장음표시 사용
71쪽
penes O habemus, ad OStra Sque tempora productum unde ingon accessi ad confirmandam jusfidoni saeta ost idoni nim do fortis hebdomadae nunc cummaXime prodit, quod ros ipsa fieri stondit; domotiam procul dubio nullo non tempore proditurum est, dum ros illa, circulus illo eodem quo antehac modo peragi instituet, usque ad sinum saeculi.
Supores ut o CYCLO SABBATIC pavea, Sed neeOS-saria, proxime dicantur Cyclus illo sabbatieus apud Kalendarium nostrum locum sibi proprium ac peculiarem non e rei nocessitato vindicat. Sed cum in Pinaco nostro, seu Laterculo ipsius Generali, Versus seu columna idem vacaret magnam autem accessionem ad instrumentum chronologicum nostrum o tali promtuario laetum iri Daultum luminis in rerum gestarum historiam, ab isodo usque ad tempora Evangelii, ex perpetua annorum abbati eorum notatione ac description derivatum iri ingentem donique chronologiae nostrae, tum oteris tum ovi Testamenti, uniVersae confirmationsem sex hujus in primis testimonii fido proventuram SSe praeVideremus visum est nobis cyclum illum in alundarium nostrum omnino udmittere. De pocli tamen admissionis locus dubitandi fuit: an ab anno nimirum dobollationis sentium Chanaan jam confectae, et divisionis terrarum inter victores jam ineundae, an Septem pOSterius annis, commune omnium cyclorum sabbaticorum caput rectius arcesseretur. Eodem rodidisset, quod ad annos ejusmodi ipsos, utrumVi praelatum ossot nam obollatio ista infra secannos et sex monsos ab Eisodo nondum confecta est terrarum autem intor victores divisio nisi cum septimo ab eadem auctumno ineunto, nondum seri coepta. umerus ipse annorum sabbaticorum uno Π1inor aut uno major proditurus
72쪽
erat. aluimus tamen a priore: nam obollandarum gentium finis jam laetus, dividendarum autem torrarum negotium jam initum, σαββατισμιος quidam erat proe- sortim qui eum septimo ab ingressu anno, et cum septim ejuSdem mense concurrere reportus sit. Si cui alitorvidoatur, facito os illi cyclorum sabbaticorum nostrorum
sortem septem annis retardaro, o numeros jusmodi nostros unitate minore Supponere.
Intolligat igitur lector, Kalendari nostri poetiam, A. H. N. 1511 Aprilis , una cum modio fere puncto anni te; si cycli sabbatie secundi initium capere ab
eo Sque tempore Xorsum, nullum esse sabbaticum annum, de quo satis certis sui testimoniis constar pos- Sit, cui tempore suo atque ordino suo locum apud cyclo nostros proprium ac debitum, non Stendat. Et quamvis pro intervallo temporis universo per quod eXtenduntur, perpauci sint ejusmodi anni, tamen vel unus, cujus auctoritas satis stabilita sit, instar omnium esse potest, et fidem pro universis praestare. Quales Sunt, XXXii noster, A. H. N. 590 589, Jeremiae rOphoto testimonio confirmatus cxci V, A. H. N. 163I62, et cxcviii, A. II. N. 135 434, uterquo id libri primi accabaeorum, et Josephi, subniXus: CeXii, A. H. N. 37-36, et ceXiV, A. H. N. 23 22, unius Josophi testimonio commendati et Omnium paene ultimus noster, ceXXVii, A. D. 69 70, qui e traditione Judaeorum quidem, Sed constanti, probabili, et corta innotuit; o cum ipsis Hierosolymae Xscidiis concurrere deprehensus est cujus, et templi ejus ante ipsam, Supremum diem, cum in exitu annus sabbaticus esset, illuXisse, Omne eorum magistri uno ore produnt. Et Sane,
templi supremus dies A. D. 70. Ab , Augustiis erat: Hierosolymae, Elul , optembris 1: isri automo, quando annus illo sabbaticus do more Xiturus erat,
73쪽
Latercidi Kalendarii generalι Descriptio. 43 Septombris 24. Unde verissimo traditum fuerit, utrumque excidisse, cum in Xitu annus abbaticus cum
Do anno sabbatico XV nostro, A. H. N. 709-708, tam is sabbaticum fuisse certissimum judicamus, tamen an verbis Isaiae ad Hegelatam regem idem innueretur quae communis fere chronologorum sentontia, et nostra ipsorum aliquando fuit, dubitandi occasio postea nobis subnata est cujus gratia, inter annos sabbaticos, qui testimonio quodam extra seipsos confirmantur, hunc potissimum recensere noluimuS. Alii Husmodi anni sunt, do quibus ex probabilitatis rationibus, sabbaticos fuisso certiores fieri OSSumus. Nonnulli cum ejusmodi praerogatiV quadam commendati sese obserunt, ut infra contradictionis fines subsistant id est, sementis vel messis vel in domis indicia quaedam vel ante se vel post se habeant, quae tamen ad annum cycli sextum exeuntem, Vel ad primum ineuntem, attentius considerantibus, pertinere reperiantur idque non emo vel torum tantum sed
saepius quod haud scimus an do ullo alio sejusmodi cycloconstanter praedicari possit. Omnibus annis sabbaticis, do quibus aliquid proprium ac notatu dignum compertum sit, asterisci nota praefigitur. Eorum summa ad XX amplius adscendit.
74쪽
initio statim usquo ad finem Kalendari in annis x-
Atquo se quidum foris Judaeis a principio, sicuti
nomini non notum, Observandae erant. Procedente tempore, et do festo Sortium, seu Purim, undecimus Kalondarii nostri orsus, o do ost Dedicationis, sivo Encaeniorum, duodecimus, idem prodit. Et Sortium quid in festivitatis institutionem, Satis certis, ut peramus, argumentis docti in tempora Artaxorxis Longi-mani, atque annum ejusdem,iii eXOUntem, A. H. N. 451,
conjecimus ita ut o ipso anno Adar udaiei 1 in Martii 4, fortam 1 Adaro in Iartii 5 soriam , incidurit; duos illos dios, quibus Judaei, obollatis tilio orondino, Adar 13, artiti, feriari, et postridie, partim apud metropolim imperii partim apud provincias hostibus, a poriculo tandem liberi adquiescobant; Adar aut in 16, artiti seriai, in jusdom rei perpetuam
memoriam, institutum sit Ortium festum. Itaque fostum urim proprie dictum, anno rOXimo, A. H. N.
450, Artaxerxis xiv Adar Iudaici 14, obruarii nostri 21 seria hebdomadae quinta, primum ex ordine haberid0buerit. Fostum Dod eationis, sive Encaeniorum, sive uminum, nam omnibus hisce nominibus appellatur,)tempore Antiochi Epiphanis, A. Η. N. 165 institutum constat;
quando hisleu 25, qui primus ejus dies et tum ot
75쪽
Latercidi Kalendarii generali Descriptio. 45
perpetuo deinceps futurus orat, in Novombris uliani 24, foriami, incidobat sicut tribus ante BnniS A CH. N. 168, cum dosocratio tompli atque altaris cummaximo fisebat, in ov0mbris 27 soriam 5 inciderat. Nullus igitur status o fostus, observatione Judaeorum dies est, Xceptis tantum neomeniis mensium, omnium praeterinisan, quom Kalendarium nostrum in
LATERCUL Seu PINAC hoc generali descriptum, per millo sexcentos et quatuor annos, pro anni eXPRI SiS, o concopiis terminis tum pocharum Iulianarum tum soriarum obdomadis, non exhibeat neomenis autem illae oliquorum monsium simul et isan, eum characteribus suis, pro annis itidem singulis, o ABULI illis alteris Septem, quas insuper um in nem adornandas curavimus, facillime arcessi possunt. Pato etiam ex inspection Latorculi, ferias Paschatis omni prorsus tempore cum feriis neomeniarum mensis Νisan asilem osse forius Pontocostos biduo iisdom tardioros ferias Scenopegiae triduo fortas odieationis easdem Semper quae et entecostes fortas Purim seu SOrtium, apud anno communes Julianos, quando Sobat noster dierum 29 easdem quae Dedicationis Vol Pontecostes apud annos bissexto Julianos, quibus Sobat dierum 30, easdem quae Scenopegiae. Omne autem, praeter neomenias isan apud LΑΤΕRCULUMKalendarii
generalem, et neomenius mensium universas apud ΤΑBULA se illa alteras nostras, ad horam soXtam pomeridianam me te proponuntur: neomeniae tantum illae, sivo apud alendarium sive extra, ad horam eandem ineuntes. Quod diligenter momoria tenendum. Verum haec quidem omnia, etsi et monitu
semel et postea scitu necessaria, tamen non istius perso momenti sunt, ut in iis consulto moremur.
76쪽
De ost autoni Purim discoptatio singularis institui
potest. Locum Onim apud alondarium sacrum ab initio statim sortitum si, qui intorcalationi subindo facienda perpetuo ostinatur. Jam Ver o monsis intercalaris ipso, eadar id os quasi alter Adar.
Alorito igitur dubitari atquo inquiri potest, in hujusmodi annis D festo Purim quid obsorvandum ' utrum mensi suo Adar priori, sicut antea, indicandum, an in mensem sequentem Adar posteriorem Seu Vendar, transferendum lApud recontos Iudaeos confusetudo obtinoi, ut singulis annis Ombolimaeis suis duplex Purim constituant, unum et prius mons stat Adar, alterum et posterius mense geminato Vendar. Quo in onore an majores suos sibi praeeuntes habuerint, non satis nobis liquot nullum enim duplicis hujus unius festi Purim observationis exemplum, de antiquo, quod nos quidem SciamuS, prOditum, exstat. Quod autem praeterea apud eosdem usu factum esse dicitur, ut mons ordinario Adar praeludia quaedam festi, mons extraordinario eadar festum ipsum observent id adeo praepostera ratione et contra rerum naturam fieri videtur, ut de priscis Judaeis ad rocontiores idem deriVatum esse posse, nobi8-
Quod ad solis quid in t lunae rationes, OnSentaneum videtur, ut apud omne kalendarium lunare monsis embolimaeus, Seu Supplementarius, unde anni lunaris ad solarem cortis ac statis temporibus sequatio conficitur; in jus monsis locum suffectus esse Oxistimetur, qui alio tempore mensium agmen claudit id est, quem mensis intercalaris subsequitur. Itaque secundum Macrobium, omni intercalationi extremum anni tompus justissimo deputatum atque apud omne paene kalendarium lunare
77쪽
De Festo Hrim in Adam an in eadar obεervando. Tultimus anni monsis ominatus, intercalaris ipso fit: cujus generis, apud Athenienses, OSideon Secundus, apud Syro-MacedonaS, Hyperberetaeu Secundus erat, neque apud Judaeos tantum Adar Secundus. Do solonnibus autem atque obserVationibus, pro
Latondarii jusmodi decursu, per ingula ipsius tempora
descriptis atque ordinatis, alia prorsus quaestio. Solennitates enim illae, atque observationes illae, mensium quorundam, et dierum monsium quorundam jam indo a principio mancipe factae, nunquam postea de possessione sua, nisi perversis et confusis inter so omnium rationibus, deturbari queunt. Sin minus, quid ni o Paschado mons suo isan in monsem qui isan proximo
Sequitur, Jar, de tempore in tempus migraroti quid ni Pentecoste do Sivan in Thaniun, Scenopegia do Tisri in
Marchesvan, subinde desultum lacoro, Quod si tomo- rarium prorSUS et praepOSterum, de ceteris observationibus positum; cur unum ex omnibus Purim do Adar in eadar, per intervalla licset, amon in alionum sibi locum migrare coactum sit 'Nam si anni tempostatos, quod ad seriarum inter se successionem, et Singularum positionem pertinet, reSpeXeriS; non temporum anni quorundam, de solo pendentium, Sed mensium quorundam lunarium, qui in tempora illa casuri erant, observationes se a principio propriae factae sunt menses autem etiam lunaros apud anni lunaris formam illam quae unoesolaris Oeatur, locum sibi a principio ostinatum intra certos limites perpetuo poStea observant. Itaque nihil mutationis, seu potius perversitatis, commutandis inter se observationibus singulis dicatis, hoc nomine saltem nece8Sarium Sse,
Omnino constare potest. Neque enim minus stato om-pore suo, ad citimum sui terminum, quam ad Xtremum,
78쪽
otsi mons lunari solido ni inviconi distantos, colobratum Pascha sobat. Si ordinoni monsium inter se, O decursum Spectas; in duo locimum monsoni ab initio ostum Sortium conjectum est, quemadmodum Pascha in primum, Pontecoste in tertium, Scenopegia in optimum. ullo automanno non duo locimus Adar; non miluis quum isan non primus. Tertius locimus sive Ombolimaeus, nianis quibusdam, mensis, nomino quidona tenus cadar, revera autem Adar ipso non ost nisi qui tortius locimus sit, domi duodecimus osso potest. Neque tortius- decimus mensis, quia in annis jusmodi annum consti tuit seu complet, magis o nomino idem ac duodecimus anni Xeuntis est, quam ac primus anni ineuntis ad quorum utrumque parem rationem Obtinos. Immo potius initium anni multo magis in ordinom cogit, niniis in soipsum inclinatum, quam Xtremum ejusdem retractum, in sedem suam restituit.
Por accidon quidem factum fuserit, si fortuitum diei potest, quod procul dubio numino Divino id consulto agente ita factum est, per accidens tamen contigisse dicatur, ut festum Purim in Adar potissimum mensem conjiciendum esset conjectum tamen in pSum, atque huic uni monsi statim a principio contributum ejusdem perpetuis postea temporibus proprium a peculiare factum St, eadem prorsus ratione, qua et Pascha isan; quo mense primum Sub exitu X AEgypto ut hoc quoque celebraretur contigit. Non possumus igitur nobismot persuadere, quin binos illos dies, de principe Purim ob- Servatos, mensis duodecimi scilicet 14, 15 oandoni ad obServationem perpetuo postea apud riSco Judaeos Saltem, destinatos esse credamus. Obsorvatio autem illa altorius Purim, o Vondar cum Adar, tanquam uno
79쪽
Desde Kalendari e rempti conjirma=ida. 49
quodam atque individuo men8e, perperam confuSO, orta esse potest cujusmodi confusioni otium X nominum Adar o Vondar intor o cognation locus datus esset. Quod si cognationis illius gratia, monsis embolimaei Voadar in annis interealaribus ratio quaedam eXtraordinem odom in genere habenda erat, honos tamen ad Adar a principio destinatus, non ab odom tollondus totus, atque in Vendar conserendus, sed ad summum cum eada communicandus tantum, et partiendus morit: ita ut festum in Adar, mense Suo, quibuScunque annis pariter observaretur, embolimaeis, in Vindar, si ita libuisset, instauraretur. Quod contra a Judaeis recentibus, set nobis quidem judicibus, praepOStere rorSUS Roperverse sit quasi ominis gratia, pauca quaedam in Adar ad fostum praeludentibus, festum ipsum plenum a solidum in Voada disserentibus. Praemissis igitur et conclusis omnibus, quibus ad X- planationem Kalendari nostri opus erat superos ut exempla quaedam, unde de fido ejus judicium instituatur,
coram legentibus adlegentur quorum magnam copiam penes nos habemus, pauca tamen tantum in specimen atque in Xomplar ceterorum, de pluribus libasse, praesentis temporis rationibus satisfecerit. Quarum etiam
caussa, non ab ulterior epocha quam ompli prioris
erectione, hanc Xemplorum recensionem repetor in
animo si seisi a capit usque alendarit areossi trepeti modo operae pretium ViSum esset, poterat. i. acta sunt Templi prioris funda monta mensis Soeundi, id os Zi sacri, ar autum Chaldaici, di 2,
A. H. N. 1011. Quod Saepenumero nobis ut miraremur
contigit dio secundo nimirum mensis qui instabat, non autem primo, factum. equo enim e neomeniarum
80쪽
consocratione id profluere potuisse quarum nullae, nisi kaloiadae Tisri, ut luo aedom osti langoris libarum status dios, tanquam sabbatum quiete transigendae erunt. Citra logis autoni auctoritatem et praescriptum, Singulasmonsium Boomenias ex usu atque observatione sabbaticas constituisso id sano otiosos et Vacante per annum
totum dios, pro vitae domesticae, quotidianae utilitatibus nimium quantum sine caussa adauxisset. At enim inspocto Kalendario nostro, patuit ejus rei caussa. Anno nimirum A. H. N. 1011, neomenia isan prilis 1 fori 6 orgo eomenia a Aprilis 30 sorias; id si, dios sabbati ipso. Postero igitur dio, is volJar in alio, fori I, quum primum licuit, acta
sunt Templi fundamonia. Confirmatur otiam ab hoc eXemplo, i8an mensem, apud alendarium sacrum omnium primum temporibus Salomonis dierum undo- triginta, non dierum triginta fuisse. Tompli posterioris fundamenta mense Secundo quoque, A. II. N. 535 jacta eSSe tradit Libor grae canonicus:
dio insuper ejusdem secundo tradit Egrae Libo Primus atque idem apocryphus. Quod si vo revera laetum, sive ab ipso Pseudo-Egra Xeogitatum, tamen de imitatione ejus, quod circa emplum primum nunc ipsum geStumost, vel factum unice, Vel Xcogitatum, opinati simus. Jar autem , A. II. N. 535, in Aprilis 18, feriam , incidit. ii Caerimonis quae into dedicandum emplum prius, jam ad umbilicum paene perductum, factae Sunt, Omne amensis soptimi Ethanim sacri, J isri Chaldaici 9 Septem bris uliani 16, fori 1 A. H. N. 1001, XOrSae, Squoad ejusdom 23 Septembris 30 feriam', cum primunt dimissus est populus, continuatae sunt. Dedicatio ipsa