장음표시 사용
31쪽
8 Iu . Nat. Θ Genp. Lib. I. iam auctor dicendus imis illius , quod unI- verso generi humano pro norma esse oportere , diximus.
Iusta obsequium exigendi eaussa procul dubio est non modo ipsa entis alicujus perfectis
O bonitas , eeu visum est tum MosI AMYRALD dissert. de jure Dei in res ereatas , tum olim DEMOCRITO , cujus est dictum noti minum r
nit, ut , quod melius es , imperet: Stob, .sem. XL- . p. 323. verum etiam dependems a . Quis enim negaverit , eum merito ab altero exigere obsequium , qui alteri exsistemtiar ae conservationis caussa est Θ Jure ergo Obsequium exigit DEus o. M. M α F- , ψ, υ εσ3 Φ 3 In quo vivimus, movemuro sumus. Act. XVII, 28. Porro & malum nobis haena mordentibus repraesentare posse
Deum , ejus justitia & omnipotentia nos dubitare non . patitur . Elem. phil. morat. g. CLXXXV. seqv. θ Denique si renunciasset vel etiamnum renunciaret huic in homines aliasque res creatas imperio et hoe indignum est ejus sapientia ae bonitate, . siquidem satis novit , tamquam ens sapientissimum , nos sine ejus imperio ae ductu fore in erri-mOS, ut ens vero optimum non potest ens a
se conditum , quod se ipsum gubernare nequit, deserere, ae summae mi seriae objicere. Quod vero ejus sapientia bonitateque iri gnum est , id nee velle , nec posse intelligitur. Renunciare ergo imperio in homines &rcS ereatas nee velle , nee posse intelligitur . Idque observandum in contra illustrem Leib. nitium , qui quum vir illustrissimus, sAM. a Cocchi Is , singula dissertatione de priae pio
juris naturalis unico , vero O adaequato ,
Francos. MDCXC IX. edita, solide de-
32쪽
Cap. I. De Nat. 9 Const.Iuri Nar smonstrasset, non aliud fingi polIe juris naturalis principium , quam voluntatem Dei vanno MDCC. in Ephemeridibus Hanoveranis , quae monattiche austrie vocabantur ,
mense Iulio huic hypothesi inter alia objecit
Oos GL Si fingereruν , creaturam tantarum mimum esse posse , ut a creatore semel producta, deinde non posset cogi : eam habendam fore pro manum a , ut liber. ρο t eo pervenire petentiae , ut a parentibus, a quibus generati sint , cogi non posint . Id enim singere esset insanire , quum contradictionem involvat fictio rei creatae finitae tantarum virium , ut a creatore , ente infinito & omnipotente , cogi amplius non possit . Quales sunt & re-squae illae fictiones , quibus verissimae dO- inar absurditatem ostendere ibi tonitur vir doctissimus , veluti, quod, si singeretur , ma tum quemdam geniam summam rerum passa rem habere , non ideo quod irresistibilis esset , desiturus 1lle sit matur esse, O sniustus , Urannus . Fingi enim non potest , malum aliquem genium rerum potiri , si Deum in-snitar potentiae exsistere credimus. Sin Deum
exsistere negamus , nec malum genium , nec res creatas exsistere, salva recta ratione, concedemus . Magnum hoe profecto veritatis a
gumentum est, si convelli non possit propositio, nisi fictionibus, quae contraditionem m ni festain involvunt.
Quum ergo ex his omnibus adpareat , non aliud nos quaerere Ius , quam quod Deus o. M. univerio generi humano , tamquam normam actionum liberarum tradidit et g. X. 13. 14. consequens est, is . ut iblud toti generi humano debeat innotescere .
Ruunque quidquid innotescit universo h
ter ea ea universo . generihi maum
33쪽
Io Iur. Nat. Θ Gent. Lib. I. mano generi, vel per revelarionem aliquam, quam totum genus humanum pro vela ac divina agnoscit , vel per rectam rationem ei cognitum perspectumque esse oporteat , talis vero revelatio , quam omnes homines pro vera ac divina agnoscant, nec exstiterit umquam , nec. hodie exstet : nemo non intelligit , io ius naturae eas complecti leges , quae per solam rectam rationem, universo generi hoinano communem , prolniugatae sint , ac proinde universo generi humatio natura innotescant. ' ' ) Hine Clearo pro cap. II . id ius vocat non scriptum, sed narum , quod non did
die mus , cecepimus, legι mus , verum e natu
ra ipsa arripuimus , hausimus , expressimus , ad quod non docti, sed facti , non instituti , sed imbuti sumus. Immo & Apostolus, duiu RO . II, Iq. ait, gentes legem icriptam Dei non habentes, ipsas fibi fuisse legem , atque
hoe jus illis innotuerit, statim subii eita συμ
seientia , eogitationibus , sese mutuo aecusantibus, aut etiam excusantibus . Quod sane aliter fieri non potest, quam per ratiocinationem , adeoque Per rectam rationem .
Communis sane omnibus haee doctrina est , qui jus naturae veluti ex compacto pro dicta mine rectae rationis habuerunt, si ab illis solis discesseris , qui justum aliquid esse natura plane negarunt, Veluti Archelaus aput Laert. Ir, Aristippul apud eumdem II. 93. Car
34쪽
op. I. De Nat. ct Cons Uur. me. I neades apud Lactant. Bist. taxia. V, Pyrrho apud Sext. Empir. IIssor. III, 24. immo ipse Aristoteles, quem ab hae sententia non admodum alienum fuisse, probat Menati
g. XII. Itaque rus NATURR est complexio legum , Defi ab ipso Deo immortali generi humano perrecta n rationem promulgatarum . Si vero Il- & iuris lud , tamquam scientiam considerare malis, 'pruden-
IURISPRUDENTIA illa naturalis erit habitus pra- ζ o. ticus voluntatein supremi le*islMoris ex re-di, ina. ta ratione cognoscendi adplicandique quia busvis speciebus obvenientibus . Quae, quia in iure, a Deo immortali profecto, enarraudo adplicandoque versatur , recte etiam J BIS PRUDENTIA DivINA dici potest. g. XIII. Quia ergo etiam hoc jus est complexio Ie-. Divisio
dunt, etiam in jus naturae cadere animadver- di pertimus, Velliti vetare, permittere, punire : l. 7. missiνu
D. de legib. Quin ex eodem colligimus, I 8 illud recte dividi in PERMIssIVUM, quod horiς universos ad alios in usu iuris liberi
suae non turbandos: & PRECEPTIvUM ,
quod eosdem ad actiones bonas edendas , malasque omittendas obligat: itemque, I9 nullam circa ius praeoptisum libertatem relictam esse homini, quum permissivo unusquis. que, cui quidquam p*rmittitur, recte omniano renunciet. ' Itaque Ius vinMissi vUM regulam constituit; Ius PRRCEPTIvUM exceptionem. O nnia enim libertati hominis permittit Deus , quia Α Δ non
35쪽
I x Jur. Nari is Gene. Lib. Lnon praecepit vel prohibuit. Sic e. g. quum 1 ola arbore seientiae boni & mali hominibus interditisset Deus et recte omnino inserebant protoplatii, licere sibi fructibus reliquis omnibus vesci . Gen. III, 1. 3. Cessante enim legis obligatione, viget libertas. Nee tamen ideo negandum fuerit , obligationem coniunctam esse cum jure permissivo . Obligat entin universum genus humanum, ne quem usu libertatis suae prohibeat. Sic ex. g. quia Deus hominibus omnibus permisit , ea, quae nullius suis, suis usibus adplicare, & dominia rerum constituere: non possunt non injusta ae illicita esse surta, rapinae, defraudationeS, cetera.
Et quandoquidem deinde jus naturae ab ipso Deo immortali, tamquam supremo legislat re, proficiscitur, c g. xl I. consequens est ,αο ) ut , quamvis pollit quis aliquando suopte ingenio & sine lege bene agere, impellente illam obligatione interna , g. VlI. i i-que a1 & homo, nullo religionis sensu imbutus , quandoque faciat , eo , quod actio nem, praelucente ratione, bonam ubique utilem se e cognoverit et non tamen. 22 ideo
dicendum sit, atheum posse juste agere: g. VII. multoque minus, Σ3) etiamsi detur, quod sine impietate dari nequeat , non esse
Deum, nec res humanas curate, tamen aliquod jus naturae futurum esse. Vid. Grol. prolog. fur. belli is par. I. M.' Potius ergo juri naturae veluti nervos i eidunt, qui illud sine Deo concipiunt, & legem sibi sine legislatore fingunt . Omn s sane, qui paulo religiosius philosophati sunt , agnoverunt , & jus omne a Deo proficisci , α , si illum nescs , nihil jam am- p
36쪽
Cap. I. De Nat. 9 Const ur. me. I RHius justum iniussumve sore . Ipse Deus o. M. ad justitiam incitaturus Abrahamum et
Ego, inquit, sum ,κ Deus sibi suspei ni
t vel omnipotens: ambula eoram me: O esto ia- reger. Gen. XVII, I. Et Apostolus Hebr. XI, 6. eum , qui ad Deum accedere velit , eredere
largisi iis , qui ipsum requirant . Immo &Cicero de nat. Deor. I, 2. Haud scio , inquit, an , pietate adversiss Deos sublata , sides etiam O societas humani generis , O una eacellen- , tissima JusTITIA tollatur.
Quunaque hoc ius complectatur leges, eur d e per rectam rationem promulgatas, g. XI i. in recta veto ratio nobis sit facultas ratiocinan script di , lati veritates alias ex aliis per necessariam concludendi rationem eliciendi: Ην. pHL g. II. facile patet, a ) cur hanc j ris notitiam cordibus hominum esse inscriptam , dicat Apostolus. Rom. II, Is. Tribuit enim hominibus facultitem vel potentiam de justo injustoque ratiocinandi r quae , quum aron semper ponat actuin, as cur & infamtibus a quibusdam vindicetur cOVnata quaedam justi iniustique notitia, non obscurum est. Elevant huius phrastos emphasin Grota ad
Rom. II, II. & Ioan. Clericus Art. erit. Part. II. Sect. I. cap. IV. g. X. qui illam nihil aliud innuere eootendunt , quam quod lex facile sine inagistro disci & memoria te neri possit, atque ideo multa accumulant veterum loca, ubi ἐγγεμ ειν δε λ ηις Φρονῶ -δροφειν G mp-, nihil aliud Ggnificet , quam quod diximus . Ied his jam
37쪽
sententiam accuratius examinavit.
cisi, Ex fodem consequitur , 26 ut rus natim literi, derivandum non sit ex sacris litteris, nec vel tra- 27 ex legibus divinis positivis , veluti ex
. septem praeceptis , quae Noacho data esse , dum 3 iactant Hebraei quamvis , quum idem sit
revelationis, ac rectis rationis auctor , facita largiamur, 28 non modo multa , quae ratio dictitat , in sectis literis repeti , sed &ε; miram esse utriusque iuris coasonantiam, nec 3 o. quidquam Deum in sacris pandectis vel praecipere vel prohibere, quod auri per rectam rationem promulgato adversetura
Hebrari quomodo ius naturae & gentium ex
septem praecepris, Noacho datis , derivent , ex instituto ostendit Io. Selden. de jore nari. .... ergent. secundum disciplis. Hebraeorum . Quamvis vero illain Hebraeorum de praeceptis Nao- chidicis traditionem non omni fundamento desitui existimet laudatus Buddarus Introd. ad hist. philos. H br. p. 'Iq. O I . tamen nec probari hodie potest, illa vere data esse Noacho, & si quaedam eorum, quae praecepta illa inculcant vel prohibent, hodie nota sunt Noachidarum posteris : ea illis non ex traditi ne , sed ex recta ratione , innotuerunt , ac Proinde non sunt Ieges positivae , sed per rectam rationem Promulgatae. Ius natu- g. XVI Lmutab Porro eX eodem axiomate Intelligimus , ae. 3ὲ ) jus naturae non minus este immutabile s
38쪽
Cap. I. De Nat. re Const. Iur. Nae. I sle, quam ipsam rectam rationem , quae non
potest non semper eadem suique similis esse: adeoque 3Σ nec Deum , qui non potest ,
quod non vult , quicquam contra legem illam sempitern im indulgere, multaque minus
33 ) ullum ino: talium in illam quidquam si-hi imperii adrogare posse:
Eleganter apud Lactant. Insis. rivia. VI, 8. Ciceror Huic legi nec obrogari fas est, neque
derogari ex hac aliquἰd licet , neque tota ab-νοgari potest. Vec vero aut per Senatum , ausper populum , solvi hae lege possumus . Vεque
est quaerendus explanator , aut interpres eiissalsus . Nec erir ala a lex Rome , alia Athe-nA , alia nunc, alia posthac I sed O omnes gentes , O omni tempore , tina lex conisnebst, unusque erit communis quasi magister , O ἰmperator omnium , Deus , ille legis huius inventor , disceptator , . lator. Neque huic veritati
refragatur Ulpianus L 6. pr. P. de iust. Oiure, quam legem alibi satis exposuisse nobis videmur. g. XVIII. . Nee dissicile iam erit , concipere I Is squi NATURALIS & CIvILis differentiam. Nam 3 ferentia
illud ex recta ratione; hoc ex lege, sive vi- a d eri va voce, sive per scripturam pro nulgata , innotescit. 3s Illud tam late patet, ac ipsa recta ratio 3 hoc cuique civitati proprium .est I. ct r. Inst. de iure nat. gene. θciυ. 36. Illud ad actiones natura bonas mala sque, internas ac externas ι hoc ad imd. fierentes & externas , quatenus saluti populi catusque vel reipublicae attemperanda sunt, pertinet. Cicera de laxent. 4 38. Omnes leges ad
39쪽
rs Iuri Nat. Θ Gene. Lib. I. commodum reipublicae referre sportet , o earex UTILITATE COMMUNI , non ex scriptione , Ir i teris est, interpretari. Ea enim vi rure O Iapientia mesores nostri fuerunt, ut in
legibus ser bendis nihil sibi aliud , nisi sALu-ΤEM atque UTILITATEM REIPUBLICE propone
reny , neque enim θsi , quod obesset , scribere volebant, O si scripsissent, quum esset Atel-ιectum , vepudiatum ari legem ,- nte istebant. 2 emo en1m teger legum causa salvas e se vult Ffed νε publIcae. Magnopere ergo falluntur, qui ius, quod naturale vocatur, ab utilitate profectum esse putant, veluti post Epicurum H Iat. Serm. I, 3. cuius est πολυγρύλλητον illud :23 on natura potest iusto secernere AIquum et Sota est UTILaTAs IusTI prole MATER ct aequi . Verum est , nihil iure naturali praecipere Deum, tamquam ens sapientissimum optimumque , nisi quod sit utile: at non ideo aliquid praecipit, quod illud utile sit , sed quod voluntati suae conveniat. Non ergo justum aliquid est, quia utile et sed utile, quia justum est.
Nam εια et αΡs ita ετο --, emolumentum in omnis actio naturae eonsentanea, ut elega
ter observat Marcus Antoninus Imp. q. sed hune errorem erudite prosigarunt cymi. prolet. iuri belli se pac. g. XVI. Pufendorssi de iura nat. o gent. II, 3. IO.
11. & illustrissimus Sam. de Coeeei. de prime F. iuri nati O genia sect. II. s. IX. seq. f. XIX. Quamvis vero maxime inter se haec iura d fferant : nullum tamen dubium est , 3 quia jus naturae incredibilem utilitatem adferat
40쪽
cap. I. De NM. ct Con Iur. me. 1 rferat iis , qui iuri civili excolendo animum adpellunt, quum 38 & pleraque illius praecepta ipsum ius civile adoptet, iisque acriora poenarum vincula injiciat, L I. g. 1ί D. de iust. 9 iuri f. ult. Inst. eod. & 39 uOvas inde conclusiones eliciat, & 4o numquam a iure civili & stricto sejungenda sit
naturalis aequitas , ne summum jus in summam evadat injuriam. g. XX. Porro ex eo eognoscendi principium ma- Brutanifestum est , 4i hoc iure non alias res iurς na creata regi , quam homines , quoS iolos re resantur. 2e rationis praerogativa donavit summum Numen , ac proinde εχ manifesto falsam esse definitionem Ulpiani e Ius NATURALE GD ,
quod natura omnia animantia docuerit . l. I.
. simvs est locus oper. Ger. v. 274. sequis
amque hane hominibus legem posuis Sa
lueνibus, Se muιuo ut devorent , quandoquIdem JUSTITIA CARENT,
Hominibus autem dedit justitiam , qua Iιo optima est. Neque rem expedivit Iaci Cuiae. ia Vat. priori ad Instit. p. 8. Tom. I. dum scripsit, quae bruta faetant ineltatione naturali , ea si hymίnes ratio. . nefasianν, jure gentium eos facere ..sic enim non ideo