장음표시 사용
481쪽
stipuletur, i pen. C ad exhib. L quod prae rator ,εδ, de procvr.ficum venderet /s ,f ep gn. act. Secundus est, siquis super rei sua, quae sua dur i, alteri st puletur, LP Mia. avas Tertio in donatione & dote usurpatum est, o alteri stipulatio facta utilis sit, L quoti , C. de donatJub. mρ. L Cai Su ma3. Quarto ex stipulatione tutoris qu ritur utilis actio pupillo, L a, st suan. ex fac. t D. Quinto in pexionis publicis, ut tabulariis seu Noxariis, obtin t ut alii utiliter sti-pulentur, t a, Rempupi M. Sexto ex sti putatione procuratoris singulari priuilegio . in iliti quaeritur,inecuniam asi, de re, M. Alias procvrator non acquirit a0ionem ex suo contractu domino, nisi eia procuratore cedatur, i passessio, f se. Ude ac g. pos . Si tamen praesente domino stipuletur, acqui-xit et , nec cessionς opus est, csi procur tori ν9, de V. O. Septimo in omnibus casibat qui ad liberandum pertinent, domino quae xitur per procuratorem, I. rescriptum * viri de paci. Ultimo in iudiciis, pexpetuum est, ut alteri per alterum quaeratur,
482쪽
. Promittens securaturum,quod alius dabit vel faciet, rem esse tui dare tenetur.
DIOLADiλNτvR acriter intereretes ad quid teneatur, qui promisit te curaturum, vel effecturum ut alius det vel faciat. Communis & recepta est DD. sententia, eum liberari,si tantam adhibeat rei conficiendae curam , quanta adhiberi potest,
Ga , ubi dicit in practica hanc opinionem seruari, 76ob. ad 3 quis aliun , IV. de inu fit. Alciat as vero, Taetius, & Culatius post Iasonem in L stipulatio ista sis vers. ob xistimant promissiorem ad effectum praecise teneri ,nec liberari praestando omnem dili-gctiam,si in vanum laborauerit. Itaque si e nctus non sequatur, promistar in id quod interest condemnabitur ; vel ad poenam, si poena stipulationi sit adiecta. Quaesen entia confirmatur per t. a. , Malos de re . oreae ubi dicitur, quod qui promisit se curaturum decem dati , hon liberatur, nisi lo
cupletem & idoneum reum praestet,qui poculatam numerare possit. Curare enim lignis
scat cum effectu aliquid praestare, & sic rem agere, ut sequatur effectus. Sic Cicero si re in epistolis Curare pocuniam, id est, praestire d adnumerare Iacit plurimum ad coim C C Α
483쪽
4o8 EVERAR DI BRONCHORS Tnrmationem huius sententiae Lbanc tu, C.
de fidei s ubi deciditur, quod qui promisit aliquem iudicio sisti iub poena.& non potest
eum repraesentare, tenetur soluere poenam,
si intra semestre eum non sistat: itaque dissi cultas facti non excusat a poena setainteresse. Obiicitur, quod dissicultas excusat pri missorem in obligationibus faciendi, si vehenda, g t, fiat. Rhod. de iactu. Vbi qui
promiserat se traiecturum ad certa loca maris, & non potuit tempestate impeditus, e cusatur. Resp. subdistinctione. Aut iste qui promist se curaturum,ut aliquid fieret,non potuit impedimentum quou postea conti' , git, praeuidere,vtputa si nauta insolitis & ii u sitatis quibusdam tempestatibus ad locum praescalptum peruenire non potuit , & tunc excusatur, tristulas, 3'. de conae e . Aut potuit casum praeuidere, & xunc dissicultas a poena non excusat. Irunc distinctionem se
In obligationi us facti,promissor praecise ad factum cogitur.
ID R o 3 A rv n. hqc sententia artis legibus, puta per L Meicommissa ιι, 6 p. de leg. 3, ubi heres qui iussis est opus sicere Reip blicae. praecise ad factum compellitur, neque liberatur pecuniam dando Reipub. ut
484쪽
CENT. II. EN Ar et I ΟΦ AN ΩN. 4o' 'ipsis opus faciat. Ratio est quia interest creditoris, factum a promittare potius, quam ab alio impleri, quia magna est inter artifices differentia .interanifices desolui.Idem obtinet in obligationibus, quibus ad resti, tuendum quis tenetur, i quin restituere, dorei vend. l 3,, heras f Commod. Obiicituri siquis ab alio i /, Ast de re iud. Vbi qui stipulanti damni infecti nomine, promisit se prohibiturum, ne quod ex ea re damnum stipulator patiatur aut faciat,si hoc non facit, tenetur iantum in id,quod inte est, idemque in omnibus facti obligationubiis seruati adiicitur. Resp. In illa I debitot suit in mora faciendi, quo casi liberum est creditori agere in id, quod sua interest propter moram, ideoq, debitor qui fuit in m rasaciendi, in pecuniam condemnatur. Si vero mora in faciendo non erat commissa. debitor districte ad factum compelli pin
Ratio decidendi est, quia ut debitor pra stando interesse, ab obligatione facti exim tur, hoc non in fauorem debitoris moros, cuius mora impunita esse non debet, L 3, si ade usuri sed in gratiam creditoris recoptum est ; ut si non intersit amplius sua post moram fieri, aut factum non possit a debutore impleri, hoc non cedat damno crediatoris. Itaque adhuc liberum erit creditori
485쪽
to Evr RARni' BRONe non fruel debitorem ad factum urgere, si in eius potestate est implementum, vel post moram interesse petere, si hoc creditor mali erit. Quod aperte ostendit I. stipulatio Et, s m. fri no. v nunc. ubi dicitur, quod si i qui nouum opus fecit, condemnatus est ad opus coeptum destruendum, esse in electione actoris, utrum praecise conueniat reum ad factum, hoc est, ad restitutionem operis, an vero ad interesse praestandum. Haec suit sententia Marti ni veteris gloss toris, accurate confirmata a Corasis libro a Mosc.c 3, cs Culatio adl. 1, 6 item sim facto, GL 7a, de D.
Duo rei 'debendi tenentur insolidum, etiam nouo iure Authenticorum.
OVANoo duo vel plures Rei promise tendi constituti sunt, huius obligationis hic est effectus, quod singuli solidum de beant,&seorsima singulis solidum peti duexigi possit, etiamsi omnes pnesent idonei sint. Ea enim est vis & potestas obli-. gationis duorum reorum debendi, 3, 3 vlt. i. eandem , s vlt. st de duo. reis. Verum communiter tradunt DD. hunc effectum obligationisduorum reorum promittendi h die mutatum esse per Nouellas constitutiones, scilicet Auth. hoc ita, C. de duo. r
u , G μη. ς'. In quibus deciditur quod
486쪽
CENT II. EN ANTIOOANCN. qui odie duo correi debendi pro virilibus tan-xum portionibus conuem ri debeant, non insolidam, nisi aliςr aut absens sit tempore iudicii accepti, aut inops, aut renuntiatum sit
beneficio, nouae constitutionis. Ita communiter intelligunt DP aerim.Ferra.'G riuncula, a .ro, Linim G Mins adiit. f. eduo. reis.
Verum ab h*c sententia recedunt iAccuri de Culat. qui putant idem hodie obtinere, quod oti & plure eos debendi etiam hodie in solidum conueniri posse statq- unt. Quorum sententia veric est. dc iurimagis consena. Non enim Nouella θ'. ab- rosati quod duo rei insolidum exigi & conueniri possint: nam ae 2 o tractat tantum deret , qui vice mutua fideiusserunt. Ita inscriptio Nouellae habet, αλαψκλεηνω , id est, de duobus reas, qui vice mutua fideius res ccepti sunt. Sententia eius Novellae haec est. Duo rei promittendi constituti sunt, ita ut singuli insolidum tenerentur; ac adiectum es , ut vice mutua fideiustares existerent, ut alter pro altero fideiuberet non videntur autem vice mutua fideiussisse, nisi id nominatim actum sit, i. reos ,sfriduo. reis. Hoc casu Iustinia constituit,ut si omnes sint soluendo&praesentes, habeant beneficium diuisionis,hoc est, ut quilibet obligetur pr*rortione virili,non in solidum.
487쪽
ri Ev K Anni BRONCHORsτErgo si simplicitet sine fideiussione duo rei constituti sunt, quilibet in solidum conueniri potest: nec reus conuentiis beneficiaum diuisionis alleg re potest, quod beneficium non datur reis, sed fidei uiloribus. Beneficium diuitionis, quod Hadrianus dederat mandaroribus & Eonfideiusseribus, Ldein Iust nianus reis constitutae pecuniae indulger, Lυθ.Cde conplecu. Nunc in ea Nouella idem dat reis promittendi, qui vice mutua fideiusstiunt ita Cuiat. explicat haec in Notis ad sig& N. 99. Approdat Cotiniatvir uxor m Fad SC. Vea.
Fideiussor qui in maiorem sum mam accedit, sat tem in ham, quam principalis de-
r Erus &ardua quaestio est, An quot ' ρ ei in sideiussoria obligatione, qua
princ pab, in totum corrua deiusso, an vero valeat ad pummam usurue concurrentem. Ve
bi gratia, si Reus quinque debeat, & fideius
sor in decem sit acceptus, an in quinque obligetur. Et communis est Di . senteni quod in totum sit inutilis fideiussio; quae tamen opinio erronea est & falsa: clim in eam summam, quam principalis debet, fideiucsor utique consenserit, quia in maiori silmma inest minor, L intersi putantem 83, 6 si μpulante . ita si de veta. AL ubi dicitur,
488쪽
CENT. I 1. EN ANTIO' AND N. η's quod in mi ulationibus si minatu vel quantitarum, semper id quodniin is cst, s onderi videtur. Vnde dciti itipulationibus, qui deceni inierrogatus viginti promittit, in decem tamen obi gitur,lι, 3 sim uianti. ubi
Sed obiici ur l. Grace f/lla deside iugcs S Dei dorci Inst. eo. bi dicitur, qu od fideiussor non possi. obligAri in duriorem causam, quam piincipalis. Reli'. quod illarum legum hac est 'sententia, ne fideiustat teneatur in eo. quod excedit sua obligatio principalis dcbLoris obligationem. Nec quicquam obstat d. f illus cum eius textus verba ita legenda sint: placuit eos non omnino obigari: nori enim omnino nos fideiussorem obligatum iri dicimus, sed: eo fine &modo tantum,quo principalis obstiingitur. sensus itaque istorum vel borum est, quod fideiussor in duriorem causam acceptus. bligatur quidem, sed non in maloic in summam, quzm debitor principalis . G Aer. R
tiam luculent r comprobant L hactenus, is
I .st de eo . pecu. se l. ruat u ,st Manda. Approbat, & defendit hanc op nione quoque Petruu de Asia Pert. ind g illud, v bi pulchre notat quando illud quod estin fidei nD seria obligatione,re elimr quoque in principali, tuae fideiussor obligatur. Vluta si
489쪽
Eva RARDI BRONctions ffideiustac se obliget in viginti, cum princi palis debitor ad decem tantum esset obliga-rus,tenebitur fideiussi rin decem quia in via ginti insum decem, Arg. l. i, g sistipuianti, do: M. O. Illud postremo notandum e st, quod si quis scienter in maiori summa fide iubear, quam principalis debitor sit obstrictu; , vi
rideiussoris obligatio non augetur ex mora Rei ut ad usuras, poenam, aliasque accessi dies teneaturi
a N hac dissicili & perplexa quaestione, qua
Misceptatur an fideiussbr ex mora Rei te- . neatur ad Vliti M, poenam alias que accessiones, probabilior de verior sententia talidistinctione explieatur. Aut fideiuilot simpliciter constitutus est, & tunc ad sortem tantum obligatur; ad usuras vero aliasque accessiones, quae ex mora Rei accedunt, non tenetur. Probatur haec decisio per Lamussor i O, C desidet f. ubi dicitur, quod ad hoc vet fid eiustar teneatur ad ustiras, requia ritur, ut nominatim in usuras accipiatur; lioqui simpliciter acceptus, obligatur Gni- taxat in sortem. Confirmatur hoc di per Leis Is de eius ubi ad poenam, in quam proprG moram suam vel culpam debit inci.
490쪽
ch Net. II. EMAN Tio ΦANoti. ' 3s incidit, fideiussor non tenetur. Ratio est, quia cum essectus contractus semper se re-:ti ferat ad tempus contractae obligationis, Lai Rutilia,st de conta. empl. non videtur fide- iustar simpliciter intercedens in aliud se ob- , ligare, quam intercessionis tempore debebatur, L pereretentionem, o l pgnoribus, C. sic '' de Gur. Aut fideiussor obi gauit se in ori omne causam actionis, vel in omne id, quod eo natura contractus debetur; & hic tene- bitur in id quod interest,&in usuras ex mo- ra rei debitas. Haec enim verba fideiussionis palam ostendunt, fideiussoris mentem hanc esse, ut ad accestaria quoque se obliga- t, teri rotundus in Lquaro loca ta Linitio,
obiicitur L posteaquam os Rem p sal. Vbi fideiussor qui pro tutore rempupilli saluam fore cauit, tenetur in usuras &fructus ex mora tutoris debitos. Resp. Hoc speciali fauore pupillorum indultum est contra fideiussores tutorum, ut ad omnes accessi nes teneantur ex m ora Rei, is, Us Udeside. tuto. quemadmodum & alia multa singula-
, ria in gratiam pupillorum a legislatoribus sint constituta, Cori tib ad sic.ca . A Secundo opponitur L a, s vlt. sis iam.
or. adci .peri. cui coniungenda est, LM
is iussora σ3, 6 i, desidet C. Vbi qui fideiussis, i pro Unductoro publicorum vectigalium.