장음표시 사용
171쪽
DE DONATIONE CONSTANT. successorum,de magnis Ornanaen tiS,quae Propter sum smum tanti capitis honorem, ato reueretiam adhibuit,
quod Graeci fatentur china non ex suo capite id fecisse, sed quod interesse uaduerit magno Nicena trecentorudecem Sc cito episcoporum concilio, at* eodem spiria tu plenum sedem Apostolorum principis, quemadmodum a domino in Euangestis didicerat,omni honore dignam elle decreuisse. Ibi enim priuilegia dignitati ec, clesiis per uniuersum mundii distribuentes, re ordinanates Eccletiam Romanam caput este omnium Ecclesiaruita dixisse: Sciendu est sane ab omnibus catholicis,quo/niam saneta Romana Ecclesia nullis synodalibus decretis enti lata,sed Euangelica uoce domini,& Saluato/ris noliri primatu obtinuit,cum Petro dixit: Tu es Pe/trus,5 super hanc petram,&c. Prima ergo sedes est cilesti beneficio Romanae Ecclesis, quam beatissimi Apostoli Petrus,&Paulus suo martyrio dedicauciunt. cc Nicenum cocilium. Item l in alio canone: Uenera mur secundum scripturas &canonum definitionem, sanctissit num Romanae,antiquae I Ecclesia episcopum primum esse,& maximum omnium episcoporum. Hoc
autem est consonum sacrae scripturae. iv inter Apo/stolos Petro tribuit primum locum, tam in Evangelus, quam inacis Apostolorum. Nonne uid siguur, ut ipse loquar,quaecunq; Oitantinus de summa Petra maiestate sanxisset consona esse concilio Niceno, aut inde, eum sanistionem illam didicisse, quandoquide ipse concilio intersuit. Non ne uides eodem spiritu a fiunt imperatorem, alc sanctos illos patres Merspexit a Chri lio Roma religionis erediam esse maiestatem, imperiri sa/crorum, dominatum ccclesie, cui parere terrestrem di/gnum
172쪽
i AUG. TEUCHV IN LAV. A L. gnum iudicauit. Potuit ne tam caecus, tam impius esse, non dicam Romanus Laurentius, sed aut Parthus, aut Turca,Romano imperio, religioni Christianae inimicissimus, ut non uiderit donationem complecti conclylium Nicenum, fuere ab illo concilio, a spiritu sanctoήrum illorum patrum totum illud edictum:illud, inqua, decretum natum esse a spiritu,quo sancti patres agebantur ii hoc non uidit, at harum rerum ignarus suae barbariae crudelitatem in sacerrimos uetustatis almatus effudit,quid aliud fuit quam monstrum,audaciae, ac teν meritatis plenum Cuius non possum fatis admirari,discam ne uesaniam, ac caecitatem, an incredibilem impesvitiana,ipsius autem ueritatis inuictam potestatem,quae
saepe eos cotra seipsos eadem arma uertere adegit, qui, 7 bus eam delere parassent . Lauretius existimat demuletale uulnus aduersariis, qui donatione tuentur, seim, pressisse, atq; uno ictu totam eorum causam iugulasse, prolata historia Melchiadis, qui proxime ante Sylves strum floruit. Sed primum profert,quod falsissimu est, Constantinum a puero cum patre Costantio Christia num fuisse. o multae uerissime historia falsum esse probabunt, ut erunt quae de eo dicet Iulianus Imperastor, quae respondit pxffectus Aegypti Artemius, qui cu ipso Constantino domi, militiae 4 uixerunt,qui eum dicenta cultu Deorum discessisse, quod citin Iulianus1tuliuiar,' sceleribus eius tribui Artemius tribuet quod signum crucis uiderit in coelo Eam ob causam non erat Christianus Constantinus,si quam coanitione
huius religionis teneret. Quid quιὶd Lactantiu ad uni
1cribens,praedicat eum primum Romanorum principuerrores repudiasse Prius ergo inter errores uersabatur. Hoc
173쪽
DR DONATIONE NAE T A N T. Hoc ne est letali 'iuri Laurenti est certe, sed in tuam uaniloquetiam. Venio ad Meschiadem, cuius dieiis adeo non tollitur donariis,utinam. confirmetur,sta/hiliatur, roboretur. Is ita ait: Ecclesia ad hoc usin peruenit, ut non solum gentes sed etiam Romani principes, qui totius mundi monarchiam tenebant, ad fidem Christi, o fidei sacramenta concurrerent: E quibus uir relis giosissimus Constantinus fidem ueritatis patenter adesi tus, licentiam dedit per uniuersum orbem, suo depens
cibus imperio, non solum seri Christianos, sed etiam fabricandi ecclesias,S praedia constituit tribuenda Deinique idem praefatus princeps donaria immensa con/tulit, fabricam templi primae sedis beati Petri insti
tuit, adeo ut sedem Imperialem relinqueret , beato Uetro, suis i succe oribus prosuturam concederet Haec pontifex:quae etiam a Laurentio aduerti l . feruntur. Quaecum putet sibi adiumento esse ad uera tendam donationem:non uidet stipes hinc maxi-do nationem confirmari Non sentis priimam contra te discere Meschiadem , Constantinum patenter adeptum esse iidem, quam scilicet prius non possideret: non labiis eum testari ad fidem concurrisse Romanos princise pes nempe Constantinum fidem patenter adeptum: nempe cora omni populo, quod ipse in sua consessione fatetur fides mysteria conse iam &baptizatum Pa tenter,quid aliud ,quam Senatu,&omni Populo Pro ceribus, Satrapis expedi tibiis,Z, in ospectu totius
urbis Deinde ubi continetur, eum resiquisse Palastium, nisi in edicto, siue decreto donationis si uerum est decretum hac parte ubi testatur se palatium Latoranense, sedem p imperialem reliquisse,s donasse cur
174쪽
i AUG. TEUCHVS IN MAN . V Anon est uerum in reliquis cur abscindi unam partentuti ueram, reliquam uis esse fabulosam In historia Sylvestri non habetur , eum donasse palatium quod tu quoque fateris, sed in confessione,& decreto do/nationis ergo id argumento est, uere suisse decretum illud tempore Conliantini ab ipso Constantino diutum, cum Melchiades id testetur, qui his rebus gerenydis non interfuit, sed praestat: non testis, sed autor, ut ait Laurentius. Omnia quae Melchiades dicit, ha/hentur in edicto de fabrica templi primae sedis, delira νmensis donariis , ut superius uisum , de relicto pala, tio. Cum haec igitur, quae scripsit Melchiades, sium νpta sint ex edicto de relicto palatio, & sede imperia/li,5 Petro concessa , de fabrica templi, de eius adiu, dem accessu, quae potuit esse maior super donatione, uperin edicto donationis comprobatior Tum quid sibi uult, Regalem sedem eum reliquisse Urbem re/ginam, dominamq3 gentium Petro ac successsioribus uacuam dimisisse, nisi totum imperium in manus eo/ium tradidisse Nam qui dat potiora, dat etiam quae minoris ponderis sunt. Dedit caput, dedit sedem myperii, quoniam reliqua dedit Sedes, ac natales imporii Romani est Roma, cum toto occidenti. Minus fuisset dedisse regna, regnorum autem caput non des
disse. Itaque qui caput dedit, quo nihil esset in omni
mundo melius qui dedit lucem Orbis terrarum ut iis te inquit, uigorem, maiestatem, uim totius orbis, Mut ait Aristides ,ri, μου - , ' mundum paruum,conas pendium mundi cerae uidetur totum ipsum mundum
dedisse. Qi filii igitur causa, cur Constantinus pusii, rnus princeps, sedem imperialam relinqueret, ad quam
175쪽
DE DONATIONE CONSTANT. totius Italiae, totiusq; occidentis rationes, gubernatios no redigebantur: si quod totum ipsum occidet una tradebat, resinquebat dem, cui sedem imperi, Iem resinqueret Hoc letale uulnus est, quo furore prcis uectus, uenerat enim contra ueritatem pugnaturus Laurentius concidit. Quos hiemistimabat causam diuersariorum potitus collapsuram. Concidit ipse in ipsum per amentiam suis armis conuersis, suo seipsum pugione transfodiens. Nolo alium testem donationis, extollit, admiratur profert uti veridicum scriptorem Meschiadem qui rebus illis spectator, oculatus let cestis interfuerit. Audi igitur illam edicta partem 5 con/ω cum his qua scripsit eschiades Constantinus: Quoniam ubi principatus sacerdotum, S Christiana religionis caput ab Imperatore celesti costitutum est, iustum non est in illic Imperator terrenus habeat o testatem. Idem p Imperator: Beato Sylvestro, es incario, depresenti tradiimus palatium imperii nostri Lateranense. Hoc etiam testatur Meschiade, secisi.
Constantinum autor a Laurentio approbatur Ap, probatur ergo edidium, donatio, decretum, eodem argumento confirmatura Laurentio, quo cadere pu/tinet Vesuti qui in coclum expuunt, in eos sputo res uersuro Quid aliud scribitur in donatione quam quod di it asseruit. Meschiades, illius temporis autor mitis locupletissimus donationis Sed uerior responsio
contra Lauren um est, eum propter historiariam insci tham caecum I iudicium, non potuisse percipere uerba,
quae Meschiadis esse seruntur, qua V ipse protulit no ine Me chiadis qui ad imperium Constantini non per/uenit, ut quem historia ferant martyrio coronatum at a Maxim
176쪽
Maximino. Ac Melchiades fortasse nunqua uidit Con
stantinum, nec de eo, de donatione eius scribereio tuit, quae post mortem eius multos annos acta est Ob hanc causam uerum est testimonium Graecoru ab Ar rianis conficium esse, Constantinum dedisse Melchia di, nescio quas constitutiones QMod falsum esse histo, storiae probauerunt, palam ostendentes, Melchiade ad tempora imperii Constantini non peruenisse, sed a su perioribus imperatoribus fuisse martyrio coronatur Lege Damasium cum multis. Ab Arrianis ergo uerba illa Melchiadis, qua protulit Vallensis, ficita sunt, una cum illis constitutionibus Hoc hominem fefellit hic festincredibilis caecitas, qui ex historiis doceri non postuerit, Melchiadem de fide, Sc religione, ac donis Con, stantini scribere ac testari non potuisse. At miser exis stimat se rem obtinuisse,totam* Ecclasiam mendacem probauisse, quod ex illis uerbis ostenderit, quicquid Constantinus Eccles e donasset,non Sylvestri,sed Melchiadis potificatu factum esse , ami ob causam totam historiam Sylvestri falsam esse. Sed eum caecitas, histo riarumq; inscitia praecipitem egit. Nunc ad nostra reuertor Gelasius ite sane antiquus potis exuoge ante Adrianu: floruit enim paulopost Co, statinu:quod in antiquo codice Iuonis Carnotesis, pei , uetusti Theologi, profertur:ne enim multifacio Gra tianum recentiore: In gestis unquit,beati Sylvestri quae
beatus papa Gelasius in cocilio septuaginta episcoporua catholicis lagi comemorat, pro antiquo usu multas haec imitari dicit Ecclasias, in eisde ita legitur: Constatibnus Imperator quarto die sui baptismatis priuilegiu Romanae Ecclesiae potifici cotulit,ut in toto orbe Romano
177쪽
DB DONATIONE M om S T A N T. i sacerdotes ita hunc caput habeant, sicut omnes iudiee 'regem. Superius prolata uerba ut ego loquar,sunt ut dixi luonis peruetusti theologi. Non pudet aute insole/tem grammaticum,uocare impudentem fabulam, quartam uetusta est historia a tam magnis theologis proba ta,tot antiquorum pontificum testimoniis uera historia iudicata Nam etiam Nicolaus primus in amplissis ama epit o a ad Michaelem imperatorem: Consonat,insquit,huic necessariae sententiae sancius Sylvester, magni
Constantini Augusti baptizator Audis baptismu Constantini per Sylvestrum: Damasus,ite qui serme sub τι
id tempus floruit, cum deuius pontificum usq; ad ita tempora scriberet,uentum p esset ad Sylvestrum ibi de baptismo Constantini scopsit, totumw edictum donaitionis explicuit. Et haec ad ipsum Hieronymum scribes. Extat etiam in decretis, seu rebus gestis diui Sylvestri. quod apud ueteres theologos uidebis, hoc testimoniti seu locus ab his theologis prolatus ad quos priscorum
patrum scripta, nondum temporii iniuria, sublata pera uenerunt,scilicet,Domino Constantino Augusto,eodetempore cum multi nobiles gauderent,quod Constan;
tinus. et baptizatus a Sylvestro episcopo urbis Ro/mae. mundatus suis set lepra, per hoc beneficium, quod accepit a domino Iesu Christo, per Sylvestrum episcopum coepit integre praedicare dominum Iesum Christum,&confiteri eius beneficia. tacillic Horum
igitur tam uetustorum autoritas nonne grammatici inas
pudentissima temeritati pr ponderabit Summa igitur pietas csanctitas Constantini sedit, 'ut ea corroborarentur,totum p per terraru orbe nuutigarentur,principio a Christo decreta,ab Apostolis, ab
178쪽
antiquis patribus ubic tradita, Mad postero deuoliista. Fuit enim uere Constantinus eximia pietate,incredis
bili religione, ac sanctitate. Cui si us aluniae illata sunt a nonnullis scriptoribus, harum maxima pars profecta est a scelerato Iuliano imperatore, Mab his, qui in eius gratiam de Constantino falsa scripserunt . Atq; hic ego
cotrouersias illas a principio mihi commemoratas, vegrissimis, Mantiquissimis testimoniis disraluam eorum uidelicet,qui cuncta ea uiderunt,hisq; interfueriit quaσrum historiarum,uerarum cognitionum,suggessit copiam locupletissima in Vaticano bibliotheca Artesmius optimus,lum Christianus, tum etiam dux copias rum inuictus,summo loco natus, summae apud magnu Constantinum,d Constantium gratiar, Mautoritatis,
qui in exercitu Constantini in eo bello, quod cotra Masxentium gessit,primu pilum ducebat, fulic testis ocus latus signi,quod in coelo uidit Costantinusus,inquam,ctim ad tempora Iuliani de enisset, atq; cum principatu iniret Iulianus,ipse prefectus esset AEgypti, cum impius Iulianus Christianos insectatus, adigeret ad supplicia parere recusantes. Ob eamq; causam diuinus Artemius haec cernens ingemisceret nec crudele spectaculum feore posset , in Iulianum necessari destomachatus est Quod Iulianus admiratus, audito eum esse Christia, num,mult magis exarsit: sed eum blandis uerbis, ut solebat, aggressus, conabatur ei probare,Contantinum, qui primus Romanorum imperatorii religionem Chrisstianam suscepisset uisse imperitum, barbarum in
minem, crudelam, ac nefarium in totum genus. Ad quae necessari magnus Artemius respodit, qua cum coram
imperatore ab eiusmodi uiro prolata fuerint , qui uidit,& intex
179쪽
DE DONATIONE CONSTANT. R intersuit, facile omnes calumnia ccotra maonum myperatorem diluent. Iuliano igitur qui de Constantino oblocutus erat rei ponditArtemius, ut in eius historia,
rebus in gestis licet conspicere. Ac primum Iulianus: At Constantinus iniimicissim . propter scelera ei do. mestica desciuit aviis, uobis Galilaeis deceptus,utposte imperitus, qui neque in Romanorum, neque Graeco/rum ritibus, ac moribus satis cosisteret. Ego uero ὀ m. pie, qui Graecas, Sc Romanas disciplinas apprime cal/leo in ueterum meo ia, Mercurii RO hei ac Pla/tonis,literis item Iudaeoru diu multui uersatus, qui is eorum superstitionem cotempsi, rursus ad uetustam ac patria pietatem , religionem piubeo homines reuerti. Hs Iulianus . Denuo coram Artemio sic oblocutus esse
Constantinus anquit,quod tu quoci nosti chimis esset, qui iacile deciperetur imperitus ac stolidus, ad nouam religionem animum adiecit: Diisl Gr corum contem
ptis, delapsus est in Christianismum: tum quod ob sua se le
180쪽
a AUG. STEUCHUM IN ' L A V. A L. sce'erata facta erubesceret, tum qu 3seu Dii uel ut, sceles ratum, impurum a sanctissima religione sua, a sacris, ωceremoniis procul abiecerunt ut qui sese sanguine domestico comaculasset. Nam fratres, qui ruhil indignum admiserant,interfecit. Uxorem quoq; Faustam, & filiuCrispum, uirum bonuiri, ac proburri. Haec crirninagius si Iulianus . Artemius igitur ad ea animose regspondit, singulas eius calumnias res ellens: ἔτι δε νον μακι -
Qus sunt: od autem in beatu Constantinum, omnisbus imperatoribus superiorem Aotumo eius genus co uitia dixisti,dicens eum inimicum, inuisu na*Diis tuis: in super insanum, ac sanguinarium: haec tibi pro eo re spondebo: Potius pater tuus Costantius, fratresci eius sceleris principes fvexut qui ei mortiferum uenenuis is cuerunt, nullam ab eo iniuriam perpessi. Faustam qui dem uxorem iustissime interfecit, ut quae ivitata antis