장음표시 사용
491쪽
is EvER ARDI BRONCHoRs T& sinpliciter acceptus est, etiam iure in vosuras conuenitur, nisi fideiusserit in certam summam, puta in centum aureos tantum:
Dicendum est illud ius singulare esse conductorum publicorum vectigalium, ut sideiussores conductorum vectigaliumin omne causam teneantur. Nam & in conductione vectigalium multa specialia sint introducta, ut scilicet filiisam. non admittantur ad eam conductionem, L 34sisSC. A ceae v-bi lex ait, eum videri patremfam. qui conducta vectigalia habet: Tertio obiicitur l. si quispro eo. g si num ' mos,ffisi eivis ubi fideiussor quipro eo in teruenit, qui nummos alienos mutuo accepit, obligatur, si nummi consumti sint: α additur ratio, quia in omnem causam fideiussisse censetur, quae ex numeratione nasci potest.Resp. Ibi non augetur obligatio fidei ultoris exiliora debitoris , ut fideiussor in sud prςter sortem teneatur,sed inualida o ligat io roboratur respectu principalis debuti. Mutuum namque rei alienae per consumtionem reconciliatur.
Fideiussor cuilibet obligationi accedit,etiani naturali tantum.
C MNi obligationi fideiussbr accedere potest, & non solum naturali & eiu iobligationi simul, sed etiam naturali, vel Ἀ-
492쪽
CENT. 11. EN AN Tioe ANn N. . . 'vilitaritum,ir desiderisi.3 /,si .eo. de quior pro pupillo sine tutoris auctoritate obligato fiet' delubet, non solum naturaliter, sed&ciuiliteris obligatur, L Marcellus ps,l. a,L Gussor ια Ἀ- , deiu se stri ei N. Mupistin Ia7,de V. O. π Sed - ω,grauiter obstat his cui 6,de m M. O. ubi dicitur, quod pro furiose&prodigo
non interueniat utiliter lideiussor: cuius c5tr rium in ael. Marcellii, affirmatur. Resp. Cuia
add. l. 6: recte subdistinctione. Aut fideiussor: intercessit pro furiose vel prodigo iure obligal to,utputa ex quasi contractu vel delicto obliga-u1 to. quibus casibus iure obligantur, & tunc fide- umor efficaciter tenetur, linurio μου, 6 deobLi: Gact. Aut fideiussor intercessit pro furiose vel et prodigo iure non obligato, viputa quando studi putantisne auctoritate curatoris promiserunt, ii & tunc nec fideiussor pro iis adstringitur. Eam is distinctio comprobatur inis a reo o,3 Fa fur
lis bitore naturalit*r tantum obligato, vipula pro A pupillo sine tutoris auctoritate promittente intercedit, essicaciter potest: conueniri , quamuis principalis debitor actione pulsari non possit, LVbicunque sistrifideiussa rivistin Ia7. Secundo obstat huic assertioni,quod dicitur' fideiussorem non posse obligari in duriorem causam, quam reum principalem, L Graece, g εα
, lud. st desidetuΤ. RespHoc ita intelligendum est. iii quod fideiussor non possit in plus teneri, quam
493쪽
a ' Eva RARDI BRONGNOR STest in principali obligatione,potest tamen aratiori & efficaciori obligationis vinculo deuinciuri: itaque non durior hic constituitur causa fideiussoris, sed firmior.
, Poenali stipulatione non nouatur principalis obligatio.
O NpiRMA TvR haec thesis his argumen- tis. Poenalis stipulatio estaccessoria ad principalem : at accessorium no debet nouare principale, usium ructum 8,ri . O. Altera ratio. Poena adiicitur principali contractui s uore creditoris,ut timore poenae debitor seruet promissa;arg.LI, de ambit. Non ergo debet co-tra partium intentione poena operi nouatione, di damno esse creditori. Tertio probatxirape
te thesis, per L it Uint in iis, g Sabinus , de M. O. ubi dicitur,si quis promittat Stichum, e s Stichum non soluat, decem dari polliceatur, non ante poena committitur, quam promissor interpellatus est in mora soluendi hominem: quo casu poena non nouat, si promissor super principali debito adhuc interpellati potest. M perte etiam probatur liqc theus per i quis cur Acum M. tal. Urietatem, 7 FProseri
obiicituri. 1,s item sitia ad L Fast. G γ, num. an. H. seg. ce. Vbi dicitur, si heres damnatus ut penum dare, &hisi dederit,certam poenam praestare iussin sit,isie si heres sit in m radandi penoris,deberi poenam. Vnde colligitur, Per pinnae adjectionem fieri nouationem; siqui
494쪽
CENT. II. EN AN Tio ΦANns U squide nouatio est prioris debiti in aliud trans- . fusio. Resp. Cum penus legatur, & nisi detur, poena subiicitur, tunc mora facta in danda penu,peri potest mna, cum ne,cEpenum Vmis. og. Ante moram penus est iii praestatione αpetitione; post moram ρenus non est in obligatione seu in petitione, sed in praestatione tan-
tum, cum usque ad litem contestatam heres OLl seredo penum liberetur a poena, L I, depra .leg. Igitur mora operatur translationem seu ademtionem penoris potius, quam nouationem p noris in tegatum pecuniae. Idque receptum est
propter naturam penus, quae facile corrumpi potest, ideoque longiorem dilationem in praestando non fert. Nulla ergo hic fit proprie ii iratio, cum penus post moram & trassiisionem praestari ponit usque ad lite contestatam, 23 readae itastipulatin,in K. Secundo obiicitur I. Obligationum, A .st de obt Gas. ubi dicitur, quod si quis praecedenti stipulationi qua stipulatus estnaue fiori ubiiciat poenalemstipulati
hς ceris pecuniς,φ quasi nouatio prioris stipimionis nat.Resp.Ibi poena ideo operatur ouasi
houatione,quod prςcesserit obligatio facti,piruta domum vel nauem fieri, in qua stipulatiotie ost moram fit transfusio obligationis faciendi in obligationem pecuniae, etiamsi poena nulla si promissa L 1,de HO. unde mirum non est, post moram quasi n0uationequadam sectapc
495쪽
41o EvERAR DL BRONCHORsrcum promissor super facto conuentus, usq; ad litem contestatam factum offerre possit, Lyrim Diam δή ,de Q. O. Operatur ergo poena non veram nouatione, quae facti obligationem tollit, sed umbram quandam nouationis, eatenus, quatenus post litem conrestatam factum nouamplius offerri potest Itapulchre tradit ZabuAT. 3nteil. cap. .
creditori inuito ante diem rςcte solui potest.
HAEc sententia aperte probatur in s 8,si . tende ver.obLubi dicitur,quod in obligationibus in diem, totum medium tempus ad soLuedum promissori liberum relinquitur. Si non liceret inuito creditori soluere, vel si creditor posset solutionem recusare ante diem, no esset debitori tempus liberum ad soluendum. Idem traditur in i quiscreta 7o desolui. Oblicitur Lqui Roma Iaa,in prisc. de Q. O. ULLabolensu is, strian. lega. Vbi dicitur,quod debitor in diem, ante diem non recte soluit. Resp In istis legibus dies fuit apposita in gratiam creditoris seu stipulatotis, ideoque ei inuito non recte soluitur ante diem, quia utilitas temporis contrahentiu conuentione vel testamento illi semel concessa,non debet inuito auferri. In dubio aute pra lumitur dies adiectus in gratiam debitoris ; id c que potest etiam debitor ante diem seluere, quia quilibet potest fauori suo renuntiare, L ea i,S . de V. O. l. cum te su V7,GR.L.
496쪽
CENT. II EN AN Tio ΦANn N. IOpponitur etiam l. sed laniero, adS Tres . ubi heres qui ad die rogatus erat restituere hereditatem, ante diem non recte restituit. Ergo debitor soluendo ante diem non liberatur.Cui tamen aduersatur Lpost mortem , C. desidet m. Vbi heres rogatus restituere hereditatem post
mortem, etiam ante mortem recte restituit.
Resp Castrensis: Heres qui ad diem rogatus est
restituere hereditatem, iron tenetur ante diem hereditatem in fideicommissarium transferrets tamen vult ote hereditatem restituere, hoc potest facere in sui pro iudicium, ut scilicet actu ones,quo heredi contra hereditarios debitores
z. . eompetebant, transserantur in fideicommissati xiv mortem ibi Castren. Tertio ad-ὰ uersatur i. item illa id de consi. pecu. Vbi dictitur, quod creditor ante diem constituti possitis recusare debitas pecunias accipere. Resp. Verui, quidem en creditorem ante diem constituti re- cusare posse solutionem,&nihilominus illico- Petere actionem deconstituta pecunia si res de- bita adhuc extet. I taque l. illa ita accipienda est, quod si creditor ante diem constituti recusauit
accipere solutionem, possit nihilominus agere *ctione pecuniae constitutae ad seluendum, si tempore constituti paratus si accipere, si scili- t res adhuc sit integra id est si promissa res adhuc extet. Sic enim &caeteri omnes creditotes licet in accipiendo moram secerint, tamen nia .
497쪽
actori non nocere, ii promissum ante diem oblatum recusauit accipere,non simpliciIer negat nocere,sed negat nocere ad actionem constitu
tae pecuniae, si res promissa adhuc extet, Ox quo lia sequitur in aliis rebus ei nocere,quod recusauit
Actiones ex delicto defuncti descendentes, non dantur, contr- heredem,nisi quatenus ad eum pei uenit,non in solidum.
ERT i s s 1 M A est tutis regula,poenales am- 'ones pi maleficiis defuncti in herςdes non competere,nis in id quod ad eos peruenit, S nio rem, 'si depe . Gietis. act. l. scutis 8 . totita inpupillum ιιι,6 1,derg. iv. l. IJ deprι ἁ iERRatio est, quia sicut iustum est ex delicto defuncti heredem non teperi, quia poenae siros authores sequi debent, ancimi, C. depaen. ita 'aequum est, ut ex defuncti maleficio heres quo que lucrum non sentiat, quia turpia/ucra her dibus extorquenda sint, ne alieno scelere di tentur, Lin hererim, fricalumn. Porro n*tan- du,quod ips* poenales actiones furti, vi bono rum Uptorum veI iniuriarum, aduersus heredes non detur, sed couenitur serea de eo quod ad ipsem peruenit actione insectum,vel condiactione furtiua,La,s est. Vi bo. p. tamque. - dolo, . in L vnu. C. ex delict. deon. Ratio est
498쪽
CE i T. II, ENANTroe AN RN. 423 quia istae poenales actiones ex delictis sui sam se, ideoque non debent contra heredes delin- . quentis intentari,ne propter alienum delictum ex nomine actionis heredibus suggeratur infamia. Aduersatur huic doctrinae l. unica, C. Exi i. delict. defun. in qua statuitur heredem teneri doni vi defuncti. Reip. Hoc non accipiendum est de m vi ablatiua , ex qua compexit actio vi bonorum raptorum,quae in heredem raptoris non datur, sed de vi compulsiva, & quae incidit in edictum quod metus causa, quae actio non estmere poenalis, sed mixta, ideoque contra heredes datur. rtim ad scuti 38,de R. . Excipitur ab hac regula sola condictio furtiua,quae datur cotra heredem furis in solidum, etiamsi ad eum nihil peruenit, L in condictione de condiun. , vst. s. de obhg. ex delict.
Actio de tigno iniuncto datur tam contra bona quam mala fide aedificantem in duplum. 'ς ly E quis sciens, siue ignorans tignum ali num aedibus suis iunxit, datur domino de itigno iniuncto actio in duplum, ιι,&assisti.
uncto, in rem a3. g tignum, fri rei vend. Contras ' furem siue malae fidei aedificatorem datur praγ ter actionem de tigno iniuncto etiam actio ad xxhibendum, & rei vendicatio, non ut tignum eximatur aut soluatur quia non potest solui,v
ut praestetur, quanti sua interesse dominus in litante id lege tr. lib.ne aedificia ruinosa fiant sed
499쪽
EVERAR ni BRONCHons item iurauerit, sui ro 98, insi unctui de μα ni . Quae actiones dissoluto aedificio datur contra eundem, licet dominus duplumiam ut cosecutusAE 3 cum insuo, is de acq. reuo. Ille c-.xo qui bona fide tignum alienu aedibus suis itin ii xit, soluto duplo liberatur. Ita accipiendus est cum insuo,Is de re diui.ubi dicitur potes domi nin Onsit duplum consecutus, diruto aedificio tu Inum vericare, ut hoc obtineat in bouae tam possessere uiso luto duplo aliis actionisi liberatur.Hac distinctione lim leges conicidiare ornerius adit Igni Ea,de vers. Illud autem notandum quod I ex X li. tab. solum cauit de tigno furtivo, unde appellatur tignum surtiumn ind. LI. Idq; aper,
deoque & statiin post titulum de surtis colloc tur titulus de tigno iuncto, quod ea actio sinium ad lignum futtiu im pertineat. Nihil impedit tam on, ut nihi minus id furtivum dica,tur, licet a bonae fidei possessore si iniunctum: quia nihil vetat, quo minus ab alio surreptum alius bona fide iung t, & includat, obiicitur, quod bona fides non patitur duplum praestaria possessore bon* fidei,cbonas , de R. .Resp
Hoc fit ideo, quia dominus contra voluntatem suam priuatur rei suae dominio tum etia quod
pagni solet interesse domini, tignum ei no au'ferri, quod ad structuram aedificii sui iam par luna & aptatum habebat. Cuia. tisi Obs.1ne. 1 Ieseopdet,quod ideo teneatur in duplu, qWi bon
500쪽
l CENT. II. EN ANTIOΦANn N. . 21ρι hona fide tignum alienum aedibus si1is iunxiti quia scilicet apud eum conceptum est tignu fur ita etitium Concipere est inuenire,& deprehende- re, est quaedam actio furti concepti. Et hoc est, Ea quod ai t lex xii. tab. tignum aedibus iunctum &A onceptum,quod sit specialis achio tigni coc pii in duplum. Contra ignorantem ergo datur u acti , de tigno iniuncto in duplum, si sit surtiuit; si non sit furtivum,dabitur actio praetoria insa- α i istum pretii nomine, aetin rem,* item quaecunD
ia Regna doditiones suas arbitratu suo diminuere princi- ii: Pi non est permissum.
α ID E c i A & praeclara est quaestio, an Principiates ' seu Ruibio concessumsit ditionci 2 regna et i s sine Populi tas ubditorum consensis alienare Et o verissima ac iuri maxime consentanea est sentes: p xj , quod hoc iure Regibus non sit permissiam. Cui disputationi ansam&occasionem primum dedit adalienatio ista prouinciarum Italiae, qus, isellissimo titulo Gustamini Magni donatione uta . vocant. Non enim Constantinus, sed Pipinusti a primum hexarchatum Rauennae, cum omnib' .is urbibus, usq; ad stagna Venetorum, Stephano i ii. Pontifici dono dedit. Deinde Carolus M it ris pater Pipini donationem confirmauit, &, s Histriam,ducatum Foroiuliensem, Spoletandi di Beneuentanum,ac alias terras possessioni P ron et adiecit.Ita tradit Baia. n illust.viris Anglisi