장음표시 사용
201쪽
DE DONATIONE CONSTANT. sto a fundamentis aedilicasse cum baptisterio. Est ite apud uetustos sacrarum historiarum scriptores de Ec. clesia Laterviens haec narrat an nomine domini Dei, Saluatoris nostri Iesii Chri iti imperantibus quoque 'nstantino, S Conli ante Augultis, Anno III I ubdie VIII. Cal. Octobrium an iustione, i privsidem te sancto, ac beatis . Iulio Papa sedis Apostolica urbis
Romae pia positis sacrosatietis,&uenerabilibus Euans geliis in Ecclesia domini Dei,& Saluatoris nostri Iesu Christi ,quae uocatur Constantiniana: Residentibus etiauiris uenerabilibus pariteri cum eo audientibus de/nedicto Aquiliense episcopo, Rufo sanctissimo Cartasmano episcopo, Agapito Rauennatis ecclesiae episco/Po. Et reliquis cum eis episcopis Sed est etiam cla, sorissima conie Hira super edicii siue donationis Constantini ueritate, id quod de principatu Romanae sedis relis qui imperatores imitati Constantinum statuerunt, ui/debis omnia ad ueritatem ostedendam,& ad falsitatem conuincenda confluere Imperator Valentinianus Ausgustus, omnibus sub imperio sterias urbis Romς ubiq; terrarum degentibus Certum est 5c nobis 5 imperio nostro unicum esse pira sidium in supernar diuinitatis faἈuore, ad quem promeredum praecipue Christianorum fides 5 ueneranda nobis religio sustragatur. Cum igi, tu sedis Apostolica primatum sancti Petri meritum, qui princeps est episcopalis coronae,5 Romanae digni, ta ciuitatis, sacrae etia synodi firmet autoritas, ne quid practer autoritatem sedis istius illicita praesumptio at/tentare nitatur, tunc pax ecclesiarum ubici seruabitur, si rediorem suum agnoscat uniuersitas. Haec cum hactonus inuiolabiliter fuerint cui odita, Hylarius Arelatens y 3 sis,
202쪽
sis, sicuti uenerabilis uiri Leonis paps Romani fideli re/latione comperimus, conturnaciatis illicita quaedam praesumedo tentauit,&ideo transalpinas ecclesias bos minabilis tumultus inuasit, quod recens maxime testas tur exemplum. Hylarius enim, qui episcopus Arelaten sis uocatur, Ecclesite Romame urbis inconsulto pontifice,iudicia, siue ordinationes episcoporum sola temeristate usurpans inuasit. Nam aliquos inuitis, repugnantibus ciuibus ordinauit. Quod quoniam non facile ab his qui non egerant recipiebantur, manum sibi co traσhebant armatam, &claustra murorum in hostilem morem, uel obsidione cingebat, uel aggressione reserabat, ad sedem quietis, pacem praedicaturos per bella ducebat. His talibus,5 contra Imperii maiestatem, Sc conrtra reuerentiam Apostolicae sedis admissis, & per ordi, nem Urbis Papae cognitione discussis, certa in eum, &de his quos male ordinauerat, lata sententia est. Et erat quidem ipsa sententia per Gallias etiam sine imperiali
sancitione ualitura. Quid enim tanti pontificas autoritasti in ecclesiis non liceret Sed nostra quo pra ceptio, ac ratio probauit, ne ulterius nec Hylari, quem adhuc
episcopum nuncupari sola mansueti praesulis permittit humanitas, nec cuiquam alteri ecclesiasticis rebus arma miscere, aut praeceptis Romani Antistitis liceat obuias re Ausibus enim talibus fides, Soreuerentia noliri uios latur imperii, nec osculum quod est maximi criminis submovemus Verum ne cuis saliena inter cescitas turba nascatur, uel in aliquo minui religionis disciplina ui
deatur Graec perenni sanctione censemus, ne quid tam episcopis Gallicanis, quam aliarum prouinciarum colastra consuetudinem ueterem liceat sine uiri uenerabilis
203쪽
DE DONATIONE CONSTANT. Papae Urbis aeternae autoritate temptare. Sed Eoociis
omnibusci pro lege sit, Quicquid sanxit, uel sanxerit Apostolies sedis autoritas, ita ut quisquis episcoporum
ad iudicium Romani Antistitis euocatus uenire ne loxerit, per moderatorem eiusdem prouincie adesse costatura eruatis per omnia quae diui parentes nostri Roma, nae ecclesiae contulerint. Dat V ID. Id. Iuli Roma Valentiniano Auz. Audisti,neclara audisti Valentinianum non secus quam Constantinum de Petri, ac successerum maiesta teo principatu privdicantem, ac statuentem Constanstinus oraculum, siue constitutionem edidit, ut omnes Ecclesiae gentes, ac nationes omnes, hanc habeant ut caput, sontemo religionis Idem scripsit, expressit*va, lentinianus post imperium Constantini paucis annis. At obserua quod ait ad postremum Seruatis pero/mnia, quae diu parentes nostri Romanae Ecclesiae conitulerunt. Qui sunt enim diu parentes ipsius Ualenti,niani,cum ante eum floruerit ovinianus qui duos menses imperauit id tam paucis diebus potuit consem re Ante Iovinianum rerum potiebatur Iulianus Apo stata Christianae religionis atrocissimus hostis Ante Iulianum Constantius filius Constantini pene Arrianus Cadit igitur ista appellatio DIVI PARENT E sNOsTRI, duntaxat in Constant num is unus connilit omnia Romanae Ecclesiae asseruit eius principatum. Respexit igitur edi filam Constantini cum haec scriberet Valetinianus optimus princeps. Sed non ne eadem re liqui prisci Imperatores, omne* Imperiale genus sta tuerunt,pie ac sanIte,sedem diu Petri vcnerates, ac di,
diis Constantini subscribentes Nam quid Galla Placia dia
204쪽
dia maxima, ac piissima imperatrix scripsit Gallassa cidia Augusta, Heliae Pulcheriae piissimae Augustae fistiae: Igitur tua clementia secundum catholicam fidem quod semper nobiscum fecit, conspirare dignetur, ut quicquid in illo tumultuoso miserrimo is concilio, id est Ephesino constitutum est, omni uirtute submoueastur,dc omnibus integris permanentibus, ad apostolicae sedis examen in qua primus beatus Apostolus Petrus,
qui etiam claues regnorum coelestium suscipiens, sacer dotii principatum tenuit episcoporum causa mittatur. Adnotasti uocem Imperialem consonam oraculis
Constantini, Sacerdotii principatum a Beato Petro Romae positum,administratum 1 fuisse:huc omnium Epi/scoporum causas mittendas esse: id aliud est apud Constantinum Agnosce ex similitudine sermonis inse/cutorum Imperatorum, quid Imperator Constantinus
Prosequitur in eisdem Imperator: Domino meo Theodosio gloriosissimo uictori ac triumphator pei petuo Imperatori & patri Victor Valentinianus glo/riosus semper Augustus,&filius Fidem a nostris a ioribus traditam debemus cum omni competenti des uotione defendere,& dignitatem propriae uenerationis Beato Petro Apostolo intemeratam in nostris tempo/ribus conseruare quatenus Reatissimus Romanete ciuistatis episcopus cui principatum sacerdotii super omnes antiquitas contulit, locum habeat, ac facultatem de saacerdotibus iudicare. Hec quo P quam clara sunt, quam omnem uetustatem exhibet nobis iuni adhuc eo tem
pore religio Christi, ApostolorumΦ, dicatio, & cu
205쪽
Uetru ac Paulus Romae populos erudierant. Restabat mite nauta bustiona inum uocis eoruni ima udis imperatorem, Fidem a nostris maioribus traditi ipsius Valentiniani,nisi Constantinus, quod omne eius
genus uid ste Valentiniano a es
tatem, lectis,principatum uenerationis,pleta s,obiera
uantia , esse in diuo Petro: retinendum esse summa opum ui Retineri autems conseruara , si successorem habeat locum, facultatem p de cunctis sacerdoti bus e tota religione iudicandi. Huic antiquitatem contulisse principatum sacerdotii Antiquitatem, nempe Constantinumfocilium Nicenum,& ante hos,omnes quian religione Christi floruerat Cernis insecutos m/Peratores constanter asserere, ac pro sacrosanctis habeare qua Constantinus edicto decreuisset. Huc enim respiciunt alentinianus,Galla i Placidia,reflectentes acie ad ea, lualde maiestate ac principatu Petri magnus lini Perator cu omni antiquitate costituisset, nodicasset, bubiicit Galla Placidia Domino meo uictori Theodosio triumphatori semper Augusto filio, Galla Placidia perpetua Augusta mater eius Arbitrui unius hominis qui in synodo Ephesina ciuitatis odium contentiounes potius exercuisse narratur, militu praesentias me,
tu appetit Costantinopolitanae ciuitatis episcopum Flauianum, eoquὀd libellum ad Apostolicam sedem moierit, ad omnes episcopos harum partium per eos qui directi suerant inconcilium reuerendissimo episcopo Romano,qui secundum destinitionis Niceni cocilii consueti sunt interestς Domine sacratissimefit uenerabilis
206쪽
1 8 AUG. TEUCHVS IN MAV . A L. Imperator Hac ita gratia,tua mansuetudo tantis rursbis resistens ueritatem immaculatam fides,o catholics religionis seruari praecipias,ut secudum formam ac dis, finitionem Apostolicae sedis,quam etiam no tanquam praecellcntem similiter ueneramur,in statu sacerdotii Disso permanente per omnia Flauiano, ad concilii Apostolics sedis iudicium transmittatur,quam Primus ille, qui Melies claues dignus fuit accipere, principatu episcopatus ornauit. Quem scilicet decet nos huic maxima ciuitati, quae domina est omnium terraru inimii bus conseruare. In his,ut cernis,praedicatur,declaragtur principatus sacerdotii, ac episcopatus fuisse in diuo Petro, hacc maiestate ac praecellentia sedem suam Romanam liciuitatem eum ornasse ornauit teste Imperatrice sedem Apostolicam & Romana Ecclesiam Petrus principatu ac maiestate episcopali, ut esset successor suus ceu Rex Imperator episcoporum, dominus religionis, PrincepS sacrorum. Hanc esse praecellentem interris maiestatem, quam ipsi quo Imperatores uenes
rentur, adorent. Hanc maiestatem at excellentiam Petrum Romae donasse: ut quemadmodum domina esset omnium terrarum, sic omni religioni dominaretur,mnia jeius nutu regerentur. Quid aliud locuta est Im, peratrix, quam Constantinus Quo quidem uerissitne probatur edidisse eurn,priuilegium illud.
Ad postremi proferre libet quod Imperator Eous
cum Armcnis,uniuersoc Oriente,ueteris Ecclesiae conia sum, M psius magni Constantini decretum confit mantes, in concilio Florentino unanimiter dixerunt:
quae tim consentiant cum magna mirabilis illius edicti
parte, profectὀ reliquam partem unius, eiusdemq; austoris
207쪽
tuam Apostolicam sedem, Romanum pontificem muniuerso terrarum orbe habere frieipa . ipse CPem principis Apostolorii,&ueriina Christi uicam utrem,ac praeceptorem existere. At p ipsi in beato Petro
doniino nostro Iesu Christo plenam potest tetra
tam esse pascendi,regendi,gubernandi uniuersalel caelesiam, quemadmodum in acitis uniuersalium conciIiorum, sacris canonibus cotinetur eoe erymirum posteriores Constantinopolis Imperator es una ei, uniuersa i scia decreuisse consessos p esse hanc decreti Constantini parte, quandoquidem maiores non minimpie cosessi sunt. Siquidem Andronicus imperator, uitioruit anno domini millesimo duccntesimo septuppesimo primo,ab huac lucclesimo septuagcsuno sexto tempore Ioannis uigesimi primi, i in de religione disquisistio incidisset,c5cordiam , cum Romana Eces super omnibus firmassent,praeter Ptera, haec ipse sinperitor in amplissima epistola,quae est in bibliotheca Palatina
208쪽
boc, plura alia, quorum sensus est: Haec similiter sacrosancta Romana Ecclasia supremum absolutum principatum, potestatem c super uniuersam catholica Ecclesiam habet: quam quidem potestatem in seipsa iu/re,& humiliter agnoscit esse, atque accepisse cum plena autoritate ab ipso domino in beato Petro Apostoloruprincipe, ac uertice, cuius Romanus pontifex est succes,sori Et quemadmodum praeter alias ecclesias habet postestatem de fide iudicandi Sic & si quae de fide subortae fuerint questiones, huius iudicio distbluenda sunt. Ad hanc unusquis uexatus prouocare potest, & in omni bus causis, quae ad examen Ecclesiasticum spectent, ad huius iudicium potest quisq3 recurrere: Et huic omnes
ecclesia sunt sublactata Hac Imperator Andronicus, consentiens cum superioribus imperatoribus. Sirniliter patriarcha cum ipso imperatore in sua epistola scripsit,
Paulopost. ἄκρον 3 τέλειον πωτων κατ ει o ἀρχην Elia principatum sedis Apostolicae confitemur, agnoscimus, amplecti mur,&uolutarie suscipirnus: Et ad huius obedientia uoluntarie uenienteS, eam amplectimur, Minuiolabiliter seruare promittimus,&confirmamus. Haec scilicet leo
mana sacrosancta Ecclesia supremit, absolutumcl habet principatu ac potestate. Et quae sequutur una cu Impe
209쪽
DE DONATIONE CONSTANT. ratore. uero reliquae cotrouersia principio coma memorata dissoluatur,omnibus modis falsum est idb; tibi,S Nicenu conciliu,&historia claru reddent Co
cilium Nicenu prs fidente Sylvestro Ecclesia non suisse
celebratum Iulius enim poli eum tertius floruit eueipsum concilium Falliturcpineo historia tripartita exeoq; error perspicuus,quὀd scribat,eum concilio inter/elie praesenectute non potuisse. At eundem scribit post concilium quindecim annos uixisse. Hoc cum exi uolabore possit refelli,nec longiores probationes requis rat,omittam. Nec uerum est,in principio imperii Con/itantini Sylvestrum Ecclesiae habenas tenuisse. Quod si etiam uerum esset,cum uiginti quatuor annis priosuerit dyluester, potuit facile una cum Constantino ab initio Principatus peruenire ad annos cocilii quandoquidem onstantinus triginta annos, Eusebio teste, imperauit. inchoante igitur utrocp eodem tempore suum principatum,anno autem quintodecimo,uel circiter, nstanti
ni concilio inchoato,nonne supersunt Sylvestro nouem anni post concilium Est etiam testimonium sextis, nidi,acitione octaua, Cum Amus inquit diuisor atm paratitor trinitatis insuirexisset,continuo Costantinus seni per Augustiis,&Sylvester laudabilis,magnam,at inssignem contra eum in Nicea synodum Ogregauerunt.
Dediscessii ex Vrbe cum ipse imperator ueram, ingen
tem, maximeq; impellentem causam reddiderit: quos
alios nos audire fas est,eos opponere uius uoci ipsius autoris Cum alioquin multos hostes Philosophos, Ac Historicos habuerit eo tempore Christiana religio, qui
de ea multa cotrauerum scriberent MaximeΦ tunc ab inimicis reces,inualida, nondum regina oppugnaretur. 3 Pronun
210쪽
Pronuntiauit ergo Constantinus: Quoniam ubi princis Patus sacerdotum, Christians religionis caput ab imperatore coelesti constitutum est: iusium non est, ut illic
imperator terrenus habeat potestatem. Quae potuit
esse maior causa Si qua prolata existimata ei alia discessus eius ex urbe id faelum est partim ab impexitis,&ignaris huius rei partiin ab inimicis Christianae relis gionis,qualis fuit Iulianus, Porphyrius cp eius familias ris, Libanius, multi , alii Philosophi, R Rhetores,qui
bus cum continentia bella Christianis intercesserunt Quae res impulit Lactantium , ut opus aduersus hostes
conscribens, tuas quasi acies instrueret, alteram contra
philosophos, ex inani sapientia in Christum uirus estundetes: partim aduersus inepte superstitiosos Sed acrius bellum fuit citra philosophos. Quot scelera Ozimus aduersus Constantinum, simili atque Iulianus impulsus
odio, conscripsit. Videbant eum templa Deorum uera tentem,nouam religionem quam illi deridebant,barbaram. superstitionem appellabant, ubique erigentem, Per omnes nationes mirabiliter augentem. Partim igitur ignorabat causam discessus ex urbe, pro se,ctionis in Thraciam: partiiri maligne supprimebant, aut uera cauν
iam silentio prietergressi, aliam absurdiorem asserebat. Id etiam a nostris peccatum est, quale fuit a doctissismis proditum Aum filius Constantinus a Nicomediensi Eusebio fuerit rebaptizatus, patrem id fecisse. Similes igitur fraudes commeti sunt,nescio qui scriptores ignorbiles de eius discessu. Super quibus ego, ueluti falsis, alique explosis, nil amplius addam. , Quoniam autem superius eam edicit partem , argus menta, testimonia ueterum Theologorum probabat a Con