장음표시 사용
21쪽
I N. utpote a summo, sanctoci pontifice Rin concilio productum. Vetustatem autem arguere historiamust ad tempora Constantini attingere. d. Fq. Eusebi testimoniti de historia Sylvestri qui de successoribus Apostoloru scripsit, Min his de Sylvestro Pe/tri succestare in qua est baptismus Costintini. 96. DApud Greco historiam Sylvestri haberi sumin fidei, prosertur pia historia nuca de lepra Constantibni,de iis expiatione. GConfessio Constantini Grece, cui adiuncta est donastio. '' IEx hac cosessione manifestam esse eximiam Costantini pietatem Examinatur ea ipsa consessio,in qua Consstantinus totam historiam recenset,de uisis Aposto/lis, de lepra mundata, de donis quae ipse obtulit licclesiae. ios. 13
Comprobatio huius priuilegia,seu pagina donationis, ex Graecorum testimoniis, qui summam his fidem habuerint in quo praesertur Ecclesia Romana cuias
Testimonium Caroli Magni ex libro eius de Imaginis bus, de maiestate, ac principatu Ecclesiae Romanae, ut consentiat cum decreto Constantini, quod in cau/sis fidei ad hanc sedem sit recurrendum utic onmes gentes debere sese adiungere. m. coTestimonium Athanasii , qui floruit eodem alc genus Constantini tempore, de principatu Romanae sedis
quantopere consentia cum Ostantino,decretumsseius confirme uerum* comprobet. ii'. σι
Testimonium Theodoriti de Romanae sedis maiestate ut diarat decretum Constantini. ias sab Conci
22쪽
Concilium Nicenum idem statuisse, to Costantinum suo illo decreto de principatu Romana sedis, quo
decretum ipsum uerum esse probatur, magno Constantino perscriptum. 3Ι. MQuae scripserit Ioannes potise Iustiniano Imperatori de statutis principum pro Romana sede, quo plane statutum seu decretum Constantini innuituri Anactetus uetustissimus pontifex, quae audierit a Pe/tro de principatu Romanae sedis, quae suo illo decre/to seu priuilegio Constantinus expressio, a sanetis Theologis edoctus. 33 . 61 od habetur in edicto Constantini, eum tenuisse frie/num equi summi pontificis , ossiciumc stratoris exuhibuis e probari uerum , quὀd arteri Imperatores idem postea fecerint. H. sis Ex eodem Anacteto,Principatu Romanae sedis non ab hominibus sed a Christo statutum fuisse. 31. ς Quae scripserint prisci, ac sancti Theologi , ut Cyrillus Alexandrinus,&Hierosolymitanus,nec non Maxis mus de excellentia sedis Apostolicae similia his quae
decreto suo complexus est Constantinus lsi. σ3
De his quae de Romana sede sanxit Concilium Nicenuqua Constantinus expressit ad unguem edictio seu priuilegio, eodem spiritu atque sancti patres alius. De Melchiade quod protulit Laurentius, quam in eo deceptus sit, qui putauerit uerbis eius pontificis seν se priuilegium consutasse, falsumin probasse Cum potius confirmauerit,uerisisti nurnc ostenderit. Deuceptio eius de Melchiade, qui de Costantino scrobere non potuerit. - το
23쪽
Ea tuae deliinoria Sylvestri, de priuilegio illo
stantini Gelasius testatus est, id , ex uetustis auto
INicolaum primum,antiquum, ac persanctium pontifi/cem appellare in suis epistolis Sylvestrum, magni Constantini baptizatorem: quo ueteris ac docti pontificis uenerabili testimonio historia de Sylvestro in baptismo Constantini uera probari. ψ9. 'a
Testimonii Damali prisci ac docti, simul* sancti pontificis de historia Sylvestri, de Baptismo Constant Dii deci eius priuilegio. 9. 3De his quae salso calumniatores de Constantino prosdiderunt,pr sertim impius Iulianus imperator,qui eum crudelem, sanguinarium, barbarunas appellas uerit que in faciem ipsius Iuliani a principe Arternio refelluntur: qui testatur: Costantinum uidisse signucrucis in coelo, cum contra Maxentium constitisset, omnemi exercitium,signum uidisse, iterasci te is se. De Faustae,5 Crispi caede. - ψQuod hon omnes historici causas discessus eius ex urbe aut nouerint,aut descripserint. . 1 Constantinii uiso crucis signo,profligato p Maxentio, non continu syncere Christianum suisse, id appa rere ex arcu triumphalivioni , sed chim baptizatus est a Sylvestro. 11. GNon distulisse baptisma Constantinu usep ad suprema vitae meta: non potuisse sine baptismo interesse con/cilio Niceno,cum sanctis patribus preces habere: id diuinos patres non suisse laturos. i 16. 77 Constantium sim fuisse supremo uitae limine baptiza
24쪽
I N E . Alia uerior causa, cur quidda errauerint serentes supre/mo uiis tempore ab Arrianis Constantinusuisse ba, ptizatum quod id filius eius Constantinus peccaue/rit,que Eusebius Nicomediesis rebaptizauit in. Quem baptismum Constantini supremo uitae tempore quidam dixerunt, suisse potius balneum calidarum
aquarum,recuperandae ualetudinis ergo. 18. 8o Veru eius baptismu,omnibus testimoniis,ac ratioibus collectis fuisse cum baptizatus est a Sylvestro. 18.2i Pulcherrimum huiusce rei testimoniti Theophanis ueteris historici qui reliquos secus scribetes refellat,Arsrianorumq3 commenta contra Imperatore detegat. De constitutionibus concessis Melchiadi. v. 8a Zonaram item historia Graecae scriptore eadem testa ri,totamcphistoriam Sylvestri recensere Leandem assirmare,quae de Faustae 8c Crispi caede superius aOseruit Artemius. Du. 83 De maiestate sedis sancti Petri ex Ioanne Chrysosto/mo,qui mirifice congruatoim decreto Constantini, quo decreuerit,quar apud sanctos superiores theologos summo consensu celabrarentur: quaeq; ab inse cutis post eum theologis eodem consensu confirma ta fuerint. 61. 86Eo summi, ac doctissimi , necnon uetusti theologi testi, monio probari , Christum tradidisse in manus Petri
uniuersum terraru orbem, quem pasceret ac regeret. Hanc eius esse sedem ac potestate,quae terraru orbe
coplexus sit quod prospexit Constantinus:ob id nomiruesse tam praeclarii priuilegiu edidisse. 63. 81. Cyprianum item uetexe Latinis theologum testari caν putreligionis esse Petri cathedram is casArgum
25쪽
Argumentum ex Palatio Lateranesi, quod post discesisum Costantini continuo sit a Pontificibus habitatu decretum Constantini esse ueri tanquo fatetur se pa/Iatium Sylvestros silccellaribus , immo Petro reli. quille id, epistolis imperatorum de eo palatio quod pontifices inbabitent. 69. 87 Nicolaum primum dicere in epistola Ecclesiam Latera nensem uocari Constantinianam ab autore i a. 82l d Ebura, beta test ira oratu Valentiniani Imperatoris, aisque Gallae Placidia depici cellentia sedis Apostoli. ca cui maiores supremu uenerationis honorem dea tulerint. Maiores autem esse ipsum in primis Con stantinum. 73. 89 Consensus S consessio Imperatoris Costantinopolis, Momnium orientalium, in concilio Florentino, de principatu, Sc maiestate Romanae sedis super omnis bus Ecclesiis inniin religione. 78. 'o Similis consessio Andronici imperatoris una cum Pastriarcha. Dissoluuntur quaedam aliae Controuersiae Principio commemorate. Cur super discessit Costantini ab urbe multi tacuerunt. 79 9l Argumentorum aliud genus, quibus probatur, omnia occidentalia regna antiquitus esse sedis Apostolicae, eoq; probari hunc dominatum ab illa Coliantini donatione professitum esse,e ueteribus sanetoruin Pontificum registris, inc priscam pontificum sanctita,
tem agnam erga eos Omnium regum ac princi pum reuerentiam redoleant. 3 a. 'a
Ex registro, siue sanctis epistolis Gregorii septimi, o nania regna Hispaniae iam inde ab initio suisse sedis Apostolicae is M
26쪽
Regnum Hungaria esse sedis, Apostolica .eiusdem Gre
gorii testimonio:qui etiam testetur,omnia nobilissisma regna subiecta esse sed Apostolicae Rc.s Regnum Anglorum antiquissina tempore Romanae sedis fuisse, ex codice Epistolarum Alexandri tertii.
Regnum Danorum haud secus subiectum esse, ac uecti gal pendere sed Apostolicae. 89.'σRegnum Ruscite esse iuris Romanae Ecclasiar. 'O.9 7 Regnum item Croatiar Dalmatia sanctae Romanae Ecclesis esse,ex priscis,reconditis , literarum moniu
Regnum Aragonia esse sedis Apostolicae. 93. 'Regnum Poriugallia ,seu Lusitaniar,esse sedis Aposto
Regnum Boemia subiectum esse, ac uectigal pendere Ecclassi Romanae. 96. OtSuetiam. Noruegiam esse regna illius fandi e sedis. Regnum item Dati multaq; alia io3Aliud item argumetorum genus,uera suimeriti sanxit decreto suo Constantinus de maiestate sancti Petri successorum super omni terrarii ossi omnibuscra principibus, quod Petri successores sancti pontifices non sint uerit contra eges quod principes pessim
tentiam excommunicationis proferre,summa. ani ma praesentia gubernaculis deturbare,corum diam, tales ad meliores transferre,pontificum qui hcc feces rimi quasi catalogus.
Quod ea que Pipinus Carolus Magnus, en ur
othoi Imperator Ecclesia dederunt,exantprius Ec
27쪽
lestae sed a Barbaris occupata, ab eis restituta sunt reginae. za.io1 Testimonium Nicola primi de Romana sedis firma aeperpetua maiestate, de priuilegiis aeternis ei a Deo
Concessis. zo3.io Probatur ex stylo donationis, seu priuilegii contra Laurentium,uere seculo illo Constantini scriptum, edi/tumcl fuisse,cum eius aeui imperatores non aliter lo/cuti sint,ex eorum antiquis epistolis Multacp exem9pla locutionum illius temporis. O. . io 7 Peroratio super ingratitudine,ac caecitate, salsis p asser. tionibus Laurentii. 2C8.lo2 Testimonium Ioanis Ioviani Pontani de moribus atq; ingenio Laurenti Uallensis asa io Sententia Priscorum in eos qui inmis pontificibus obloquuntur. De Roma, ex priscorum monimens
29쪽
E Laurentius Valila de falsa donatione Co
stantini disseruit, propositurus,eacpnia,quibuscunci potero uiribus ostesurus,in primis commemorandum mihi existimavi, plero6que ad styli acerbitate, L historias ct atroces scrisbendas seipsos perpulisse non tam rationibus, ac ueristate, cui dandam operam omnibus modis censuissent, quam sinius odio, ato ut illatas a principibus referrent ingratitudinis iniurias Ido maxima interdum mala, magnu dedecus attulit principibus,quibus mulio quisdem auro cicatrices illas, notas p in sempiternum tenυ pus scriptoribus inustas, ilus a Laurentio Ualla imprimis peccatum esse memosinae proditum est: luarcii in Rom. Pontifex,qui tunc re rum potiebatur, beneficiis quibus forsan non esset im
30쪽
E V . TEUCHVS IN LAV. V A L dignus,minime assec
tus, Mad Regem Alphonsum Pontificis hostem profectus,non tam aduersus priuatam persona, quam ipsam diglaitatem inue Rus est: twde Falsa donatione libruconscribens,omnes hic odii,S iracundiae suae uires effudit, aduersus ccclasiae dignitatem irritatus, at i doloris, quo quidem arderet, impetum, contra insontem uel
tens, simile quid perpessus , ut si quis ab aliquo igni lae sus aut laesus a Sole, totum ignem, & Solem tollendu emundo persuadere niteretur. Aut qui insano impetu, tu retic similis, patrem matrem aut amicos in conspesctu uerberibus appeteret Seu qui non malos oratoreS,
sed orationem maledictis incessat. At irat, ut scriptora grauissimus ait nihil est credendum. Ipsa quinetiam scriptoris natura facile probare poterit , qua scripsit, ab inirnico animo profecta esse, qui fuerit alioqui ma/udicus, ac petulans,qui se continere non potuerit, quin sagittas se habere paratas iactauerit quibus configeret Christum. Quod Pontanus retulit in eo quem scripsit de Sermone. Facile igitur effectum est, ut nihil non acerbum in Ecclasiam statueret De Laurentio quoque id eruditorum consensus reor iudicabit eum quidem, ut ferebant tern pora eruditum suisse, multumin in ob, seruatione Latinae linguae studiosis profuisse,sed ei co
piam defuisse, qua depclleret, si qua in literis ac in Theologia ei suborta esset dubitatio. Quale de Sole
Martii mensis ferunt Medici habere eum uim humores disra luendi, ac commouendi , sed non exiccandi: ob eam scausam exitialem esse in animos sispe non tam imperitorum, quam eruditorum , dubitationes inci, dunt,quas propter rccQnditaru rerum inscitia, intimaιruml