Prolegomena ad Harmoniam Evangelicam, sive De primariis nonnullis ad chronologiam Evangelicam spectantibus dissertationes quatuor : accedunt Kalendarii anni sacri, ab anno A.Ch.N. 1511 usque ad A.D. 94, in annis expansis, tabulae LXXXV, Neomeniarum a

61쪽

De Terminis Paschalibus.

31 Quare, si pari jure et pari ratione poni atque assumi

potest, aequinoctium Vernale et medium anno A. H. N.

1511 circitor Aprilis uliani 3 0 4 committi solitum,

atque anno A. II. N. 4 eum natus Si Dominus noster,

Martii Juliani 22 voi 23; pari porro jure et pari

prorsus ratione primus et citimus Paschatis obsorvandi Terminus A. II. N. 1511 ad artii Juliani 30, at ius A. H. N. 4, ad artii Juliani 19, extremus autem atque ultimus, A. II. N. 1511 ad Aprilis 28, aeque ne A. H. N. 4, ad Aprilis 17, tum a nobis constitui potest, tum constitui debere videtur. Ex quo, tanquam fundamento ac principio, ad colora consimili ration ordinanda st dirigenda processimus ot Terminorum Paschalium nostrorum tum constitutionem in tempus, tum mutationem ac translationem post tempus faciendam, una atque eadem regula sexindo sumenda, a capit ad finem Kalendarii nostri, explicandam duXimUS. D tomporibus autem quibus mutatio illa o translatio illa Torminorum aut saeta ovora fuserit, aut fieri debuerit, anceps in primis sto lubrica quaestio non quidem sua ipsius natura, undo nihil difficultatis ossertur, sod propior dubitationem istam, et scrupulos istos, qui merito subnasci possunt, eum de praecessione punctorum aequinoctialium, et do correction anni civilis porintervalla temporun ad illam accommodanda, pro saeculis Iongo retroactis montionem facimus. Desiderari enim, ad hujus generis correctionem, tum anni vertentis, solaris ac naturalis, accuratam cognitionsem, tum anni civilis ot solaris, qualis ost Julianus, in usum quotidianum recepti formam quandam quorum tamen utrumvis temporibus hisco do quibus agimus in promtu fuisse, recentioribuS

forsan tomere persuasum non erit.

De hac tamen, o do hujusmodi quaestionibus in

62쪽

De Kalendario an ii Sacri.

genere, quid nos quid0m sontiamus, alibi paucis dictum est Unum o altorum tantum in praesentia his adjiciendum. Primum, scilicet, punctorum aequinoctialium etiam in plano aequatoris circuli retrocessionom illam Veram, quod multo sublimius quiddam et subtilius sapit, atque etiam ante Hipparchum, Veteribus praeceptam fuisse nodum praecessionem ac προληψιν illam quae de commissura anni vortentis ot naturalis atque anni cujusdam civilis ac fixi, inaequalis inter se magnitudinis utriusque, tantum oritur. Deinde anni civiliso solaris formam illam, quam Julio Caesari acceptam

ferimus, et Julianam cummaximo usu nostro celebratam Vocamus tamen a Juli Caesar non revera profectam esse, sed, ut nobis haud sine caussa persuaSum est, ab

AEgyptiis primitus derivandam apud quos sub forma anni ea, et nomino anni illo, qui proprio Sothiacus seu

Canicularis audit, millo ducentis minimum ante natum Caesarem annis usu recepta fuerit eandem porro, Vel plano consimilem anni civilis formam, tum locis, tum temporibus, longe ab AEgypto, ab Italia atque a Caesare Iulio romotis, apud Sinonsos se Indos et tamenses,

utquo etiam exicanos et Peruvianos Veteres, ne plures Commomoremus, non cognitam tantum sed etiam civilem ac popularem fuiSSO. Quod autum ad anni vortontis seu tropici magnitudinem, sive spatium tomporis illud, diobus ot noctibus aequalis inter se longitudinis dimensum, quo equinoctialis o solstitialis gyrus, ab uno se suo orbis ecliptici puncto, ad idem illud circumagitur magnitudinem istam multas apud gentes, et compluribus simul terrarum orbis in regionibus, non minus accurato ab antiquis perpen8am et deprehenSam 8Se, quam tempore saltem reformationis intor nos kalendarii Juliani, auspiciis

Praefatio ad Harmoniam Evangelicam, Editionem tertiam.

63쪽

Papae Gregorii inchoatae, ocontioribus cognita et do-toriminata sit, satis superque ab aliis disputatum atque ab aliis domonstratum est. Itaque nihil est caussae cur in hae quaestione diutius moromur; vol cur ovariis anni vortentis ad Julianum comparati mensuris sollieiti nimis simus. Constat siquidem, secundum rationes illas quae hujus anni magnitudinem 365 - 49 . 12 constituunt, set Gregorians si vo Ecclesiasticae dici P08Sunt, anticipationem punctorum aequinoctialium, apud annum naturalem ad civilem rotatum, singulis foro 133 annis ad diem unum et noctem unam nilScendere factam osse ideo tuo apud annum civilem ejusmodi, qualis est Iulianus punctorum istorum, in termini ejus exprimendorum, singulis fore 133 annis dioiunius et noctis unius retractionem fieri deboro.

Ν0que nosci sumus hanc ipsam mensurum X OSSuquodam ultra Verum peccare; et singulis potius 129, quam 33, annis jusmodi retractionem fieri obore. Sed in hoc onoro, o si quando alias ad sensus discrimen, non ad Ompuli κρίβειαν, re reciderit, parum intorerit, si vo 129 sive 133 annis auctam adeo praecessionis summam diXoris, ut ad diem solidum tantum adscenderit. ulla sensuum subtilitas quid intor diomsolidum, cum diei parte quota qui praecessionis summum reapse valeat, et diem unum tantum discriminis intorsit, dijudicare poterit. Quod autem uapte natura parum admodum a Iovis momenti, etiamsi sensibus perciperetur, futurum erat, idem illud insensibile prorsus o latens, morito pro nihilo reputari potest. Non dubitavimus igitur, de Kalendari nostro, Terminos Husdom Paschales, tum citimo tum Xtremos, singulis 133 annis, non autem paucioribu neque pluribus, refingendos ponoro: unde etiam forto fortuna

64쪽

De Kalendario anni Sacri.

quidem, sed bona illa admodum et commoda, factu futurum erat, ut Termini illi nunquam prius refingendi forent, quam cyclus aliquis novemdecennalis ad inomi erductus esset. Quod contra non evenisset: 129 enim, vel 137 anni justum numerum cyclorum etOnicorum non continent 133 autem cyclis integris septem constant. Accipe igitur LATERCULUM, qui

modi Periodis, a capit usque ad finem Kalendarii nostri, totid0m sui versibus repraesentabit.

LATERCULUS.

Equinoctia Verna Media. Neomenia Pascliales. Temnini Paschales.

65쪽

De Feriarum hebdomadis Cycla.

Illud praetoro admonondum e hac neceSSitate mutandorum subinde Torminorum aselialium nOStrorum, annorum embolimaeorum rationes apud cyclo nostros

non perpetuo eodem ordine procedere, qui cyclis elo-nieis usu plerumque tritus ac familiaris est. Secundum ordinem istum, annus cujusvis cycli tertius, quintus, Octavus, undecimus, tertiusdecimus, sextusdecimus atque undevicesimus, Semper ferme embolimae futuri quod idom et apud cyclos nostros ab Xordi quidem On- stare, etsi non ad finem usque ObSerVari, reperietur. Et tertius quidem annus, undecimus et Om NdecimuS, Otiam in Kalondario nostro, perpetu embolimaei quintus autom post templi cum Setto, clauu eum no=ὶO, tertiusdecimus cum quartodecimo, et sextusdechmus cum

septimodecimo commutatur: ita tamen ut nullo non cyclo neque minus neque tu quam Septem anni embolimae soli intercalares reperiantur apud nullum non neque minus neque tu quam justus numerus revolutionum lunarium, a synod ad Synodum conficiendarum, qui in cyclos Melonicos sive docemnovennato do more

cadit, id os CCXXXV, recensendus atque numerandus prodeat. Jam oro ad FERIARUM HEBDOMADIS CYCLUmtra Soamus. . Foriarum hebdomadis a mundi primordiis usquo circuitionsem quandam fixam et constitutam fuisse, unde a prima ad septimam sine intermissione devolverentur; et pausa cum Septima facta, rursus de novo eundem in orbem procederent: nem qui cosmogoniam Osaicam non incredulus legerit, dubitare potest. Quam porro seriarum circuitionem exinde potissimum originem Suam traxisse, seu potius ad nihil aliud ace piam ferendam, nisi quod summus mundi Artifex se continuis diebus opus suum perficere, Septimo autem, Om- 2

66쪽

De Kalendario anni Sacri.

pletis et persoctis jam univorsis, ab operis laboro quasi

adquiescere standem dignatus sit ex eodem testimonio non minus liquot. Hoc tumon omne nostri caussa factum, nihil os quod probaro satagamus. Qui enim sanus in dubium vocavori: Quantum autem ad nosmet pertinuerit, et quanta virtuto ad omnem insequentis aevi temporis decursum ordinandum, praeditum fuerit, facile est perspicere. equo enim nisi se continuis diebus, non autem, quae erat ejus omnipotontia, die

uno, Vol hora una, immo Otiu momento et στιγμι itomporis una, universum illud anno quod poetamus crearo dignatus esset opifex ille Divinus; optimo primum dio tanquam n creationis laboro adquiescere potuissot neque nisi Septimo primum, tanquam a creationis opera ac labore adquievisset, eidem tamquam quieterosectus O recreatus benedicor potuisset neque nisi soptimo primum diei prae ceteris bonodixisset, optimus illo illos aliquid sanetitatis prae coloris anto se elapsis, aut post se elapsuris, unde hominibus cultu quodam poeuliari distinguendus ac celebrandus foret, perpetuum

in aevum contraXisset. Quamobrem nobismet persuadero nequimus, quin diei optimi consecrationem jam indo a principio factam ; neque quin diei optimi Observation om quandam, qualis qualis illa morit, ab

eodem usque tempore hominibus injunctum credamus: utcunque, prostedente tempore, et crescent in dios

hominum iniquitato, sive negligentia illa pessumdari,sivo oblivione paulatim aboleri poterat. Hujus autem obsorvationis an indicia aliqua, vetustissima humani generis historia, quae nusquam nisi apud sacros annales XStat, a mundi primordiis usquo ad Xodum, oprehondi et colligi possint nimis longum esset in praesenti disceptaro. Post Exodum tamen o AEgypto, certissima ejusdem vestigia sos obsorro in-

67쪽

De Fe=Hartim hebdomadi Cyclo. 87Stittiunt, quae nunquam deinceps interrupta ad nostra u8que tempora continuata Sunt et nunquam etiam post nos intermittonda ad finem usquo saeculi procul dubio porroctura sunt. Horum VeStigiorum poelia omnium prima, ut satis nobis constat, ad sempus illud destinanda se doterminanda st cum jam diem tricesimum ab AEgypto profecti Israelitae, itinoro Sinam

Versus faciendo, ad promum in deducti sunt: do quo EXOdus, XVi. 1. Postero deductionis die, annae Dispensatio inchoata ost ab eo usque tempore quadraginta au-ΠOS, continuos eosdem ne solidos, Occupatura. Septimo autem inchoatae jusdem dio, sabbati dis illuxit, nostro judicio omnium primus, qui orta fide, amo , hominibus ad obsorvandum propositus, et ab hominibus, o dicto obodiontibus factis, ObSerVntUS, OSterorum memoris innotuit. Dies ille, sabbaticorum princeps, Secundum alculos nostros, in a Judaici ou sacri, id est mensis secundi qui tunc orat, 22, nii Juliani 17, incidit rotro autom a mundi primordiis repetitus, atque a die illo, quem nos quidom mundi natalem judicamus, per decursum dierum ac noetium, modis ot aequalis inter se longitudinis, ad optimanas redactorum dinunieratus, 1 27, 525 ordino orat totidomonim sabbata intor optimum illum creationis diom, tseptimum huncce Dispensationis annae, ad iniremum

inchoatae, muXerant.

Atque haec quidem omnia, licet apte inter se cohaerentia, neque eo saltem Omine in erimon Oeanda, tam n haud ignari sumus Suspicioni cuidam, tanquam nostra ipsorum auctoritate freta, non autem suis atque

id in is tostimoniis confirmata, etiam apud sequos et candidos lectoros obnoxia seri posse. Diona oro mundi natalem, si quis tam augusto titulo aetabundus soso obtuturit, non ovi illum do, neque levibus sui argu- 3

68쪽

De Kalendario a=ini acri.

montis, sed vel maximis ot gravissimis opus habere merito dici potest. Constat autem, de ullo sejusmodidi altum apud sacras littoras silontium altum otiam apud profanas, nisi ubi somniis indulgoant quae setsi maxime vigilantos o maximo sobria dium tamen aliquem nobis, tanquam istiusmodi, auctoritate sua commendare instituissent quis amon ipsis auctoribus, nisi contestantibus et comprobantibus otiam sacris littoris, fidoni habiturus osset φAt vero, tametsi dies mundi natalis apud sacras litteras nusquam proditur, annus amon mundi natalis ex ipsarum testimonio non ita gravi opere colligi pot-ost modo Hebraicae oritatis fidem, non autem spuriae illius ot commentitiae των Septuaginta Supputationis, in omnibus oligiosissimo observandam OnStituamUS. Posito autem anno, Otiam dies mundi natalitius multa cum verisimilitudino erui potest modo ne quid ultra quod Scriptum est Sapere audeamus, neque omnia et conjecturas, Vel praejudicata opiniones nostras, in locum veritatis authenties substituoro multo senim magis ab his cavendum est, ne etiam contra lucem praeeuntem prudentes a Vero abducant, quam a rei ipsius obscuritate, ne propter lucis defectum, animis tamen a praejudiciis liberis, imprudentes in errorem deflectat. Elonim, constituto jam anno mundi natali ad diem praeterea natalem ipsae rationes astronomicae, quibus omnes, singuli quam maXimum momentum, et Summam auctoritatem, certatim attribituri sunt, quasi ma- nuductricos fieri oboni siquidem dies illo charactoribus a notis astronomici quibusdam, tum ad solarestum ad lunares motus pertinentibus, quibus ab omnibus aliis sejusdem saltem anni, tu minu omnium post sove ante se annorum, distinguatur ac dignoscatur,

69쪽

De Feriarum hebdomadis Cyclo. 39

insignitus Sit, necesse est quorum investigatio et deprehensio astronomorum proprium ac peculiare opus. Doindo sabbatorum ac seriarum hebdomadis series, quae ab eo usque die repetenda, cum multis anteacti temporis seriatis diebus, per quos sabbatorum maximedius intelligimus, congruori oportet de quibus nullus dubitandi locus osso possit qualo illud suserit sabbatorum Omnium ejusmodi minimo ortum, atque ab Omnibus qui sidoni Christianam profitentur maXime commemorandum, quo Dominus noster, post eruet adsXionem, ante resurrectionem, in sepulcro adhue requiescebat. Ad nostra autem tempora propagata, cum eo, quod in eodem genere ad observationem optimi diei, ac praecipue e usu Judaeorum, etiamnum sori oculis atque auribus ipsi nostris certi esse possumus, eadem conveniredob bit, si recte caput serio ipsum a principio constitutum sit. Sin minus, o variationi locus in docursu ejusdem patefactus Orit o variatum, orroris aliquid in capite cycli constituondo admissum esse, nisi intorsea

explanari possit, atque ab aliqua eXtrinSecu Caussa profectum undo per accidens tantum factum SSe constet, demonstrari, argumento uerit, neceSS QSt. Quod maximum autem est, a nemine tamen, quod nos sciamus, pro rei ipSiu momento, antehac investigatum, Oxploratum anni civilis antiquissima forma, quae olim apud orbem terrarum universum una atque eadem obtinebat, atque apud nonnulla nationes nune eum- maximo obtinet annus ille inquam, o alendariis veterrimis ot nupserrimis intoris collatis omnibus ruendus, et ordinandus, et revolVendus, nisi magnopere falsi sumus, citra rerum humanarum principium nuS-

quam consistet; sed ad mundi natales ipsos quasi filo perpotiio, nee minus certo quam Ariadneo illo, D

70쪽

De Kalendaris tinti diacri

per omnes amfractus labyrinthos, et tenebras anto- acti temporis, octa ducere operiotur. Sod do his in praesenti satis. Nunc eo unde digressi sumus

Cum fortis obdomadis, ut luo in primis cum diei soptimi rotatione ac circulo Judaeis, si quibus aliis, per

totum anni sui decursum res Vel maxima erat. Itaque orgo hujus circuitionis apud alendarium nostrum immemore facti, merit in magno securitatis, vo in magnae alucinationis, SiVe βλε νίας crimen incidissemus. Curae igitur nobis fuit, per universum jusdom conteXtum, neomenia menSi principalis isan, istatos reliquos solennitatum dies, non tantum in po-ehis suis ulianis, sed in seriis quoquo obdomadis donotare. Quem ad finem et LITTERAE DOMINICALIS cyclum, quem Solarem chronologi Vocant, pro annis OXpansis, una cum eomenii istis ac diebus istis, por- potu OXhibemus qui tamen non idem est qui nomino oo vulgo audit, sed idem a capite certiore, ut nobis idotur, arcessitus, et de tempore in tempus, ut nycthemerorum aequalita apud annum civilem ad pas-dom prorsus rationes apUd annum Solarem ne Verum, quibus ab initio directa erat, usque ad finem On- Staret, postea correctus ac restitutus non desultorio tamen, nec temere, Sed certa quadam lego, o nullo non tempore eadem atque unita formae. Nam principium sol caput hujus cycli ad diem illum constituimus, quem mundi quoque natalem, e concurrentibus quas superius diximus rationibus, nos quidem judicamus: qui si ovora fuerit, idem decursus etiam dierum otnoctium por optimanas dimetiendorum initium moritatque Origo, necesSe St. Inde, quantum X Usu Kalondari nostri or millo eXcentum annorum SsR-tium foret, decerpsimus totum autem et integrum