos eo usque imitari statuimus, ut singulis undovicosimis annis nostris, id est, ingulis cycli cujusque Molonici et labentis sextromis annis, pro lege cycli Metonicis universis communi, diominum mensi intorealari nostro, qui Semper Vendar,oximamus ita ut singulis annis jusmodi, eada diebus 29 tantum, ceteris omnibus diobus 80 constet: singulis autom 304 amiis, id os anno Poriodi cujusvis labentis extremo, non tantum Vendar, ultimo cycli mensi, pro Uge usitata ac de more solenni, sed et Adar, penultimo quoque diem insuper unum adimamus : underotractio illa poetis Periodi principalis, quam singulis
304 annis opus osse jam antea monuimus, non Violentano desultoria, sed modis, et proclivis, et tanquam X ordine evadat. Hoc in casu, tres menses nostri, Sebat, Adar, o Vendar, atque iidem continui, diebus undetriginta singuli constare possunt dii saltem menses continui, Adar o Veadar, diebus 2 uterque constent
Atque hujusmodi tantum annos apud alendariun nostrum proprie defectivo habomus contrarii automgeneri8, proprie abundante Solos ceteros omnes ordinario Vocare atque usurpare placet. Quis est igitur
49쪽
19 annus abundans noster qui Soba cliorum 30 liabot. Quis est annus os octivus nostor qui Adar diserum 29liabul. Quis est annus communis sive ordinarius nostori qui Soba 29 Adari diserum habui. amannos jusmodi, qui Adar lonum, Vendar cavum ha- boni vi illos nos quidem desectivos Oeando CONSOmUS. D0fectivi otium proprio dicti, in quibus t Adar Xtraordinem, et Venda secundum Ordinem, Uterque QRVUS Seu dierum 29, quinque tantum a capite ad insem Kn-lendarii, oportuntur; absentis scilico cujusvis seriodieXtromus primus, A. H. N. 12 26, SOCIIIJ JUS, A CH. N. 922, tertius, A. H. N. 6l S, quartUS, A CH. N. 314 quin-tUS, A CH. N. 10. Ceteri omnes, SiVe ordinarios quos
Vocamus, Sive abundantes, priores, Si communes diebus 354, si intorealaros diebus 84, posteriores, si Ommunes diebus 55, si intorcularos diebus S somporconstantes, illi, per totum decursum Kalendari nostri, annis communibus Julianis, hi anni bissoxtis iisdomnumero Sunt aequales. Annus autem demetivus noster, si secundum ordinem unus, id est qui Venda tantum cavum habot communis quidem dierum 383, bissoXtus, disrum 84 futurus est: si X tra Ordinem unus, id os qui praeter eadar et Adar cavum habet, communis diomm 382, bisseXtus, quod tamen ea Se nunquam pro decursu alendari nostri obtin0t, illorum s83 erit. Hisco igitur praemissis, ut neomeniariam doterminatio j00monia mensis istin pendentium, per totum anni sacri decursum, singulis annis nullo negotio pro
cederet; so TABULAS adornaximUS, UM NEOMENIASOmnes mensium omnium Sacrorum, ab hora eXta o-
50쪽
Ρ0ris spatio, qu0d a principio jusdem ad finein usquo
perVenit atque ad millo sexcentorum quatuor annorum intorvallum adscondit: qua temporis circumscriptione colligitur summa mensium lunarium, quas linationes Vocant, a Synodo ad synodum confoetorum, uti sex abulis istis patebit 19 851 quorum tamen omnium ne Sin Ionim primus dies secundum Kalendarium nostrum, te minis anni Juliani ot solaris roddundus, abularum iStarum ope quam Ievissimo opero dignosci ne citari potest. Νilii onim no osse est, nisi someniam mensi primi, Seu isan, iro dat quovis anno, o alendario ipso, ubi seriatim singulae reconsentur, sexcitare deinde Tabulis comeniarum supradictis, istam quae datum annum intra oriodum sibi destinatam comploetitur, adire: ubi in adem linea, Seu Verm ne neomenia isan illa, atque ad annum cycli OVem- decennalis eumdem, neomenis omnes reliquae ejusdem
anni, sive abundantis sive semetivi, sive ordinarii sive embolimaei e lego cycli seu alondarii, Sive communis sivo bissexti, e logo quadriennii Juliani, a capite ad insem in torminis anni Juliani consimilem prorsus ad modum perscriptae operientur omnes, ut SuperiUS monuimus, ab hora sexta pomoridiana Hus diei, ad horam sextam pomeridianam postridie numerandae. Soptima ero TABUL quaedam et CHARACTERES, qui vocantur, menSium omnium reliquorum apud annum lunarem ne sacrum nOStrum, de charactere mensis isa
similiter pendentes, o totum jus decursum reddit Characteres isti do fortis, sivo do iobus obdomadminiolligendi sunt, quibus singuli mensos post isaninoant necesse est, si mensis Nisan omnium primus data quavis seria inierit: omnes autem a Tabula nostra septima, cuju8cunque generis annus fuerit, lonissimo ot ludulentissimo indicantur. EX ABULIS hisce VII,