Jo. Gottl. Heineccii, JC. ... Elementa juris naturæ, et gentium, commoda auditoribus methodo adornata

발행: 1764년

분량: 680페이지

출처: archive.org

분류:

21쪽

filius in se suscepit , quem non male hoc officio functum esse, speramus . Sed quum spe longius procedere orationem , animadvertam , hic eam abrumpo , meque benevolentiae bonorum omnium , & tuae maxime , CANDIDE LECTOR , VehQmenter etiam atque

etiam commendo. Vale. Hal. Magdeb. ipsis Idibus Octobr. MDCCXXXVII. ELEN

22쪽

CAP. L T E natura ct tonsiturione iurisi I natura is gentium . pag. Ia

P. II. De actionum humanurum natura a qua indole. 22. CAP. III. De norma actionum humanarum smeroque iuris naturalis principis . 46. CAP. IV. De adplicationa huius norma adactiones , is emergente inde harum dineren-

CAP. V. De osse is hominis erga Deum. 'GCAP. VI. De ossetis hominis ecisseipsum. III. CAP. VII. De inciis erga alios absolutis, ct perfectis, oeciatim de nemine udendo . I I. CA P. VIII. Da o iis erga alios imperfectis. II 6. CAP. IX. De oscias erga alios v thericis , ct primo quidem , circa dominii adquisiti

nem originariam. I9οω

CAP. X. De derivaristi dominis adquisition bus, qua vivo priore domino Issur. 224 CAP. Xi. De derivariυis adquisitionibus pinfucresonem , ex dispositione desuncti θ a,

intestato. 2 2CAP. XII. De iuribus is ossiciis , qua ex dο-

minis oriuntur. 261

CAP. XIII. De rerum , in dominio constitu

tarum, commercio. ' aT

23쪽

CARL F, E flatu hominis naturali is

celati. passi. 347. P. II. De ossetis , in socierare conjugali observandis. 389 CAP. III. Do officiri , in societate parentum ct liberarum observandis. 4 I9. CAP. IV. De inciis , in scierare herili ob-

sem undis . . . . 444

CAP. V. De societate composita, quam familiam vocamus , incit ue in illa obserυandis. , 4s 7. CAP. VI. De seseratis civilis origine , forma : is ad Aionibus . 466. , CAP. vII. De summa potestate, eamque a ' quirendi modis , 49β- CAP. VIII. Do furibus maiestastis imminnant ' quidque circa ea iussum sit. φὼ I. CAP. IX. De iuribus majestatis eranseunt

CAP. X. De inciis civium. 6os.

24쪽

IURIS NATURAE,

De Natura ct Consit AncIuris Natura ct Gentium. g. LIIemadmodum omne id homini ,

BONUM esse dicimus, quod eum ctio bona conservat ac perficit; MALuM , Sm u quod eumdem destruit deterio a remque reddit, Elem. phil. morig. CXLII. ita & ACTIO BONA erit, qua cum que ad conservationem perfectionemque i, minis prodest; MALA, quae destruit eumdem, . ac imperfectiorem rcddit. min. deIur. Nat. 9 Gent. Α g. II.

25쪽

Quid

imper se

Homines atque ma le s ac bene age' re POLinals

Iur. Nat. Θ Gent. Lib. I. g. II. .. . CONSERvARE HOMINEM dicitur, quidquid ad eius durationem & continuationem . status praesentis aliquid confert: PERFICERE , quoad Ea omnia , quae ad essentiam integritatemque ejus pertinent , quaeque. omnino gradus admittunt, auget , atque amprificat Ex

quo , quid Nos DESTRUERE AC IIMPERFECTIci-BES, vel BETERIoras reddere dicatur , facile intelligitur. a o Eadem est ρε ectAms idea , quae Simplicio observata est , dum ad Πιct. Enchiri cap.

media habere, sed extrema quoque , proprium est PERFECTIosas . Nec aliter Aristotel. Me- 16. ubi licet varias vocabuli notiones evolvae , ad eamdem tamen idea in

omnes reducit.

Quum ergo ea si voluntatis humanae I doles , ut semper adpetat bonum , malumque aversetur . Elem. phil. mor. g. XXIX.

heri quidem I non potest , quin semper

a etianes , quae ad conservationem & nrfectionem nostram pertinent , edere velimus, ab iisque, quae nos destruunt , vel impersectiores reddunt , abhorreamus : at et quia bonum & malum aeque adparens , ac Verum ςsse potest: , & bonum adparens veram malum 3 malum adparens verum bonum est rElemenn phil. mor. g. CXLIII. saepissime s ne contingit, ut , quemadmodum Ixion nubem pro Iunone 3 ita nos bonum adparens

26쪽

cap. I. De Nari s Const. Iur. . me. ' gpro vero adplectamur , malumque i adparens pro Vero aVersemur V . ac proinde 3 aeque facile , male, ac bene agamus. 'χ

' Id denuo recte vidit simpli eius ad Epictet.

Enchir. cap. XXXIV. p. . I . ubi hiaximopere laudat voluntatis libertatem , eamque vo

pacultast ex duobus possi bilibus alterutrum Itaque eligenJi, adeoque bene vel male ndi po

tentias Vocatur LIBERTAsi : ac proinde negati norma ti,

non potest, ) dari actiones hominis bolias 43Mu malasque liberas . Quumque omnia , quae atque facile a tramite . deflectere , ac viam rectam tenere possunt , norma , ad qualii, dirigantur, indigeant e consequetis est, s in ue & actiones humanae liberae ad dormam quamdam componendae sint. S Eodem modo rat oeinatur Epictetus apud

Arian. Lib. II. cap. XI. Πωτα καλως

. Gmnuque rectae esse existimas pro eo , ae cuique uda fuerint e Arq- fieri potes , ut pugnantia inter se sint recta a Itaque ne aliquid recte se habet , set snon est, ita ut cui visum esse , fluum ut Ingravibus, quidem Iurandis mensurandisque ν ' . Αι

27쪽

Et hanc quidem

rectam scertam re conia nantem esse Dae

Nee non

ne con

im - ν ε . : Iuae. Nan is Gen . Lib. I. has audis v sis simus eontenti , sed ia omnibus REGULAM quamdam adhibeamus. An ergo Ahis, de quibus loquimur, REGULA nulla eris eminentior, quam quod nobis Aa aliquid γλ

deatur Sed qui fieri potest , u3 CERTA NORNA nulla sis vel pervestigari non possit, qua Avita humana nihil es magis neeessarium λ

Per NORMAM hie intelligimus evidens boni malique criterium . Neque ergo 6 illa r iste suo fungeretur officio, nisi RECTA , CERTA& c Ns us esset . Pone , νastam illam non esse: ncc normatum recte se habebit. Pone, eamdem non esse eertam e non boni malive erit criterium. Si denique Lesbiam esse sibique non constare hane normam fingas e actio ad illam composita modo bona , modo ma-Ja est futura , ac proinde omnibus his casibus nec normae nomine digna illa esse vid

' Adeo verum est , quod reeinit Laeret. δε

Si proa est regula prima, ' Normnaque F fallax rectis regisnuus euis. Ex tuella aliquasi ex parte elaudicat hilum romnia mendose fieta atq- ου pa , nec effum est, Prava, eubanώ. , prona , sulina atque arusna tecta sI m ruere aes quadam viaeantur velle ,

Praeterea parum utilitatis homini ait krit haec norma action i , nisi ita sit com-

28쪽

C p. I. De me. se Const.Iuri NM. impellatur voluntas ad illana adhibendam Quia enim numquam agit homo, ut non aliquid, quo impellatur ad agendum, simul animo obversetur : sane nec normam adhibebit , vel saltim parum sua interesse existimabit, adhibeat ne eam, nec ne, nisi motivo aliquo ad id impellatur. Quum Vero motivorum nexum cum actione libera OBLIGATIONEM Vocemus : consequens est, 8 ut notamam actionum humanarum , si offieio suo iungi debeat, oporteat esse obligatoriam. g. VII. Quandoquidem ergo obligatio est nexus D, motivorum cum actione libera: g. VI. illa quotu- motiva vel in ipsa actionum bonitate pravitate- Piς que, vel in entis cujusdam, cujus imperium agnoscimus, actiones aliquas sub commi nati ne poenae prohibentis, praecipientisve, voluntatem consistunt. Priore ergo casu OBLIGATIOINORNA et posteriore EXTERNA vocari solet. Vid. THOMAs . fund. Dr. nae. 9gent. Lib. I.

p. IV. g. LXI. seqv. Illa ad actiones Ro&As ;haec ad ausTAs homines impellit. Utriusque vero correlatum quod vocant ius est. Si enim alter est obligatus : alteri jus est, vel lacuutas aliquid ab altero exigendi. g. VI II. Iam facile intelliges, 9 non sufficere ho- Non sunmini normam, cum interna tantum obligatio- si ' ine conjunctam . Quum enim haec obligatio 2bd: bonitatem cum actione connectat, g. VII. inte adeoque hominem ad agendum ideo moveat, Πλη quod actio bona sit futura , at ita natura comparatum sit , ut bonum adparens saepe Pro vero amplectamur , s g. III. a. fie

ri a ri

29쪽

ri profecto non posset, quin norma, cum inisterna obligatione conjuncta , incerta futura sit adeoque indigna , quae normae nomine veniat. g. V. Non equidem negamus, speciem obligationis

nobilissinam esse internam, quippe quam sapientes & probi viri sequuntur, secundum sen-εentiam noti silinam : O teruns peccare boni vim tutis amore. Quin veteres omnΗ vel eo maxime nomine laudarunt nasceptis mundi homines, quod suopte ingenio , suaque sponte& fine I te , quae justa rectaque essent sece Iant. Seneca se p. XC. Primi mortalium , O

ex iis g. i ii , naturam incorrupte sequeban- rur, eam aue hiabebant O ducem , O legem.

Add. Ovid. Mitam Orpb. Lib. I v. 9O. Tacit. Annal. II 26. Salust. Catil. Cap. IX. At sufficere illam negamus , quia quaerimus ius na- rurale, improbis & bonis , stultis & sapientibus eo inmune , ut si quos ratio continere in officio non possit , obligatio saltim exterisna, vel, quod eodem recidit , periculi metus efficiat, 'Ne vaga praesiliat fruenis natura remotis. Horat. Lib. II. Serm. sat. VII. V. 74.

S. IX. Opus εj. Si Vero norma , cum interna obligationego est exis conjuncta, incerta esset sutura: opus omnino Vri Rivvl-ro tali , quae obligationem externam . . lim' producat, atque in entis cujusdam , cujus Perfecta. imperium agnoscimus , Voluntate consistat . Quum vero ens illud nos vel sine coactione

ad virtutem vel honestatem obliget , vel actiones quasdam sub comminatione poenae vel proposito praemio prohibeat praecipiatve,

30쪽

Cap. I. De Nan is Const.IQ. Nat. γsuperioris actiones quasdam sub comminati ne poenae prohibentis praecipienti ive , dicitur LEX, ac Proinde ΙΣ) norma actionum litimanariam liberarum , ad quas perfecte obligamur, consistit is legibus, earumque comple-Xo κατ εξοχbus Jus adpellatur.'

ius enim, quatenus pro normaragonum humanarum aeeipitur, est eomplesio omniam legum tinias eiusdemquo generis Elem. Inst.. g. XXXIII. ) Itaque Jus sine relatione ad legem vel obligationem externam eoncipi non

posse, ipsa vocabuli origo satis ostendit. Est enim illud non a M., uti sibi persuasit MN

nag. Amoen. Iuri cap. XXXIX. l. nee a

Iove , uti post Seip. Gent. 9HMy. 3.7o. exi- stimavit Grotivs protegom. iών. ιι. O pae. s. XII. sed a iubendo. Iura enim veteres 1Usa vel Iussa voeabant. Festus: Iusa, jura. Add. Hieron. Magii Vari Lem IR r. simi- . liter & Germanteum RECHT involvere noti nem legis, iuris rectorii, principii, dirigentis actiones humanas , pluribus ostendit Io. Georg. vUacliter. Glossar. p. Ity I. g. X.

Iam quum suPERius procul dubio dicem viva leo dum sit ens , a quo & exsistentia nostra, & g in novessentia pendet, cujusque agnoscere tenemures. IMPERtuM , quia & iustain habet caussam ex- pbtestigendi a nobis obsequium , & facu tate pollet malum nobis repraesentandi , si fraena V μ ' mordeamus, & voluntatem suam, quod huic

imperio numquam renunciarit, nec renunciare umquam velit, argumentis luculentissimis

ostendit: r3 ens istud superius , cujus

imperium agnoscere tenemur, non aliud erit, quam DEUI o. M. adeoque I in hic solus et-

SEARCH

MENU NAVIGATION