장음표시 사용
71쪽
etiam, quas uni Matth. X, 34-37. aperto brevi ante Oxtremam d mam κατα-ρε- a Domino depromis, uua brevitis at eontextu multo sane accuratior eonsignavit o. XII, 1-M. ita ut hae Servatoria verbε amatthaeo propter eorum nove atudinem eum v. 7 sq. uioloe interaeris eas videantur. Iesu monitum Μatth. X, 38. quod di c. 16, 24. f. Luc. 9, 23. 4, 27. a quidem utitur indolo, ut pluries ab Illo repetitum se possit interim ob effati formam σταο oaeriori, quo Dominu Mucia mortem jam definitia praedixerat, tomis flori Mignandum so vi tur, nisi libentina onjeceria, dictionem aliam ex eventae domum originom traxi Q.
Deinde p. 308. cito pereontatur en Schulgius, ,sitne probabile. Matthaeum Apostolam, ni amplius, quod de se litoria manaarat, ha,
buisse praesertim quum bono at animadvertendum, illum ex omnium aenisnua intor populare fuisse versatum, hisquo auum acripsisse evangelium, quibus incognitus M. non potuisset, quibus personam suam oecultandi causa excogitari prorsus eaueat, quida quod ne
fieri quidem potuisset, neque vero etiam in Iibro ipso talia consilii vestigium oecurrere , quam nomen sibi fuisse Ματθα ι ι τελώνης et a Christo ipsum eas vocatum O. IX, 9 et X, 3. Ouia quaeso, illo inqnit, ita de se pa locutus sit, etiama lectoralius accuratius Eprodere noluerit Longe clarius perfectiusque huius postoli lecti nem literia consignarunt Mareu et Lucas. Quibua videlicet Μalthaeo illi et Levia nomen eundemque Alphaei fuisse Iiam,maostro in domo aua parasse convivium etc., accepimus ). In recensu reliquorunt elian Apostolorum plura eaque accuratiora Μarcus et Luca exhibuerunt, QuatuMatthaeus v. o. Salvatorem Petri cognomon Simoni dedisse, et Jacobum Ioannemque laatres compellasse Boaνεργὲ - οιοὶ βροντῆς etc. os Μare. III. 14 sqq. Luo. VI, 1 sq. His en Sehulati observationibus addamua licet Ioannem apostolum et rerum narratarui spectator in notitias saepenumero advorsisse peciales, quae apud Matthaeum
plerumque desiderantur ita e g. Joanne erodidit o. 8. 10. PB-.trum misso, qui, a Icho dextram aurem deaoenorit apud attha um e. 26. 5 legitur modo ali τῶν -- Ἀσου. id uater I. I. p. 62. Porro solua Ioanne erucis insoriptionem exhibuit inlogram . 9. 20.e pl. I. ire profecto Matthaei lacum e. IX, 9 in utramque partem interpretati sunt V. docti, aliis nimirum Matthaei vocataona ad Apostolatum maius ommemorata haud o ouro indicara, Matthaeumam evangelii . . auctorem aut ex quadam ista induis, vomis --
1 Neque enim vaenresellio, an lethaelis onieeturae vid. ini. inam. . . II. p. 93 innixo, sub Levis et Matthaei omiuibus diversa persona tutellige.-das esse proarenti sentiri nos posse, iam supra ,1 not. 3. innuam a.
72쪽
Horata oontrarium clueero, opinaisubris. Quod ad priorem attinet aententiam, monemris, narratione fusiori nulla ratione confirmari, a thaeum p. evan lii eos auctorem, quum et aliae Apostolorum vocationes aeque enarrate in eodem evangelio reperiantur relata e g. e. IV, 18-22. - H deuretonius V. S. obsarvatiani Von Schulnii supra excitata opposuit in diario laud. p. 395 sqq. vll. p. 180), Joannem de ana eleetion aeque parum retulisse, ac Matthaevum, o non Benia litis in L l. p. 574. animadvertit: ,si Matthaeus d. Apostolis atque primis do ε ipso plura prodidisset, libri suppositata suspieio injueeretur.' Verum enamVero, uninio sedulo emansis, aio de via loris Μatthaeiana statuendum esse putamus. Negari quidem nequit, in loco illo interpretando haud parum pondere iudicium a cujusvis aena subiectivo interim neque cum uerihio in Ll p. 31. in verbis opinamur, simplicissiniis 'Aκολούθs μοι xia ἀναστὰς με Θησεν aure, vivia
dissimam emer possumus rerum speetatoris avτωφίαν, neque onmHeydenreschio l. I. p. 397. et Thellio l. l. p. 202. , modestiae Apostoli vestirsutii Locis autem Matth. IX, 9 et Io. I, 35 sqq. comparatis,
nobis certe luculenter patet, quaenae ac qualia sint verba testis oculati, quaenani ejus, qui rebus narratis non interfuerit. Qua de ausa eteas non licet, Μatthaeum eadem se occultasse modestia, qua Joannem . nam huic sententiae cum totius orntionis tenor, tum vera testia oculati indoles adversatur quae quum ita sint, parte altera urgeatur ne necesse quidem est, lyratthaeum . . tertia persona de se locutum esse, uod iam Faustum Numidam, antiquummanichaeorum sodalem eruditissimum, offendit of Augustin. contri Faustum L.
XXXIII. . . in Opp. Vol. VIII p. 32'. 30. d. Benedictin. , praesertim quum adversarii similia veterum afferant exempla e g. Julii Caesaris, Herodoti aliorumque, id Dan. 1, 6. Ier. 32, 2I. Joan. 13, 23. 8 16. 9. 26 21, 7 20. ). id supra g. 33. Faustus et alia diff- enitates authentiae evangelli Matthaeiani obstantes excitavit interea sinolis modo aequievit signiscationibus, neque vero etiam Ionsius progredi commode potuit, quum authentia librorum anonis . T. temporibus Illa nimium firmiter jam esset saneta et stabilita. Da noM. e. authentiam evangeliorum detrectare tentavit sagaci titulorum expositione praepositionem cilicet πιατ remotiorem tantummodo significare Apostolorum auctoritate ' vid. Augustin. in I. I. L. XXXII 2 in Opp. Vol. m. p. 320. d. citi coli. L. XXXVI. c. a. Ex io vero observataon nihil eoluo posse eontra evatirlii nostri authentiam,
a Laudine eeae qua Oremariti 1 introit inti ad tuum A mistis Ioeliin iis obseaervavit verbia hisee: Maud miae hoe quidem remissae ensend is est , uatiatis: quod nescio inquit, utrum de errore imperitiae dixerit Faustus , an de errore lanaeiae. Sed non usque adeo imperitum putaverim, ut nec merit, nee audierit, solere aeriptore rerum gestarum, aetim in suam Personam venerint, ita aepeὶ contexere, tanquam de alio narrent, quod de se narr*nt. -- Sed quum 3 viiquae Matthaei, quem perhibent narratione non minus sint obliquae, id est, qua ea ipse .e. - to. -- Minerint, erem variis. ν---- vidi----,emus aeutissimum haeretica n.'
73쪽
nemo non ignorat, quamvis chermann as in . theOL Betria e T. V. fago. . p. 15 sqq. et Anonymus qua latra in . et r. . ei ird desvet nun n. Deillien' in . Relig. XVI. 1 sqq. eidem argumento institerint. Longe veriorem tituli evangeliorum interpretationem exhibuit Frit8schius V. S. verbis: Evangedi uni prout id literis Consipitiavit Matthaeus, vid. eius Comm. ad Matth. p. sqq. . ita ut non antum Praedicetur auctor, e simul etiam innitatur, unum idemque Christi evangelium a pluribus esse consignatum ).f. 46.
Iam vero progrediamur ad materiam longe uberiorem et gravissimi sane Oment ad nostram de authentia evanuelii Matthaei atra sen- letitiam confrmandam. Scilicet p. 30 sqq. sanFula recensuit Ven Schularcius exempla relationum a Matthaeo duplicatarum et multitiplicando auctarum, quarum lis C a Pud Ceteros BV angelias las relationes simplicius enarrata leguntur. In univer-εuin iam supra g. 38. n. ludicium noStrum, quantulunacunque sit,
hac e r adspers1mus. - Scholius Cel. in L L p. 76 sub lit. d. verba deprom sit, nubis certe improbanda, haecam,quod illa potissimum dicta, et eventa attinet, quae p. Matth dicunt narrando aucta fixe dunti ,, Cata, pluribus quidem locis omnino non est, quod dubitemus, idem , 'matum v. C. Matth. 17. 20. 2l, L saepius enuntiari eandemqueor in v. c. Matth. 9, 33 sqq. 12, 2 sqq. similiter his accidero po- ,,luisse, etsi apii alios evangelistas semel tantum narrata suerit. uod ad hanc sententiam in universum itinet, optimo jure Verbis uti ii iur Oedigeri, qui de Fritnschii V. S. sententia, an Comm. ad Matth. Prolog. p. XXIo eadem anaplectente, haud immerito: ,omni . ni fallor, probabilitate destituta sunt. vid scriptum Rud. p. 8. Di l . Porro reputa quaeso, loca ista, a Ven Sebuit ex Citata inter permulta longo graviora minini esse momenti Vid infra . Pari modo advs
satur Theilius, in diario L . IL p. 18 sqq. . Quaestioni autem ab
illo objectae, , num duplicationes ista de tridustria ac consulto factas sint sic respondendnm esse arbitramur. Videntur quidem primo ob tulit Salvatoris praeclare facta duplicando opera data mirabilius esse
reddita, veluti jam Herderus vid Opp. Om. XII. p. 34 sqq. duplicali utibiis miraculum fuisse anctum Contendit. Atqui non videmus, qui tale consilium uni simplici e Prob. Vangelia craptoris nitito conciliaveris. Rem potius ita explicandam censemus. Duplica tionum origo nostra sententia in indole atque natura traditionis evangelicae, ore 2
74쪽
minum propagatae, quaerenda est. In hac enim una eademque ea re quentius enarrata, paulatim in circumstantiis to haud raro plua minusve mutata, in duo facile excrescere potuit facta. Tum vero etiam in traditione evangelica iam aevo apostolico studium Propalam conspiacitur res gestas augendi γ amplificandique Firmissime autem ha e&eitur observatione, scriptorem evangelii Matthaeiani nullo modo mbus narratis testem oeulatum interfuisse, sed potius de traditione evangelica, ex qua hauserit, seriori dependisse. Hvdenreichius oontra in diario L p. 401.), hujusmodi duplicationes apud reliquos etiam evangelistas occurrere, assirmat ubi apud Matthaeum relata simplex leεatur, v. c. uo. XXIV, 4 duos commemorari angelos p. atth. XXVIII, 5. et Maro. 16 5. modo unum daemoniacum, de quo Marc. I, sq. Luo. 8, 27 3g., eadem fere loquentem introduci quae et alius daemoniacus, cujus apud atthaeum nulla fiat mentio, secundum illos dixerit, coll. N arc. 1, 24. Luc. 14 34; bis Dominum apud Lucam Hierosolymorum eversionem annuntiasse e 10 4 sq. 21, 5 sqq. ubi Μatthaeus postremum modo vaticinium exhibuerit; porro
eadem vel simillima Iesu nata repetita legi, cf. Luc. 9, 26 oost l2 9; o. 11 43. eou. 20, 6 o. 3. 5. Oll. 14 5 et Μatth. 12, 11. 12 c. 14, 11. ou 18, 14 e. 17, 24 colL 21, 35; quin adeo apud ipsum Ioannem . . . , M. costis, 38 c. 7, 33. 34. coll. 8, 21 e. 8, 12 coll. 12, 46 o. 12 47. ostra, i et M. primum vero volattinet locum, bene est observandum, angelorum apparitionem posatam esse extra certos historiae evangelicae limites Potissimum autem de omnibus illis Marci et Lucae locis laudatis idem valet, quod jam supra si . 38. med. innuimus. Probandum enim probars omnino non possunt, ae firmissimo potius sunt documento neque horum etiam evangeliorum auctores testes fuisse oculatos auritosque. Praeterea vero duplicationum in evangelio Μatthaeiano obviarum numerus est lanina, ut illud multo minus etiam rerum spectatori atque Apostolo possit triabui, quam ipsos Μarci Lucaeque omnientarios. Quod denique ad Joannem pertinet, locorum excitatorum imilitudinem in quibusdam mmotiorem tantum deprehendimus. Consimilia vero ita comparata sunt et contextili tam bene interserta, ut nobis certe, ne eadem diversia occasionibus oblatis, a Domino bis sint enuntiata, suspicio moveatur
g. 47. Primum illini modi duplicationis Xemplum excitavit Ven Schnix inst o Matth. VIII, 28 sqq. Matthaeum nimirum duos commemorat dae
1 Iis . . eventus Matth. 2i, is longe mirabilius narratur, quam Mare. 11 2s; apud in aenin enim arbor illic exarescit visi alia exempla apud Herderem Le. CL interea malum in I l. s. 117. p. 15 sqq. - 2 Assentitur Schoetus ei in Ly. 6 sub Ii d. 3ὶ id notiti sterar opud Nasium in L p. 202. not. 6. Conisadictio ex diverat mulionibqs orta, ac tua profecto ratione solvenda, evioris eat momenti, vid. Laetius V. S. in comm ad Io T. II. p. 49 sqq.
75쪽
mon Iacos, Unum Marcus et Lucas Marc. V. 14qq. I. uc. VIII, 26sqq). Duae apud hos una, eadem secundum Matthaeum duo illi et dicunte iaciunt. Unum idemque subesse factum, addubitat, nequit. Etiamsi
vero taceamus, pergit Ille, non verisimilem ess duorum daemonia- eorum, solitudinis adamantium, consortionem, tota tamen narranda ratio Matthaeiana a Marco et ne claritudine perspicuitate quo longe superatur. Porro περιστα σει singulae a Matthaeo sunt omissae, nec aicitur, qu daemoniaci Dervenerint, qui ne innuitur quidem, eosdem re vera esse sanatos. Ota narratio in eo nitur, quod daemones in porcos evecti sint hi vero in lacuni mersi perierint pastore 3que dein Iugerint ac si in eo caput rei ac momentum primarium positum fuisset. Comparatis vero relationibus Marci Lucaeque, hos amari haeo nulla ratione dependisse, Iuculenter procedit. Interim omnia V. doctorum ad diversas Syn Opticomam relationes componendi Onciliandalus pericula ), quale jam Chrysostomus artificiosius fecit Itonii l. XXIX ad Matth. igno δοκεῖ του χαλε-rερον τουτων ἐπιλεξα,ενος ο λουκῶ cειαηκήνα improbanda ess censemus Ueydon reichius . . in diario I p. 402-405. contra animadvertit Matthaeum rei narratae non fuisse testem cuintum, miraculum enim patratum fuisse, antequam Domini api,stolis interioris admissionis auscriptus ille sit, nam vocationem S in postea demuni ipsunt enarraro, et locis palallelis et ipso Mat-llia' evidente Confirmari, postratis rari raculis huic non interfuisse, Oli Maro. 5, 1. 2. 18. Luc. 8, 26 27 37. coli Matth. 9, t. Facile itaque Syn Opticorum relationibus numeri diversi talem intercedere potitasse, duri forsan E daemonum multitudinc, qua vexatum se reuiderit daemoniacus, colligeretur, plures tal1um aegrotorum illi Versatos esse , At nihilo secius scrupulus nobis injicitur, cur tandem ipso Matthaeus, Apostolus, salsam profecto relationem exhibuerit, Marcus autem et Lucas vere authenticam longeque aecuratiorem Hac ergo ex parte Apostoli persona non optima gaudet conditiune.
1 Ita . . apii Matinaetim non nam UT, Dominum daemoniacum non et anterrogasse quum Mare atque imprimis Lucae relati tam clara sit ac per pleua, ut aleste oeulato prosecta videatur et Matthariana vero antopere constriet eomparet, ut loci quidam, narrationum parallelarum ulla ratione hal ita commode ea Plae ira neri. queant ad contextri v. i. intelligerudam ex Maico et Luca upplebis, Servatorem daemones ain exire ιιssisse. Ipse Otiliausentias animadvertit Comm. l. T. L p.
285. . Matthaeum aegroti inua auationem Mareo et Luca Ionge imperfecti rarael in
2 Sisinendum aiatam foret, illo Matilineum fida indignum hinnisae, et ea ipsa de ea a duovum daemoniaeorum Iocto p uisa unum. At tradisio evangeliea re se-ata non modo non deminuit, sed potius ampli eat vid. s. 46. M id. uino Comm. ad h. I. Frit inium in Comm. ad Matth. VIII. 28 sqq. p. 327. 4 Via duos ainem, addimus; nam et nobis hae conieetura non displicet, praesertim quum apud Matthaeum initium versu 31 uti savere videatur.
76쪽
Pariter hujusmodi duplicationem audavit en Sch oluari,Matth. XX, 29 sqq. Hi de duobus narratur caecis ad Hierichuntem, apud Maricum c. X, 46 sqq et Lucam c. XVIII, 35 sqq. de uno tantum. arcus adeo nomeri caeci illius a patris exhibuit V. 46. υἱὸς Τιμοι o. a τίμαιος τυφλος In ceteris quoque, Verissime animadvertit Ino p. 310 , judicium, opinionum antecaptarum imperio haud praepeditum, relationem Marci et Lucae Matthaeianae censebit praeferendam. Nulla Pu Pro pus ess argumeritatione, aeque etiam hoc loco illos domatthaei pendisse; et quum Marcus et Lucas in singulis rursus inter sodiscrepent, neque et hos invicem se exscripsisse. Praeterea, observat Ille Malib. IX, 27 sqq. v c Mnmemorantu caeci, qui una. et aia nillimis circumstantiis verbisque adspersis, sanatione a Christo latitur, cujus alio litan evangeliotarum irinus mentionemiscit. Bengelius
in i l. p. 574. opposuit huic Veni clauisti obaeryationi, opinor, verissi-
Diae. Marcum et Lucis in qu uque inter se itissentire, interrogans: cur Μa iliaci relationem ejicianuis, qua reliquorum evangelistarum narrationes possunt conciliari Z dissensiti JArci et Lucae omnino nil contrarii probat, iani testat potius, at rique Vangelistam alium relator tu fuisse secutum, et quum Luca rus in urbe illa gestas c. XIX. lsqq. diligentius intraverit, in dubi etiam narrati ipsius, secundiam irati montinus caecum satia, it dum a mei ichuntem appropin-vit et, praeserenda est Ouid vor de interrogatione illa putanduin sit, statim videborius. Heyden rei chius diar. u. 405 sq.J, Matthaeum
Opostolum sanationi Oecorun iliorum prope Hierichuntem certo mstem Oculatum intersuisse. Afirmat, et a d causa non esse, quod diibitemus, ipsuna ita huius rei narratione fide esse dignissimum ). Celeris evangelistas caeci unius alatii in mentionem fecisse, quod alter
ignotus quida ui fiterit aut, ut L h,liali Frid. Schulato in I. Anmerkai Michaelis Atimer s. Unge chri fas in I. p. l05. placuit, quum caec apud Lucam, dum urbsm intraret Salvator, is vero apud Marcum, Illo urbem exeunte, sanatus sit, hos duos evangelista facta retulisse diversa, a miltha, in unum opulata Quod ad primam tuam a uinet sontentiam nobis a B est musitendum, 'ria - annumerandam eas hypisthori ,- -quo Muo in relati,Maia ius Psis vestiga adi Vari; nnm v ro duu-viri vi totam narra tion- qinam accuratissimo depiqeant, intonio nequit cur ignoti illius ne Θrbo quido menti nem sederint. Pr secunda vero Heydenreichii sententia atthaeua, res gestas copulando diversas, salis consuae et relatione vere historica,
Olfhausent . Comm. l .d. p. - eroma illius synopse e indolet vere quidean satisque prudenter expis uit, neque tamen conem urua argumentum, quod necessarie, ut , inde redundat.
77쪽
testi oculato propria, haud par Im neglecta narrasset. Atqui perari sissimum nobis habemus, unum idemque actum tribus Synopticorum relationibus ubesse, quod nostra ententia insulis, erbis Circumstantiisque parallelia firmissim comprobatur. Scriptor vero e angelia Matthaeiani miraculum illud, opinamur, iam traditione evangelica ita Conformatum recepit, quum mimi ejus probitati ac simplicitati iam miraculorum in gratiam Domini amplificandormin fraudem tribuere
Tertium maximeque notabilo duplicationis exemplum detexit Veri. Schulgius Matth. XXl 1 sqqri duo hoc loco commemorantur animalia,
quibus Dominus in itinere Hierosolyniitan noxissimo usus sit, asello scilicet et asina, quum ceteri evangelistae de illo tantummodo a rent ), qui ad usus sacros accommodatissimus symbolo pacis inse via necdum vuIgari usu inquinatus sit. Scite observat Vir Ille eruditiss. p. 310 sq. attentum primo obtutu non fugere, factum implex scriptore evangelii Matinaeiani, ratione habita vaticinii V. T Zach. IX, . extensuri esse et an plui Catum, praesertim quum Joannes C. XII, 16o, qui Salvatoris vatiisnena simplicissime narraverit diserto affirmet, postυlos serius demum vationen illam si esse interpretatos . et, ut ip8 fieret, sen8um ejus interatum a spiritualem non perspexisse quam Vero explicata Ouem facto aperte Plus indidisso momenti , quam riginaliter fuerit Rubantelligendum. Hi yden rei et iura V. S., evangelii Matthaeiani fidem historicam vindicaturus, contendit L L p. 406). Dominum pullo tantum in ectum esse, qua de causHMarcus Lucas et Ioannes hujus sol unanaod mentionem fecerint, a nam vero simul esse adductam, ut uuus asininus discipulos eo facilius sequeretur, quod iam observavit Ven. uinoelius ad h. l. idem fero repetiit is hausenius in Comm . . . I. p. 764. Verba autem e. 23 7. ἐπεκα θισεν ἐπάν φ αὐτων solummodo denotare, Magistrum uno animali insedisse, voluti Diad. , 513 4 πω ἐπεβήσατο. 1 raeterea Nun essu verisimile, Matth aeuna ad vaticinium illud respieientem factum amplificasse, quum Joannes quoqu. ad idem provocari vaticinium idque ovatione ervat Oris Comprobatum crediderit. Cui Observatiunt respondemum Joannes rei narratae testis oculatus in istum errorem nulla ratione incidere potuit, Potuit vero scriptor evangelii Matthaei accepis serens, a vaticinium illud male intelligens prae ertim quoni Judaeochristiano, vaticinia V. T. Messia quam aCeuratissiti e comprintiata videre cummaxitate Cordi fuerit Theti ua vis doctiss. isserit
in diari l. p. l90. et T. L fasc. l. 9 27 dematiti. 21. 2. Matthaeum
78쪽
--μ, ετ Marcus M. Lucam: ἐπ αυτω. Tali Ero animadversior, artatem Hiieam superiorsm oerrime laesam arbitramur, dum a falsa simis orditur ille hypothesi, priores tres evangelistas invicem sese an a oculos habuissis Quod denaque o verborum ἐπεκἁθισεν ἐπάνω αὐτῶν Interprietationsm et intellectum Pertinet, monemus haec Pronomen αυ- es eum referre noet ad ἐν μον καὶ τὸν λω, tum vero etiam cum Euthym Tigab et I ad τα μάτια ' Interim relatio prior longe no- his videtur verisimilior ambobus enim animalibus vestes a discipulis
imponiicitur ac deinde amare XI, 7. et Luca XIX, 35. verba iamilia Marc. καθισεν ric ἐπεβίβασαν ad ἐν πῶλον relata reperiuntur. Jam v romta aestio ij tidicanda nobis iniungitur multo sane dissicilior, quomodo tandem rem ipsam sibi cogitarit evangelii Matthaeiani scriptor Neque enim Censori grammaticae ineri in N. T. ed. . anonymo v. ineri Novum diarisam criticum T. V. fas l. p. 49. . Thei-1io Heydenreichio et inero V. SS. assentitus sim, verba: ἐπάνω αυrizν, negligenter esse dicta et ex erto quodam loquendi usu solum-
ox omplum illud analogum in Iliade laudatum non apprimo quadrat et g neralius Opinor, enuntiatur Quae quum ita sint, ritEschii V. S. senton iam in Comm. ad Matth. p. 630. Quocire non dubito, quine Matthaei sententia utroque Jesus asino alternis ieibus vectatna sit,' quanquam ab Anonymo Piodam in Halli sch. lig. Lit Zeit 1828. T. I. nr. l. col. l. in irrisionem vocatam tuiti simus, nisi ratam habuissemus conjecturam, scriptorem Vangelii nostri de equitandi ratione satis incuriosum fuisse, totoque animo potius spectasse prophetae vaticinium Salvatore, Messia, inccuratissime adimpletum et comprobatum.
Alia duplieationum exempla Iaudavit en Sohulatu Moer Duplox apud Matthaeum legitur saturatis; o. XIV. 13 sqq. quinque millia Gininum quinquo panibus et . XV, 32 σq. quatuor mania hominum
septem panibus saeuaentur, d. quae apud vannam et Lueam nulla stinentio, o prima tantum aereatur, Jo. VI, I. a. init. 4-II. Me. IX, O- 7. ). Multis ριστάσεσι ad summam sane vehitur verimuit dinem unum idemque miramim utriqu sub a narrationi, ita ut numeri solum tradition. - 'ropagata nosse oommutati, praeteruos fere omnia inter conspirant, duplicationi dederint an m. areo etiam ain duplieata a. relatio tradita at VI, 3 sqq. VIII, sqq. Ad hanc vero observationem, quam arbitramur eximia
ax Vae mine Grammativ. d. a. p. 14s.13 entitur . ischemis L p. 116. t. Maius a. in omnia ad O. T. n. p. 57 sqq. Eiishomia in inadi T. II. p. 132. Fritaembris Comm. ad Matth. 15, 32 p. 523. Risa in L L s. 90. p. 121. Iah-- in Conum L . I. p. 473 ubi merito dilare reis
79쪽
main, diligenter nodandam singulisque stabiliendam, ob loci angustias accingi proh dolor nequimus. Respiciamus ergo tantum ea, quae Ueyden reicinus V. S. opposuit in diar. l. p. 4070. Contendit Ille nimirum, a silenti non Valera conclusionem. At reputa quaeSO, Obse xationem Veri Schulgi exegetico historicam haud spernendis profecto 11rmari posse argumentis. Porro Ille interrogat anno Servator diversis temporibus similia patrare Potuit miracula 'Verum enimvero perquam mira nobis certe videtur consimilia cibati in eodem, ut exeontextu Conieceris, loco his facta idque secundum Matthaeum non a tis longo temporis spatio praeterlapsu. Sanationes repetitae longe minoris uni momenta, quam repetiti insignissimi illius miraculi, praeser
tim itum Dona inus Ioanne teste se. VI, 26 sqq. , aegre tulerit, Populuit sensibus modo externis illud percepisse. Dissicultas vero Iocis Matth. VI 0 10. are. VIII, 19. 20. exorta, ab H denreichio et Boiigello LL p. 575. opposita, sententiam Ustram refellere nequeat. Collatis enim locis Matth. 16, 9 sqq. et Marc. 8, 17 sqq. collustratur, Matthaeum Christi orationem non herbum de verbo a curate retulisse, ac deinde, licentiae quidem non absolvendum, at contextu relationuru quasi coactum , secundae etiam cibationis montionem fecisse. Secundum atthaeum a christo bis emagitant pharisaei signum et ablegantn ad signum Ionae, ita ut locus c. XII. 38 sqq. sit parati Ielus cum Luc. XI 29 sqq. Coll. V. 10. et Matth. XVI l sq. cum Marc. VIII, 11 sqq. quorum quasque semel tantum flagitationem illam cum mentorat. Apud Marcum id, quod adversarii cupiunt strictim denogat Christus, neque istos ad Ionae signum remittit ). Ven Heydelireichius in diario laud. p. 407 sqq. , quod idem Frit schius V. S. in Comm. ad Matth. Prolego m. p. XXIlo, rei natura accommodatissi-nraim esse putat, quod Pharisaei andem bis repetierint sagitationem.
Praeterea vero eliam Pharisaeorum postulationem o unum Esse Pan detiique; nam Matth. XIL magitasse illos gignum prioribus Aius, cap. XVI. autem impridentius et an expostulasse signum de seIO. Etiamsi vero, contendit Ille jam o XII de signo coelesti Cogitandum sit, quod Luc. XI, 7. re vera expostuletur , hoc quoquo enitus inaer o rerunx natura. Si vero etiam libenter OnCesseris nullum ex L c. hisce prOdire argumentum eontra Vangelii nostri authentiam permula alia loca Ven Schulgi Observationem eo constantius confirmant. - Apud Mattha tim Pharisa Pi Christo bis objiciunt opprobrium, per Beelgebuti ejusque auxilio ipsum expellere daemonia. c. IX, 3 sqq. et i I. 24 sqq., apud Marcum et Lucam semel tantum.' Maro IlI, 22 Luc XI, 5. Ven Hexdenreichius de hisce locis idem fere animadvertit, quod antecedontibus, . O. 5, 18. 0, 33 excitaris. Neque tatile prorsus est omittenduni , iisdem argumentum, ex relationibus petitum amplificatis
80쪽
-onia exornplo a V en Sohulgi laudato atth. XVII, M. et O. XXI. M., ubi incnuum per fidem transponendorum fit mentio, num apud --- semo tantum hoc Domini monitum xhibitum sit XI 23. Unx Lucam vero nullibi, nisi Ven Heydenreichius p. 409 nobis per--asisset, effatuin hujuscemodi proverbialo plurie a Salvatore nundiari commodo potuisse coli. Mori 13, 2 Lino l7 6. Vid. uinosi ad Matth. IL oo. - Pari modo duplicationes, quae sequuntur, cum prioribus in
unum demum arEumentum conjunctas, cujusdam momenti aestimaverim.
Matis. XXVI, 6 et, XXVII, 27 sq. bis Dominus irridetur, apud Lu- eam Eme modo . XXII, 3 sqq. γ Matth. XXI, 34 sqq. de pluribus servia naTratur, quod Lucas o XX, 10 sq. et Marcus c. XII, 2 sqq. de uno solum referunt. Seeundum Matth XIV, 25 sqq. duo Christusae Potaena, in Iacu Galilas deambulant, apud Maroum c VI, 48 sqqὶ et Ioannem o VI. 19 sqq. unus Christus ' . Secundum alth XII, 22.
vot- a Christo anatus caecus fuit una e mutus, apud Lueam .X 14. tant- mmina Coniectamus inis a cum Olfhausenio Comm. I. T. Lp. 283. not.), Matthaeum c. a.Wotum accuratius modo deseripsisse.
Postremo tandem, antequam ad aliam transeamus materiem, paucis
dissere e liceat do ea Schulgi vorbis his p. 311.3r inera oppo Ito,
XXI et XXV, 3 sqq. Innuit en Heyden ichius in diari L p.
409sqqo, se quidem a partibus star sententia eorum, qui enagant, jam c. 24, 29. sermonem se de redit Domini ejusque patefactions ad iudicium extremum Matthaeum vero reditum tuum varie latasaeontemplatum, ita ut duplex raditus adumbratio nisi necessaria, accom- mociniissima tamen compareati Capito nimirum XXIV, 1 - 28 depinti oditum apiritualem sive invisibilem, quum Hierosolyma a civitas Judaeorum everterentur, et doctrina Christiana praeclaram reportar. vietoriam V 29 sqq. autem splendidiorem etiam Domini adventum adumbrari, visibilem, oculis conspicuum. At talem reditus Domin. distinctionsmnem apud Matthaeum neque in ceterorum Apostolorum tento cogitandique ratione investigare potuimus Matth. o. XXιV et XXV sententalia noma ita inter a cohaerent, ut indicia signaquae avit edentia an sequatur Salvatoris adventus, quocum conjunctum est judicium extremum. Hierosolymorum divinatio avertendorum Posita fuit in circulo exspeet
a Baase sua I. p. 575. π-uit, apud Mareum etiam his Semiatorem irrideri 14, 65 15, 1 seqq.' aae vero observatio omnino nihil prohat eontra, nam. Mareo res tua iam ita conmrma tradiis est. 3 Hirtim in modum Marena haedo τε vitii prodidit, quae inmen familiariiste Petri p., qua sua est, saeui mavis innotuerit. id supra I. M. ubausenius L modo est Matthaeianas relatioia maioria diligentiae virtulem ob Petraim laudatum vindieavit.