P. Ovidii Nasonis Opera quæ supersunt. Tomus primus tertius

발행: 1762년

분량: 354페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

321쪽

Si seiat hoc vitis , nascentes supprimet uvas r 'Orbaque , si sciat hoc , Palladis arbor erit. Hoc in notitiam veniat maloque piroque ἔ3o Destituent silvas utraque poma suas. Quaeque sibi vario distinguit poma colore, Audiat hoc cerasus ; stipes inanis erit. Non equidem invideo : numquid tamen ulla feritur. Quae sterilis sola conspicienda coma est

3I Cernite sinceros omnes ex ordine truncos , Qui modo nil, quare percutiantur, habent. At mihi saeva nocent mutilatis vulnera ramis ;Nudaque , detecto cortice , ligna patent. Non odium facit hoc, sed spes indulta rapinae et 4o Sustineant aliae poma , querentur idem. Sic reus ille sere est , de quo victoria lucro Esse potest i inopis vindice facta carent. Sic timet insidias , qui scit se ferre viator, Cui timeat : tutum carpit inanis iter.

4I Sic ego soIa petor, soli quia causa petendi est:

Frondibus intactis , cetera turba virent.

Nam quod habent frutices alii quoque proxima nobis Fragmina , quae laeso vimine multa jacent; Non istis sua facta nocent e vicinia damno est. so Excipiunt ictu saxa repulsa meo. Idque fide careat ; si non , quae longius absunt, Nativum retinent inviolata decus. Ergo , si sapiant, & mentem verba sequantur ;Devoveant umbras proxima quaeque meas.

I I Quam miserum est , odium damnis accedere nostiis lMeque ream nimiae proximitatis agi lSed, puto , magna mei est operoso cura coIono. Invenias , qui det nil mihi, praeter humum. Sponte mea facilis contemto nascor in agro e6o Parsque loci, qua sto , publica paene via est. Me , fata ne laedam, quoniam sata laedere dicor, Imus in extremo margine landus habet.

Diuiligi

322쪽

Non mihi sal x nimias Saturnia deputat umbras e Duratam renovat non mihi fossor humum. Sole licet siccaque siti peritura laborem, 63 Irriguae dabitur non mihi sulcus aquar. At cum maturas fisso nova cortice rimas Nux agit ; ad partes pertica saeva venit. Pertica dat plenis immitia vulnera ramis; Ne possim lapidum verbera sola queri. TOPoma cadunt, mensis non interdicta secundis a Et condis lectas , parca colona , nuces.

Has puer aut certo rectas dilaminat ictu ;Aut pronus digito bisve semelve petit. Quatuor in nuci hus , non amplius , alea tota est; TICum sibi suppositis additur una tribus. Per tabulae clivum labi jubet alter ; & optat, Tangat ut e multis quamlibet una suam. Est etiam, par sit numerus qui dicat, an impar et Ut divinatas auferat augur opes. SoFit quoque de creta, qualem coeleste figuram Sidus, & in Graecis litera quarta gerit. Haec ubi distincta est gradibus ; quae constitit intus, Quot tetigit virgas , tot capit ipsa nuces. Vas quoque saepe cavum , spatio distante, locatur ; 8s In quod missa levi nux cadat una manu. Felix, secreto quae nata est arbor in arvolEt soli domino ferre tributa potest i , Non hominum strepitus audit, non illa rotarum 2 Non a vicina pulverulenta via est. 9o Illa suo quaecumque tulit, dare dona colono , Et plenos fructus annumerare potest. At mihi maturos numquam licet edere fetus 3 Ante diemque meae decutiuntur opes. Lamina mollis adhuc tenero dum lacte , quod intra est; 9 INec mala sunt ulli nostra futura bono e Iagi tamen invenias, qui me jaculentur, & ictu Praefestinato munus inane petant.

323쪽

3oo OVIDIT NASONII

Si fiat rapti, fiat mensura relicti,ioo Majorem domini parte, viator, habes. Saepe aliquis , foliis ut nuda ea cumina vidit, Esse putat Boreae triste furentis opus. aestibus hic, hic me spoliatam frigore credit :Est quoque , qui crimen grandinis esse putet. Ios At mihi nec grando, duris invisa colonis , Nec ventus fraudi, solve geluve fuit. Fructus ohest e peperisse nocet e nocet esse feracem. Quaeque fuit multis, & mihi praeda malo est. Praeda malo , Polydore , fuit tibi e praeda nefandae I Io Conjugis Aonium misit in arma virum. Hesperii regis pomaria tuta fuissent;

Una sed immensas arbor habebat opes. At ruhus, & sentes tantummodo laedere natae , Spinaque vindicta cetera tuta sua est. II I Me , quia nec noceo , nec obuncis vindicor hamis ;Misia petunt avida saxa proterva manu.

Quid si non aptas solem fugientibus umbras , Finditur Icario cum cane terra , darem Quid λ nisi suffugium nimbos vitantibus essem ;12o Non exspectata cum venit imber aqua λOmnia cum faciam, clim praestem sedula cunctis ossicium , saxis ossiciosa petor. Haec mihi perpessae, domini patienda quereIa est. Causa habeor, quare sit lapidosus ager. 12 y Dumque repurgat humum , collectaque saxa remittit;

Semper haboni in me tela parata viae.

Ergo invisa aliis , uni mihi frigora prosunt:

Illo me tutam tempore praestat hiems. Nuda quidem tunc sum ; nudam tamen expedit esse rI3o Nec spolium de me , quod petat, hostis habet.

At simul induimus nostris sua munera ramis Saxa novos fructus grandine plura petunt.

Forsitan hic aliquis dicat, Quae publica tangunt, Carpere concessum est : hoc via juris habet.

324쪽

Si licet hoc , oleas distringite e caedite messes. I 3IImprobe , vicinum carpe , Viator , Olus. Intret 8c urbanas eadem petulantia portas ;Sitque tuis muris , Romule , juris idem. Quilibet argentum primae de fronte tabernae Tollat : & ad gemmas quilibet alter eat. γηοAuferat hic aurum , peregrinos ille lapillos rEt quascumque potest tollere , tollat opes. Sed neque tolluntur : nec, dum regit omnia Caesar, Incolumis , tanto praeside , raptor erit. At non ille Deus pacem intra moenia finite IAI Auxilium toto spargit in orhe suum. Quid tamen hoc prodest, media si luce palamque Verberor, & tutae non licet esse mihi λErgo nec nidos foliis haerere , nec ullam Sedibus in nostris stare videtis avem. II At lapis, in ramo sedit quicumque bifurco , Haeret, & ut capta victor in arce manet. Cetera saepe tamen potuere admissa negari, Et crimen vox est inficiata suum. Nostra notat fusco digitos injuria succo , II

Cortice contactas inficiente manus. Ille cruor meus est : illo maculata cruore Non profectura dextra lavatur aqua. O l ego , cum longae venerunt taedia vitae ,

Optavi quoties arida laeta mori l 16o Optavi quoties , aut caeco turbine verti , Aut valido missi fulminis igne peti l Atque utinam subitae raperent mea poma procellae lVel possem fruinis excutere ipsa meos lSic , ubi detracta est a te tibi causa pericli, I 63 Quod superest , tutum , Pontice castor , habes. Quid mihi tune animi est , cum sumit tela viator ;Atque oculis plagae destinat ante locum

Nec vitare licet moto fera verbera trunco ,

Quem sub humo radix vinclaque firma tenent. ITO

325쪽

Corpora praebemus plagis et ut saepe sagittis , Cum populus manicas deposuisse vetat :Utve gravem pascens ubi tolli vacca securim , Aut stringi cultros in sua colla videt. IT I Saepe meas vento frondes tremuisse putastis :Sed metus in nobis causa trem Oris erat. Si merui, videorque nocens , imponite flammae , Nostraque fumosis urite membra focis. Si merui, videorque nocens ; excidite ferro II 8o Et liceat miserae dedecus esse semel. Si nec cur urar , nec cur excidar , habetis , Parcite , sic coeptum perficiatis iter.

326쪽

ΙΝ CERTI AUCTORIS

CONSOLATIO A DLIVIAM AUGUSTAM,

MORTE DRUSI NERONIS

FILII EIUS, Q U I IN GERMANIA MORBO PERIIT

U Is A diu felix , mater modo dicta Neronum , Jam tibi dimidium nominis hujus abest. Iam legis in Drusum miserabile , Livia , carmen IUnum , qui dicat jam tibi, Mater , habes. Nec tua te pietas distendit amore duorum et INec, posito fili nomine , dicis ; Uter Et quisquam leges audet tibi dicere flendi Et quisquam lacrymas temperat ore tuas Hei mihi l quam lacile est , quamvis hic contigit omnes , Alterius luctu fortia verba loquit Io

327쪽

3o AD LIVIAM AUGUSTAM

Scilicet exiguo percussa es fulminis ictu ,

Fortior ut possis cladibus esse tuis. Occidit exemplum juvenis venerabile morum e Maximus ille armis , maximus ille toga.

Is Ille modo eripuit Iatebrosas hostibus Alpes , Et titulum belli dux , duce fratre, tulit. Ille genus Suevos acre , indomitosque Sycambros Contudit, inque fagam harbara terga dedit :Ignotumque tibi meruit, Romane , triumphum ;ao Protulit in terras imperiumque.nOVAS. Solvere vota Iovi, fatorum ignara tuorum Mater , & armiferae solvere vota Deae ,

Gradivumque patrem donis implere parabas ἔEt quoscumque coli jusque piumque Deos isas Maternaque sacros agitabas mente triumphos e Forsitan & curae jam tibi currus erat. Funera pro sacris tibi sunt ducenda triumphis ,

Et tumulus Drusum pro Iovis arce manet. Finge has reducem , praeceptaque mente fovehas

3 o Gaudia ; & ante oculos jam tibi victor erat. Jam veniet e jam me gratantem turba videbit et Iam mihi pro Druso dona ferenda meo.

Obvia progrediar , felixque per oppida dicar ;Collaque & hoc oculos illius ore premam. 33 Τalis erit e sic occurret : sic oscula junget :Hoc mihi narrabit : sic prior ipsa loquar. Gaudia vana foves : spem pone , miserrima, salsam Desine de Druso laeta referre tuo. Caesaris illud opus , voti pars altera vestri,

o Occidit : indignas , Livia , solve comas. Quid tibi nunc mores prosivit actumque pudice Omne aevum, & tanto tam placuisse viro ' Quidque pudicitia tantum inviolata honorum , 'Ultima sit laudes inter ut illa tuas λη I Quid tenuisse animum contra sua secula reclum

Altius & vitiis exseruisse caput E

328쪽

Nee nocuisse ulli , & fortunam habuisse noeendi Nec quemquam nervos extimuisse tuos Nec vires errasse tuas Campoque Foroque ;Quamque libet citra constituisse domum so Nempe per hos etiam Fortunae injuria mores Regnat; & incerta est hic quoque nixa rota. Hic quoque sentitur e ne quid non improba carpat ,

Saevit ; & injustum jus sibi ubique facit.

Scilicet immunis si tu Ads una fuisset II Livia , Fortunae regna minora forent Quid si non habitu sic se gessisset in omni, Ut sua non e tant invidiosa hona Caesaris adde domum : quae certe , funeris e crs , Debuit humanis altior esse malis. 6o Ille vigil , summa sacer ille locatus In arce,

Res hominum ex tuto cernere dignus erat.

Nec fieri ipse suis , nec quemquam flere suorum ἶNec , quae nos patimur vulgus , & ipse pati. Vidimus erepta maerentem stirpe Sororis e 63 Luctus , ut in Druso , publicus ille fuit. Condidit Agrippam , quo te , Marcelle , sepulcro et Et cepit generos jam locus ille duos. Vix , posito Agrippa , tumuli bene janua clausa est :Perficit ossicium funeris , ecce , soror. TOEcce , ter ante datis , jactura novissima Drusus A magno lacrymas Caesare quartus habet. Claudite jam , Parcae , nimium reserata sepulcra et

Claudite : plus justo jam domus ista patet.

Cedis, & incassiim tua nomina , Druse , levantur. TIUltima sit sati haec summa querela tui. Ille potest implere dolor vel secula tota , Et magni luctlis obtinuisse locum. Multi in te amissi : nec , cui tot turba bonorum , Omnis cui virtus contigit, unus eras. 8ONec genitrice tua fecundior ulla parentum , Tot bona per partus quae dedit una duos.

329쪽

3o6 AD LIVIAM AUGUSTAM

Heu i par illud uhi est , totidem virtutibus aequum

Et concors pietas , nec dubitatus amor pSue Vidimus , attonitum fraterna morte, Neronem Squalida promissa flere per ora coma , Dissimilemque sui, vultu profitente dolorem.

Hei mihi l quam toto luctus in ore filii ZTu tamen extremo moriturum tempore fratrem

so Vidisti : lacrymas vidit & ille tuas. Assigique suis moriens tua pectora sensit, Et tenuit vultu lumina fixa tuo eLumina , caerulea jam jamque natantia morte , Lumina , fraternas jam subitura manus. 9 I At miseranda parens suprema neque oscula fixit, Frigida nec fovit membra tremente sinu. Non animam apposito fugientem excepit hiatu ;Nec traxis caesas per tua membra comas. Raptus es absenti, dum te sera hella morantur , ioo Utilior patriae , quam tibi, Druse , tuae. Liquitur e ut quondam , Zephyris & solibus iste , Solvuntur tenerae , vere tepente . nives. Te queritur, casusque malos, irrisaque tales, Accusatque annos , ut diuturna , suos. Ios Talis in umbrosis, mitis nunc denique, silvis Deflet Threicium Daulias ales Ityn : Halcyonum tales ventosa per aequora questus Ad surdas tenui voce sonantur aquas. Sic plumosa novis plangentes pectora pennisi s o ciniden subitae concinuistis aves. Sic flevit Clymene : sic & Clymeneides , alte Cum juvenis patriis excidit ictus equis. Congelat interdum lacrymas , duratque , tenetque , Suspensasque oculus sortior intus agit. III Erumpunt, iterumque gravant gremiumque Sinusque, Effusae gravidis uberibusque genis. In vires abiit flendi mora : plenior unda Uenuit, exigua si qua retenta mora.

330쪽

CONSOLATIO. 3OT

Τandem ubi per lacrymas licuit, sic flebilis orsa est ,

Singultu medios impediente sonos. I 2 Nate , brevis fructus , duplicis sors altera partus , Gloria conis Elae, nate , parentis ubi es Sed neque jam duplicis, neque jam sors altera, partuS, Gloria confectae nunc quoque matris , ubi es Heu i modo tantus, ubi es tumulo portaris & igni. Ia Haec sunt in reditus dona paranda tuos Siccine dignus eras oculis occurrere matris Sic ego te reducem digna videre fui Caesaris Uxori si talia dicerse fas est , Iam dubito, magnos an rear esse Deos. 13 Nam quid ego admisi quae non ego numina cultu , Quos ego non potui demeruisse Deos Hic pietatis honos artus amplector inanes. Et vocat hos ipsos flamma rogusque sinus. Tene ego sustineo positum scelerata videre I33Tene meae poterunt ungere , nate, manus 3

Nunc ego te infelix summum teneoque tuorque Essingoque manus oraque ad ora sero Nunc primum aspiceris consul victorque parenti 'Sic mihi, sic miserae nomina tanta refers I4 Quos primum vidi fasces , in funere vidi: Et vidi eversos , indiciumque mali. Quis credat 3 matri lux haec maestissima venit, Qua natum in summo vidit honore suum. Iamne ego non selix jam pars mihi rapta Neronum, IA Materni celeber nomine Drusus avi Iamne meus non est , nec me facit ille parentem ZIamne sui Drusi maior & ipse fuit pNec cum victorem referetur adesse Neronem ,

Dicere jam potero , Major , an alter , adest Z IIo

Ultima contigimus e jus matris habemus ab uno. Unius est munus , quod tamen Orba negor. Me miseram l extimui , frigusque per ossa cucurrit. Nil ego jam possum certa Vocare meum.

SEARCH

MENU NAVIGATION